Μήπως μετάνιωσες;;
Ο πρώτος άνθρωπος που τηλεφώνησα, όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος (μετά τον άντρα μου φυσικά!!) ήταν μια πολύ καλή μου -τότε!- φίλη, η οποία ήταν, τελικά, από τους ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν το λιγότερο για την εγκυμοσύνη μου και κατ’ επέκταση για την Αθηνά.
Όσο και να θέλεις να το αποφύγεις, δεν μπορείς: με το που γίνεσαι μάνα, ξαφνικά ασχολείσαι ΚΥΡΙΩΣ με αυτό. Αν και ώρες ώρες με πιάνει το παράπονο για τους ανθρώπους που χάθηκαν, κακία δεν κρατώ!* Είναι λογικό. Εγώ ασχολούμαι πλέον με καρότσια και οικογενειακές εκδρομές και πολύ λιγότερο με τη μουσική, τα γκομενοκουτσομπολιά, την τηλεόραση και ακόμα λιγότερο -για την ακρίβεια καθόλου πια- με άγριο clubbing, bouzouking κοκ.
Ξέρετε, λίγο πριν γίνω μαμά, είχα ρίξει ούτως ή άλλως τους ξέφρενους ρυθμούς της ζωής μου. Από αγριόγατο, έγινα σπιτόγατο, έτσι η μετάβαση στη ζωή ως μαμά έγινε σχετικά ομαλά.
Καμιά φορά με ρωτάει ο Μάνος (και καλά ναζιάρικα):
– Μήπως μετάνιωσες; Μήπως θα ήθελες να βγαίνεις με τις φίλες σου έξω και να πηγαίνεις σε πάρτι και clubs;
Πείτε μου… Πείτε μου ακόμα και εσείς που δεν έχετε παιδιά… Είναι δυνατόν να αντικρύζετε καθημερινά ένα τέτοιο πλάσμα…
… να ξέρετε ότι δημιουργήθηκε από εσάς, ότι σας κοιτάει στα μάτια και λιώνει, ότι είναι κομμάτι της ψυχή σας…
…και να μετανιώνετε που δεν μπορείτε να πάτε στα…. μπουζούκια;
Ε ΠΟΤΕ!!
(χαχαχα)
Ολίβια
* Τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων μπορεί να αλλάζουν, οι ζωές τους να μην έχουν πια κοινό σημείο αναφοράς, αλλά όταν έχεις υπάρξει φίλος με κάποιον, το να χαρείς με τη χαρά του είναι, νομίζω, αυτονόητο.
Περίμενα από κάποιους ανθρώπους να απλώσουν το ξερό τους και να πάρουν ένα τηλέφωνο, να στείλουν ένα sms, ένα Facebook message, ρε αδερφέ και ας χάνονταν μετά. Αλλά πού; Δύσκολο πράγμα…
Μόλις γέννησα, εντυπωσιάστηκα από το πόσοι πολλοί άνθρωποι μου ευχήθηκαν με όλη τους την καρδιά, αλλά εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο από το ότι στην πλειοψηφία τους ήταν άνθρωποι που δεν είχαμε ποτέ πολλά πολλά!!!!!
Οι άλλοι; Οι φίλοι οι καλοί, οι αγαπημένοι, που είχαμε φάει και πιει μαζί;
Χαμένοι στο διάστημα!!!
(Κάποια στιγμή θα σας πω μια ιστορία…)
(Κάποια στιγμή θα σας πω μια ιστορία…)
ti mou thumises... otan me p;hgan apo thn ethousa toketou sto krevati moy amesws esteila mnm se mia filh moy gia na ths pw domatio k wres episkepthriou... mane 4+ mhnes kai akomh den exei fanei... oute ta thlefwna den dhkwnei... kai pragmatika den mporw na katalavw ton logo. Vevaia tha shmfonhsw me thn margarita... oi pragmatikoi filoi den xanontai... H fili moy k plewn koympara moy den mporese na einai ekei (h mpempa ths htan 1 mhnwn, k den eixe poy na to afhsei) omws h psuxh ths k to mualo ths htan ekei kai to thlefwno tou antra m eixe parei fwtia...
Από δική μου εμπειρία θα πώ οτι οι αληθινοί φίλοι είναι πάντα εκεί... Στη δική μου παρέα (4 κολλητών φιλενάδων- οι 2 με παιδιά) και οι μαμάδες και οι άτεκνες -προς το παρόν- δίνουν χώρο, χρόνο και το ενδιάφέρον τους στις υπόλοιπες φίλες τους. Και μωρουδοσυζητήσεις θα κάνουμε αλλά και τις εξόδους μας σαν παρέα ακόμα κρατάμε....Εντάξει οι άτεκνες μας βρίζουν καμιά φορά αμα το παρακάνουμε με τα μπεμπεδονέα ... Αλλά πάντα είμαστε εκεί η μία για την άλλη!
Η αληθεια ειναι οτι εχω αναθεωρησει πολλα πραγματα. Και αυτο που τελικα διαπιστωσα ειναι οτι ολα τα σημαντικα πραγματα στην ζωη μας αλλαζουν πολλα(σχεσεις με αλλους ανθρωπους και εμας του ιδιους). Απο τοτε που παντρευτικα τον πριγκιπα μου (πριν 2 χρονια) εχω αλλαξει πολυ σε ολα τα επιπεδα..μεσα απο ομορφες και δυσκολες στιγμες. Και τωρα που περημενουμε τον οκτωμβρι την πριγκιπεσα μας παλι βλεπω και αισθανομαι διαφορετικη.Αισθανομαι οτι ωριμαζω μερα με την μερα. Η εκγυμοσυνη ειναι μια στιγμη στην ζωη μου που προσπαθουσαμε και θελαμε πολυ...δεν παυει ομως να ειναι πολυυυυ δυσκολη. Εκει που το μονο που ονειρευεσαι ειναι να κρατησεις στα χερια σου αυτο το πλασματακι ξαφνικα αγχος...για ολα..για ολη αυτη την αγνωστη κατασταση. Ε λοιπν εγω και ο ανδρας μου το περναμε εντελως μονοι μας.Κανενα τηλ. και ενδιαφερον απο κανεναν (ουτε γονεις ουτε φιλες). Και μαλιστα πολλες κακιες..πολλες...!!!! αλλα δεν με απασχολει τωρα πια γιατι μας κανει πολυ δυνατους σαν οικογενεια!!! δενομαστε ακοομα πιο πολυ μετ ον αντρα μου..μαθενουμε μαζι απο αυτη την διαδικασια τα παντα απο την αρχη...ξαναγενιωμαστε μαζι!!! απο κει και περα ροδα ειναι και γυριζει!!!!!
