Ναι το ομολογώ, έκοψα την πιπίλα της κόρης μου!
Ναι το ομολογώ, έκοψα την πιπίλα της κόρης μου!
μαμά Μαριγούλα
Κυρία πρόεδρε, κύριοι δικαστές, θα σας πω από την αρχή την ιστορία και μετά μπορείτε να μου δώσετε όποια ποινή θέλετε. Άλλωστε οι ερινύες με καταδιώκουν συνεχώς!
Η Θάλεια μου είναι 2 χρονών και 7 μηνών. Πιπιλομανής! Μία καλή και μία χαλασμένη στο χέρι, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ! (Εγώ χάλασα και τη δεύτερη 1,5 χρόνο πριν. Με ψαλίδι… Το παραδέχομαι!). Αν και είχαμε μειώσει την εξάρτηση την προηγούμενη χρονιά, τις τρεις καλοκαιρινές εβδομάδες χωρίς σχολείο, η εξάρτηση είχε ξεφύγει κάθε όριο.
Γυρνώντας το Σεπτέμβριο στο σχολείο, ενημερώθηκα ότι η κόρη μου κοιμάται εκεί χωρίς πιπίλα από την Άνοιξη και να μην τη ξαναστείλω ποτέ (την πιπίλα)! Έτσι έκανα κι εγώ. Το πρωί πάντα την αφήναμε στο μαξιλάρι για να μη μας την πάρει ο Χάρης (το αγοράκι που παίρνει το σχολικό πριν από αυτήν) (αχ βρε Χάρη, συγγνώμη που για δεύτερη χρονιά λέω ψέματα για τις συνήθειές σου και σε διαβάλω στον παιδικόκοσμο…).
Όλη μέρα στο σχολείο όλα καλά. Το μεσημέρι, μόλις κατέβαινε από το λεωφορείο, άρχιζε εκείνο το κλάμα-γκρίνια του εθισμένου πιπιλομανή «πιπίλαααα». Πέντε ορόφους με το ασανσέρ άκουγα «πιπίλαααα» μέσα στο αυτί μου. Λίγο ρούφηγμα στο σπίτι και τέλος. Πριν τον ύπνο πάλι, στις μεγάλες νύστες. Και τα χαράματα… Που έψαχνε τη χαλασμένη (σιγά μην έχανε την καλή!).
Αχ κι αυτή η νεράιδα της πιπίλας, που είχε πάρει και την πιπίλα της φίλης της (με προσωπική της απόφαση) και της έφερε δώρο μια κιθάρα! Στη Θάλεια έταξε τρομπέτα αλλά η Θάλεια δεν το αποφάσιζε.
Μέχρι που χθες το πρωί στην αγορά είδα ένα υπέροχο παιδικό ακορντεόν! Θα είμαι και στο σπίτι όλη την εβδομάδα (λόγω απεργιών), άρα με έπαιρνε και αϋπνία και στερητικά σύνδρομα! Πάω στο σπίτι και κάνω τρύπες στην πιπίλα με ένα χοντρό βελόνι. Ίσα ίσα που καταλάβαινα διαφορά στο πιπίλισμα. Σκέφτηκα να τη χαλάσω σιγά-σιγά… Κι όμως. Ο πιπιλομανής κατάλαβε αμέσως το μεσημέρι τη δολιοφθορά! Κι άρχισαν τα σπαρακτικά κλάματα για άλλη πιπίλα.
Είπα να το δοκιμάσω! «Αγάπη μου η νεράιδα δε μας φέρνει άλλη πιπίλα επειδή μεγαλώσαμε αλλά όταν έρθει ο μπαμπάς θα δούμε μήπως μπορέσει να τη φτιάξει όπως την άλλη φορά».
(Προηγούμενη απόπειρα δολιοφθοράς πιπίλας από μέρους μου. Τότε που είχα αποφασίσει να μην πιέσω το παιδάκι μου ποτέ για τίποτα. Να το αφήσω μόνο του να την ξεφορτωθεί… Γιατί να προκαλώ τόσο άγχος στο καημενούλι μου;)
Καθόμαστε να φάμε. Ευτυχώς είχαμε το αγαπημένο της, ομελέτα με μπρόκολα (δεν τα βλέπει τα μπρόκολα, εννοείται). Εκεί, ξαφνικά, μου λέει, με θυμό κι αποφασιστικότητα «ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ ΜΟΥ». Αρπάζω κι εγώ την ευκαιρία, φέρνω το έτοιμο ροζ κουτάκι, χώνουμε μέσα τις παλιοπιπίλες και τις βάζουμε στο τζάκι να τις πάρει η νεράιδα. Πάμε και στη μεγάλη μας ξαδέρφη να της γράψουμε κι ένα γράμμα της νεράιδας, για να ξέρει τι κάναμε και να φέρει το δώρο. (Να προλάβει κι ο μπαμπάς να κάνει την αλλαγή, πιπιλών-δώρου). Γυρνώντας όλα καλά με την τρομπέτα και το ακορντεόν.
Κι ήρθε το βράδυ. Έγλειφε τα χειλάκια της η μικρούλα μου. Δεν ήθελε ούτε κουνελάκι, ούτε κούκλες, μόνο «άλλη πιπίλα». Μετά από πέντε λεπτά σπαρακτικού κλάματος, δύο μπιμπερό γάλα και μία ώρα λογοδιάρροιας που την έπιασε, κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου με παραμυθάκια. Όλη τη νύχτα μόνο μία φορά τη ζήτησε. Άλλο ένα μπιμπερό γάλα (δε βαριέσαι, τέτοιες ώρες ας κάνουμε και υπερκατανάλωση), αγκαλιά κι άλλο ένα παραμύθι κι ύπνος σε δέκα λεπτά.
