Ναι, ήμουν τελικά ένα κορόιδο!
Αυτές τις ημέρες, με αφορμή τα 30α μου γενέθλια που πλησιάζουν -και αφού οι γυναίκες τρώμε ουκ ολίγη πλύση εγκεφάλου ότι κάπως κάτι πρέπει να νιώσουμε που τριανταρίζουμε- σκέφτομαι… Σκέφτομαι τι έχω ζήσει μέχρι τώρα. Τι κέρδισα. Τι γνώρισα. Και τι ένιωσα.
Θα ξαναφέρω στο τραπέζι για αρχή ένα θέμα που έχουμε χιλιοσυζητήσει και θα συνεχίσουμε να συζητάμε για πολλά χρόνια ακόμα, όσο τουλάχιστον γεννιούνται μωρά στη μεγάλη μας παρέα:
Δεν έχω ακόμα καταφέρει να χωνέψω την πρώτη μου καισαρική. Την σκέφτομαι και πνίγομαι. Τσατίζομαι. Θέλω να κλάψω.
Δεν φταίει ίσως η καισαρική η ίδια, αλλά βασικά το γεγονός ότι με δούλεψαν ψιλό γαζί. Το γεγονός ότι παρότι ήξερα, παρότι είχα διαβάσει, παρότι ήθελα να φωνάξω «ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ; ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΥΣΤΕΡΙ;«, δεν το έκανα ποτέ. Μόνο τρομαγμένη κούνησα τελικά συναινετικά το κεφάλι και μπήκα σε εκείνο το κρύο χειρουργείο, μαζί με ένα κάρο ανθρώπους που βασικά χέστηκαν για εμένα και το μωρό μου. Το οποίο μωρό μου δεν είχε ΚΑΝ προετοιμαστεί για να έρθει στον κόσμο. Είχε καιρό ακόμα. Κανένα σημάδι δεν μου είχε δώσει. Και ξαφνικά κάποιος άνοιξε μια τρύπα και το έβγαλε με φόρα έξω. Και εγώ έγινα μαμά και χαμπάρι δεν πήρα το πώς και πότε. Το μωρό μου το ερωτεύτηκα αμέσως. Μα δεν θα πάψω ποτέ να αναρωτιέμαι
– γιατί δέχτηκα
– γιατί βιάστηκα
– γιατί παραμυθιάστηκα
Θα ήμουν πολύ καλύτερα αν είχα κάνει μια καισαρική για λόγο που δεν σήκωνε άλλη επιλογή. Νομίζω δεν θα με ένοιαζε καν. Ίσως μάλιστα έγραφα υπέροχα ποιήματα για την σπουδαιότητα της απαραίτητης καισαρικής. Μα η δική μου καισαρική δεν χρειαζόταν απαραίτητα να γίνει, ούτε εκείνη τη μέρα, ούτε έτσι προγραμματισμένα. Θα έπρεπε να έχω περιμένει. Να δώσω την ευκαιρία στο μωρό μου να ξαναγυρίσει στη σωστή θέση (συνέχεια άλλαζε, όπως άλλωστε και ο γιος μου που γύρισε σε ισχιακή προβολή την 41η εβδομάδα και την άλλη μέρα ξανά σε κεφαλική!), άλλωστε είχα καιρό. Να του δώσω την ευκαιρία να γεννηθεί όταν ήθελε αυτό. Να πω στον γιατρό «Ο άλλος λόγος που μου προτείνετε την καισαρική δεν στέκει, να, διαβάστε εδώ!» και να του πετάξω χιλιάδες σελίδες τυπωμένων άρθρων που επιβεβαίωναν ότι μου έλεγε μπαρούφες για έναν κίνδυνο 1 στα 1000!
Μα περισσότερο μου την σπάω που τον ξαναεμπιστεύτηκα. Μα γιατί; Τι πήγα να κάνω και τη δεύτερη φορά; Γιατί έπρεπε να φτάσω στην ΠΗΤ για να πω το «ηρωικό» ΟΧΙ και να αλλάξω γιατρό;
Γιατί η δεύτερη καισαρική μου μου ήρθε πιο γλυκά; Γιατί την ένιωσα σαν γέννα και όχι σαν σφαγή προβάτου (όπου το πρόβατο ήμουν εγώ, μπε!) Μα γιατί έγινε μετά από μια τίμια προσπάθεια να γεννήσω φυσιολογικά.
Δεν θέλω άλλο να διαβάζω τη φράση «Και εμείς που γεννήσαμε με καισαρική, είμαστε λιγότερο μανούλες;» Να με συμπαθάτε, αλλά δεν αντέχω να το βλέπω. Φυσικά και δεν κρίνεται η μανουλοσύνη από αυτό. ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΩ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.
ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΘΥΜΑ. ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΖΗ. ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΤΟΡΝΙΘΙ. Και ναι, νιώθω πως κάποιος ΑΓΑΡΜΠΑ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΑ με απέκοψε από την ΦΥΣΗ ΜΟΥ. ΟΧΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΛΛΑ Α-ΔΙ-ΚΑΙ-Ο-ΛΟ-ΓΗ-ΤΑ.
Κάποια στιγμή θα το ξεχάσω και θα το προσπεράσω. Ή μάλλον όχι. Δεν θα το προσπεράσω. Γιατί όσο δεν αλλάζει αυτό το ποσοστό που ΜΟΝΟ η χώρα μας έχει, όσο οι φίλες μου γεννάνε τα παιδιά τους με άλλη μια αδικαιολόγητη καισαρική, τόσο θα θυμάμαι το δικό μου το παράπονο. Το οποίο δεν αφορά μόνο εμένα και τα ψυχολογικά μου. Μας αφορά όλους.
Έχω αρχίσει και πιστεύω σοβαρά ότι είμαστε ένας λαός που γουστάρει να δουλεύει (τους άλλους) και να δουλεύεται. Μας αρέσει το παραμύθι! Για σκεφτείτε το… 60% και βαλε των τοκετών μας γίνονται πια με καισαρική. Το μεταξύ μας δούλεμα ξεκινάει από τη μέρα που γεννιόμαστε. Κοροϊδεύουν τον νεογέννητο πολίτη αυτής της χώρας. Του λένε «Θα γεννηθείς με συνοπτικές διαδικασίες γιατί στρεσάρεσαι στην κοιλιά της μάνας σου«. Μόνο που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτό είναι ψέμα που κρύβει μια άλλη αλήθεια: γιατί βαριέμαι, γιατί δεν μπορώ να περιμένω, γιατί θέλω να πάω διακοπές, γιατί γουστάρω να γίνω ο θεός του νυστεριού, γιατί, γιατί, γιατί…
Και το δούλεμα από εκεί και πέρα συνεχίζεται… Από τους παιδιάτρους, τους δασκάλους, τους καθηγητές, τα αφεντικά, τους πολιτικούς, τους φίλους και όσους συναντάς μεγαλώνοντας… Όχι όλους, αλλά από πολλούς από αυτούς. Ε και άμα έχεις συνηθίσει να σε δουλεύουν, θα δουλέψεις και εσύ τους άλλους κάποια στιγμή…
Σας φαίνεται ακραία η σκέψη αυτή; Σας προ(σ)καλώ να το σκεφτείτε λίγο καλύτερα.
Δουλευόμαστε μεταξύ μας, σας το λέω.
Κάποια στιγμή πρέπει να συγχωρέσω τον άνθρωπο που μου το έχει δημιουργήσει όλο αυτό. Δεν φταίει αυτός, φταίω εγώ που δεν πήρα την κατάσταση (το σώμα μου και το μωρό μου) στα χέρια μου. Κάποια στιγμή πρέπει να το ξεχάσω, γιατί ναι, ίσως είναι παρανοϊκό που 3 1/2 χρόνια μετά ακόμα με ενοχλεί. Και για να το πετύχω, θα πρέπει να βάλω το χέρι μου να αλλάξει το σκηνικό. Να ενημερώνω και να μοιράζομαι το «πάθημά» μου και ας είμαι γραφική για κάποιους. Για άλλους είναι απόλυτα κατανοητό αυτό που νιώθω.
Θα έλεγα λοιπόν, λίγες μέρες πριν κλείσω τα 30, ότι η μεγαλύτερη κοροϊδία της ζωής μου ήταν η πρώτη μου γέννα.
Άλλος για τη βάρκα μου;
Νιώθω ακριβώς το ίδιο. Ο "γιατρός" με τρόμαξε ότι θα πάθει κάτι το μωρό αν δεν γεννηθεί με καισαρική, ενώ μέχρι εκείνη τη μέρα έλεγε ότι παρόλο που έχω ολιγάμνιο θα γεννήσω φυσιολογικά. Και τελικά δεν είχα καν ολιγάμνιο. Μετά τη γέννα το έψαξα πολύ και κατάλαβα όλα τα ψέματα που μου έλεγε και τα διασταύρωσα πηγαίνοντας στον σημερινό γιατρό μου, ο οποίος είναι πρώτα απ' όλα άνθρωπος. Εύχομαι να σταματήσει κάποια στιγμή αυτή η κατάσταση.
Ποοοοοσοοοο σε νοιώθω.... Αυτες ειναι και οι δικες μου σκεψεις....
Θα ήθελα κι εγώ να σας πω την εμπειρία μου. Η πρώτη μου γέννα έγινε με φυσιολογικό τοκετό, χωρίς επισκληριδιο, αλλά με τεχνικούς πόνους και κατόπιν ραντεβού! Όλα πήγαν τέλεια!! Ήταν τόσο όμορφη εμπειρία, που λίγες ώρες μετά ήθελα να μείνω έγκυος γρήγορα για να ξαναζήσω την ωραιότερη στιγμή της ζωής μου! Όταν μετά από πέντε χρόνια ήρθε η ώρα να γεννήσω το 2ο παιδάκι μου όλα ήταν διαφορετικά. Πήγα στο γιατρό για μιά τυπική εξέταση μια εβδομάδα πρίν την ΠΗΤ. Μου είπε οτι δεν άκουγε την καρδούλα του και με έστειλε στο Μαιευτήριο για να με βάλουν σε καρδιοτομογραφο και θα ερχόταν και εκείνος. Για να μη σας κουράζω, μετά από περίπου μία ώρα, και αφού είχε έρθει ο γιατρός μου, μου ανακοίνωσε ότι θα κάνουμε καισαρική, γιατί το μωρό είχε βραδικαρδια και δεν έπρεπε να κουραστεί άλλο! Εγώ έκλαιγα από την ώρα που μου το ανακοίνωσε μέχρι και σήμερα!!! Ποτέ δεν κατάλαβα αν πήρα τη σωστή απόφαση, ακόμα και σήμερα με τρώει μιά μικρή αμφιβολία. Θέλω να πιστεύω ότι έκανα το καλύτερο για το κοριτσάκι μου που σε λίγες μέρες θα κλείσει τα δώδεκα χρόνια!!! Απλώς εκείνη την ώρα αφήνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του γιατρού, που για εμάς είναι ένας μικρός θεός!!!! Κατά βάθος όμως δεν το έχω ξεπεράσει ποτέ μου!!!!!
1η μου γεννα: 7 μανουλες στην κλινικη γεννουσαμε...η μονη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ημουν εγω!Δηλαδη 1 στις 7 2η μου γεννα: 6 μανουλες γεννουσαμε..η μονη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ημουν εγω! 3η μου γεννα: 8 μανουλες γεννουσαμε ..2 μονο φυσιολογικα(ο γιατρος μου ειχε 4 τοκετούς και ετσι 2 από εμας γεννησαμε φυσιολογικα) Συμπερασμα..εμπιστευτείτε τον γιατρο σας!!!Πως λυπηθηκα τις κοπελες που ξεκινούσαμε από το πρωι κατω στα χειρουργια και μεσα σε μια ωρα ειχανε παει στα δωματια τους χωρις καν να νοιωσουν τον παραμικρο πονο...να μην ανυπομονησουν,να ονειρευτουν,να φανταστουν ,να νοιωσουν το θαυμα (που εχουν αυτοι δημιουργησει) οτι ΕΡΧΕΤΑΙ...Γιατι εγω το ενοιωσα 3 φορεσ και θα το ξαναζουσα άλλες ΧΙΛΙΕΣ!!Ποσο λυπάμαι όταν τοσο ευκολα μπορουν να μας παραμυθιάζουνε αυτοι οι...΄΄χειρουργοι ΄΄γιατι θελουν να εχουν ΄΄ξεμπερδεψει΄΄ μεχρι το μεσημερακι(εχουν και ένα γιατρειο βεβαίως βεβαίως..!!) Κοριτσια ας ξυπνήσουμε επιτελους!Ο τοκετος είναι το πιο ομορφο και ΜΕΓΑΛΟ πραγμα που στην ΖΩΗ μου και χαιρομαι πως διαλεξα έναν γιατρο που ταιριαξαμε απολυτα!!Γιαννη μου παντα θα σε αγαπω..!! :-)
Παρακολουθω απο το 2013 το ειμαιμαμα αλλα δεν ειχε τυχει ποτε να πεσω σε αυτο το αρθρο. Πραγματικα ταυτιστηκα απολυτα με τα οσα γραφεις και με τις σκεψεις σου για την καισαρικη. Μακαρι να σκεφτοντουσαν περισσοτερες γυναικες ετσι καθως ειναι ο μονος τροπος να πεσει αυτο το ντροπιαστικο ποσοστο του 60% καισαρικη. Πρεπει οι μελλουσες μαμαδες να διεκδικησουν τα αυτονοητα.
Συγχαρητήρια, κορίτσι μου! Μακάρι να είχαν περισσότερες γυναίκες το θάρρος και την ψυχική δύναμη να παραδεχτούν αυτά τα πράγματα στον εαυτό τους, αντί να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και να επιδίδονται σε προσβολές του χειρίστου είδους σε κάθε γυναίκα που ''τόλμησε'' να γεννήσει φυσιολογικά. Αν υπήρχαν περισσότερες τέτοιες μητέρες, πολλά θα είχαν αλλάξει στη χώρα μας (σχετικά με τους τοκετούς κτλ εννοώ!).
Ολιβια μην το σκεφτεσαι,παει περασε. Ειναι καλο που τουλαχιστον προσπαθεις να ενημερωσεις τον κοσμο για αυτο το θεμα. Οταν εισαι εγκυος εισαι ευαλωτη,φοβασαι πολυ για το μωρο σου και δεν εχεις συνηθως την δυναμη να αντικρουσεις την αποψη του γιατρου σου. Φοβομουν κι εγω μια αναιτια καισαρικη και γι αυτο επελεξα εναν γιατρο που εκανε μονο φυσιολογικο τοκετο,και την καισαρικη μονο αν ηταν απολυτως απαραιτητο. 17 ωρες γεννουσα. Και με περιμενε! Η διπλανη μου 23. χαχαχα! Ο ιδιος μου ειχε πει οτι ενας λογος που οι γιατροι επιλεγουν να κανουν καισαρικες χωρις λογο ειναι γιατι δεν ειναι εκπαιδευμενοι στον φυσιολογικο τοκετο και στις επιπλοκες που μπορει να προκυψουν κατα την διαρκεια του. Η καισαρικη για εναν γιατρο ειναι μια πανευκολη διαδικασια που γινεται ρουτινα,ο φυσιολογικος τοκετος ειναι διαφορετικος καθε φορα και χρειαζεται ικανοτητες που δεν εχουν και δεν ενδιαφερονται να αποκτησουν. (εκτος οτι βαριουνται να περιμενουν ποτε θα γεννησεις) Διαβαζα την συνεντευξη ενος διασημου ξενου γυναικολογου-μαιευτηρα,μεγαλου σε ηλικεια που ελεγε οτι λογω του τρομακτικα μεγαλου ποσοστου των καισαρικων χωρις λογο,οι γυναικες στο μελλον θα χασουν την δυνατοτητα τους να γεννουν φυσιολογικα. Επεμβαινουμε στη φυση με το ετσι θελω και αγνοουμε τι εξελικτικες επιπτωσεις θα εχει αυτο. Ο ιδιος ελεγε οτι οι γυναικες παλαιοτερα γεννουσαν πολυ πιο ευκολα απο οτι σημερα και πονουσαν πολυ λιγοτερο. Προσπαθω να θυμηθω το ονομα του και δε μπορω..
Kalhspera mia peripou paromoia katastash ezhsa ki egw prin molis ligous mhnes... eimai 24 xronwn k h koroula mou se liges meres kleinei ton 5o mhna ths... akoma k shmera k pisteuw osos kairos kai na perasei, skeftomai tn genna mou kai bazw ta klamata... skeftomai, mporousa, eprepe na fanw pio dunath!! Eixa parei 5 meres + apo thn ΠΗΤ k logo tou oti eixa suspaseis ts opoies dn eniwtha kai idiaitera o giatros mou eipe na mpw to bradu gia na mou kanoun proklhsh... ton akousa k phga loipon na mou kanoun... hksera mesa mou pws eixa ki allo perithwrio toulaxiston alles 5 meres!! To hksera!! Ki omws dn milhsa... akomh to metaniwnw... efaga olous tous ponous pou hrthan apo tn proklhsh gia na mpw en telh gia kaisarikh... to swma mou dn htan etoimo dn ekana diastolh k to mwro mou arxise na zorizetai opote mphka anagkastika... akoma niwthw orgh mesa mou k gia ton giatro omws k me ton eauto mou... thelw na arxisw na ourliazw alla k pali kserw pws den tha fugei o ponos apo mesa mou!! Perimeneis mia zwh na zhseis thn megalh k magikh auth stigmh k erxetai apla kapoios k oxi mono sou thn pairnei ap ta xeria alla kounas ki esu sunainetika to kefali sou kanontas to akoma pio eukolo gi auton!! Arage olo auto to baros mesa mas tha fugei?? Tha kateunasei olh auth h orgh olos autos o ponos?? Apo thn mera pou gurisa spiti me to paidaki mou auto skeftomoun k konteua na pathw katathlipsh sthn pio eutuxismenh fash ths zwhs mou!! Makari oi gunaikes pou perimenoun akomh ta paidakia tous se kapoia tetoia periptwsh na milhsoun!! Na arnhthoun!! Dn me endiaferei an o kathe giatros thelei na paei diakopes h to otidhpote me endiaferei na ferw ston kosmo ta paidia mou opws me aksiwse o theos!!! Me olo auto to megaleio mias fusiologikhs gennas!!
Αυτο προσπαθω να πω κ εγω σε πολλες μαμαδες δεν φταιμε εμεις αλλα οι γιατροι που εμπιστευομαστε....εκανα καισαρικη λογο ανωμαλης ισχυακης προβολης,γνωριζα πως δεν υπηρχε άλλη λυση...κ οταν συζητάω με γιατρους κ προσπαθω να καταλαβω γιατι τοσες καισαρικες η απαντηση που θελουν να κρύψουν ειναι για να τελειώνουν μπαμ μπαμ κ να μην τους τρώει μια γέννα 12 ώρες!!!! και στο κατω κάτω γιατι οι γυναίκες την προτιμάμε?αφού όπως κ να γεννήσεις θα πονάς .....
mia paropoia katastash k h dikh mou......alla sthn prokumenh periptwsh den ftaiei o giatros mou,alla to hlithio mbla-mbla twn allwn(ayto sthn dikh mou periptwsh)dustuxws den perimena ......hmouna k prwtara k etrwga oti mou elegan ....telika kaissarikes.....k to prwto kai to deutero....stervh gnwsh na SAI eixa prwth....den peirazei k h kaissarikh genna einai ferneis aggeloudia ston kosmo...opote otan vlepeis ta matakia twn paidiwn ta xexname ola!!!!!!!!
Γειά σου Ολίβια!!! Μου αρέσει να ακούω από μια μαμά που έχει κάνει καισαρική, ότι ναι είναι πολύ πιθανόν να έπεσε θύμα του γιατρού της. Δυστυχώς ελάχιστες το παραδέχονται και όλες παραμυθιαζόμαστε με όλα όσα μας λένε, υπερασπίζοντας μάλιστα όσα μας λέει ο γιατρός «θεός», σε μια χώρα που γίνονται οι περισσότερες καισαρικές παγκοσμίως. Έχω σταματήσει να το επισημαίνω, στις φίλες μου, γιατί δεν τους αρέσει να τα ακούνε!!! Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ. Είναι καιρός να αφυπνιστούμε!!!!!!!!!!! Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ζωή μας και τις ζωές των παιδιών μας σε όλα τα επίπεδα….
Και εγω με καισαρικη γέννησα κ τα δυο μου παιδάκια.παρ όλο που στο πρώτο μου έσπασαν τα νερά κ πήγα στο μαιευτήριο επειτα απο 12 ώρες αναμονής ο μικρός μου δεν κουνήθηκε ποτε όπως δεν είχε κουνηθεί απο 6 μηνών.μετα απο μια εξαντλητική ημέρα που είχα περάσει καθώς ήμουν ξύπνια απο τις 5 το πρωί και είχε φτάσει 8 το βράδυ είπα το ναι στην πρωτη μου καισαρικη την οποία ακομα δεν εχω ξεπεράσει και σε 3 μήνες γινόμαστε 4 ετών.
πολυ κακο για το τιποτα!!!!
και στη τελικη αν ειναι να νιωθετε τοσο χαλια που γενησατε με καισαρικη και οι γιατροι κοροιδευουν και μπλα μπλα γιατι δεν γεννατε στο σπιτι αλλα παλαια με ολα τα ρισκα και ζητατε τα φωτα της επιστημης? υπαρχουν και μαιες που ξεγενανε στο σπιτι !το δοκιμαζετε?
