Η ιστορία της Κατερίνας
(Η Κατερίνα γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο)
Διαβαζοντας κι εγώ όλες αυτές τις συγκινητικες ιστορίες τοκετού, είπα, Ολίβια μου, να σου στείλω κι εγώ την δικιά μου.
Γενικά είχα μια εγκυμοσύνη καλή, αν εξαιρέσουμε τους εμέτους που είχα μέχρι και τον πέμπτο μήνα. Όλα πηγαιναν καλά, ήμουνα πολύ ήρεμη και περίμενα μέχρι και 13 Αυγούστου που ήταν και η τελευταία ημερομηνία που μου είχε δώσει ο γιατρός μου.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
>Ειναι απιστευτα βαρβαρο αυτο που περασαν τα κοριτσια, δεν επιτρεπονται τετοια περιστατικα στην εποχη μας. Αναρωτιεμαι ΠΟΥ γεννησατε!!!
>πωπω ρε κοριτσια χαρα στο κουραγιο σας..πως αντεξατε?εγω ειμαι φυγοπονη και δεν μπορω να φανταστω να περνα μανα τετοια ταλαιπωρια..
τουλαχιστον αξιζε τον κοπο το αποτελεσμα..ισως εσεις να αγαπατε ενα κλικ παραπανω τα παιδακια σας με τοσα που περασατε για να τα φερετε στον κοσμο..
Νινα
>Κι εγώ τα ίδια κορίτσια... Μία έπιανε, μία δεν έπιανε. Μου έκαναν επανατοποθέτηση, μου έβαζαν πιο δυνατή δόση, τίποτα..Ούτε που ξέρω πόσες δόσεις μου έβαλαν αφού γεννούσα για καμιά εικοσαριά ώρες...
>Να σου ζησει η κορουλα σου!!το ιδιο ακριβως επαθα και εγω μονο που δεν με επιασε καμμια δωσει απο τις 3 που μου εκανε ο αναισθησιολογος,καταλαβα τα παντα.μονο που η τελευταια δοση με επιασε οταν γεννησα και μετα και αφου με ραψανε!!!