Τοκετο-ρατσισμός!
Ο τίτλος μπορεί να φαίνεται βαρύς και ασήκωτος, όμως εννιά μήνες έγκυος και 3 μήνες μαμά, το κατάλαβα καλά: οι μαμάδες τρελαίνονται να αλληλοτρώγονται.
Όταν σπούδαζα Ιατρική στη Θεσσαλονίκη, είδα, φυσικά, από κοντά και τους δύο τρόπους με τους οποίους έρχονται τα μωρά στον κόσμο. Πιτσιρίκα τότε και χωρίς κανένα εμφανές πλάνο να γίνω μαμά, είχα βρει και τους δυο τρόπους -φυσιολογικό και καισαρική- τρομακτικούς. Δεν μπορούσα, όμως, να μην αισθανθώ δέος και συγκίνηση, μόλις έσκαγε μύτη το μικρό νινάκι. Είτε αυτό έβγαινε από τη φυσική οδό, είτε από μια τομή στην κοιλιά, το θαύμα ήταν τόσο μεγάλο που δεν μπορούσε να με αφήσει αδιάφορη.
Όταν έμεινα έγκυος, δεν ξέρω πώς μου καρφώθηκε, αλλά ήθελα πάση θυσία να γεννήσω φυσιολογικά. Η φίλη μου, η Νεκταρία, με θυμάται, λέει, να δηλώνω -πολύ πριν μείνω έγκυος- ότι αν ποτέ έμενα έγκυος, θα γεννούσα με καισαρική. Δεν το θυμάμαι, πραγματικά, αλλά για να το λέει, μπορεί και να έχει δίκιο. Το θέμα είναι πως μόλις το μικρό μπιζέλι ήρθε και φυτεύτηκε στη μήτρα μου, άρχιζα να διαβάζω οτιδήποτε είχε να κάνει με τον φυσιολογικό τοκετό. Προσέξτε: μου είχε γίνει τόσο έμμονη ιδέα που ήθελα να γεννήσω εντελώς φυσιολογικά, χωρίς καν επισκληρίδιο.
Όταν είδαμε στον υπέρηχο στις 33 βδομάδες ότι η Αθηνά είναι ισχιακή, ο γυναικολόγος μου μας ανέφερε τις πιθανότητες του να γυρίσει η μικρή και μας εξήγησε τους λόγους που αν δεν γύριζε μέχρι τις 39 βδομάδες, θα κάναμε καισαρική. Όσοι παρακαλουθείτε το «Είμαι μαμά» από εκείνη την εποχή, θα θυμάστε ότι είχα πέσει να «πεθάνω». Ήθελα να γυρίσει το μωρό πάση θυσία και να γεννήσω φυσιολογικά. Μέχρι και ανάποδες τούμπες στον καναπέ έκανα για να γυρίσει.
Το μωρό τελικά γύρισε, όμως λίγο πριν την ΠΗΤ ξαναγύρισε με το κεφάλι πάνω. Με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν και τις πιθανότητες να ξαναγυρίσει ένα μωρό μετά την 38η εβδομάδα πολύ μικρές, μπήκα για καισαρική. (Το γιατί δεν περίμενα λίγο ακόμα, θα σας το αναλύσω, όταν επιτέλους γράψω την ιστορία τοκετού μου!)
Η καισαρική αποδείχτηκε παιχνιδάκι και δεν είχε καμία σχέση με αυτά που κατά καιρούς είχα διαβάσει από «μαρτυρίες» στο Internet. Αισθάνθηκα την τεράστια συγκίνηση του να γεννιέται το μωρό μέσα από το κορμί μου και στο τέλος καθόλου δεν με ενδιέφερε το ότι είχα κάνει καισαρική. Και δεν υπέφερα καθόλου, μα καθόλου.
Και για να ξαναγυρίσω στο θέμα μας: παρατηρώ με θλίψη πολλές γυναίκες να μιλούν υπεροπτικά και να γράφουν τα μύρια όσα σχετικά με την καισαρική και να τα δημοσιεύουν σε διάφορα fora στο Internet.
Γυναίκες που προσπαθούν να πείσουν άλλες γυναίκες που γέννησαν με καισαρική ότι ο γιατρός τους έκανε λάθος. Γυναίκες που να προειδοποιούν άλλες γυναίκες να ΜΗΝ δεχτούν να γεννήσουν με καισαρική για ψύλλου πήδημα (αλήθεια ποιος μπορεί να κρίνει αν πρόκειται για ψύλλου πήδημα;). Γυναίκες που υποστηρίζουν ότι μόνο με τον φυσιολογικό τοκετό μπορείς να νιώσεις το μεγαλείο της μητρότητας. Γυναίκες που και καλά ξέρουν άλλες γυναίκες που γέννησαν με καισαρική και υπέφεραν, τη στιγμή που οι ίδιες μετά τον φυσιολογικό «πετούσαν».
Μέχρι και σε ένα θέμα για ισχιακά μωρά σε ένα πολύ δημοφιλές forum, διάβασα μητέρες να προτρέπουν έγκυες με μωρά σε ισχιακή προβολή να… αλλάξουν γυναικολόγο και να βρουν έναν που θα τις ξεγεννήσει φυσιολογικά (τη στιγμή που 9 στα 10 βιβλία και online sites θεωρούν την ισχιακή προβολή βασική αιτία καισαρικής και τον φυσιολογικό τοκετό ριψοκίνδυνο για τα μωράκια αυτά).
Είμαι σίγουρη πως όσες τα διαβάζουν και έχουν γεννήσει με καισαρική, πληγώνονται πολύ. Κάποιες μπαίνουν σε διαδικασία αντιδικίας, προβάλοντας και αυτές με τη σειρά τους «υπερβολικά» επιχειρήματα, οι περισσότερες, όμως, σιωπούν. Γιατί; Ίσως γιατί, όντως, αισθαίνονται σε μειονεκτική θέση απέναντι σε όσες τα κατάφεραν, όπως ορίζει η φύση.
Η κατάσταση στα fora έχει ξεφύγει πάρα πολύ. Όποτε περνάω λίγη ώρα σε ένα forum, καταλήγω να αισθάνομαι μισή γυναίκα που γέννησα με καισαρική. Ο Μάνος μου με επαναφέρει πάντα στην πραγματικότητα. «Θεωρείς τη μαμά σου κακιά μαμά, επειδή γεννήθηκες με καισαρική;«, με ρωτάει κάθε φορά. Και η ερώτηση αυτή έρχεται σαν χαστούκι και διώχνει κάθε μίζερη σκέψη.
Τολμώ και το δηλώνω: υπάρχει ιδιότυπος ρατσισμός απέναντι στις γυναίκες που γέννησαν με καισαρική, όπως και στις γυναίκες που δεν κατάφεραν να θηλάσουν.
Όσοι με παρακολουθείτε, ξέρετε ότι προσπαθώ να βοηθήσω τις εγκύους να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να μην πέφτουν θύματα άπλειστων ή άσχετων γυναικολόγων και να απολαμβάνουν την εγκυμοσύνη τους από την αρχή μέχρι το τέλος. Ναι, το γνωρίζω πως οι καισαρικές δίνουν και παίρνουν. Ναι, το πιστεύω πως υπάρχουν οι λεγόμενοι «καισαρικάκηδες«, το πιστεύω πως πολλές γυναίκες πέφτουν «θύματα» μιας αχρείαστης καισαρικής. Κατόπιν εορτής, όμως, τι γίνεται; Γεννιέται ένα υγιές μωράκι και είναι λιγότερο τυχερό, επειδή γεννήθηκε με καισαρική;
Δεν μπορώ με τίποτα να διαχωρίσω μια μητέρα που γέννησε φυσιολογικά από μία που γέννησε με καισαρική, ούτε μία που θήλασε με επιτυχία από μία που το πάλεψε και δεν τα κατάφερε. Για μένα, άλλα πράγματα μετράνε για να είναι κάποια καλή μαμά.
Ναι, θα ήθελα να έχω γεννήσει φυσιολογικά. Θα το ήθελα πολύ, πάρα πολύ, αλλά δεν ανέχομαι να διαβάζω δηλώσεις που με κάνουν να αισθάνομαι κουρέλι που δεν τα κατάφερα.
Και για να μην γελιόμαστε τελείως: με τόσο μένος εναντίον της καισαρικής, χάνει και αυτή το νόημα και την αξία της. Για κάποιο λόγο κάποιοι γιατροί κάποτε σκέφτηκαν αυτό τον τρόπο γέννας και έτσι σώθηκαν και σώζονται πολλά μωρά και πολλές μανούλες.
Λίγο πριν γεννήσω, είχα διαβάσει στο βιβλίο «What to expect when you are expecting» πως αρκετές γυναίκες μετά την καισαρική, αισθάνονται αποστροφή προς τα μωρά τους που τους έκαναν αυτό το κακό στο κορμί τους. Με στεναχώρησε πολύ… Σκέφτομαι πως αν όντως υπάρχουν μανούλες που αισθάνονται έτσι, σκεφτείτε πόσο χειρότερα μπορούν να νιώσουν αν διαβάσουν τα σχόλια κάποιων άλλων.
Συγνώμη για το απότομο κείμενο σήμερα, αλλά ήθελα να τα γράψω πολύ καιρό…
Στις αγαπητές εγκυούλες που διαβάζουν το «Είμαι μαμά» προτείνω να ενημερωθούν για τους λόγους που οδηγούν σε καισαρική. Αν για οποιοδήποτε λόγο, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο γιατρός σας προτείνει καισαρική, μην διστάσετε να το συζητήσετε μαζί του, να εκφράσετε όλες τις απορίες σας, ακόμα και να ζητήσετε μια δεύτερη γνώμη.
Και να θυμάστε: με όποιον τρόπο και αν γεννήσετε τελικά, θα ζήσετε το απόλυτο θαύμα και αυτή θα είναι μόνο η αρχή! Και αυτό σας το λέει μια μαμά που -ω ναι!- ήθελε διακαώς να γεννήσει φυσιολογικά, αλλά τελικά γέννησε με καισαρική και το απόλαυσε από την αρχή ως το τέλος!
Φιλιά
Ολίβια
Κανείς δεν μαθαίνει στους γιατρούς πως να τα ξεγεννούν κανονικά εννοούσα.
Δεν ξέρω αν θα διαβάσει κανείς το σχόλιό μου μετά από τόσα χρόνια...Με συγχωρείτε, αλλά έχετε σπουδάσει ιατρική και δεν γνωρίζετε ότο η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου που τα ''ισχιακά'' μωρά γεννιούνται με καισαρική, για τον πολύ επιστημονικό λόγο ότι κανείς δεν μαθαίνει στους γιατρούς πως να το κάνουν? Ουδείς μωρότερος των ιατρών, που έλεγε και ο πατέρας μου πριν τα γιατρουδάκια του τοπικού νοσοκομείου της πόλης όπου κατοικώ τον στείλουν στο ταξίδι απ το οποίο κανείς μας δεν θα επιστρέψει.