εγω παλι την καισαρικη μου την γουσταρισα . τη ζητουσα απο 7 μηνων και η γιατρος μου με πηγε φυσιολογικα. και αφου εφαγα κανενα 12αωρο πονου επιτελους μπηκα για καισαρικη για να γεννηθει ο αγοραρος μου γερος . το οτι με αφησε να κοιλοποναω και να ανχονωμαι πως και ποτε θα βγει το μωρο μου της το κρατησα λιγουλακι θυμο. βλεπεται εγω ειχα δυο αποβολε πιο πριν και δε με ενοιαζε να ολοκληρωθω σαν μανα με φυσιολογικο τοκετο. με ενοιαζε να βγει το μωρο μου υγιες απο κει να γυρισω σπιτι μαζι του. ολα τα αλλα τα θεωρω εμμονε και βλακειες. μανα γινεσαι στο σπιτι με το μωρο οπως λεει και η μαμα μου η οποια γεννησε δυο παιδια φυσιολογικα. οταν φας τα ξενιχτια τα ζορια τις χαρες. ο τοκετος μπαρμπουτσαλα μου ελεγε τη μια στιγμη πονας την αλλη γεννας τελος. εφυγε και περασε το ξεχασες. η πραγματικη ζωη ειναι μετα. στο σπιτι. εκει βλεπεις ποσα απιδια εχει ο σακος. καλο βραδυ και ξεκοληστε. εμμονες εμμονες και η ζωη δεν ειναι ωραια εμμονικη
Μικρή μου, τις ιστορίες τοκετού μου στις έχω γράψει.Το πρώτο μου παιδί με εξωσωματική και το γέννησα φυσιολογικότατα και το δεύτερο που το έπιασα μόνη μου το γέννησα με καισαρική γιατί ήταν ισχιακό και τα νερά λιγόστευαν. Σίγουρα η εμπειρία του φυσιολογικού δεν συγκρίνεται γιατί μέσα από τον πόνο φτάνεις στο Θεό.Στην καισαρική δεν πονάς και γεννάς όμορφα χωρίς το άγχος του φυσιολογικού που σε κάθε στάδιο αναρωτιέσαι αν όλα θα πάνε καλά στο τέλος.΄Οταν έκανα καισαρική λυπήθηκα που δεν ένιωσα τα έντονα συναισθήματα του φυσιολογικού αλλά ήμουν γελαστή , λες και πήγαινα σε γιορτή γιατί ήξερα, το ένιωθα ότι πολύ γρήγορα και εύκολα θα είχα το μωρό μου κοντά μου. Αν δεν ήξερα τον γιατρό μου θα έλεγα ότι μου κάνει πλάκα να μου πάρει το δεύτερο καισαρική αλλά με τον γιατρό μου είχα κάνει σπερματεγχύσεις , εξωσωματικές και έναν φυσιολογικό τοκετό.Δεν θα ρίσκαρε τίποτα για την κορούλα μου.Πόσες φορές αναρωτήθηκα τί έφταιξε αλλά δεν αξίζει να ζεις με φαντάσματα γιατί κάθε παιδάκι έρχεται στον κόσμο όπως ο Θεός θέλει, ίσως υπάρχει λόγος που εμείς δεν γνωρίζουμε αλλά ο Θεός ξέρει. Ξέρεις πόσες φορές αναρωτήθηκα γιατί η κόρη μου άλλαζε στάσεις στην κοιλιά μου και εκεί που είχε κεφαλική προβολή ξαφνικά μόλις μπήκα στις μέρες μου γύρισε σε ισχιακή?2 χρόνια μετά καταστάλαξα ότι το παιδάκι για κάποιο λόγο έτσι βολευόταν, έτσι ήθελε να γεννηθεί και είμαι πολύ ευτυχισμένη που είμαι μαμά του Δημήτρη που γεννήθηκε φυσιολογικά και της Ουρανίας που γεννήθηκε με καισαρικούλα.Το πιο κουλό είναι ότι αν , αν λέω , κάνω και τρίτο παιδάκι (θέλημα Κυρίου )δεν ξέρω αν θέλω να γεννήσω φυσιολογικά ή καισαρική?Τα έχω δοκιμάσει και τα δύο και θα ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά με την ευκολία της καισαρικής , κάτι που δεν γίνεται.Γι΄αυτό να χαίρεσαι που έχεις τα παιδάκια σου γιατί και εγώ καμιά φορά ξεχνώ πόσο δυσκολεύτηκα να κάνω παιδιά.Δεν ήξερα αν θα γίνω ποτέ μάνα και μετά θα σκεφτόμουν πώς θα γεννήσω?Μία ευχή σε όλες τις μανούλες να χαίρονται τα παιδάκια τους , ο Θεός να τα φέρνει στην αγκαλιά τους και να τα προστατεύει πάντα!όλα τα υπόλοιπα είναι βλακείες αρκει να σκεφτούμε ότι υπάρχουν γυναίκες που προσπαθούν να γίνουν μανούλες, αλλές που δεν τα κατάφεραν και άλλες που χάσανε τα παιδιά τους από αρρώστιες.Συγνώμη που έγραψα τόσα πολλά αλλά αν δεν τά έγραφα δεν τα καταλαβαίνατε την σπουδαιότητα του να έχουμε τα παιδάκια μας στις αγκαλιές μας που είναι ευλογία Θεού!Γιατί όταν ο άνθρωπος αποκτήσει το ποθούμενο ξεχνάει το δρόμο που έκανε για να το αποκτήσει.
egw eimai apo tis tixeres dioti o giatros mou htan panta yper tou fusologikou toketou..kai etsi gennisa duo uperoxa agelloudia k mporesa na ta thilasw...htan monadiki empeiria..alla egw pisteyw pws einai thema giatrou sunithos oti pou akoloythoume giati den mporoume na kanoume kati eimaste sta xereia tous..pantos me ti akousa exthes stin ekpompi sto mega trelathika.
Kι εγώ στη βάρκα σου,δε χρειάζεται να πώ κάτι παραπάνω απ αυτό!Ελπίζω πως τη δεύτερη φορά θα φερθώ πιο έξυπνα...γιατρό εννοείται πως ψάχνω ήδη άλλον και δεν είμαι καν έγκυος...σε νιώθω ΕΝΤΕΛΩΣ!
κι εγω μια απο τα ιδια, ακριβως ομως τα ιδια. δυο καισαρικες απο βλακεια, απο φοβο, απο απατεωνα γιατρο οπως αποδειχτηκε. κι εγω ομως ακομα πιο χαζη. επρεπε να ακουσω τον αντρα μου που το ειχε καταλαβει απο την πρωτη κι ολας καισαρικη αλλα φοβηθηκα. τωρα το εχω σκυλομετανιωσει. και κυριως γιατι δεν χαρισα στον αντρα μου την λαχταρα του φυσιολογικου τοκετου. ας προσεχα. καθαρα δικο μου λαθος. το εβλεπα, το καταλαβαινα αλλα το δεχτηκα.
η καθε μια με την δικη της ιστορια εγκυμοσυνης και γεννας!! εγω στην εγκυμοσυνη μου εκανα ενεσεις ινσουλινης χωρις να εχω διαβητη κυησης γιατι ο γυναικολογος επεμενε πως ανω απο 50 ζαχαρο πρεπει να κανω ενεση και η κορη μου μεγαλωνε κ μεγαλωνε με αποτελεσμα την 36η εβδομαδα να ζυγιζει 4180γρ.. ο γιατρος μου την πηρε με καισαρικη γιατι δεν μπορουσα να αναπνευσω αφου ηταν ακομα πολυ ψηλα κ με πατουσε στους πνευμονες... αφου γεννηθηκε επαθε κριση υπογλυκαιμιας, μπηκε στη θερμοκυτιδα κ εγω ειχα παθει φλεγμονη στην επισκληρηδιο... εκανα εμετους επι 1 μηνα και επαιρνα ισχυρα παυσιπονα κ δεν μπορεσα ουτε να την θηλασω, ουτε να την νανουρισω ουτε καν να την κοιταξω, αφου με το που ανοιγα τα ματια μου ενοιωθα πως θα πεσω... κ ομως, σημερα (21 μηνες μετα), ολα αυτα φανταζουν ενα μακρινο ονειρο... οταν με βλεπει η κορη μου και μου λεει "μαμα σ'αγαπω" με δικα της βεβαια λογακια, τιποτε αλλο δεν εχει σημασια για μενα... ειναι ο,τι καλυτερο εχω ποτε δημιουργησει...
γιατι σε πειραξε τοσο πολυ εισαι μανουλα κ μαλιστα η ΚΑΛΥΤΕΡΗ.τη καισαρικη τη φυσιολογικα υγεια στα παιδια κ τυχη.εγω γεννησα φυσιολογικα αλλα δεν καταφερα να θηλασω νομιζω εμενα ειναι ποιο σοβαρο να με καει κ να με ποναει.με ποναει γιατι δεν μπορουσα να πιασω το μωρο να θηλασει κ δεν ειχα βοηθεια.
Γενησα 2 φορες με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληρηδιο, δεν ετυχε κατι πανω στην γεννα ωστε ο γιατρος μου να πει ''παμε σε καισαρικη'' οπως και θα τον ακουγα γιατι του χω εμπιστοσυνη, δεν θα με εβαζε σε κινδυνο επειδη ΕΓΩ ισως ηθελα σοην και καλα Φ.Τ... δεν μπορω να καταλαβω και φυσικα δεν θελω απαντησεις απλα σκεφτειτε το, γιατι μπαινετε στην διαδικασια να σκεφτεστε το παρελθον και με φαντασματα για κατι που δεν ειναι σιγουρο γιατι αν ειχατε στοιχεια θα μπορουσατε η καθε μια να κανετε καταγγελια και μηνυσεις... ποσα παιδια και μητερες δεν χαθηκαν σε ΦΤ και ποσα σωθηκαν εξαιτιας της καισαρικης.... για να μην πω ποσα παιδακια γεννηθηκαν με καποιο προβλημα μετα τον φυσιολογικο τοκετο βασανιζοντας γονεις μηπως κατι εκανε λαθος ο γιατρος που μπορει και να εκανε... καθε εγκυμοσυνη ειναι μοναδικη και διαφορετικη, καθε γεννα ειναι διαφορετικη ακομη και δικες μας, χαρειτε και πειτε, εχω υγιεστατα παιδακια και τα χαιρομαι και μεινετε στο παρον και οχι να κυνηγατε φαντασματα και να στεναχωριεστε οσο κι αν τωρα οπως λετε, εχω γνωση, εψαξα κλπ δεν σημαινει πως εχετε και δικιο. Δεν λεω πως δεν υπαρχουν γιατροι που το εχουν συνηθειο αλλα μην ησαστε και τοσο σιγουρες πως σε ΣΑΣ δεν επρεπε μονο κανοντας υποθεσεις και συγκρινοντας αλλες εμπειριες..... η αδελφη μου γεννησε 3 φορες με φυσιολογικο τοκετο, στην τριτη γεννα πηγε σπιτι χωρις το αγορακι μας, ποτε δεν ειπε, επρεπε να το παρει ο γιατρος με καισαρικη απλα χαιρεται την ζωη της που εχει 2 υγιεστατα κοριτσακια να μεγαλωνουν μαζι της και συνεχιζει την ζωη της οσο κι αν την πονα η απωλεια.... ΞΕΡΕΤΕ τι ειναι να γεννας κανονικα και να πηγαινεις σπιτι χωρις μια ψυχουλα που 8-9 μηνες το ενοιωθες μεσα σου?? εγω δεν ξερω αλλα ευτυχως δεν χρειαστηκε να το ζησω παρα μονο σαν θεατης διπλα στην αδελφη μου και καμια ποτε να μην το ζησει!!!!
Διάβασα το άρθρο και συμφωνω απόλυτα.... Η δική μου ιστορία ξεκίνησε ανάποδα..... Δηλαδή μου ειχαν πει πως επειδή εχω μεγάλο πρόβλημα με τα ματια μου δεν θα μπορέσω να γεννησω φυσιολογικα..... Έτσι όταν έμεινα έγκυος το πρώτο πράγμα που έψαξα ήταν να βρω έναν γιατσο σε δημόσιο νοσοκομείο στην Αθήνα και όχι στα ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ - ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΑ..... Παρόλο που το θέμα δεν ηταν οικονομικό γιατι ειχα ιδιωτική ασφάλεια και θα κάλυπτε όλα μου τα έξοδα άρχισα το ψάξιμο για γιατρο..... Επίσης όλες μα όλες μου τις εξετάσεις τις έκανα με τον γιατρο μου στο ΙΚΑ που τον πίστευα και δεν τον επέλεξα γιατι ήταν στο ΜΗΤΕΡΑ και με συνεστησε στον γιατρο που πήγα τελικα και ήταν στο ΑΤΤΙΚΟ.... Το π΄ρωτο πράγμα που του ειπα είναι πως θελω να γεννησω φυσιολογικα... Ο ιδιος με ενημερωσε πως ολα αυτα ηταν μυθος και πως αν δεν ζοριζομουν θα μπορουσα ανετα να γεννησω φυσιολογικα.... Επίσης η προβλεπόμενη ημερομηνία τοκετου ήτανγια 31 Δεκεμβρίου που θα μπορούσε άνετα να κανονισει προγραμματισμενο τοκετο για να κάνει πρωτοχρονια..... Όμως απο τις 14 Δεκεμβρίου με έβλεπε κάε 3 ημέρες .... όλα πήγαιναν καλά.... " συνεχίζουμε" μου έλεγε...... Στις 31 του μηνα περιμενα να μου πει πως δεν μπορουμε να περιμενουμε άλλο και ότι θα μπω να γεννησω... η απαντηση του " Το υγρο ειναι μια χαρά το παιδί ειναι περίπου 3 κιλά και θα αφησουμε να αποφασίσει μονο του πότε θα βγει στον εξω κοσμο" καναμε λοιπόν πρωτοχρονιά κάναμε τα Φωτα και το πρωί του Αη Γιαννη πήγα με ειδε το μωρο ηταν περιπου 3.650 ήταν όλα καλά αν δεν με επιαναν οι πονοι το ΣΚ θα με ξαναέβλεπε τη Δευτέρα...... το Βράδυ της ΠΑρασκευης αρχισαν τα πονάκια.... Γυρω στις 5 το πρωι έφτασα στο μαιευτηριο... τον γιατρο μου δεν τον πηρα μεχρι να μιλησω με την μαια.... με εβαλε στα μηχανηματα η κοπέλα κια μου ειπε να μην ανησυχω όπου να ειναι θα ερθει και ο γιατρός μου!!! Έβαλα τα γέλια γιατι ζητησα το κινητο μου επειδή δεν τον είχα ενημερ'ωσει... Τότε στις 7.30 το πρωί τον πήρα τηλ και του είπα πως ειμαστε καλά είμαστε στο νοσοκομείο και πως σιγα σιγα να έρθει γιατι γεννάμε!!!! Με βαλανε στο δωμάτιο και στις 11.30 μπήκα στο χειρουσγείο για να ξεκινήσει η διαδικασία.... μου βάλατε οκετοκίνη (τεχνικοί πόνοι), μου σπάσανε τα νερα και περιμεναμε να ερθει το καμαρι μου.... Γύρω στις 17.00 επειδη ο γιος μου ήταν στα πίσω τυχώμαστα της μητρας και ερχόταν μπρούμητα ο γιατρος μου μου ανακοίνωσε πως δεν μπορουμε άλλο να περιμένουμε πρέπει να τον βγάλουμε με καισαρική.... τι να κάνω δέχτηκα..... όμως επειδη εκείνη την ώρα ζήτησα να μου γινει επισκληρίδιος χαλάρωσα και μεχρι να γυρίσει ο γιατρος μου από τους δικούς μου που ειχε ενημερωσει πως τελικά πάμε για καισαρική γυρισε και τι να δει............ ΓΕΝΝΑΜΕ........ χαλάρωσε η μήτρα, γυρισε το μωρό και ήταν έτοιμο να βγει.... Με την δεύτερη εξώθηση να και ο γιος μου είδε το φως της νεας του ζωής........ Γεννηθηκε 3.450γρ 55εκ πήρα 10 μερες απο τον 10 μηνα........ Μια αποτις πιο όμορφες στιγμες της ζωης μου.... έβλεπα που τον έφεραν διπλα μου και τον καθαριζαν μέχρι να μου τον δωσουν στην αγκαλιά μου..... Γυρισα στο δωμάτιο... έκανα μπάνιο, φτιάχτηκα και περίμενα το νεο μελος να μου τον φέρουν.... Τώρα ο γιος μου είναι 8,5 ένας παίδαρος ψηλός και όμορφος....... Κορίτσια ψάξτε πολύ ποιος θα σας βοηθήσει για να φέρετε τα βλαστάρια σας στον κόσμο..... η εμπειρία του τοκετού μου ήταν η καλύτερη.... Ουτε καισαρικές ούτε τίποτα..... Δεν θέλει φωνες.... κουράζεσαι και δεν το απολαμβάνεις..... αν δεν τον αντέχεις τον πόνο κάνεις επισκληρίδιο και όλα καλά........ Ευχομαι ότι καλύτερο σε όλες τις μελλοντικές μανούλες.....
εχω 2 παιδακια 4 ετων ο ενας και 2 μηνων ο αλλος.και τους 2 τους γεννησα φυσιολογικοτατα κι ας ηταν 4 κιλα ο καθενας!!!!χωρις βιασυνες και χωρις πολλα πολλα.οταν στην πρωτη μου εγκυμοσυνη τολμησα να ρωτησω τον γιατρο μου τι γινεται σε περιπτωση καισαρικης μου απαντησε"ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΠΟΤΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ"και γεννησαμε!οταν ηρθε η ωρα και οχι οποτε θελαμε εμεις.οποτε κοριτσια νομιζω πως τελικα ειναι θεμα γιατρου τισ περισσοτερες φορες.δεν λεω οτι δεν υπαρχουν περιπτωσεις που ειναι απαραιτητη η καισαρικη αλλα φτανει πια το δουλεμα.
Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει παραγινει με τις καισαρικες... Το σωστό θα ήταν κάθε γιατρός να σου δίνει τις στατιστικές του (δηλ. πόσες γεννήσεις έχει κάνει με καισαρικη και πόσες με φυσιολογικό τροπο). Εγώ νιώθω τυχερή γιατί με πρωτοβουλία του άντρα μου προσπαθήσαμε να βρούμε τον πιο κατάλληλο γιατρό ο οποίος θα χρησιμοποιούσε την καισαρικη ως τελευταία λύση. Θέλω να τονίσω ότι παίζει μεγάλο ρόλο και η συμμετοχή του πατέρα στην όλη διαδικασία. Ναι.. Στο πρώτο μου παιδάκι πονέσα αρκετά.. (13 ωρες) Αλλά ήθελα όλα να είναι φυσιολογικά παρόλο που στην τελευταία ώρα παρακαλούσα για επισκληριδιο... Ευτυχώς ούτε ο γιατρός μου ούτε ο σύζυγος μου "λυγισαν" και το πάλεψα. Τελικά ήταν η πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου γιατι είχα πλήρη συναίσθηση της κατάστασης..έζησα τη γέννηση του μωρού μου και την μοιράστηκα όμορφα με τον άντρα μου.. Επίσης, απο τη πρώτη μου στιγμή μετά τη γέννα ένιωθα τελεια, είχα όρεξη να φάω, μπορούσα να κινηθώ άνετα και να θηλασω το μωρό μου. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι οι πόνοι αντεχονται (το λέω εγώ μάλιστα που κάθε φορά που είχα περίοδο έπαιρνα παυσίπονο πρώτου αισθανθω κάτι γιατι δεν αντεχα ούτε αυτό τον πόνο..) και είναι παρα πολυ σημαντικό να είσαι σε θέση να ζεις όλο αυτο το θαύμα. Επίσης, το σώμα θυμάται.. Η δεύτερη μου γέννα ήταν πολυ εύκολη. Νομίζω ότι δεν ανήκω στην κατηγορία των γυναικών που γεννούν εύκολα αλλά σε εκείνες που το "ψάχνουν" λίγο παραπάνω. Προσπαθώ να πείσω και τις φίλες μου να μην κάνουν καισαρικη..ελπίζω το άρθρο αυτο να αφυπνίσει κάποιες κοπέλες!
Ολίβια, είχαμε τον ίδιο γυναικολόγο και τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση ήταν κάθετος με την καισαρική και ήμουν μεγαλύτερη από εσένα όταν γέννησα. Δεν ξέρω γιατί θεωρείς ότι σε πήγε ως πρόβατο σε σφαγή, αλλά επειδή τον είχα γιατρό χρόνια και τον ξέρω καλά και ως συνεργάτη γιατί έτυχε να έχουμε και επαγγελματική συνεργασία (πλέον έχω αλλάξει γιατρό γιατί είναι εξαιρετικά ακριβός για την εποχή και το βαλάντιό μου, αλλά αν χρειαστώ κάτι σοβαρό πάλι σε αυτόν θα πάω) μου κάνει τρομερή εντύπωση η βεβαιότητα ότι σε οδήγησε χωρίς λόγο σε καισαρική. Είναι απίστευτα λεπτολόγος, απίστευτα προσεκτικός, εκνευριστικά λεπτομερής όσον αφορά στις εγκύους του. Απλά το λέω όχι για να τον υπερασπιστώ, σκασίλα μου, αλλά για να έχεις και μια άλλη οπτική στο μυαλό σου, που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.
ε το περιμενα ενα τετοιο ποστ ειναι αληθεια!! για να μην πω οτι περιμενα ενα ποστ απο τον ιδιο το γιατρο ο λογος? κ γω ηξερα το γυναικολογο σου μια κ η εγκυμοσυνη σου στην ηταν λιγο ..famous κ μ αυτο εννοω οτι νομιζω οτι σ ενα πρωιναδικο σε ειδα να σου κανει υπερηχο στο ιατρειο του..(χιλια συγνωμη αν κανω λαθος..) οποτε αναρωτηθηκα μετα απο αυτη την αναρτηση σου για το θεμα της καισαρικης -αλλα κ απο προηγουμενες, μα καλα αυτος ο γιατρος δεν εχει κατι να πει?(ή μηπως με το να μη λεει κατι,απανταει?)
Αχ πόσο πολύ νιώθω Ολιβία μου.....είμαι ακριβώς στην ίδια θέση με εσένα, ίδια περίπτωση... κάθε φορά που σκέφτομαι την πρώτη καισαρική νιώθω έναν κόμπο στην καρδιά.....
