Η ιστορία των δίδυμων κοριτσιών μου και η διαφορετική τους πορεία
Η ιστορία της Χριστίνας
(Η Χριστίνα γέννησε με καισαρική και ολική νάρκωση)
Η δική μου ιστορία ξεκινάει από την ημέρα που μάθαμε πως είμαι έγκυος, αμέσως μετά από ένα υπέροχο ταξίδι του μέλιτος.
Χαρές, πανηγύρια με τον άντρα μου γιατί πιάσαμε παιδί με την πρώτη – δόξα τω Θεό. Άρχισαν σιγά σιγά οι ενοχλήσεις με εμετούς και αναγούλες…. έλεγα «εντάξει, τα γνωστά» και συνέχιζα ακάθεκτη τη ζωή μου δουλίτσα, σπίτι ,και βολτούλες… Μόλις μπήκα στο 2ο μήνα δεν μπορούσα να κρατήσω καμία στέρεη τροφή στο στομάχι μου.. όπως έμπαινε ακέραιη έτσι μέσα σε δευτερόλεπτα έβγαινε..
Μπαινω λοιπόν νοσοκομείο με αφυδάτωση και διαπιστώνουμε στον υπέρηχο δυό καρδιές να χτυπάνε και όχι μια… Θυμάμαι ήμουν στο καροτσάκι και με πηγαινε ο άντρας μου στο δωμάτιο και γελούσαμε σα τρελοί…..
Από κει και περα τα πράγματα δυσκόλεψαν καθώς φάνηκε πως είχα επιπωματικό πλακούντα και έτσι η γιατρός μου συνέστησε να μη μετακινούμαι καθόλου. Στον τρίτο μήνα κύησης παθαίνω μικρή αποκόληση πλακούντα και εισαγομαι στο νοσοκομείο….
Μέχρι να αναρρώσω από την απόλυτη ακινησία διαπιστώσαμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τη χολή μου… Κάνουμε υπέρηχο και ναι ήμουν γεματη πέτρες. Η γιατρός μου – να΄ναι καλά – μου συνέστισε να κάνουμε αφαίρεση της χοληδόχου κύστης λαπαροσκοπικά, τώρα που η μήτρα μου ήταν ακόμη χαμηλά.. Οι κίνδυνοι βέβαια να χαθούν τα παιδιά ήταν μεγάλοι αλλά το να περιμένουμε θα ήταν αφενος ένα μαρτύριο για μένα αλλά και πολύ επικίνδυνο σε περίπτωση που η χολή μου έσπαγε στο μέλλον ….
Κάνω και το χειρουργείο και ευτυχώς όλα καλά….
Επιτέλους στον 4ο μήνα ηρεμώ από τους εμετούς και αρχίζω να παίρνω και βάρος και να απολαμβάνω την εγκυμοσύνη μου. Περνούν οι μήνες και φτάνουμε στα τελειώματα του 7ου και η εξέταση doppler…. Δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν καλά…
Η μικρή μου μπέμπα μεγάλωνε πολύ αργά ενω η μεγάλη κανονικά… Η διάγνωση φαινόμενο υποκλοπής… δηλαδή έκλεβε το μεγάλο μωρό το αίμα του μικρού… Η γιατρός μου το πρακολουθεί εντατικά και κάνουμε κάθε βδομάδα doppler ώστε να κερδίσουμε όσες πιο πολλές βδομάδες μπορούμε μέσα στη μήτρα… Κάποια στιγμή πια η ροή του αιματος του ομφάλιου λώρου ήταν με διακοπή για τη μικρή μπέμπα και η γιατρός μου συνέστησε άμεσο τοκετό….Εγώ τα είχα πια χαμένα… Δεν ήθελα με τίποτα να αποχωριστώ τους μικρούς μου ταραξιες αλλά δυστυχώς δε γινόταν αλλιώς… Με βαριά καρδιά πήγαμε ημέρα Πέμπτη 03/06/2010 εισαγωγή για να κάνουμε καισαρική την επομένη το πρωί…
Ξήμερώματα Παρασκευής και ώρα 01:30 το πρωί σπάνε τα νερά μου και μπαίνω κατεπειγόντως χειρουργείο… Θυμάμαι πως ήμουν σωληνωμένη και έρχοταν καθε τρεις και λίγο να ελέγξουν αν εχω κάνει διαστολή και πόσο μέχρι που μια στιγμή έρχεται μία γιατρός με τσεκάρει και καθώς έβγαινε από το δωμάτιο, την ακούω να ουρλιάζει να πάρουν ξανα τη γιατρό μου να επισπεύσει γιατί το παιδί ερχόταν και είχα σχεδόν τελεία διαστολή….
Επιτέλους ήρθε και μπαίνουμε άρον άρον χειρουργείο γιατί λόγω δίδυμης κύησης, υψηλής πίεσης και βεβαρυμένου ιστορικού δεν ρισκάραμε για φυσιολογικό… Το τελευταίο που θυμάμαι ήταν να μετράω μέχρι το 10 και όταν ξύπνησα η πρώτη μου ερώτηση ήταν αν τα μωρά μου ζούσαν και αν ήταν καλά… Θυμάμαι επίσης να έχω ένα χαμόγελο ευτυχίας καρφωμένο στο προσωπό μου (βέβαια και η μαστούρα της νάρκωσης έβαλε το χεράκι της….)
Μετά από αυτό ξυπνάω στο θάλαμο… Πρώτη μου εικόνα; Μητέρες αγκαλιά με τα παιδάκια τους να τα θηλάζουν ήσυχα και εγώ αγκαλιά με τον καθετήρα και το κουνάκι μου άδειο… Εν τω μεταξύ μαθαίνω πως τα διδυμά μου επειδή δεν υπήρχε θέση με οξυγόνο μου τα χώρισαν και το ένα – το μικρό – μένει το Έλενας ενώ το μεγάλο μου μπήκε στη ΜΕΝΝ του Γ.Κ.Νίκαιας…
Τι να κάνω και γω έκοβα βόλτες στους διαδρόμους βλέποντας άλλες μητερούλες να πηγαίνουν τα μωράκια τους να τα πλύνουν να τα κανακεύουν… Εγώ απλά περίμενα το μισάωρο που μου έδινε η μονάδα το πρωί και το άλλο μισάωρο το απόγευμα.. Ζούσα γιαυτές τις ώρες… Το βράδυ δεν μπορούσα κοιμηθώ απλά περίμενα να πάει 12:30 το πρωί που άνοιγε το επισκεπτήριο της ΜΕΝΝ …
Η μικρή μου κόρη όταν την πρωτοείδα ήταν τόσο μικροσκοπική αλλά τόσο δυνατή και ζόρικη που την είχαν περιορίσει για να μη πολυκουνιέται με ένα κουβερτάκι…. Τα είχε καταφέρει τόσο καλά που το μόνο που χρειαζόταν ήταν ορός και αντιβίωση…
Όταν όμως πήγα μετα από 5 ολόκληρες μέρες να δω το άλλο μου παιδί στη Νίκαια σχεδόν λιποθύμησα.. Έβλεπες ένα τόσο δα πλάσματάκι γεματο σωληνάκια και καλώδια, ακίνητο σχεδόν άψυχο …. βλέπετε του είχαν δώσει κατασταλτικά γιατί έκανε σπασμούς… έπιανα το χεράκι της και το άφηνα και αυτό έπεφτε σχεδόν σαν άψυχο.
Στο μεταξύ οι γιατροί θέλουν να της κάνουν μαγνητική διότι έχει αιματώματα και κύστες στον εγκέφαλο… Δυστυχώς η μαγνητική δεν είναι καλή και οι μόνες απαντήσεις που έχουμε πάρει ως τωρα είναι μόνο μισόλογα, «Θα δούμε στο μέλλον» και «Κάντε υπομονή» καθώς αυτές οι κύστες ενδεχομένως να χτυπήσουν σε κάποιος κέντρο π.χ. κίνησης, ομιλίας, νόησης κλπ….
