Όταν έκλαψε η αγορομάνα…
Χθες που μάθαμε ότι τελικά θα κάνουμε αγοράκι, η αντίδραση κάποιων φιλενάδων μου ήταν εντυπωσιακή! Η μία έκλαιγε από συγκίνηση, η άλλη μου είπε ότι ανατρίχιασε ολόκληρη, η άλλη άρχισε να χοροπηδάει λες και κέρδισε το Τζόκερ. Σημείωση: όλες τους έχουν και αγοράκι(α) και κοριτσάκι(α). Αυτό ήταν και το εντυπωσιακό. Γιατί ok, από μια μαμά που έχει μόνο αγόρι(α) περιμένεις ούτως ή άλλως χαρά -και εγώ ως μαμά με ένα μόνο κορίτσι, χαιρόμουν κάθε φορά που κάποια φίλη μου έλεγε ότι θα κάνει κοριτσάκι, γιατί αυτό είχα, αυτό ήξερα, χαχα- αλλά από μια μαμά που έχει απ’ όλα (χαχα), ε όσο να πεις είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τόσο ενθουσιασμό για το αγόρι.
Σημείωση νούμερο δύο: όλες μου αυτές οι φίλες είναι εκπληκτικές μαμάδες με λατρεία για όλα τους τα παιδιά ανεξαρτήτως φύλου. Αυτό ακριβώς ήταν που μου υπέδειξε ότι τελικά η σχέση μάνας-γιου ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία και ότι η χαρά του να το ζεις -ως μάνα- είναι μια χαρά που μόνο μια μαμά με αγόρι μπορεί να νιώσει.
Σήμερα το πρωί έγραψα στο προφίλ μου στο Facebook το εξής:
«Ξύπνησα το πρωί πριν το ξυπνητήρι. Στον ύπνο μου έβλεπα ένα βουνό από άπλυτες κάλτσες και σώβρακα και άκουγα μια βροντερή φωνή να λέει «Ωχ, άσε μας ρε μάνα!» Η ιδέα του να μεγαλώσω αγόρι λιγουλάκι με τρομάζει. Από την άλλη όσες φίλες μου έχουν γιους, μόνο που δεν λιποθύμησαν από χαρά όταν τους το ανακοίνωσα. Κάτι θα ξέρουν και αυτές, ε;«
Από κάτω έγινε πάλι το σώσε!
Είναι λένε έρωτας τα αγόρια. Είναι λένε διαφορετική η σχέση μάνας-γιου. Είναι λένε πιο τρυφερά και πιο κοντά στη μαμά. Με λίγα λόγια όλα επιβεβαιώνουν ότι το οιδιπόδειο είναι μια πραγματικότητα που καλά κρατεί ως σήμερα. Άλλωστε τα αντίθετα έλκονται δεν λένε; Αντίθετα φύλα, φοβερή έλξη!
Με τούτα και με εκείνα μου έφυγε ένα άγχος που είχα. Το πώς θα διπλασιαστεί η αγάπη μου και θα μοιραστεί εξίσου σε δυο παιδιά. Φαντάζομαι ότι όταν έχεις δύο παιδάκια διαφορετικού φύλου, η σχέση σου με το καθένα είναι όντως διαφορετική, άρα και όχι άμεσα ανταγωνιστική. Ο Μάνος, βέβαια, με έχει βάλει από τώρα να υποσχεθώ -ακούστε!- ότι θα προσπαθώ να μην είμαι αυστηρή με την κόρη (γυναίκες!) και υπερβολικά χαλαρή με το γιο! Ε τώρα μεταξύ μας, δεν έχει και άδικο… Είναι γεγονός ότι η μαμά είναι αυστηρότερη με την κόρη και πιο… χαλί να την πατήσουν για τον γιόκα! (δείτε το και από τη μεριά της πεθεράς: 9 στις 10 η θανάσιμη πεθερά είναι η μάνα του γιου και όχι της κόρης, χαχα)
Για πείτε λοιπόν, φίλες μου μαμάδες…
Όσες έχετε αγοράκι, πόσο διαφορετική είναι τελικά αυτή η σχέση;
απο τα σχολια που διαβαζω,σιγουρα στο μελλον θα υπαρχουν πολλες θανασιμες πεθερες.γιατι δηλαδη στην κορη πρεπει να ειμαστε πιο αυστηρες και στον γιο να τον κανακευουμε ολη την ωρα και μετα στο μελλον να τραβαει τα μαλλια της η νυφη που πηγε κι εμπλεξε με εναν καλομαθημενο αντρα που θελει να τα εχει ολα ετοιμα,κι επειδη παει στη δουλεια νομιζει οτι κανει κατι σπουδαιο?τελικα μυαλα δεν αλλαζουμε. εγω δεν εχω γιο,εχω μια κορουλα,η οποια ειναι τσαχπινα,χαδιαρα,τρυφερη κι εχει πιο πιο πολυ αδυναμια σ'εμενα απ'οτι στον πατερα της,οποτε δεν πιστευω οτι ισχυει αυτη η διαφορετικη σχεση μανας-γιου ή πατερα-κορης.ειναι αναλογως τον χαρακτηρα του παιδιου-μανας.
Καλημέρα, ήθελα να κάνω πάρα πολυ κορίτσι και έκανα αγόρι..τώρα σας λέω πως και δέκα παιδιά να κάνω τα θέλω όλα αγόρια..είναι λατρεμένη η σχέση...είναι 3 χρονών και τι να πω δεν έχω λόγια...ξεκάθαρος στο τι θέλει, δεν κάνει γλυκαναλατα κοριστίστικα πράγματα και μια φορά είπε φοβάμαι και λεει όχι μαμά εδώ είμαι εγώ..ερωτασ ερωτας ερωτας!!!.ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΌ!!!
οταν ακουσα για γιο (πρωτο παιδι) μου ηρθε λιγο καπως..ηθελα κι εγω κοκκαλακια κλπ. οταν ομως ηρθε ο γιος..τοτε νιοωθεις πως ησουν χαζη που σκεφτοσουν ετσι..οντως ειναι πιο ευαισθητα πιο κολλημενα στη μαμα κι αυτο μας κανει να αισθανομαστε ακομα πιο σημαντικες..φυσικα και ειμαστε και με τα κοριτσια και αλλα ενα κλικ παραπανω..τωρα που εκανα την κορη ειναι 9μηνων εχω τρελα μαζι της τσιριζω απο τη χαρα μου νολις την βλεπω που γελαει και της φοραω κορδελες και κοκκαλακια ..δεν μπορω να ξεχωρισω τα παιδια μου ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΛΛΑ ΜΑΤΑΙΑ..και για τα 2 φυλλα νιωθεις την ιδια λατρεια..απλα το καθε ενα σου βγαζει κατι διαφορετικο..οπως οι μπαμπαδες τρελαινονται με τις ζουουνιες της κόρης έτσι αντιστοιχα και οι μαμαδες τρελαινονται με την ευαισθησια των αγοριων!! με το καλο το μωρακι σας..φαντασου θα ναι ΚΑΙ αγοράκι ΚΑΙ ο μικρουλης..!!