Ολιβάκι μου ανήκω ακόμα στην κατηγορία άτεκνη αλλά αν ήμουν στην θέση σου το ίδιο θα ένιωθα... περιττό να σου πω πως η υποτιθέμενη καλύτερή μου φίλη "εξαφανίστηκε" με το που έπιασα δουλειά και μετά από λίγους μήνες αρραβωνιάστηκα (στην προκειμένη περίπτωση μάλλον λόγω ζήλειας διότι η συγκεκριμένη είναι και άνεργη και μόνη σαν το λεμόνι) οπότε δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα είχε συμβεί αν το μπαμ είχε συμβεί αν το πακέτο ήταν γάμος και παιδί... Σε αντίθεση ο καλύτερος μου φίλος-αδερφός με το που έμεινε η κοπέλα του έγκυος ήταν τόσο χαρούμενος που το μοιράστηκε μαζί μου αμέσως και φυσικά και εγώ τον ρωτάω για την μπουμπού και αυτός πάντα ενδιαφέρεται για μένα και για το αν έχω προβλήματα.... (και προσοχή μιλάμε για χαζομπαμπά με τη βούλα) Κοίτα να είσαι ευτυχισμένη με τον άντρα σου και τα δυο ζουζούνια σου που όλοι εμείς αγαπάμε, και μην σε απασχολούν τέτοιοι άνθρωποι...όπως σε έβγαλαν από τη ζωή τους βγάλε τους και απο τη δική σου... (και όταν και αν κάνουν παιδιά να δεις που θα σε παίρνουν τηλέφωνα και θα σου ζητάνε και συμβουλές) Φιλάκια πολλά
Ολίβια τι να σου πω τωρα? οτι η επι 18 χρονια κολλητη μου ΚΑΙ κουμπαρα μου οταν εμαθε(η πρωτη που το εμαθε)οτι ειμαι εγκυος εξαφανιστηκε απο προσωπου γης? χαθηκαμε για παντα? δεν μπορω να το πιστεψω..ουτε οτι ζηλεψε ουτε οτι κολλησε στο οτι πρεπει να βαφτισει το μωρο ουτε στο οτι ειχε προβληματα και δικες τις σκοτουρες. οφειλε στην σημαντικοτερη περιοδο της ζωης μου να ειναι εκει διπλα μου και εαν ειχε φροντισει να μου μιλησει για τα θεματα που την απασχολουσαν θα ημουν και εγω εκει.. οσο εγωιστικο και αν ακουστει θεωρω οτι το σημαντικοτερο ολων ηταν η νεα ζωη που ηρθε στον κοσμο.. Θυμωσα πολυ στεναχωρηθηκα,το βιωσα ακριβως με τα σταδια που βιωνεις ενα χωρισμο..ομως λυπαμαι αλλα ΤΕΛΕΙΩΣΕ..Κοριτσια,τον αντρα σας,τα παιδακια σας και 2-3 φιλους για να πινουμε κανενα καφεδακι..ολοι καποια στιγμη χανονται..
Δεν έχω μετανιώσει που έκανα τον γιο μου, είναι κομμάτι μου και μέσα από αυτόν έχω αναπτυχθεί και έχω φτάσει σε συναισθηματικά επίπεδα που ούτε τα είχα φανταστεί ποτέ. Ομως ειναι φορές, όπως ας πούμε χτες αργά το απόγευμα, που επιστρέφοντας από την θάλασσα, θα θελα...να, πώς να το πω... να μη γυρίσω σπίτι, να τον κάνω μπάνιο, να του βάλω να φάει, να απλώσω πετσέτες, να πλύνω πιατα, να βάλω πλυντήριο, να του διαβάσω και να πάει για ύπνο αλλά να ξεπλυθώ στο ντους της παραλίας, να φορέσω το παρεό μου και να χαλαρώσω με όμορφη παρεούλα και ένα ποτάκι στο διπλανό μπαράκι που έπαιζε χαλαρή μουσική, μέχρι αργά τη νύχτα... Αυτό.
Oh yes! Τόσο αληθινό!
kai egw exasa oles moy tis files alla den peirazei.twra poy kai aytes kanoyne paidia isws katalavoyn.gennhsa sta 23 thn prwth moy korh kai phga na meinw se allh polh enw oi files moy spoydasan kai oi perissoteres einai akoma anypantres kai ekleisa ta 32 twra. gia ta paidia moy den metaniwnw pote!!!!!!!!!!
Kαλησπέρα, Ολίβια θέλω να σου πω την δικιά μου άποψη, την δικιά μου εμπειρία, ως άτεκνη και ανύπαντρη. Πρώτα απ' όλα θέλω να σου ξεκαθαρίσω ότι ως ένα σημείο συμφωνώ με αυτά που λες. Σίγουρα η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων (οι κολλιτες σου, οι φίλες σου ακόμα κ οι συγγενείς σου) μπορεί να αλλάξει μετά απο ένα γεγονός. Μπορεί να μην είναι αυτή που περιμένεις εσύ ή ή αυτή που θα ήθελες εσύ ή αυτή που θα έπρεπε να είναι λόγο της σχέσης που είχατε/έχετε. Δεν γίνεται όμως να έχεις την απαίτηση, ακόμα κ απο τους πιο δικούς σου ανθρώπους, να αντιμετωπίσουν πχ μια εγκυμοσύνη κ τον ερχομό ενός παιδιού, έτσι όπως θα ήθελες εσύ. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ανάλογα συμπεριφέρεται. Εσύ μπορεί να τρελαινόσουν με πχ την εγκυμοσύνη της πιο καλής σου φίλης, αυτό δεν σημαίνει ότι κ το άλλο άτομο (αυτή η φίλη) έπρεπε οπωσδήποτε να τρελαθεί με την δικιά σου εγκυμοσύνη. Κάθε άνθρωπος δίνει στον άλλον αυτά που μπορεί. Εσύ απ' ότι έχω καταλάβει έγινες μητέρα σε νεαρή (σχετικό είναι αυτό, όπως το πάρει κανεις) ηλικία, η φίλη σου όμως (που μάλλον θα είναι της ίδια ηλικίας κ αυτή) μπορεί να ήταν σε φάση πιο ανέμελη, πιο χαλαρή, μπορεί να μην αγαπάει τα παιδιά τόσο πολύ (ακόμα κ το παιδί της καλύτερης της φίλης), μπορεί να νοιώθει περίεργα, ζει σε μια διαφορετική κατάσταση κ την δικιά σου δεν μπορεί να την αντιληφθεί. Η κοπέλα (ξεκαθαρίζω ότι μπορει να κάνω λάθος, σαν παράδειγμα το λέω) μπορεί να μην σου έδειξε το ενδιαφέρων που εσύ θα ήθελες, αλλά μπορεί να σου δώσε αυτό που μπορούσε εκείνη την στιγμή. Ας μην προδικάζουμε πράματα, ας βάζουμε κ τον εαυτό μας λίγο στην θέση του άλλου, να σκεφτούμε γιατί μπορεί να φέρεται έτσι κ ας κάνουμε κ μια συζήτηση μαζί του. Ας πω όμως την δικιά μου εμπειρία. Η καλύτερη μου φίλη στα 23 της έμεινε έγκυος κ γρήγορα γρήγορα παντρεύτηκε. Εγώ χάρικα πολύ με την χαρά της κ ήμουν και είμαι δίπλα της, αν όχι σε όλα, σίγουρα σ' αυτά που μπορώ. Ήμουν ενθουσιασμένη με την εγκυμοσύνη της. Ήταν η πρώτη μου φίλη που θα έκανε παιδί! 