Πόση όμως υπομονή αντέχει να κάνει ένας άνθρωπος;;;
Γυρνώντας στο σπίτι η πρώτη μου δουλειά ήταν να νοικιάσω ενα επαγγελματικό θήλαστρο… Και έτσι έγινε… Κάθες 3 ώρες και τη νύχτα έβγαζα το λιγοστό γάλα που είχα αγκαλιά με τις φωτογραφίες που τους είχα βγάλει από το κινητό μου ώστε να μη σταματώ και να παίρνω δύναμη… Στον ένα μήνα μετά από πολλά πήγαινε-έλα Ελενα – Γ.Κ.Νίκαιας παίρνω τη πρώτη μου κόρη και στους δυο μήνες πήραμε και τη δεύτερη….
Είναι μικτά τα συναισθήματα που έχω αυτή τη στιγμή…
Σίγουρα λατρεύω τις κόρες μου γιατί δώσανε τη δική τους μάχη και το αξίζουν…
Σίγουρα έχω ζηλέψει – καλοπροαίρετα και κακοπροαιρετα – όλες τις μαμάδες που γέννησαν φυσιολογικά, που είχαν καλή εγκυμοσύνη, που πήραν τα μωρά τους αγκαλιά αμέσως, που άκουσαν το κλάμα τους….
Αλλά αυτό που ζήλεψα περισσότερο είναι ότι τα δικά τους παιδιά είχαν σαν πρώτο άγγιγμα τη ζεστή αγκαλιά της μαμάς και τη μυρωδιά της ενώ τα δικά μου έπρεπε να κοιμούνται μόνα τους, χωριστά το ένα από το άλλο σε ένα κρύο σεντονάκι, να νιώθουν αντί το στήθος της μαμάς σωληνάκια στη μύτη τους, βελόνες στα χερια τους και αναπνευστήρες στη μύτη τους….
Δε θα ξεχάσω όμως καμία στιγμή … άλλωστε τίποτα δεν έχει τελειώσει καθώς η μεγάλη μου κόρη Μαρία διαγνώσθηκε στον 4ο μήνα ζωής της με εγκεφαλική παράλυση και στον 9ο με σπαστική τετραπληγία…. φυσικά όταν μας το είπαν σοκ, θρήνος και άπειρα «ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ ΜΟΥ;;;«
Όμως τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός και η Μαρία και η Εύη (Παρασκευή) πλέον μεγαλώνουν η καθεμία με τη διαφορετικότητά της… και ενώ κάνουμε κανονικά τις θεραπείες μας στην ΕΛΕΠΑΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Ανάπηρων Παιδιών – εξαιρετικό κέντρο αποκατάστασης) καθώς και εμείς σα γονείς τις δικές μας ψυχο-θεραπείες.
Και ενώ είμαι «προετοιμασμένη» – όσο μπορεί να είναι ένας γονιός – ότι η Μαρία μου μπορεί να μην μπορέσει να τρέξει, χορέψει, μιλήσει, να καταλάβει αυτά που βλέπει καθώς το κέντρο αντίληψης δείχνει κατεστραμμένο…. και πολλά άλλα που μπορεί να μην μπορέσει να κάνει που δε χρειάζεται στο κάτω κάτω να το λέμε… πολλές φορές κλαίω όταν κοιμάται πάνω από το κρεββατάκι της….
Παρ’ όλα αυτά δυναμώνω μέρα με τη μέρα παίρνω κουράγιο από τον άνδρα μου και αυτός από μένα και οι δύο από αυτή που κάθε φορά που την παίρνω αγκαλιά καταλαβαίνει και μου γελάει, που γελάει στον ύπνο της, που χαίρετε με το δικό της μοναδικό τρόπο, που κάνει ΑΓΚΟΥ ….
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να μεγαλώσω δύο διαφορετικά αλλά τόσο όμοια παιδιά…. αλλά εγώ θα κάνω τα πάντα και για τις δύο ακόμη και αν χρειαστεί να αλλάξω τη νοοτροπία του κόσμου αυτού για τις ευπαθείς αυτές ομάδες (ήδη οι κακοπροαίρετοι κάναν την εμφάνισή τους)
Η Μαρία μπορεί να μην μπορέσει να κάνει πράγματα που για μας φαίνονται τόσο απλά και τόσο αυτονόητα – και λέω ΜΠΟΡΕΙ γιατί φυσικά δε θα σταματήσω ποτέ να έχω ελπίδα για οποιαδήποτε βελτίωση νοητική ή κινητική και θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις και θα πάω στην άκρη της γης για αυτή ακόμη και αν μου πουν ότι δεν έχει καμία ελπίδα – αλλά είμαι πεπεισμένη ότι με το θάρρος της για επιβίωση και για να είναι ένας χαρούμενος άνθρωπος θα αναπτύξει δυνατότητες που ακόμη και εμείς οι «αρτιμελείς» δεν μπορούμε να κάνουμε… άλλωστε πόσες φορές δεν έχουμε θαυμάσει τη ρώμη της ψυχής των ανθρώπων αυτών σε Παραολυμπιακούς αγώνες, σε βίντεο στο ιντερνετ ακόμα και στις ζωγραφιστές Χριστουγεννιάτικες κάρτες που λαμβάνουμε κάθε χρόνο….
Είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ που είμαι η μητέρα τόσο της Μαρίας όσο και της Εύης και που μου δώθηκε η ευκαιρία να δω την ουσία της ζωής… πίσω από τον εγωισμό, την ιδιοτέλεια και το προσωπικό status που έχει γίνει εμμονή σε όλους τους νέους γονείς ότι τα παιδιά τους ΠΡΕΠΕΙ να είναι τα πιο τέλεια, άριστοι μαθητές, πρώτοι στα αθλήματα, όμορφα και υγιή… όλοι το θέλουμε αυτό στα σίγουρα αλλά γιατί όμως να ΠΡΕΠΕΙ… Όλοι ασχολούμαστε – μαζί και εγώ – με το πως θα τα ντύσουμε , τι θα τα ταισουμε τα πιο αγνά και ακριβά αγαθά και πολλά άλλα … δεν μειώνω σε καμία περίπτωση την ανάγκη και για αυτά !!!
Αλλά για την τροφή της ψυχής των παιδιών μας πότε θα αποφασίσουμε να ασχοληθούμε;;;
Τώρα είναι η ευκαιρία μας που οι ψυχούλες τους είναι τόσο αγνές, καθαρές και καινούριες… κάντε μαζί μου την αρχή όλοι οι νέοι γονείς και ελάτε να αλλάξουμε μαζί τα λάθη του παρελθόντος….
Ευχαριστώ για την υπομονή σας και που καθήσατε και με διαβάσατε… Ελπίζω να μην κουρασα με το μακροσκελές μου γράμμα….
Φιλικά
Χριστίνα Νικ., Ζωγράφου Αθήνα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
μπραβοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!! για ολα!!!!!!!! πολλες φορες δεν εκτιμουμε τα αυτονοητα και ειμαστε αχαριστοι και εγωιστες!!!!!!! σ΄ευχαριστω που αγγιξες την ψυχη μου και εξαφανισες τον εγωισμο μου για τα δικα μου παιδια!! να ειστε καλα και μανουλες σαν και εσενα δεν εχουν να φοβηθουν ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Κλαίω γαμωτο.......