Ήθελα να κάνω κορίτσι γιατί νόμιζα ότι είναι πιο εύκολο (από τη φύση μας) να μεγαλώσω κορίτσι. Όταν μάθαμε ότι θα κάνω αγόρι (κατά 70%) και μετά επιβεβαιωθήκαμε, έβαλα τα κλάματα. Δεν μπορούσα να το χωνέψω, είναι κάτι αντίθετο από αυτό που είσαι και ήταν περίεργο. Τώρα που έχει περάσει ένας χρόνος, ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό το παιδί είναι δικό μου! Είναι ο έρωτας μου, θέλω να τον φάω! Δεν τον αλλάζω με τίποτα. Τώρα λέω ότι θέλω ένα δεύτερο παιδί σαν τον Κωνσταντίνο! Δεν με νοιάζει αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι!
Με το καλό,να είναι γερός, θα τον λατρέψεις!Εχω δύο αγόρια οπότε δεν ξέρω αν υπάρχει διαφορά.Θα σου πώ όμως πόσο θα ξαφνιαστείς όταν γνωρίσεις το άλλο φύλο μεσα από το πρίσμα της μητρότητας..Προετοιμάσου για δεινόσαυρους,ιππότες,σπαθιά,αυτοκίνητα(πως λέγεται αυτό μέσα στην μηχανή μαμά?).Θα ξεκουραστείς (μόνο) από την απλότητα και την ευθύτητα τους και στο τέλος νομίζω θα συμφωνήσεις πως είναι αξιολάτρευτοι οι μικροί μας άντρες!
Εγω νομίζω ότι η σχέση με το κάθε παιδί μας είναι διαφορετική επειδή είναι μεταξύ διαφορετικων ανθρώπων κι όχι διαφορετικών φύλων. Έχω δύο γιους, ο ένας είναι κυριολεκτικά ερωτευμένος μαζί μου, με αρπάζει και με πνίγει στα φιλιά μέσα σε κρίσεις αγάπης και τον άλλο τον κυνηγάω να του κλέψω κανένα φιλί με το ζόρι.
Στην πρώτη εγκυμοσύνη ήθελα σαν τρελή κορίτσι σε σημείο που απογοητέυτηκα λίγο οταν ακουσα πως θα κάνω αγοράκι. Ο γιός μου τώρα είναι 1 έτους και διανύω τον 4ο μήνα της 2ης εγκυμοσύνης με καποια μικροπροβληματάκια. Στην αυχενική μου είπαν αγόρι πάλι, στον υπέρηχο αυτό το μήνα το άλλαξαν σε κορίτσι, ε λοπόν και τις 2 φορές έσκασα στα γέλια και είπα οτι δεν με ενδιαφέρει το φύλο μόνο να είναι καλά το μωράκι μου. Τον γιό μου τον λατρεύω όπως λατρέυει μια μάνα το παιδί της ειτε ειναι αυτό κορίτσι είτε ειναι αγόρι. Ο άντρας μου με πειράζει οτι δεν μπορει κανείς να μπεί ανάμεσα μας με τέτοιο έρωτα που έχουμε. Αλλα νομίζω 100 παιδιά να κάνω αγόρια κορίτσια το ίδιο ερωτευμένη θα είμαι με όλα, η αγάπη δεν μοιράζεται πολλαπλασιάζεται!!
Δεν είναι έρωτας.... είναι κάτι άλλο..συγκλονιστικό... τα αγοράκια είναι τόσο αθώα..ναι αθώα, δεν "παίζουν" τη μαμά, δε θέλουν να βάψουν τα νύχια τους και να μεγαλώσουν απότομα... θα πάθεις σοκ σου λέω, θα τρελαθείς.. θα δεις!!!!!
ειπατε,ειπατε,ειπατε για τα "καημενα" τα αγορια μας και για τις "χαζοαγορομανες"(το χαζοαγορομανες,οπως λεμε χαζομπαμπας,χαζομαμα,οχι με καποια αρνητικη εννοια,αλλα με χαριτωμενια!) και θα ερθω εγω τωρα να γινω το μαυρο προβατο,ε? που ηθελα πααααρα πολυ να κανω αγορακι (3 για την ακριβεια!).φυσικα οχι οτι αν εκανα κοριτσι δεν θα το αγαπουσα η θα στενοχωριομουνα!υπαρχει περιπτωση,μπροστα σ' αυτο το απιστευτο θαυμα???) και φυσικα τρελενομαι με τα φορεματακια και τα κοκκαλακια και τα παιχνιδακια και τις μπαρμπι και ολα ολα ολα και ας εχει το τζαμπο δεκα ραφια πραγματα για κοριτσια και για αγορακια μια σταλια εκει στο πλαι,σε μια γωνια... και να το παρουμε κι απο την αρχη!εγω ηθελα παρα πολυ να ημουν αγορι,να μην ημουν κοριτσι!(μονο εγω κανω τετοιες σκεψεις??? :) κι εγω ειμαι κατα τον στερεοτυπων για τα αγορια,και "νευριαζω" που δεν υπαρχει λεξη "επιστημονισσα" ή "γιατρεσσα" κτλ. αλλα το να εχω καποια προτιμηση,δεν νομιζω να ειναι κακο!(δεν τα γραφω για να απολογηθω, αλλα για να πω και την αλλη πλευρα!και για λιγο χιουμορ φυσικα!)το παν ειναι να εισαι καλα με αυτο που νιωθεις αλλωστε!γι αυτο, αγορι δαγκωτο!!!χαχαχα(τωρα το ξερω οτι ολες θα ευχεστε απο μεσα σας, να κανει το δευτερο κοριτσι,να δει αυτη!) χαχαχα! υγεια πανω απο ολα,κι ολα τα αλλα ειναι...σε συζητηση να βρισκομαστε!(νομιζω οτι μετα απο ολο αυτο το λογο δικαιουμαι βραβειο αγορομανας, ετσι???)
γιατί βρε κορίτσια τα παίρνετε όλα στραβά??είπε καμιά μαμά οτι αγαπάει περισσότερο το γιο της απ όσο την κόρη της?Δεν είναι λογικό οι σχέσεις να είναι διαφορετικές?Αλλιώς θα μιλήσεις με ένα κοριτσάκι,αλλιώς με ένα αγοράκι..που είναι το περίεργο? η καθε μια γράφει σύμφωνα με τις εμπειρίες που έχει και τις καταστάσεις που έχει ζήσει,δεν είναι όλα για όλες το ίδιο..Ούτε ζούμε σε καμιά φαλλοκρατική κοινωνία που το ένα είναι παιδί και το άλλο είναι αγόρι..
ego exo mia kori 3 xronon th latreuo einai i zoi mou opos olon ton mamadon ta paidia tous...etsi loipon ithela na tis xariso ena aderfaki alla kai gia na leme kai tin alitheia ithela polu na gino ksana mama na ksananioso oli auti tin empeiria ths egkumosinis tis genas tis protis agalias kai olo to megaloma mera me ti mera pou vlepeis to moro sou na kanei kati kainourio..genika olo auto to thauma pou sumvainei se emas tous anthropous kai se mas tis manes perissotero.etsi loipon otan ematha oti imouna kai pali eguos trelathika apo ti xara mou mporo na po peissoteo apo tin poti mou fora..alla de sou krivo oti i krifi mou epithimeia itan na exo koritsaki kai pali ithela i kori mou na exei aderfi kati pou den eixa ego..apo tote pou pantreftika kai ekana paidi katalava oti an eixa mia aderfi tha eixa ena stirigma enan anthropo pou tha me katalavei kai tha me ponesei kai tha xarei gia mena san na itan auti sti thesi mou (leme tora gia normal katastaseis giati mporoun na poune kapies tora..ego me tin aderfi mou de milao 10 xronia k tetoia)opos kai na to kanoume ston aderfo de mporeis na peis ta panta oute kan kapoia pragmata prosopika kurios i kai na ta peis de tha se katalavei san ti gunaika ase pou an mathei oti se pligose kapoios mporei na paei kai na ton "skotwsei"(plaka kano)exo duo aderfous kai gi auto ta leo auta..alla o theoulis mou esteile ena ugeiestato agoraki kai ton doksazo gi auto kai ton euxaristo pou me aksiose gia akomi mia fora na ziso to thauma tora to moro mou einai 2 minon ton latreuo kai auton opos kai tin kori mou afou einai to paidi mou kai den to allazo me tipota i de kori mou einai ksetrelameni me ton mikro parolo pou ithele koritsaki gia na paizoune koukles mou elege prin geniso..elpizo na einai demena aderfia otan megalosoun kai na einai ta kalitera filarakia allwste xreiazontai kai oi antrikes sumvoules polles fores sti zoi...
