μαμά Ν.
Διαβαζοντας τις ιστοριες και αλλων μαμαδων, αποφασισα να σας πω και τη δικη μου.
Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι απο το1999, παντρευτηκαμε το 2002 και η κορη μας γεννηθηκε το 2005.
Αν υπαρχει καρμα οπως λενε, τοτε ναι, ο αντρας μου ειναι το δικο μου καρμα…. Η ευτυχια μας συμπληρωθηκε με τη γεννηση της μικρης μας πριγκιπισας, αν και τα πραγματα δεν εξελιχθηκαν οπως ακριβως τα περιμεναμε, μας ετυχαν πολλα με τη μικρη…
Μολις γεννηθηκε στο Μητερα εκαναν λαθος και μας την εδωσαν με 20 ικτερο, την πηραμε σπιτι, αλλα η μικρη ολο κοιμοταν. Το ενστικτο μου μου ελεγε οτι κατι δεν παει καλα… Την παμε πισω στο Μητερα για εξετασεις (ακριβως οπως το φοβομουν), ο ικτερος στα υψη, εισαγωγη, φλεβοκαθετηρα στο κεφαλακι της, νοσηλεια 5 ημερων και ολα αυτα ενω η μικρη ηταν μολις 7 ημερων… Τελικα ολα καλα, την πηραμε, η μικρη μεγαλωνε…
Ολα καλα μεχρι που πηγε 3 ετων…
Επειδη ειχε μια καθυστερηση στην ομιλια της, την πηγαμε σε αναπτυξιολογο (αν και το αναφεραμε συνεχως στο παιδιατρο, μας ελεγε να περιμενουμε μεχρι να παει 3) και εκει μας ηρθε κεραμιδα: η μικρη εχει αυτισμο.
Χασαμε τη γη κατω απο τα ποδια μας, δεν ξεραμε τι να κανουμε (ολα αυτα τον Οκτωβριο). Η ακριβης διαγνωση ηταν ΔΑΔ-υψηλης λειτουργικοτητας.
Μετα απο ερευνα τη βαζουμε σε ειδικο προγραμμα λογοθεραπειας, οι προβλεψεις ολες ηταν παρα πολυ ενθαρυντικες και κει που λεμε ολα καλά, ηρθε το… τελειωτικο χτυπημα να το πω;; Δεν ξερω πως να το περιγραψω… Το Δεκεμβριο επαθε εγκεφαλιτιδα…
Δεν μπορω να σας περιγραψω τι περασε η μικρη, δεν μπορειτε καν να φανταστειτε ποσα περασε επι δυο μηνες μεσα στο Ιατρικο και ποσα ακομα στη συνεχεια, μεχρι και στην Αγγλια εχουμε παει και ευτυχως πλεον ολα καλα.
Η μικρη τωρα ειναι 6,5 χρονων, παει σχολειο κανονικα, εχει φιλους, ειναι ενα πολυ γλυκο και καλο παιδι που δεν την αλλαζουμε με τιποτα στον κοσμο… και ναι, ειμαστε γονεις ενος δυνατου ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ κοριτσιου!!!! Γιατι η μικρη μεσα απο ολα αυτα που της εχουν συμβει, εχει παλεψει και εχει βγει ΝΙΚΗΤΡΙΑ.
ΚΑΙ ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ Η ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΜΑΝΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σας θαυμάζω! και εσένα και τον άντρα σου, πολλοί γονείς δεν αντέχουν το βάρος και φεύγουν. Να είστε πάντα δυνατοί και γεροί ώστε να δίνεται όλη σας την αγάπη στη μικρούλα σας.
Να τη χαίρεστε και να είστε πάντα υπερήφανοι για αυτήν, όπως και αυτή είμαι σίγουρη ότι θα είναι κάποια ημέρα πολύ περήφανη για τους γονείς της! Καλή σας δύναμη, γιατί σίγουρα έχετε μεγάλο δρόμο μπροστά σας!
Εύχομαι να σας κάνει πάντα περήφανους και να χαίρεστε κάθε λεπτό που την έχετε -- είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνει ΟΛΑ όσα κάνετε για αυτήν!
να σου ζησει η κορουλα σου! το μονο που θελω να πω ειναι οτι τα παιδια με αυτισμο μπορουν να ζουν φυσιολογικοτατα, δυστυχως δυσκολευονται στο σχολειο μονο και αυτο λογω της ελλειπους καταρτισης και πολλες φορες παιδειας των δασκαλων.Θελω να πιστευω οτι η νεα γενια δασκαλων ειναι περισσοτερο καταρτισμενη σημερα απο εκεινη των δικων μου δασκαλων.Αυτα για τον αυτισμο. Το κυριοτερο ειναι το μπραβο σε ενα γατι που αποδεικνυεται τιγρακι,ποσο δυνατο παιδι!ευχομαι να ειναι παντα ετσι στη ζωη της!
Αν σου πω συγχαρητήρια σε σένα αλλά και σε κάθε μανούλα που έχει ένα τέτοιο "ξεχωριστό" παιδάκι θα είναι λίγο... Δεν μπορώ να φανταστώ τα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίζετε ούτε ξέρω ακριβώς τις ανάγκες ενός τέτοιου παιδιού.. Όμως όπως λέει και η σοφή μανούλα μου Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΟΣΑ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ όποτε το παιδάκι σου είναι Θειο Δώρο για πολλούς και ξεχωριστούς λόγους!! Να την χαίρεσαι..να την αγαπάς πολύ και μην το βάλεις ποτέ κάτω... Εύχομαι να είσαι πάντα περήφανη για αυτή και να ανταμειφθούν και οι δικές σας προσπάθειες και του παιδιού... Να είστε πάντα καλα!!!
Ντέμη μου πρώτα απ' όλα να σου πω να χαίρεσαι τη κορούλα σου! Είμαι κι εγώ μανούλα ενός μικρού πρίγκιπα με αυτισμό...Ξέρω πόσο δύσκολος είναι ο αγώνας αυτών των παιδιών για να μπορέσουν να ενσωματωθούν με τον περίγυρο τους.Ξέρω επίσης και πόσο μεγάλη υπομονή και αγάπη χρειάζεται απο εμάς τους γονείς για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα και να σπάμε τους κώδικες επικοινωνίας μαζί τους.Τα παιδιά μας είναι παιδιά χαρισματικά και πρέπει επιτέλους να υπάρξει μία σχετική ενημέρωση στον κόσμο όσον αφορά τον αυτισμό,γιατί δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι αδιάκριτοι,χωρίς γνώσεις για το θέμα,οι οποίοι αρέσκονται στο να σχολιάζουν επικριτικά και ενδεχομένως άθελά τους διαιωνίζουν έναν ρατσισμό απέναντι στα αυτιστικά άτομα.Σεβασμός λοιπόν σε αυτό που δεν γνωρίζουμε και που όμως δεν μας επιβάλλεται..Εύχομαι τα καλύτερα σ' εσάς και στο αγγελούδι σας!!
Να ειναι παντα καλα η μικρη και ΝΑΙ, να εισαι παντα περηφανη για αυτην! Το αξιζει αλλωστε!
Σας αξίζουν συγχαρητήρια κ σε σας και φυσικά στην μικρη! Να είστε πάντα καλα και να χαίρεστε την πριγκίπισσα σας!