Στις 30.05.09, 9:00 π.μ. μπήκα στο Αρεταίειο νοσοκομείο για πρόκλιση τοκετού. Μεταφέρθηκα στο δωμάτιο τοκετού, όπου και περίμενα να ξεκινήσουν οι συσπάσεις. Μετά απο 30΄ οι πόνοι είχαν ήδη αρχίσει και εγώ ήμουν τόσο cool όσο δεν περίμενα ποτέ οτι θα είμαι!! Οι ώρες περνούσαν πολύ αργά, αλλα άνετα, με την μαία να είναι συνεχώς στο πλευρό μου και να μου δίνει νερό, τον άντρα μου να μπαινοβγαίνει τακτικότατα για να με βλέπει και να μιλάμε, με συζητήσεις με την κολλητή μου στο κινητό και μουσική στο ipod! Το πρόβλημα όμως ήταν 1ον) ενώ υπέμενα τους πόνους των συσπάσεων, σε κάθε κολπική εξέταση σφάδαζα απο τον πόνο και 2ον) μετά απο 6 ώρες και άνοιγμα 5 εκατοστών του τραχήλου… τελειώσαμε! Πάπαλα! No more άνοιγμα τραχήλου!! Κολλήσαμε!

Εκεί ο γιατρός, αφού με είδε ποσο πονούσα στην κολπική, μου πρότεινε να κάνω επισκληρίδιο για να μην ταλαιπωρηθώ στην εξοδο του μωρού. Μετά απο συζήτηση με την μαία μου και τον άντρα μου, δέχτηκα και την έκανα. Εκεί ενα δείς νιρβάνα. Να χτυπάει σύσπαση στο max και εγώ να κοιμάμαι! Μην σας τα πολυλογώ μετα απο 2 ώρες ο τράχηλος είχε ανοίξει μόλις 1 cm. Απογοήτευση. Συνολικά 8 ώρες στο μαιευτήριο και ακόμα να γεννήσω! 

Αλλα το χειρότερο ήταν οτι είχε αρχίσει να κάνει κάτι «περίεργα» η μήτρα μου. Αντι να «ξεκουράζεται» μετά απο μια δυνατή σύσπαση για 1-2 λεπτά όπως είναι το σωστό, εμένα έκανε άλλη μια δυνατή σύσπαση καπάκι και μετά ξεκουραζόταν. Εκεί ο γιατρός μου άρχισε να φοβάται οτι μπορεί η μήτρα μου να κουραστεί και να σταματήσει να συσπάται και πρότεινε την καισαρική. Μετά κι απο ακόμα μια ώρα και ενώ είμαστε με τον αναισθησιολόγο και τον άντρα μου και συζητάμε τα διαδικαστικά, ξαφνικά οι παλμοί του μωρού πέφτουν στο 30! Μπουκάρουν σε χρόνο dt 5-6 άτομα δίπλα μου, με γυρίζουν δεξιά, με γυρίζουν αριστερά, οξυγόνα, αναπνοές και οι παλμοί του παιδιού να μην ανεβαίνουν.

Σε 5΄ βρισκόμουν στο χειρουργείο για εσπευσμένη καισαρική με ολική νάρκωση γιατι το παιδί έπρεπε να βγεί άμεσα. Ένα έχω να πω… το ξύπνημα μετα απο εκέινη τη νάρκωση ήταν οτι χειρότερο στη ζωή μου. Η μπουμπού λοιπον ήταν τελικά οκ, βγήκε αμέσως και ζύγιζε 3.570 kgr! Τελικά είχε πάρει μια περίεργη θέση στον κόλπο με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να φράξει με το χεράκι της τον ομφάλιο λώρο και να μην αναπνέει.