τα περισσοτερα τα εγραψα στο ποστ του Μανου... Ολιβ, εδω θα ειμαστε και θα δουμε αν τα αγορακια θα μας κερδισουν το ιδιο ευκολα με τα κοριτσακια μας! εννοειται πως 2 παιδια τα μεγαλωνεις με τον ιδιο τροπο...και εννοειται πως αν εχω και γω γιο, δεν θα τον κανω ΄΄κακομαθημενο'' αντρα για να παιδεψει αργοτερα την νυφη μου! Λες να γινουμε ''θανασιμες'' πεθερες???
Πέρα του οιδιποδειου, που υφίσταται μας.αρέσει δε μας αρέσει, νομίζω πως η έξτρα χαρά που νιώθει κανείς στο δεύτερο παιδάκι όταν είναι διαφορετικού φύλου από το πρώτο, προέρχεται ακριβώς από την ικανοποίηση της εξισορρόπησης της οικογένειας: δύο και δύο. Όχι μόνο επειδή ειναι λοιπόν αγοράκι καθεαυτό σου δίνει χαρά! Έτσι το έζησα εγώ εν πάσει περιπτώσει. Συγχαρητήρια Ολιβια!!
Μιλάς με μια σιγουριά για το οιδιπόδειο λες και το σπούδασες το θέμα!Προσωπικά αμφισβητώ το σύμπλεγμα!Μια μάνα με 4 γιους και 1 κόρη έχει οιδιπόδειο σύμπλεγμα???Και αν ναι με ποο παιδί της???Μήπως και με τους 4 γιους???Πραγματικά πιστεύω ότι όσες μανάδες μιλάνε για σχέση "έρωτα" με τον γιο τους έχουν ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ!!!!Καλό είναι να καταρριφθούν επιτέλους αυτοί οι μύθοι αλλά με τέτοιες απόψεις θα διαιωνίζονται αιώνια! Υ.ΓΉθελα να τα πω και πιάστηκα από το σχόλιο σου.Δεν πάει επί προσωπικού.
Μπορεί και να το σπούδασα ;)
Βρε μανάδες ΕΛΕΟΣ !!!! Πάλι κάνατε την τρίχα - τριχιά !!!!! Σίγουρα όταν είσαι έγκυος νιώθεις έναν ενθουσιασμό, μια έκπληξη όταν μαθαίνεις το φύλο του παιδιού σου, είτε είναι αγόρι, είτε είναι κορίτσι. Νομίζω πως αυτό εξέφρασε η Ολιβία, τίποτα παραπάνω !!! Διαβάζουν και γυναίκες που προσπαθούν χρόνια και χρόνια να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα ΠΑΙΔΙ και είμαι σίγουρη πως σκέφτονται "είναι τρελές αυτές που γράφουν;;;;;;"
Έχω μια κόρη κι έναν γιο.....αγαπάω και τα δυο το ίδιο...... Τα υπόλοιπα περί διαφορετικών σχέσων (με την έννοια που δίνεται εδώ γιατί με κάθε παιδί η σχέση θα είναι διαφορετική λόγω χαρακτήρα, ακόμα και με παιδιά του ίδιου φύλου αλλά χωρίς να είναι καλύτερη ή χειρότερη, απλά διαφορετική) και τα περίεργα οιδιπόδεια που γεννάνε κακές πεθερές και άσχημες καταστάσεις ευτυχώς δεν τα βίωσα. Έρωτα έχω μόνο για τον άνθρωπό μου......για τα παιδιά μου έχω τεράστια αγάπη και μεγάλη περηφάνεια και για τα δυο!!!! Κι εμένα που έκατσαν κάπως τα σχόλια....δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τα παιδιά μου και δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχουν μανάδες που ξεχωρίζουν τα παιδιά βάσει φύλλου....μήπως να το έψαχναν λίγο πριν καταστρέψουν τις ζωές των παιδιών τους?
Είσαι καταπληκτική!! "Έρωτα έχω μόνο για τον άνθρωπό μου……για τα παιδιά μου έχω τεράστια αγάπη και μεγάλη περηφάνεια και για τα δυο!!!!" , μ' αυτά σου τα λόγια τα είπες όλα! Ακριβώς έτσι αισθάνομαι κι εγώ!!
Εγώ πάντα ήθελα αγοράκι, από την ώρα που έμεινα έγκυος ήμουν σίγουρη ότι έχω αγόρι. Λίγο πριν την β' επιπέδου ο γιατρός μου, μου λέει "κορίτσι είναι" και ήθελα να του πω "ψάξε λίγο καλύτερα γιατρέ, λάθος κάνεις" όμως δεν μίλησα, κοιτάζει λίγο ακόμα και ξαφνικά "μια στιγμή, αυτό είναι αγόρι τσααακ μας βγάζει και την φωτογραφία, μια σαν την δική σας" μετά από μερικές μέρες μας το επιβεβαίωσαν και στην β΄επιπέδου! Τώρα βρίσκομαι στην 33η εβδομάδα και τον περιμένω πως και πως. Φυσικά έχουν φροντίσει όλοι να μου επισημάνουν ότι τα αγόρια δεν στροφάρουν, δεν έχουν τσαχπινιά, δεν είναι ανεξάρτητα και γενικότερα είναι μαμούχαλα(όπως είπε και μια άλλη μητέρα σε προηγούμενο σχόλιο). Στην εφηβεία θα σε βρίζουν κτλ κτλ. Ας λένε, σε λίγο θα ανακαλύψω μόνη μου τι τελικά ισχύει. Πάντως θα ακούσεις πολλά κυριώς θετικά από τις μανούλες που έχουν αγοράκια και αρνητικά απο μανούλες που έχουν κοριτσάκια. Εμένα πάντως μου έχουν κακολογήσει τα αγόρια και πολλές που έχουν και από τα δύο. χαχαχαχα Έχω όμως και αδερφό και μια χαρά παλικάρι είναι, δεν τον λες μαμούχαλο σε καμία περίπτωση. Εγώ συμφωνώ μόνο στο ότι τα αγόρια ωριμάζουν πιο αργά αλλά για να είμαι ειλικρινής εμένα μου αρέσει αυτό. Τι πιο όμορφο από ένα παιδάκι που θα είναι πιο πολύ καιρό παιδί;; Ε, τα μικρομέγαλα δεν τα αντέχω. Με το καλό το μωράκι σου λοιπόν...μακάρι αν ποτέ αποκτήσω δεύτερο παιδάκι να είναι κοριτσάκι, είναι το ιδανικό για μένα ένα+ένα! Υγεία πάνω απ' όλα φυσικά, το φύλο δεν σημαίνει τίποτα το πιο σημαντικό είναι να είναι τα μωράκια μας υγιή!!