Πίστη κ κουραγιο .Ο Θεός είναι μεγαλος κ θα σας βοηθήσει.Με πολύ σεβασμο μια μαμά με τρια αγγέλουδια
Χριστινα μου συγχαρητηρια για τις 2 αγωνιστριες σου αλλα και σ'εσενα που παρολη την δυσκολη εγκυμοσυνη σου εφερες στον κοσμο 2 κοριτσαρες. Μητερες σαν εσενα αξιζουν το σεβασμο και την βοηθεια ολων. Εγω αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι και να ακουσεις οτι και να σου πουν για τα παιδια σου μην δωσεις σημασια να θυμασε αυτους τους μηνες που περασες με τα παιδκαια σου μεσα σου και με την αγωνια παρεα,να θυμασε παντα την ωρα που σε εκαναν μητερα,ειναι τα ΔΙΚΑΣΟΥ παιδια και καποια μεραθα εισαι ηπιο περαφανη μαμα
πραγματικα οση ωρα διαβαζα το κειμενο σου εκλαιγα...για την δυναμη ψυχης που εχεις..μπραβο σου εισαι μια αξια μανουλα κ ισως πολυ καλυτερη απο εμας....συγχαρητηρια!!!!εχεις τον απολυτο σεβασμο μου!
Είσαι μια υπέροχη μάνα. Εύχομαι απ'την καρδιά μου τα καλύτερα! Το κορίτσι σου είναι σίγουρα τυχερό που έχει να παίρνει τόση αγάπη από την οικογένειά του. Συγχαρητήρια και μη σταματήσεις ποτέ να προσπαθείς και να ελπίζεις!
Σε περιπτώσεις σαν την δικιά σου,δεν κάνουν χειρουργικό διαχωρισμό του πλακούντα. Ισχύει; Εάν ναι, είναι πραγματικά κρίμα που δεν στο έκαναν. Μαζί με σένα ελπίζω κι εγώ για ένα θαύμα για την κόρη σου. Κάπου είχα διαβάσει ότι δεν υπάρχει κανένα φάρμακο που να μπορεί να θεραπεύσει αυτό που μπορεί να κάνει από μόνη της η αγάπη. Ίσως σ΄αυτή την υπερβολή να κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια...
Χριστίνα μου δεν έχω λόγια....Πόσο σε νιώθω για όλα αυτα που έζησες μέχρι να τα πάρεις σπίτι. και εγώ ακριβώς το ίδιο πρόβλημα παρουσίασα στην 20η εβδομάδα κύησης και φύγαμε άρον άρον για Λονδίνο να κάνω επέμβαση διαχωρισμου του πλακούντα. Αυτό είναι δυστυχώς το λάθος κάποιοων γιατρών. Το αφήνουν να δουν πως θα εξελιχθεί.... Ε δεν γινεται αυτό..να παίζεις με την τύχη όταν υπάρχει λύση... Εύχομαι καλό κουράγιο και να συνεχίσεις πάντα έτσι!!θΕΤΙΚΗ & ΔΥΝΑΤΗ!!Πιστη θέλει!!Να σου ζήσουν τα αγγελούδια σου!
O Theos na sou dini dinami kai kouragio na sinexisis to ergo sou. Sigxaritiria. Sou euxome oti to kalitero kai na xereste ta paidia sas :)
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΑΣ,ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΡΟΥΛΕΣ ΣΑΣ!ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΕΡΟΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
Χθες νομίζω ηταν που έβαλε η Χριστίνα φωτογραφία της μικρης Μαρίας στην πισίνα που εκανε τις ασκησούλες της!!Είναι μια κουκλίτσα και ολοι εκει λενε πως ειναι σαν παιδι που βγηκε απο παραμυθι... Αξιζουν πολλά μπραβο σ'αυτη τη μανούλα ,αλλα και στον πατερα για το κουράγιο και τη δυναμη που έχουν!!Το μονο που μπορουμε να πούμε να ειναι πάντα γεροι και να παιρνουν δυναμη μεσα απο τα μάτια των παιδιών τους!! Να χαιρεστε τα κοριτάκια σας!!!!
Υποκλινομαι. σε αυτές τις μαμάδες ο θεός να σας δινει δύναμη κ.αγάπη όλοι οι άλλοι απλά σας ακολουθούμε...νιωθω περήφανη για σένα κ για όσους ανθρώπους βοηθούν να μεγαλώσεις τις πριγκίπισσες σου.. συγχαρητηρια
YPOKLINOMAI............BRAVO SOY KOPELA MOY....O THEOS NA SAS EXEI KALA......KAI NA SAS EYLOGEI PANTA.........
Χριστίνα .... ένας πολύ καλός μου φίλος μου είπε πως ο Θεός πριν να ρίξει το χιόνι βλέπει πρώτα το βουνό, το ίδιο για σένα , για μένα και για πολλούς πολλούς άλλους. Ονομάζομαι Αδαμαντία μητέρα δύο κοριτσιών, μέσα σε έναν χρόνο παλεύω για δεύτερη φορά με καρκίνο... τα συναισθήματά μου ανάμικτα... λύπη, θλίψη , φόβος αλλά και χαρά για την δύναμη που ανακαλύπτω πως υπάρχει. Και συ το ίδιο νομίζω .. όσο και αν απογοητεύεσαι τόσο δυναμώνεις... για σένα , για τις ζωές σου!!! Τον ιδιαίτερο αυτό ρατσισμό , τον νιώθω και γω!! Μόνο που δεν βάζουν τα κλάμματα όταν μαθαίνουν τι συμβαίνει και όταν μάλιστα βλέπουν και τα παιδιά, τα φαντάζονται ήδη ορφανά... καθώς η μαμά έχει την ΄επάρατη' νόσο... Εγώ όμως ορθώνω το ανάστημα και παλεύω για κάτι που έχει αναμφισβήτητη αξία... για την ζωή μου και για να μείνω κοντά τους ... γιατί μπορώ!! Ενα μεγάλο μπράβο και στη μαμά που ορθώνει το ανάστημά της για τις... δυο ζωές της. Χαρηκα που σε γνώρισα μέσα απ την ιστορία σου...
Δεν σου αξίζει(και τους δυό σας φυσικά) τίποτε λιγότερο από αμέτρητα μπράβο, συγχαρητήρια και ευχές για δύναμη ώστε να μπορείτε να δίνετε απλόχερα ΚΑΙ στο μέλλον όλη την αγάπη που αξιζουν τα βλαστάρια σας. Μακάρι να είστε το παράδειγμα δύναμης για όλους μας για πολύ καιρό ακόμα και μακάρι όλα αυτά που περνάτε να τελειώσουν γρήγορα και ανώδυνα όσο γίνεται. Είμαι πατέρας 2 αγοριών και μόνο που τα σκέφτομαι δακρύζω και χαμογελώ συγχρόνως γιατι τα υπεραγαπώ!!! Σας εύχομαι πάντα δύναμη και καθαρό μυαλό και να ξέρετε ότι ο καθένας μας με τον τρόπο του είμαστε μαζί σας.
κλαιω....οτι και να πω ειναι λιγο.ευχομαι μονο ο θεος να σας εχει γερους...
Mπραβο σου και απο εμενα και καλα εκανες που εγραψες αυτο το υπεροχο γραμμα,για να θυμομαστε πψς μονο η υγεια των παιδιων μας εχει σημασια και ολα τα αλλα ειναι τοσο μικρα,ευχομαι τα πιο ευτιχισμενα Χριστουγεννα!!!
Μπραβο σου κοπελα μου,για το θαρρος και τη δυναμη της ψυχης σου ν'αντιμετωπισεις το σκληρο προσωπο της ζωης.Με συγκινησες ,δεν μπορω να πω κατι αλλο, να δινεις μαθημα ζωης σε ολους μας.Μπραβο για αλλη μια φορα για το μαθημα ζωης που πρεπει να μαθαινουμε ολοι μας.