Το πρωί μόνο λίγη γκρίνια… Και τα χειλάκια της που τα έγλειφε!
Φαίνεται ότι πάνε καλά τα πράγματα. Όμως , κύριοι δικαστές εγώ έχω τύψεις. Γι’αυτό και παραδόθηκα στα χέρια σας για να με δικάστε και να με καταδικάστε, αν κρίνεται αναγκαίο.
Γενικά δε θέλω να πιέζω το παιδάκι μου για τίποτα. Του δίνω ευκαιρίες κι αν θέλει τις εκμεταλλεύεται (γιογιό, ποτηράκια αντί για μπιμπερό…). Πώς την πάτησα χθες δεν ξέρω! Με επηρέασε και το γεγονός ότι στο σχολείο κοιμάται μόνη της και ότι τις τελευταίες μέρες άρχισε να εθίζεται ολοένα περισσότερο στην πιπίλα της στο σπίτι. Πάντως το τόλμησα.
Κι εκείνα τα χειλάκια της που τα γλύφει με σκοτώνουν. Όλο το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Άκουγα τις ερινύες να πετάνε πάνω από το κεφάλι μου…
Κρίνετε με, λοιπόν. Καταδικάστε με, αν χρειαστεί. Στο ντουλάπι έχω 2 καλές και 2 χαλασμένες πιπίλες έτοιμες για χρήση.
Αν το αποφασίστε, θα υποκύψω και ας τις κρατήσει και μέχρι το γυμνάσιο. Είμαι έτοιμη!
Ευχαριστώ που με ακούσατε.
μαμά Μαριγούλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πριν απο εναμιση μηνα κοψαμε και εμεις την πιπιλιτσα μας λιγο πριν τα τρια με αφορμη μια λοιμωξη του αναπνευστικου με βηχα που η πιπιλα τον χειροτερευε.Και ετσι η αγαπημενη της πιπιλα εγινε η πιπιλα που φερνει βηχα και το τρομαγμενο μου πουλακι φοβοταν να μου τη ζητησει. Κι ομως αντεξα και δεν της την ξαναεδωσα παρολο που μου ελειπε και εμενα η ηρεμια στο προσωπο της οταν την ειχε στο στομα της. Τωρα ειμαστε μια χαρα η μικρη εμαθε σιγα σιγα (ΜΕ ΑΡΚΕΤΟ ΚΟΠΟ ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ) να κοιμαται με αλλους τροπους (παραμυθακια και χαδακια), εγω ξεπερασα τις τυψεις και τα αγχη μου κ γλυτωσαμε απ τις πιπιλες.
Egw auto pou exw na pw einai oti an to apofasisete prepei na petaxtoun kai na mhn uparxoun sto spiti oute "gia pan endexwmeno". Ston gioka mou, pou se liges meres ginete 2, meta to xrono thn edina mono ston upno. Thn afhname sto maksilari kai th xairetousame gia na pame na paiksoume. An kai eixa ton antra mou na mou leei sunexeia: " dwstou thn ligo na hremisei, exei kai ta dontia tou". An kai tou elega pws se ola ta paidakia pou exw frontisei konta sto 1.5 to exoume kopsei, kathws auth einai kai h douleia mou, autos tipota. Ton lupwtan ton mikro. Ton afhsa kai to kalokairi na mhn exoume gkrinies stis diakopes kai logw allaghs periballontos kai tetoia. Me to pou gurisame ki afou thn eixe pia kanei kommatia ap'ta dagkwmata me mena na tou lew pws an th dagkwnei tha th xalasei kai den exoume allh, eftase h mera me ligh bohtheia ki apo to psalidi kai th petaksme sta skoupidia. Ekane fasaria thn wra tou upnou, gia kana duo meres, shkwne maksilaria thn fwnaze, alla egw braxos. Eidame kai ta ntoulapia pou htan adeia k to phrame apofash. Ena s/k htan olh h fasaria. Afou ki o antras mou aporei...pou den th ksananefere. Polles fores to kollhma to exoume emeis ki oxi ta paidia, gi'auto mhn kanete pisw !!!!!!
Αχ κοριτσια πριν 1 εβδομαδα η κορη μου πεταξε την πιπιλα μονη της... Ειχα ενα παιδι που 3 χρονια κοιμοταν μονο του στην ωρα του ηρεμα χωρις ποτε να εχω προβλημα... Τωρα??? ... ουφ ........ Δεν την εχει ζητησει καθολου ( μεγαλη πεισματαρα) , αλλα, κοριτσια ημαρτον , 3 ωρες καθε βραδυ και αλλλη μια ωρα το μεσημερι στην γιαγια της παραμυθια, κουνησε μαμα το μαξιλαρι μου, , βαλε με στα ποδαρακια να με κουνησεις λιγο , μαλιασε η γλωσσα μου , "δεν θελω να κοιμηθω μου λεει...δεν νυσταζω " Τι να κανω ??? υπομονη ξερω αλλα λετε θα περασει καποια στιγμη ο εκνευρισμος ? Στεναχωριεμαι τοσο που την βλεπω να παιδευεται ετσι... Θα ηρεμησει κοριτσια???