Ρε κορίτσια τι είναι αυτά που λέτε?Πραγματικά στεναχωριέμαι πολύ διαβάζοντας τέτοια σχόλια...Γιατί τέτοια διάκριση φύλου?Τι θα πει είναι διαφορετική η αγάπη για τον γιο?Τι θα πει τώρα θα δεις τι έρωτα θα νιώσεις?Καταλαβαίνω Ολίβια ότι ενθουσιάστηκες πολύ που θα αποκτήσεις αγόρι(ενώ έχεις ήδη ένα κορίτσι).Μπράβο σου που τα κατάφερες!Γιατί αυτό θέλεις να ακούσεις...γιατί αυτό μας δείχνεις ότι θέλεις να ακούσεις.Αλλά πραγματικά γιατί τέτοια εμμονή με το φύλο?Γιατί τέτοια τρέλα με το φύλο?Τα παιδιά ότι και αν έχουν ανάμεσα στα πόδια τους είναι παιδιά μας!Δεν περίμενα τέτοιο ποστ από εσένα!Ειλικρινά απογοητεύτηκα!
Νομίζω ότι ερμήνευσες το κείμενο όπως.... ήθελες... Νομίζω πως ήταν ξεκάθαρο τόσο καιρό ότι έκλινα περισσότερο προς το δεύτερο κορίτσι και ότι το αγόρι μου ήρθε εντελώς... ξαφνικό. Και ακόμα δύο μέρες μετά δεν το έχω πολυ-εμπεδώσει. Εντυπωσιάστηκα όμως από την αντίδραση των αγορο-μαμάδων και έγραψα για αυτό. Σιγά μην θέλω να ακούσω και μπράβο, αχαχα, τι άλλο θα διαβάσω, Θεέ μου...
Μόνη σου είπες ότι πριν πας στον γιατρό περίμενες να ακούσεις ότι είναι αγόρι.Άρα δεν σου ήρθε εντελώς ξαφνικό!Και από όλα σου τα ποστ μόλις έμαθες για την εγκυμοσύνη σου μέχρι και τώρα έδειχναν ότι μέσα σου ήθελες αγόρι.Απλά τώρα το επιβεβαίωσες. Αυτό εσύ δεν το έγραψες? τελικά η σχέση μάνας-γιου ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία και ότι η χαρά του να το ζεις -ως μάνα- είναι μια χαρά που μόνο μια μαμά με αγόρι μπορεί να νιώσει. Άρα δεν ερμήνευσα το κείμενο όπως με βολεύει!Δηλαδή τι πρέπει να πει μια πολύτεκνη μάνα που έχει 3αγόρια και 3 κορίτσια???Σε ποιό απο τα 6 της παιδιά νιώθει διαφορετική σχέση?Στα 3 της αγόρια?Δεν ξέρω με χάλασε πολύ αυτό το ποστ...Τελικά ζούμε ακόμα σε μια φαλλοκρατική κοινωνία και όταν μαθαίνουμε ότι θα φέρουμε ένα αρσενικό στον κόσμο χαιρόμαστε τόσο πολύ λες και κερδίσαμε το λαχείο?Δεν υπάρχει διαφορετική σχέση για μένα.Η μάνα είναι μάνα ότι παιδί και να κάνει!Βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς και χωρίς προσωπική εμπειρία γιατί έχω μόνο ένα παιδί(άρα καλύτερα να σιωπήσω)Αλλά αν στο μέλλον μου χαρίσει ο Θεός μια κόρη δεν θέλω να την βάλω σε"δεύτερη μοίρα" και να "θεοποιήσω" τη σχέση μου με τον γιο!Για μένα δεν υπάρχουν διαφορετικές σχέσεις!Υπάρχει σχέση μάνας-παιδιού.Όχι σχέση μάνας-κόρης και μάνας-γιου!Και δεν μου αρέσει να "προωθούμε" τέτοιες απόψεις στο 2012.Εσύ έχεις τη δύναμη με τη πένα σου.Σε διαβάζει τόσος κόσμος!Μην το κάνεις αυτό!
eirini, επιμένω ότι μάλλον ότι ήθελες κατάλαβες όσον αφορά το δικό μου θέμα. Δεν θέλω να τα διαβάζει αύριο μεθαύριο το παιδί μου, αλλά αφού με προκαλείς, επαναλαμβάνω ότι μάλλον έμεινα λίγο κόκκαλο όταν άκουσα ότι είναι αγόρι. Το ότι κάτι μέσα μου μού έλεγε να μην το δέσω κόμπο ότι θα είναι κορίτσι, δεν έχει να κάνει με το τι "προτιμούσα".
Δεν υπάρχει λόγος να το συνεχίσω αφού επιμένεις!Για το δικό σου θέμα.Εσυ ξέρεις εγώ το βλέπω απ'έξω.Αλλά θα επιμείνω ότι δεν είναι ωραίο να κατηγοριοποιούμε τη σχέση της μάνας με τα παιδιά της ανάλογα με το φύλο που έχουν.Δεν μου αρέσει να διαβάζω σχόλια που μιλάνε για σχέση "έρωτα" με τον γιο,για σχέση διαφορετική που όταν το ζήσεις θα καταλάβεις τη διαφορά! Υ.Γ Άραγε πόσο διαφορετική είναι σχέση με το σκύλο μας αν είναι αρσενικό ή θηλυκό? (άτυχο παράδειγμα θα μου πείτε,αλλά εγώ και τα ζώα που υπάρχουν σε ένα σπίτι τα θεωρώ μέλη της οικογένειας και όταν υιοθετούμε ένα ζώο δεν μας νοιάζει το φύλο του ενώ όταν αποκτούμε παιδί μας καίει)
Ειρήνη, με καλή πάντα διάθεση, σκέψου λίγο. Είναι ποτέ δυνατό, μετά από όοοοοοσα κείμενα της Ολιβιας έχεις διαβάσει, να σκεφτείς πως θα "παραμερίσουν" την Αθηνά, για να "πάρει θέση" ο γιος, απλά και μόνο επειδή θα είναι αρσενικό;;;;; Είναι το λιγότερο αστείο !!!!
Από που έβγαλες το συγκεκριμένο συμπέρασμα?Που διάβασες να λέω κάτι τέτοιο?Εγώ αναφέρθηκα σε σχόλια που διάβασα και δεν μου άρεσαν.Και ότι είχα να πω το είπα στην Ολίβια.Δεν είπα πουθενά αυτά που λες και δεν ανέφερα τίποτα για την κόρη της.Και εν πάση περιπτώση εσύ τι είσαι η δικηγόρος της?
