Κατάλαβα πως είμαι έγκυος… στις 16 εβδομάδες!!
Η ιστορία της Ελευθερίας
(Η Ελευθερία γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο)
Καταρχήν να ξεκινήσω με την φράση «κάλλιο αργά , παρά ποτέ«. Τί εννοώ; Πολύ απλά οτι κατάλαβα οτι είμαι εγκυος στις 16 εβδομάδες και κάτι ψιλά… Και αυτό γιατί μια »καλή» γιατρός μου είχε ξεκόψει τελείως την ελπίδα για παιδί…
Συνεχίζω.. όλα ξεκίνησαν μια ωραία πρωία, 9 Δεκεμβρίου του 2003… Όλα πήγαιναν άψογα!!! Ψώνισα, μαγείρεψα ένα ωραιότατο ταψί κανελόνια και σιγά σιγά η ώρα πήγε 4 το απόγευμα. Χτυπάει το κουδούνι, ανοίγω την πόρτα (ήταν ο άντρας μου, ο Κώστας), με το που τον αγκαλιάζω και τον φιλάω…. τσουπ! Σπάνε τα νερά μου!!!! Εγώ χαλαρη… Δέν λέω τίποτα και πάω στο μπάνιο.
«Γαμώτο ακράτεια!«, λέω.. και συνεχίζω χαμογελαστή. Βάζω να φάμε, μετά φτιάχνω και φραπέ. Του λέω λοιπόν ήρεμα του Κώστα μου «Κώστα, νομίζω πώς πρέπει να μου έχουν σπάσει τα νερά μου»
«Τι;;; Πώς;;;«
Με τα πολλά… δεν ήθελα να πάω μαιευτήριο! Λέω «Πάμε πρώτα από την γιατρό μας και βλέπουμε!» Ώρα 8 το βράδυ. Αντί να μπώ αλαφιασμένη μέσα, περίμενα και στην ουρά! χαχαχαχα
Μόλις με βλέπει η Αννα (η γιατρός), μου λέει «Από τι ώρα συμβαίνει αυτό;» Μόλις της είπα απο τις 4 το απόγευμα, μου λέει «Τρέχα καλέ , γεννάς!!!!«
Φύγαμε για το ΙΑΣΩ, εγώ χαλαρή. «Ήρθα«, τους λέω, «Γεννάω!«. Το νύχι βαμμένο, μποτα 12 ποντοι, χαχα! Μετά τις σχετικές ετοιμασίες, πάμε αίθουσα αναμονής. Ο Κώστας κίτρινος σαν το λεμόνι (άκουγε τις ετοιμόγεννες τις άλλες), εγώ ούτε κιχ!!! Τον έβγαλα έξω πρωτού λιποθυμίσει..
Οι πόνοι όσο πήγαιναν δυνάμωναν, επισκληρίδιο όμως δεν έκανα. Άντεχα αρκετά τον πόνο (σκληρό καρύδι η Νικαιώτισσα!). Οι ώρες περνούσαν και φτάσαμε αισίως στις 8 παρά το πρωί της 10 ης Δεκεμβρίου (16 ώρες).
Ακούω την γιατρό μου να μου λέει να σπρώξω!!! Βουρ εγώ!!! Τότε ακούμε οτι τον χάνουμε τον μπέμπη μου… Κάθε φορά που έσπρωχνα εγώ, εκείνος λιγοστευε τους χτύπους της καρδιάς! Με το τρίτο σπρώξιμο βγήκε!!! Τα μάτια μου δεν τον έχασαν ούτε λεπτό.. Ήταν μπλέ… Ο ομφάλιος λώρος ήταν τυλιγμένος γύρω από τον λαιμό του 5 φορές!!!
Μόλις ανέπνευσε τον πήρα στην αγκαλιά μου.. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την στιγμή… Με κοίταξε στα μάτια! Αυτή η ψυχούλα που γέμισε την ζωή μου, ο Δημήτρης μου..!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Και εμείς ο πρώτος μου γιος,11/12/09 γεννήθηκε με διπλή περιτύλιξη ομφάλιου λώρου γύρω από το λαιμό,ευτυχώς με 6 ώρες τοκετού αλλά με πολλά ουρλιαχτά! :-)
>και μια θεία μου τότε καταλαβε την εγκυμοσύνη της γιατί νόμιζε ότι μπήκε στην κλιμακτήριο. πήγε στογιατρο για εξετασεις και της ανακοινωσε την εγκυμοσυνη
>Να σου ζησει το παιδακι σου!!!!! Φανταζομαι την αγωνια σου!
Κι εγω περιπου τοτε , 15η-16η εβδομαδα το εμαθα πως ειμαι εγγυος στη 1η κορη... απο διαφορες συμπτωσεις, αλλα κανενα συμπτωμα εγγυμοσυνη! Χασαμε μεχρι και το οριο των εβδομαδων για την αυχενικη διαφανεια! εκει να δεις αγχος... κι εμενα Δεκεμβρη γεννηθηκε αλλα του '07! ΤΥΧΑΙΟ???λολ
VickyandAnna