Ολίβια,διάβασα με αρκετό ενδιαφέρον το κείμενο σου!!Καταρχήν να σου ζήσει το παιδάκι σου με υγεία & ευτυχία!!Εγώ είμαι στην αρχή του 9ου μήνα εγκυμοσύνης & υπολογίζω να γεννήσω με φυσικό τοκετό,πρώτα ο Θεός & αν το αντέξω.Στον γιατρό που με παρακολουθεί του έχω πει οτι αν αντεξώ τον φυσικό τοκετό οκ!!αλλιώς καισαρική.Πιστεύω οτι καμία μητέρα δεν βάζει σε κίνδυνο την ζωή της & του μωρού της.όλοι θέλουμε το καλύτερο σίγουρα όταν είναι εφικτό.η μητέρα μου & ο άντρας μου, με στηρίζουν σε αυτό,γιατί είτε με φυσικό είτε με καισαρική το ίδιο θα με αγαπάνε & μένα & το μωρό.Και αυτό που πιστεύω μπορεί να ναι & λάθος η άποψη μου όταν επί 9 μήνες προσέχω την διατροφή μου,να μην αρρωσταίνω & επιβαρύνω την καταστάση μου & της μικρής,όταν προσπαθώ να είμαι ήρεμη & της μιλάω,την χαϊδεύω & της αγοράζω πράγματα..την περιμένω πώς & πώς εάν κάτι πάει στραβά στον φυσικό τοκετό θα αφεθώ στο έλεος του καθενός??Οχι!!Με ενδιαφερεί να βγω από το νοσοκομείο γερή & χαμογελαστή μαζί με αυτόν τον μικρό άγγελο..Και ότι & να πουν οι υπόλοιπες για το δικό τους τοκετό δεν θα ασχοληθώ καν,γιατί αυτές μιλάνε εκ του ασφαλούς.Σημασία έχει η προσπάθεια & σίγουρα όπως & να γεννήσω η χαρά & η αγάπη θα νιώσω πιο έντονα για την μικρή μου θα είναι απερίγραπτη,όπως & της υπόλοιπης οικογένειας & συγγενών μου!!!Ελπίζω να μην έγινα κουραστική απλά ήθελα να πω την άποψη μου,όπως θα την έλεγα στην φίλη μου.Με εκτίμηση Ιουλία.
Γεννησα φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο και υποστηριζω με παθος τον φυσιολογικο τοκετο ΟΤΑΝ ειναι εφικτος! Δεν θα θελα να κανω στο 2ο καισαρικη γιατι ΝΑΙ πιστευω οτι οσο πιο φυσικα τοσο καλυτερα! Το βασικο ομως ειναι να εχει χτηστει μια σχεση εμπιστοσηνης με τον γιατρο ωστε αν πει καισαρικη να ειναι ΝΟΜΟΣ για μενα και να μην εχω αμφηβολιες οτι θα ειναι το σωστο και να μην νιωθω τυψεις μετα. Οταν η καισαρικη δεν ειναι απαραιτητη δεν φταιει για κανενα λογο η γυναικα, αλλα ο γιατρος και αν το ζητησει η ιδια (χαλαρωση κατο, πονος, φοβος) φταιει η παιδια και η ενημερωση που εχει παρει. Οχι το αν εχει ψαξει για την επιλογη της γιατι πιστευω οτι δεν θα επρεπε να χριαζετε να ψαχνουμε για τετια θεματα, αλλα να παρεχοντε σε ολους ανεξερετος οι γνωσεις ωστε να κανουμε της καλυτερες επιλογες για μας και τα μωρα μας! Τα ιδια και για τον θηλασμο και τον ρατσισμο προς εμας που θηλασαμε δημοσια και μη, μακροχρονια ή οχι και αυτες που δεν θηλασαν καθολου ητε γιατι δεν μπορεσαν (90% απο ελιψη βοηθιας και ενημερωσης απ τους αρμοδιους γι αυτο) ητε δεν ηθελαν!
den diabasa ola ta sxolia alla "TI KOLHMENA MYALA" exoun merikes ginekes re paidi mou... kai kala na ta lene oses den exoun gennhsh pote fysiologika h mh.... alla na ta lene kai oses exoun ginei manades????? pou exoun niwsei thn AGWNIA na pane ola kala kai na krathsoun ena mwraki gero sthn aggalia tous???? APARADEKTES...... emena 2 mhnes prin thn pht mou steilan kouti me oti xreiazete gia na gennhsw sto spiti... parolo pou eixa mia TELEIA eggymosynh apo thn arxh dylwsa oti hthela na gennhsw sto nosokomeio giati mexrei thn teleytaia stigmh pote den ksereis ti mporei na ginei asxeta an einai 1h 2h 3h genna.. gennhsa kai doksa to theo phgan ola kala... tha ekana TA PANTA omws ARKEI NA EBGENE TO MIKRAKI MOY GERO...akoma kai an to ebgaza apo to stoma...
ολιβια γεια σου..χαιρομαι πολυ που εθιξες αυτο το θεμα κ αυτο γιατι το εζησα αυτο το πραγμα οταν γεννησα κ ως προς εμενα αλλα κ προς το γιατρο μου..ενω ημουν 4ων μηνων εγκυος ο γιατρος με ρωτησε πως ηθελα να γεννησω.κ οταν τον ρωτησα γιατι,εφοσον ειναι νωρις ακομα,εκεινος μου απαντησε:''μα εαν φοβασαι και θες καισαρικη να εχουμε ολο το χρονο μπροστα μας να σε μεταπεισω''.πηγαινοντας λοιπον στο καθιερωμενο ραντεβου,στην 38 εβδομαδα,με εβαλαν στον καρδιοτοκογραφο και δεν ειχα καθολου συσπασεις και οι παλμοι του μωρου ηταν μια 40 μια 200.ο γιατρος φοβηθηκε μην χαθει η μικρη μου και με εβαλε κατευθειαν καισαρικη με επισκληριδιο.στο χειρουργειο και ενω ειχε περασει μιση ωρα ακουω τον αναισθησιολογο να μου λεει ''βγαινει,κοιτα τι ωρα ειναι''και τραβαει το πανι να μου δειξει το ρολοι στον απεναντι τοιχο.Τοτε επαθα το μεγαλυτερο σοκ της ζωης μου.Ηταν τυλιγμενη στο λαιμο με τον ομφαλιο λωρο και μελανιασμενη.Την εβαλαν σε εναν παγκο διπλα μου και εκαναν τα αδυνατα δυνατα για να κλαψει και επανελθει λιγο το χρωμα της.Βεβαια συνηλθε γρηγορα και δεν χρειαστηκαμε ουτε οξυγονο ουτε τιποτα,δοξα το Θεο..Μετα που βγηκα μου ειπε ο γιατρος μου οτι αν αργουσαμε λιγο μπορει να την ειχαμε χασει.Αυτο που ακολουθησε μετα δεν λεγεται.Συνεχεια ακουγα''εσυ δεν ενοιωσες γεννα,στην φερανε ετοιμη''εγω δεν γεννησα ετσι,γεννησα αλλιως και ''τι περιμενες εχουν μαθει τωρα ολοι οι γιατροι καισαρικη,ευκολη λυση'' Δεν ξερουν ομως τι περνας για να φτασεις στην καισαρικη,και τους πονους που εχεις μετα. Συγγννωμη αν σας κουρασα αλλα οταν διαβασα το ποστ ηθελα να ξεσπασω(ουφ) Φιλικα, Ερσα
Nai edaksi, einai xazo k anwrimo na diaxwrizoume t o poso mama eisai sumfwna me to pws gennises, alla min upotimame tin aksia tou fusikou toketou, giati de to kw egw, psuxologoi to lene, ena mwro pou genniete edelws fusika, me ti dunami tou diladi, dimiourgei eksarxis kapoious desmous me ti mitera k kapoies eukolies stin prosarmofi tou. Auto omws de simainei oti tio paidi pou 8a genni8eime kaisariki de borei polu sudoma na anaplirwsei oti exase me allous tosous k tosous tropous. Giati i mitrotita den einai agvnas dromou, alla mara8wnios!Opou xaneis me ton enan i ton allo tropo boreis kalliste na kerdiseis sti sunexeia!
>Σημασία έχει το αποτέλεσμα και όχι η διαδικασία σε αυτήν την περίπτωση...τι φυσιολογικά , τι με καισαρική, αυτό που μετράει είναι ότι το μωρό που γεννιέται είναι υγειές και καλά!!! Εγώ που γέννησα φυσιολογικά,λόγω της επισκληρίδιου (που έπιασε και με το παραπάνω) ούτε που κατάλαβα την διαδικασία και να σου πω την αλήθεια Ολίβια, αυτό που θυμάμαι είναι μόνο η στιγμή που μου δώσανε το μωράκι μου για πρώτη φορά στην αγκαλιά!Όλα τα άλλα τα ξέχασα κιόλας! Η ουσία είναι μία, να είναι καλά και η μαμά και το μωρό.......μετά από αυτό το θαύμα είναι ίδιο για όλες τις γυναίκες.....μία γλυκιά φατσούλα...
>μπραβο ολιβια!!!!! ακριβως ετσι ειναι!!!!!! κ εγω εκανα καισαρικη μετα απο πολλες ωρες κ το μωρακι μου ειδα κ το φιλησα κ ολα τα ενιωσα !!!!!κ οσο για τον θηλασμο το παν ειναι το μωρο να νιωθει την μαμα του ηρεμη κ χαρουμενη κ αν δεν νιωθει καλα κ το θηλαζει αναγκαστικα καλυτερα να μην το κανει!!!!
>Αχ βρε Ολίβια πόσο δίκιο έχεις..Κι εμένα με θλίβει αυτός ο τοκετο-ρατσισμός, και μπορώ να μιλήσω υπεύθυνα μιας και έχω ζήσει και τους δύο τρόπους τοκετού...Πόσο τελικά χάνουμε το νόημα του να φέρεις μία υγιέστατη ζωούλα στον κόσμο...Συμφωνώ 100% με όλα αυτά που λες!
>ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΓΙ' ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ΧΑΜΕΝΑ......
ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΜΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ. ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΝΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΚΡΙΝΕ ΕΤΣΙ, ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΩ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ?
>ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ 2 ΖΟΥΖΟΥΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ( ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΕ).ΕΧΩ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΦΟΡΟΥΜ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΙΑΠΛΗΚΤΙΣΤΕΙ ( ΛΕΚΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ) ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΠΕΜΕΝΕ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ!!!!ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!ΑΥΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΜΑΝΑ??Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ Η΄ ΟΤΙ ΦΕΡΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ??ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ!!!!ΕΛΕΟΣ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ.ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!!!ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!!!!