Διάβασα κι εγώ με πολύ προσοχή το κείμενο και πίσω από τις λέξεις πραγματικά διαπίστωσα την απέραντη χαρά του επερχόμενου γιου. Φυσικά από μόνο του αυτό δεν είναι κακό! Αλίμονο, μια μανούλα που έχει ήδη κορούλα, τώρα να περιμένει αγοράκι.. Ευτυχία! Όμως... Όμως, δεν υπάρχει διαφορετική αγάπη για το γιο. Κρίμα, οι περισσότερες γυναίκες,μορφωμένες πλέον, να συζητάμε τέτοια πράγματα. Είναι όλα παιδιά, ΠΑΙΔΙΑ! Και σου δίνουν τόση χαρά εξίσου, οπότε μου φαίνεται πραγματικά αρκετά οπισθοδρομικό να κουβεντιάζουμε, έστω και καλυμμένα, με χιουμοριστική έστω διάθεση τη διαφορετική σχέση μανας-γιου, μάνας-κόρης.. Δυστυχώς υπάρχουν κατάλοιπα στο dna μας που δύσκολα φεύγουν και δυστυχώς, όπως αντιλαμβάνομαι να μη φύγουν και ποτέ. Υ.Γ Είμαι μάνα ενός αγοριού 9 μηνών, το οποίο εννοείται λατρεύω και όταν έμαθα στη β επιπέδου πέρυσι ότι περιμένω γιο, ένιωσα την ίδια χαρά που θα ένιωθα αν θα περίμενα μια υγιή κόρη επίσης.
Από τον τρόπο που γράφεις...ήδη συμπαθείς το γιο παραπάνω! χαχα
Δεν είμαι η μόνη που το παρατήρησα!
ολίβια ο,τι και να σουν οι φίλες σου,δεν θα μπορέσεις να το καταλάβεις παρα μόνο όταν με το καλό το ζήσεις..Εχώ ένα κοριτσάκι 8 χρονών και ένα αγοράκι 4..Δεν είναι οτι αγαπας το ένα περισσότερο απο το άλλο.. Πραγματικά ψάχνω λέξεις να εξηγήσω τα συναισθήματα,αλλά ενώ έχουμε την πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου,δεν βρίσκω.. Πάντως είναι διαφορετικό..δεν ξέρω τι είναι διαφορετικό,σίγουρα οχι η αγάπη-μοιράζεται εξ ίσου στα 2 παιδιά-αλλά κάτι είναι διαφορετικό...........
Πραγματικά αν ποτέ έκανα τρίτο παιδί, θα ήθελα να είναι αγόρι για να δω αν όντως ισχύει αυτό που λέτε.... Για μενα οι κόρες είναι έρωτας...Τσαχπίνες, ζουζουνιάρες, τρυφερές, χαδιάρες, αλλά συνάμα και ανεξάρτητες, δυνατές κλπ.....Τα αγοράκια γενικά εγώ τα θεωρώ πιο βαριά, πιο τεμπέλικα, δε στροφάρουν όσο οι γυναίκες, γενικά πιο....Δεν ξέρω...Ίσως φταίνε και οι μαμάδες γι' αυτό που τα κάνουν μαμούχαλα.... 'Εχοντας ένα αδερφό, ναι μεν ακόμα και τώρα στα 30 του έχει απόλυτη ανάγκη τη μαμά μας, αλλά γενικά από την εφηβεία και μετά είναι γιουχου...Αδιαφορα, ψυχρά, απότομα.... Δεν ξέρω, αλλά γενικά ακούω μαμάδες με γιους που λένε ακριβώς τα ίδια και τις κοιτάζω σαν ούφο.....Και σκέφτομαι "Μα με τα αγόρια όλα αυτά;;;;;Που να είχαν και κόρες...." Σημασία έχει να είναι γερά τα παιδάκια μας ό,τι και να είναι.... Όλιβ, νομίζω ότι ο Μάνος έχει δίκιο....Οι μαμάδες είναι πάντα αυστηρές με τις κόρες γιατί ξέρουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν (όπως και να το κάνουμε είμαστε πιο δυνατές από τους άντρες), ενώ τα αγόρια τα έχουν στα όπα όπα..."Άντρας είναι μωρέ...Τι να κάνει;;;;"χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαα ΥΓ: Αγορομάνες μην με παρεξηγησετε.....φιλιά!
υπεροχα νεα!!Μονο προσεξε μην πεσεις με τα μουτρα στον γιο και ζηλεψει η μικρή!!!εγω μεγαλωσα με το κομπλεξ"γιατι δεν εισαι αγορι"και ο μπαμπας μετα απο 3 κορες εκανε τον γιο επιτελους...πολλες φιλες μου που ειχαν αδελφους μεγαλωσαν με το δεδομενο οτι ερχονται παντα δευτερες στη καρδια της μανας τους...εχω δει τραγικες συμπεριφορες...σιγουρα δεν γινονταν εσκεμμενα..αλλα ειναι κριμα...
εχω να πω ντροπη μου γιατι αν κ τριτοδεσμιτισσα κ εχοντας φαει την μαπα τον οιδιποδα χροοοοοοοονια, στο ποστ χθες το εγραψα λαθος.αλλα οπως ου ειπα χθες κ ευχαριστω που με διαβασες, το οιδιποδειο κρατα ως τα; 6 , 7 οπως λεει κ ο φιλος μου ο dr Spock.ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ ΠΛΑΚΑ.εχω μονο αγορια αλλα ξερω οτι αν κανω κορη στο μελλον , θα ειναι σαν την πρωτη φορα που εγινα μαμα.ολα καινουρια!κ νομιζω ειναι υπεροχο!
Ο γιος μου είναι ο τελευταίος έρωτας της ζωής μου!!!! Κάτι τέτοιο φαντάζομαι παθαίνουν όλες οι μαμάδες!!!!!
Ολίβια μπράβο σου! Είναι τέλειο έτσι κι αλλιώς που θα μεγαλώσεις κι ένα αγοράκι (έτσι, για ποικιλία!) Το μόνο που μπορώ να σου πω σχετικά με το ερώτημά σου είναι το εξής: μετά από 2 κόρες, τώρα με τον μικρό (3 μηνών) έχω γίνει ...."σούργελο". Αυτό σου λέει κάτι??? Με το καλό σου εύχομαι Μαριέττα
Κατ'αρχάς να σου ευχηθώ καλή λευτεριά και όλα να πάνε κατ'ευχήν. Η δική μου ιστορία ξεκινάει πριν 7 1/2 χρόνια που έμεινα έγκυος,πάντα ήθελα αγόρι και όταν ο γιατρός μου,περίπου τετοια εποχή ήταν,μου είπε πως θα κάνουμε αγοράκι πέταξα στα σύννεφα.'Ολα στη ζωή μου γυρνούσαν γύρω από το γιό μου και τα θέλω του,κοιμόμασταν μαζί,ξυπνούσαμε μαζί,βλέπεις ο άντρας μου ειναι στο πολεμικό ναυτικό και έλειπε πάρα πολύ και για αρκετό καιρό,ετσι μάθαμε να είμαστε οι δυο μας,εγώ και ο Βαγγελάκης μου,μια σχέση μοναδική και σε αποκλειστικότητα.Τα χρόνια πέρασαν,ο σύζυγος πήρε μετάθεση για Κρήτη και έτσι το 2010 ήρθαμε Χανιά,το Πάσχα του 2011 έμαθα ότι είμαι έγκυος και μετά από 7 χρόνια καταλαβαίνεις,ΚΕΡΑΜΙΔΑ. Με έπιασαν φόβοι,ανασφάλειες,μα πιο πολύ απ'όλα τρόμος για το αν θα μπορούσα να δώσω σ'αυτό το νέο πλασματάκι ότι είχα δώσει και στο γιο μου,και σε τόσο μεγάλο βαθμό.Για να μην τα πολυλογώ γέννησα 10/12/2011 ένα κοριτσάκι και όλα ήρθαν μόνα τους,ότι νόμιζα πως δεν μπορώ να κάνω,τα κάνω με τον ίδιο ζήλο όπως και με το γιο μου,τα λατρεύω το ίδιο και νομίζω πως η σχέση μάνας-παιδιού,ανεξαρτήτου φύλου είναι μοναδική,ιδιαίτερη & ξεχωριστή για την κάθε μαμά.