Συμφωνώ μαζί σου 100%!!!!! Γιατί με αυτά τα πράγματα δε παίζεις... Για ποιο λόγο να πας σε εγχείρηση όταν δεν υπάρχει Ουσιαστικός λόγος? Εγώ άλλαξα γυναικολόγο γιατί στο πρώτο παιδί με πήγε με πρόκληση την 39η - έστω- εβδομάδα κι ας γέννησα φυσιολογικά και ακόμα το σκέφτομαι ότι αν το αφήναμε στη φύση μπορεί να πήγαινε και 10 μέρες μετά ή και παραπάνω....Δόξα τω Θεώ στο δεύτερο πήγαν όλα όπως τα θελα και τώρα πάμε για τρίτο!!!!! Πραγματικά πρέπει να μαστε καχύποπτες και ενημερωμένες και να ζητάμε μια δεύτερη γνώμη όταν έχουμε αμφιβολίες...
Alexandros Korina Ημουν κι εγω στη βάρκα με πολλές συνέπειες αργότερα....το χειρότερο ότι τα κορίτσια μου μου ζητούν αδελφάκι κι εγω απλά επειδή πίστεψα τότε δεν μου επιτρέπεται να τους το δώσω! 22 Αυγούστου στις 12:29 π.μ. από κινητό · Μου αρέσει! Είμαι μαμά! Alexandros Korina αν επιτρέπεται, τι σου συνέβη; 22 Αυγούστου στις 2:01 π.μ. · Μου αρέσει! · 1 Λοιπόν απο την αρχή πριν 7 1/2 χρόνια κρατάω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης και ψάχνω να βρω γιατρό. Ηθελα να γέννηση σε δημόσιο νοσοκομείο. Τελευταία μου επίσκεψη για ετήσιες εξετάσεις ήταν σε ένα παρά πολύ καλό γιατρό όπου και επικοινωνησα με το ιατρείο όπου μου είπαν ότι θα με καλέσουν την 8η εβδομάδα γιατί γι'αυτους αν δεν ακουστεί καρδιά δεν υφίσταται εγκυμοσύνη. Τους ενημέρωσα ότι ειναι η πρώτη μου φορά και θα ήθελα πληροφορίες για το τι πρέπει να προσέχω. Εχω να σου πω πως ακόμη περιμένω τηλ. τους. Ο σύζυγος μου ( που είχε αντιπαθησει αυτόν τον γιατρό απο την αρχή ) επέμενε να πάμε σε μια γνωστή του (απο την κλινική που εργαζόταν) που τελειώνε την ειδικότητα της τότε. Ειναι πολύ καλή μου έχει σταθεί παρά πολύ και στις 3 μου εγκυμοσύνες οι οποίες δεν ήταν απο τις καλυτερες των περίπτωσεων • στην πρώτη είχα πόνους ,συσπάσεις ,ελάχιστο αίμα και εμετους • στη δεύτερη είχα δίδυμα ,αποκόλληση ,παλινδρομηση του ενός σακού και ατελειωτους εμετους λόγω υψηλής χωριάκης ,αφυδατωση,όρους στο σπίτι λόγω συζύγου και σύσπασης τα καταφέραμε όμως και ήρθε στη ζωή η δεύτερη κόρη με 19 μήνες διάφορα απο την πρώτη. Η άγνοια που λέγαμε στην αρχή μεγάλη υπόθεση. Το όνειρο μου όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν να κάνω πολλά παιδιά και ο μόνιμος φόβος μήπως δεν μπορώ. Η γιατρός μου fan των καισαρικων όμως δεν το είχα καταλάβει τότε. Ημουν 26 χρόνων και η μονή μου ενημέρωση απο περιοδικά. Απο την αρχή έψαξε να βρει κάτι να με βάλει στο δρόμο της καισαρικης. Λόγω ιστορικού έχω ένα αιμαγγειωμα στον εγκεφάλο απο τη γέννηση μου οπότε πάτησε εκεί ότι δεν πρέπει να πιέστω μήπως σπάσει. Εγω επεμενα για φυσιολογικό και έτσι με έστειλε για καινουρια μαγνητική και χαρτί νευρολόγου ότι μπορεί να προχωρήσει σε φυσικό τοκετο. Ελα όμως που 38 και 5 εβδομάδων παω για το nst που μου το έκανε η ίδια στο νοσοκομείο( 2 μέρες πριν το 15 Αύγουστο ) στην αρχή το μωρό δεν κουνιωταν καθόλου μου λέει πίες μια πορτοκαλαδα φάε μια σοκολάτα και ξανά έλα.Μετά η μικρή έκανε ταχύκαρδιές. Μας περνει στο γραφειο αφού με εξέτασε πρώτα και είδε ότι η μικρή δεν είχε μπει στη λεκάνη μου και μας λέει * το μωρό κάνει ταχυκαρδιες γιατι κατι το ενοχλει το επόμενο στάδιο ειναι η βραδυκαρδιες οπότε πρέπει να γεννήσεις μέχρι το πρωί μην το χάσουμε εδώ που φτάσαμε * σοκ εγω κόπηκαν τα πόδια μου * το μωρό δεν έχει μπει στη λεκάνη οπότε πάμε για καισαρικη αν επιμένεις για φυσιολογικό εγω να σου βάλω τεχνιτους πόνους αλλά να ξέρεις ότι δε θα αλλάξει κάτι και το πρωί θα με παρακάλας να στο πάρω με καισαρικη * εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου ? Οτι πεις εσύ της είπα. Να πω ότι έπαθα επιλοχια κατάθλιψη μετά για 20 μέρες ευτυχώς ,να πω ότι εκλεγε και δεν την έπερνα αγκαλιά γιατί πίστευα ότι αυτη έφταιγε που γέννησα με καισαρικη. Ευτυχώς μου πέρασε νωρίς σχετικά. Ακόμη όμως με τρώει μέσα μου το γιατί δεν προσπάθησα και αν θα τα κατάφεραν και αν μου είπε αλήθεια ότι έπρεπε να κάνω καισαρικη και αν μου τα είπε όλα αυτά εσκεμμένα για να με βάλει στο χειρουργείο. Μετά απο 2 απανωτές καισαρικες αφού της είχα πει ότι έχω ακούσει ότι μπορεί να γίνει φυσιολογικος μετά απο καισαρικη και μου είχε πει μόνο στο εξωτερικό εδώ δεν αναλαμβάνει κανείς γιατί δεν υπάρχουν εντατικές έρχεται μια Τρίτη εγκυμοσύνη μη προγραμματισμένη. Η μικρή μου ήταν 8 μηνών τότε εγω εξουθενομενη ( οργανικα εννοω) μετά απο 2 απανωτές εγκυμοσύνες και θηλασμους 10 μήνες την καθεμιά βοήθεια δεν υπήρχε απο καμία πλευρά μετά το πρώτο σοκ και αφου σκέφτηκα να διακοψω την εγκυμοσύνη ( τόσο μεγάλο ήταν το σοκ) φτάνω στην 14 εβδομάδα και μέσα στο μητέρα περιμένοντας να κάνω την αυχενικη διαφάνεια πάθαινω μια πόλη μεγάλη αποκόλληση με μεγάλη αιμορραγία. Επικοινωνούν με τη γιατρό μου και μου λέει ότι πρέπει να νοσηλευτώ όπου με δικιά μου απόφαση λόγω οικονομικών αποφασίζω να μεταφέρθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο. Να πω εδώ ότι αν βρίσκεσαι σε δημόσιο νοσοκομείο και δεν έχεις το γιατρό σου μέσα ειναι ικανοί να σε αφήσουν να πεθάνεις! Μετά απο 2 μήνες μέσα έξω πολλούς όρους ,ακινησία και παρά παρά πολλά χάπια 21η εβδομάδα και αφού νοσηλευομουνα σπάνε τα νερά (εδώ έχω να πω ότι ο ειδικευμένος δεν μπορούσε να καταλάβει ) έγινε ολική αποκόλληση πλακουντα και μετά απο 2 μαρτυρίκες μέρες στο χειρουργείο με ένα μωρο να χτυπιέται στην κυριολεξία μέσα μου επειδή πάθαινε ασφυξία και εγω να κλαίω γιατί ένιωθα ότι το σκοτωνω ,αφού μου χορηγησαν 2 φιάλες αίμα και ένα πλάσμα ενημέρωσαν τους δικούς μου ότι η ζωή μου κρέμονται απο μια κλωστή και μπορεί να μη με έβλεπαν ξανά μπήκα στο χειρουργείο απο όπου βγήκα άδεια. Εκανα 3 χρόνια να συνέλθω ψυχολογικά. Οσο για το σώμα μου δεν ξέρω εαν θα συνέλθει ποτέ ο γιατρο που ανέλαβε να με χειρουργησει άφησε τον ειδικευμένο του να με ραψει και έφυγε αφήνωντας πίσω του μια αλλαγή θέσης τραχήλου και μήτρας, ενδομητριωση ,εσωτερική φαγούρα απο το ραψιμο των μυών ,πόνο δεξιά χαμηλά στην κοιλιά όταν περιμένω περίοδο ,βήχας η φτερνιζομαι και το σημαντικότερο 2η τομή στη μήτρα. Οπότε απαγορεύονται ρητά άλλες εγκυμοσύνες και όλα αυτά επειδή μας παραμύθιαζουν ότι δεν μπορούμε να γεννησουμε φυσιολογικά και εμείς έτσι ευάλωτες όπως είμαστε τους πιστεύουμε . Αυτά λοιπόν συνέβησαν και ενώ οι κόρες μου 7& 5 1/2 αντίστοιχα θέλουν αδελφάκι σαν τρελές δεν μπορώ να τους το χαρίσω
Τα "παθήματα" γίνονται μαθήματα λένε. Μην αισθάνεσαι άσχημα... Ίσως αν την πρώτη φορά δεν είχες περάσει αυτή τη διαδικάσια να μην είχες την τόλμη να πράξεις διαφορετικά τη δεύτερη. Πες ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο... Αλλιώς είναι στη θεωρία αλλιώς στην πράξη. Όλες διαβάζουμε λίγο πολύ κι ενημερωνόμαστε αλλά όταν έρθει εκείνη η στιγμή διστάζουμε γιατί μας λείπει η εμπειρία. Τώρα μετά από όλο αυτό γνωρίζεις καλύτερα. Ίσως να μη σε νοιάζει και τόσο, αλλά έτσι είναι και δεν αλλάζει. Η δική σου εμπειρία θα παροτρύνει σίγουρα κάποιες να ξανασκεφτούν το ενδεχόμενο καισαρικής χωρίς ουσιαστικό λόγο. Κι αυτό δεν είναι ΛΙΓΟ!!! Αυτό θα είναι η παρηγοριά στις ενοχές που αδικαιολόγητα νοιώθεις.
Πόσο μα πόοοσο σε καταλαβαίνω!!! Είναι αυτό το ψυχολογικό που δεν το ξεπερνάς ποτέ νομίζω! Δυστυχώς!! Είναι σαν να το έχω γράψει εγώ! Όλες μου οι σκέψεις εδώ!! Τουλάχιστον ξέρω πως δεν είμαι η μόνη! Μαζί στη βάρκα λοιπόν!
Να μπω και γω??Χωραω???Γιατι δυστυχως μαζευομαστε πολλες σ'αυτη τη βαρκα!!!!Ο "δικος" μου γιτρος θεωρησε οτι δε θα αντεχα τους πονους!!!Και ενω ετοιμαζομουν για καισαρικη, με αφησε κι αυτος κ μαιες να υπομενω μονη μου τις συσπασεις κ τους πονους!!!Διαστολη 1 εκατοστο μονο απ'το πρωι και γεννησα 11:30 το βραδυ!!! Κουτορνιθι κ γω που με επεισε οτι δεν μπορω..Ποια εγω:::Που ηθελα σαν τρελη να φερω το παιδι μου στον κοσμο φυσικα!!Που περπατουσα μεχρι την τελευταια μερα κ εκανα οοολες τις δουλειες του σπιτιου(γτ αντεχα κ ενιωθα τελεια)Πώς μας καταφερνουν ολες εκεινη την ωρα;;;γιατι χαφτουμε το παραμυθι..::Δεν εχω καταλαβει κ δεν θα το ξεπερασω ποτε,γτ απλα δεν μπορω να αλλαξω τις πρωτες στιγμες στη ζωη του γιου μου..
Mπραβο σας και να ενημερωνετε συχνα τις μανουλες για ολα τα θεματα! Και τοκετο και θηλασμο και καποια στιγμη να δουμε και για το θεμα των εμβολιων που πολλα λεγονται.. Ειναι ανηθικο και απανθρωπο μια χουφτα ανθρωπων που επικαλουνται την επιστημη να μας μεταχειριζονται οπως θελουν με γνωμονα το χρημα και μονο! Φυσικα δεν αναφερομαι σε ολους τους γιατρους γενικα, υπαρχουν τοσοι υπεροχοι ανθρωποι που ειναι ταγμενοι στο να σωζουν ζωες. Αλλα καποιοι (λιγοι θελω να πιστευω) στο βωμο του πλουτου δεν υπολογιζουν ανθρωπινες ζωες.. Προσωπικα δεν ηξερα οτι μετα απο καισαρικη μπορεις να γεννησεις το επομενο παιδι φυσιολογικα! Εγω ημουν απο τις τυχερες μανουλες που γεννησα 2 παιδια φυσιολογικα, παρ ολο που το πρωτο ερχονταν με περιπλεξη λωρου κατω απο τις μασχαλες του και δεν εβγαινε με τιποτα-το παλεψαμε οσο δεν πηγαινε με τον γιατρο μου και τις μαιες- και το δευτερο παλι φυσιολογικα παρ ολο που ηταν 4.150 και μια κεφαλα ΝΑ!! :) Παλι τα καταφεραμε φυσιολγικα κι ας με εραψαν μετα απ εξω ως τον τραχηλο μεσα! Αν θελεις και εχεις την σωστη ενημερωση ΟΛΑ τα μπορεις!! Αν και για μενα το χειροτερο ειναι μαμαδες που συχνα εχω συναντησει που ζητουν οι ιδιες ραντεβου καισαρικης για να "μην χαλασουν το σωμα τους " (??)οπως λενε, κι επισης φοβερο που θελουν να δινουν μπουκαλι κι οχι στηθος για τον ιδιο λογο, και για λογους ευκολιας (??) οπως ισχυριζονται γιατι λενε "ετσι το μπουκωνω και κοιμαται ολη νυχτα!" Μην παρεξηγηθω, φυσικα δεν μιλαω για μανουλες που ηθελαν αλλα δυστυχως δεν καταφεραν να θηλασουν. Συγνωμη για το μεγαλο σχολιο! Ολιβια χρονια πολλα, και να ξερεις τα 30 ειναι πιο γλυκα να τα περνας με παρεουλα τα παιδακια σου! κι εγω φετος εκλεισα τα 31 κι αφου εχω τους αντρες μου καθολου δεν με νοιαζει! φροντιζουν να με κανουν να νιωθω παντα παιδι!! <3
Εχεις απολυτο δικιο,γραφεις ολα οσα σκεφτηκα κ εγω μολις διαβασα αυτο το κειμενο.!Εχω ενα παιδακι κ ηθελα απο την αρχη να γεννησω με καισαρικη γιατι φοβομουν.!!!Ευτυχως ειχα 2 γυναικολογους σε ολη την εγκυμοσυνη,μπηκα με προκληση στις 41 εβδομαδες κ ο "καλουλης" ο γιατρος μου,1ωρα αφου μου εβαλαν τον ορο μου ειπε:μπα,δεν σε βλεπω να γεννας εσυ..για καισαρικη παμε..."Πως το καταλαβε μεσα σε μια ωρα,απορια το.εχω ακομα...Δοξα το Θεο ο δευτερος γυναικολογος μου κ η μαια μου ηταν εκει κ μου ειπαν οτι θα το παλεψουμε μεχρι τελους.!!!κ αν δουμε πως κατι δεν.παει καλα,το συζηταμε για καισαρικη..εκανα 11 ωρες να γεννησω.!!!κ την ωρα που ημουν στο θαλαμο κ γεννουσα ηταν απο πανω μου διαφορες νοσηλευτριες κ.τ.λ...κ αυτο που θυμαμαι χαρακτηριστικα να μου λενε ηταν:κανε υπομονη,λιγο εχεις ακομα.Απο τις 11γυναικες που γεννησαν σημερα εσυ κ μια αλλη ειστε για φυσιολογικο,οι υπολοιπες ηρθαν με προγραμματισμενη καισαρικη.!!!κ στο δωματιο απο τις 6κοπελες που αλλαξαμε εκει μεσα,2 ειμασταν με φυσιολογικο...Ισως τελικα η Ολιβια δεν εχει κ τοσο αδικο για την νοοτροπια των περισσοτερων γυναικολογων στην ελλαδα......Κ συμφωνω απολυτα μαζι τγς οχι επειδη γεννησα φυσιολογικα,αρα ειμαι η καλυτερη κ τετοιες κουταμαρες..Γιατι ξερω πως ο ανθρωπος που ειχα εμπιστευθει να με βοηθησει να φερω στον κοσμο το παιδι μου,δεν μπορουσε απλα να περιμενει ποτε εκεινο θα αποφασισει να γεννηθει κ θα ειχα χασει την καλυτερη εμπειρια-στιγμη-γεγονος της ζωης μου...!!!!
Koritsia den kserw ti lete alla egw to deutero paidi mou tha to gennhsw me kesarikh...To prwto fisiologika to gennhsa...eixa polu diskolh genna nomiza oti tha pethanw .Eklega kai parakalousa gia kesarikh alla den me evaze me tipota...ponos ateliotos..deka meres prin gennhsw to paidi htan 3670...kai genhthike 4320 55cm...pathame oloi SOK. sfinosan oi wmoi tou kai den hthele na vgei...koutales ..vedouzes..duo kopsimata ola ta eixe to menou...oloi mou elegan giati den ekana episkliridio...am ekana 7 doseis mou valane me tosh eksadlish pou name piasei sto telos..den lew nai einai kalo na gename fisiologika alla......den einai gia olous kalo..taleporithike para polu to paidi mou emeine se thermokitida 7 meres, perasa ena sok egw ekana 2 mhnes na katsw ase h psixologia....kai ola auta na niwsw ton FOSIOLOGIKO TOKETO oxi euxaristw den tha paroume allo.
δεν καταλαβαινω για ποιο λογο να απασχολει τοσο πολυ το πως θα γεννησουμε... σεβομαι το να νιωθει ενοχλημενος κ θυμωμενος αυτος που δεν επιθυμει καισαρικη αλλα νιωθω πως η ουσιαωειναι ενα υγιες παιδι... δοτι την κουβεντα την κανουμε επειδη ειναι υγιη τα παιδια μας... αλλιως δε θα ασχολιομασταν με αυτο το θεμα νομιζω...
Με καλυψες
Συμφωνω απολυτα με ολες σας. τον γιο μου τον γεννησα φυσιολογικοτατα χωρις επισκληριδιο σε 3 ωρες απο την ωρα που μου εβαλαν τους τεχνητους πονους και αυτο γιατι μετα απο 8 ωρες που μου ειχαν σπασει τα νερα φυσιολογικα δεν ελεγε να ξεκινησει ο τοκετος. και ελεγα οτι δεν ηθελα καισαρικη. στην κορη μου επισης ελεγα οτι δεν θελω καισαρικη αλλα δεν ειχα επιλογη γιατι η μικρη ιηταν διπλα δεμενη στο λαιμο και ειχε τσακισει ο λωρος με αποτελεσμα να μην τρεφεται πλεον απο εκει οποτε επρεπε να την παρουμε επειγοντως. πραγματικα οπως ειπε και μια κοπελα πιο πανω, δεν με ρωτησαν μου το ανακοινωσαν και μαλιστα αφου περιμεναμε ολη νυχτα μηπως αλλαξει κατι. για κακη μου τυχη ενω εκανα καισαρικη με επισκληριδιο, πραγμα που δεν ειναι τοσο φοβερο οσο νομιζα, μετα απο πεντε μερες που εσπασε ενα αγγειο και εκει χρειαστηκε δευτερη επεμβαση αλλα αυτη τη φορα με ολικη ναρκωση. λες και ηξερα και ελεγα οτι δεν θελω καισαρικη. βεβαια παραδεχομαι οτι αν δεν ειχα τον συγκεκριμενο γιατρο μπορει και γυρνουσα σπιτι χωρις μωρο και αυτο το ενδεχομενο δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι αλλα και παλι την καισαρικη δεν τη χωνευω. ενας απο τους λογους που ειπα οτι δυο παιδια μου φτανουν και δεν μπαινω ξανα στη διαδικασια εστω της πιθανοτητας της καισαρικης. παντως στις περισσοτερες περιπτωσεις οι καισαρικες γινονται γιατι ο γιατρος χρεωνει περισσοτερα απο οτι στιν φυσιολογικο. και δυσρυχως ειναι πολυ γιατροι που στο νου τους εχουν μονο το χρημα!
Δεν θεωρω καμία μανούλα κορόιδο απλα πιστεύω ότι πρεπει να ψάχνουμε το σωστο γιατρο,θα μου πεις το σωστο για το αυτονόητο;;; Ε ναι. Ο δικός μου πριν το ξεκινήσω ήξερα ότι όσες γνωστές μου είχαν παει να γεννήσουν, γέννησαν φυσιολογικα. Δεν έδωσα βάση τότε γιατι δεν σκεφτόμουν να γίνω Μαμα, όταν όμως έμεινα έγκυος ε τότε ήθελα να του το ξεκαθαρίσω, συγκεκριμένα του είπα ότι και να του το πω εκείνη στιγμή να μην το κάνει αν δεν χρειάζεται. Ο άνθρωπος γέλασε και όμως πήγα στο νοσοκομείο ξημερώματα και με περίμενε μέχρι το πρωι,είχα άσχημη γέννα γιατι έτυχαν πολλα στραβά και όμως δεν το έκανε και ας του το ζήτησα απλα μου είπε ότι χωρίς λόγο νυστερι δεν βάζει . Ολοι που ηταν εκει μου είπαν ότι αν ηταν άλλος θα μου έκανε καισαρικη με τα μισά προβλήματα.χαιρομαι που με σεβάστηκε
Νομίζω το έχω ξαναπει κάποια στιγμή. Η μαία που μου έκανε μαθήματα στη ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ κ εργαζόταν σε νοσοκομείο, μας τόνισε ότι: ΑΝ ΠΡΈΠΕΙ να γίνει καισαρική, ο γιατρός δεν θα σας ρωτήσει καν. Αν σας ρωτήσει, τότε υπάρχουν περιθώρια αποφυγής της!!! Αν και δεν τέθηκε ποτέ η συζήτηση στην περίπτωση μου, το είχα πάντα στο μυαλό μου μέχρι να πάρω αγκαλιά το αντρακι μου! Φιλάκια μανούλες.
