Θυμάμαι να φωνάζω τη μαμά μου όταν με έβγαλαν από το χειρουργείο!
Η ιστορία της Ελένης
(Η Ελένη γέννησε με καισαρική και ολική νάρκωση στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης)
Ονομάζομαι Ελένη και γέννησα στις 10/03/07 στο Βοστάνειο νοσοκομείο Μυτιλήνης. Η δική μου ιστορία γέννας είναι κάπως περίεργη. Από νωρίς είχα κάνει μαθήματα ανώδυνου τοκετού στο ΙΚΑ, αλλά τελικά δεν μου χρησίμευσαν καθόλου… Υποτίθεται πως θα γεννούσα 07/04/07, ανήμερα του Πάσχα, αλλά τελικά η Μαριάνθη είχε άλλα σχέδια…
Μόλις μπήκα στο μήνα μου και συγκεκριμένα το Σάββατο 10/03/07 το πρωί, έσπασαν τα νερά. Αμέσως τηλεφωνήσαμε τον γιατρό μου, τον κύριο Παναγιώτη Προβέντζα. Σ’ αυτόν χρωστάω τη ζωή της Μαριάνθης. Αν δεν ερχόταν σε δέκα λεπτά, ούτε να το σκεφτώ θέλω, τι θα μπορούσε να είχε συμβεί. Δυστυχώς έπαθα αποκόλληση πλακούνα και η μικρά μείωση παλμών. Αυτό αναγράφεται και στο εξιτήριο μου.
Στα μαθήματα ανώδυνου που έκανα, έμαθα ότι αρχικά θα δω άσπρη βλέννα. Αυτό, στην περίπτωσή μου, αντικαταστάθηκε από αίμα, διότι έπαθα την αποκόλληση και δεν ένιωσα καθόλου πόνο γέννας. Εννοείται ότι έκανα καισαρική. Οι μαίες με ετοίμασαν, αλλά δεν μιλούσαν… Απλά κοιτούσαν η μία την άλλη φοβισμένες. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά… Μόλις είδα τον γιατρό μου ήρεμο και χαλαρό, λυτρώθηκα. Όλα έγιναν τόσο άμεσα! Μίλησε ιδιαιτέρως στον άντρα μου, έψαξαν να βρουν αίμα…
Με πήγαν αμέσως στο χειρουργείο. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο… Δυστυχώς δεν άκουσα, ούτε είδα την κόρη μου καθόλου. Ήμουν με ολική νάρκωση. Την είδα πολύ αργότερα, αλλά ευτυχώς έχω δυο πολύτιμες φωτογραφίες που τράβηξε ο νονός της πριν ακόμα την πλύνουν καν.
Το μόνο που θυμάμαι είναι να φωνάζω τη μαμά μου, όταν με έβγαλαν από το χειρουργείο… Το μωρό μου μικρό, 2.500! Ευτυχώς δεν μπήκαμε καθόλου θερμοκοιτίδα. Από εκεί και πέρα, όλα είναι τέλεια!
Απόλυτη ευτυχία!! Η κορούλα μου έκλεισε τα 3 φέτος! Δόξα τω Θεώ, την έχω στην αγκαλιά μου και είμαι πολύ ευτυχισμένη!!
Παρόμοια άρθρα από Σχετικές Κατηγορίες
Σχόλια
Ανάρτηση Απάντησης
Scroll Up
[invideo_end_of_body]
Να σου ζησει η μπουμπουκα σου και να την καμαρωνεις! Εγω απο την αλλη ειμαι αποαλλον πλανητη και στα 2 φωναζα τον αντρα μου!!!!!!
>Ισως γιατί καταλαβαίνουμε, τον αγώνα τους και την αγωνία που έννοιωθαν όλα αυτά τα χρόνια για εμάς... Έτσι αυτόματα με το που αποκτούμε τα δικά μας παιδιά... Ελένη να σου ζήσει!!!!
>Τελικά όλοι τη μαμά μας φωνάζουμε ....από μωρά και για πάντα!
>Τέλος καλό, όλα καλά!! να χαίρεσαι τη κορούλα σου!!
>τη μαμα σου φωναζες ε?και γω τον μπαμπα μου μολις με ξυπνησαν. χαχα :)
Να σου ζησει η Μαριανθη!