ΥΓ: ΟΛΙΒΙΑ,ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 37 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΟΛΟ ΓΥΡΝΟΥΣΕ!!!!ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ!!!ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟΡΟΥΣΕ!!!ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ.....ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ????ΤΑ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΟΛΑ Ο ΚΑΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ!!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΙΟΥΣΑ!!!
>την ωρα που διαβασα το υπεροχο σχολιο της κυριας ΡΕΝΑΣ ΓΑΒΡΙΛΗ δακρυσα !! λεει ολα οσα ηθελα να πω μονο που κινδυνευε η δικη μου ζωη και δεν ηθελα να αφησω την εβελινα μου ορφανη γεννοντας φυσιολογικα !! στεναχωρηθηκα δεν στεναχωρηθηκα δεν εχει σημασια ! σημασια εχει οτι ειμαστε μαζι και δεν της δειχνουν καμια φωτογραφια μου λεγοντας ποσο καλη ημουν και ποσο καλα θα την μεγαλωνα ! και οτι λενε οι αλλες οι " ηρωιδες " ταχα μου που γεννησαν φυσιολογικα μπαινει απο το δεξι μου αυτι και βγαινει απο το αριστερο ... το που καταληγει μπορειτε να φανταστειτε μην με κανετε να το γραψω ........... (~_~) !!! φιλακια valerakievelinaki !!
>βρηκα τελειως τυχαια το blog σου και πραγματικα διαβαζοντας σε νομιζα οτι εχω αποτυπωσει εγω ολες αυτες τις σκεψεις
ειμαι μανουλα μιας μικρης ενος ετους τωρα πια
που γεννηθηκε με καισαρικη λογως ισχιακης προβολης την 37 εβδομαδα (μου σπασαν τα νερα)
απο την αρχη ονειρευομουν το δικο μου φυσιολογικο τοκετο πραγμα που ποτε δεν εγινε
ποτε ομως δεν περασε απο το μυαλο μου οτι "υστερω" σαν μανα για το λογο αυτο
μακαρι μεσα απο το αρθρο σου να καταλαβουν πολλες μανουλες που κρυβεται η ουσιαστικη σημασια ενος τοκετου με οποιον τροπο και αν πραγματοποιηται
πολλα συχγαρητηρια
φιλικα
πηνελοπη
>Ολίβια διαβάζω τα άρθρα σου στο blog σου εδώ και πολύ καιρό!Γέννησα φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο(οχι δεν είμαι σουπερμαν απλά ΔΕΝ με πρόλαβε ο αναισθησιολόγος).Αυτό δεν με κάνει σε καμία περίπτωση να διαφέρω από τις μαμάδες που γέννησαν με καισαρική!
Κάποια στιγμή θα σε παρακαλούσα να πιάσεις και το θέμα του θηλασμού και ρατσισμός!Ηευκολία με την οποία αποκαλούν άχρηστη όποια μητέρα δεν καταφέρνει να θηλάσει με αφήνει κυριολεκτικά άφωνη!Έχω καταφέρει να θηλάσω εδώ και τρεις μήνες!όταν όμως -εκεί στις πρώτες 20 δύσκολες μέρες-έγραψα σε ένα φορουμ "θηλασμός και συμπλήρωμα τι να κάνω"με κατακράξανε μητέρες οι οποίες έβγαζαν άκυρους όλους τους παιδιάτρους και γιατρούς και μαίες και νοσοκομεία κτλ κτλ!Με πλήγωσαν αφάνταστα τα σχολιά τους και γενικα αισθάνθηκα άσχημα πολύ!
Πιάσε το θεματάκι αυτό..please!
suzzz
>συνχαρητηρια Ολίβια.
στους τοκετους μου,γεννησα φυσιολογικα, και στη δευτερη ειχα λεκτορα ιατρο, και βοηθησε αρκετα.
γεννησα και σε ιδιωτικη κλινικη.
και σε πανεπηστιμιακο γενικο νοσοκομειο.
ολα καλα δοξα το θεο.
με υγεια τα παιδακια μου.
Μανα νιωθει η μανα που πονα το παιδι της, με οποιο τροπο κι αν βγει απο τα σπλαχνα της.
ολα τα αλλα ειναι ιστοριες ρατσισμου, για μαρκετινγκ κτλ.
απο την στιγμη που θα νιωσετε την καρδουλα του να χτυπα,
απο την στιγμη που θ ατο παρετε αγκαλια
απο την στιγμη που θα το φιλησετε, χαιδεψετε, δειτε τα ομορφ αματακια του, ξενυχτησετε μαζι του, ταισετε, μεγαλωσετε..κ.α τοτε ειστε μανα.
νιωθετε μανα.θα πονεσετε, θα αγαπησετε, το παιδι σας, με οποιο τροπο κι αν ερθει στην ζωη!!!
Ε.
>συνχαρητηρια Ολίβια.
στους τοκετους μου,γεννησα φυσιολογικα, και στη δευτερη ειχα λεκτορα ιατρο, και βοηθησε αρκετα.
γεννησα και σε ιδιωτικη κλινικη.
και σε πανεπηστιμιακο γενικο νοσοκομειο.
ολα καλα δοξα το θεο.
με υγεια τα παιδακια μου.
Μανα νιωθει η μανα που πονα το παιδι της, με οποιο τροπο κι αν βγει απο τα σπλαχνα της.
ολα τα αλλα ειναι ιστοριες ρατσισμου, για μαρκετινγκ κτλ.
απο την στιγμη που θα νιωσετε την καρδουλα του να χτυπα,
απο την στιγμη που θ ατο παρετε αγκαλια
απο την στιγμη που θα το φιλησετε, χαιδεψετε, δειτε τα ομορφ αματακια του, ξενυχτησετε μαζι του, ταισετε, μεγαλωσετε..κ.α τοτε ειστε μανα.
νιωθετε μανα.θα πονεσετε, θα αγαπησετε, το παιδι σας, με οποιο τροπο κι αν ερθει στην ζωη!!!
Ε.
>Ουφ!!!καθε μανα ζει την δικη της προσωπικη ευτηχια,οπως και αν εχει φερει στον κοσμο το παιδακι της.(καισαρικη,φυσιολογικα)
Εγω γεννησα φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο κια θηλασα το μωρο μου με πολυ κοπο για 1 χρονο.
Δεν το θεωρω κατορθωμα απλα εκανα οτι πιστευα σαν μητερα οτι ειναι καλο.
Ζηλευα απιστευτα στο νοσοκομειο τις κοπελες που ειμασταν στο δωματιο και ειχαν κανει καισαρικη,καθως τις εβλεπα να κηνουνται ανετα και εγω να μην μπορω να καθησω καν απο τα ραμματα!!διοτι το ζουζουνι μου υπηρξε βιαστικο και ηθελε να δει οσο πιο γρηγορα γινεται το φως του ηλιου!!!
ενιωθα τυψεις απο τα συναισθηματα ζηλιας που με κατεκληζαν!!!ανασφαλια και κοροιδο οτι δεν προλαβα καν να κανω επισκληριδιο!!!
με αυτο θελω να σας πω οτι κανεις δεν ξερει πιο ειναι το σωστο.καθε ζωουλα θα ερθει στον κοσμο απο τον δικο της δρομο.αυτο δεν σε κανει λιγοτερο συμαντικη η λιγοτερο μανα.
Και ναι ολες μα ολες ειμαστε ανασφαλης οπως και να γεννησαμε.αφηστε λοιπον τις κακιες.
με εκτιμιση κατερινα
>Σε ευχαριστώ Ολίβια που έγραψες όλα αυτα που σκεφτόμουν και δεν μπορούσα να τα εκφράσω.
Και εγω γέννησα με καισαρικη στις 37 εβδομάδες ενω ηθελα τόσο να γεννήσω με ΦΤ. Δεν ειχα όμως καθόλου αμνιακα ύγρα, το μωρό ήταν γυρισμένο άναποδα και ειχε και τον λωρο τυλιγμένο. Θυμάμαι να αισθάνοαμαι δειλη που "δεχτηκα" να κανω καιαρικη ( λες και ειχα τελικα επιλογη!). Ευτυχώς που έκανα γιατι ο μικρός μου ειχε κομπο στον ιδιο του τον λωρο ποου θα ηταν πολυ επικυνδυνο σε περιπτωση ΦΤ.
Μετα όμως αισθανομουν ράκος. Δυστυχως δεν ήμουν και απο τις τυχερες που σηκώθηκαν χωρις πονο και περπάτησαν αμέσως. Αισθανθηκα οτι δεν ειχα γεννήσει και αυτο γινόταν χειρότερο με την αντιμετώπηση που ειχα απο άλλες μαμάδες.
Τώρα πλεον ειμαι περίφανη. Για εμένα τελικά ίσως ήταν μεγαλύερη θυσία απο το να γεννήσω φυσιολογικα. Εχω βλέπεις μεγάλη φοβία στα χειρουργία γιατι είχα κάνει σοβαρή εγχείρηση στην σπονδυλικη οταν ήμουν μικρη. Το οτι μπήκα παλι σε χειρουργείο ήταν πραγματικα μια φοβερη υπερβαση για εμενα αλλα παρα πολυ επωδυνη ψυχολογικως. Τωρα ομως βλέπω αυτη την ουλή μου σε σχεση με τις άλλες που έχω και λεω οτι ειναι ουλη παράσημο και η θηκόυλα μου απο οπου βγάζω παιδιά - για την ακρίβεια ο άντρας μου την ονόμασε έτσι και για αυτο τον αγαπώ :)
Σε ευχαριστώ και πάλι που με έβαλες σε καλές σκεψεις και έγραψες αυτα που πολλές δεν τολμούσανε.
>Να το γράψω κι εδώ...
Εμένα μία γνωστή μου, μου είπε...
"Μη λες ότι γέννησες, αλλά ότι σου βγάλανε το παιδί"..
Τα σχόλια δικά σας!
Kαι εσύ θα έπρεπε να της απαντήσεις.... ''Μη λες οτι έχουνε έξυπνη μαμά τα παιδιά σου.αλλα οτι έχουνε μια ηλίθια'' χαχαχαχαχα δηλαδη έλεος με το να δίνετε σημασια στο καθε βούρλο
>πολυ ωραιο το αρθρο σου ολιβια!!! κι εγω με καισαρικη γεννησα και να σου πω την αληθεια τα πρωτα 24ωρα ενοιωθα ενοχες,κατηγορουσα τον εαυτο μου οτι κατι εκανα λαθος κλπ...γιατι πρσπαθησαμε να γεννησω φυσιολογικα,αλλα μετα απο 12 ωρες πονων,2 ωρες με τελεια διαστολη η μικρη δεν ελεγε να βγει..οποτε καταφυγαμε στηκ καισαρικη..ολα ομως τα ξεχασα μολις γυρισα σπιτι με το παιδακι μου...μωρε και με κουριερ να μου το φερνανε τιποτε δε θα αλλαζε αυτο που νοιωθω σημερα σχεδον ενα χρονο μετα..... οσον αφορα τον θηλασμο,μη νομιζεις κι εγω που στον 11ο μηνα ακομα θηλαζω,ξερεις τι ακουω??..μα καλα ακομα θηλαζεις?,δεν μεγαλωσε πια? το ξερεις οτι δεν της προσφερει τιποτα το γαλα σου? και αλλα τετοια...ποτε ειτε ετσι ειτε αλλιως αν καποιος θελει κατι να πει θα το πει....!!!! φιλια πολλα στο μωρακι σου!!!
