Ένας μήνας μαζί!
Xθες, 24 Μαρτίου, η Αθηνά έκλεισε ένα μήνα ζωής! 28 μέρες για την ακρίβεια, αφού ο Φεβρουάριος ήταν κουτσός, αλλά εμείς το υπολογίζουμε σαν μήνα για να μην μπερδευόμαστε, χαχα!
Τι να πρωτοπώ για αυτό τον ένα μήνα; Ότι ώρες ώρες μου μοιάζει σαν ψέμα;; Κοιμάται, για παράδειγμα, η Αθηνά στην καλαθούνα της και μπαίνω στην κρεβατοκάμαρα να πάρω κάτι και κοντοστέκομαι από πάνω της. «Ωπ! Τι έχουμε εδώ;«, σκέφτομαι κάποιες φορές! Χρειάζομαι μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου για να «θυμηθώ» ότι είμαι μαμά και ότι αυτό το αγγελούδι που ονειρεύεται στο δωμάτιό μας είναι δικό μας!!
Κάθε μέρα την αγαπώ και πιο πολύ! Έχω φτιάξει ένα λεξιλόγιο ειδικά για εμάς τους τρεις, το οποίο περιλαμβάνει λέξεις όπως «μπίμπι», «πίφι πίφι», «μαμά μεμέ», «πλιτσι πλατς!» και άλλα πολλά. Το κινητό μου είναι γεμάτο φωτογραφίες της. Τα ρουθούνια μου γεμάτα με τη μυρωδιά της. Η αγκαλιά μου έχει πάρει το σχήμα από το κορμάκι της. Και φυσικά καμαρώνω σαν κουκουβάγια για αυτήν!
εχω το ιδιο ακριβως μοτο. δεν θελει κοπο θελει τροπο. το μυστικο ειναι αγαπη, ηρεμια και πολλα πολλα πολλα πολλα φιλια
to poso sugkinithiak molis eida to binteaki den perigrafetai!!!!!poso mikrouli itane k twra????megalwnoun apisteuta grigora!!!!na tin kamarwnete na nai i zwi tis glukia k eutuxismeni!!!!!
Έχω ξεχάσει πόσο μικρά είναι όταν γεννιούνται!
Είναι σκέτη γλύκα Ολίβια!
Να σας ζήσει!
Και γιατί παρακαλώ ανώνυμε σκιάχτηκες που η ΑΘηνά μοιάζει στον Μάνο?
Τώρα το είδα το βιντεάκι... Και οι 3 ήταν υπέροχοι!!!
Πάντα τέτοια! Μέρες γεμάτες αγάπη και χαρά!!!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ, ΟΠΟΥ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΜΑ ΕΧΟΥΝ ΥΓΕΙΗ ΣΧΕΣΗ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ, ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ!!!!
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΑ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΝΑΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ! ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΜΩΡΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ!!!!!
τα λόγια είναι τόσο τόσο φτωχά δάκρυσα στα αλήθεια και ας έχω δύο κόρες, είναι υπέροχη η αγάπη της μανούλας(και του μπαμπάκα)
κορίτσι μου (συγνώμη που παίρνω το θάρρος και σου μιλάω στον ενικό, αλλα νομίζω πως σε έχω δει έχω πιει στο σπίτι σου καφέ και έχουμε μοιραστεί αγωνίες τόσο πολύ με έχει επηρεάσει όλο αυτό που έχεις δημιουργήσει εδώ) σου ευχομαί ολόψυχα να είστε πάντα αγαπημένοι πάντα τόσο γαλήνιοι και πάντα αυτό το κοριτσάκι να έχει ένα αστέρι πάνω απο το κρεβατάκι του και να λούζει με φως, μα πάνω από όλα να σας έχει ο Θεός (και όλο τον κόσμο) καλά να μεγαλώσει και να σας κάνει περήφανους.
δεν είμαι ανώνυμη Δήμητρα με λένε και είμαι καλά
Na sas zhsei to uperoxo plasmataki, kathe fora pou vlepw ta video sas synginoumai k pairnw tharos gia th genna pou erxetai k th zwh me th mpempa mou.
me olo to sebasmo tha rwtousa k egw gia ton toketo-oso na nai bohtha na akous k tis kales istories apo anthrwpous pou xairontai thn engumosunh k to mwro tous.
pyp
Γιατί βρε παιδιά ίδιο ο μάνος και ίδιο ο μάνος, επειδή δεν έχει τις μπούκλες ακόμη; Το στοματάκι της είναι της μαμάς. Βάλε βρε ολίβια κανένα ροζ και καμιά κορδελίτσα, το μωρό είναι της μαμάς.
idio o manos thee moy skiaxtika
Τελειο το Βιντεάκι!!! όποτε διαβάζω τα νεα σας δακρυζω πραγματικά και ανυπομονώ να αγκαλιάσω και εγώ τον μπέμπη μου!!!! να σας ζήσει Ολίβια και ΜΑνο!!! είναι μια κουκλα!!!!
είναι μια γλύκα!
ένα αγγελουδάκι!
υγεια, υγεια, υγεια στους 3 σας και τυχη στο αστερι σας!
παναγιωτα
Πόσο γλυκό κείμενο και πόσο αισιόδοξο! Κόντρα σε όλους όσους τρομοκρατούν τις μέλλουσες μαμάδες! (μα γιατί το κάνουν τέλος πάντων??)
Να τη χαίρεστε, είναι ένα γλυκό μπισκοτάκι, ειδικά στην πρώτη φώτο!!
μύθοι και βλακείες....μια χαρά κοιμόμαστε ακόμη και 10 μήνες μετά μη σου πώ!!!Δε μασάμε οι νέες μανούλες λέμεεεε!!!
με συγκινησε πάλι το κειμενό σου...πόσο αληθινά συναισθήματα...πάλι θυμήθηκα τις πρώτες μέρες!
Εγώ θα ευχηθώ πάντα αγαπημένοι οι 3 σας!
φιλούμπες!
Καταρχάς να τη χαίρεστε και από εδώ τη γλυκούλα σας, Ολίβια και Μάνο! Έχει μάθει ήδη και να ποζάρει με νάζι μέσα στο φοβερό της φουτεράκι ;) Δεύτερον -στο είπα και στο φόρουμ- κατέρριψες το μύθο, οπότε λέω να μην "κοιμηθώ όσο μπορώ" μέχρι να έρθει και η δική μας μπέμπα, αλλά να το απολαύσω. Φιλιά πολλά- και στο γατούλη!
Κατερίνα (kuo28)
Υ.Γ.: Αν έχεις όρεξη κάποια στιγμή, θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγες τι κάνατε με το γατουλίνι. Βλέπω αποχωρίστηκε μέρος της κόμης του αλλά είναι εξίσου όμορφο! Έχουμε ακριβώς το ίδιο πλάσμα σε γκρι να κυκλοφορεί σπίτι μας και σκεφτόμαστε σοβαρά το ξύρισμα :(
ti eine re file i istoria tou toketou??
paramithi ta 3 gourounakia?
Oλίβια πότε θα μας γράψεις την ιστορία του τοκετού σου?