Να χαιρεσαι και τα 2 σου παιδακια, να εισαι γερη και δυνατη να τα μεγαλωσεις!
Sou dino therma sigxaritiria kai na exeis poli dinami giati tha sou xreiastei. En merei katalavaino ki ego ti perases giati ki ego epatha proeklampsia, gennisa ena moro 1320 kg kai nosileftike stin entatiki gia 40 imeres. Opote ksero to sinesthima tou na min kratas stin agalia sou to paidi sou eno oles oi alles oi mamades ta exoun dipla tous. Kaneis den katalavainei pragmatika ti simainei auto gia mia mana, para mono an to exei perasei kai i idia. Bebaia , eftixos me emena ta pragmata pigan kala para tis agonies pou perasame. Esi distixos exeis ena golgotha brosta sou. Sinexise omos me tin idia dinami giati to paidi sou to ispratei auto. Kai otan kapia stigmi borei na kourasteis i' na apelpisteis, na thimasai oti thaumata akoma ginontai. I epistimi exei proxorisei para poli. Borei na sinelthei i mikri sou mia mera. Exeis megali psixi omos kai pou to pernas kai pou to les. Bravo sou kai pali bravo. O theos na sas exei kala.
Κοπελα μου ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ! Και να ξερεις οτι εισαι μητερα 2 υπεροχων πλασματων που θα φερουν στη ζωη σου πανεμορφα πραγματα και απεραντη υπερηφανεια. Ευχομαι να γινουν ολα οπως θελεις και να ειστε παντα ευτυχισμενοι.
υποκλινομαι................
Έχω περάσει και εγώ πολλές δυσκολίες και σοβαρά χειρουργεία με την κόρη μου, από την μέρα που γεννήθηκε και σε νιώθω απόλυτα. Συγχαρητήρια για τη δύναμη σου και όπως μου λέγανε και μένα οι γιατροί να ξέρεις πως αυτή η δύναμη περνάει και στο παιδί σου. Με πίστη και δύναμη είμαι 100% σίγουρη πως ΟΛΑ θα τα ξεπεράσετε και θα είσαι μάνα 2 όχι μόνο δυνατών αλλά και γερών παιδιών!
ta dakrua de stamatane ta trexoun.. kouragio stous goneis
Μπράβο και στους 2 γονείς.Να κάνεις τα πάντα,αυτή είναι και η δική μου γνώμη,δεν παύει να είναι παιδάκια και τα δύο.Να είσαι σίγουρη πώς η κορούλα σου καταλαβαίνει όλα αυτά που κάνεις και κάποια στιγμή θα στο δείξει με το δικό της τρόπο.Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή
D UPARXOUN LOGIA XILIA BRAVO SAS K POTE NA MHN TO VALEIS KATW EUXOMAI OLA NANAI YPEROXA STHN ZWH K GIA TA DUO SOU KORITSAKIA !!!
>Χριστίνα,
είμαι υπερήφανη που είσαι μία ελληνίδα μαμά!!!Μπράβο σου,όχι το μπράβο το 'δήθεν',το μπράβο το 'λέω για να το πώ'....
'Ετσι είναι η πραγματική μάνα.Αγαπάει το παιδί της έτσι ακριβώς όπως είναι.Δέν έχει σημασία τί χρώμα μάτια έχει,σε ποιόν μοιάζει,άν είναι περισσότερο έξυπνο απ'τ'άλλα...
Είναι το παιδί σου,είναι τα παιδιά σου....
Χριστίνα,να είσαι καλά κι εσύ κι όλη σου η οικογένεια καί να είστε δυνατοί μαζί με τον άντρα σου να τα μεγαλώσετε καί να τα βλέπετε καί τα δύο μέρα με την ημέρα να 'ανθίζουν'...Γιατί όλα τα λουλουδάκια ανθίζουν..... καί τα σγουρά τριαντάφυλλα καί τα χαμομηλάκια!!!
Φιλιά με πολλή αγάπη......
>@Μαρία
Εκείνες οι "τέλειες μαμάδες" το πιο πιθανό όταν διαβάσουν την ιστορία μου είναι να "ψευτοσυγκινηθούν" και αφού μου ευχηθούν - αν μου ευχηθούν κιολας - και καλά ξέρεις τι θα κάνουν ? θα φτύσουν τον κόρφο τους και θα πούν μακριά από μας.... " .. αλλά εμένα με νοιάζουν οι μαμάδες που βλέπουν την ουσία και όχι τα φούμαρα και το περιτύλιγμα....ελπίζω όλοι μας - μαζί και γω - να ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία και να μη "φτύνουμε τον κόρφο μας" όταν βλέπουμε κάτι ενδεχομένως "δυσάρεστο" ή "διαφορετικό" αλλά να είμαστε ενεργοί και να βοηθάμε με τον τρόπο μας και να μαθαίνουμε στα παιδιά μας να βοηθάνε και κείνα... άλλωστε "κατ' εικόνα και καθ'ομοίωση" είναι και αυτά για μας...τουλάχιστον μπορούμε να αρχίσουμε να το προσπαθούμε....
Χριστίνα Νικ.
>Xristina pragmatika den exw logia.. euxomai o 8eos na sou dinei dunami kai kouragio kai na eiste mia eutuxismeni oikogeneia!! xilia mprabo!!
>mprabo sou kopela mou pou pragmatika h leksi mana gia sena einai me M kaifalaio!!!!!!!!!! o 8eos dinei dunami k 8a deis pws ola 8a pane kala!
>ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...ΑΠΛΑ ΘΑ ΚΛΕΨΩ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ....
Είμαι περήφανη που υπάρχεις και που είσαι ΜΑΜΑ με όλη την σημασία της λέξης!!!
Δινεις περισσότερη αξία στην λέξη ΜΑΜΑ από όση έχει απο μόνη της!!! Τα παιδια μας ειναι η ζωη μας!! Μπραβο σου Χριστινα, χιλιες φορες μπραβο που είσαι τόσο δυνατη και που αντιμετωπίζεις με τόση δυναμη και τόση πίστη την ζωη και τα χαστουκια της !! Κωνσταντίνα
>den exo logia... mpravo sas xilies fores!!! kalo kouragio ston kathimerino sas agona!!!
>αν με εβλεπες τωρα θα με εβλεπες ορθια να χειροκροτω...εισαι μια υπεροχη μανουλα και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να δεις τα κοριτσια σου οπως ποθεις...ευχομαι να διαβασουν την ιστορια σου ολες εκεινες οι"τελειες μαμαδες"που κατηγορουν τις υπολοιπες γιατι δεν θυλασαν γιατι γεννησαν με καισαρικη κτλ κτλ...και παλι ευχαριστω για το μαθημα που μας εδωσες σημερα..
>ΕΙΜΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙΑ ΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΄΄ΚΑΤ΄ ΟΝΟΜΑ ΜΟΝΟ΄΄ ΜΗΤΕΡΕΣ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΝΟΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΟΥ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΟΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΄΄ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ΄΄ !!!
>το μονο που μπορω να σου πω ειναι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!σε σενα και σε γονεις σαν κι εσας αξιζει ενα μεγαλο μπραβο για τη δυναμη της ψυχης σας!!!καλη δυναμη σας ευχομαι κοριτσι μου!!!
>Είμαι στο γραφείο και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου.