'Ηταν η πρώτη μου φίλη που θα παντρευόταν! Την ημέρα που μπήκε στο νοσοκομείο για να γεννήσει, αμέσως μετά την δουλεία έτρεξα κ έμεινα δίπλα της ή περίμενα έξω στον διάδρομο μέχρι αργά το βράδυ. Τελικά έφυγα (επειδή δούλευα το πρωί) μισή ώρα πριν γεννήσει. Την επόμενη ημέρα μετα την δουλειά πήγα κατευθείαν! Το ίδιο πάνω κάτω έγινε κ όταν έμεινε για 2η φορά έγκυος, όπου κ στο δεύτερο της παιδί είμαι κ νονά!! Είμαι η νονά του Γαβριήλ και είμαι πανευτυχής! Παρόλα αυτά όμως η φίλη μου άλλαξε. Δεν μπορούσε να κάνει αυτά που κάναμε πριν. Όχι δεν παραπονιέμαι και καταλαβαίνω απόλυτα γιατί "άλλαξε". Κ εγώ θα "άλλαζα". Κ εγώ θα "αλλάξω" όταν παντρευτώ και αποκτίσω παιδί. Αυτό όμως που δεν μου άρεζε ήταν το εξείς. Ότι όποτε βγαίναμε για ένα καφέ, το μόνο που συζητούσαμε ήταν για το παιδί ή για τα παιδιά (πιο πολύ αυτό που περιγράφω γινόταν όταν ακόμα είχε το ένα παιδί, μετά το δεύτερο είχε ηρεμίσει, είχε ξανά "αλλάξει"), τι κάνει το παιδί, τι τρώει, πόσο κοιμάτε, αν έβηξε, αν έκανε μαλακά ή σκληρά κακακια κ ότιδήποτε άλλο είχε να κάνει με το παιδί. Δεν είχε κάποιο άλλο ενδιαφέρων, δεν ενδιαφεροταν για τίποτα άλλο. Ήταν το μόνο για το οποίο ήξερε κ μπορούσε να συζητήσει. Επίσης μιλούσε κ για τις υποχρεώσεις τις κ ως σύζυγος κ νοικοκυρά. Αν δεν της έλεγα απο μόνη μου τα νέα μου, τα προβλήματα μου, ότιδήποτε, πολλές φορές αυτή ούτε καν με ρωτούσε. Και αν με ρωτούσε, πολλές φορές δεν περίμενε να τελειώσω αυτό που ήθελα να πω και άλλαζε την συζήτηση. Επίσης, όταν της μιλούσε σχεδόν δεν με άκουγε. Καταλάβαινα εκείνη την στιγμή ότι το μυαλό της ήταν αλλού, στο παιδί, στο σιδέρωμα κλπ κλπ κλπ. Το μυαλό της δεν ήταν σε εμένα, που μπορεί να την είχα ανάγκη εκείνη την στιγμή να με ακούσει (δεν νομίζω ότι ήταν εγωιστικό αυτό εκ μέρους μου, ήθελα για 5-10 λεπτά την προσοχή της). Κ τελευταίο, συνέχεια με έλεγε να παντρευτώ και να κάνω παιδί. Το έλεγε συνέχεια, είχα κουραστεί να το ακούω. Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι αυτό ήταν κάτι που εγώ δεν το ήθελα τότε, όπου δεν το είχα ανάγκη, ότι δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Νόμιζε ότι επείδη χαιρόμουν με την χαρά της ότι κ εγώ αυτό ήθελα. Να παντρευτώ κ να κάνω παιδί. Αυτό όμως ήταν το δικό της όνειρο, η δική της ανάγκη, η δική της σωτηρία. Όχι όμως το δικό μου όνειρο ή η δικιά μου ανάγκη. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με στεναχωρούσε αυτό. Γι' αυτό σας παρακαλώ, όσες απο εσάς μανούλες, έχετε ακόμα φίλες που είναι ελεύθερες και άτεκνες μην τις παρεξηγείτε αμέσως και όταιν βγαίνετε έξω μαζί τους για καφέ αφήστε τες να σας μιλήσουν, ρωτήστε τες πως είναι, πως περνάνε κλπ κλπ κλπ. Μην επικεντρώνεστε μόνο στα δικά σας θέματα, στο παιδί σας κλπ κλπ κλπ. Ναι θέλουν να μάθουν αλλά θέλουν και να ακουστούν, θέλουν για λίγα λεπτά την φίλη τους πίσω, κ όχι για να βγουν έξω, να τα πιουν κ να χορέψουν μέχρι το ξημέρωμα, αλλά γιατί απλώς έχουν ανάγκη την φίλη τους! Η δικιά σας ζωή στρέφεται γύρω απ' το παιδί σας κ εγώ το καταλαβαίνω κ οι φίλες σας το καταλαβαίνουν, όμως δεν στρέφονται κ οι ζωές των φίλων σας γύρω απ' το δικό σας παιδί. Δώστε λίγο χρόνο στην φιλία!!! Μην νομίζετε ότι όλοι κ τα πάντα πρέπει να στρέφονται γύρω απο εσάς κ τα παιδιά σας. Αν θέλετε οι φίλες σας να ενδιαφέρονται ουσιαστικά για εσάς τότε πρέπει και εσέις να κάνετε το ίδιο προς αυτές! Επίσης αφήστε τες να σας δώσουν αυτό που μπορούν κ όχι αυτό που εσείς θέλετε. ΕΠΙΣΗΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΌΤΙ ΌΤΑΝ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΠΗΓΑΊΝΕΙ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΊΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΣΧΕΣΗΣ ΑΥΤΗ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ!!!!! Εγώ απογοητεύτηκα λίγο απ' την στάση της φίλης μου. Τι έπρεπε να κάνω τότε Ολίβια ή Μαρία ή Δέσποινα ή τάδε ή τάδε (τυχαία ονόματα); Να διακόψω την φιλία μας; Όχι! Δεν της μίλησα ποτέ γι' αυτό, ούτε εκ των υστέρων, ειδίκα όχι εκ των υστέρων, γιατί την ξέρω, την ξέρω πολύ καλά κ δυστυχώς δεν πρόκειται ποτέ να το παραδεχτεί. Οπότε τι έκανα; Αραίωσα λίγο τις επισκέψεις μου στο σπίτι της κ την άφησα να μιλάει γι' αυτά που θέλει, όσο θέλει, ας πούμε ότι κατά κάποιον τρόπο "αδιαφορούσα" κ το βάζω σε εισαγωγικά γιατί πάντα με ενδιέφερε/φέρει η ζωή της. Σκέφτηκα να περιμένω κ κάποια στιγμή θα ηρεμίσει, κάποια στιγμή θα το καταλάβει κ αυτή μόνη της. Κ έτσι έγινε. Όχι ότι δεν μιλάει συνέχεια για τα παιδιά της, αλλά τώρα πια ρωτάει με ενδιαφέρων για εμένα κ με ακούει, δίνει λίγο χρόνο κ σε εμένα. Οπότε υπάρχει κ η αντίθετη εμπειρια!!!!
Νελη εχεις τοσο δικιο....μα τοσο...Εχω κι εγω 2 παιδακια μικρα οι φιλες μου ολες ετυχε και καναμε οικογενεια και παιδια την ιδια περιοδο εκτος απο μια...Ξερεις ποσες φορες οταν βγαιναμε οι τεσσερις μας για καφε μονοπωλουσαμε την κουβεντα με τα παιδια μας και η κοπελα ακουγε και οχι μονο ακουγε αλλα ενδιαφεροταν να μαθει τα νεα τους και φυσικα ενδιαφεροταν αφου τα αγαπαει πολυ. Μετα ομως γυρναγα σπιτι και σκεφομουν γμτ οκ εμαθα για το μικρο της Α. για την μικρη της Β για τη φιλη μου ομως δεν εμαθα τιποτα τι κανει πως τα περναει κλπ κλπ. Ελπιζω να εχω βελτιωθει τωρα και πιστευω οτι εχω ακομα και οταν βρισκομαι με αλλες μαμαδες προσπαθω να ΜΗΝ μιλαω για τα παιδια μου με δυσκολια βεβαια αλλα προσπαθω. Με μετρο κοριτσια ειναι κριμα να χανονται οι φιλιες για τετοιους λογους...Φυσικα θα μιλησουμε για τα παιδια μας αλλα ας δωσουμε και λιγο χρονο στις φιλες μας να μιλησουν για τα γκομενικα τους. Τι θα παθουμε δλδ εαν για μια ωρα δεν μιλησουμε για πανες και γουλιες και αγκου? Τι θα παθουμε αν κατσουμε να ακουσουμε για την εξοδο τους στο Ρεμο?
Συμφωνώ απόλυτα μαζι σου!
poso dikio exeis....genhsa to deftero paidi mou...kai oi antropoi pou mou efxhthikan einai metrimenoi sta daxtyla tou xeriou..kai den fusika den htan aftoi pou perimena..alla aftoi pou den to fantazomouna pos tha me plhsiazan na mou efxhthoun....giati arage na uparxei tosh zhlia kai kakia apo dikous sou anthropous??
axxxxxxx ponaei auto to thema....den xeiazete vevaia na sas pw posoi apomakrinthikan apo konta mou akoma kai h adefh mou pou mexi xtes imastan kollites twra pou dianeiw thn eyteh egghmosunh mou.... kai pagmatika den mporw na to ksepeasw oso gia ta mpouzoukia kai ta ksenixtia... xaxaxaxaxaxa den thn allazw me tipota thn simerhnh mou zwh!