>Αυτός ο ρατσισμός -όπως σωστά τον χαρακτηρίζεις- συμβαίνει καθημερινά και σχετικά με ΤΑ ΠΑΝΤΑ, όχι μόνο με τον τοκετό!
Πάντως κάτι αντίστοιχο συνάντησα και εγώ που είμαι στον μήνα μου και περιμένω με πολύ μεγάλη αγωνία να γεννήσω...καθότι πρώτη φορά.
Μου είναι άγνωστο όλο αυτό και με τρομάζει, ανησυχώ για το αν θα πάνε όλα καλά, αν θα γεννηθεί υγιές το μωράκι μου, αν εγώ θα αντέξω τους πόνους της γέννας, αν θα είμαι συνεργάσιμη και αν όλα θα πάνε καλά και για εμένα....και ως εκ τούτου έχω προαποφασίσει κάποια πράγματα όπως την επισκληρίδιο ας πούμε.
Μέσα σε όλες αυτές τις -φυσιολογικές νομίζω- αγωνίες γνωρίζω λοιπόν μια έγκυο κοπέλα η οποία διαρκώς κατηγορεί και αποδοκιμάζει λεκτικά ή με γκριμάτσες τις γυναίκες που επιλέγουν να κάνουν επισκληρίδιο,όσες δε γεννούν φυσιολογικά, τις γυναίκες που ήθελαν τους υπερήχους που τους έκανε ο γιατρός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ώστε να βλέπουν το μωράκι τους και φυσικά κατηγορεί διαρκώς τους έλληνες γιατρούς, την νοοτροπία της ελληνίδας(δεν είναι ελληνίδα)σχετικά με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό κλπ κλπ κλπ!
Στην αρχή θύμωσα είναι η αλήθεια.Μετά σκέφτηκα ότι θα πρέπει να νιώθει ποοοοολύ μοναξιά εκεί ψηλά στην κορυφή της τελειότητας που έχει βάλει τον εαυτό της,τόση μοναξιά που δε μπορεί να δει και να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα των γύρω της, το δικαίωμα της κάθε γυναίκας και του κάθε παιδιού -σε ένα άλλο επίπεδο- να επιλέξουν πώς θα γεννήσουν και πώς θα γεννηθούν.Δεν είναι "τυχαία" όσα συμβαίνουν στη ζωή μας και τελικά το να πιεζόμαστε να κάνουμε τα πράγματα με τον τρόπο που "πρέπει" και όχι με αυτόν που θέλουμε μόνο καταπιεσμένους και δυστυχείς μας κάνει!
Πάντως ευτυχώς ή δυστυχώς οι εξισώσεις στη ζωή δεν είναι τόοοοοοοοσο απλές :"θηλάζω ή γεννάω φυσιολογικά=γίνομαι μια πολύ καλή μαμά"...
>Πολύ ωραίο άρθρο again. Ν αγιάσει ο στόμας σου, χαχα.
Κι εγώ παιδί καισαρικής, την οποία την είχα σε μεγάλη υπόληψή, όπως επίσης κι η μαμά μου. Οταν έμεινα έγγυος όμως παραδόξως ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά, μάλλον η φύση το προστάζει. Γέννησα με καισαρική, χωρίς να έχω αμφιβολία ότι ο γιατρός με κορόιδεψε, δεν γινόταν διαφορετικά. Ευκολάκι, μέχρι που βγήκα από το νοσοκομείο ήμουν μια χαρά, μόλις βγήκα και άρχισαν τα σχόλια καταρρακώθηκα ελαφρώς. Περνώντας ο καιρός οι χαρές και οι αγωνίες είναι τόσο εντονες που δεν δίνεις σημασία.
Βέβαια υπάρχει μια κατηγορία μαμάδων που έκαναν καισαρική και κατηγορουν άλλες μαμάδες που επίσης έκαναν καισαρική, διότι για τις πρώτες επιβαλλόταν ενώ τις δεύτερες μάλλον τις δούλεψε ο γιατρός. Κουφό ε;
>Εγω νομίζω ότι όλο ξεκινάει από μια ανάγκη προβολής της ξερολίασης.
Δηλαδή οι ξερόλες μαμάδες που γέννησαν φυσιολογικά-θήλασαν κτλ κτλ νιώθουν ότι θέλουν να "προστατεύσουν" τις υπόλοιπες που οι γιατροί θέλουν να τις κοροιδεψουν και στις 2 περιπτώσεις.
Εχουν ανάγκη να προβάλουν το μεγα σκάνδαλο για τις καισαρικές και το ξένο γάλα που έχουν ανακαλύψει!
Η καισαρική είναι σωτήρια μέθοδος όταν γίνεται σε περιπτωσεις που χρειάζεται. Αυτό θα το κρίνει ο επιστήμονας που έχει επιλέξει η κάθε μαμά να έχει δίπλα της στην εγκυμοσύνη της.Εκεί είναι όλη της η ευθύνη, να ψάξει καλά και να επιλέξει σωστά. Απο κει και περα δε χωράνε μαγκιές και υποδείξεις
Επίσης σημαντικό είναι να ζήσεις τη μοναδική αυτή εμπειρία της ζωής σου. Την ώρα της γέννησης να είσαι εκεί, να πιάσεις το μωρό και να νιώσεις το μεγαλείο της μητρότητας. Από κει και πέρα η καισαρική είναι μια πολύ σοβαρή επέμβαση που όμως (όπως είπα παραπάνω είναι πολλές φορές ζήτημα ζωής και θανάτου)
Επίσης Ολίβια ήθελα να πω επι της ευκαιρίας ότι θα πρέπει λίγο να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Δηλαδή να μη γινόμαστε και εμείς τροφή για σχόλια του καθενός που έχει την ανάγκη να κρίνει, υποβιβάσει κτλ κτλ
Δηλαδή ας αποφεύγουμε τις κακοτοπιές σε περιόδους ευαίσθητες, πχ λοχεία κτλ.
>Ολιβία εκτός του ότι μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις, συμφωνώ και με τα όσα λες. Προσωπικά εκνευρίζομαι όταν ακούω μαμάδες να κοκορεύονται είτε για τον τρόπο που γέννησαν είτε για το ότι κατάφεραν και θήλασαν... Προσωπικά, από την αρχή της εγκυμοσύνης μου ήθελα να κάνω καισαρική γιατί φοβόμουνα να "αποκτήσω" ράμματα σε σημεία πιο "ευαίσθητα". Κάπου στον 7ο μήνα μιλώντας και με την μαία και με τον γιατρό μου με "έπεισαν" ότι εφόσον δεν υπάρχει λόγος, πάμε για φυσιολογικό τοκετό. Τελικά τα πράγματα ήρθαν έτσι που μετά από 20 ώρες πόνων κατέληξα να κάνω καισαρική. Δεν μετάνιωσα ούτε μια στιγμή που γέννησα με καισαρική, μετάνιωσα 100 φορές που δεν το ζήτησα ή δεν προέκυψε νωρίτερα και έπρεπε να υποφέρω. Νομίζω ότι θα πάνω από όλα θα πρέπει να νιώθουμε τυχερές που καταφέραμε να φέρουμε υγιή παιδάκια στον κόσμο και το τελευταίο πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί είναι το πώς αυτά γεννήθηκαν...
>Συμφωνώ με όλα και παρόλο που δεν έχω παιδιά βλέπω με θλίψη ΄φιλες μου να νιώθουν κατώτερες μανάδες γιατί δεν "τις διάλεξε η φύση" να νιώσουν τι είναι ζωή.
Τα ίδια πιστεύει και η μάνα μου και όποτε μου το λέει δεν κρατάω το στόμα μου κλειστό. Δηλ. είμαι κάτι διαφορετικό επειδή με έκανε φυσιολογικά; Όχι φυσικά.
Εκεί που βγαίνω έξω από τα ρούχα μου είναι όταν ακούω το περίφημο ότι και εγώ και και η αδερφή μου είμασταν "παιδιά αγάπης." Τουτ' έστιν δεν είμασταν ατύχημα ενός καλοκαιρινού μεθυσιού ή επειδή έσπασε το προφυλακτικό. Δεν μπορώ να τα ακούω αυτα.....θελω να ουρλιάξω!!!! Ενταξει να έχεις έναν οικογενειακό προγραμματισμό (που είναι αλλο πραγμα) και άλλο να λες πως τα προγραμματισμένα παιδιά είναι παιδιά αγάπης! Τα άλλα δηλ. τι είναι; Της Τύχης; Σόρρυ που βγήκα λίγο εκτός θέματος!
Πολύ καλά τα λες Όλιβ!
>Το μόνο που έχω να πω στο συγκεκριμένο θέμα είναι ότι όποιος/α προσπαθεί να πείσει τον άλλο ότι είναι καλύτερος-έχει μεγαλύτερη ευθύνη-πιο ώριμη αντιμετώπιση κλπ επειδή γέννησε με "φυσιολογικό" τρόπο απλά έχει κόμπλεξ κατωτερότητας και προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να επιβεβαιωθεί ως "καλός" γονέας.
Προσωπικά γέννησα με "φυσιολογικό" τοκετό έπειτα από 18 ώρες (έλεος!) και άτομο βρέθηκε να μου πει ότι η ίδια γέννησε ΠΙΟ φυσιολογικά μέσα σε 2 ώρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!!
Κάτι τέτοια σχόλια τα αντιμετωπίζω με πλήρη αδιαφορία και απαξίωση.
Υ.Γ1 Στιχομυθία: "πόσο καιρό θήλασες", "τρεις μήνες", "αποκλειστικά?"...και ο νοών νοείτω.....
Υ.Γ2 Αυτό που μετράει είναι να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας με κάθε τρόπο!
>Ολίβια , καλημέρα.
Σε ανακάλυψα πριν λίγο καιρό , και σε παρακολουθώ ανελλιπώς , διάγοντας πλέον τον έκτο μήνα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου , μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες σύλληψης για έξι ολόκληρα χρόνια.
θα θελα να καταθέσω και την προσωπική μου εμπειρία , από τον πρώτο μου τοκετό , που διεκπεραιώθηκε μέσω καισαρικής τομης.