Και να σας πω επίσης ότι αν και ο γιος μου ήταν μπλεγμένος με τον λώρο σε λαιμό και χέρι/ώμο, ο γιατρός μου δεν μου το είπε παρά μόνο αφού είχα γεννήσει. Και όταν τον είχα ρωτήσει 4-5 μέρες πρώτου γεννήσω γιατί ένοιωθα το παιδί ψηλά παρόλο που είχα φτάσει στην ΠΗΤ, μου είχε πει να μην με απασχολεί αυτό γιατί πολλά παιδιά δεν παίρνουν θέση παρά μόνο αφού σπάσουν τα νερά ( όπως στην περίπτωση μου, που αν και με διπλή περίπλεξη, ήρθε φυσιολογικά). Είναι λοιπόν εκτός από θέμα γιατρού και θέμα ενημέρωσης μας. Διεκδικήστε τον τοκετό που θέλετε!
Με μια καισαρική στο πρώτο και vbac στο δεύτερο,σε καταλαβαίνω απόλυτα.Το μόνο που με χαροποίησε στην όλη ιστορία,είναι το ότι ο πρώην γυναικολόγος μου είναι εξπέρ στις καισαρικές, όπως πολλοί άλλοι πλέον και η τομή ήταν ανθεκτική...
Γέννησα τα δυο μου παιδιά φυσιολογικά. Χωρίς πρόκληση, χωρίς επισκληρίδιο. "Μουτζαχεντίν" με έλεγε ο γιατρός μου γιατί του είχα πει ότι αν ακούσω τη λέξη καισαρική, παίρνω την κοιλιά μου και γεννάω στο πεζοδρόμιο έξω απο το μαιευτήριο. Μου στοίχισε άπειρες ώρες αγωνίας όμως και πολλά ξενύχτια. Φοβόμουν μήπως και η βεβαιότητα που είχα ότι θα με εκμεταλλευτούν αν τους αφήσω, με εμποδίσει να διακρίνω την αληθινή ανάγκη μιας καισαρικής. Το χειρότερο για εμένα σε όλη αυτή την ιστορία είναι που σου κλονίζουν την πίστη στην ιδιότητα τους, πώς να το πω, παλεύεις να γίνεις "γιατρός" για να τσεκάρεις τον γιατρό. Είναι ψυχοφθόρο. Και θέλει συμπαράσταση. Και συνεχίζεται με το θηλασμό, με την επιλογή παιδιάτρου κλπ, κλπ...αμφιβολία δεν υπάρχει ότι κάθε μια απο εμάς θέλει ένα υγιές παιδί. Η προστυχία είναι να χρησιμοποιείται αυτό εκβιαστικά. Ακόμα και στις ταινίες, έχετε ποτέ δει σκηνή φυσιολογικού τοκετού που να μην αναπαριστάται λες και η γυναίκα περνάει ένα σαδιστικό, εξωπραγματικό βασανιστήριο;
ΤΕΛΟΣ ΠΙΑ ΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ! ΑΡΚΕΤΑ ΧΑΨΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΑΣ. Ολες οι μανουλες χρειαζονται τη μεταχειρηση που τους αξιζει στη γεννα τους. Δεν αντεχω πια να ακουω για περιπτωσειςπου αψηφουν το φυσιολογικο,το αυτονοητο....
Ολίβια, αν υπάρχει χώροσ στη βάρκα υπολόγισε κι εμένα...όπως ακριβώς τα περιέγραψες...μια ακόμα αναίτια καισαρική.τον άφησα όμως τον γιατρό μου τότε, να με φέρει εκεί που ήθελε...δεν ψέλλισα κουβέντα...κι έρχεται μια δέυτερη εγκυμοσύνη,με άλλο γιατρό, με ενημέρωση και με πυγμή αλλά ο Θεός αποφάσισε διαφορετικά...ήρθε μια δεύτερη καισαρική αλλά όταν το αποφάσισε το μωρό μου, συμπεριλαμβανομένων 12 ωρών πόντων.το ξέρω πωσ όταν μιλάω περί εγκυμοσύνης,τοκετού,διαπαιδαγώγησης και παιδικής διατροφής κάποιοι με κοιτούν σαν άλιεν,αλλά δεν με νοιάζει! Το σημαντικό είναι κάθε μανούλα να γεννά όπως ονειρεύεται να γεννήσει!
Ολιβια μου σου γραφω για να σου πω οτι σε καταλαβαινω απολυτα. ΑΚΟΜΑ κ εγω δεν χωνευω το οτι εκανα καισαρικη στο πρωτο.. Και ναι κ εγω με θεωρω πολλες φορες υπερβολικη που ακομα το σκεφτομαι. Αν και εμενα η καισαρικη μου εγινε για τους σωστους λογους, με πειραξε το μετα.. που μου συμπεριφερθηκαν σαν ζωον σε εκεινο το νοσοκομειο. Τη δευτερη φορα, παλεψα κ καταφερα ενα vbac.. Σημερα κλεινει δυο μηνων το μωρακι μου. Ο ρολος μου πλεον ειναι να ενημερωνω οσες περισσοτερες κοπελες μπορω οτι μπορουν να τα καταφερουν κ αυτες! Ολα γινοντε για καποιο λογο καλη μου.. ισως αυτα που ζησαμε να θελουν να μας διδαξουν κατι. Εγω εγινα πιο δυνατη. Πιστεψα στον εαυτο μου. Χρονια πολλα για τα γενεθλια σου!
Καλημερα Ολιβια, καταρχην οτι εγινε ...εγινε...!!!Δεν εχει νοημα να στεναχωριεσαι...εκανες την Αθηνούλα και ολα καλα Δεν εισαι κοροιδο,απλα στην Ελλαδα ετσι λειτουργει το συστημα....Ολοι δουλευουν καποιον ...και ολοι κοιταζουν την ευκολια τους!!Δεν το βλεπεις στην καθημερινοτητα σου;-δεν λεω οτι ΟΛΟΙ ειναι..ΑΛΛΑ οταν ο αλλος κταλαβει οτι τον εχεις αναγκη..για δες τον!!! Γιατι να παρουν τον δυσκολο δρομο και οχι τον ευκολο;..Μα εμεις ειμαστε ο πιο εξυπνος λαος!!...δυστυχως ομως, εις βαρος του αδυναμου και αυτον που δεν εχει επιλογες ή δεν γνωριζει...εκει μετραμε την εξυπναδα μας...γι αυτο Ολιβια αστο να παει..τελειωσε Στην τελικη ολοι γινομαστε κοροιδα καποια στιγμη...Ακου που σου λεω...αλλος στην γεννα αλλος καπου αλλου...σκεψου το.. φιλικα
Κι εγω στη βαρκα σου.... οχι για τους λογους που αναφερεις, για αλλους λογους, για τους οποιους θα σου γραψω καποια στιγμη..... αλλα ναι... στη βαρκα σου.... Τα παιδακια μας να ειναι καλα κι εμεις για να τα προσεχουμε.....
Τέλος καλό όλα καλά καλή μου..κοιτάμε μπροστά. Τα 30 είναι μαγικά!! Και τα 31 να δεις :Ρ Δεν ήξερες, αλλά κάθε μέρα κάνεις ότι καλύτερο για τα παιδάκια σου. Δεν φταις που δεν το πάλεψες, εκείνη τη στιγμή που έγνεψες καταφατικά το κεφάλι, έστω για μια στιγμή θεώρησες ότι έκανες το σωστό...Και από την άλλη δε ξέρεις πως θα τελείωνε τελικά εκείνη η πρώτη εγκυμοσύνη... Κι εμένα που η καισαρική ήταν η μόνη διέξοδος (και ολική νάρκωση),δε με κάνει να νιώσω καλύτερα. Τα κενά είναι μεγάλα. Σημασία έχει ότι το βράδυ καληνυχτίζεις δυο αγγελούδια και πας για ύπνο πτώμα αλλά μέσα στην ευτυχία. Στο τέλος - τέλος μόνο αυτό μετράει...
αχ!!!δεν μας χωραει η βαρκα σου ολιβια!ειμαστε τοσες πολλες!ακριβως τα ιδια νιωθω κ εγω κ ακομη χειροτερα μη σου πω!
Ολίβια, να πω οτι δεν σε νιώθω, θα ήταν ψέμα. Εχω βιώσει τα συναισθήματα της πίκρας που συμμερίζεσαι μαζί μας για αρκετά χρόνια, ώσπου, μετά την τρίτη καισαρική μου, απελευθερώθηκα από αυτά. Να μερικές από τις σκέψεις που νομίζω ότι με βοήθησαν: α) Καμία από τις καισαρικές αυτές δεν ήταν δική μου επιλογή (η δεύτερη μάλιστα ακολούθησε μια αποτυχημένη προσπάθεια για VBAC). β) Στην ενοχική σκέψη ότι έπρεπε να είχα ενημερωθεί περισσότερο ανταπαντώ ότι, Οkey, δεν είναι απαραίτητα δικό μου μέρος να ενημερώνομαι απόλυτα για κάθε τι στον ιατρικό χώρο. ΙΔΑΝΙΚΑ, θα έπρεπε να μπορούμε να εμπιστευτούμε τους γιατρούς μας και να δεχτούμε αυτό που μας λένε. Πχ όταν πάω στον οδοντίατρο και μου πει ότι κάποιο δόντι θέλει σφράγισμα, συνήθως δέχομαι να το κάνω. Δεν τρέχω πρώτα να διαβάσω ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σχετικά στο διαδίκτυο. Εντάξει, άλλο το σφράγισμα άλλο η καισαρική. Συμφωνώ, απλά θέλω να πω ότι, ΙΔΑΝΙΚΑ αυτό θα έπρεπε να ισχύει και για τους μαιευτήρες.Θα επρεπε να μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Βέβαια, ΔΕΝ ισχύει δυστυχώς κάτι τέτοιο και γι'αυτό ΠΡΕΠΕΙ πια να ενημερωνόμαστε για το συγκεκριμένο θέμα. Ομως, δεν θα κρίνω τον εαυτό μου που δέχτηκα να κάνω αυτό που υπέδειξε ο γιατρός όταν πήγα στο μαιευτήριο, πρωτάρα ούσα, με ολική ρήξη μεμβρανών στην 36η εβδομάδα, χωρίς κανένα απολύτως πόνο και μου είπε:"δεν θα το ρισκάρω να ταλαιπωρήσω το μωρό, είναι μικρό ακόμη, θα κάνουμε καισαρική". Τί να έλεγα? "Οχι, γιατρέ, ας το ταλαιπωρήσουμε. Δική μου η ευθύνη"? Και τώρα που το σκέφτομαι, υστερα από τόση ενημέρωση, που γνωρίζω ότι δεν ήταν λόγος αυτός σώνει και καλά για αβίαστη καισαρική (ας δοκιμάζαμε τεχνητούς πόνους το κάτω-κάτω, ή ας περιμέναμε λίγο), αν ξαναζούσα το ίδιο, μπορεί και πάλι να ενέδιδα. Πώς να το ρισκάρω? Πώς? Επομένως, θύμα ή μη, έτσι είναι, λίγο ως πολύ το σύστημα. Γιατί πιστεύσεις ότι όσες γεννάνε φυσιολογικά τα καταφέρνουνε χάρη στη δική τους ενημέρωση επί του θέματος? Νομίζω ότι η λύση, στο θέμα του τοκετού τουλάχιστον είναι μία: να αλληλοενημερωνόμαστε για συγκεκριμένους γιατρούς πλέον, ονομαστικά, ως προς την τάση τους για αναίτιες καισαρικές. Αν π.χ. ο κ.Γιαννίκος μου είχε πει το ίδιο πράγμα στην πρώτη μου γέννα, θα ήμουν ήσυχη τώρα ότι έτσι έπρεπε να γίνει -έχει αποδείξει ο άνθρωπος ότι δεν προχωρεί σε καισαρική χωρίς λόγο. Αρα, ας τους κάνουμε πιο ευσυνείδητους με συγκεκριμένη ενημέρωση. Αυτή είναι η γνωμη μου. γ) Είμαι πολύ περήφανη για τον ευατό μου, γιατί παρά την πίκρα μου για την πρώτη καισαρική, την αποτυχημένη προσπάθεια για VBAC και την όλη μου ταλαιπωρία στη δεύτερη γέννα μου, προχώρησα σε 3η εγκυμοσύνη επειδή το ήθελα κι ας ήταν βέβαιο δυστυχώς αυτή τη φορά ότι θα επαναλαμβανόταν το ίδιο σενάριο. Και τα τρία μου παιδιά γεννήθηκαν με πολύ πόνο αλλά, αν, καθ'υπόθεσιν, αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να φέρνεις παιδιά στον κόσμο, θα το επαναλάμβανα ακριβώς, ξανά και ξανά. Μετά την τρίτη μου καισαρική, πριν από την οποία έκλαψα αρκετά, είμαι απόλυτα απαλλαγμένη από κάθε εμμονή και επιδίδομαι στο μεγάλωμα των "σπλάγχνων" μου με όλη μου την αγάπη και αφοσίωση. Καμαρώνω για τους πόνους που πέρασα, για την όλη ταλαιπωρία και επαναλαμβάνω κάθε μέρα ότι ΑΞΙΖΕ τον κόπο έστω κι έτσι. δ) τέλος, διαπίστωσα ότι, όσο διατηρούσα τα αρνητικά μου αισθήματα, έκανα μέσα μου διαρκώς τη σύγκριση "καισαρική vs φυσιολογικός τοκετός" έχοντας πάντα κατα νου έναν υπέροχο, όσο το δυνατό φυσικό, φυσιολογικό τοκετο. Ποτέ δεν συγκρινα την καισαρική με τις περιπτώσεις φυσιολογικού τοκετού που έχει χίλιες δυο επιπλοκές ή που γενικά οι γυναίκες το βιώνουν αρνητικά. Δεν μπορώ να ξέρω τι περίπτωση θα ήταν η δική μου αν γεννούσα φυσιολογικά και πώς θα το βίωνα. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι ο φυσιολογικός τοκετός θα ήταν ΠΑΝΤΑ η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου ΕΠΙΛΟΓΗ και αυτό λέω σε κάθε κοπέλα με την οποία συζητώ, αλλά είναι λάθος να κολλάμε σε κάτι που έγινε πια και να ταλαιπωρουμαστε ψυχολογικά χωρίς να μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Ναι, μπορούμε να αφυπνίσουμε άλλες με την εμπειρία μας, αλλά για μας ό,τι έγινε, έγινε. Αν συμβεί στην κόρη σου κάτι παρόμοιο αργότερα, λέω αν, θα θέλεις να βασανίζεται από ανούσιες τύψεις? ε) παρόλα όσα εγραψα (και θα μπορούσα να γράψω κι άλλα πολλά), αν βρεις τον πρώτο σου γυναικολόγο, σου επιτρέπω να χειροδικήσεις εις βάρος του!!! ;-))) Φιλιά. Να χαίρεσαι τα παιδακια σου και την οικογένειά σου!
παροτι βασικα χεστηκα για την καισαρικη μου και το μ´ονο που σιχτιριζω με αυτην ειναι οτι δεν περιμενα να ποναω τοσο πολυ, σε καταλαβαινω. ομως σκεψου οτι ολοι μας κολωνουμε λιγο πολυ στη δυναμη της "ασπρης μπλουζας". εκει που θελουμε να αντιδρασουμε, σκεφτομαστε οτι δεν ειμαστε γιατροι και οτι αν δεν κανουμε ο,τι μας λενε, θα ειμασε ΕΜΕΙΣ υπευθυνοι για τα ´οποια καταστροφικα αποτελεσματα. Οπ´οτε Ολιβιτσα μου, δεν εισαι κοτα, εισαι απλα ανθρωπος οπως ολοι μας. Συγχωρεσε βρε τον εαυτο σου, και συνεχισε να υποψιαζεις τον υπολοιπο κοσμο, ο οποιος -σημειωτ´εον- στοιχηματιζω οτι στην πλειοψηφια του ´οσα αρθρα κι αν διαβασει, θα κολωσει κι αυτος. Ετσι παει το πραμα οσο υπαρχουν "μικροι θεοι επαγγελματιες", απενοχοποιησου λοιπον.
ναι ρε κοριτσαρα....γιατι το εκανες αυτο? γιατι απλα δεν του πες ''ωραια, ας σπασουν τα νερα μου και αν ειναι αναποδα το γενναω φυσιολογικα αν ειναι το κεφαλι πανω με καισαρικη'' γιατι πειστηκες να το γεννησεις 2 εβδομαδες νωριτερα?? ασε που πιστευω πως πιαστηκες κοροιδο και για τον θηλασμο την πρωτη φορα...με την γνωστη ατακα-μουφα ''δεν εχεις γαλλα, δεν τρεφεται σωστα, δεν αναπτυσσεται κλπ'' τι να πω.....τουλαχιστον εχεις 2 γερα και ομορφα παιδακια!!
Ολίβια έχεις πάρα πολύ δίκιο, σε καταλαβαίνω καλά, και εγώ συχνά σκέφτομαι κάπως έτσι για πολλά θέματα πέραν του παιδιού μου. Να φανταστείς ότι εμένα ήθελαν να μου πάρουν το παιδί από τον 8ο μήνα χωρίς εμφανές πρόβλημα, μέχρι και χέρι μου έβαλαν χωρίς να ενημερωθώ για ποιον λόγο με αποτέλεσμα να κοιλοπονώ για ένα μήνα και (τελικά γέννησα την 41η εβδομάδα). Άλλαξα πολλούς γιατρούς μέχρι να γεννήσω. Ωστόσο ούτε και από τις μαίες έμεινα ευχαριστημένη.Ημιμάθεια, τουπέ και προχειρότητα παντού...Γενικά κατάλαβα με πόνο ότι η γέννα είναι μια μπίζνα. Προσπάθησε να μην τα σκέφτεσαι, δεν ωφελεί πια, γιατί δεν αλλάζει η κατάσταση. Το μόνο που έχει σημασία είναι τα δύο υγιή παιδάκια σου και όσα τους προσφέρεις από εδώ και πέρα.Φιλιά!!!
Εμένα μου το ειχε ξεκόψει στις 38 εβδομάδες πολύ δύσκολα 39,θα παμε με πρόκληση θεωρει οτι δεν υπάρχει λογος να περιμένεις παραπάνω και πως δεν προσφέρει τίποτα η παράταση της εγκυμοσύνης παρα μονο κινδύνους.Εγω δεν ήθελα την πρόκληση για τι ειχα μαθει και απο αλλες μανούλες οτι ευκολα καταλήγεις στην καισαρική και εκλεγα οταν πήγαινα στο μαιευτήριο και ελεγα στον αντρα μου το ξέρω πως θα καταλήξουμε στην καισαρική και ετσι έγινε,στην τραχηλική εξέταση ο τράχηλος σκληρός το μωρό δεν ειχε εμπεδωθεί 38 και 3 ημερών μπαίνουμε για πρόκληση μετα απο 12 ωρες φυσιολογικού και ωδίνων τράχηλος σκληρός και 0 διαστολή ετσι πήγαμε για καισαρική .Εφω δεν ξερω αν θα μαλάκωνε ο τράχηλος η αν θα εμπεδωνόταν το μωρό το μονο που ήθελα ηταν να μου δώσει ολο τον χρόνο που δικαιόμουν ,και ξέρετε γιατι νοιώθω ποιο βλάκας γιατι δεν μίλησα και δεν επέμενα .........
ολες ειμαστε μανουλες ειτε γεννησαμε φυσιολογικα ειτε με καισαρικη!ολες περασαμε απο το ιδιο σταδιο της εγκυμοσυνης μεχρι που φεραμε τα μωρα μας στον κοσμο αυτο.αλλες ευκολα,αλλες δυσκολα,αλλες γρηγορα,αλλες αργα,αλλες σε κλινικη κι αλλες σε νοσοκομειο!οσο για το θεμα της καισαρικης μετα λυπης μου διαπιστωνω οτι ειναι συστημα των γιατρων ωστε να φτιαχνουν το προγραμμα τους.θελουν κι επιλεγουν εκεινοι ποτε μπορουν κ το ανακοινωνουν στη μελλουσα μαμα ως απαραιτητη λυση.κι αυτο το παρατηρω στις κλινικες που κοιταν κ λιγο να υπαρχει αδειο δωματιο να σε βολεψουν κατι σαν ξενοδοχειο ας πουμε περαστε γεννηστε μεινετε για λιγες μερες κ μετα ερχεται το επομενο γκρουπ.αν δεν υπαρχει αλλη λυση φυσικα κ να γινει καισαρικη αλλα οχι για ψυλλου πηδημα.γιατρος δεν ειμαι να ξερω αλλα γεννησα δυο φορες κ γνωριζω καλα την λεξη "γεννα" !