Koritsia egw 8a sas pw ena prama. Mia para para para polu kali mou fili kai sunadelfos k daskala kai ola ta pada gia mena, polu simadikos an8rwpos, otan apofasisa na mi kanw ekstrwsi STAMATISE NA MOU MILAEI. Epa8a to sok tis zwhs mou fusika, apo tote exoun perasei 2 xronia sxedon k akoma de m milaei. Zileia ennoeite k ola auta ta arrwstimena, k i sxesi den itane soi fusika, eixe polla 8emata, eprepe na epanaprosdioristei h na leiksei alla opws katalava mia agumosini kseka8arizei para polu to topio!
Ούτε εγώ θα πω κάποια ιστορία. Αλλωστε με καλύψατε! Θα ήθελα να πω στην efikel μπράβο σου κορίτσι μου!!! Θέλει ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΓΚΙΑ να μεγαλώσεις μόνη σου ένα παιδί!!! Πάντα το έλεγα και θα το λέω!!! Οσο για τον κύριο που θέλει να έχει παιδί μόνο μέσω γάμου, να χαίρεται της απόψεις του. Εχει ο καιρός γυρίσματα πες του. Οσο για τους δικούς σου... Γι' αυτό λένε ότι τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε...
συνηθως οι ξενοι ανθρωποι ειναι καλητεροι απο τους δικους μας....σε νοιαζονται κ σε στηριζουν στα δυσκολα κ στα ευκολα και οι δικοι σου αυτους που πραγματικα θα ηθελες κοντα σου δεν υπαρχουν....κ ομως πρεπει να μαθουμε χωρισ αυτους κ να τους κλεινουμε κ εμεισ την πορτα μας οπως εχουν κανει κ οι ιδιοι αμετρητες φορες αλλα δεν το κανουμε......ποσο ασχημο ειναι να εισαι μονος.......[κ να εχεις κ μερικους καλοθελητες να στο υπεν8υμιζουν συνεχως ενω ξερουν ποσο πονας μεσα σου...]
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πραγματική φιλία στις μέρες μας.. Οι δύο καλύτερες μου φίλες "χάθηκαν" απ'τη ζωή μου, η πρώτη όταν γνώρισα τον άντρα της ζωής μου.. και η δεύτερη όταν έμεινα έγκυος!!!!!!!!!
νομιζω σε μενα περασε απαρατηρητο.. πηρα 1-2 φορες τηλ να βρεθουμε με φιλη μου ,το επαιξε ιστορια οτι τρεχει και απλα εφαγε χ και δ ξαναασχοληθηκα... Ειναι ασχημο ομςσ να σε υπολογιζουν για ποτε και ξενυχτι και να μην εχουν δει ποτε το μςρο σου απο την ωρα που γεννησες.. Απ'την αλλη...so what?????? ο μπεμπακος μου ειναι παντα προθυμος για βολτα και καφε με ολους τους φιλους που τον ζουνε και τον αγαπουμε.. φιλια πολλα!
πεστα ολιβια.οχι μονο χανονται δεν μπαινουν και στο κοπο να σε παρουν τηλεφωνο να σου ευχηθουν γιαυτο το παιδι που γεννησες γιατι δεν προλαβαινουν.ουτε στην βαφτιση φυσικα.εμεις που εχουμε παιδι δεν ξερω πως προλαβαινουμε
πεστα ολιβια.το ιδιο προβλημα εχω κι εγω.ουτε ενα τηλεφωνο που εμαθε οτι γεννησα.τηνκαλεσα και στην βαφτιση και δεν φιλοτιμηθηκε να παρει να μου ευχηθει(ηξερα οτι δεν μπορουσε να ερθει λογω αποστασης)και οταν ειναι αθηνα ποτε δεν προλαβαινει να ερθει στο σπιτι να μας δει.κριμα για αυτους που χανονται.εμεις και παιδι καναμε και κανεναν δεν ξεχασαμε....
Νομίζω μόνο σε πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις θα μετάνιωνε κάποια για το παιδί της! Να γράψω όμως κι εγώ όσο σύντομα μπορώ την εμπειρία μου. Ανύπαντρη μητέρα μιας μπέμπας 4 μηνών, στα 42 μου! Εδώ να δείτε ξεκαθάρισμα!Ο πατέρας μου και ο αδελφός μου επέμεναν να ρίξω το παιδί (η μητέρα μου δεν υπάρχει στη ζωή). Κι επειδή δεν τους άκουσα δεν ήρθαν ούτε στη γέννα ούτε έχουν φανεί πουθενά! Αλλά και ο πατέρας του παιδιού το ίδιο! Εμφανίστηκε μόλις πρόσφατα να τη δει (λέει δεν ήθελε να έχει παιδί χωρίς να παντρευτούμε -το αν ταιριάζαμε και το πώς μου φερόταν δεν τον ενδιέφερε)! Ευτυχώς, όλες οι φίλες μου αλλά και άνθρωποι από το πουθενά μου στάθηκαν σε όλες μου τις δυσκολίες. Και φυσικά δεν το μετάνιωσα που την κράτησα και χαίρομαι κάθε μέρα μαζί της! Και χαίρομαι και για το -έστω και επώδυνο- ξεκαθάρισμα που μου έδειξε την αλήθεια της ζωής μου τελικά!
Tίποτα στη ζωή δεν είναι ή μαύρο ή άσπρο. Αναλογικά, η ζωή μιας σύγχρονης ελληνίδας γυναίκας δεν είναι είτε τα μπουζούκια είτε ένα μωρό. Στερεότυπες εικόνες και τα δύο. Κατά τη γνώμη μου, λάθος να πέφτουμε με τα μούτρα σε οτιδήποτε. Ούτε οι φιλενάδες μας που τα πίνουμε παρέα είναι η ζωή μας όλη, ούτε ένα μωρό μπορεί να καλύψει τα όποια συναισθηματικά μας κενά. Οι φιλίες ή μάλλον οι γνωριμίες, ανανεώνονται αναλόγως την ηλικία και την ωριμότητά μας. Η φίλη που δεν πέταξε στα σύννεφα με την εγκυμοσύνη της κολλητής της δεν είναι απαραίτητο ότι ζηλεύει ή ότι δεν αγαπά τα παιδιά. Μπορεί απλά να βρίσκεται σε φάση πιο ανάλαφρη όπου οι μαμαδοκουβέντες δεν την ευχαριστούν αρκετά γιατί σε τελική ανάλυση δεν την αφορούν. Ούτε το ότι γίνεσαι μητέρα σημαίνει ότι παύεις να είσαι άτομο που διασκεδάζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, χορεύει στα κλαμπ ή μιλά για τα γκομενικά (των άλλων). Η εμπειρία μου μέχρι τώρα μου έχει διδάξει να μην κρέμομαι συναισθηματικά από ένα και μόνο ον, ακόμα και αν αυτό είναι μελλοντικά το παιδί μου.
ΩΡΑΙΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΓΕΙΑ ΣΑΣ..ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΑ 19 ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΙΚΕΙΑ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΦΗΒΟΣ,ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ,ΕΧΩ ΤΗΝ ΡΟΥΛΙΤΣΑ ΜΟΥ 4ΕΤΩΝ Κ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΟΥ 2,5.ΕΧΑΣΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ[ΛΟΓΩ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ]ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΟΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ],ΤΙΣ ΕΞΟΔΟΥΣ ΜΟΥ...ΤΑ ΠΑΝΤΑ..ΤΩΡΑ ΖΗΤΗΜΑ ΑΝ ΘΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ Κ ΑΝ ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ,ΣΠΑΝΙΑ ΘΑ ΒΓΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ Η'ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΞΑΡΤΩΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ Κ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΒΡΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΙΑ ΔΟΥΛΙΤΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ Κ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΞΕΧΝΑΩ ΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ...ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ.....ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΩ ΓΙΑΤΙ ΟΣΟ Κ ΧΑΛΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ Κ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΟΛΑ.....Κ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΖΗΛΕΥΩ ΓΙΑΤΙ Η ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΛΕΩ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ Κ ΑΥΤΕΣ Κ ΘΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΥΚΑ....ΑΛΛΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΕΓΩ.....ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΜΕ ΨΑΞΕΙ ΜΑ ΚΑΛΑ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΞΕΧΝΑΝΕ;ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΤΥΧΑΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΛ ΑΛΛΑ ΚΑΜΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ...ΣΠΑΝΙΑ ΚΡΑΤΑΝΕ ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΦΙΛΙΕΣ...........ΓΙΑΥΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΟΥΛΕΣ ΜΑΣ.....[ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ]
αχχχχχχχ!ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ....ΕΓΩ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΡΗΜΗ ΑΠΟ ΦΙΛΕΣ(ΧΑ!) ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΞΑ ΠΕΡΙΟΧΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ....ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΛΗΓΩΝΕΙ.....ΚΑΤΙ ΟΜΩΣ ΕΜΑΘΑ ΑΠ΄ΟΛΑ ΑΥΤΑ....ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΣΟΥ, ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΟΤΙ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ...ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!!!!!!!!!!