Είχα την ίδια ακριβώς αντίληψη και θεωρία με σένα.Αδικαιολόγητα και εμμονικά με είχαν πείσει πως μάνα θεωρείται αυτή που πονάει , σφαδάζει, πολλές φορές άδικα και χωρίς κανένα νόημα.
Ο γιος μου είχε ισχυακή προβολή .Όταν το συζήτησα με τον γυναικολόγο μου , μου υπέδειξε ως ενδεδειγμένο τοκετό αυτόν μέσω καισαρικής.Απογοητεύτηκα.Μου είπε χαρακτηριστικά ότι η φύση δεν μπόρεσε να προνοήσει την ύπαρξη ενός φερμουάρ στην κοιλιά που θα ηταν σαφώς ευκολότερη λύση καιμε απειροελάχιστους κινδύνους για το νεογνό αλλά και τη μητέρα.
Οταν διαπίστωσα , λίγες μέρες αργότερα ότι ο γιος μου δεν είχε κινητικότητα στη μήτρα μου , τέλος του 8ου μήνα , εσπευσμένα μπήκα στο χειρουργείο , καθώς διαγνώστηκε διπλή περιτύλιξη ομφάλιου λώρου.Αν είχα κομπλεξική εμμονή με τον φυσιολογικό τοκετό , ο γιος μου ίσως και να μην τα κατάφερνε .Διαπιστώθηκε πως ο ομφάλιος λώρος ήταν κοντός με αποτέλεσμα αυτό να καθιστά ιδιαιτέρως δυσχερή τον φυσιολογικό τοκετό.
Ο τοκετός είναι θαύμα , μαγεία. Ο τρόπος είναι αδιάφορος κατ εμέ , και εν τέλει ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της κάθε μητέρας ή του γιατρού της. Περισσότερο σέβομαι τον επαγγελματία γιατρό που θα βάλλει στο χειρουργείο μια εγκυμονούσα ,εκμηδενίζοντας κάθε κίνδυνο για την ίδια και το παιδι , παρά κάποιον ο οποίος ξέρει ότι γεννιέται παιδί 4,5 κιλών και αφήνει τη μαμά να παθει ολοκληρωτική ρήξη περίνεου με τον φυσιολογικό τοκετό.
Επιπλέον , θεωρώ εμπαθή τη γυναίκα μάνα που σχολιάζει τις υπόλοιπες μητέρες για τον τρόπο τοκετού ή τροφής του παιδιού. Υπό αυτή την έννοια χλευάζει ή στιγματίζει τη γυναίκα που λόγω αδυναμίας φυσικής ή επιλογής καταφεύγει στην εξωσωματική γονιμοποίηση ή την υιοθεσία;
Καλώς η κακώς ο ρόλος μας δεν ως μητέρες δεν διεκπεραιώνεται μέσω 10 ή πολλαπλάσιων αναπνοών - εξωθήσεων , πολλές φορες υποβοηθούμενων από νάρκωση.
Και την κόρη μου θα την γεννήσω με καισαρική.Και νιώθω ότι κάνω το καλύτερο για αυτή.
>Συμφωνώ κι επαυξάνω! Γέννησα φυσιολογικά, με επισκληρίδιο! Έζησα την γέννα σε όλο της το μεγαλείο που λένε! Πέρασα ωδίνες αρκετές μάλιστα! Εφόσον ζούμε στο 2010 κι έχουμε την δυνατότητα να απαλύνουμε τον πόνο με τα "τεχνητά" μέσα, επιλογή της κάθε κοπέλας είναι να διαλέξει! Μάνα δεν είναι μόνο αυτή που κοιλοπονάει για ώρες, γιατί ξέρω μάνες που υπέφεραν να γεννήσουν και παρόλα αυτά κακοποιούν τα παιδιά, ξεσπάνε στα παιδιά , παρατάνε τα παιδιά!
Επίσης όσον αφορά τον θηλασμό! Χαρά στις γυναίκες που τα κατάφεραν!! Πραγματικά θέλει τρελή αντοχή, υπομονή και πολύ πείσμα να το κάνεις! Εγώ είχα αγχωθεί, δεν ήξερα πόσο τρώει, παρόλα αυτά για 3 μήνες θήλαζε μόνο! Έχοντας όμως ένα θεματάκι με το στήθος μου, δεν άντεξα παραπάνω από 4 μήνες(μεικτή τροφή)! Δεν μπορούσα να νιώθω ότι πρέπει να ταΐσω το μωράκι μου και να σκέφτομαι ότι είναι μαρτύριο! Χάρη σε κάποια "φόρουμ" όταν έδινα φόρμουλα, έκλαιγα για όλα αυτά που διάβαζα! Το δηλητήριο που δίνουμε στο μωρό και πολλά άλλα!! Ποιος όμως έβλεπε εμένα, που με το που άγγιζε την θηλή το μωρό με το στοματάκι μου, έσφιγγα με δύναμη τα δόντια μου, έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου από τον πόνο! Έδειχνε το μωρό μου το φυσιολογικό προφανές, να φάει και αισθανόμουν άσχημα! Άσχημα γιατί πονούσα! Άσχημα που έδινα φόρμουλα να ηρεμήσει λίγο ο πόνος!
Έπειτα απ'όλα αυτά λοιπόν, σταμάτησα ν'ασχολούμαι με φόρουμ και τι γράφουν εκεί μέσα κι είμαι μια ευτυχισμένη μανούλα που δίνω πολύ πολύ αγάπη στο μωράκι μου με τον δικό μου μοναδικό τρόπο! Όπως κάθε μανούλα άλλωστε για τα παιδάκια της!!
>ολιβια,
ποιος αποφασιζει οτι μια μαμα που γεννα ει το παιδι της φυσιολογικα ειναι καλυτερη εναντι αυτης ποθ κανει καισαρικη?
ποιος αποφασιζει οτι μια μαμα που υιοθετει ειναι χειροτερη εναντι αυτης που γενναει?
ποιος αποφασιζει οτι μια μαμα που θηλαζει ειναι καλυτερη εναντι αυτης που δεν?
απο ποτε γινεται διαγςνισμος μαμας?
και τελικα ποιο ειναι το επαθλο?
οπως ξερεις γεννησα φυσιολογικα μετα απο πολλες ωρες και μεγαλη ταλαιπωρια.εκανα πολλα ραμματα και για αρκετο καιρο δεν ηθελα να θυμαμαι την εμπειρια του τοκετου.το μωρο βγηκε με εμβρυουλκο γιατι μαλλον δεν εσπρωχνα σωστα.
και ερχομαι να ρωτησω τωρα,η ολη αυτη εμπειρια με κανει καλυτερη μανα?
μου φαινεται πολυ μιζερο και ακυρωτικο η μητροτητα να μπαινει σε διαδικασια συγκρισης.δεν ξερω αν ειμαι καλη μαμα,μονιμα νιωθω οτι θα μπορουσα κατι παραπανω,αυτο που ξερω στα σιγουρα ειναι οτι προσπαθω πολυ.θαυμαζω τις γυναικες μανες που λενε ακομπλεξαριστα αληθειες και εσυ εισαι μια απο αυτες.
>Καλημέρα! πιστεύω ότι ο ντόρος που έχει γίνει με την καισαρική είναι ότι πολλά ιδιωτικά μαιευτήρια το έχουν κάνει σύστημα την καισαρική και για να μην παιδεύονται και για να παίρνουν περισσότερα χρήματα...
Συμφωνώ με όλα όσα λες...
Αλλά αυτό που με πειράζει εμένα πολύ...είναι όταν μια γυναίκα επιλέγει την καισαρική όχι επειδή έχει κάποιο πρόβλημα άλλα για να περάσει (και καλά) ανώδυνα την ώρα της γέννας...αυτό είναι τραγικό...
>Δεν με πείραξε καθόλου που γέννησα με καισαρική ισως και να ειχα συνηθήσει στην ιδεα γιατι και η μανούλα μου με γεννησε με καισαρικη και ποτε δεν μας εκρυψε την ουλή της (η οποια ηταν τεραστια) αντιθετως πολλες φορες ξαπλωμένες στο κρεβατι την χαιδευα με τα χερακια μου και μου φαινόταν πιο πιστευτο οτι κάποτε ημουν μέσα στην κοιλίτσα της αφου πολλες φορες ακομη και μεγαλη οταν ημουν πολυ στεναχωρημενη αστεια=σοβαρα τις ελεγα ελα ρε μανα ανοιξε την κοιλιτσα σου και βαλε με ξανα μέσα......
>Μαρία συμπάσχω...ειμαι ελαττωματική εκεί κάτω και θα χρειαστω επέμβαση αφου τελειώσω με τα παιδιά..αλλά δεν πειράζει ..διαφέρω!χαχαχα!
θεωρω τα ραμματα το μελανοτερο σημειο όλων!
>Συμφωνώ μαζί σου (σόρι, δεν διάβασα όλα τα σχόλια). Απλώς πιστεύω ότι η καισαρική είναι λύση ανάγκης (και να είμαστε ευγνώμονες που η επιστήμη την έθεσε στη διάθεσή μας) και όχι επιλογή (πολλές αρνούνται να μπουν στη διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού, γιατί θεωρούν ότι είναι μόνο πόνος, ενώ άλλες κάνουν καισαρική για να πάρουν περισσότερα λεφτά από το ΙΚΑ!!! Έλεος δηλαδή!)
Ανώνυμη 5545
>Χμμμ...Γέννησα φυσιολογικά αλλά ήμουν από τις άτυχες γιατί η γιατρός την είδε χασάπης και αποφάσισε να με ξεκάνει. Μου πήρε το μωρό με βεντούζα πολύ βίαια, έκανε άπειρα ράμματα (να μην πω πόσο καιρό έκανα να κάτσω) και μου έχει αφήσει τα χίλια μύρια κουσούρια. Οπότε χρειάζεται εκ νέου επέμβαση για να αποκατασταθεί η ζημιά ΑΦΟΥ τελειώσω από το θέμα της τεκνοποίησης. Έλα όμως που θέλω να κάνω 3 παιδιά? Μέχρι τότε υπομονή....Στο μόνο που μετάνοιωσα ήταν η επισκληρίδιος γιατί από κει ξεκινήσαν όλα. Δεν ένιωθα να κάνω το πιο αβίαστο πράμα μια γέννας.Να ΣΠΡΩΞΩ..Παρόλα αυτά την καισαρική θα την φοβόμουν. Την έχω πάρει στραβά πιο στραβά δε γίνεται. Επειδή την έχουν κάνει οι γιατροί μόδα, πλέον δε ξεχωρίζεις που πραγματικά χρειάζεται και που απλά βαριόντουσαν να περιμένουν να γεννήσει η πελάτισσά τους. Πάντως και γω που γέννησα φυσιολογικά δεν ένιωσα το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της μητρότητας γιατί εκείνη την ώρα κοιτούσα στα χαμένα και δεν καταλάβαινα ότι μου το βγάλανε (εδώ κολάει η κ@##$% επισκληρίδιος).