Εμείς την κόψαμε 3 χρονών περίπου. Μόνη της. Πήγαμε σε ορθοδοντικό και μας είπε ότι βλέπει ορθοδοντικό πρόβλημα. -Το διαπιστώσαμε και εμείς στην ηλικία των 7 ετών όταν έβαλε ''μασελάκι''- Την μιλήσαμε και της εξηγήσαμε ότι θα στραβώσουν τα δόντια της και θα γίνει ''άσχημη''. Αυτό ήταν. Πήρε το ψαλιδάκι αυτό που κόβαμε τα νυχάκια της και ΜΟΝΗ της κόβει τις (5) πιπίλες σε δυο κομμάτια. Τις έβαλε και στον κάδο για να βεβαιωθεί ότι τις ξεφορτώθηκε και αυτό ήταν. Ποτέ δεν τις αναζήτησε. Ήταν πολύ πιο απλό απ'όσο φανταζόμασταν.
Από πιπίλες δε ξέρω πολλά, η μικρή μου δεν ασχολήθηκε ποτέ με το σπορ,όμως κάτι μου λέει ότι έπραξες σωστά. Μου άρεσε ΠΟΛΥ η γραφή σου! Πολλά μπράβο για το μεγάλο βήμα που αποφάσισες να κάνεις και που αντιμετωπίζεις την όλη κατάσταση με χιούμορ. Να χαίρεσαι τη Θάλεια σου!!!
οχι!!!! μην κανεις πισωγυρίσματα! μην νιωθεις τυψεις για τα χειλακια που γλυφει. εγω βλεπω ακομα και τωρα ¨μασητικες κινησεις" οταν κοιμαται. ειναι κινηση που την κανουν τα περισσοτερα παιδακια. ισως ειναι συνηθειο, ισως ειναι αισθημα ασφαλειας, ισως ειναι μνημες απο το πιπιλιμα του χεριου στην κοιλια αρα αισθημα ηρεμιας παλι. η δικια μου αφου ειχε προηγηθει το σχετικο μπλα μπλα (δεν την χρησιμοποιουσε πολυ ομως ουτως η αλλως) μια μερα αποφασισαμε να μαζεψουμε ολες τις πιπιλες και να τις κανουμε δωρο στο νεο μωρακι της νονας της, μιας και το μωρο μονο θα καθοταν στην κουνια του ενω ενα μεγαλο παιδακι οπως εκεινη ειχε τοσα μα τοσα πραγματα να κανει. τις πηγαμε λοιπον, τις χαιρετησαμε λιγο πριν φυγουμε, επιβεβαιωσαμε οτι ειμαστε σιγουρη οτι τις αφηνουμε, και ενω η μικρη κατεβαινε τις σκαλες η μαμα ξαναπηρε την σακουλιτσα στην τσαντα της για παν ενδεχομενο. το βραδυ μου κλαψουρισε λιγο οτι θελω την πιπιλα μου. βρε καλο μου δεν τις δωσαμε στον μπεμπη; ευτυχως κρατησε πολυ λιγο, κοιμηθηκε και το πρωί οταν ξυπνησε μου ειπε " θελω πιπιλα μου.....α (με υφος σκεφτικο)....δωσαμε μπεμπη νονας....χμμμμμ" και ΤΕΛΟΣ! τοσο ευκολα που δεν το πιστευα. μαλιστα καποια στιγμη καναμε και το τεστ του αυτοκινητου - μεγαλη διαδρομη και η πιπιλα στην τσαντα κρυμμενη - λιγο γκρινιτσα καποια στιγμή, καπου αναφερθηκε η πιπιλα λιγο υπνος σε λιγο και το χερι μου να αμφιταλαντευεται μεσα και εξω απο την τσαντα που υπηρχε παντα μια εξτρα για ωρα αναγκης. ευτυχως ομως επικρατησε η λογική και ετσι απο τοτε πιπιλες τελος!!!
Μην αισθανεσαι καθολου τυψεις.Και γω την εκοψα κομματακια οταν μια μερα χοροπηδουσε στο κρεβατι του και προκειμενου να σπασει το κεφαλι,μια δυο,τον απειλησα να την κοψω δεν ακουγε και την εκοψα και πεταξα τα κομματακια ενα ενα στο κρεβατι του.Ηταν 3 ετων και την επαιρνε μονο βραδυ.Την ημερα του την ειχα κοψει οταν ηταν 26 μηνων περιπου ,αν θυμαμαι καλα, παλι με λιγο αγριο τροπο.Του την πεταξα απο το μπαλκονι γιατι χοροπηδουσε πανω στο τραπεζι. Το ιδιο θα κανω και στην κορη μου αν χρειαστει.