Κατ' αρχήν να σας ζήσουν τα παιδάκια σας και οφείλω να συγχαρώ και εσένα και τον σύζυγό σου για το μεγαλείο της ψυχής σας. Παλαιότερα δούλευα στην ΕΛΕΠΑΑΠ και έχω δεί το απίστευτο έργο τους με όλα αυτά τα απίστευτα πραγματικά παιδιά. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά και να είστε όλοι γεροί και πάντα ευτυχισμένοι. Μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα και ιδιαίτερα ο ρατσισμός που υπάρχει για τα άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες και να σταματήσουν οι οικογένειες να κρύβουν τα παιδιά αυτά. Μπορούμε να διδαχθούμε πολλά από αυτά τα παιδιά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Και πάλι σας εύχομαι να είστε καλά όλοι σας.
Με συγκλόνισες πραγματικά.
Σουζάνα
>οι κορούλες σας είναι τόσο τυχερές γιατί εχουν δυο γονείς ΑΞΙΟΥΣ και ΔΥΝΑΤΟΥΣ.η δύναμή σας περισσεύει για να τη μοιράσετε και σ΄άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις.αυτη την περίοδο στην οικογένειά μου συμβαίνει το εξής΄,δίδυμη κύηση και η μια μπέμπα δεν άντεξε και χάθηκε.η κοιλίτσα της μαμάς έχει δύο μπεμπούλες η μία κουνιέται και δηλώνει την παρουσία της ενώ η άλλη.............πήρα πολύ δύναμη από εσάς σήμερα και θα προσπαθήσω να την μεταφέρω στη νύφη μου που περνάει όλο αυτό.εύχομαι να έχετε υγεία για να μπορείτε να μεγαλώνετε τα αστεράκια σας και να δίνετε το καλό παράδειγμα σε όλους μας.κια θέλω να με συγχωρέσετε που μέσα από τη δική σας ιστορία μοιράζομαι και τη δική μου και να μου επιτρέψετε να ευχηθώ και στη νύφη μου να πάνε όλα καλά γι΄ αυτήν και τη μπεμπούλα μας με τη βοήθεια του ΘΕΟΥ.φιλάκια στις ομορφιές σας(έτσι αποκαλώ εγώ τις κόρες μου)ΕΛΕΝΑ
>Γλυκια μου δεν ξερω τι να πω τα εχω χαμενα....οταν ξερω πως υπαρχουν ανθρωποι με τη δικη σου δυναμη ψυχης νιωθω τοσο μα τοσο μικρη, ευχομαι η Παναγια να σου δινει κουραγιο κ να μπορεσεις να μεγαλωσεις τα αγγελουδια σου με τον καλητερο τροπο.Το ονειρο σου για τη μικρη σου για μια βελτιωση, να γινει πραγματικοτητα. Σου ευχομαι καλο κουραγιο κ να εισαι παντα γερη για να φροντιζεις τα αγγελουδια σου. Ανθρωποι σαν εσενα δεν πρεπει να σιωπουν γιατι το μονο που κανουν ειναι να δειχνουν σε μας τους μικροψυχους το μεγαλιο της ψυχης κ το ποσο σιμαντικη ειναι η καθε μας στιγμη. Με σεβασμο κ μεγαλη εκτιμηση.................
>η αγαπη εχει τοση δυναμη που νικα τα πάντα..ποσο μαλλον η αγαπη της μανας..
με εσενα μαμα, η Μαρια και η Ευη δεν εχουν να φοβηθουν τιποτα..θα μεγαλωσουν ομορφα μεσα στην διαφορετικοτητα τους η καθε μια, γιατι θα λαβουν μια ανατροφη με αξιες..την πνευματικη ανατροφη..
να παιρνεις δυναμη απο τις κορες σου και να τις καμαρωνεις
εμας μας κερδισες ηδη :)
Nina
>συγχαρητηρια σε σενα και τον ανδρα σου για την δυναμη ψυχης....ολα σε αυτη τη ζωη για καποιο σκοπο γινονται,τιποτα δεν ειναι τυχαιο,το πιστευω κοπελα μου...και το δικο μου το παιδακι γεννηθηκε με ενα σημαδι στο χερακι του και μολις το ειδα ειπα γιατι το δικο μου το παιδι να γεννηθει με σημαδι??οπως ειπες οι κακοπροαιρετοι παντα υπαρχουν...μολις βλεπουν το μωρο το πρωτο που λενε τι ειναι αυτο το σημαδι???και εχω βαρεθει να εξηγω οτι με αυτο γεννηθηκε...τι να πω...και παλι συγχαρητηρια που εχεις ενα παιδακι με ιδιαιτερες ικανοτητες..εισαι μανα με ολη τη σημασια της λεξεως....
>Χριστινα μου κλαιω.....και κλαιω ακομα πιο πολυ γιατι γεννησα μια μερα μετα απο σενα....εκανα διδυμα κοριτσακια......και ενα εκ των δυο ονομαζεται Μαρια....Μακαρι να πανε ολα καλα με το κοριτσακι σου,το "καμαρακι" σου, οπως συνηθιζω να αποκαλω εγω τον αγγελο μου.....ευχομαι οτι καλυτερο για την οικογενεια σου....Δεν εχω αλλα λογια.......................Αμαλια
>Καθώς διάβαζα την ιστορία σου είχα την αίσθηση ότι θα έχει hapy end, ότι στο τέλος θα έλεγες ότι ήταν μια λάθος διάγνωση. Τελικά εκείνο που μου έμεινε είναι αυτό που λες και το έχω νοιώσει "Σίγουρα έχω ζηλέψει - καλοπροαίρετα και κακοπροαίρετα - όλες τις μαμάδες που γέννησαν φυσιολογικά, που είχαν καλή εγκυμοσύνη, που πήραν τα μωρά τους αγκαλιά αμέσως, που άκουσαν το κλάμα τους...." θαυμάζω όμως κι εσένα για το κουράγιο, τη δύναμη, την αγάπη, την ανθρωπιά ..... Μπράβο σου!!! σ' ευχαριστώ που μας αποδεικνύεις ότι η Ζωή δεν είναι όπως στις διαφημίσεις!!! όσο για τους κακοπροαίρετους είναι απλός ανόητοι που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι θα μπορούσαν κι εκείνοι να βρεθούν σ΄αυτη τη θέση. Υπάρχουν ευτυχώς και καλοπροαίρετοι που προσπαθούν να σε νοιώσουν ακόμα κι αν δεν βρίσκονται στην ίδια θέση, ευχομαι να έχεις πάντα τέτοιους ανθρώπους γύρο σου.
>Έχω μείνει άφωνη...φοβερή δύναμη, φοβερή ψυχή...
Καλή δύναμη κοπέλα μου, να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου ,γιατί το αξίζεις
>Ο θεός να σας έχει καλά....
>Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω. Η ιστορία σου είναι συγκλονιστική.
Γέννησα λίγες μέρες πριν από εσένα στο Ελενα και το κοριτσάκι μου ανεβασε πυρετό την δεύτερη μέρα και την πήρανε στη Μονάδα Ενδιάμεσης Νοσηλείας νεογνών και την κρατήσανε μια βδομάδα (ευτυχώς δεν είχε κατι σοβαρό). Ένιωσα να χάνω την γη κάτω απ'τα πόδια μου όταν την πήραν και η στεναχώρια μου μεγάλη (ακόμη και τώρα) που την πρώτη βδομάδα της ζωης της ήταν μακριά μου ουσιαστηκά. Έστω και λίγο (δεν συγκρίνω την περίπτωση μου με την δική σου), σε νιώθω εκεί που γράφεις για τα μωράκια σου που ήταν μακριά σου (και μεταξύ τους) τις πρώτες μέρες.
Είσαι υπέροχη και εσύ και ο συζυγός σου κι ακόμα περισσότερο τα κοριτσάκια σου. Ό,τι και να πω είναι λίγο...
Σου εύχομαι να έχετε πάντα τόση αγάπη και δύναμη και εσύ και ο άνδρας σου και τα παιδάκια σου. Εύχομαι να πάνε όλα όσο καλύτερα γίνεται.
>ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΣΟΥ..
ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ 05/06/2010 ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΜΟΥ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΤΙΣ ΚΡΑΤΗΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ..ΑΦΟΥ ΤΙΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΜΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΠΗΓΑΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!
ΝΑ ΣΕ ΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΝΑ ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ!!
ΦΙΛΙΩ
>Η αγάπη είναι η τροφή μας.Να είσαι σίγουρη ότι θα μεγαλώσεις δύο ευτυχισμένους ανθρώπους και αυτό για μενα είναι το σημαντικότερο όλων...
Φλώρα
>Χριστίνα σε θαυμάζω αλλά πιο πολύ θαυμάζω το Μαράκι σου!!!Τίποτα δεν είναι απίθανο σε αυτή τη ζωή.Κι εμείς παλεύουμε με τους σπασμούς και ελπίζουμε να τους νικήσουμε.Επικοινώνησε μαζί μου όποτε μπορείς σε παρακαλώ katerina_ch@hotmail.com και το blog μου http://vrefikoispasmoi.blogspot.com/
>χριστινα μου (που μενουμε και στην ιδια περιοχη) ειδικα στο καμματι που εβλεπες τις μανουλες με τα μωρακια τους και εσυ περιμενες τα μισαωρα σε καταλαβαινω. και εμεις τρεξαμε πολυ με τη μικρη 1 μηνα μενν μετα υπερηχους στον εγκεφαλο για τις κυστες, στα νεφρα για τη διαταση, εξετασεις αιματος και παλι απο την αρχη επαναληπτικα και τωρα απο σεπτεμβρη εχουμε παλι επαναληπτικους υπερηχους... ευχομαι και για τα 2 παιδακια σου το καλυτερο τοσο για την ευη οσο και για την μαρια που με ολη μου την καρδια ευχομαι να μεγαλωσει χωρις προβληματα. να ειναι παντα δυνατα και καλοτυχα τα κοριτσακια σου...
>ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ,
ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΝΟΗΤΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕΣ.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.
>χριστινα μου ο θεος να σου δινει δυναμη κουραγιο κ πιστη....μας κατα συγκινησες ευχομαι να πανε ολα καλα να ειστε γεροι να χαιρεστε τις ψυχουλες σου..να προσευχεσαι καθε μερα κ ο θεος δε θα σε εγκαταληψει ποτε το πιστευω!!!!!!!κ να ξερεις μας δεινει οσα αντεχουμε ξερει οτι ειστε δυνατοι!! :)
>Σ Π Ο Υ Δ Α Ι Α!!!!!!!!!!!!!!!!Μ Α Ν Α!!!!!!!!!!!Να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να τα καμαρώνεις!!!!Γιατί είμαι σίγουρη πως και τα παιδάκια σου σπουδαία θα είναι!!!!Πόσο πολύ δίκιο έχεις σε όοολα όσα μας είπες!!!!!Όλες μας βλέπουμε κατά καιρούς "μειονεκτήματα" στα παιδάκια μας!!!Είμαστε υποχρεωμένες να τα αγαπάμε όσο και τα καλά τους!!!!Πόσο πολύ με γέμισαν τα λόγια σου!!!!Ευχαριστώ,ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΜΑΝΑ!!!!!
>Να σας ζήσουν τα αγγελούδια και το μόνο που θέλω να πω ειναι οτι ο θεός έστειλε αυτά τα αγγελούδια σε ανθρώπους δυνατούς και άξιους που κάνουν το καλύτερο δυνατό γι αυτά, και ειναι σίγουρο οτι θα παραδώσετε δυο αξιοζήλευτα πλασματάκια στην κοινωνία!
>Μάνα μητέρα μαμά η ιστορία σου ΔΥΝΑΜΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Μαθημά για όλες εμάς που καθημερινά χανουμε την ουσιά... με πρέπει και μη !
Ευχομάι απο ψυχής να είναι όλα .....όπως πραγματικά χρειάζονται και όχι πώς πρέπει για εσάς και τα παιδάκια σας!
>να δεις όλα θα πάνε καλά! κάθε παιδάκι έχει την δικιά του προσωπικότητα και η μαρία θα τα καταφέρει! και μην ακους τι σου λεει ο κόσμος, δεν χρειάζεται- να τις χαίρεστε! ειρήνη
>ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ,ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ!!!!!!!ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟ ΜΙΣΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Σ8ΕΝΟΣ!ΝΑΣΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ!!!ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!
>ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ.ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΔΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!
>αν και είμαι μαμά 2 κοριτσιών , καμιά φορά ξεχνάω πόσο τυχερή στάθηκα και πόσο θετικά μου ήρθαν τ απραγματα στην ζωη...σ΄ευχαριστώ που μου το θύμισες και που μου υπενθύμισες την εννοια της ταπεινοτητας....κουράγιο !!
>Δεν έχω λόγια.. μπράβο για τη δύναμη σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Εύχομαι να πάνε όλα καλά!
>Χριστίνα μπράβο για το μεγαλείο της ψυχής σου!Εύχομαι να πάνε όλα καλά!Πολύ συγκλονιστική η ιστορία σου...Είσαι ΜΑΝΑ με όλη τη σημασία της λέξης!Δεν έχω λόγια,,,
>Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα σε τέτοιες καταστάσεις. Μακάρι να είχαμε όλες οι μανούλες το μισό από το δικό σου σθένος και όλων εκείνων των γονιών με ιδιαίτερα προικισμένα μωράκια. Με μωράκια που η κάθε μέρα μαζί τους είναι περιπέτεια. Να είστε πάντα γεροί εσύ κι ο άντρας σου να στέκεστε δίπλα στα υπέροχα μωρά σας!
>ekeini ti stigmi pou perigrafeis to koritsaki sou pou gelaei ston upno tou eniosa toso zontana ton pono sou...Klaio...kai proseuxomai gia sas.
>Απλα δεν εχω λογια!Η Παναγια να σας φυλα και τους 4 να ειστε γεροι!!Πολλα γλυκα φιλια στις κουκλιτσες σου!!!
Σοφια.
>Την Χριστινα την γνωριζω και σας λεω με σιγουρια πως ειναι ο πιο δυνατη, ισορροπημενη, συγκροτημενη και απολυτα αφοσιωμενη μανα που εχω ποτε γνωρισει και συναναστραφει!!!
Μπορεις να νιωσεις οταν σου μιλαει την ψυχη της να κλαιει αλλα την ιδια στιγμη εισπρατεις αποφασιστικοτητα, δυναμη και τσαμπουκα χωρις προηγουμενο!!!
Ευλογημενος ανθρωπος και μεγαλο σχολειο για μενα...
>δεν ξερω τι να πρωτο πω Χριστινα μου!ενα μεγαλο μπραβο σε σενα,στον ανδρα σου κ στη μικρη σας ηρωιδα!η ιστορια σου με συγκλονισε!η μικρη σου θα τα καταφερει γιατι εχει εσας για γονεις!
>Δεν θα μπορούσα να μην σας ευχαριστήσω τόσο την Ολίβια που δημοσίευσε την ιστορία μου όσο και εσάς που γράψατε ένα καλό λόγο και μία ευχή!! Να είσαστε καλά όλοι , να προσέχουμε τα αγγελούδια μας και μιας και έρχεται το Άγιο Πάσχα, καλή Ανάσταση σε όλους μας!!!!(μετά τα Πάθη πάντα έρχεται η Ανάσταση εύχομαι σε όλους μας να έρθει και να τη ζήσουμε)
Χριστίνα Νικ.
>Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν μητέρες σαν εσένα! Δεν υπάρχουν λόγια! να χαίρεσαι τα κοριτσάκια σου!