>Και πάλι συμφωνώ αλλά νομίζω οτι υπερβάλετε στα μεγέθη!!
Εγω δεν εχω συναντησει μαμαδες να μου τη βγαινουν για το πως γεννησα ...ίσως γιατι δεν αφηνω περιθωρια δεν ξέρω..και εχω υπάρξει σε πολλα φορουμ!!!!!!μάλλον τα βλέπουμε διαοφρετικά τα πράγματα!
και ως προς τα φορουμ κατι άλλο...εμενα προσωπικά με εχουν βοηθήσει άπειρα οι γνώμες όλων αυτων των κομπλεξικων μαμαδων που αναφερετε!!
Ειμαι ανηλικας ειμαι μορφωμενη εχω νιονιό ΚΑΙ ξέρω να φιλτραρω με τι θα σσχοληθω και τι όχι..τι με εκφραζει και τι όχι!
Κάθε μαμά που συμμετεχει σε ενα φορουμ εχει ενα φοβο... μια ανησυχια...μια πληγη ..και βρισκει παρηγοριά ή και λύση!
Δεν μου αρεσει να διαβάζω σχόλια γι αμαμαδες τετου τυπου ιδιως απο άτομα που ειναι τα ιδια μητερες!
Και οπως και να το κανουμε το φυσιολογικο παραμενει φυσιολογικο!ειτε μας αρεσει ειτε όχι ..!
ποια μαμα με νοημοσυνη και φυσιολογικη θα ελεγε ποτε οτι γεννησε φυσιολογικα και το αγαπαει περισσοτερο ..αρα μιλατε για τις ανόητες συγνώμη κιολας..αλλα με αυτες ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ!
Συγνωμη για το υφος..αλλα πάντα έτσι ειμαι ..χαχαχα!
καλο βράδυ!
>αυτό το κείμενο άγγιξε ευαίσθητες χορδές..
δεν μπορώ να γράψω πολλά έχω συγκινηθεί
θυμάμαι εκείνο το κείμενο που έγραφες "μπλα μπλα μπλα και φυσικά η μικρή ξαναγύρισε ανάποδα χαχα" κάπως έτσι κι απόρησα! λέω κοίτα να δεις τελευταια στιγμή.
με την ευκαιρία, σε διαβάζω μήνες κι ας μην έχω γράψει ποτέ
καλή συνέχεια σ αυτό το όμορφο ταξίδι
Νίκη
>Αναπαράγω το σχόλιό σου που με εκφράζει απόλυτα:
"Η διαφωνία μου είναι στο μονόπλευρο, φανατισμένο, σχεδόν δογματικό εκθειασμό του φυσιολογικού τοκετού έναντι στην καισαρική! Πίστεψέ με, έχει και αυτή τη χάρη της"
είναι τόσο κρίμα να καταβάλουμε τόση προσπάθεια να αποδείξουμε το αυταπόδεικτο!
δεν υπάρχουν μαμάδες δύο κατηγοριών: αυτές που γέννησαν με καισαρική και αυτές που γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό. Άλλα είναι τα κριτήρια, αλλιώς κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία...
συμβουλεύω την όποια έγκυο να εμπιστευτεί το γιατρό της και να προχωρήσει σύμφωνα με τις υποδείξεις του. και μετά να μην κοιτάξει ποτέ πίσω, μόνο μπροστά!
>Ολιβια μου μολις διαβασα το κειμενο σου στο ΄΄ειμαι μαμα΄΄ Ειμαι 23 χρονων και γεννησα φυσιολογικα τον γιο μου πριν απο 6... Δείτε περισσότερα. μηνες χωρις καν επισκληριδιο οχι απο επιλογη αλλα επειδη ειχα εναν προβλημα με τον τραχηλο... Οι πονοι ηταν αφορητοι (μολις βρω λιγο χρονο θα σου στειλν ητην ιστορια τοκετου μου) σε σημειο που δεν πιστευα οτι θα τα καταφερω... Εννοειτε πως αν αν υπηρχε το παραμικρο προβλημα θα εκανα αμεσως καισαρικη για να μην υπαρξει καμμια πιθανοτητα να γεννηθει το παιδακι μου με προβλημα.. Πιστευω πως ολα αυτα περι περισσοτερο και λιγοτερο μητερας ειναι απλα ανοησιες.. Ισα ισα που εσυ εχεις μια τομη στο κορμη σου σε αντιθεση με μενα... Για να μην σε κουραζω εχω να σου πω επειδη ειμαι παλι εγκυος στον 4ο μηνα αν υπαρξει οποιοδηποτε προβλημα δεν θα το σκεφτω ουτε στιγμη για το αν θα κανω καισαρικη, αν η κορη μου ειναι να βγει γερη εννοειτε οτι θα κανω... Και θα αισθανομαι το ιδιο ακριβως μαμα οαο και οταν γεννησα τον γιοκα μου!!!!
>Μαμά Κάσση, χωρίς να το έχω ζήσει, συμφωνώ ότι η εμπειρία ενός φυσιολογικού είναι ανεκτίμητης αξίας! Ίσως και για αυτό να ήθελα διακαώς να τη ζήσω και εγώ...
Η διαφωνία μου είναι στο μονόπλευρο, φανατισμένο, σχεδόν δογματικό εκθειασμό του φυσιολογικού τοκετού έναντι στην καισαρική! Πίστεψέ με, έχει και αυτή τη χάρη της, χεχε!
>ολιβια θα συμφωνησω με σενα,γεννησα κ γω με καισαρικη,γιατι ο μικρουλης μου ηταν μπλεγμενος στο λωρο κ επεφταν οι παλμοι του,οταν μου το ειπε ο γιατρος ηθελα νε πεσω να πεθανω κ απο φοβο κ απ αυτα που ακουγα περι μητροτητας,αλλα οταν κινδυνευε το μωρο μου δεν με ενοιαξε πως θα γεννησω,κ τελικα ηταν ολα καλα,με το που ειδα το αγγελουδι μου τα ξεχασα ολα,για μενα σημασια εχει να ειναι υγιες το μωρο απο κει κ περα ολα ειναι περιττα,παντα θα υπαρχουν ψαγμενα ατομα κ κολλημενα με αυτα τα θεματα
>ολιβιάκι θα συμφωνήσω απόλυτα! αλλά βασική προϋπόθεση για να μπορέσεις να δεις τη διαφορά..είναι να εχεις γεννήσει και φυσιολογικά..η συγκριση και η διαπίστωση σου γίνεται λίγο υποκειμενικά και μονοπλευρα!ο τοκετός ο φυσιολογικός είναι μια σπουδαία στιγμή και ιδίως αν τον χεις βιωσει και χωρις φάρμακα !ή άλλα τεχνητά μέσα!
γιατι και η επισκληρίδιος για να λεμε σωστα τα πράγματα κλέβει λιγο απο τη φυσιολογικοτητα της γεννας!
Πάντως όπως και να φερνεις στον κοσμο το παιδι σου η αγάπη ειναι ίδια ακόμη και αν στο φέρνουν 2 χρονων χωρις να το εχεις γεννησει εσυ καν!
ολα τα υπόλοιπα είναι κομπλεξισμοί και λόγοι κοκορέματος και μπουρδολογίας!
φιλιά!
>Ολιβάκι, τα είπε καλύτερα η μαμά σου!!!!
Μπράβο στην κα Ρένα αν και δεν την γνωρίζω προσωπικά. Όπως ξέρεις αγαπητή Olive και εγώ φυσιολόγικά ήθελα να γεννήσω, το ότι γέννησα με καισαρική οφείλεται καθαρά σε λωροδεσία και αστάθεια παλμών της Μελίνας και ΜΠΡΑΒΟ στο γιατρό μου που δεν το σκέφτηκε ούτε λεπτό και με πήγε επιτόπου στο χειρουργείο
Δεν γίνεσαι κακιά μάνα με το να γεννήσεις με καισαρική (αν θυμάσαι πριν γεννήσει, σου είχα πει πως ήταν η πιο αναίμακτη εμπειρία, κατά τη γνώμη μου)
'Οσον αφορά όλα αυτά τα ηλίθια φορουμ, που μόνο ηλίθια τα βρίσκω γιατί όσες φορές μπήκα να διαβάσω κάτι κατέληγα σε ένα και μόνο συμπέρασμα, ότι εκεί μέσα μάλλον συναντιούνται μάνες "άσχετες" με το αντικείμενο μάλλον και πιθανότητα και ελαφρώς προβληματικές μιας και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το ξεκατίνιασμα μέσα από ένα φορουμ.
Και όταν λέω άσχετες εννοώ ότι μάλλον πρόκειται για μητέρες που περισσότερο χρόνο αφιερώνουν στο φορουμ παρά στα ίδια τους τα παιδιά.
Η καλύτερη εγκυκλοπαίδεια τελικά είναι το ίδιο το ΕΝΣΤΙΚΤΟ της μάνας! κάνενα φορουμ και κανείς κακεντρεχής άνθρωπος δεν μπορούν να με κάνουν να πιστέψω ότι δεν είμαι καλή μάνα είτε γιατί γέννησα με καισαρική, είτε γιατί δεν θήλασα για 6 μήνες αλλά γαι 3,5.
Το ίδιο θα πρέπει να σκέφτεσαι και εσύ και φυσικά μην αφήνεις κανένα να σου χαλάει τη ζαχαρένια, έτσι και αλλιώς έχεις τετιο ζαχαρςτο τ΄ςωρα στη αγκαλία σου, που όλα τα αλλά ειναι κουραφέξαλα!
Φιλάκια
Ράνια
>Εγώ ένα έχω να πω...Βίωσα δύο τοκετούς στη ζωή μου..ο πρώτος με καισαρική τομή πριν επτά χρόνια που μου γέμισε την αγκαλιά με τον υπέροχο γιο μου και ένας φυσιολογικός τοκετός τον Ιανουάριο του 2010 (που ουσιαστικά ήταν διακοπή κύησης στον πέμπτο μήνα)που μου άφησε άδεια χέρια και ένα τεράστιο κενό στην ψυχή...Τα πάντα είναι σχετικά..Λέτε να με νοιάξει αν μείνω ξανά έγκυος ο τρόπος που θα φέρω στον κόσμο το μωράκι μου?
>Popelix, φοβερό!! Thanx 4 sharing!!!