>πιστευω πως ειναι καταρα να μην μπορεις να χαρεις με την χαρα και την προκοπη των φιλων σου.. σα να φταιν αυτοι που δεν παει καλα η δικη σου ζωη. εχω νιωσει πολυ πικρα και απογοητευση με το συγκεκριμενο θεμα.. αλλα στο τελος λεω να ναι καλα και ας μην μας αγαπαν.
>η αλήθεια είναι ότι, ευτυχώς θα πω εγω, υπάρχουν και κάποιες στιγμές στη ζωή μας που φαίνονται ποιοι ειναι πραγματικά δίπλα σου και σ'αγαπάνε.σημασία έχει ο κάθένας να είναι ευτυχισμένος με τις επιλογές του και να νιώθει πλήρης.όσο για τα clubs και τα ξενύχτια συμφωνώ απόλυτα. δε μου λείπουν καθόλου! να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!
>άσχετο θα σας φανεί θαρρώ, αλλά μην κατηγορείτε τόσο εύκολα τους ανθρώπους για ζήλια. προσωπικά το έχω για πολύ βαριά κατηγορία.
και μου φαίνεται πολύ υπεροπτικό να σκέφτομαι ότι ο κόσμος με ζηλεύει.
εντάξει τελείωσα. :ρ
φιλί στο μυτάκι της γλύκας!
>Η Αθηνά είναι γλυκύτατη!
>Olivia an kai sou grafw sunithws epwnuma,gia eunoitous logous den tha ithela na grapsw onoma se auto to post.
Dustuxws dextika auti tin erwtisi apo tin idia mou tin aderfi.Otan emathe oti eimoun egkuos,ekane les kai emeina egkuos sta 15 mou (eimoun 25).Otan de,tis eipa oti telika tha kanoume politiko gamo gia ta tupika kai thriskeutiko meta ti genna,i apantisi tis itan "Asta auta,giati tis ma....kies pou kaneis tha tis lousteis!".Otan gennisa ti mikri me to kalo kai fanike na to ksepernaei to prwto sok anevika sti Thes/niki gia tis etoimasies tou thriskeutikou gamou.Ki ekei mou ekane tin erwtisi pou me apoteleiwse "Den metaniwses pou ekanes paidi prin to thriskeutiko gamo?Pote tha xaseis ola ta kg pou pires gia na eisai wraia me to nufiko?".Ola auta apo mia mana 2 paidiwn..
Dustuxws tous suggeneis sou den mporeis na tous dialekseis...
>Οι φιλίες μου δοκιμαστηκαν σε δύο έντονες εμπειρίες της ζωής μου.
Η μία όταν πέθανε ο πατέρας μου και η άλλη όταν γέννησα τη μικρή. Η λύπη διαδέχθηκε τη χαρά, γιατί όταν έχασα το μπαμπα μου ήμουν ήδη έγκυος στον έκτο μήνα.
Οι φίλοι μου ήταν ΟΛΟΙ εκεί! Ενωμένοι σαν μια γροθιά.
Και στην κηδεία του μπαμπά μου που έγινε στην επαρχεία και ταξιδεψαν όλοι 4 ώρες για να παραβρεθούν, αλλά και στην γέννηση της αγαπημένης μου μικρής, περίμεναν από τις δέκα το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι στο μαιευτήριο. ΟΛΟΙ!
Νιωθω τόσο ευλογημένη που η ζωή ήταν τόσο καλή μαζί μου και έφερε στο δρόμο μου τέτοιες φιλίες.
Συμπέρασμα: Οι αγνές και καθαρές και αληθινές φιλίες είναι αυτές που αντέχουν.
Το ερώτημα αυτό με ταλάνιζε καιρό, αλλα την απάντηση μου τη δίνει η κόρη μου κάθε φορά που μου λέει "μαμα!! απώ" (=σ'αγαπώ)
Όσο για την προηγούμενη ζωή μου βεβαίως και τη νοσταλγώ! Γι' αυτό άλλωστε κανονίζουμε με τις κολλητές μου καπου κάπου καμιά εξόρμηση τύπου: ladies night οut! ;-)
Σισσυ!
>Και η φωτογραφια της Αθηνουλας............ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!! Παντα χαμογελαστη να ειναι κι εσεις μαζι της!!!!
>Καποια στιγμη, ειτε με το γαμο, ειτε με το παιδι, αλλα ακομα και με τα διαφορετικα πανεπιστημια, διαφορετικοι δρομοι στη ζωη μας μας αναγκαζουν να το κανουμε αυτο το ξεσκαρταρισμα.... δεν ειναι παντα κακο.... ο καθενας κραταει στη ζωη του αυτο που κατι του προσφερει, ειτε αυτο ειναι γελιο, ειτε ο απλος καφγες με τσιγαρο, ειτε γνωση!!!!
>magkaki...
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΞΕΝΥΧΤΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ (ΚΑΙ ΝΟΝΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ). ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΖΑΝ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΘΑ ΜΕ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΛ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΩ ΘΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΜΑΣ. ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΑΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ...ΜΠΙΜΠΕΡΟ...ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΩ ΛΙΓΟ,ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΩ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΞΕΝΥΧΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΨΕΜΜΑΤΑ,ΑΛΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΖΗΤΑΩ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ...ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΧΟΡΤΑΣΑ...ΤΟ ΞΕΠΕΡΝΑΩ ΓΡΗΓΟΡΑ..ΧΙΧΙΧΙΧΙ...!!! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΤΥΨΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΛΙΓΟ ΕΞΩ,ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ...ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΠΩς ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ!!! ΟΜΩς ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩς ΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΙΑ ΣΤΟ ΤΟΣΟ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΤΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ (ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ). ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ , ΠΟΥ ΚΑΛΩς 'Η ΚΑΚΟΣ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΧΑΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑΚΙΑ ΜΑΣ...ΚΑΙ ΕΠΙΣΗς ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩς ΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ...ΟΠΟΤΕ...ΠΕΙΤΕ ΝΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ,ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΕΙΣ...!!!
>καλά, η συγκεκριμένη φωτο της Αθηνάς δεν ΥΠΑΡΧΕΙ!!! Να τη φας ολόκληρη!!! Μου ξαναθύμισες πως είναι τα μωράκια χωρίς δόντια!!! χαχαχαχα
Τώρα στο παρασύνθημα : ΠΟΤΕ των ποτών (και όχι των ουισκι! :P) δεν το έχω μετανοιώσει!!! Αυτό είναι το δημιούργημα μεταξύ εμένα και του άντρα μου και είμαι περήφανη για αυτό! Πλέον ξενυχτάω γιατί η μικρή μου βγάζει δοντάκι και πονάει ή έχει πυρετό και όχι στο πάγκο του μπαρ πίνοντας ολόκληρο το βόσπορο! Όσες φίλες ήταν πραγματικές έμειναν κοντά μου άσχετα με τις δικές τους φιλοδοξίες ή σχέδια γιατί άλλωστε όπως είπε και η Σαμάνθα στις υπόλοιπες 3 φίλες της στο sec and the city 2 : we made a deal years ago... men, babies i dosen't matter... we are soul mates!!!