Aχ Ολίβια, έχεις τόσο δίκιο να νιώθεις έτσι απέναντι στον εαυτό σου. Είναι γιατί είσαι ευσυνείδητη μανούλα και θέλεις μόνο το καλύτερο για τα παιδιά σου. Και να'ταν μόνο η καισαρική...Πριν έρθει ένα μωρό στον κόσμο η απειλή της καισαρικής, αφού έρθει χίλιες δυο χωρίς αιτία παρεμβάσεις όπως η άμεση κοπή του ομφάλιου λώρου, η χορήγηση της βιτ. Κ (για να μη συμβεί εγκεφαλική αιμορραγία 1 στις 10000), η χορήγηση σκόνης, η εγκατάλειψη του μωρού στις μαίες, οι "απαραίτητες" επώδυνες εξετάσεις για το μωρό που το τσιμπάνε με καθετήρες για να ελέγξουν τις αντιδράσεις του.Άστα...Κι εγώ λυπάμαι πολύ με όλα αυτά. Και πια με το παιδί μου, κάνω αυτό που θέλω εγώ και μου λέει το ένστικτό μου, συμβουλεύομαι τον παιδίατρο αλλά μέχρι εκεί. Το τι κάνω με το παιδί μου αποτελεί ο πιο μεγάλος μου τομέας εξερεύνησης. Διαβάζω πολύ, ενημερώνομαι, φιλτράρω κι ενεργώ με βάση τις δικές μου πεποιθήσεις που σε σχέση με το παιδί είναι ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ιατρική παρέμβαση και μόνο αν κριθεί απαραίτητη. Σου εύχομαι να μην ξαναπιαστείς κορόιδο σε σχέση με ό,τι θεωρείς σημαντικό στη ζωή σου, πια να αρχίζεις να λες κι αρκετά ΟΧΙ, όπως έκανες με τον προηγούμενο γυναικολόγο σου.
Αυτά που γράφεις είναι πολύ κοντά και στις δικές μου σκέψεις. Και εγώ σαν κουτάβι στο πρωτο μου παιδί (και μοναδικό μεχρι σήμερα) άκουσα χωρίς αμφισβητηση τον μαιευτήρα. Γέννησα με ραντεβού το γιό μου στις 36 εβδομάδες και 5 μέρες!!! Ερχόταν δεκαπενταύγουστος και δεν του έβγαιναν οι διακοπές... Αρχισε να με τρομοκρατεί ότι δεν θα υπήρχε προσωπικό στο ΓΑΙΑ λόγω διακοπών!!!! Επίσης ότι είναι αγόρι και τα αγόρια είναι ευαίσθητα και καλόν είναι να γεννηθεί. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά ο θηλασμός να γίνει πάρα πολύ δύσκολα γιατι το καημένο το σώμα μου δεν κατάλαβε από που του ήρθε η σφαλιάρα και δεν μπόρεσε ομαλα να παράξει γάλα. Τες πα... με την βοήθεα της παιδάτρου θήλασα. Προσπαθώ να μοιράζομαι την εμπειρία μου μήπως βοηθήσω καμια μαμά να μην πεισθεί με κλειστά τα μάτια όπως εγώ.
...όπως ακριβώς δε χώνεψα και εγώ την πρώτη μου καισαρική.Πέρασαν 7,5 μήνες και εξακολουθώ να θυμάμαι...δυστυχώς, δεν μπορώ να ξεχάσω...απλώς το προσπερνάω......ίσως με τον καιρό...ελπίζω, εύχομαι, προσεύχομαι...Κάθε φορά, όμως, που κοιτάζω την κόρη μου στα μάτια, υποβιβάζω την πράξη της καισαρικής και εξυψώνω το μεγαλείο της ΖΩΗΣ...Μόνο έτσι ηρεμεί η συνείδηση μου και καταλαγιάζει η πίκρα μου...
Μαριάννα μπορώ να σου πω μπράβο γιατί αψήφησες το "κράξιμο" των "ειδικών" μαμάδων που κυκλοφορούν εδώ μέσα και έγραψες απλά αυτό που πιστεύεις. Δεν με αφορά η επιλογή σου, ούτε αν γεννούσες φυσιολογικά θα με αφορούσε, με νοιάζει που όρισες ΕΣΥ τον τρόπο του τοκετού σου. Για αυτή την κατηγορία μαμάδων δεν έχω να πω τίποτα, σέβομαι την ξεκάθαρη επιλογή τους, εκείνες όμως που δεν τολμούν να υπερασπιστούν τις επιλογές τους και κρύβονται πίσω από τον γιατρό έχω να πω πολλά όμως.
με προλαβες,το ιδιο μπραβο θελω να πω και γω και στη μαμα Μαριαννα και στην μαμα eva74 (και σε οποια αλλη πιθανον να μου ξεφυγε) που ηταν δικη τους επιλογη η καισαρικη αλλα και στη δικη μου γυναικα που αψηφησε το θελω της και γεννησε με τον τροπο που ηταν καλυτερος για το παιδι μας ειναι πολυ "λιγες" πραγματικα πολυ "λιγες" οι γυναικες που προσπαθουν να σε κανουν να νιωσεις εξωγηινη για τον τροπο που διαλεξες ή επρεπε να γεννησεις
και συνεχιζω.. δεν μπορω να συμφωνησω περισοτερο σ αυτο που γραφεις.."σας το λεω δουλευομαστε.." δουλευομαστε ακομη κ δω μεσα,μανα προς μανα,σ ενα τοσο "ευαισθητο" μπλογκ που απευθυνετε σε μαμαδες κ παιδια βγαινεις κ γραφεις τα εσωψυχα σου,τη λες στον εαυτο σου,εξομολογεισαι αυτο που κουβαλας κ σε βαραινει 3,5 χρονια τωρα κ ω ναι,ερχεται η μανα που γεννησε ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ (τη λεξη κ αυτη..-δις-) να σου πει ΝΑΙ ποσο σε καταλαβαινω εγω που γεννησα τα παιδια μου με τον τροπο που ΔΕΝ τα γεννησες εσυ,εζησα μια απιστευτη εμπειρια κ σου το ευχομαι στο επομενο να τη ζησεις κ συ.. τι να λεμε τωρα..ειμαστε ανθρωποι εντελως για τα πανηγυρια!!! γι αυτο λοιπον μαμαδες ο τροπος με τον οποιο γεννησαμε ειναι το τελευταιο που μετραει απο τη στιγμη που ερχεται ενα παιδι στον κοσμο.. η ψυχη μας κ μονο αυτη ειναι το Α το Ω ΠΑΝΤΟΥ, ΠΑΝΤΑ, ΣΕ ΟΛΑ!
Γεννησα με καισαρικη γιατι εγω το ζητησα και το ηθελα. Ποτε δεν ηθελα να γεννησω "φυσιολογικα" ουτε να περασω τους πονους της γεννας ουτε την ολη διαδικασια. Καταλαβαινω ομως πως οταν μια κοπελα ΔΕ το θελει, τοτε ειναι που μενει πληγη γιατι δεν περασε εκεινη την στιγμη οπως την ηθελε. Παρολα αυτα, καλο ειναι να αφηνουμε τα κακα του παρελθοντος εκει που ανηκουν και να συγκεντρωθουμε στο παρον και στο μελλον των παιδιων μας. Οτι εγινε, εγινε και πλεον θα ξερετε καλυτερα εαν ερθει και αλλο παιδακι.
Μπράβο Μαριάννα μου!!! Ακριβώς για τον ίδιο λόγο ζήτησα κ εγώ καισαρική - έχω δυο καταπληκτικά κοριτσάκια τα οποία έχω γεννήσει με καισαρική γιατί ΔΕΝ ήθελα και ΦΟΒΟΜΟΥΝ να περάσω την όλη διαδικασία της φυσιολογικής γέννας....Ακράδαντα πιστεύω ότι εμείς οι μαμάδες που γεννήσαμε με καισαρική δεν είμαστε λιγότερο μαμάδες από αυτές που έχουν γεννήσει με ΦΤ. Όμως βρε κορίτσια ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να συζητιέται συνέχεια αυτό το θέμα... Υπάρχει κοροϊδία από τους γιατρούς, ναι. Υπάρχει βιομηχανία καισαρικών, ναι. Από κει κ πέρα είναι καθαρά θέμα τι διαλέγει η κάθε γυναίκα.... Νομίζω πλέον ότι οι περισσότερες από εμάς, είμαστε "ψαγμένες" σε ότι αφορά το θέμα γέννα...
Οπως ειπες, η καθεμια κανει τις επιλογες της! Εμας η επιλογη μας ηταν αυτη και ειμαστε καλα, οι κοπελες ομως που δεν το θελανε αυτο, μπορω να καταλαβω απολυτα γιατι τους πειραζει τοσο. Απλα καλο ειναι να μην μενουμε εκει και αναλωνομαστε συνεχως σε αυτες τις σκεψεις. Δυστυχως οτι εγινε, δεν αλλαζει. Το μονο που μπορει να αλλαξει, ειναι να ενημερωνουμε αλλες κοπελες για τις επιλογες τους και προσπαθουμε να αφυπνησουμε. Οπως πολλες εχει ειπωθει: ΝΑΙ στις καισαρικες απο συνειδητη επιλογη της γυναικας. ΝΑΙ στις καισαρικες που ηταν θεμα ζωης και θανατου για την μητερα/το παιδι/και τους 2 ή εστω παραπανω πιθανοτητων να συμβει κατι κακο και η μητερα αποφασισε να μη το ρισκαρει. ΝΑΙ στις καισαρικες με λογο. ΟΧΙ στις αναιτιες καισαρικες, με ηλιθιους λογους, που αντιτιθονται στην επιθυμια της γυναικας για φυσιολογικο τοκετο.
Από τη μια μεριά σε χαίρομαι γιατί έκανες αυτό που ήθελες. Από την άλλη αναρωτιέμαι, με την καισαρική δεν ταλαιπωρήθηκες? Δεν πόνεσες? Και πώς μπορείς να ξέρεις αν οι πόνοι της "φυσιολογικής" γέννας θα ήταν χειρότεροι από τους μετεγχειρητικούς πόνους και όλα τα σχετικά της καισαρικής? Μην παρεξηγηθώ, έχω κάνει τρεις καισαρικές, καμία όμως δεν ήταν επιλογή μου και έχω προσπαθήσει και για VBAC. Ειχα γενικά καλή εμπειρία από την επέμβαση -αν εξαιρέσουμε την πρώτη στην οποία δεν με έπιασε η επισκληρίδιος για κάποιο λόγο και εγχειρίστηκα σχεδόν με τις αισθήσεις μου ζωντανες , να μην τύχει σε καμία, πραγματικά!-, με γρήγορη ανάρρωση κλπ. Ομως, έχοντας γνωρίσει κατά την προσπάθεια για VBAC τους πόνους της "φυσιολογικής" γέννας νομίζω ότι δεν θα προτιμούσα με τίποτα την καισαρική. Θεωρώ ότι πόνεσα πολύ περισσότερο από τις περισσότερες γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά (και σίγουρα από εκείνες που γεννούν φυσιολογικά με τη βοήθεια της επισκληριδίου). Το να διαλέγεις την καισαρική για λόγους ασφάλειας του μωρού ή δική σου ακόμη και όταν παίζεις με πιθανά μόνο σενάρια τρόμου, το καταλαβαίνω. Το να την επιλέγεις για να μην πονέσεις, πραγματικά, δεν το καταλαβαίνω. Θα ήθελα να μου πεις πώς το βλέπεις εκ των υστέρων. Με ειλικρίνεια το λέω, θέλω να το δω και αλλιώς, μήπως και εκτιμήσω και κάπως περισσότερο την "ατυχία" που είχα με τις καισαρικές μου. Πολύ φιλικά,
Δεν ειχα ποτε την επιθυμια να ζησω φυσιολογικο τοκετο απλα. Δεν εχω δυστυχως ή ευτυχως να σου πω καποια "δικαιολογια", ή καποια βαθεια σκεψη, απλα δεν ηταν κατι που με ενδιεφερε. Εκανα ολικη ναρκωση και καισαρικη, οπως ακριβως το ζητησα. Ειλικρινα, ναι πονεσα για λιγο - τιποτε αφορητο- αλλα την επομενη μερα κιολας εκανα βολτες μεσα στο νοσοκομειο και ρωτουσα τις νοσοκομες ποτε μπορω να παω με το μωρο μου σπιτι. Το καλο ειναι οτι γεννησα οπως ακριβως ηθελα. Για αυτο μπορω να καταλαβω απολυτα τις κοπελες που θελανε να γεννησουν αλλιως αλλα δε μπορεσανε λογω ασχετων γιατρων.
Καταλαβαίνω... Σε ευχαριστώ για την απάντηση!...
Μην πέφτεις στην παγίδα να κατηγορείς τον εαυτό σου Ολίβια, γιατί έτσι δυναμώνει η αντίληψη των ασυνείδητων γιατρών. Δεν θα το ξεχάσεις, ούτε θα το προσπεράσεις, θα το βάλεις στη θέση που πρέπει και αυτή δεν είναι άλλη από την αρχή του προβληματισμού και της αφύπνισης για όλες τις μέλλουσες μαμάδες. Όλα γίνονται για έναν σκοπό, ο δικός σου ήταν οι 80000 μαμάδες που σε διαβάζουν. Δες το έτσι και πέτα τη θλίψη μακριά.
Η βιομηχανία της καισαρικής είναι ισχυρή στη χώρα μας για δύο λόγους: εξαιτίας των γιατρών που τη δημιούργησαν και τη συντηρούν και των γυναικών που "ψωνίζουν" από αυτή. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι πως οι γιατροί το κάνουν απολύτως συνειδητά ενώ οι έγκυες ( υπάρχουν και εξαιρέσεις) πέφτουν θύματα των προηγούμενων, αφού εκμεταλλεύονται την ευαισθησία της κατάστασης τους, τις αδυναμίες τους, τα άγχη τους, τις βομβαρδίζουν με ένα σωρό ανοησίες και μετά τι περιμένεις να αποφασίσει η έρμη μέλλουσα μαμά? Βάζουν μπροστά το καλό του μωρού λες και ο γιατρός νοιάζεται πιο πολύ για το παιδί από τη μάνα! Και σαν να μην φτάνει αυτό ακούς γιατρούς να λένε "εγώ δεν την πίεσα τη γυναίκα, μόνη της ( ή ο άνδρας της) το αποφάσισε". Δουλευόμαστε πραγματικά Ολίβια έχεις δίκιο. Μόνο που όλο αυτό το γεγονός (όπως και ο θηλασμός) έχει να κάνει με τη γενικότερη παιδεία της κοινωνίας μας και θα αλλάξει αν αφυπνιστούν οι συνειδήσεις όλων μας. Για την ιστορία γέννησα φυσιολογικά δύο παιδιά και στην πρώτη μου γέννα (χωρίς επισκληρίδιο) το παιδί πήρε πρόσθια θέση 15 λεπτά πριν έρθει στον κόσμο και ο γιατρός δεν σκέφτηκε ούτε λεπτό να κάνει καισαρική. Ήταν δίπλα μου συνεχώς (9 ώρες), μου κρατούσε αυτός το ένα χέρι και το άλλο ο άνδρας μου. Άκουγα τους άλλους να του λένε "κάνε καισαρική είναι τριήμερο εδώ θα μείνεις?' και αυτός θυμάμαι να απαντά " εγώ θα πετάξω το πτυχίο μου αν δεν γεννήσει η Σοφία φυσιολογικά". Στη δεύτερη γέννα με πιάσανε οι πόνοι 11 τη νύχτα, του τηλεφωνώ και δεν θα ξεχάσω πως εκείνος έφτασε πολύ πριν από εμένα στο μαιευτήριο (1 ώρα δρόμος), με περίμενε με το καροτσάκι στην είσοδο, μου έβαλε μια γλυκιά κατσάδα γιατί άργησα και μαζί με τον άνδρα μου πήραμε το δρόμο για την αίθουσα τοκετού, όπου 7 ώρες μετά γεννήθηκε το μικρό μου ζουζούνι. Επίσης δεν θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά και το χαμόγελο του όταν γεννιόταν τα παιδιά μου, ήταν ενθουσιασμένος, τα χάιδευε στοργικά, ένιωθε αυτό για το οποίο ορκίστηκε σαν γιατρός! Κι εγώ και ο άνδρας μου τον νιώθουμε πλέον δικό μας άνθρωπο. Δυστυχώς όμως δεν είναι όλοι οι γιατροί ίδιοι!
Ολίβια, θυμάμαι ότι διάβασα κάποια στιγμή από το Μάνο ότι έχεις "όραμα" να αλλάξεις το σκηνικό των τοκετών στην Ελλάδα. Αναρωτιέμαι αν έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι ο πρώτος σου τοκετός ήταν ακριβώς αυτό το "μάθημα" που χρειαζόσουν για να προχωρήσεις στην υλοποίηση αυτής της θαυμάσιας ιδέας. Μία "σύμπτωση" που θα αποτελέσει το υλικό που θα θρέψει το project σου (σημείωση: δεν πιστεύω στις συμπτώσεις! ;-) ) Μην κακολογείς τον εαυτό σου και αγκάλιασε αυτή την εμπειρία με αγάπη, γιατί σου πρόσφερε πολύτιμη γνώση που θα σε βοηθήσει στη συνέχεια. Δεν εννοώ "ευτυχώς που μου συνέβη αυτό", αλλά τη στιγμή που θα απελευθερώσεις το γεγονός από όλη τη συναισθηματική φόρτιση, θα απαλλαγείς και από τις ενοχές, οι οποίες είναι τελείως άχρηστες και καθόλου δε βοηθάνε το σκοπό σου. Δε φταις που συναίνεσες, δε φταίει καμία. Έκανες το καλύτερο που πίστευες με τα πράγματα που γνώριζες και με όσα σου επέτρεψε ο φόβος σου να τολμήσεις. Δεν είσαι κουτορνίθι, καμία δεν είναι. Ο φόβος είναι αυτός που υπερισχύει και μόνο όταν έρθουμε αντιμέτωποι με αυτόν μπορούμε να τον εξαφανίσουμε. Εσύ τον αντίκρυσες και τον εκμηδένισες και αυτό είναι πολύτιμο, γιατί έτσι μπορείς να φανείς χρήσιμη σε πολλές γυναίκες που αντιμετωπίζουν τον ίδιο φόβο και υφίστανται την ίδια τρομοκρατία. Εμένα η εμπειρία των τοκετών σου δεν μου φαίνεται καθόλου κοροϊδία, αλλά μία εκπληκτική σειρά γεγονότων τοποθετημένα με ακρίβεια για την επίτευξη του οράματός σου. Καλή συνέχεια, με αγάπη :-)
Δεν εχω γινει μανούλα.Παρακλουθώ το site απο την πρωτη φρουτοκρεμα της Αθηνας. Εχω πλεον μια δευτερη οικογενεια εδω μεσα και ας μην γνωριζω προσωπικα ΚΑΜΙΑ μανουλα. Καθε φορα που συζηταω με φιλες που γεννησαν(οι περισσοτερες με κεσαρικη), με την ξαδερφη μου(2 φυσιολογικους τοκ) με την μαμα μου(γεννησε φυσιολογικα) που εκανε εμενα ,και γενικα επειδη η μητροτητα ειναι κατι που με απασχολει γιατι καποτε -ευχομαι-να το ζησω και εγω , οσο και να μην το εχω ζησει ομως, με πειθει ολο σου το κειμενο. ΜΠΟΡΕΙ να ακουστει εξωφρενικο αλλα ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ .Κατανοω την αγανακτηση σου .ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ εμενα αυτο το "συστημα ευκολιας καισαρικης" που ΔΕΝ εχω γεννησει. Εγω θελω ομως μια χαρη απο σενα, ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ειμαι η επομενη ΑΝΑΙΤΙΑ καισαρικη (αν υπαρξει σοβαρος λογος ας ειμαι και με το καλο) ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΜΕ (και μενα και αλλες που ειναι σαν και μενα) θελω να διαβασω, παρεπεμψε με . Ν τ ρ έ π ο μ α ι που το λεω, αλλα ΔΕΝ ξερω ποιοι ειναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ λογοι καισαρικης (εχω ακουσει παααρα πολλα-δεν ξερω τι ειναι και τι οχι ) βοηθησε εμενα και οχι μονο, την Ελλαδα μας να μειωσει αυτα τα ρημαδο-ποσοστα.... και γω Μαζι σου λοιπον....αλλα θα προλαβω να μην μπω στην βαρκα χωρις να συντρεχει λογος κινδυνου? σας στελνω τα φιλια μου Μαρία Ευαγγελου
Manoules tou kosmou xipnate...Ola gia ta fraga ginonte!!!H ka8e kaisariki stoixizei gia ton giatro sas kai gia to nosokomio pou sas filoxenei 5 fores epanw apo oti mia kanoniki genna!To ti stoixizei stis psixies sas...megali istoria...Gennisa me fisiologiko toketo ena koritsaki kai eimai sigouri oti afto egine giati o ginaikologos mou den pigene gia ta fraga tis kaisarikis!Kai distixos aftoi oi gikaikologoi einai ligoi!!!
καλε δεν ισχυει αυτο στα δημοσια. εγω τα ιδια πλ´ηρωσα (βασικα τιποτε δεν πληρωσα) κι εμεινα και 6 μερες γιατι ειχα μπει 2 μερες πριν την καισαρικη για να μου παρακολουθουν το ταβανιασμενο κι ανεξελγκτο στον 9ο μηνα ζαχαρο μου. και δεν ειναι επειδη τα καλυψε ο εοπυυ, το ειχα ρωτησει πιο πριν.
Ολίβια, δεν εισαι καθόλου παρανοική που ακόμη 3,5 χρόνια μετά σε ενοχλεί. Ο τοκετός ειναι μια εμπειρία που σε συγκλονίζει και είναι δυνατή τοσο σωματικά οσο και συναιθηματικά. Είναι πολλές γυναίκες που τις ενοχλεί, που τις τρώει όλο αυτό που πέρασαν είτε καισαρική ειτε κολπικός τοκετός με το ετσι θέλω άλλων. Δυστυχώς οι περισσότερες το κρύβουν, το θάβουν, το σκεπάζουν με ενα "το παιδι μου ειναι καλα, αυτο εχει σημασια". Ο μόνος τρόπος να το ξεπεράσουμε και να κάνουμε καλύτερες συνθήκες για τις κόρες μας ειναι αυτο το κείμενο σου: να κάνουμε μια σοβαρη και ειλικρινη συζήτηση με τον εαυτό μας, να καταλάβουμε τις αιτίες όλου αυτού που μας ενόχλησε και να μην διστάσουμε να το λέμε.