>Πολύ επίκαιρα αυτά που γράφεις Ολίβια, ιδίως για το γνωστό φόρουμ ... Έχω γεννήσει και με τους δύο τρόπους και καταλαβαίνω πια πως ο τοκετός δεν είναι αυτοσκοπός, χωρίς να παραβλέπω τα πολλά στραβά που γίνονται σε βάρος των γυναικών. Ίσως για αυτό και να φτάσαμε στο άλλο άκρο, να θέλουμε να γεννήσουμε ακόμα και στο σπίτι, μήπως τυχόν στο μαιευτήριο μας χαλάσουν τη "σούπερ εμπειρία τοκετού" όπως τη διαβάσαμε στο internet ή στα βιβλία του Dr. Sears! Διαβάστε αν θέλετε και το παρακάτω άρθρο με σχετικό θέμα: http://www.babble.com/Im-not-sorry-I-didnt-have-a-natural-birth-In-Praise-of-the-C-Section/
>Ολίβια γλυκειά μου, με εκφράζει η κάθε σου λέξη! Γέννησα με καισαρική λόγω του πιθανού κινδύνου ρήξης του αμφιβληστροειδούς, επειδή έχω μυωπία. όχι μεγάλη βέβαια, 2,5 βαθμούς, αλλά είχα κι άλλους τρεις επιβαρυντικούς παράγοντες. Πρώτον, είχα σχεδόν μπει στο δέκατο μήνα, δεύτερον, ο μικρούλης μου ήταν μεγάλο μωράκι (3.700) και τρίτον είχα τελείως κλειστό τράχηλο και καμά ένδειξη τόκετου. Ο γιατρός μου βέβαια, ο θεός μου επί της Γης(!) μου τόνισε ότι η τελική επιλογή ήταν δική μου, ενημερώνοντάς με φυσικά ότι θα δυσκολευόμουν...Μου άφησε 24 ώρες να το σκεφτώ. Φεύγοντας από το ιατρείο του, εκείνη την τελευταία φορά,τον ρώτησα τι είναι καλύτερο για το μωράκι μου,ποιος δηλαδή είναι ο πλέον ασφαλής τρόπος για να έρθει στη ζωή το αγγελούδι μου. Η απάντησή του ήταν φυσικά η καισαρική και αυτό δε μου άφησε περιθώρια επιλογής μέσα μου. Επιστρέφοντας στο σπίτι, δεν είχα πλέον να σκεφτώ τίποτε άλλο. Τον πηρα τηλέφωνο και του ανακοίνωσα την απόφασή μου. "Καισαρική"! Σε ένα πράγμα μόνο ήμουν κάθετη,ήθελα να κανω επισκληρήδιο και όχι ολική αναισθησία, για να ζήσω το απόλυτο Θαύμα. Έτσι και έγινε. Κι εγώ ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά όμως η στιγμή που ακούς για πρώτη φορά το κλάμα του παιδιού σου,δε συγκρίνεται με τίποτα άλλο στη ζωή. Κι αυτή η στιγμή είναι που μετράει και η ζωή που ανοίγεται μπροστά σου όταν αποκτήσεις το μέγιστο προνόμιο της μητρότητας, όχι ο τρόπος με τον οποίο θα συμβεί. Ας το επιβεβαιώσουν αυτό οι μανούλες που γέννησαν και με τους δύο τρόπους,γιατί δε νομίζω να κάνουν οποιουδήποτε είδους διαχωρισμούς. Να είμαστε πάντα καλά όλες οι μανούλες του κόσμου, για να μεγαλώνουμε τα παιδάκια μας υγιή και χαρούμενα και με την αγάπη που τους αξίζει! Σε φιλώ!
Έλενα
>Αγαπητή Ρ.,
Σχετικά με την ισχιακή προβολή και τον φυσιολογικό τοκετό: παλιότερα γεννούσαν φυσιολογικά, αφού δεν είχαν άλλη επιλογή. Παρ' όλ' αυτά, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για περιγεννητική ασφυξία του μωρού, σε περίπτωση που "σκαλώσει" το κεφάλι του μωρού. Τα πόδια είναι πιο λεπτά και υπάρχει η πιθανότητα να "γλιστρήσουν" στον έξω κόσμο, χωρίς να υπάρχει πλήρης διαστολή, με αποτέλεσμα να παγιδευτεί το κεφάλι! Για αυτό και συχνά χρησιμοποιούνται εμβρυουλκοί. Το αποτέλεσμα; Από θάνατο, μέχρι νευρολογικά προβλήματα, τραυματισμό του κρανίου και του εγκεφάλου. Περίπου 1% των ισχιακών μωρών που γεννιούνται φυσιολογικά πεθαίνουν. Δεν είναι να παίζει κανείς με αυτό, έτσι δεν είναι;
Διάβασε αν θέλεις περισσότερα εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Breech_birth
>Ολίβια καλά τα λες..αλλα δεν ξέρεις ποτέ τι είναι πισώ από τα λόγια κάθε μανούλας.Οπως και να έχει μανουλα εισαι..και μετα λιγο καιρο δεν σε ρωταει κανεις πως γεννησες..αυτα ειναι στην αρχη..!
Ομως εγω γέννησα και με τους δυο τροπουσ και δυστηχως με την καισαρικη ειχα πολυ ασχημη εμπειρια...μου πηρε το μωρο πριν την ωρα του..δεν ανεπνευσε..δεν εκανε τιποτα για αυτο..ειχα ενα σωρο προβληματα για δυο χρονια τουλαχιστον...και με τον μικρο και στεναχωρια απιστευτη εγω και ο αντρας μου για το μελλον του παιδιου...και μετα απο ολα αυτα μου ειπαν(οχι ενας γιατρος,αλλα πολλοι γιατι ψαχνοντας για το παιδι εβρισκα λυσεις σε αλλα..) οτι δεν επρεπε να μου την κανει...ηταν γιατι τον βολευε η μερα και η ωρα...μονο αυτο μπορω να πω...αρα μετα απο ολα αυτα φοβασαι να κανεις παλι καισαρικη...ολα ειναι θεμα τυχης ,...που θα πεσεις...κακως φυσικα..αλλα στην Ελλάδα ζουμε..δεν υπαρχει εμπιστοσυνη καμια σε αυτα τα θεματα!!
ΑΝΤΑ
>και εγω με καισαρικη γεννησα στις 37 εβδομαδες
λογω ζαχαρου ,θρομβοφιλιας και λογω οτι ειχα χασει και ενα μωρακι στις 25 εβδομαδες εγκυμοσυνης λογω θποπλασιων αναπτυξης και εμενα πολλοι προσπθησαν να με πεισουν οτι ο γιατρος μου ειναι απατεωνας επειδη θεωρει την κυηση μου πολυτιμη και τετοια δεν χαμπαριασα με τιποτα ειχα περασει τιοσα ειχα γεννησει φυσιολογικα ενα μωρο που μου πεθανε ειχα ζαχαρο εκανα ινσουλινες και ινοχεπ δεν πανε να λεγανε εμενα αυτος ο ανθρωπος με βοηθησε να φερω στον κοσμο υγιεστατη την αννα μαρια μου
εφη
>Γειά σου Ολίβια!
Έχεις απόλυτο δίκιο στα όσα γράφεις. Μπορεί να μην έχω αποκτήσει ακόμη παιδί αλλά ποσώς θα με ενδιέφερε, όταν έρθει η ώρα να γεννήσω, πώς θα γίνει αυτό.
Μάλλον θα προτιμούσα την καισαρική όμως. Εσύ που έχεις τελειώσει και ιατρική θα μπορέσεις να επιβεβαιώσεις -ή να διαψεύσεις- πως τα εσωτερικά γεννητικά μας όργανα ταλαιπωρούνται πολύ περισσότερο με μια φυσιολογική γέννα παρά με μια καισαρική. Άσε που πολλές φορές χρειάζονται και ράμματα μετά...
Ο πόνος, οκ, αντέχεται και ίσως κάποτε να είναι και επιθυμητός για να κάνει ακόμη πιο όμορφη την αίσθηση της "λύτρωσης", της "νίκης"...όμως νομίζω πως όταν μια φυσιολογική γέννα προμηνύεται "ζορικη" δεν υπάρχει λόγος να μην αλλάξει σε καισαρική.
Επίσης έχω διαβάσει πως η φυσιολογική μας γέννηση αν είναι δύσκολη, αποτελεί κάποιες φορές τραυματική εμπειρία για το βρέφος ενώ αντίθετα τα παιδάκια που γεννιούνται με καισαρική είναι στην πλειοψηφία τους πιο ήρεμα και καλούλια. Ισχύει?
Τέλος και μια απορία: Το παιδί όταν είναι σε ισχυακή προβολή κινδυνέυει; Γιατί; Είναι πολλά τα παιδάκια που είναι έτσι. Και πριν ξεκινήσουν οι καισαρικές τι γινοταν; (!!!)
:))
Μη σε νοιάζει για τις μαμάδες που αναφέρεις. Είναι ο κλασικός τύπος της ξερόλας γυναίκας που όταν γίνεται μαμα χειροτερεύει...Επίσης δεν πιστεύω πως γράφεις σαν να θες να πείσεις τον εαυτό σου όπως γράφει κάποιος ανώνυμος. Μια χαρά διακρίνεται το πόσο συνειδητοποιημένη είσαι.
xxx
Ρ.
>Αγάπη μου Ολίβια,
εγώ που γέννησα και με τους δύο τρόπους δεν μετανοιώνω με τίποτε που σε γέννησα με καισαρική.Και ξανά αν με ρωτούσαν πάλι καισαρική θα προτιμούσα.Δεν ήθελα να βάλω με τίποτε σε κίνδυνο τη ζωούλα σου.Για μένα το σημαντικότερο από όλα ήταν να σ έχω στην αγκαλιά μου γερή και δυνατή και όχι ν ακούσω το κλάμα σου το πρώτο λεπτό.Είχα καιρό να ακούσω το κλάμα σου,το γέλιο σου,να βλέπω το πρόσωπό σου, το χαμογελό σου.Και έχω και την ευτυχία να βλέπω τώρα το χαμόγελο της κόρης σου και εγγονή μου που γεννήθηκε με καισαρική γιατί αυτό ήταν απαραίτητο να γίνει.
Σας φιλώ
Ρένα Γαβρίλη
>Υπέροχο Αρθρο Ολίβια! Μπράβο! Επιτέλους κάποιος έπρεπε να τα πει!