>Είσαι μάνα με Μ κεφαλαίο... Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη δύναμη και το σθένος σου... Να χαίρεσαι τα αγγελούδια σου...
>Το μονο που εχω να πω ειναι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για την δυναμη ψυχης σου Χριστινα του αντρα σου και φυσικα των δυο Αγγελουδιων που εχεις εισαι μια ηρωιδα μανα μια μανα με ολη την σημασια της λεξης εσενα και πολλες αλλες μανες σας θαυμαζω οπως και την κολλητη μου για την δυναμη που εχετε και που δεν ξερατε οτι υπαρχει και ομως μεσα απο τις πιο δυσκολες καταστασεις βγαινεις πιο δυνατος και πιο σοφος στην λεξη ΖΩΗ...και παλι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ...ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΔΥΟ ΤΡΥΦΕΡΑ ΦΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΣΟΥ σαν μανα τριων παιδιων που ειμαι...
>ti na po exo sigklonistei kai meta leme pos exoume problimata .....kati tetoia mas kanoun na ginomaste pio tapinoi anthropoi euxaristoume Manoula pou mas matheneis Aksia kai euxomai o Theos na sou dinei dinami na peraseis omorfa me ta koritsia sou!!!!!!!Evi Kokori
>sumfwnw me ola osa graftikan parapano kai sou vgazw kai egw to kapelo kai se esena kai ston suzigo sou kai se osous einai dipla sas kai sas stirizoun.prin liga xronia mou eipan pws to paidi mou pasxei apo epillipsia. exasa thn gi apo ta podia mou. telika doxa ton theo proxorame arista sto thema ygeias. to lew auto giati esto kai ligo se niotho . maria mou eiste tyxeroi giati eimai sigouri pws otan ta paidakia sou megalwsoun tha kamaronete toso ma toso polu gia to poso katapliktika plasmata exete gennisei . xerw anthropous pou ite genithikan ite sthn poria tis zwis tous xaraktiristikan amea. kathe fora pou eimai mazi tous niotho toso ma toso mikri , toso ligopsixi, toso egoistria , toso ...einai anthropoi pou pragmatika mas vazoun ta gualia pou lene:) alla fusika pisw apo ayth tous thn epityxia krivete mia polu polu omorfi oikogenia pou tous stirixe tous edwse aploxera kai xwris antallagmata agapi agapi agapi.. etsi me ta logia pou diavasa apo esena nomizw pws kai i diki sas oikogenia tha einai zileyti giati tha exei polu agapi.o theos sas etseile dwro pistepseme dwro pou ligoi einai axioi na to exoun. ayta ta paidia gia kapoio logo exoun erthei sth zwi kai oxi epidi emeis to dialexame ,,ta esteile o theos gai na sumplirosoun kati pou mono autos xerei. o theos na sas dunei dunami kai na eiste enomeni.. kai kati akomi an mou epitrepeis. pigene sthn agia eirini sti lukobrisi kai pare ena milaraki :) filia sta mpoumpoukia sou g+g
>ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ!!ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!ΗΣΟΥΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ!!!!!ΔΗΜΗΤΡΑ
>Τι να πώ κάθομαι τόση ώρα πάνω από το πληκτρολόγιο κι όλο γράφω και μετά σβήνω γιατί καμιά λέξη δεν βοηθά... ! Χριστίνα μου, είσαι μια εκπληκτική μανούλα και σου εύχομαι να χαίρεσαι τα όμορφα θαυματάκια σου. Σου εύχομαι επίσης μεγάλη δύναμη & να έχει πάντα κουράγιο !Το σλιγουρο είναι ότι η Μαρία σου έχει τους γονείς που της αξίζουν! Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω, άλλωστε ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις λέξεις...είναι πολύ αδύναμες μπροστά στα συναισθήματα.
Ευμορφία
>se euxaristoume pou mirastikes mazi mas thn istoria sou.euxomai ta aggeloudakia sou na sou dinoun dunami na eisai geri.den exw logia....
>nomizo pos ta logia einai perita....na exeis megalh dinamh psyxhs kalo kouragio k eyxomai oti kalutero!ta dakrya akomh trexoun apo ta matia mou...mou thimises ton aderfo mou vasili.....kai thn dynamh tis mhteras moy gia to tote prin polla xronia pou den ypirxan toses aneseis kai gia to meta to kouragio pou ekane na megalosei ta epomena dyo paidia tis...
>Δεν έχω λόγια.. μπράβο για τη δύναμη σας. Με συγκίνησες
>Χαίρομαι... ειλικρινά πάρα πολύ, γιατί η Μαρία σου έχει τους γονείς που της αξίζουν!
Να χαίρεστε τα κορίτσια σας και να είστε γεροί να τα καμαρώνετε να μεγαλώνουν και να πετυχαίνουν πάντα σε ότι στόχο βάζουν!
>ti na po ena megalo mprabo den arkei na eistai panta etsi mdynatoi kai me tharros sas aksizoyn polla sygxaritia .
>αυτή η ιστορία πρέπει να δημοσιευτεί,να βγει στη δημοσιότητα και να δείξει σε όλους τη δύναμη που αποκτάμε όταν γινόμαστε γονείς και ότι θα κάνουμε τα πάντα για τα παιδιά μας!αυτά να βλέπουν μερικοί μερικοί που πετάνε τα παιδιά τους όταν γεννιούνται ή τα κακομεταχειρίζονται.ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ σε σένα και στον άνδρα σου,η δύναμη του Θεού πάντα δίπλα σας!!
>Να σου ζήσουν τα μωρά σου. Και εγώ έκλαψα διαβάζοντας το κείμενό σου. Αν είσαι γονιός δεν γίνεται να μην συγκινηθείς...Η αλήθεια είναι πως μονο καποιος που ζει κατι παρομοιο μπορεί να καταλαβει τι νιώθεις, τις αγωνίες σου και το τι εχει μεσα η καρδια σου εκτός απο την τεραστια αγαπη. Κουράγιο και δύναμη σας εύχομαι αν και αυτα τα παίρνετε από το χαμόγελο της μικρής.
>Χριστινα να χαιρερεσε και τα δυο σου τα παιδακια ! Μην αφησεις κανεναν να σου μεταδωσει την αρνητικη του ενεργεια. Σκληροι ανθρωποι υπαρχουν πολλοι και θα υπαρχουν παντα..εσεις να ειστε μια γροθια και μην φοβασαι Τ Ι Π Ο Τ Α !!!
>xristina mou ipomoni kai dunami. na xairesai ta didimakia sou kai na ta kammarwseis opws po8eis.
na se exei o 8eos geri na ta frontizeis :)
>Κι εγω έχω μείνει άναυδη... Να είστε πάντα δυνατοί και ενωμένοι! Εύχομαι από δω και πέρα μόνο χαρές να σας δώσει η ζωή.... Εγώ συγκλονίστηκα....
>ευχομαι να εχεις τη δυναμη που έχεις τωρα μια ζωή..και συ και ο αντρας σου είσαι παραδειγμα προς μίμιση...σε ευχαριστώ για αυτό το πούτιμο μάθημα ζωής
>EPISHS 8ELW NA PW STH XRISTINA GIA OTI MA OTI SYMVOULH XRIASTEI(MIAS KAI EXW MEGALWSEI ME AYTA TA PAIDIA) 8A MPOROUSE NA ME RWTHSEI STO MASABI3@HOTMAIL.COM H STO FACE MARIAM MIGAHED.
>Συμφωνω με την Σοφια!Υποκλινομαι!Δεν κρυβω οτι εκλαψα....οχι γιατι λυπαμαι αλλα για ολα αυτα τα υπεροχα μηνυματα που περασες με αυτα που εγραψες!