Κορίτσι μου κ εγώ που γέννησα φυσιολογικά με πρόκληση κ έκανα επισκληρίδιο ενώ άντεχα κ αναγκάστηκαν να βγάλουν τη μικρή με βεντούζα, το σκέφτομαι και τρελαίνομαι. τρελαίνομαι πολύ. γιατί δε περίμενα. γιατί άκουγα τους διάφορους να μου λένε τις χαζομάρες τους. και τη γιατρό για βλακείες όπως "το παιδί είναι μεγάλο και πρέπει να βγει μέχρι τη ΠΗΤ" κ κανείς δε μου είπε πως ο υπέρηχος τις τελευταίες μέρες έχει μεγάλες αποκλίσεις στις μετρήσεις και στα κιλά.. κανείς δε μου είπε πως μωρά άνω των 4 κιλών βγαίνουν μια χαρά και με φυσιολογικό.. έψαξα αλλά μάλλον όχι όσο έπρεπε. αν ήμουν ενημερωμένη θα περίμενα. ήμουν βόδι. κ μου το είπε κιόλας η γιατρός, αν δε θέλεις, δε θα κάνουμε πρόκληση. αλλά άντε μετά να μιλήσω όταν έχω όλους τους άλλους από πάνω μου. ξανά θα ακούσω μόνο το ένστικτό μου, γιατί μόνο εγώ κουβάλησα και (με το καλό όταν και αν έρθει το δεύτερο) θα κουβαλήσω το μωρό μου.. κανέναν άλλον. μαζί σου κ εγώ στη βάρκα σου...
Κοριτσια μου γλυκα,μην τα βαζετε με τον εαυτο σας στο θεμα της καισαρικης...καθε επαγγελμα εχει τα μυστικα του και οπως ξερουμε ολες μας ποτε δεν θα ρισκαραμε σε ο,τι εχει σχεση με τα παιδια μας,ακομα και οταν ειναι ατην κοιλια μας.Σε αυτο ακριβως πονταρουν οι περισσοτεροι και μας οδηγουν στο χειρουργιο... Εχω κανει δυο γεννες φυσιολογικοτατα,πιο φυσιολογικα δεν γινεται,με μια υπεροχη γιατρο που ποτε μα ποτε δεν εθιξε το θεμα της καισαρικης.Το μονο της αγχος ηταν αν θα προλαβαιναμε να γεννησω γιατι εμενα 100 χιλιομετρα μακρια απο την κλινικη.Ολα πηγαν οπως θελαμε και την ευχαριστω πολυ που με βοηθησε να φερω στον κοσμο τα αγγελουδια μου! Με βοηθησε γιατι ξερουμε ολες μας πως η φυση γνωριζει απο μονη της και το σωμα εκτελει απο ενστικτο.Ο γιατρος ειναι η ασφαλεια μας,η παρηγορια μας εκεινη την ωρα. Μην τα βαζετε λοιπον με τον εαυτο σας,απλα οι γιατροι με την σωστη εννοια ειναι λιγοτεροι.Τωρα σχεδον ολοι κοιτανε αυτο που τους βολευει.Μονο μην ξεχναμε οτι η καισαρικη ειναι ενα χειρουργιο με ολους τους κινδυνους του...κανονικα πρεπει να γινεται σε συγκεκριμενες περιπτωσεις και μονο με την εγγραφη συγκαταθεση της επιτοκου,αλλα τη λειτουργει σωστα σε αυτη τη χωρα για να λειτουργησει και αυτο..
πω πω νομιζω οτι ειμαι απο τις πολυ λιγες που εξαρχης θελανε να γεννησουν με καισαρικη κ δεν αναρωτηθηκα ποτε για το θεμα!! φυσικα ειχα τους λογους μου κ αυτοι ειχαν να κανουν με την ανατομια μου.. αλλα οταν λεω οτι εκανα καισαρικη δεν αναφερω για ποιο λογο κ ουτε κ με ενδιαφερει η γνωμη των αλλων -κοινως δεν απολογουμε-.. ο γιατρος μου ηθελε κ προσπαθησε να με μεταπεισει αλλα δεν σηκωνα κουβεντα!! τη βρισκω τοσο μα τοσο ανουσια αυτη τη συζητηση.. Ολιβια χρονια πολλα λοιπον..ισως οπως εγραψες πρεπει να συγχωρεσεις κ να αφησεις το θεμα πισω σου..(ή μηπως να εκδικηθεις???) ολα γινονται για καποιο λογο κ ποιος ξερει..αν γεννουσες τελικα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ (μα τι λεξη κι αυτη τελοσ παντων..) να ειχες αλλα θεματα να αντιμετωπιζεις τωρα..
καλημερα. τι μου θυμησες! εζησα τα ιδια συναισθηματα απο την αναποδη ομως. εγω ειχα εναν απιστευτο φοβο για την γεννα και ετρεμα στην σκεψη του πονου (αυτη ειμαι, δεν μπορω να κανω κατι). και παντα ελεγα οτι θελω να γεννησω με καισαρικη αλλα και ο γιατρος μου και ο περιγυρος ηταν καθετοι. τελος παντων ερχεται η ωρα να γεννησω και τα ειδα ο λ α!!!!! πονουσα αφορητα, οι μαιες απανθρωπες, το περιβαλλον ψυχρο και εγω να κλαιω. επισκληριδιο δεν μπορουσα να κανω γιατι η διαστολη μου δεν το επετρεπε . μετα απο 3 ωρες τεχνιτους πονους (που οσες κανατε ξερετε πως ειναι) ακουω καποια στιγμη οτι το μωρο εχει αλλιωσεις παλμων και πρεπει να βγει με καισαρικη. και ετσι τα βασανα μου τελειωσαν και δοξα το θεο εχω ενα υπεροχο γιο. το παραπονο μου και η αισθηση κοροιδιας που δεν μπορω ακομα να ξεπερασω? το οτι δεν διεκδικησα το δικαιωμα μου να διαχειρηστω με τον δικο μου τροπο την γεννα μου. που αφησα αλλους στο ονομα της καλης συνεργασιας να μου πουν τι να κανω. που δεν απαιτησα ανθρωπινη συμπεριφορα και αντιμετωπιση. τωρα πια το φιλοσοφω και καταληγω στο συμπερασμα οτι ο τοκετος ειναι η πιο εντονη εμπειρια που βιωνει μια γυναικα και εκεινη την ωρα ο πονος, ο φοβος και ο ανθρωπινος παραγοντας μας κανουν να χανουμε λιγο απο τον εαυτο μας. και ας νοιωθω κοροιδο, πιστευω οτι εμαθα να ειμαι πιο εξυπνη και πιο διορατικη σε οτι αφορα τις προθεσεις των ανθρωπων.. ευχαριστω
Ευτυχώς για μένα,η γιατρός μου δεν μου συζήτησε ποτέ για καισαρική κ γέννησα φυσιολογικά την 38η!ήθελα όμως να αναφέρω περιστατικό των κουμπάρων μου που είναι για μήνυση!ζούνε σε πόλη κοντά στη θεσ/νίκη με καλό νοσοκομείο!όλα είναι τέλεια!η εγκυμοσύνη προχωρά ήρεμα κ το μωρό υγιέστατο!μέχρι την 36η που "είδε" ο "γιατρός" ότι το μωρό δεν αναπτύσσεται!!!!φαντάζεστε το άγχος του ζευγαριού!τους λέει να περιμένουν 2βδομαδες ακόμα κ να ερθουν θεσ/μίκη,σε μεγάλη κλινική να γεννήσουν γιΑ να γίνουν κ οι απαραίτητες εξετάσεις!γεννάει η κοπέλα με καισαρική,φυσικά κ που πλήρωσαν αδρα,ένα μωρό 3280 kg κ 49 cm!3μηνε μετά το μωρό αναπτύσσεται φυσιολογικοτατα!!τα συμπεράσματα δικά σας!!
Μη νομίζεις ότι τα πράγματα είναι πάντα ρόδινα και όταν γεννάς φυσιολογικά. Είναι λίγες οι γυναίκες που είχαν την τύχη να βιώσουν αυτή την εμπειρία όπως την ονειρεύτηκαν. Εγώ γέννησα στις 42 εβδομάδες, δεν δέχτηκα την πρόκληση, μάλωσα με την γιατρό μου, περίμενα να έρθει το μωρό μου και τελικά έσπασαν τα νερά μου Τετάρτη βράδυ και μέχρι την Πέμπτη το βράδυ ήμουν σπίτι με την μαία και περίμενα την διαστολή μου. Όταν ήταν γύρω στο τέσσερα πήγα στο μαιευτήριο. Να σημειώσω ότι το παιδί το ακούγαμε το ένιωθα ήταν καλά, έφαγα ήπια ανεβοκατέβηκα της σκάλες έφτασα σε πόνους 5λεπτου και τους περνούσα όρθια και με χαμόγελο. Όταν μπήκα στο μαιευτήριο μου κόπηκαν τα γέλια. Ήταν γύρω στις 11 το βράδυ και κανείς δεν φάνηκε να έχει σκοπό να με ξενυχτήσει. Με βάλαν στον καρδιοτοκογράφο και με ξαπλώσαν με το ζόρι σχεδόν πλήρως ανάσκελα. Με την κοιλιά 42 εβδομάδων για ξαπλώστε ανάσκελα. Και ξαφνικά μου ήρθε δύσπνοια και σε κάθε σύσπαση πέφταν οι παλμοί του παιδιού. Συνεχίστηκε αυτό για κανένα τέταρτο και μετά δεν άντεξα άλλο, σηκώθηκα και έκατσα κανονικά. Και άρχισα να αναπνέω κανονικά και οι παλμοί του παιδιού μια χαρά. Φωνάζω την μαία και της το λέω και με ξαναβάζει με το ζόρι ανάσκελα. Πάλι δύσπνοια, πάλι οι παλμοί κάτω. Μπαίνει ο αναισθησιολόγος και μου κάνει μια πανάθλια -άξια καταγγελίας- διάλεξη για το πως θα γλιτώσω την ταλαιπωρία και θα κοιμηθώ σαν πουλάκι και μαζί με το πρωινό μου θα μου σερβίρουν και την κόρη μου και πως αν πάω για φυσιολογικό θα μου πάρει όλο το βράδυ και θα πονάω και θα την ζορίσω και να μην φοβάμαι γιατί είναι έμπειρος και με αγαπάει αφού άφησε γυναίκα και τρία παιδιά μέσα στη νύχτα για να είναι δίπλα μου και ..........να μην συνεχίσω. Όλα αυτά με πόνους 5λεπτου και τον άντρα μου να είναι έτοιμος να εκραγεί. Ξαφνικά από το ζόρι και την ψυχολογική πίεση ,μια οι παλμοί μια το ανάσκελα μια ο μαλάκας να προσπαθεί να με πείσει μια η γιατρός μου άφαντη μια το νοσοκομείο, οι συσπάσεις αραίωσαν και το πόρισμα βγήκε, τέλος, καισαρική. Εκεί ποιος είδε τον θεό και δεν το φοβήθηκε. Άρπαξε ο άντρας μου την γιατρό και την ξέχεσε, έδιωξε τον αναισθησιολόγο, με έβαλε να κάτσω κανονικά και έγινε ένα πατιρντί που δεν χωράνε οι λεπτομέρειες. Ήταν έτοιμος να με πάρει να φύγουμε για το εφημερεύον νοσοκομείο, εγώ με διαστολή 6 να πονάω και να θέλω να πεθάνω γιατί είχα τόσο καλή ψυχολογία και με κάναν κουρέλι ,να μην μπορώ να σκεφτώ. Κάποια στιγμή μας αφήσαν μόνους με τον άντρα μου να αποφασίσουμε τι θα γίνει τελικά γιατί για να φύγουμε έπρεπε να έρθει ασθενοφόρο και να ειδοποιηθεί εισαγγελέας. Μετά απο λίγο ήρθε και η γιατρός με το πιο γλυκό της χαμόγελο και μας είπε οτι θα προσπαθήσουμε φυσιολογικά αφού το θέλω αλλά με επισκληρίδιο για να μην στρεσάρουν το παιδί οι συσπάσεις και η δική μου αγωνία πόνου. Μπούρδες φυσικά αλλά ο αναισθησιολόγος δεν έφευγε χωρίς το διακοσάρι και αν ήθελα να γλιτώσω την καισαρική έπρεπε να κάνω και εγώ λίγο πίσω. Τελικά και επισκληρίδιο μου έκαναν και μυοχαλαρωτική και ωκιτοκίνη και περινεοτομή και σε μια ώρα απο το πανηγύρι γέννησα, κολπικά όχι φυσιολογικά όπως ήθελα. Και το μωρό μου ούτε περιτύλιξη είχε , ούτε πρόβλημα άλλο να το πιέζει γιατί βγήκε με τρεις εξωθήσεις ούτε σε λάθος θέση ήταν ούτε ψηλά ούτε παραμύθια τούμπανα. Δεν μπόρεσα να την κρατήσω γιατί με έπιασε ένα έντονο τρέμουλο και δεν έλεγχα τα χέρια μου. Την είδα να φεύγει μέσα σε ένα πράσινο πανί και τον άντρα μου να τρέχει πίσω της, όσο με ράβαν και με ξηλώναν, μόνη μου. Ο τοκετός μου ήταν φυσιολογικός -να τον κάνει ο θεός- αλλά ήταν μια απο τις χειρότερες αν όχι η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου. Θέλω να καταλήξω οτι δεν δικαιώνεσαι πάντα, ναι μεν γλίτωσα μια αναίτια καισαρική αλλά δεν νιώθω περήφανη, νιώθω οτι παρόλο που τα "κατάφερα" (άκου να δεις έκφραση) καταστράφηκε μια απο τις πιο πολύτιμες στιγμές μου και μου άφησε ένα κενό. Το σύστημα γεννήσεων είναι απαράδεκτο απο όλες τις απόψεις. Απαράδεκτο. Εκείνη την Παρασκευή ξημερώματα που γέννησα, γεννούσαν άλλες οχτώ κοπέλες, μαντέψτε πώς, και οι οχτώ. Στην ενημέρωση του παιδιάτρου που μαζέψαν την δική μας φουρνιά δυο μέρες μετά ήμουν μόνο εγώ που γέννησα με φυσιολογικό - τρόπος του λέγειν- τρόπο. Ενιωσα τόσο άσχημα όσο δεν φαντάζεστε. Θέλω να κάνω δεύτερο και το σκέφτομαι και οτι συμβαίνει αυτό με θυμώνει ακόμα πιο πολύ.
Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό. Οι άνθρωποι είναι ελεεινοί. Και μόνο που φαντάστηκα να είσαι 42 εβδομάδων, να πονάς και δέχεσαι όλη αυτή την πίεση, συγνώμη που το λέω, μου ήρθε εμετός.
ax poso se katalavenw.
Διαβάζοντας το άρθρο, πραγματικά χαίρομαι για τον γιατρό που είχα...Μην νομίζετε....έτρεμα την γέννα. Παρά ταύτα είχα πάρει πολλά κιλά, ήταν το πρώτο μου μωρό και ήμουν άνω των 30 (χα χα). Όταν μου είπε ότι υπάρχει η περίπτωση καισαρικής κόντεψα να βάλω τα κλάμματα, κοκκίνισα από την πίεση. Με ησύχασε και μου είπε μόνο στην περίπτωση που δεν.... Γέννησα με κλεισμένη την 42η (!!!!) βδομάδα, με δυσκολούτσικο τοκετό, (ανέβηκε ο ειδικευόμενος πάνω μου για να σπρώξει την μικρή που δεν έλεγε να κατέβει), με βεντούζα αλλά φυσιολογικά. Και κράτησα στην αγκαλιά μου την μπέμπα μου 3450 ένα φυσιολογικό "καθαρό" (χωρίς κοκκινίλες και εξογκώματα από τη βεντούζα) μωρό. Για μένα ο καλύτερος γιατρός στον οποίο φυσικά πήγα και για το δεύτερο μωρό μου. Σε δημόσιο νοσοκομείο. Στην επαρχία. Χωρίς φακελάκι. Ο Θεός να τον αναπαύσει.
Κορίτσια έχω κανει 2 κούκλες φυσιολογικοτατα!!!η γιατρός μου ούτε για μια στιγμή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου δεν μου ανέφεραν τη λέξη ´καισαρική....πάμε φυσιολογικά μου έλεγε!!!εχουμε ´καταντησεί να θεωρούμε το να πει ο γιατρός μας οτι θα γεννήσουμε φυσιολογικά κάτι το εξωπραγματικό....άκουσα συγκεκριμένα απο την γυναίκα του αδερφού μου οτι μπράβο στην τάδε που γέννησε με ´καισαρική γιατι "ΑΚΟΥΣΤΕ"να φρικαρετε οτι το μωρο βγαίνει χαλαρό και χωρίς να κουραστεί....άρα μας το έχουν περάσει στο μυαλό μας οτι η ´καισαρική βγάζει"ξεκουραστω μωρά"...εγώ απο την εμπειρία μου σας λέω ένα πράγμα!!!!ειναι η απόλυτη ευτυχία να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο!!!!ποσο μάλλον "να πονεσεις "ακόμα και ώρες για να βγει απο το σώμα σου!!!!!!!
eisai lathos.....to paidi ti travaei den to skeftike kamia..oloi ton eautouli tous skeftikane...mpravo.......otan erthei h wra na genisette diskola ( den to euxomai se kamia pros theou) kai akoute apo ton giatro hTO VGAZOUME TWRA H TO XANOUME.........ola auta apo thn taleporia pou exei faei to paidi... as erthei mia na mou pei oti tha to ksanakanei fisiologika.....
Εγώ πάλι διαβάζοντας την ιστορία σου δεν βλέπω πουθενά να πιάστηκες κορόιδο όπως λες.Μιλάμε για προγραμματισμένη καισαρική και όχι επείγουσα.Που σημαίνει ότι κανένας δεν σε ανάγκασε,δεν σε υποχρέωσε να μπεις στο χειρουργείο.Μόνη σου (και δεν αναφέρομαι σε σένα συγκεκριμένα αλλά σε όλες όσες πάνε προγραμματισμένα) ξύπνησες εκείνη τη μέρα,ντύθηκες,πήρες τη βαλίτσα σου και τη κοιλίτσα σου και πήγες στο χειρουργείο.ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.Χωρίς να ψάξεις μια εναλλακτική λύση ή μια άλλη γνώμη για κάτι που ήθελες.Πρέπει να σταματήσουμε να ρίχνουμε το φταίξιμο μονίμως στους άλλους,πρέπει να κοιτάξουμε και τη δική μας συμμετοχή σε όλο αυτό που γίνετε με τις καισαρικές.Και έχουν ευθύνη και οι ίδιες οι γυναίκες.Διαφωνείς? Αν για παράδειγμα πρόκειται για το παιδί σου (χτύπα ξύλο να χρειαστεί ένα χειρουργείο) θα δεχτείς τόσο εύκολα να το βάλεις σε ένα χειρουργείο ή θα πάρεις 100 γνώμες?Συγνώμη αλλά αυτή είναι η άποψη μου ακόμα και αν είναι σκληρή.Είναι η αλήθεια.
μας εχουν για "βόδια" και "σφαχτα" που θησαυριζουν με ελαχιστο κοπο και χρόνο δυστυχώς...
Νιώθω σαν νε έγραψα εγώ το κείμενο... Βέβαια εγώ μπορώ να πω ότι προσπάθησα για φυσιολογικά, αλλά δεν το γλίτωσα τελικά το μαχαίρι... Δικαιολογημένα; Αδικαιολόγητα; Μόνο ο Θεός το ξέρει... Όταν γέννησα (όταν χειρουργήθηκα για την ακρίβεια) ήρθε να με δει στο μαιευτήριο για ξαδέρφη του άντρα μου, η οποία ήταν έγκυος στον 4ο μήνα. "Καλύτερα που έκανες καισαρική, μια ειδικός για τις μαθησιακές δυσκολίες μου είπε ότι τα παιδιά που γεννιούνται φυσιολογικά, πιέζεται το κεφάλι τους και έχουν περισσότερες μαθησιακές δυσκολίες (!!!!!!)". Περιττό να πω ότι μου σηκώθηκε η τρίχα... Είναι δυνατόν να πιστεύουν τέτοιες μ....κίες;;;;;; Και τώρα που μπήκε στο μήνα της, ο γιατρός της της είπε: Πότε σε βολεύει να γεννήσεις; Στις 6 ή στις 14 του μηνός; Έτσι καταντήσαμε τη γέννα, ραντεβουδάκι που μας βολεύει... Ο γιατρός θα ξεμπερδέψει τσακ μπαμ, η ξαδέρφη θα "σφαχτεί" τσακ μπαμ και κανείς δεν ρωτάει το μωρούλι αν είναι έτοιμο να βγει τσακ μπαμ... Θλίβομαι βαθιά με αυτήν την τακτική στην Ελλάδα και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ο Θεός να με αξιώσει να κάνω vbac την επόμενη φορά.
Στο δεύτερο άλλαξα Ε-Ξ-Ι (6) γιατρούς για να καταφέρω να γεννήσω φυσιολογικά! Σ'αυτούς ήταν κ ο πρώτος μου γιατρός,τον οποίο εμπιστευομουν απόλυτα μιας κ με είχε ξεγεννησει στην κόρη μου φυσιολογικά, τον έκανα στην άκρη όμως γιατί κάτι "ραγισε"μεσα μου.Χρειάστηκαν πολλά χρήματα σε διάφορους "γιατρους"για να καταφέρω το απλό,το φυσιολογικό,αυτο που κάθε γυναίκα δικαιουται...
Κατερίνα μπράβο σου!!!! είμαι στην 17η εβδομάδα και ήδη κι εγώ έχω αλλάξει τρεις γιατρούς και θα αλλάξω και άλλους δεκατρεις μέχρι να βρω αυτόν που θα μπορώ να εμπιστευτώ, είναι το 2ο παιδί μου, το 1ο το γέννησα φυσιολογικά αλλά πιστεύω καθαρά από τύχη γέννησα έτσι, στο τσακ τη γλύτωσα κι εγώ, μπράβο Ολίβια για το άρθρο, ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΨΑΞΤΕ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΜΠΛΕΚΕΙ!!!
μπράβο ρε Ολίβια να σαι καλά...επιτέλους η φωνή των γυναικών τα λέει τσεκουράτα σε όλους τους επαγγελματίες που βιάζουν την ψυχή μας για να μας αναγκάσουν να πειστούμε απο τη κοροιδία τους. Γέννησα φυσιολογικά τα παιδιά μου αλλά μου έκανε γιατρός - "αυθεντία" αναίτιο χειρουργείο ανοικτής κοιλίας για μ@@@@@ς λόγους αφού μου είπε τα χίλια μυρια για το τι θα πάθω αν δεν το κάνω.Πήγα σαν το πρόβατο στην σφαγή ετσι νιώθω και ακόμα το σκέφτομαι και τσατίζομαι που εβαλα τον εαυτό μου σε τέτοια διαδικασία και δεν αντέδρασα αφου το μέσα μου ούρλιαζε να ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΩ. Εμείς πρώτες πρεπει να αντιδράσουμε...ειμαστε ψαγμένες πιά, διαβαζουμε, ενημερωνόμαστε δεν είμαστε ζώα. Να τους κόψουμε τον βήχα γτ όσο βρίσκουν κορόιδα τόσο κάνουν οι απατεώνες.
θα συμφωνησω μαζι σου.εγω εχω 3 παιδια τα 2 μεγαλα και τωρα ενα μωρο 17 μηνων.1 εγκυμοσυνη επιπωματικος πλακουντας.ολα καλα αν δεν φυγει ο πλακουντας απο την μεση θα γινει καισαρικη αν φυγει φυσιολογικα μην στεναχωριεσαι.ολη η εγκυμοσυνη καλη μολις μπαινω στον μηνα μου ανεβαζω πιεση κλινικη μεσα για 5 μερες και μετα καθε μερα 3 φορες την ημερα στην κλινικη για να ακουμε το μωρο ολο το σκηνικο κρατησε 20 μερες.στο τελος γιατρος λεει προκληση το μωρο ειναι καλα αλλα δεν εχω αυτο το χτυπημα της καρδιας οποως το θελω,μεσα θα περιμενουμε ολη μερα και αν δεν γεννησεις σε 24 ωρες θα γινει καισαρικη.1997 χωρισ επισκληριο πονοι ανα λεπτο και ο γιατρος αταραχος θελει φυσιολογικη γεννα.οντως μετα απο 18 ωρες ανα λεπτο πονους και πιεση 21 και μαια που ειδικευοταν στον ανωδυνο τοκετο γυρισε τον γιο μου στην σωστη θεση και γεννησα φυσιολογικα.τον εχω θεο αυτον τον γιατρο.2 γεννα επισης πειπωματικος πλακουντας ολα καλα τελος του μηνα μου δεν ακουγα το μωρο επισηης προκληση ευτυχως πιο γρηγορη γεννα 1999 χωρις επισκληριο παλι.αλλος γιατρος γιατι εφυγα απο θεσσαλονικη.3 εγκυμοσυνη μετα απο 13 χρονια η πειρα πια σε ολο της το μεγαλειο. ο ιδιος γιατρος με την 2 γεννα μου.ολα καλα μπαινω στον μηνα μου γυρναει το μωρο με το κεφαλι πανω εχω μια περιπετεια υγειας του συζυγουκαι ειμαι και στα νοσοκομειο ολη μερα.το μωρο βαρεθηκε ξαναγυρισε μια βδομαδα πριν γεννησω ο γιατρος τον παρακαλουσα λογω κουρασης να κανω καισαρικη και αρνιοταν πεισματικα 3 γεννα εγω καισαρικη δεν την κανω.μπαινω επισης με προκληση αλλα την επισκληριο την εχουν ψομοτυρι .ειπα δεν βαριεσαι ασ δοκιμασω.περιμενω απο τις 8 το πρωι κατα τις 11 εσπασαν τα νερα διστολη 2 μεχρι τις 6 το απογευμα γιατρος αρχιζει να ανησυχει .δεν μπορω να κανω τιποτα δεν εχεις διαστολη εχεις παρει φαρμακα που θα γεννουσε ελεφαντας και εσυ τιποτα .καισαρικη μπαινω μεσα 2 γιατροι 15 λεπτα τραβουσαν το μωρο ειχε σφηνωσει το κεφαλακι του και δεν εβγαινε.σας κουρασα αλλα η πρωτη εντυπωση το πως θα μας μιλησουν οι γιατροι ειναι και το πιο σημαντικο για το αν κερδισουν την εμπιστοσυνη μας.η πρωτη μου γεννα ηταν απευθειας για μαχαιρι .το ρισκαρε ο γιατρος πιστευε σε αυτον και το αφησε μεχρι εκει που δεν θα πηγαινε αλλο.τον ευχαριστω παρα πολυ.ο δευτερος ο γιατρος τον εμπιστευτηκα ακομα περισσοτερο οταν μου ειπε 3 γεννα μαχαιρι δεν κανω και προσπαθησ ε αλλα το μωρο δεν ηθελε να βγει .3 γεννες και οι 3 με προκληση εγω πηγα εναντια στην φυση οσον αφορα την προκληση.αλλα πιστευω οτι παιζει ρολο και η ηλικια αλλο να κανεις παιδι μεχρι τα 30 και αλλο πανω απο 30.τα μεγαλα μου τα εκανα 24 και 26 χρονων αντιστοιχα και την μικρη μολις εκλεισα τα 38 νομιζω ειναι ενα θεμα.πιστευω οτι οι γιατροι που θελουν να κανουν καισαρικη για την ευκολια τους με καποιο τροπο στο λενε στην διαρκεια της παρακολουθησης μας.
Δυστυχώς και εγώ παω με αυτή τη βάρκα Ολίβια... και έχουν περάσει 2,5 χρόνια και δεν εχω ξεπεράσει την κοροιδια. πως περίμεναν να φύγει ο αντρας μου για να είμαι πιο ευάλωτη και κάναν το θεατρακι πεφτουν οι παλμοι (στο 80....) και μετα επειδή είχα κάνει επισκληρίδιο ήρθε η προισταμενη και ρωτησε: κυρια Γιατρε τι δικαιολογία να γραψω στην καισαρικη? και η γιατρος μου και καλά θιγμενη 'μα φυσικά την πτώση παλμων' μα 5 παιδια γεννησε εκεινη τη μερα, σε όλα επεσαν οι παλμοι.... και αλλα πολλα. το μουδιασμα στο κατω μέρος της κοιλιας μου και 10 μερες μετα που πήγα να κοψω τα ραμματα της το είπα και μου είπε 'στην καισαρική κοβονται νευρα δεν θα ξανανιωσεις ποτε το δερμα σου όπως πριν. αυτό κυρια γιατρε που εγω το λεω μικρό ακροτηριασμο ξεχασατε να μου το πειτε, απο τον 8ο όμως μου ειπατε όλες τις περιπτώσεις που ξεγεννησατε φυσιολογικά μια μανα που επεμενε και το παιδι απεκτησε μονιμα προβλήματα που θα τα γλύτωνε αν ειχατε κανει την αγια καισαρικη. και εγω όπως εσύ ολιβια είχα διαβασει και είχα ενημερωθει και πήγα σαν το προβατο στη σφαγη. ποσο διαφορετικά θα τα έκανα τώρα όλα... είμαστε πολλές όμως, γιατι δεν μπορούμε να κάνουμε κατι? κατι απλό? ρώτησα στον ιατρικό συλλογο της περιοχής μου αν μπορεί να μου δώσει τα ποσοστα των καισαρικών ανα γυναικολόγο. φυσικά και μου το αρνήθηκαν. αλλά καποτε δεν πρεπει να δημοσιοποιηθουν. να νοιαστει καποιος? η καισαρικη ειναι χειρουργίο, δεν ειναι φυσιολογικο και αφίνει ουλες και σημάδια σε σώμα και ψυχη. και ποιος γιατρος θα μου πει εμενα 'μηπως θες να κανεις 4 παιδια?' και αμα θελω? γιατι μου αφαιρεις το δικαίωμα?
Εχεις απόλυτο δίκιο σε όλα όσα γράφεις. Έχουν περάσει 16 χρόνια από την πρώτη μου γέννα και 13 από την δεύτερη και ακόμη σκέφτομαι ότι με κορόιδεψαν και μου στέρησαν το δικαίωμα να κάνω όσα παιδιά θέλω. Γιατί η καισαρική είναι χειρουργείο με όλα όσα προβλήματα έχει ένα χειρουργείο μετά. Και στην δική μου περιπτωση πέφταν οι παλμοί του παιδιού και απ'οτι έμαθα μετά και όλων των άλλων παιδιών και έτσι έκανα καισαρική. Για το δεύτερο ήταν φυσικό και επόμενο να γινει πάλι καισαρική. Μακάρι κάποια στιγμή να αλλάξει κάποια στιγμή αυτό.
Το πως νιώθει κανείς για τις εμπειρίες του (ΦΤ ή καισαρική) είναι μια καθαρά προσωπική και απόλυτα σεβαστή υπόθεση. Συχνά όμως τα όσα νιώθουμε καθορίζονται κατά πολύ (και χωρίς πάντα να το συνειδητοποιούμε) από το πλαίσιο (κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό) στο οποίο ζούμε, και το οποίο 'χρωματίζει' τις εμπειρίες μας και μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε ενοχές, τύψεις, θυμό, προκατάληψη κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση το πλαίσιο αυτό είναι η ευρεία πεποίθηση ότι η Ελλάδα είναι πρώτη σε καισαρικές (το οποίο υπονοεί ότι αυτές οι καισαρικές είναι και άσκοπες, αφύσικες, επικίνδυνες, καιροσκοπικές κλπ). Μπορεί και να είναι. Το έχω αναρωτηθεί κι εγώ πολλές φορές για την δική μου καισαρική (αν και ήταν μια ιδιαίτερα ανώδυνη και θετική εμπειρία την οποία δεν έχω -ακόμα- μετανιώσει). Διάβασα όμως πρόσφατα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο εδώ http://antikleidi.com/2012/11/25/the-traps-of-statistics/ που ρίχνει αρκετό φως στο θέμα "Ελλάδα και καισαρικές" και νομίζω θα σας ενδιαφέρει. Το παραθέτω για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
exw gennhsei 2 paidakia kai ta 2 fysiologika. me thn prwth genna na exei ksekinhsei afoy spasan ta nera, ponoi dne yphrxan......balame texnitous kai meta apo 14 wres ponoy k anamonhs me 2 fores me8h (giati fobomoyna episkliridia ktl) kai me parotrinsh kai pragmatika piesh ths gynaikologoy moy (giati 3 wres prin gennhsw tsirizei na mpw xeiroyrgio kai oriomouna kai eklega...alla h gynaikologos moy me parakalese na kanw ypomonh kai pws 8a ta kataferw ftanei h wra poy 8a dw to mwraki moy kai dne xreiazete na mpw xeiroyrgio afoy einai kala kai ayto kai egw) etsi loipon ta katafera kai gennhsa fisiologika.......to deytero para trixa 8a to gennoysa spiti ....eftasa sto nosokomeio kai moy eipan : mh sprwkseis se parakalw 8a bgei to paidi prpei na pame sthn ai8ousa...kai se 15 lepta gennhsa!!!! bebaia an den yphrxe ayth h xrysh gynaika den yphrxe kamia periptwsh na gennhsw fisiologika.......na wriome na mpw xeirourgio kai na me parakalaei na gennhsw fusiologika?????( aytos htan kai o logos pou thn epeleksa alllwste: oti htan h monadikh poy htan yper toy fysiologikoy toketoy apo tous giatroys sto nosokomeio mas). diabazontas ola ayta to mono poy 8elw na pw se oles tis manoyles einai pws den ftaite an mphkate telika gia kaisariki giati poly apla oti sou pei o giatros kaneis..giayto kai epelekses kai ton giatro poy epelekse allwste....dne eisai giatros esy o idios gia na ksereis ti prepei na kaneis.......kai otan proketai gia to mwraki sou, giato kalo toy 8a kaneis oti sou poyn....opote mhn to skefteste etsi...giati an arniosastan kai kati pa8aine to mikro....8a eixate xeiroteres tipseis giati dne akousate ton giatro me thn "emonh" ths fusiologikhs gennas kai gia ola ayta den 8a eixate to mwraki sas sthn agkalia sas kai fysika 8a skeftosastan pws gia ola auta ftegate eseis..... to mono pou sou prosferei h fysiologikh genna einai oti einai mia apisteyth pragmatika stigmh.....opws kai empiria poy dne 8a sou dw8ei me kanenan "allon tropo"....!!!!!!!!den 8a ksereis pragmatika pws, einai an dne to peraseis...an ponaei poly .... an ...an... an.......!!!!!giati pleon me thn episkliridio se kesariki,to blepeis to mwraki soy kai to akous apto prwto deyterolepto kai esy opws sthn fysiologikh genna. apla neyria zw para poly otan akouw manoules na lene aaaa xeiroterh h kaisariki, h oti kanoyn ta panta gia na dikaiologi8oun oti eprepe na mpoyn sto xeirourgio.......den xreiazete bre paidia!!!!!!!dne xreiazete na noiw8oun asxhma aytes poy exoyn kanei kesariki!!! pote mhn ntrepese gia kati poy epelekses h poy ekanes ....epeleksa "ayto" giati ayto moy eipe o giatros moy giautoys kai aytous tous logoys .
Καλημέρα, σε ποιο νοσοκομείο γέννησες και πως λεγόταν η γιατρός σου; Ευχαριστω!
asthn alejandroypolh
Γέννησα με καισαρική και δεν με έχει πειράξει καθόλου..... Τέτοια κολλήματα δεν έχω κορίτσια....
Ολίβια, αυτόν να τον συγχωρέσεις γιατί αλλιώς δεν έχεις μεγάλες ελπίδες να φτάσεις σε σημείο σχεδόν να το ξεπεράσεις. Τον εαυτό σου επίσης να τον συγχωρέσεις, γιατί δεν ήξερες. Δεν ήξερες ότι με το καλημέρα σας ο γιατρούλης είχε τσεκάρει πόσο τον παίρνει να λέει αρλούμπες. Είχε τσεκάρει αν εσύ είσαι τσαούσω ή πιο πράος άνθρωπος, πιο αθώος (όχι κορόιδο! Με τίποτα! Έχουμε φτάσει σε σημείο τον άνθρωπο που λειτουργεί καλή τη πίστει να τον θεωρούμε κορόιδο). Είχε τσεκάρει αν θα συμφωνούσε ο άντρα σου όταν θα σας πέταγε την ιστορία της αναγκαστικής καισαρικής. Επίσης και τη δεύτερη φορά νόμιζε ότι σε είχε και του την έφερες. Το πιο πιθανό ήταν να έχεις ξαναζήσει δύο φορές την ίδια ιστορία. Αλλά η πρώτη εμπειρία σε μεγάλωσε. Για σκέψου....αν το πρώτο παιδί είχε γεννηθεί φυσιολογικά και στο δεύτερο σου είχε πετάξει την ιστορία της υποχρεωτικής καισαρικής το πιο πιθανό είναι ότι και θα δεχόσουν και μπορεί να μην ασχολιόσουν τόσο με το θέμα μετά. Τώρα ασχολήθηκες πολύ. Κάποιοι έμαθαν από αυτό, κάποιοι όχι (αλλά δεν πειράζει, γιατί το άκουσαν. Σαν δεδομένο υπάρχει κάπου στο μυαλό όλων όσων το διάβασαν.) και μπορεί να ξεσήκωσες και άλλες να σκεφτούν λίγο πριν κάνουν ό,τι τους πει ο γιατρός. Όλα αυτά γιατί έχουμε μάθει να αφηνόμαστε στα χέρια των άλλων. Πάντα υπάρχει κάποιος που νομίζουμε πως ξέρει καλύτερα από εμάς. Έτσι λειτουργεί για χρόνια η δική μας κοινωνία. Αυτό μας μάθανε από τότε που ήμασταν μαθητές. Και επειδή όποιος δεν έχει δουλευτεί σοβαρά σχεδόν ποτέ του ή έχει δουλευτεί αλλά δεν το πήρε χαμπάρι, έχει μικρότερες πιθανότητες να καταλάβει γιατί θεώρησες ότι ήξερες καλύτερα από το γιατρό, θα υπάρξουν και φωνές που θα σου λένε ότι φέρθηκες απερίσκεπτα. Πρέπει να υπάρχουν και αυτές. Τέλος για το σε ποια περιστατικά πρέπει να δίνουμε σημασία στη ζωή και σε ποια όχι, εγώ πιστεύω σε όλα. Από τον τρόπο που χειριστήκαμε στα 20 το αγόρι που μας κορόιδεψε μπορεί να κρίνεται ο τρόπος που αργότερα θα χειριστούμε μια πιο σημαντική κατάσταση. Έχω δουλευτεί πολύ τα τελευταία χρόνια σε αρκετά θέματα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους (γενικά τύχανε πολλά μαζεμένα). Αν γυρίσω πίσω βλέπω ότι όλες τις φορές δουλεύτηκα γιατί είχα ακριβώς την ίδια στάση που είχα όταν με δούλεψε κι εκείνο το αγόρι στα 20. Όλα είναι σημαντικά. Ποτέ μη λέτε στον άλλον σιγά δεν είναι τόσο σπουδαίο αυτό, άλλοι περνούν χειρότερα. Πρώτον γιατί δεν ξέρετε τι έχει περάσει κι ο ίδιος και κυρίως γιατί όλα τα γεγονότα έχουν τη σημασία τους.
Εχεις πολυ δικιο σε όσα γραφεις...καταλαβαινω πως αισθανεσαι αν και ειμαι απο τις "τυχερες" που γεννησα δυο φορες φυσιολογικα χαρη στο γιατρο μου που ειναι αντιθετος στις καισαρικες και το παλευει μεχρι τελους...στην πρωτη επισκεψη που δεν ηξερα και τον ρωταγα οτι κουλο μπορεις να φανταστεις του λεω "πως θα γεννησω"; Και μου λεει " τι εννοεις; Κανονικα, οπως ολες οι γυναικες..αν θες καισαρικη, εγω δεν αναλαμβανω εκτος αν προκυψει στην πορεια & δεν μπορεσεις να γεννησεις αλλιως"μου χε φανει απολυτος κ δεν το εψαξα περισσοτερο..τωρα που διαβαζω και καπως εχω ενημερωθει περισσοτερο δεν με χαλαει τοσο το γεγονος απο μονο του, οσο το οτι αυτοι οι ανθρωποι πειθουν τις ασθενεις τους να κανουν καισαρικη χωρις να συντρεχει λογος...δημιουργουν ενα ψευτικο κλιμα με δηθεν σοβαρους λογους που οδηγουν σε καισαρικη, οι κοπελες τους εμπιστευονται και προχωρουν και στην ουσια τις κοροιδευουν στεροντας τους το δικαιωμα του φυσιολογικου τοκετου..α π α τ η
δεν ξερω αν ειμαι στο club των κοροιδων,μα ειμαι σιγουρα στο club των καισαρικων τομων.καισαρικη μετα την ΠΗΤ αλλα καποιες φορες νιωθω πως θα επρεπε να περιμενω λιγο ακομη....ο γιατρος φυσικα ειχε αλλη αποψη,και μετα την καισαρικη που επιβεβαιωσε πως ευτυχως εγινε , γιατι ο λογος που η μικρη μου δεν ειχε κατεβει ηταν τετοιος που δεν θα μπορουσε να γεννηθει φυσιολογικα...αλλα τελικα το πιστευεις??? ειναι λοιπον Ολιβια αυτα τα ποσοστα που αναφερεις που σε κανουν τα αμφισβητεις ακομη και τις αναγκαιες καισαρικες,που σιγουρα υπαρχουν και αυτες.στο επομενο παιδακι μου θα προσπαθησω λοιπον και εγω για εναν φυσιολογικο τοκετο .
Συμφωνώ μαζί σου. Ο γιατρός μου μου είπε ένα σωρό ψέματα για πιο λόγο θα κάνουμε καισαρική. Μου είπε έχεις αρνητικό τράχηλο και όσο και να προσπαθήσουμε με πρόκληση δεν πρόκειτε να γεννήσεις φυσιολογικά. Ο λόγος; Επειδή είχα περισσότερα κιλά, φοβότανε μιην δυσκολευτεί. Αλλά εμένα δεν με ρώτησε. Γιατί είπα εντάξει; Το πιο πιθανό είναι ότι πριν έναν χρόνο είχα μια παληδρόμηση 4 1/2 μηνών και δεν ήθελα με τίποτα να διακυνδυνεύσω. Και το ήξερε πολύ καλά αυτό ο γιατρός μου. Για εννέα μήνες όποτε πήγαινα τουαλέτα, έτρεμα την στιγμή που σκουπιζόμουνα, μην δω αίμα. Επίσης η ενημέρωσή μου στην πρώτη μου γέννα δεν ήταν και η καλύτερη που θα μπορούσα να έχω. Στην δεύτερη γέννα του ζήτησα να γεννήσω φυσιολογικά και επέμενα. Μου άλλαξε την ημέρα της ΠΗΤ και μπήκαμε 2 εβδομάδες νωρίτερα για γέννα. Έβαλε ένα υγρό στον ορό μου. Δεν κατάλαβα τίποτα απολύτως. Μετά μου είπε ότι το παιδί χάνει παλμούς και μπήκαμε για την δεύτερη καισαρική, με τρελά ευτράπελα μεταξύ του γιατρού μου, μέσα στο χώρο αναμονής με τους δικούς μου, στους διαδρόμους των χειρουργείων με την προϊσταμένη, ακόμα και μέσα στο ίδιο το χειρουργείο με την αναισθησιολόγο. Όταν γεννήθηκε η κόρη μυ μου είπε ότι είχε διπλωθεί δύο φορές με τον λώρο και ίσα που προλάβαμε. Δεν ξέρω τι να πιστέυψω. Ναι, λοιπόν, αισθάνομαι ότι ο γιατρός μου εξαπάτησε όσο αφορά το ζήτημα αυτό. Από την άλλη, χαίρομαι την αγάπη και την ζεστασιά των μωρών μου και αυτό εύχομαι σε όλες τις μανούλες, είτε γεννησαν φυσιολογικά είτε με καισαρική.