>mhn sygxyzeste.....h zwh einai wraia kai me ola ayta!!!!!!
>Δεν εχω μετανιωσει για τπτ απολυτως!
Αρραβωνιαστηκα στα 19 μου,εμεινα 7 χρονια αρραβωνιασμενη(και δεν σκοπευα να παντευτω αν δεν εμενα εγκυος)και τωρα εχω μια κορουλα 9 μηνων. Ειμαι 27 και ζω σαν παντρεμενη εδω και 5 τουλαχιστον χρονια.Σας διαβεβαιω πως δεν ζηλεψα ουτε 1 στιγμη το clubbing και την πιο μποεμ ζωη των φιλων μου.Αν πεις τωρα που εχω και μωρο?Βαριεμαι ακομα και να ακουω το πως περνανε!
Το ξεσκαρταρισμα εγινε μετα τον αρραβωνα.Απο κει και μετα δεν υπηρξε κανενα αλλο προβλημα.Ειμαι η πρωτη απο τις φιλες μου που εκανα οικογενεια και παρολα αυτα ολες κανουν σαν τρελες να βγουμε για να δουν την μικρη.Δεν την αλλαζω με τπτ απολυτως.Δεν υπαρχει τπτ που να μπορει να σου προσφερει αυτην την ευτυχια.
Το ολο θεμα εχει να κανει με το πως αξιολογει κανεις τα πραγματα.Για αλλους ειναι η καριερα,για αλλους η διασκεδαση κτλ κτλ.
Για μενα ηταν ο αντρας μου.Το παιδι μου ειναι το δωρακι του Θεου σε μας.Ευχαριστω τον Θεο καθε μερα για τα δωρα της ζωης μου(τον αντρα μου και την κορη μου) και ζω το δικο μου παραμυθι.
Αυτο μπορει να ειναι ο εφιαλτης καποιας αλλης.Ουτε εγω το καταλαβαινα παλια,οποτε το δικαιολογω.
Ευχομαι τα καλυτερα σε ολες τις μαμαδες (η μη) και συνεχιστε να κανετε ολα οσα κανουν εσας ευτυχισμενες χωρις να περιμενετε την αποδοχη των γυρω σας.Σας στερει την δικη σας ευτυχια....
>K me emena to idio synevh dysthxws.Oi "adelfikes" mou files oute ena thl. den pairnoun pia.Me poia dikaiologia?...pnigontai sth douleia kele,tis kahmenes!xaxa
Egw pou eixa ta didyma na proseksw,na taisw,na asxolithithw,to spiti k.a eixa xrono na parw ena thl.Autes omws oxi..den eixan!
Me pianei ena parapono merikes fores...
Kale oute sth gamo mas irthan,vaptisame k ta mwra meta alla oxi douleuan k tote.
K h eirwnia!!!Mou esteilan fakelaki me lefta!Na ta xesw!
Varethika na akouw dikaiologies...
Ouf sygxistika...
>Αλεξάνδρα: Καλή μου Ολίβια οι καλοί φίλοι δε φαίνονται στις λύπες αλλά στις χαρές!!!! Αυτοί που χαίρονται πραγματικά με τις χαρές σου αυτοί είναι οι αληθινοί σου φίλοι!!!!!
>rena_makri
kalimera ki apo mena
na noiwtheis tuxeri pou eides stin pio eutuxismeni stigmi sou poioi pragmatika einai dipla sou...giati stin lupi einai oloi ekei stin xara sou tha zilepsoun kai den theloun na se vlepoun eutuxismeni opote min skas
auto to xamogelo axizei oso tipota ston kosmo
egina ki egw manoula prosfata 31/5
mporei wres wres na min me xwraei to spiti
alla otan koitaw tin kori mou k mou skaei ena xamogelo i me koitaei sta matia mou feugoun ola
>Αν το καλοσκεφτείς, κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει σε όλες τις σημαντικές αλλαγές στη ζωή μας; Όταν ένα κεφάλαιο κλείνει,φεύγουν μαζί του οι άνθρωποι με τους οποίους δεν μας έδενε ουσιαστική φιλία, αλλά τα κοινά ενδιαφεροντα και δραστηριότητες. Το έζησα όταν τελείωσα τις σπουδές, όταν άλλαξα εργασιακό πλαίσιο, όταν με τον άντρα μου αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί και μετά να παντρευτούμε και να κανουμε το αγγελουδι που περιμένω...
Όχι,απαντώ στον τίτλο σου, δεν μετάνιωσα! Ναι, νοσταλγώ όσα έκανα, περισσότερο ακόμα σκέφτομαι όσα δεν πρόλαβα να κάνω, αλλά αν ήταν τόσο σημαντικά δεν θα τα είχα κάνει ήδη; Δεν είναι τυχαίο που έδωσα προτεραιότητα στο να φέρω στον κόσμο το παιδί μας!
Καλή δύναμη σε όλες τις μανουλες!!! Να χαίρεστε τα ζουζουνάκια σας!
ΥΓ:Ολίβια, η φωτό είναι ακαταμάχητη, πόσο μάλλον το live της Αθηνούλας!!!! :-P
>poso dikio exeis!!!!!ego apo thn genna kai meta exo kanei group stous filoys toy FB kai to exo onomasei "filoi ths Lydias"..einia oloi aytoi poy noiasthkan PRAGMATIKA gia tone rxomo toy moroy moy kai oxi mono!!!!Filoi poy prin eixame ena typiko geia kai mia apla koinonikh sxesh,noiastikan/xarika/symemtixan sto shmantikotero gegonos ths zoh moy!!!!!
episis emena (paorlo poy ta exo karaxortasei ola)moy leipei syxna h palia zoh moy!!!!!thn anapolo..kai opote mporo (san dialleima se ena oraio ergo!)apozhto na thn ksanazhso!!!!
>Αυτό έχει αρχίσει να μην με παραξενεύει και να μην με στεναχωρεί. Έχουν φύγει πολλοί από την ζωή μου σε διάφορες φάσεις και μια φορά έκανα και εγώ ξεκαθάρισμα (αυτό μου άρεσε πολύ περισσότερο!!). Τα άτομα που ασχολήθηκαν από τη στιγμή που έμειαν έγκυος...μετρημένα στα δάχτυλα όταν γέννησα βέβαια είχα και ευχάριστες εκπλήξεις από ανθρώπους που είχαμε απομακρυνθεί. Έτσι είναι η ζωή!! Πάντα ήθελα οικογένεια και με νοιάζουν πάνω από όλα ο άντρας μου και η κόρη μου..όλοι οι άλλοι έρχονται δεύτεροι! Σοφία
>ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ!!!!!!ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΤΑΙ!!!!!!JOIN THS CLUB!!!!!!
ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ....ΟΛΕΣ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΩΣΕΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ!!!
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ!!!!!!
...ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ...ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΙΟΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!!
Α....ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΟΛΙΒΙΑ.....ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΜΑΔΩ....
ΑΛΛΟ ΜΕΓΑΑΑΑΑΛΟ ΘΕΜΑ....ΑΛΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ!!!!!
ΟΣΟ ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΦΙΛΙΕΣ!!!!!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ....ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΕΜΠΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!!!!
>Ζήλεια!!!!!!!!!! Παρόμοια έχω ζήσει κι εγώ, αν και δε ζω σε άλλη πόλη όπως εσύ... Αλλά η ζήλεια δεν κοιτάει αποστάσεις...
