Ένας κούκλος με μαλλί μοικάνα!
Η ιστορία της Μαρίας
(Η Μαρία γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Η δικη μου ιστορια εγκυμοσυνης-τοκετου δεν εχει «κλαμα», δεν εχει αγωνια, αλλα εχει την γεννηση του δικου μου αγγελου, του βελουδενιου μου Γιαννη!!!!
Ετων 25 και το τελευταιο πραγμα που φανταζομουν ηταν ενα μωρο! Τα 5 χρονια σχεσης με τον τωρα συζυγο μου δε μου λεγανε τιποτα, ουτε για γαμους ουτε για αρραβωνες. Μολις ειχα ανοιξει το μαγαζι μου και ολη μου ενεργεια ηταν δοσμενη εκει και φυσικα στις φιλες μου!!
Διαπιστωνοντας φυσικα μια μερα πως εχω καθυστερηση και φυσικα δε μου περασε απο το μυαλο καθολου το ενδεχομενο μιας εγκυμοσυνης… Να μην τα πολυλογω, παω στο γιατρο κανουμε υπερηχο και μου λεει «Μαρακι ναι, εισαι εγκυος! Ειναι ενα! Ενδομητριο και ολα καλα!«
Εχω να σας πω οτι μεχρι να φυγω δεν ειπα τιποτα, λεξη, κουβεντα!
Το ανακοινωνω στο αγορι μου (ετσι ηθελα και θελω να αποκαλω τον αντρα μου) φυσικα με κλαματα και λυγμους, οχι απο λυπη αλλα ουτε και απο χαρα! Περνανε οι μερες και δε συζηταω καθολου για το θεμα ως την στιγμη που ακουσα την καρδια του μπεμπη μου να χτυπα!
Αυτο ηταν! Εγινε το κλικ και αλλαξαν ολα! Τωρα εκλαιγα και σιγουρα μονο απο χαρα!!!
Η εγκυμοσυνη μου ηταν τελεια εκτος απο μια αλλεργικη ρινιτιδα που δε με αφηνε να κοιμηθω τους 8 απο τους 9 μηνες της εγκυμοσυνης! Περνουσαν τα μηνακια, εβλεπα το μωρο μου να μεγαλωνει, διχως αγχος για κιλα για ραγαδες για τιποτα, η αγωνια υπηρχε μονο για το αν θα ειναι γερο το μωρακι μου!
Ολα πηγαιναν τελεια!! Μπηκα στον μηνα μου και μου λεει ο γιατρος μου πως το νινι μου ειναι σε ισχιακη θεση και πρεπει να κανουμε καισαρικη, εκτος και αν θελω να το διακινδυνευσω, τονιζοντας μου το 5% θνησιμοτητας σε περιπτωση φυσιολογικου τοκετου.
Καλα δε το συζητω, αγχωθηκα με την καισαρικη αλλα φυσικα δε διακινδυνευα το μωρακι μου! Κλεινουμε ραντεβου, ετοιμαζω τα πραγματακια μας και μετα απο δυο μερες φτανει η μεγαλη μερα!! 4 αυγουστου θα εβλεπα τον γιο μου!!!
Πηγαμε στο Διαβαλκανικο ο αντρας μου η μανουλα και η πεθερα μου.. Μπαινω μεσα, με ετοιμαζουν. Με πιανει λιγος πανικος, αλλα μεχρι να δω τον γιατρο μου. Αφου τον ειδα και μου μιλησε, μου περασαν ολα!
Μπαινουμε χειρουργειο και ξεκιναμε! Δεν ξερω ποση ωρα περασε μεχρι να γεννησω, εμενα μου φανηκε 1 λεπτο με τα αστεια που καναμε με τον γιατρο κai την αναισθησιολογο. Kαι τσουπ ακουω ενα νιαουρισμα!! Ναι!!! Ηταν το κλαμα του αγοριου μου!!
Μου τον δειχνουν μεσα στα αιματακια και μου τον ακουμπαει η μαια στο στηθος μου. Εκλαιγα και γελουσα μαζι! Ηταν κουκλος με υπεροχα μαλλια μοικανα και μελαχροινος οσο δε παει.. ιδιος ο μπαμπας του!
Δε λεω, πονουσα την δευτερη μερα αλλα οπως εχω ξαναπει, παιδακια φερνουμε στον κοσμο! Θα φτερνιστουμε και θα βγουν;; Δεν γίνεται!!
Το αντρακι μου τωρα ειναι 13 μηνων!!! Και μολις πριν απο 3 ημερες εκανα τεστ εγκυμοσυνης, βγηκε θετικο!! Ναι! Τωρα ειμαι σιγουρη οτι μονο χαρα μπορει να μου δωσει αλλο ενα μωρακι! Ευχηθείτε μου να ειναι ολα καλα!!!
Υ.Γ. Μολις 2 ημερων ο γιος μου και μαθαμε οτι η αδερφουλα μου ειναι εγκυος! Γεννησε διδυμακια και ειναι τωρα 6 μηνων!! Τυχαιο;; Δεν νομιζω!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>na sou zisei to mwraki sou kai kali lefteria!
>na sas zisoyn k ta 5. na ta vlepete na megalwnoyn k na gemizoyn oi kardoyles sas apo kamari.
>Να σου ζήσει ο κούκλος σου, να ζήσουν και στην αδερφούλα σου και με το καλό και το ζουζούνι που έρχεται!!!!Να είναι πάντα γερά και καλότυχα :)