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΤΗΝ ΕΚΟΨΕΣ!ΞΕΡΩ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΙΣΚΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΤΕΝΕΨΕΙ ΑΠ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΙΠΙΛΙΣΜΑ!ΕΚΤΟΣ ΑΠ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΡΑΒΩΝΟΥΝΕ!!ΕΓΩ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΙΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΚΟΨΑ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑΜΙΣΗ!ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΕΔΙΩΞΑ ΑΠΛΑ ΕΤΥΧΕ ΚΙ ΕΚΑΤΣΕ!ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΠΗΓΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ(ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΑΚΟΜΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ ΜΟΥ)ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΙΠΙΛΑ ΚΟΝΤΑ.ΟΤΑΝ ΗΠΙΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΟΥ ΜΟΥ ΤΗ ΖΗΤΗΣΕ ΦΥΣΙΚΑ!!ΤΗΝ ΕΛΕΓΕ ΠΕ-ΠΕ!ΤΟΤΕ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΙΚΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΠΕΤΑΞΕΙ!ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ!ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΝΤΟΥΖΙΝΑ!ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΗΚΩΝΟΜΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥ ΦΕΡΩ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΚΙ ΟΤΙ ΓΥΡΙΣΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ...ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!!!!!ΤΟΤΕ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΜΑΖΕΨΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΡΙΓΥΡΩ ΠΙΠΙΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΞΥΠΝΟΥΣΕ ΤΗ ΝΥΧΤΑ.ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΤΣΕΙ ΕΚΑΤΣΕ!ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΟ ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΑ!ΚΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΓΙΝΕ,ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΤΗ ΖΗΤΗΣΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΗΣΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΒΡΩΜΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΤΗΣΕ!ΟΤΑΝ ΔΕ ΕΒΛΕΠΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΕ ΠΙΠΙΛΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΡΠΑΖΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΤΟΥΣΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΚΑΚΑ!ΤΩΡΑ ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ 'Η ΕΠΕΙΔΗ ΖΗΛΕΥΕ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΨΕ!!ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΤΥΨΕΙΣ ΕΙΧΑ!ΚΙ ΑΝ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΟΤΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕ ΘΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΔΙΝΑ!ΕΣΕΝΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!ΣΦΙΞΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΧΝΑΕΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΣΧΕΤΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 'Η ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΜΑΘΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ!ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!
Εμείς απλώς... την έφτυσαν οι μύγιες (μπλιάααξ) η έκφραση "μπλιάαξ" μέσα στο σχέδιο, και την πήρε και ο λύκος.. εντάξει.. σχετικά ομαλα.. τωρα αντιπαιδαγωγικό ή οχι..το θέμα πέτυχε. Η μαμα δεν το συζητώ η γαϊδούρα την έκοψα στα 7 μου χρόνια, κι αυτό επειδή μια νύχτα την εχασα. την επομένη, αν και είχα άλλη, απο μονη μου πήρα την ηρωϊκή απόφαση και είπα "σήμερα θα κοιμηθώ χωρίς πιπίλα"...
geia sas k meis imaste 2.5 xronon k i pipila gera krata ti me s sto amaξι στον υπνο σε βολτα λιγο την ξεγελαμε δεν την ζηταει τοσο....αυτο το κολπο με την νεραιδα δεν επιασε ουτε το χαλασμα της πιπιλας την πτοησε η κατερινα οταν την πιανει η τρελιτσα της εχει3 απαιτησεις η χυμο η πιπι(πιπιλα εννοει)η μαλλια(ζυμωνει τα μαλλλια μου οπως οι γατες)αν δε γινει το δικο της ξεκιναει κλασικα ασταματητο κλαμα.....κ μεις την ξεκινησαμε μετα το χρονο αυτη ειναι η ειρωνια ......
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ Ο ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΤΑ ΔΥΟ ΝΑ ΤΗ ΚΟΨΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΕΓΩ ΤΗΣ ΤΗΝ ΕΚΟΨΑ 2.5 ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΔΙΟΧΝΑΜΕ ΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΔΙΘΕΝ ΟΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ ΠΙΠΙΛΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΥΡΗΣΕΙ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙ ΞΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΠΡΑΒΟ!!!
ο καημένος ο μπαμπάς ήρωας τοσον καιρό.. τί να πω, μπράβο!!
Είμαι από τις πολύ τυχερές μανούλες. Έχω δύο κόρες, η μία 4 και η άλλη 1, και οι δύο δεν ήθελαν πιπίλα σε καμία περίπτωση. Ενώ προμηθεύτηκα πλήθος μεγεθών, χρωμάτων και σχημάτων απλώς .... δεν. Δεν θεωρώ πως θα πρέπει να έχεις τύψεις. Όπως επίσης δεν θα πρέπει να λέμε πως εφόσον είναι τόσο χρονών θα πρέπει να κόψει πιπίλα, πάνα ή μπιμπερό. Το κάθε παιδί "αποφασίζει" πότε είναι έτοιμο.
Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις τύψεις????? Η προσπάθεια σου πάει πολύ καλά χωρίς επίμονα κλάμματα και υστερίες.... Κάθε αλλαγή στη ζωή ενός παιδιού περνάει από μεταβατικά στάδια!!! Κάτι της λείπει λογικό είναι να γλείφει τα χειλάκια της... Δεν βλέπω όμως κανένα στερητικό σύνδρομο να καταβάλει το παιδί ούτε καμμία κρίση πανικού!!! Πολύ αγχωνόμαστε εμείς οι μαμάδες και μας πιάνουν τύψεις με το παραμικρό!! Ας σκληραγωγηθούμε λίγο, παιδιά μεγαλώνουμε κι έχουμε δύσκολο έργο!!!!! Ξέρω ότι όλες θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας και θέλουμε να κάνουμε το σωστό αλλά τελικά όλα είναι υποκειμενικά!!! Αν είσαι εσύ αποφασισμένη και σιγουρη για κάτι να ξέρεις ότι το παιδί σου θα το δεχτεί πιο εύκολα γιατί σου έχει εμπιστοσύνη. Αν δεν είσαι σίγουρη και αμφιταλαντεύεσαι εκεί, εγω πιστέυω ότι θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί κάτι γιατί θα νοιώσει το άγχος σου και θα μπερδευτεί κι αυτό!
