Eίναι το σκυλάκι που τραγουδάει, μετράει, μιλάει.

Με την πρώτη ματιά μου άρεσε πολύ! Το είχα δει κάποια στιγμή στο καρότσι του γιου της Βίβιαν και είχα παρατηρήσει ότι η Αθηνά το έβλεπε με χαρά, οπότε είχα πει ότι θα της το πάρω. Και της το πήρα.

Είναι ένα πολύ γλυκό, σχεδόν σιροπιαστά γλυκό σκυλάκι. Πατώντας τα πατούσια, τα χέρια, την κοιλιά τη μύτη και το ένα του αυτί μιλάει και τραγουδάει.

Η φωνή του είναι πολύ συμπαθητική, με έναν τόνο ιδανικό για μωρά, χωρίς να γινεται γλυκανάλατη. Αυτά που λέει είναι επίσης ωραία: από ένα απλό «Χέρι!» μέχρι ένα πιο σύνθετο «‘Επιασες τη μύτη μου!«. Λέει και τραγουδάκια, 10 στο σύνολο, τα οποία είναι τρισχαριτωμένα με αποτέλεσμα να τα έχω μάθει απέξω και να τα τραγουδάω και εγώ.

– Είναι πολύ ευαίσθητο. 

Εκεί που έχει αρχίσει να τραγουδάει, το μωρό πάνω στη χαρά του το κοπανάει και ενεργοποιεί κάποιο άλλο κουμπί με αποτέλεσμα το τραγούδι να κόβεται στη μέση και να ακούς ξαφνικά ένα «Κίτρινο πόδι«! Αυτό είναι σπαστικό και μπορεί να απογοητεύσει μέχρι και ένα μωρό 8 μηνών το οποίο στο μεταξύ είχε αρχίσει να χορεύει με τη μουσική.

Επειδή έχω λατρεία στο κουκλοθέατρο και μου αρέσει να κάνω τον σκύλο να «χορεύει» ενώ τραγουδάει, καταβάλω τεράστια προσπάθεια για να τον κουνήσω απαλά ώστε να μην αλλάξει ρεπερτόριο.

– Μιλάει μόνο του. 

Δεν ξέρω αν το κάνει μόνο το δικό μας. Πάντως 1-2 βράδια πετάχτηκα στον ύπνο μου γιατί άκουσα κάποιον να φωνάζει «Αγκάλιασε με!» και όχι δεν ήταν ο άντρας μου. Ήταν το σκυλί που για κάποιο λόγο αποφάσισε να μιλήσει μόνο του. Στο ένα του πόδι έχει μια επιλογή «Κλειστό», αλλά δεν κατάφερα να την ενεργοποιήσω. Το αποτέλεσμα; Το σκυλί κοιμάται το βράδυ κάτω από μαξιλάρια για να πνίγουν τη φωνή του σε περίπτωση που του έρθει να μιλήσει από μόνο του.

Η κόρη μας, πάντως το αγαπάει. Νομίζω πως το αγαπώ και εγώ. 

Αν έπρεπε να του δώσω αστέρια, θα του έδινα 4 στα 5. 

Αν κατάφερναν να λύσουν την «πολυλογία» του, τότε θα έπαιρνε με σιγουριά 5 στα 5!