Πέρασαν 10 βδομάδες… Τώρα αυτό το λες λίγο μπροστά στις 30 που θα έρθουν, αλλά από την άλλη, μιλάμε και
Έκλεισα σήμερα τις 9 βδομάδες. Οι δύο τελευταίες βδομάδες είχαν -όπως ήδη σας έχω γράψει- πολύ ύπνο και πολλή ατονία.
Σήμερα το πρωί ξύπνησα από δυο χεράκια που μου χάιδευαν τα μαλλιά και μια φωνή που μου έλεγε με ναζιάρικο
5.5.10: τα ρουθούνια σου γέμισαν για πρώτη φορά με δακρυγόνα που έφτασαν μέχρι το σπίτι μας. Ήσουν μόλις 2 μηνών.
Δεν θα γράψω πολλά… Θα γράψω μόνο 1/100 αυτών που με πνίγουν αυτές τις μέρες… Είναι παράλογο που παρ’ ότι