Αχ Μαριγούλα μου είμαι στη σκέψη να κόψω και εγώ την πιπίλα στην κόρη μου και μου κόβονται τα γόνατα... Πόσο σε νιώθω!!!! Η κόρη μου είναι 2 χρονών και ενώ μέχρι πριν κάτι μήνες ζητούσε την πιπίλα μόνο στον ύπνο , τον τελευταίο καιρό την ζητάει και ενδιάμεσα στην ημέρα! Αντί να την ζητήσει λιγότερο, μεγαλώνοντας την ζητάει περισσότερο!! Είμαι στην σκέψη να της την κόψω και εγω…. της το συζητάω για να μπαίνει στο κλίμα (δεν νομίζω ότι χαμπαριάζει όμως!) και Πρώτα ο Θεός τα Χριστούγεννα που θα είμαι σε άδεια θα το επιχειρήσω... Νομίζω ότι έπραξες σωστά και να μη ενδώσεις στον πειρασμό των πιπίλων στο ντουλάπι!!! Εξάλλου για καλό της το έκανες όπως για καλό της θα το κάνω και εγώ... ελπίζω δηλαδή...
Εγώ τον έχω τον γιο μου (22 μηνών) τρίτη μέρα χωρίς πιπίλα (όπου τις έκρυψα στο σπίτι της γιαγιάς και είναι αδύνατον να τις βρει!)Προχτές το βράδυ που ξύπνησε γκρινιάζοντας του έβαλα λίγη κρεμούλα για τα δόντια και μετά από δέκα λεπτά κοιμήθηκε. Χτες σκέφτηκα να του την ξαναδώσω αλλά δεν το έκανα. Νομίζω ότι θα ακούω λίγο παραπάνω την γκρίνια του αλλά που θα πάει θα συνηθίσει.... Εκτός και αν αρχίσει να κλέβει της αδελφής του που είναι έξι μηνών....
Κι εγώ της έκοβα τις πιπίλες κ ήταν ούτε 1 μισή χρόνων κ μια μέρα λοιπόν αφού Δ ήταν κομμένη η πιπίλα την πιάνει η κόρη μου κ την πετάει απ'την κούνια με μίσος από τότε λοιπόν Δ την ξανά ήθελε ποτέ !! Κ ήταν περίπου 1 μισή χρόνων !!
Αν και αργά, έπραξες σωστά! Εγώ δεν έδωσα ποτέ πιπίλα κ ούτε δάχτυλο πιπιλάει... πολλά εξαρτώνται από εμάς αρκεί να το αποφασίσουμε!
χαχαχαχαχα!!!!!!πολυ γελασα!!!!!!!καλα την εκανες την παλιοπιπιλα!!!!!!Λογω επαγγελματος(βοηθος οδοντιατρου)δεν ηθελα με τιποτα να πιασει πιπιλα....οταν ομως ειδα αυτο το δαχτυλο στο στομα(το οποιο κοβεται πολυ δυσκολα)εδωσα πιπιλα!!!!!!ειχαμε απειρες!!!!!ακομα εχω αθικτες μεσα στα κουτια τους!!!!Βλεπετε μεναμε Καστελλοριζο και τοτε δεν ειχε φαρμακειο για να αγορασουμε οποτε θελαμε!!!!!οταν γυρισαμε σπιτι μας πια,αποφασισα να του τη δινω μονο το βραδυ,και ηταν πολυ καλα!!!!!Μεχρι που πηγαμε διακοπες το Πασχα φετος,που αλλου στο Καστελλοριζο(να πατε οσες δεν εχετε παει).ενα βραδυ ηταν τοσο κουρασμενος που επεσε στο κρεβατι ξερος,και ξεχασε να τη ζητησει!!!!το δευτερο βραδυ παλι τελειωμενος,παλι την ξεχασε,οποτε και γω εγινα μια ξεχασιαρα μανουλα,και δεν τη θυμηθηκα απο τοτε!!!!!!!! Μαριγουλα μου,καλα εκανες!!!!σκεψου τον ορθοδοντικο,τα χρηματα και κυριως την ταλαιπωρια της μικρης σου με τα σιδερακια,και οι τυψεις θα φυγουν αμεσως!!!!!!! Οσο για το δαχτυλο που ρωταει καπου μια μαμα(ξεχασα το ονομα,ειμαι ξεχασιαρα το ειπα)να το τυλιξεις με γαζα τοσο ωστε να μη χωραει στο στομα!!!!!!ελπιζω να πιασει το κολπο!!!!!
Μαριγούλα, να γράψεις παραμύθια για τα παιδάκια με τον τρόπο που τα λες... μιλάμε για σκέτη απόλαυση!!!!! Τρελή επιτυχία το κείμενο σου!!!! Συγχαρητήρια και για το "κόψιμο" από πλευράς της κοράκλας σου!! Είναι δυνατή... χαχαχαχαχα Φιλιά πολλά~
Γλυκειά μανούλα Μαριγούλα, ξεράθηκα στο γέλιο!!! Και μετά πήγα στον καθρέφτη και κοιτάχτηκα. Γιατί ο κανακάρης μου είναι επίσης 2 ετών κι 7 μηνών, ανένδοτος, δεν την κόβει παρόλο που προσπαθήσαμε όλο το καλοκαίρι. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, τι να του λέμε για τη νεράιδα της πιπίλας, τι ότι μας πήρε ο σπάιντερμαν τηλέφωνο και τη ζήτησε, τι ότι τη χάσαμε στο δρόμο, παταγώδης αποτυχία. Κι άντε, εγώ πες άντεχα τη γκρίνια, (λέω άντεχα, γιατί τώρα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη δεν αντέχω τα ντεσιμπέλ, τρυπάει ο εγκέφαλος) ο μπαμπάς μας όμως??? Στο πρώτο τέταρτο εγκατέλειπε. Κι έτσι έχουμε τη χαλασμένη που δεν αφήνουμε όμως, και δυο εφεδρικές που δεν τις παίρνει με τίποτα... Άντε, και με τις υγείες μας!!!