Ευχομαι ο Θεος να σου δινει δυναμη και να τοση ομορφια ψυχης ΟΠΟΥ ΕΧΕΙς και να συνεχιζεις!Να χαιρεσαι τα λουλουδακια σου!!!
Φιλια πολλα κι απο μενα!
>....me to zori kratao ta dakrya mou....bravo sou xristina mou.... pragmatika thavmazo afti ti megali dynami psixis pou exeis!!o theos na sas dinei dynami kai agapi se sena kai ton antra sou na megalosete ta dyo aggeloudia sas evi kai maria!efxomai na pane ola kala kai oso gia tous ...kakoproairetous aftoi tha yparxoun pantou kai panta.esy mi dineis simasia para mono agaph,poly agaph sta aggeloudia sou giati afto einai to vasiko pou xreiazontai ola ta paidakia apo th mhtera toys.se fillo glyka!...
>Χριστίνα,ειλικρινά δε ξέρω τι να γράψω.. Είναι όντως η πιο συγκλονιστική ιστορία που έχω διαβάσει.. Ο θεός να σας δίνει δύναμη να συνεχίσετε και.. ποτέ δε ξέρεις.. καθημερινά γίνονται πράγματά που δε θα φανταζόμασταν ποτέ πως μπορεί να γίνουν εφικτά! Συγχαρητήρια για το θάρρος και το κουράγιο σας και φυσικά να σας ζήσουν τα κοριτσάκια σας!!!!!
>MHN SKEFTEIS POTE PWS GIA KAPOIO LOGO DOKIMAZESAI XRISTINAKI...EISAI EVLOGHMENH KAI ESY KAI KA8E MANOULA POU MEGALWNEI ENA A.M.E.A.
DEN EINAI KAKOPROERETOI OPOIOU KOITOUN PERIERGA H EPIMONA ESENA KAI TH BEBA SOU .EINAI APLA ANENHMEROTOI .DEN KSEROUN OTI AYTA TA PAIDIA EXOUN TOSO MEGALH PSYXH MESA TOUS POU PISTEPSEME POLLES FORES 8A PERNEIS DYNAMH APO AYTHN KAI OXI 8A THS DINEIS.POLLES FORES 8A SE PARHGOREI KAI OXI ESY AYTHN.OSO MEGALWNEI 8A GINESAI OLO KAI PIO PERHFANH POU EISAI MANOULA THS KAI 8A NIW8EIS OLO KAI PIO OMORFA POU 8A SYNANASTREFESAI ME AN8RWPOUS POU EXOUN TO IDIO PROBLHMA KAI PAIDIA POU PRAGMATIKA XRIAZONTE ANAGH KAI 8A MPOREIS ESTW ME MIA KOUVENTA SOU NA TA KANEIS NA NIW8OYN EYTYXISMENA
>Ευχομαι μεσα απο την ψυχη μου η μαρια να σου δινει δυναμη για να συνεχισεις γιατι αυτη θα ειναι ο νικητης σε αυτο τον αγωνα!!εγω και εγω 2 κοριτσακια και το ενα ειναι βρεφακι και σε νιωθω.τις αγωνιες σου τον πονο σου δεν μπορω να τον καταλαβω γιατι δεν ειμαι στην θεση σου.εχεις δικιο ολοι πρεπει επειτελους να ριξουμε αυτες τις προκαταληψεις που κουβαλαμε.πιστεψε με η σκοπτωμενοι το κανουν ειδη η μικροπρεπεις παντα θα υπαρχουν.
φιλια και να εισαι δυνατη.
κατερινα.
>ανθρωπους ετσι σαν εσενα καλη μου χριστινα ο καλος θεουλης δεν τους αφηνει ποτε!!!!πρεπει οντως να αλλαξουν πολλα και φυσικα θα ειμαστε μαζι σου,και μαζι με ολους οσους προσπαθουν για το καλυτερο.να χαιρεσε την οικογενεια σου και να ειστε παντα ενωμενοι και αγαπημενοι!!!
ρουλα
>Χρίστινα μια χαρά θα τα καταφέρετε κι εσύ και ο σύζυγος και οι μικρές σου! Θα έχετε μια υπέροχη όμορφη ζωή, το έχω δει να συμβαίνει και να ξανασυμβαίνει γύρω μου. Ακούγεσαι δυνατή και έτοιμη για αυτά που θα ακολουθήσουν. Θα πάρεις τόσες χαρές, πολλές περισσότερες από όλες τις μάνες,να είσαι σίγουρη για αυτό. Να είσαι γερή εσύ και ο άντρας σου για να μπορούν να σας έχουν δίπλα τους οι κορές σας.
>xristina mou na eiste geroi k dynatoi na megalosete ta ageloudia sas,dynamh k kouragio gia na megaloseis ta didymakia sou:)nomizo exoume gnoristei apo konta sto paidon pentelhs eima h mama tou bobira pou eixe flegmonh sto mataki se filo esena k thn koukla sou Maria pou epaize mazi me ton Nikola mou k tou edine ta balonia ths...
valentina Ntali
>ΧΡΙΣΤΙΝΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ,ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ..
ΣΑΝ ΝΕΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ.
ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ,ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΗΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ.
>Εισαι μια πραγματική ηρωίδα, είμαι στο γραφείο και διάβασα την ιστορία σου, απλά συγκρατούμαι για να μην με πάρουν τα κλάματα....
>antimetwpizw hpiotera kapoies "diaforetikes" katastaseis....kai se katalavainw...elpizw o 8eos na sou dwsei dunamh!kai h agaph na sou einai ma3ilari...!
kati tetoies stigmes niw8eis poso ateleiwth, mporei na einai h agaph..
oso gia tous kakoproairetous...8a deis pollous...esu koita na eisai akomple3aristh,kai na koitas th zwh katamata!
>sou euxomai oti kalitero gia tin maria kai gia tin eui fisika. ola na pane kala kopela. dinami xreiazetai kai ipomoni. kai pisti sti theo. kouragio
>Εχεις πολυ μεγαλη δυναμη ψυχης!!!Εκλαιγα οση ωρα το διαβαζα!!!Να εισαι παντα καλα να μεγαλωνεις τα παιδακια σου!!!Τι αλλο να πω;;;Δε ξερω!Τα ματια μου τρεχουν ακομα!!!
Ρενα
>Η Παναγία να σου δίνει κουράγιο και δύναμη να χαίρεσαι κάθε στιγμή από τα υπέροχα παιδάκια σου...η δύναμη και το μεγαλείο ψυχής μιας ΜΑΝΑΣ δεν έχουν όμοιο... να είστε πάντα γεροί και δυνατοί όλοι σας....δεν έχω άλλα λόγια...
Ελενα
>πραγματικα εχω κλαψει διαβαζοντας την ιστορια σου, βγαζεις ενα απιστευτο θαρρος και μια τοσο μεγαλη δυναμη ευχομαι ο θεος ολα να τα φερει καλα και να γινουν τα πραγματα οπως επιθυμειτε και οτι ειναι καλυτερο για τα λουλουδακια σου. ο θεος να σας δινει ολους δυναμη σε φιλω.
>mpravo sou kopela mou,na xerese ta paidakia sou kai na ta kamaroseis synfono apoluta se oti egrapses giati mono an mas tyxei kati kako as to poume ki etsi siniditopoioume ti pragmatika symvenei gyro mas....milao san pathousa....makari o theos na sou dinei dynami kai kouragio kai pio polu sto koritsaki sou......MARIA
>Δεν έχω λόγια!
Είμαι περήφανη που υπάρχεις και που είσαι ΜΑΜΑ με όλη την σημασία της λέξης!
Σε φιλώ...δεν ξέρω τι άλλο να σου γράψω!
Η ιστορία σου με έχει αφοπλίσει!
Σε φιλώ!