Mε πολυ απλα λογια ειναι οτι ο αντρας που ολες ονειρευομαστε!!!Θα σε αγαπαει παντα δεν θα σε πληγωσει ποτε και αυτη η ''αντρικη΄'' αγκαλια ειναι οτι καλυτερο!!
...και μετά ξύπνησες (???) με αυτές τις προσδοκίες να κοιμάσαι εσύ...μόνο μην το πεις στο γιό σου αν έχεις, θα το βρεί πολύ "περίεργο", μπορεί και να νευριάσει..
Ένα θα σου πω!Είναι 19, αλλά είναι πάντα ο Αντρίκος μου κι ενώ ακούω συχνά το "παράτα μας ρε μαμά" όταν χουχουλιάζει στο κρεβάτι μου δίπλα μου για να τον ξυσω-χαϊδέψω (!!!!!!)γίνεται το μωρό μου!Τι θα γίνω η έρμη πεθερά στο μέλλον????χαχαχα!
Ο γιος μου ήρθε πρώτος..έπαθα πλάκα..Αρχικά στενοχωρήθηκα διότι είχε αδυναμία στον παππού του..Σήμερα είναι 4 ετών και αγαπιόμαστε τρελά..Είμαι η ασφαλεία του, με αναζητά με φωνάζει "μαμά μου" και λιώνω!!!Ως αγοράκι είναι αφελής,γλυκός,ψυχοπονιάρης,αγκαλίτσας..Οταν έμεινα ξανά έγκυος ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα είχα αγόρι πάλι..Σε όλους έλεγα αγοροκόριτσο γεννήθηκα,αγορομάνα θα συνεχίσω.Είπαμε, όταν κάνεις σχέδια ο θεός γελάει!!Οταν μου είπαν ότι είχα κοριτσάκι ένιωσα όπως έσύ Όλίβια,τώρα που σου είπαν για γιο..Δεν είχα ιδέα πως να μεγαλώσω ένα κορίτσί, πως να φερθώ..Κολύμπαγα σε άγνωστά νερά.. Και γεννήθηκε η κούκλά μου, 2 ετών σήμερα..Αλλό παιδί..Πολύ μπροστά σε αντίληψη, τσακπινιά, επιφυλακτικότητα, πονηριά, σκανταλιά και με τεράστια αδυναμία στη μαμά της..Είναι για την ακρίβεια 21 μηνών και έχω την εντυπωση ότι είναι το λιγότερο τριών ετών.. Οπως διαπιστώνεις έχω δύο παιδιά εντελώς διαφορετικά που λατρεύουν τη μαμά του το ίδιο και που η μαμά τους δε μπορεί με τίποτα να τα ξεχωρίσει!!!
Άσε το γιο στο Μάνο, ξέρει αυτός!! Εσύ, το Αθηνάκι μας και τα μάτια σου!!
Τώρα που έχουν περάσει και τα δυο μου παιδιά το μπεμπε στάδιο, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι δεν αισθάνομαι κάτι διαφορετικό για τα παιδιά μου, λόγω .... φύλου !!!! Απλά ο γιος μου 8 ετών σήμερα, είναι το πρώτο μου παιδί, με αυτόν έγινα μάνα πρώτη φορά, αυτός με έμαθε τα πάντα. Τον καμαρώνω που μεγαλώνει (μου έχει φτάσει στο πηγούνι), που κατακτά καθημερινά καινούργια πράγματα, αισθάνομαι πως θα κάνω έγκλημα αν κάποιος τον πειράξει, αλλά άθελά μου έχω από αυτόν περισσότερες απαιτήσεις. Από την άλλη, η κόρη μου, 5 ετών σήμερα, είναι η χαδιάρα της οικογένειας, μου λέει συνέχεια πως με αγαπάει, θέλει συνέχεια να είναι δίπλα μου, να κάνουμε πράγματα μαζί, και ως πιο μικρή, θα είναι πάντα το μωρό μου. Την δικαιολογώ περισσότερο, νιώθω οτι πρέπει να την "προστατεύω" περισσότερο. Θα έλεγα λοιπόν, πως έχω αδυναμία στην κόρη μου, όχι λόγω φύλου αλλά γιατί είναι η πιο μικρή.
Συγχαρητηρια για το μωρό σου!! Έχω ένα αγοράκι 8 μηνών και παρόλο που πριν τον υπέρηχο που φάνηκε το φύλο ήθελα κοριτσάκι (ονειρευόμουν φορεματάκια με κερασάκια και άλλα τέτοια) τώρα δεν τον αλλάζω με τίποτα!! Αυτό που λένε για έρωτας νομίζω θα συμφωνήσω, τόσο που αν κάνωδεύτερο πάλι αγόρι θέλω ναείναι! Να σημειώσω οτι προέρχομαι απο σόϊ με πολλά πολλά κορίτσια! Καλή λευτεριά θα σου ευχηθώ!!
Αγαπημένο μου ως γνωστόν μπορεί να είμαι κ η μόνη ΜΑΝΑ που όταν της ανακοίνωσαν στον 6ο μήνα ΠΙΑ οτι θα κάνει γιο έκλαιγα κ ουχί απο χαρά... ΗΜΟΥΝ τόόόόόσο κολλημένη με τα κορίτσια που μέχρι κ λίγο πριν γεννήσω πρόωρα δεν είχα καν ετοιμάσει τίποτα (ελπίδα ως το τέλος για λάθος)... Όταν όμως τον πρωτοαντίκρυσα εκείνο το μεσημέρι Πρωτοχρονιάς δεν σταμάτησα να κλαίω απο ευτυχία!!!!!!!!!!!!!!! Ο έρωτας ήρθε ακαριαία κ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,βέβαια τώρα που έχω κ την μπουμπού δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια το πως διαιρείτα τόσο εύκολα κ απλόχερα η καρδιά της μάνας κ μοιράζει ΙΣΑ αγάπη, χάδια κτλ.... Θυμάμαι όταν πήγα να γεννήσω τι αγωνία είχα για το μικράκι μου που έμενε πίσω.... Η μπουμπού είναι πολύ μικράκι ακόμη για να σου πω, ΑΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ τα χάδια, τα φιλιά, οι αγκαλίτσες του γιου είναι τόόόόόόόόόόσο κ άλλο τόσο!! χαχαχαχαχαχα ΌΛΑ θα είναι τέλεια θα το δεις ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα ψάξεις κ τίποτα αγορίστικο! <3
καλημερα!με το καλο το μωρακι σου ολιβια.εγω εχω αγορακι κ τωρα περιμενω το κοριτσακι.οντως τα αγορια μαλλον ειναι πιο προστατευτικα με τις μαμαδες αλλα πιστευω οτι κ οι ιδιες βλεπουν στον γιο τον αντρα που ονειρευονται.πιστευουν οτι θα μεγαλωσουν τον τελειο ανδρα!εγω απο τωρα κανω εσωτερικο διαλογισμο γιανα μην γινω η γνωστη αγορομανα!!λακη λευτερια!