Μαριγούλα μου, προσωπικά και εγω θα είχα τύψεις. Για πιο λόγο να αγχωθεί ένα μωράκι σε αυτη την ηλικία και να στεναχωρηθει? Νομίζω ότι όλα τα παιδάκια αλλάζουν συνήθειες όταν αυτά νιώσουν έτοιμα. Και στο κάτω κάτω η πιπίλα δεν είναι και κάτι τόσο τραγικό και στο λέει κάποια που έκοψε την πιπίλα στα νήπια παρακαλώ!!! Ναι ναι. Τα δοντάκια μου είναι μια χαρά και ολόισια!!! Νομίζω ότι θα πρέπει να χαιρόμαστε αυτές τις στιγμές που είναι μωρά και παιδάκια διότι πραγματικά δεν πρόκειται να ξανάρθουν.
Μαριγούλα μου, άκου και την δική μας πιπιλοϊστορία: Στον γιο μας είχα δώσει πιπίλα. Της είχαμε μεγάλη αγάπη. Όπου κι αν πηγαίναμε, έπρεπε να έχουμε μαζί και την πιπίλα μας. Ευτυχώς, μόνο μια. Τη δεύτερη την είχαμε μαζί, σε ένα κουτάκι, για αναπληρωματική σε περίπτωση που χάσουμε τη μια. Γύρω στα 2 είπα να αρχίσουμε να ... αραιώνουμε την παρέα μας μαζί της. Ό νέος απτόητος! Εκτός τον άλλων, ο γιος μου ήταν (και είναι) το πιο δύσκολο παιδί στο φαγητό!!! Τότε, δεν έτρωγε τίποτα. Λάτρευε μόνο τις γλυκές γεύσεις. 22 μέρες πριν κλείσει τα 3 του χρόνια, ήταν πρωτοχρονιά. Εκοψε ο μπαμπάς μας τη βασιλόπιτα και του δίνουμε το κομμάτι του. "Δεν θέλω να φάω!!!" λέει. "Φάε βρε μωρό μου, την πίτα του Αγιου Βασίλη". "ΟΧΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ". "Φάε βρε καρδούλα μου, είναι γλυκειά". "ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ". "Δοκίμασέ το και αν δεν σου αρέσει, μην φας άλλο". "ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ". Νευρίασε ο μπαμπάκας και λέει στον μικρό: Αν δεν δοκιμάσεις, θα σου πάρω την πιπίλα και δεν θα στην ξαναδώσω!!!. Η απάντηση του 3χρονου;;;; "ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ !!!!!!!!!!". Το ίδιο βράδυ, διαβάσαμε όοοοοοοολα τα παραμύια της βιβλιοθήκης (3 ώρες διαβάζαμε!!!), με ρώτησε: Μαμά, η πιπίλα μου;;;;. Του είπα, "οοοοοοοοχι" και ..... τελείωσε! Για μια - δυο μέρες με ρωτούσε, κυρίως την ώρα του ύπνου, του απαντούσα πως δεν έχει πια πιπίλα και αυτό ήταν όλο! 2 - 3 μέρες !!! Δεν ξέρω πως στράβωσα μετά με την κόρη μου, δεν της την έδωσα καθόλου και η κυρία έβαλε το δάχτυλο από τις πρώτες μέρες και για 4 χρόνια δεν το έβγαλε! Τώρα που κοντεύει τα 5, έχει αρχίσει να το μειώνει, ελπίζω σε λίγο καιρο να το έχει σταματήσει τελείως! Φυσικά θα γίνουμε οι καλύτεροι πελάτες του ορθοδοντικού! Καλύτερα πιπίλα λοιπόν, παρά δάχτυλο, αλλά και αυτή μέχρι ενός σημείου! Μετά, πρώτα το παιρνει απόφαση η μαμά και μετά το μωρό!!!
Λοιπον για αρχη,γιατι νιωθεις τυψεις?Εγω πιπιλα εδινα στο γιο μου οταν ηταν ωρα για υπνο!Μολις χρονιασε,την κοψαμε εντελως!Ποιος ειπε οτι την χρειαζονται?Ενα σωρο προβληματα δημιουργουν.Μιας φιλης μου η κορη,που ειχε πιπιλα εως 4 ετων,τα δοντακια της οταν εχει κλειστο το στομα,δεν εφαπτονται!Τρεχα στον ορθοδοντικο,απο τωρα!Μια παιδοψυχολογος ειπε, 'οι χειροτεροι γονεις,ειναι οι καλοι γονεις'!Γι 'αυτο,χαλασε της το χατηρι κ μην ενδωσεις,ειναι για καλο της!Μπορεις με χιλια δυο πραγματα να της δειξεις την αγαπη σου!