>otan emeina egkuos stin angelina eida an8rwpous pou den to perimena,na klaine apo ti xara tous (kai den milaw gia tous gnwstous upoptous diladi goneis,aderfia klp)kai kapoious allous na mou lene me tromo sta matia "popo kai ti 8a kaneis twra" les kai eixe er8ei to telos tou kosmou... otan bre8ikan stin idia euxaristi 8esi me emena(san na to perimena pos kai pos) kapoioi alloi antedrasan kapos perifronitika, to mono pou gurisa kai eipa itan lupamai polu pou xreiastike na to akouseis kai esu auto apo ekei pou den to perimenes!!!! to korufaio sxolio omws mou to ekane to prwin afentiko mou (di8en gia plaka opws eipe meta apo ligo..) pwpw mauri i wra kai i stigmi, otan 8a genniseis ti 8a ginei me ti sxoli??? peritto na sas pw oti apla eixa meinei me to stoma anoixto!!! eutuxws omws pou uparxoun kai atoma sti zwi mas pou ontws xairontai me ti xara mas kai ponane me ti stenoxwria mas!!! gia to mono pou den exw metaniwsei sti zwi mou einai i mikri mou kai o mpampas tis!!!!!
>Επισασες τελειο θεμα μπλογκοφιλεναδα μου .Το τριγυρναω πολυ καιρο να το γραψω κιεγω . Πως ερχεται το παιδι να βαλει τα παντα στη θεση τους . Πως το παιδι ξεκαθαριζει μεμιας την ουσια και την κανει να λαμπει και πως το ανουσιο εξοστρακιζεται απο μονο του. Οι αγαπημενες μου φιλες γινανε πιο φιλες και οι υπολοιποι απομακρυνθηκαν .Και ρε κοριτσια κυριως οι αντρες φιλοι του αντρα με εχουνε αφησει αφωνη . Να μην περασουν κολλητοι να δουν το παιδι?Ναι δεν κραταω κακια ενοοειται. Αλλα πειτε μου τωρα αυτο μπορει να λεγεται φιλια ζωης?
>Εγω λογω καταστασεων εγω κανει το ξεκαθαρισμα πολυ πιο νωρις, αλλα βλεπω και λογω εμπειριας πλεον ποιος ειναι και τι θελει απο εμενα.Μετα το μωρο εκανα ξεκαθαρισμα ακομη μια φορα αν και δε ειναι πολυ αλλα ειναι ανθρωποι που με την συμπεριφορα τους πληγωνεσαι, αλλα δε μειραζει ροδα ειναι και γυριζει....
>καλε πωσ εχει ομορφίνει ετσι η αθηνα????
ειναι τρισχαριτομένη..
>AA ithela na prostheso stin Ifigeneia giauto pou elege gia tin ksegniasti zoi oti kai ego kapos etsi imoun apo ta 17 mexri ta 24 se kseni poli me trelous prosopikous rithmous kai den metaniosa pote pou emeina egios autes oi omorfes kai ksegniastes meres kai fisika mou loipon alla einai kai oi oraioteres anamniseis pou ta diskola bradia mou ftiaxnoun to kefi!!!!!Den tha allaza me tipota tin torini mou zoi !!!!Thats a beauteful.....life!!!!!!!Evi K.
>Η αλήθεια είναι ότι πάντα ένιωθα τυχερή φίλες. Είμαι η πρώτη από την παρέα που γέννησα αλλά καμία δεν εξαφανίστηκε. Ακόμα και οι πιο party animals. Αντιθέτως όταν έχω εγώ ευκαιρια και τις παίρνω τηλ για να βρεθούμε είναι όλες απίκο.Νιώθω πολύ ευγνώμων που με καταλαβαίνουν ή τουλάχιστον προσπαθούν να με καταλάβουν. Είναι ωραίο να έχεις καλούς φίλους.
Εφόσον βιώνεις μια τέτοια απογοήτευση είναι καλό να γίνεται ξεσκαρτάρισμα.
και φυσικά δε μετανιώνω που έγινα μάνα. Τι να συγκρίνουμε τώρα?
>Kapou diabasa gia to nearo tis ilikias kai erxomai na po oti emina egios 24 xronon den eixa pote polous kolitous gia tin akribia poli ligous den me ksexasan pote itan panta dipla mou kai tha ithela na to moirasto Olivia mazi sas yparxoun kai oi ekseresei oi Dio stenes mou files itan ekei konta mou se oles tis kale omorfes kai diskoles stigmes an kai den imaste kathe mera mazi logo anotera bias otan exei anagi i mia tin alli tsoup........tora gia auta pou egrapse einai fisiko epakoloutho otan allazeis stasi zoi oi dithen filoi na lakizoun giati den moiazoun me sena sto elaxisto kai stin pragmatikotita itan apla gnostoi kai oxi filoi ........tora koritsaki mou exeis tin oraioteri filenada spiti kai oti kai na tis ekmistireutis den tha exeis logokrisia!!!!!!!!Me agapi Evi K.
>Την χαρά όταν τη μοιράζεσαι πολλαπλασιάζεται,την λύπη όταν τη μοιράζεσαι λιγοστεςύει.Τους φίλους τους χρειαζόμαστε για να μοιραζόμαστε χαρά και λύπη.Κρίμα να συνειδητοποιείς ότι χάνεις φίλους εξαιτίας ενός τόσο σημαντικού γεγονότος,είναι όμως αλήθεια.εγώ στάθηκα πολύ τυχερή,έχω καλές φίλες,κάποιεσ έχουν παιδιά και κάποιεσ όχι μεταξύ μας όμως ειμαστε καλά.Ισα ισα ίσως εμεις που έχουμε παιδιά πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη από τις φίλεσ μας που δεν έχουν για τις φορές που μονοπωλούμε τη συζήτηση με τα κατορθώματα των παιδιών μας.Μιλάω συγκεκριμένα γιατις δικές μου φίλες.Μην παρεξηγηθώ.φιλιά πολλά σε όλες τις μαμάδες και μη.
>Εννοείται πως δε ματάνιωσα στιγμή για την απόφαση που πήρα να κάνω οικογένεια (στα 29 μου, χορτασμένη από όλους και όλα), αλλά έρχονται άπειρες στιγμές (συνήθως μετά από μία έντονη μέρα με το Μαράκι μου που, γερή να είναι, είναι πολύ ζωηρή και μου βγάζει ολίγον τι το λάδι) που μου λείπουν οι ξέγνοιαστες μέρες των 21-29 ετών μου, όπου αποκατεστημένη επαγελματικά (Δόξα Τω Θεώ), ούσα μόνη σε ξένη πόλη, με πολλές παρέες, ζούσα όπως ήθελα όποια στιγμή ήθελα! Έντονα, με ξενύχτια ως το πρωί, νωχελικά με ύπνο από το απόγευμα μέχρι την άλλη μέρα το πρωί. Πάνε αυτά τα μεγαλεία!
Τι ξαναλέω.. Και βέβαια δε μετανιώνω, απλά ώρες ώρες νοσταλγώ...
Και περιμένω να μεγαλώσει λίγο ακόμα το Μαράκι μου, το (παρά δυο μήνες) τρομερό μου δίχρονο για να ακολουθεί, να συνεργάζεται και να υπακούει.
Τότε θα πάμε και σε μπαράκια μαζί! lol
Φιλιά πολλά!!! Κυρίως στις πατουσίτσες της Αθηνούλας!!!
Υ.Γ. Οι φίλες μου ευτυχώς είναι όλες εκεί, δίπλα μου, μανούλες και μη!
>o kalos o filos fainetai sti xara kai stin epityxia sou- synithos me to poso mporei na tin apodextei kai na xarei kai aftos mazi sou.
giati akouo syxna oti o filos sta dyskola fainetai kai mou'rxetai sto myalo i fasi mias keidias pou oi symmetexontes oi pio polloi oute gnorizan to sygxoremeno= oi anthropoi exoun mia tasi na mizeriazoun me ton pathonta kai na xaironai pou einai aftoi kalytera.
se teliki analysi to exo zisei otan agorasa to proto mou spiti akrivos opos to anafereis kai otan emeina eggyos...egine megalo xeskartarisma stis sxeseis mou
omos etsi einai i zoi kai pos na tin allaxeis
>Ολιβ το ίδιο έπαθα εγώ με μια φίλη η οποία με τη δικαιολογία ότι δεν οδηγεί δεν έχει δει ποτέ την κόρη μου η οποία το Σεπτέμβρη κλείνει τα δυο και ας ζούμε και οι δυο στην Αθήνα και ας οδηγώ εγώ και μπορώ να πάω να την συναντήσω. Μεγάλο παράπονο δε στο κρύβω αλλά τι να κάνουμε υπάρχει ζωη και μέτα τα μπουζούκια .