Κι εγώ στο club των "κορόιδων"! Σχεδόν δυο χρόνια μετά με τρώνε ακόμα τα "γιατί δέχτηκα, γιατί βάστηκα, γιατί δεν ήμουν πιο ενημερωμένη;" Με ένα μωράκι που στην 39η εβδομάδα γύρισε το κεφάλι επάνω, μετά από 2 ημέρες το ξαναγύρισε και μου το πήρε με καισαρική μετά απο υποτιθέμενη αποτυχημένη πρόκληση... Κι εγώ τον ξαναεμπιστεύτηκα γιατί και καλά θα γεννούσαμε φυσιολογικά το δεύτερο... Με προγραμματισμένο σπάσιμο νερών όμως... Ευτυχώς, και αν σε βοηθάει αυτό έβαλες λίγο το χέρι σου, τον άλλαξα νωρίτερα από εσένα, στην 32η εβδομάδα. Και πήγα στο γιατρό σου και ήμουν τυχερή και πολλή ήρεμη και αποφασισμένη και τα κατάφερα και γέννησα φυσιολογικά το δεύτερο μωράκι μου. Βίωσα τον δεύτερο τοκετό μου ακριβώς όπως τον ήθελα, αλλά δε λυτρώθηκα για τον πρώτο μου.. Νιώθω τύψεις και ενοχές απέναντι στο πρώτο μωράκι μου που άφησα να γεννηθεί τόσο απότομα και άγαρμπα, που δεν ήμουν η πρώτη που του σκούπισε το προσωπάκι του, που δεν το ακούμπησα παρά μόνο του έδωσα ένα σοκαρισμένο φιλί στο μέτωπο, που δεν το θήλασα αμέσως... Μακάρι να μειωθεί αυτό το απαράδεκτο ποσοστό...
«Θα γεννηθείς με συνοπτικές διαδικασίες γιατί στρεσάρεσαι στην κοιλιά της μάνας σου". Βασικά εμένα αυτό μου είπε ο δικός μου γιατρός για τη δική μου καισαρική και φυσικά πλέον είμαι σίγουρη πως κανένα στρες δεν είχε το δόλιο το έμβριο, εμένα μου προκάλεσε στρες και με έχωσε μέσα χωρίς κανένα άλλο λόγο! κανένα όμως! Κοιτάμε μπροστά και αλλάζουμε (αλλάξαμε χτες!) γιατρό... Συμφωνώ με όσα λες και νιώθω την οργή σου...
Δεν θα μπορούσαα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου.... Έχοντας την εμπειρία του vbac μπορώ μόνο να πω αυτό που απαντώ κάθε φορά που με ρωτούν για τις 2 "εμπειρίες"........ Η καισαρική είναι ένα χειρουργείο, ο τοκετός είναι κομμάτι της γυναικείας φύσης. Η διαφορά είναι τεράστια και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό για το νεογνό. Οφείλουμε να ενημερώνουμε και να προειδοποιούμε τις υποψήφιες μανούλες.... Προτιμώ να θεωρηθώ γραφική βοηθώντας έστω και μία εγκυμονούσα, παρά να είμαι "καθως πρέπει" και να αφήνω το 'σύστημα' να σφάζει με τόση ευκολία! Όλιβ μαζί σου!
μιας και εκανες vbac, κανουν συγκεκριμενοι γιατροι? μονο στην Αθηνα? η κανουν και στη Θεσσαλονικη? ευχαριστω εκ των προτέρων .!να σου ζησουν και τα δυο οπως και αν ηρθαν στον κοσμο!
Ναι αναλαμβάνουν συγκεκριμένοι/ες γιατροί και Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν αντίστοιχα γκρουπ σε μπλογκ αλλά και στο facebook.
Μόνο αυτό θέλω να πω και τίποτα παραπάνω, πριν λίγους μήνες βρέθηκα στα γενέθλια της κόρης της κολλητής μου και μιλούσαμε με τις υπόλοιπες μαμαδοφιλενάδες, και σχεδόν όλες μάλιστα είχαμε γεννήσει και την ίδια περίοδο, σχετικά με το θέμα της γέννας. Ε, λοιπόν σας πληροφορώ ότι ήμασταν εκεί πάνω κάτω καμιά δεκαριά και ΚΑΜΙΑ δεν είχε γεννήσει φυσιολογικά, όλες είχαμε κάνει καισαρική! Επίσης αναφέραμε στην συζήτηση και μερικές ακόμα "παθούσες" που δεν ήταν στην παρέα εκείνη την μέρα (και ήταν αρκετές και αυτές).Τυχαίο; Τα συμπεράσματα δικά σας...
ολιβια σε διαβαζω συχνα ..σε πολλα συμφωνουμε , ομως γιατι βρε κοπελα μου δυσκολευεις τοσο πολυ τη ζωη σου ? και συ και τοσες αλλες κοπελες που δεν μπορειτε να χωνεψετε την καισαρικη , την περινεοτομη (??!!) και τοσα αλλα? ας συνελθουμε λιγο και ας δουμε τα πραγματικα σοβαρα γεγονοτα που μας περιβαλλουν, γιατι πρεπει να γραφουμε και να ΞΑΝΑ ΞΑΝΑ γραφουμε τα ιδια που δεν εχουν καμια ουσια???? οτι εγινε εγινε, γιατι μερικοι δεν ειναι σε θεση να το συνειδητοποιησουν ποτε? Αν -χτυπα ξυλο- συμβει κατι κακο να δυσκολευτω να το χωνεψω, αλλα κατι κακο οχι κατι που δεν μου αρεσε...Να ευχεσαι μονο να εισαι καλα εσυ και η οικογενεια σου και ολα τα αλλα ειναι ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ...
Δεν κατάλαβες την σκέψη σε όσα έγραψα... Μου τη βιδώνει η κοροϊδια... Με τρελαίνει το ποσοστό των καισαρικών σ' αυτή τη χώρα. Και ξέρεις κάτι; Το αν συμβεί κάτι κακό εξαιτίας μιας καισαρικης που μάλιστα έγινε προγραμματισμένα πριν την ΠΗΤ ειλικρινά δεν είναι απαραίτητο να το μάθει κάνεις άμεσα... Οπότε... ας κρατάμε μικρά καλάθια
καλογραμμενο οπως πάντα και to the point! Πάντως Ολίβια, κι εγώ που στο πρώτο γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο και ωκυτοκίνη ¨ντε και καλά¨ και βεντούζα ¨ρουτίνας¨ και στο δευτερο άλλαξα γιατρό, τον έψαξα -όπως νομισα- πολύ και ήταν ¨του φυσικού¨, πάλι απογοητευμένη έμεινα, κ αναίτια περινεοτομή μου έκανε, κ καθηλωμένη με είχε, κ βεντούζα -το χειρότερο- πάλι στο παιδάκι μου έβαλε, απλά αυτή τη φορά δεν πήρα τα φάρμακα. Δεν ήταν μόνο δική σου η ευθύνη, πρωτίστως είναι του επαγγελματία, στον οποίο πηγαίνεις γιατί εσύ απλά δεν μπορείς να ξέρεις και να κάνεις αυτά που έχει σπουδάσει αυτός. Η εμπιστοσύνη που του έδειξες δεν ήταν, εκείνη τη στιγμή ιδίως, λάθος, λάθος ήταν που την καταχράστηκε. Τώρα έγινε, ας μάθουμε (κ εγώ μαζί) από τα όποια λάθη μας κ ας προχωρήσουμε! (μεθαύριο έχω ραντεβού με το γυναικολόγο μου πρπ και έχω σκοπό να του πώ ακριβώς οτι έχω στο μυαλό μου!!!)
ΕΓΩΩΩΩ που αλλαξα γιατρο τελευταια στιγμη γιατι ο αλλος μου ειπε φυσιολογικους τολετους δεν κανω!και μεγαλη μου τιμη που με δεχτηκε ο 2 τελευταια στιγμη! αλλα θα εφευγε διακοπες για πασχα και μου λεει θα σε παραπεμψω στο κ ταδε κοριτσι μου για να γεννησεις φυσιολογικα!ναι αλλα ο κυριος ταδε εχει κανει απιστευτα λαθη που σε καποια μωρα εχουν αφησει κουσουραρες οχι κουσουρακια! και εκει την πατησα εκει χεστηκα πανω μου και λεω να κανω προκληση στις 38 δεν εχει νοημα λεει ειναι ψηλα το μωρο σου θα παιδευτεις αδικα!και ετσι μπηκα για καισαρικη! θεωροντας οτι εξασφαλιζω την υγεια του παιδιου μου!γιατι μη γελιομαστε!!!!!!!!!!! Αν βαριοταν να με ξεγεννησουν παλι καισαρικη θα εκανα και ενας θεος ξερει πως θα εβγαινα απο εκει μεσα!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και να ασφαλως δεν μπορω να συγχωρησω τον ευατο μου,γιατι και εγω ειχα διαβασει!αλλα ειχα τοσο δυσκολη εγκυμοσυνη με τοξοπλασματα με ασχημες PAPP-A που ειπα δεν αντεχω αλλο θελω να γεννησω και να τον παρω αγκαλια! τωρα πληρωνω το τιμημα εχω τυψεις που δεν του εδωσα την ευκαιρια να γεννηθει οπως ηθελε και οπως επρεπε και οταν εκεινος θα διαλεγε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα και σε καταλαβαίνω αν και έκανα 2 φυσιολογικούς τοκετούς. Το σκεφτόμουν όμως από πριν: έλεγα "με λόγο ναι, χίλιες φορές αλλά όχι χωρίς προσπάθεια". Έχω όμως να πω ότι φταίμε εμείς πρώτα από όλα... όπως είπες κι εσύ θέλουμε την κοροϊδία. Στην 37η εβδομάδα ο γιατρός μου μου ανακοίνωσε ότι θα λείπει στο εξωτερικό για 3 μέρες και αν γεννήσω θα με αναλάβει άλλος. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ε, και; Γιατρός δεν είναι κι αυτός; Και μάλιστα της εμπιστοσύνης του δικού μου γιατρού. Τελικά γέννησα μία μέρα πριν φύγει ο γιατρός μου (χι χι) με φυσιολογικές συσπάσεις. Ξέρεις όμως κάτι; 3 γνωστές μου (η μία λόγω απουσίας και οι 2 λόγω εφημερίας συγκεκριμένου νοσοκομείου) προτίμησαν προγραμματισμένο τοκετό, το αποτέλεσμα; Καισαρική! Και ρωτώ... Μετά φταίνε οι γιατροί;
ετσι νιωθω και εγω,,,,πηγα σαν προβατο στην σφαγη.....ο γιατρος μου δημιουργησε τερατσιο φοβο, οτι υπηρχε πιθανοτητα να παθω προεκλαμψια λογο του οτι ειχα αυξημενη πιεση στα μητριαια αγγεια....πηρα και δευτερη γνωμη γιατρου που μου ειπε οτι εγω δεν θα εκανα καισαρικη και παλι ο φοβος μου νικησε, Και πηγα, Και εκανα.Και κοντεψα να χασω το παιδι μου γιατι επαθε πνευμοθωρακα.....ενα απο τα κακα της καισαρικης. Ριχνω φταιξιμο στον εαυτο μου που δεν εψαξα παραπανω,,,έπρεπε,,,,,, Ακομα ποναω για εκεινες τις μερες που ειχα γεννησει και περπατουσα στους διαδρομους της κλινικης βλεποντας τις αλλες γυναικες να εχουν διπλα τους τα μωρα τους, να τα θηλαζουν και εγω να εχω δει την φατσουλα του μονο καποια δευτερολεπτα μετα την γεννα και να ξερω οτι ειναι 200 χιλ μακρυα μου σε μια μοναδα εντατικης θεραπειας.....ασε Ολιβια.....μεγαλη πληγη....δεν ξερω αν θα κλεισει μεσα μου ποτε.....αλλα μαλλον ΠΟΤΕ
k egw mesa sth barka sou!symfwnw apolyta oti ginontai adikaiologhta teleiws.kai egw etsi eniwsa me thn kaisarikh mou plhrws adikaiologhth alla .... ti na kanw kremasmenh apo ta xeria enos giatrou pou allaksa bebaia meta alla twra oti egine egine mono prepei na to kseperasw gia na kanw k epomeno paidi apla me kata dikase pisteuw ...
Τώρα βρισκόμουν με μια παρέα στην οποία οι 2 εκ των 3 γέννησαν με καισαρική και πίστευαν και οι 2 φανατικά όμως, ότι δεν γινόταν αλλιώς!!! Εγώ ήμουν η μια κ μοναδική, έν προκειμένω, που έγινε αλλιώς...! Γέννησα φυσιολογικά. Το ήθελα, δεν ήμουν φανατική όμως, και αφού τελικά το κατάφερα, το γούσταρα και το γουστάρω ακόμα περισσότερο όσο περνά οκαιρός! Ηταν μοναδικό το ότι το μοιράστηκα με τον άντρα μου και ότι ακόμα και σήμερα 19 μήνες μετά, θυμάμαι κάθε λεπτό αυτής της μέρας. Δεν νομίζω ότι η μαμαδοσυνη συναρτάται με τον τροπο του τοκετόυ, έχει σχέση με εμάς, με το πως νιώθουμε εμείς για εμάς κσι εμείς σε σχέση με τη βιομηχανία του τοκετού ειδικά στη χώρα μας. Για την ιστορία να πω ότι από ένα σημείο κ μετά σταμάτησα να μιλάω στην παρέα. Οι άλλες 2 μαμάδες πέιτηκαν ότι ανέβηκαν το εβερεστ και όλα αυτά επειδή δεν γίνονταν αλλιώς...!
'Γεια στο στόμα σου σου βρε Ολιβια μου....είμαι κ εγώ άλλη μια μανούλα που βίωσε την εμπειρία της καισαρικης. Κατόπιν εορτής βέβαια, θεωρώ εντελώς ΑΤΟΠΟ και ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ αυτό μου το βίωμα! Τα συζητώ εδώ και καιρό τώρα με πολλές μανουλες αλλά.....δυστυχώς ...φωνή βοωντος ένα τη ερημω.....μου είναι δύσκολο να καταλάβω πως γίνεται και πολλές μανουλες επαφυονται σε αυτό το "φυσιολογικό" φαινόμενο που λέγεται καισαρικη......και αν τόλμησεις και το σχολιασεις, το συζητήσεις δίνοντας έναυσμα και τροφή για περαιτέρω έρευνα και ψάξιμο ....αμέσως εκνευρισμός, θυμός, ξεσηκωμός.....μην θιξεις τον γιατρό τους, την "απόφαση" τους με βάσει τα λεγόμενα του γιατρού, τον εφησυχασμό τους, το έτσι "επρεπε", το είμαι "μάνα" ούτως η άλλως......κανείς δεν αμφισβητεί την "ιδιότητα" της κάθε μανούλας....όλες αγαπούν, όλες λατρεύουν τα παιδιά τους!......όμως αυτό το φαινόμενο που σε καθετί που μας λένε οι γιατροί το θεοποιουμε και ενώ τα στατιστικά, τα γεγονότα, οι έρευνες, τα άρθρα, οι συζητήσεις θα έπρεπε να μας θορύβουν..παρολαυτα "επιλέγουμε" να μένουμε απαθείς στο φαινόμενο που μας κατακλύζει θεωρώντας το έτσι απλά την "μονη" διέξοδο για τα πάντα όμως! Σίγουρα έχουν σωθεί άπειρες ζωές!! Τι γίνεται όμως όταν το φαινόμενο παγιοποιειται και η καισαρικη έχει φτάσει να είναι ο πιο "σίγουρος" τρόπος να φέρεις το παιδί σου στον κόσμο?! Κανένας αντίλογος? Καμία απορία? Προβληματισμός? Δεν θα ήθελα να συνεχίσω άλλο......θα θεωρηθω πιο κυνική, πιο ψυχρή, πιο επικριτικη.....πάλι! Τα σχόλια δικά σας.......
Μαζί σου.....το γιατι ενώ το έβλεπα εκείνην την ώρα δεν σηκώθηκα να φύγω δεν θα μου το συγχωρέσω ποτε........μου έκανε και καλα πρόκληση αποτυχημένη.....εγω βέβαια συσπασεις δεν ένιωσα ποτε.....στην δεύτερη εγκυμοσύνη κατάλαβα τι θα πει συσπασεις....και φυσικά με άλλο γιατρό που πάλεψε μαζί μου να γεννησω αυτήν την φορά φυσιολογικά αν και δεν τα καταφέραμε δεν με πειράζει καθόλου...ξέρω ότι έκανα ότι γινόταν αλλα και ότι φρόντισε ώστε να βίωσε την καισαρικη σαν γεννα με τον άνδρα μου στο πλάι μου να είμαστε εκεί μαζί να δούμε το μωρο να βγαίνει να το πιάσει εκείνος αγκαλιά ,να το πάρω και εγω μετα αγκαλιά,κανονική οχι ένα φιλί στο μέτωπο όπως την πρώτη φορά,να το θηλασω στην ανανηψη και να μου προσφέρει την καλύτερη διαχείρηση πόνου ώστε να πονεσω ελάχιστα σε σχέση με την πρώτη φορα.....θυμάμαι εκείνη την μέρα ως γιορτή.....δυστυχώς οχι και την πρώτη μου φορά...πέρα βέβαια απο το μοναδικά υπέροχο συναίσθημα που ένιωσα οταν είδα την κορούλα μου....έχουμε δικαίωμα να γεννησουμε όπως θελουμε....ας μην μας τρομοκρατεί κανενας(πχ δεν μπορει να μπει ο συζηγος στην καισαρικη γιατι μπορει να λύποθυμισει ......Χοχοχοχοχοχο αστείο έστω ότι λύποθυμισει τι θα πάθει δηλ σε νοσοκομείο βρίσκεται κάποιος θα τον επαναφέρει δεν μπορει....)
Ολίβια, δε μπορώ να πω ότι ήσουν κορόιδο, αλλά μια νέα μανούλα, χωρίς εμπειρία και κάποιες πληροφορίες από δήθεν "ειδικούς" λανθασμένες. Επίσης, είχες άγχος και αγωνία να είναι καλά το μωρό σου. Σε ότι με αφορά, όταν επισκέφτηκα τον γυναικολόγο μου και μου επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη, του ξεκαθάρισα ότι θέλω να γεννήσω φυσιολογικά-ακόμη και αν αποτελούσα περίπτωση πιο ειδική και πιο δύσκολη από άλλες μανούλες-, το μόνο που μου είπε ήταν να ρωτήσω τον ορθοπεδικό μου γιατρό αν μου επιτρέπει τον φυσιολογικό τοκετό και εκείνος θα έκανε ότι η φύση του πρότεινε. Ευτυχώς όλα πήγαν πολύ καλά και γέννησα φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο, μετά από 14 ώρες από τη στιγμή που έσπασαν τα νερά. Φυσικά και αν ο θεός μας επιτρέψει και μας χαρίσει άλλο/άλλα παιδάκι/παιδάκια και πάλι φυσιολογικά θα ήθελα να γεννήσω....!!!Μάλιστα νομίζω πως οι πόνοι της καισαρικής είναι πιο δύσκολοι και βασανιστικοί από αυτούς του φυσιολογικού τοκετού. Μην έχεις τύψεις όμως εσύ κορίτσι μου,και το σκέφτεσαι τόσο πολύ, ότι έγινε, έγινε, πλέον δεν αλλάζει και προχωράς, μη γυρίζεις πίσω τις σκέψεις σου και βασανίζεις το μυαλό σου. Ήταν να γίνει...άστο, ξεπέρασέ το...!!!
6μιση χρονια μετά ακομη θυμωνω, ακόμη νιώθω κορόιδο και συνεχεια, συνεχεια συμβουλευω μαμαδες να περιμενουν το μωρο τους να γεννηθει οταν θα το επιλεξει! Και ωρες ωρες μου ερχεται απλα να βαλω τις φωνες και τα κλαματα μαζι!
60% καισαρικων στην Ελλαδα,τη στιγμη που το αντιστοιχο του.Ην.Βασιλειου και Η.Π.Α.ειναι περιπου 25% .τοσο μπροστα.εξωφρενικα μπροστα..δεν ειμαι μανουλα που γεννησε με καισαρικη,αλλα με προκληση γιατι.....''φτανει τοσο 38 εβδομαδων εγινες''..''για να το λες εσυ κατι παραπανω θα ξερεις'',σκεφτομαι.Ολες φανταζομαι σ αυτο το συστημα σε αυτη τη χωρα λιγο ή πολυ θα το ειπαμε..Αν το ηξερα απ'την αρχη,ολα θα ταν αλλιως
Έχεις απόλυτο δίκιο.. Δυστυχώς πολλοί γιατροί χρησιμοποιούν την καισαρική όχι σαν μια πραγματική ανάγκη, γιατί αλίμονο αν σου πουν το παιδί κινδυνεύει και πρέπει να την κάνεις καμία μανούλα δεν θα πει όχι, αλλά για να τελειώνουν γρηγορότερα και να σε "μαδήσουν" περισσότερο.. Πατάνε στον άγχος μας για το παιδί, ειδικά αν είναι το πρώτο, που ενώ έχουμε ενημερωθεί πάνω σε διάφορα θέματα την ώρα που θα μας πούνε για καισαρική παθαίνουμε ένα σκοτείνιασμα και δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε..Μη θεωρείς τον εαυτό σου κορόιδο γιατί δεν είσαι.. Είσαι απλά μια μανούλα που υπέκυψε έχοντας για γνώμονα το καλό του μωρού της..