Κι εγώ μία από τα ίδια με την φίλη Ιωάννα...Κι εμένα ο γιός μου είναι 4 μηνών και δεν την ήθελε από την αρχή την πιπίλα...Μόνο το δάχτυλο στο στόμα...Αλήθεια εκεί τι κάνεις??? Κι αν μου βρείτε λύση σε αυτό το θέμα αυτής της κακιάς συνήθειας του 4μηνών γιού μου, μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε και με την κακιά συνήθεια του 30χρόνου άντρα μου που δεν κόβει το τσιγάρο.... Αν δεν μπορούμε εμείς οι μεγάλοι να κόψουμε τις κακές μας συνήθειες, πως θα το κάνουν τα μικρά παιδιά???Από που θα πάρουν παράδειγμα???? Αυτά....
Εμένα μου έκοψαν βιαίως την πιπίλα στα 3 μου και το ίδιο βράδυ ξεκίνησα δάχτυλο το οποίο σταμάτησα στα 24 !!!!! Σήμερα είμαι 40 και μητέρα μιας 16 μηνών κόρης η οποία ποτέ δε θέλησε πιπίλα! Κοιμάται από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε με το δάχτυλο στο στόμα! Σε αυτό πως κάνεις δολιοφθορά?
έσκασα στα γέλια! θέλω όπως και εσύ να μην πιέζουμε τα παιδιά... αλλά η μικρή σου στο παιδικό δεν χρειαζόταν την πιπήλα, γιατί να την χρειάζεται στο σπίτι;;; Άθώα λοιπόν για την υπεξαίρεση πιπήλας Ένοχη όμως για συκοφαντία του Χάρη... το καημένο! Και πέτα επειτέλους τουλάχιστον τις κομμένες!
Κορίτσια,ευχαριστώ για την αθώωση! Η αλήθεια έιναι πως, εκ των υστέρων, δηλώνω ότι στο 2ο δε θα δώσω πιπίλα (μάλλον...) ή θα την "κόψω" ένα χρονών. Πάντως η μικρούλα μου τα κατάφερε πολύ καλά. Ήδη από το 2ο βράδυ το πήρε απόφαση. Μου λείπει λίγο η φατσούλα της όταν τη μασούλαγε (Νικολέτα δίκιο έχεις) αλλά τις πιπίλες από το ντουλάπι τις πέταξα! Και στα δικά σας εύχομαι....
Κι εγώ ένιωθα τύψεις για τον ίδιο λόγο αν και η κόρη μου έκλεισε τα 3 και κάτι γιατί στην ηλικία των δυόμισι...ανέβαζε πυρετό χωρίς την πιπίλα! ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ!! Είναι για το καλό τους.Η κόρη μου έχει ήδη χαλάσει τη σύγκλιση των δοντιών λόγω πιπίλας αλλά πιθανότατα να επανέλθουν.Αν αργούσαμε κι άλλο (πχ μέχρι τα 5), τα δόντια δεν επανέρχονται. Να θυμάσαι ότι είμαστε κατά της πίεσης αλλά τα υποχρεώνουμε να μας κρατάνε το χέρι όταν διασχίζουμε το δρόμο,να μην πλησιάζουν το αναμμένο σίδερο κλπ... ...
Μπουκώνουμε τα νεογέννητα μας με πιπίλες και μετά πασχίζουμε να τους τις κόψουμε. Μια συνήθεια δηλαδή που τους δημιουργήσαμε οι ίδιες οι μαμαδες τους. Δεν κατακρίνω, άλλωστε και η δική μου κορη πήρε πιπίλα και την έκοψε από ανάγκη, γιατί την ξέχασε στην παιδίατρο (πραγματικό γεγονός) Έγραψα απλώς τον προβληματισμό μου για να τον σκεφτούμε γενικώς...
Δίκιο έχεις αλλά όταν είσαι λιώμα στην κούραση και νιώθεις να σε εγκαταλείπουν οι δυνάμεις σου και η υπομονή σου τότε η πιπίλα είναι λύτρωση. Αναφέρομαι στα νεογέννητα φυσικά! Εκείνες τις ώρες δεν σκέφτεσαι ότι στο μέλλον θα δυσκολευτείς να κόψεις αυτή την άσχημη συνήθεια. Όμως στο ξαναλέω, έχεις απόλυτο δίκιο!
emas apofasise 22 minon na tin kopcei apo monos i alitheia einai pos evala k egw to xeraki moy molis eida ena vathi kopcimo s'ayti poy eixe idh...toy pirame kainoyrgia alla den toy arese ithele tin palia.....ypoferame 2 mines kathe brady oyrliaze k ithele koynima gia na koimithei,xipnoyse ta mesanyxta k pali koynima.......telika brikame ton tropo k koimatai monos xwris ayti alla opws eipe mia kopela twra vazei sto stoma pragmata poy den evaze prin...