Φιλακια πολλά
ΤΖΕΝΗ
Με
>λοιπον δεν το μετανιωσα ουτε μια στιγμη . Το να κανω οικογενεια ηταν μια πολυ συνειδητη αποφαση και ηξερα τι με περιμενε και τι δυσκολιες θα συναντουσα. Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου χωρις τα παιδια μου . Εγω με τις φιλες μου απομακρυνθηκα ή για να το πω καλυτερα με εκαναν περα με το που αρραβωνιαστηκα. Στην αρχη με πονουσε αλλα τωρα δεν με νοιαζει καθολου. Εχω να πω και ενα αλλο προβλημα που υπαρχει οπου μια γνωστη μου επηρρεασμενη απο τον κυκλο της αποφασισε να κανει και εκεινη παιδι και συνεχεια το χτυπαει και του λεει οτι δεν σε θελω . Σε ενα μωρακι 1,5 χρονων . Τι να λεμε τωρα. Πλεον κανω νεες φιλες μεσα απο το φορουμ σου και ειμαι πολυ χαρουμενη γιατι νιωθω επιτελους οτι υπαρχουν και γυναικες που μπορουν να με καταλαβουν και εχουν τις ιδιες ανησυχιες με εμενα. Δεν κραταω κακια για καμια φιλη απο τα παλια αλλα ουτε και πολλες επαφες περα των τυπικων σε γιορτες και γενεθλια.
Υ.Γ. η Αθηνουλα στην φωτο εδω ειναι μια κουκλα .
Πολλα φιλια Φαιη .
>....νά θυμάσαι ότι τώρα είναι μιά χαρά πού ασχολείσαι μέ τό παιδί σου καί τόν άνδρα σου,αλλά ενδέχεται καί κάποια στιγμή
νά....μπαφιάσεις!!!!
....γιαυτό μή ξεχάσεις τήν επιστήμη σου, τήν καί τή δουλειά σου!!!!
simfono apolita me tin prolalisasa!!!
se oti pefteis me ta moutra meta bouxtizeis!
Pan metron ariston!
>χέσε μέσα Ολίβια. αυτό όμως δεν γίνεται μόνο με την εγκυμοσύνη αλλά και με άλλα χαρούμενα γεγονότα στη ζωή όπως αρραβώνας-γάμος-μεταπτυχιακό κλπ. Ενώ στις λύπες υπάρχουν άνθρωποι που τους λες φίλους να σε παρηγορούν στις πραγματικές χαρές βλέπεις ποιοί είναι ζηλόφθονες και μεμψίμοιροι... Δυστυχώς ο τρόπος για να δεις ποιοί είναι πραγματικοί σου φίλοι είναι συνήθως επίπονος... αλλά τουλάχιστον γνωρίζεις.. take care xxx
>....έχει νά κάνει καί μέ τό νεαρό τής ...ηλικίας, δέν είναι απαραίτητο νά τό καταλάβει....ή άλλη "έτσι ξαφνικά" !!!!!
....όμως παράλληλα ή φιλία είναι "πολύ δύσκολο πράγμα" !!!!
....απλώς τώρα κατάλαβες ότι αυτή ή σχέση δέν είχε ούτε βάσεις ούτε ουσία!!!!!
....νά θυμάσαι ότι τώρα είναι μιά χαρά πού ασχολείσαι μέ τό παιδί σου καί τόν άνδρα σου,αλλά ενδέχεται καί κάποια στιγμή
νά....μπαφιάσεις!!!!
....γιαυτό μή ξεχάσεις τήν επιστήμη σου, τήν καί τή δουλειά σου!!!!
{συγνώμη αλλά σάν μεγαλύτερη στά λέω, εγώ μεγάλωσα δύο κόρες εργαζόμενη στο Υπουργείο καί τά τελευταία δύο χρόνια βοήθησα τήν κόρη μου γιά τό πρώτο της παιδάκι τώρα στό δεύτερο της....παραιτούμε}
φιλιά καί στούς τρείς σας :-)
μέ εκτίμηση
Ρένα Φατούρου
>καταλαβαίνω ακριβώς τι λες και τι εννοείς. εγώ ανήκω στην άλλη κατηγορία. σε αυτή της ξέφρενης ζωής και έχω φίλες-συνομήλικες- που επέλεξαν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. χαίρομαι πολύ με τη χαρά τους και τις καμαρώνω αλλά πλέον υπάρχει χάσμα στις ζωές μας. ξαφνικά συνειδητοποιώ οτι είμαστε σε εντελώς διαφορετικές φάσεις.εγώ τρέχω με τα επαγγελματικά μου και σκέφτομαι τι βήματα να κάνω στο να βγάλω περισσότερα χρήματα και να έχω μια καλύτερη καριέρα και στον ελεύθερό μου χρόνο ενδιαφέρομαι για ταξίδια και έντονο lifestyle. καμία σχέση δλδ με μωρά, καρότσια και θηλασμούς. έχω φίλες με τις οποίες έχουμε μοιραστεί πολλά αλλά πλέον οι ζωές μας απέχουν χιλιόμετρα- μιλάμε και βρισκόμαστε once in a while αλλά δεν είναι το ίδιο.
Και κάπως έτσι χάνονται οι άνθρωποι....
Β.
>Αυτό λέγεται ''ζήλεια'' Ολίβια μου... Σκληρό μεν, γιατί από ανθρώπους που έχεις αποκαλέσει ''φίλους'', με όλη την έννοια της λέξης, είναι πολύ στενάχωρο να διαπιστώνεις ότι δεν μπορεί να χαρεί το ίδιο με τη χαρά σου... Δυστυχώς, είναι αλήθεια αυτό και συμβαίνει όλο και περισσότερο τελευταία....
Φρόντισε την Αθηνά σου,μεγάλωστε την όπως μάθατε εσείς να ζείτε και ν'αγαπάτε κα σίγουρα, δεν θα είστε εσείς χαμένοι....
ΚΑΤΙΑ(fb)
>egw hmouna aerosynodos kai fandazeste kamia shesi i zwi mou me spiti kai statherotita. otan emeina eggyos , de borw na pw, asholithikane oi files mou, alla otan gennisa kai meta allaxan ola. egw prin gennisw epemena oti me to pou tha gennisw, tha afisw meta apo ligo kairo to paidi me tin mhtera mou gia na paw me ton andra mou taxidi! kai i mhtera ... See Moremou, mou elege, otan me to kalo gennisw,ohi 10 meres de tha tin afisw, alla oute deka wres!!POSO DIKIO EIHE!! ohi mono de thn afisa alla stamatisa na petaw kai de tin afisa oute mia vradia.me tis prwin synadelfous mou (pou akoma petane) eiha synadithei 1 me 2 fores kai de borousa na symmetashw stis syzitiseis!! mou htan adiaforw to pou phgan, ti eidan, ti pswnizan,(xwris vevaia na ypotimw tin katastash),alla hmouna allou!! de me gemize tipota oso ta paidakia mou.
opote de borw na katigorisw tous anthrwpous pou ehoun apomakrynthei apo mena giati kai egw pia ehw dialexei allh zwh. Ohi, de metaniwnw!:-)))
>Μαρία β. τώρα που το λες, σαν να έχεις δίκιο...
"με την απόφασή του να κάνει κάτι διαφορετικό από μας."
Ναι, ναι, έχεις δίκιο!! :D
>το έχω ζήσει ακριβώς έτσι με μία άλλη χαρά της ζωής μου.
δεν έχει απαραίτητα να κάνει με την εγκυμοσύνη, αλλά με το ότι δεν μπορούμε να χαρούμε με τη χαρά του άλλου. με την επιλογή του. με την απόφασή του να κάνει κάτι διαφορετικό από μας.
>eisai polu eilikrinis olivia
sumpasxw ta malla
na'sai kala