καλη λευτερια εννοουσα :)
Η κόρη μου το κοριτσι μου η πριγκίπισσα μου η συνέχεια μου η καρδιά μου!μολις στα 23 την απέκτησα εφνιδια..νιώθω οτι μαζι μεγαλώσαμε!οριμασα μεσα απο το κοριτσι μου.ειναι η φιλη μου η κολλητη και ειμαι η δική της(μέχρι ποτε άραγε...!!!)ειναι το παρεακι μου!ποσα πράγματα κάνουμε μαζι!ειναι οτι ομορφότερο μου εχει συμβεί!!!δεν θα την άλλαζα για τιποτα και για κανένα στο κόσμο αυτο το ευγενικό πλάσμα που εχω την τύχη να το εχω κόρη μου!!! Απο την άλλη...το αγόρι μου ο πρίγκιπας μου ο αντρας της ζωής μου η ψυχουλα μου το αλατοποιπερο της καθημερινότητας μου!!!πως θα ηταν άραγε αν δεν ηταν εκείνος να με τσιγκλαει καθημερινώς και αδιαλυπτος;;;ανιαρα...ολοκλήρωσε την ύπαρξη μου αυτο το ξανθο γάλανοματικο Άντρακι!τοσο ζωηρος οσο και χαδιαρης!!!μαλωνουμε και με αναζητει να κάνουμε αγκαλιές και φιλία!και μου φωνάζει:απω ΜΑΜΑ (μετάφραση:σ'αγαπω ΜΑΜΑ!!!)!!!! Και λιωσει η ΜΑΜΑ με τα αγγελουδια της!!!καθε παιδάκι εχει ξεχωριστή θέση!βασιλικη πάνω σε θρόνο!!!ο χρόνος θα δείξει αν υπάρχει αδυναμία και που..
Μένοντας έγκυος δε με πολυενδιέφερε το φύλο αλλά η υγεία του μωρού....επειδή βέβαια μου άρεσαν τα κοριτσάκια με τα κορδελάκια κλπ κλπ κλπ φανταζόμουν ότι-σίγουρα-θα έκανα κοριτσάκι και ονειρευόμουν τα φορεματάκια ,τα παπουτσάκια κλπ...Μαθαίνοντας ότι έχω αγόρι φυσικά δε στενοχωρέθηκα!Ελεγα με γλίτωσε ο Θεός απο τις σπατάλες που θα έκανα!Με τον Γιωργάκη είμαστε όλο αγκαλιές και φιλάκια.Αλλά είμαι σίγουρη,σίγουρη σου λέω όμως,ότι και κορίτσι να είχα,θα είχα ακριβώς την ίδια λατρεία.Δε μπορώ να φανταστώ τίποτα λιγότερο απο αυτό που έχω νιώσει τώρα.και πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω όλες αυτές τις μανούλες που ξεχωρίζουν τα αγοράκια από τα κοριτσάκια τους.Με το καλό να τον κρατήσεις στην αγκαλιά σου Ολίβια!
Αγαπημένη Ολίβια έχω δύο αγοράκια τρελή ευτυχία!!Η αγάπη ευτυχώς καταφέρνει και πολλαπλασιάζεται στα παιδάκια μας αν και εγώ μέχρι να γεννήσω το δεύτερο ειλικρινά δεν το πίστευα!!Τώρα πως είναι να έχεις γιο...μμμμ...σκέψου την πρώτη φορά που κοίταξες τον άντρα σου στα μάτια ερωτευμένη πολλαπλασίασε με το 10000000000000000 και θα έχεις μια μικρή εικόνα του πως θα νιώσεις!Δεν έχω κοριτσάκι ακόμα τουλάχιστον και δεν ξέρω πως είναι αλλά ξέρω ότι πραγματικά με ένα μαγικό τρόπο αυτά τα μικρά αντράκια γίνονται ο απόλυτος έρωτας της μαμάς τους!!!θα το ζήσεις σύντομα και θα καταλάβεις τα λόγια είναι πολύ φτωχά μπροστά σε αυτά που θα ζήσεις!!!Με το καλό να τον πάρεις στην αγκαλιά σου!!
Γεια σου γλυκιά μανούλα!! Όπως ξέρεις έχω δίδυμα τον Γιώργο και τη Ζωή! Τι και αν ήταν στην ίδια κοιλιά 9 μήνες, τι και αν μεγαλώνουν μαζί εδώ και 17,5 μήνες, έχουν τον πιο διαφορετικό χαρακτήρα !!! Από τη μια ο Γιώργος με φιλάει, με σαλιώνει , με δαγκώνει μαλακά , με φλερτάρει, με κοιτάει επίμονα, με ψάχνει συνέχεια! Από την άλλη η Ζωή κάνει όλα τα παραπάνω στον μπαμπά της χαχαχαχαχαχα Πάντως και εγώ είμαι πιο αυστηρή με τη Ζωή γιατί πιστεύω ότι είναι πιο ώριμη και με καταλαβαίνει περισσότερο, ο Γιώργος είναι ακόμα πολύ μωρό σε σχέση με την αδερφή του σε όλα!
Αγαπητή Ολίβια... Με το καλό ο πρίγκηπάς σου...έτσι αποκαλώ τον δικό μου γιο...πρίγκηπα, φυστικάκι, ποντικάκι....τα άλλα παιδάκια τον κοροϊδεύουν όταν με ακούν...ξεχνιέμαι τόσο εύκολα!!! Δεν έχω κόρη, ούτε καν δεύτερο παιδί, αν πολύ το εύχομαι, αλλά πραγματικά η σχέση με τον γιο είναι το κάτι άλλο...πάντα ήθελα κόρη, αλλά τώρα με τον Μιχάλη μου όλα έχουν ανατραπεί. Για να πω την αμαρτία μου, εύχομαι και το δεύτερο παιδί μου να είναι αγόρι...και τα υπόλοιπα που ίσως ακολουθήσουν. Με το καλό...ετοιμάσου για εκπλήξεις!!!!
ax!!ολιβια με το καλο!!πολυ χαρηκα που χεις αγορακι!!κοιτα!!εχουν δικιο που λενε οτι υπαρχει ερωτας με ταγορια!εγω τα χω και τα δυο!το κοριτσακι μου το λατρευω νιωθω οτι εχω μια πριγκιπισα!οτι ειναι η παρρεουλα μου!βλεπω αποτωρα που ειναι 7μηνων ειναι ενα ανεξαρτητο παιδι.γενικα τα κοριτσια ειναι πιο ανεξαρτητα,πιο δυναμικα!το αγορακι μου απο την αλλη ειναι και αυτος ενας, ο πριγκηπας μου!ειναι το πιο τρυφερο πλασμαπου υπαρχει!ειναι πολυ χαδιαρης ειναι για αγκαλιτσες και φιλακια!δεν μπορω να τα ξεχωρισω τα παιδακια μου ταγαπαω το ιδιο!αλλα ταγορακι ειναι τελειο,πιο κοντα με την μαμα με προσεχει πολυ.ειναι ενα περιεργο συναισθημα!!παντως να χαιρεσαι που θαχεις ενα και ενα!!πιστευω οτι ειναι η ισορροπια της μαμας!!αντε με το καλο!!