Μην διανοηθείς να την ξαναδώσεις γιατί τότε θα σε φάνε σίγουρα οι τύψεις και πολύ άργησες αλλά σε καταλαβαίνω γιατί κάθε παιδί θέλει το χρόνο του.Συμφωνώ με τη μανούλα που έγραψε ότι πρέπει να κόβεται πριν το χρόνο,στη πρώτη μου κόρη την έκοψα πολύ εύκολα 14 μηνών,τώρα στη μικρή 23 μηνών δυσκολέυομαι αλλά δεν τα παρατώ γιατί όσο μεγαλώνουν τόσο μεγαλώνει και η εξάρτηση.Έχω μια θεία της οποίας η κόρη πάει δευτέρα Λυκείου κι ακόμη κοιμάται με το δάχτυλο στο στόμα αν είναι ποτέ δυνατόν!Δεν το πίστευα όταν μου το είπε!!!Θέλει αποφασιστικότητα και μην κάνεις πισωγυρίσματα σε τίποτα γενικώς.Η πιπίλα ισούται με αδυναμία να ηρεμήσει μόνη της και τη χρησιμοποιεί γι'αυτό το σκοπό οπότε βοηθησέ τη να μάθει να έλέγχει τα συναισθηματά της.Κι εγώ στην ίδια φάση είμαι και η γρίνια γίνεται ανυπόφορη αλλά θα αντέξω όπως κι εσύ!!!
Κρατα γερα για 2-3 μερες,μην υποκυψεις και θα δεις θεαματικα αποτελεσματα.Σου μιλαει μια μητερα τριων πιπιλομανων!!!
Αθώα 100% !!!!!!!! Είμαστε μαζί σου!
Εγω θεωρώ ότι η πιπιλα πρέπει να κόβεται πριν τους 12 μήνες. Το παιδι την ξεχνάει πιο εύκολα και δεν προλαβαίνει να πάθει εξάρτηση. Εγω και στα δύο μου παιδια την έκοψα νωρίς. Στην κόρη μου 10 μηνών και στον γιο μου 11 μηνών. Και στα δύο πήρε απο μια εβδομάδα για να συνηθίσουν. Ότι θα υπάρχει κλάμα ,θα υπάρχει. Απλα δεν πρέπει να υποκειπτουμε και κυρίως να μην νιώθουμε τύψεις. Για το καλο τους άλλωστε ειναι! Η πιπιλα δημιουργεί προβλήματα εκτός απο τα δόντια και στην άρθρωση . Οπότε γιατι να έχουμε τύψεις; Όλες το καλο των παιδιών μας δεν θελουμε; Δεν είχα σκοπό να τους δώσω πιπιλα αλλα αναγκάστηκα γιατι πιπιλιζαν το δάχτυλο και ξέρω πολυ καλα ότι η συνήθεια του πιπιλισματος του δαχτυλου δεν κόβεται καθόλου εύκολα.
ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.ΠΕΤΑ Κ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΟΥΛΑΠΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙΣ.Κ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΗΣ ΕΙΧΑΜΕ ΜΙΑ ΠΙΠΙΛΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΛΙΩΣΕ Κ ΤΗ ΣΙΧΑΘΗΚΕ Κ ΤΗ ΠΕΤΑΞΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.ΗΤΑΝ 2,5 ΧΡΟΝΩΝ.ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΚΟΛΑΣΗ Κ ΜΕΤΑ ΤΗ ΞΕΧΑΣΕ.ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΙΩ Κ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΗ ΚΟΨΕΙ Κ Η ΜΙΚΡΗ.
mprabo mama!!!gia na kopso k ego siga siga tin pipila tis dikis mou pipilomanous!!!
ΑΘΩΑ - ΑΘΩΑ η κατηγορούμενη κύριε Πρόεδρε!!! Έσκασα στο γέλιο με το κείμενό σου μανούλα! Να σκέφτεσαι πως με την αποφασιστικότητά σου, το παιδάκι σου απελευθερώθηκε από μια εξάρτηση!
μαμα μαριγουλα λιγη υπομονη ακομη και σε λιγες μερες θα το εχει ξεχασει η μικρη σου!για καλο και για κακο παρε μερικα κουτια ντεπον γιατι μια τρομπετα κι ενα ακορντεον σιγουρα θα εχουν παρενεργειες!!!!!!!!:-))))
εκτός απο τα χειλάκια που τα δαγκώνουμε συνεχώς και είναι σκισμένα μόνιμα,σε στιγμές μεγάλης αμηχανίας όπως και την ώρα που νυστάζουμε βάζουμε στο στόμα μας και μασουλάμε ότι βρούμε(σημείωση ,μεχρι να κοψουμε τη πιπιλα δεν είχαμε βάλει,εκτος φαγητου,ποτέ και τίποτε στο στόμα μας) και να φανταστείς την έκοψε μόνη της περιπου πριν 5 μηνες ,ηλικιακά κοντα στα 3.άνοιξε τα σκουπίδια και την πέταξε γιατί λέει είχε σάλια.παρόλα αυτά το συνδρομο στέρησης καλά κρατεί.....τύψεις όμως δεν έχω ...
Μαμά Μαριγούλα νομίζω ότι ο πιπιλομανής στην οικογένεια δεν είναι η κορούλα σου αλλά εσύ..... (με όλο το σεβασμό). Αν δεν είσαι εσύ αποφασιστική όπως προφανώς ήταν οι δασκάλες στο σχολείο το βλέπω να επιβεβαιώνεσαι και να πηγαίνει τελικά η Θάλεια στο γυμνάσιο με πιπίλα!
http://www.mitrikosthilasmos.com/2011/02/blog-post_4064.html
Μακράν η πιο απολαυστική ιστορία που εχω διαβάσει... ever!!!!!!!!!!!! Πολύ καλά έκανες Μαριγούλα μου!!!! Και πες στις ερινύες να πληρώσουν αυτές τα σιδεράκια που σίγουρα θα χρειαζόταν η μικρή σου στο μέλλον αν συνέχιζε... ;)