>Μπράβο βρε Ολίβια!Το κείμενο σου με συγκίνησε, μιας και είναι σαν να ακούω τον εαυτό μου, εκείνες τις "μαρτυρικές" μέρες που πέρασα στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης μου, βομβαρδισμένη από εμπειρίες "φυσιολογικών μαμάδων".Ευτυχώς δεν κράτησαν πολύ γιατί δεν επέτρεψα απο ένα σημείο και μετά να μου χαλάσουν ό,τι πιο όμορφο βίωνα εκείνη την περίοδο.Το δικό μου μωρό δεν ήταν ισχιακό.Ήταν όμως τυλιγμένο με τον ομφάλιο λώρο αρκετές φορές στο λαιμό..Εχω ψάξει κι εγώ,στο ίντερνετ "τα πάντα" γύρω από αυτό το θέμα!Επίσης ζήτησα να το δώ αρκετές φορές στον υπέρηχο για να αποκλείσω το ένδεχόμενο οτι πέφτω θύμα κάποιων "καισαρικάκηδων".Για να μη σε ζαλίζω,αποφάσισα να εμπιστευτώ πρώτα το ένστικτο μου και κατόπιν τον γιατρό μου και να προχωρήσουμε σε καισαρική την 38η εβδομάδα.Δεν το μετανιώνω με τίποτα, έχω ένα υγιέστατο αγοράκι 2μηνών, γεμάτο κόκκινα γλυκά σημαδάκια στο λαιμουδάκο του(θα φύγουν με τον καιρό..!),που μου θυμίζουν οτι αυτός ο μπομπιράκος μεγάλωνε μέσα στην κοιλίτσα μου!!
Καμιά από αυτές τις "φυσιολογικές μάνες" ή τα fora που υποστηρίζουν(σε υπερβολικό βαθμό θα έλεγα..)το φυσιολογικό τοκετό δεν μου είπαν τι θα γινόταν αν κάτι πήγαινε στραβά..Θα ήμουν καλή μάνα τότε?Δεν ήξερα οτι καλή μάνα είναι αυτή που θέτει σε κίνδυνο την ζωή του αγέννητου παιδιού της προκειμένου να ζήσει μια εμπειρία, η οποία στο κάτω κάτω αφορά και τους δυο, ανήκει και στους δυο!Λίγο εγωιστικό δεν βρήσκεις?Anyway..Είναι μια κουβέντα που θα μπορούσαμε να κάνουμε ώρες(τι ωραία που θα ήταν..!).Σημασία έχει οτι για την Αθηνά σου θα είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου, ακόμα κι αν στην έφερε ο πελαργός!!
>ta grafeis poly oraia!!!!epeidh se parakoloytho poly kairo-kai epeidh gennhsa merikoys mhnes prin apo sena-ofeilo na soy po pos kai esy eixes mpei sto tripaki toy posos anotero einai na gennas fysiologika..to thymamai giati eixa gennhsei me kaisarikh kai me stenaxoroyse..to ksero pso den eftaiges..einai to systyma poy se kanei na skeftesai etsi..kai stenaxorethika poly otan diabasa pos tah gennhseis me kaisarikh...giati htheles toso an gennhseis fysiologika!!!!eimai mia mana poy gennhse me kaisarikh kai thilase 60 meres..me to zori!!!kai eimai poly perhfanh kai gia ta dyo!!!giati ekana ayto poy pisteya pos einai to pio sosto gia to moro moy..sthn proth periptosh logo kindynoy kai thndeyterh gia na mporesei na exei mia mana hremh kai eytyxismenh!!nai o thilasmos me ekane koyreli...den ntrepomai na to po!!!kai skeftika pos h oysai einia na exei mia hremh eytyximsenh mana kai oxi mia 150 ml mhtrikoy galaktos parapano!!plus oles aytes oi manes poy kamaronoyn kai kseftilizoyn me tetoio tropo oles mazi,tehoro pos o fysiologikos toketos kai ta 8000 litra mhtrikoys galaktos hmerisios einia to monadiko toys prosopiko epiteygma!!!den ekshgeitai allios!!!mporo na po kai alla ...polla..osa polal einia ayta poye xo akoysei!!!omos dytsyxos tah gino kai ego ratsitstria opos ekeines kai den thelo!!!xarika poy ta eieps ola ayta..kai tha xaro periissotero na grapseis epietloys kai thn dikh soy istoria toketoy mia mera..tora poy "ksalafroses" ligo isos einia pio eykolo!!!kai poy ksereis..isos mia mera tolmhso na thn grapso kai ego!!!!!
>Συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!
δοξαζω το θεο που υπαρχει η καισαρικη και καταφερα να γεννησω γιατι αλλιως δεν θα μπορουσα μια που ο οργανισμος μου δεν ελεγε να "ξυπνησει" για να γεννησω φυσιολογικα!!!
στεναχωρηθηκα πολυ γιατι δεν ενοιωσα αυτο το μεγαλειο και δεν ακουσα το πρωτο κλαμα του μωρου μου αλλα μεχρι εκει..
αν κανω δευτερο θα το παλεψω αν γινεται για φυσιολογικο αλλα και αν δεν γινει δεν θα αισθανθω οτι ειμαι αχρηστη!!
η αληθεια ειναι οτι η συμμετοχη μου σε ενα φορουμ εκεινη την εποχη με ειχ να κανει να αισθανθω οτι δεν τα καταφερα και οτι δεν ημουν ικανη αλλα μετα ξυπνησα και ειδα την πραγματικοτητα!!
ας μην φανατιζομαστε το σημαντικο ειναι να ειναι γερα τα παιδια μας..
>Γεννήθηκα με καισαρική ενώ εγώ γέννησα με φυσιολογικό τοκετό. Η πλάκα είναι πως πολλές φορές σκέφτηκα ότι θα ήθελα να έχω γεννήσει με καισαρική γιατί βλέπω την μαμά μου με πόση περηφάνια δείχνει την τομή της (και μιλάμε για πριν 33 που η τομή ήταν κάθετα σε όλη την κοιλιά..όχι όπως σήμερα που είναι μικρή και ούτε καν φαίνεται!!). Όπως είσαι μάνα όχι μόνο αν το γέννησες αλλά και αν μεγάλωσες ένα παιδί έτσι και το πως θα γεννήσεις και το αν θα θηλάσεις δεν παίζει κανένα ρόλο. Σοφία
>@ Ανώνυμος (βάζετε και κανένα ψευδώνυμο βρε παιδιά!!), αν και δεν το περίμενα ποτέ, ναι, ώρες ώρες χαλιέμαι και στεναχωριέμαι, όταν τα διαβάζω...
Αλλά το ξεπερνώ σιγά σιγά και πλέον θυμώνω με τον εαυτό μου όποτε με πιάνει η χαζομάρα... Μα δεν είναι κουφό; Είχα μια εκπληκτική εμπειρία γέννας, το μωρό μου γεννήθηκε υπέροχο και υγιές, τότε, πραγματικά, γιατί χαλιέμαι; χεχεχεχε!
Γράφω αυτό το κείμενο και για μένα, αλλά πάνω απ' όλα για όλες τις υπόλοιπες μανούλες που θα ήθελαν να γράψουν, να πουν, αλλά δεν τολμούν!
ΙΣΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ! Χεχεχε!
>grafeis auto to keimeno san na prospa8eis na piseis prwta ap ola ton eauto sou ton idio oti den ekanes sfalma pou gennises me kaisarikh (par oti uphrxe sovaros logos) k oti eisai oloklhromenh mhtera, paroti den mporeses na zhseis auto to kommati ths uparkshs ths korhs sou to idio dunata pou isws 8a to eniw8e mia mama me fusiologiko toketo...
to 8ema einai to apotelesma, k auto einai ena mpizeli pou kleinei tous 3 mhnes, xamogelaei, anapneei, se koitaei me gourlomena matia, k einai esu k o suntrofos sou mazi, h agaph sas k to mellon sas. kserw me bebewtita apo osa exw diabasei, pws eisai uperoxh mhtera, pws oso pernaei o kairos 8a ginese akoma kaluterh, pws eisai euais8hth k dwtikh...
omws den nwmizeis pws einai krima, k polu adiko na plhgonese h estw na mpeneis sthn diadikasia na skeftese pws kati sou lupei apo thn gennish ths Athinas epeidh hr8e me kaisarikh?
einai ekei, thn exeis aggalia, thn latreueis, k sigoura 8a kanei k auth to idio otan to suniditopoiisei! mhn skas gia kakies k kompleks pou prospa8oun adika na dhmiourgisoun alloi!
>Κορίτσι μου ξέρεις πόσες φορές ήθελα να πλακωθώ μέσα σε ένα συγκεκριμένο φόρουμ και μετά λέω κρατήσου; Καταρχήν όπου υπάρχει ανωνυμία, υπάρχει και υπερβολή και κακία.. Εγώ γέννησα φυσιολογικά αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα, διαφωνώ κάθετα με τη λογική ότι γέννα βιώνεις μόνο αν γεννήσεις φυσιολογικά!!
>Ισως να συμβαινει σε ολα τα φορουμ-εγω παρακολουθω ενα πολυ μεγαλο και με πολλα μελη.Το σιγουρο ειναι οτι αισθανομαι οτι πολλες γυναικες προσπαθουν με αυτο τον τροπο να αυτοεπιβεβαιωθουν,να ακουσουν τον επαινο.Ασχετα αν δεν το παραδεχονται.
>Σοφία, δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένο forum... Λίγο πολύ παντού οι ίδιες διαφωνίες υπάρχουν! Μου κάνει εντύπωση, όμως, το πόσο εύκολα μπορεί μια μάνα να "την πει" σε μία άλλη... Λες και κάνουμε διαγωνισμό καλύτερης μαμάς...
>To ειχα πει σε σενα οταν εγραψες οτι η Αθηνα ηταν ισχιακη και θα το ξαναπω και σε οσες μελλουσες μαμαδες σε διαβαζουν:δεν εχει σημασια πως θα γεννησεις.Σημασια εχει να εισαι καλη μαμα για το παιδι σου.Κι επειδη ξερω σε ποιο forum αναφερεσαι εκει για καποιες μαμαδες υπαρχουν πολλες αλλες "κακες" μαμαδες:αυτες που γεννανε με καισαρικη,αυτες που δεν θηλαζουν "οσο πρεπει" ,αυτες που δεν χρησιμοποιουν βιολογικα ειδη,αυτες που ψωνιζουν απο τα jumbo,αυτες που χανουν καμια φορα την υπομονη τους και μαλωνουν τα παιδια τους,αυτες που εργαζονται και τα αφηνουν σε γιαγιαδες και αλλες πολλες που αυτη τη στιγμη δεν θυμαμαι.Καπου ειχα διαβασει κατι για το καπνισμα αλλα ταιριαζει κι εδω γαντι "διαβασα οτι το καπνισμα βλαπτει, οποτε αποφασισα να κοψω το διαβασμα".Καντε κι εσεις το ιδιο σε ολες τις γκουρου πασης φυσεως!!!
>Mpravo Olivia!! Gia alli mia fora diavazw m endiaferon osa grafeis k symfwnw apolyta mazi sou, egw manoula akoma den eimai k oute provlepetai na ginw sto ameso mellon... dystyxws sta 33 mou exw mia apistefti tokofovia k afto me apasxolei idiaitera mporw na pw... Gia mena loipon einai to idio irwides oles oi manoules asxeta me to pws gennisan..!!!