Εγώ φίλη μου Ολίβια ξέρω ότι ο Θεούλης κάτι ήξερε και με έστειλε το Μαράκι. Γιατί αν το Μαράκι ήταν Γιωργάκης, δε θα με είχε μείνει μυαλό από έρωτα. Φαντάσου με το Μαράκι και έχουμε σχέση έρωτα, παθιασμένου, μόνο γλωσσόφιλα που δε δίνουμε... Αν ήταν γιος... ουουουουουουου.. θα είχα ξεφύγει σίγουρα! Δε θα ξεχάσω όταν έμεινα έγκυος και ήμουν 10000 % σίγουρη ότι είναι αγόρι έλεγα του άντρα μου "μωρό μου σόρι μα έχω βρει καλύτερο αγόρι" Όταν στο β' επιπέδου μάθαμε ότι έχουμε κορίτσι μου είπε ο άντρας μου "μωρό μου σόρι, αλλα τώρα προτιμάω την κόρη".. Κι εκεί το βούλωσα.. χαχαχα!!!! Με το καλό ο Αρχέλαος!!!!!
Δεν μπορώ να σε "βοηθήσω" :-) Εγώ έχω πάθει έρωτα, αλλά έχω μόνο ένα γιο και θεωρώ ότι είναι έρωτας απέναντι στο παιδί μου και ότι αν κάνω δεύτερο (πολύ το θελω!) και είναι κοριτσάκι πάλι τον ίδιο έρωτα θα έχω. Δεν ξέρω...
oλιβια μου, συνγκαστρουλα μου καλησπερα!! εγω κοριτσακι δεν εχω, εχω τον δημητρακη μου κ περιμενω πρωτα ο θεος ακομα ενα αντρακι.. τι να σου πω..δεν υπαρχει....δεν υπαρχει....βλεπεις αυτο το πλασματακι αυτο το μικρο αντρακι να σε κοιταζει..να σου λεει..μαμα μουυυυυ... να σου τριβεται, αν σου χαιδευεται κ λιωνειςςςςςςς...δεν ξερω πως να το περιγραψω..ναι ντως πιστευω ειναι αλλιως το αγορι κ ας μην εχω κοριτσακι...θα το ανακαλυψεις κ συ με το καλο κ θα δεις..οτι κ νω πω ειναι λιγοοοοοο....με τ καλοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!
Συγχαρητήρια για το μωράκι που περιμένεις καταρχήν! Όλα τα υπόλοιπα θα γίνουν μόνα τους. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα φέρεις στον κόσμο ένα μωράκι, ένα αδελφάκι για την κόρη σου, άσχετα με το φύλο του, το ότι θα έχει αδελφό/ή είναι το βασικό...
Τα αγόρια στην Ελλάδα είναι κακομαθημένα συνήθως. Επιπλέον, φορτώνονται στερεότυπα, από το να είναι δυνατοί και σκληροί, μέχρι "κουβαλητές" και "άντρες". Οι γονείς τα προσανατολίζουν στα "αντρικά" επαγγέλματα, άσχετα από την κλίση τους.. Θα πείτε, το ίδιο ισχύει και για τα κορίτσια. Έλα όμως που τα στερεότυπα που αφορούν στα κορίτσια έχουν καταρριφθεί και πλέον αφορούν πολύ λίγους γονείς.. Είναι πιο δύσκολο να μεγαλώνεις αγόρι. Θέλει προσοχή. Ειδικά αν πρόκειται για ένα ευαίσθητο αγόρι..
ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ 2.5 ΧΡΟΝΩΝ Κ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ.ΟΝΤΩΣ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΜΑΣ-ΓΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΥΣΤΗΡΗ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΜΑΤΑΚΙΑ Κ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΜΑΜΑΚΑ"΄ΤΙ ΝΑ ΠΩ????ΛΙΩΝΩ!!!ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ Κ ΣΥ.ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!!
Ολιβιάκι,σε χαιρετώ!!!! Δεν έχω κοριτσάκι (ακόμα δλδ), έχω όμως το αγοράκι μου!!! Τον άντρα της ζωής μου! Η ευτυχία μου δεν περιγράφεται ( με λόγια τουλάχιστον). Έχω την εντύπωση οτι τα αγοράκια είναι πιο "τσαχπίνικα".....πιο,πως να το πω,γλυκά. Και επαναλαμβάνω δεν εχω κοριτσάκι. Θα ήθελα όμως αν θέλει ο Θεός να κάνω και δεύτερο να είναι αγοράκι και πάλι. Τέτοια λατρεία...Να σου ευχηθώ και εγω με την σειρά μου,με το καλό το αγοράκι σου και να δείς τα παιδάκια σου πάνω απο όλα ευτυχισμένα!!!! Φιλάκια χχχχχχχχχχ
Όταν ήμουν έγκυος ήμουν σίγουρη ότι περιμένω κοριτσι. Πηγαίνοντας το πρωί στο μαιευτηριο για την β΄επιπέδου και ανηφορίζοντας την Ηλιουπόλεως κοίταξα έξω από το παραθυρο και αντίκρυσα μία μπουγάδα με ροζ μωρουδιακά ρουχαλάκια. "Σημαδιακό", ειπα στον άντρα μου. Λίγη ώρα αργότερα μαθαινα ότι εχουμε αγοράκι. Σοκ. Σημερα 13 και κατι μήνες μετά όχι απλά δεν μπορω να φανταστω οτι θα ειχα κορη αλλά ουτε καν αλλο γιο απο αυτον που εχω-και πίστεψέ με δεν ειναι καθολου ησυχο παιδάκι :) Δεν ξερω πώς ειναι να μεγαλωνεις κοριτσι (μακαρι να με αξιωσει η Παναγια να το ζησω και αυτο), αλλα ετοιμασου να (ξανα)ερωτευτεις. Πολύ! Και βαθιά. Και ειλικρινά και ανιδιοτελως. Με το καλό να υποδεχθείς τον άνδρα της ζωής σου (Sorry Manos :)
από την δική μου εμπειρία αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτι δεν ξεχωρίζω τα παιδιά μου.έχω ένα γιο 6.5 και μια κόρη 3.5.αυτό που θα σου πω για να χαλαρώσεις όσον αφορά το πως θα έρθει η αγάπη να "ζυγίζει" το ίδιο και για τα δυο, είναι το εξής: η αγάπη μου για το γιο μου δεν μοιράστηκε όταν γεννήθηκε η κόρη μου.πολύ απλά με τον ερχομό της δημιουργήθηκε μέσα μου άλλος ένας θρόνος, αυτός για την πριγκίπισσα μου.έχω -νιώθω- δυο "αγαποαποθήκες",που θα ήταν τόσες όσες και τα παιδιά μου αν είχα περισσότερα.δεν θα μοιραστεί η αγάπη σου για την Αθηνούλα.θα "γεννηθεί" άλλη τόση για το πλασματάκι που έρχεται!με το καλό λοιπόν και όλα θα πάνε καλά!
αγαπημενη Ολιβια ,με την κορη ειμα πολυ "αυστηρη",ισως γιατι ειναι γυναικα και θελω να την προετοιμασω για τις δυσκολιες της ζωησ και να την κανω ανεξαρτητη και δυναμικη . Με το γιο ειμαι πιο χαλαρη ,γιατι ξερω οτι καταβαθος θα τα βρει πιο ευκολα. ειμαι ομως και βαθια διδακτικη για το πως να φερεται στις γυναικες κλπ κλπ . Αδυναμια μεγαλη εχω και στα δυο μου παιδια ,δεν ξεχωριζω κανενα ,ισως γιατι τα εχω κανει τρυφερα και γλυκα πλασματα και παιρνω αγαπη και απο τους δυο ,πολυ πολυ . Αυτο μετραει νομιζω ,να γινουν καλοι ευγενικοι και δυναμικοι ανθρωποι . Με το καλο ο γιοκας σου