Δύο διαφορετικές εμπειρίες τοκετού!
Οι ιστορίες της Λίνας
Γλυκές καλησπέρες σε όλες τις τρελομαμάδες της μαμαδοπαρέας! Θα σας μιλήσω και εγω για δυο διαφορετικές εμπειρίες που απέκτησα φερνοντας στον κοσμό τα δικά μου υπέροχα πλασματακια!!!!!
Η γέννηση της ‘Ιλιας
(Ατελείωτη αλλά πανέμορφη αναμονή…..!)
Δευτέρα απογευμα έκανα τον τελευταίο μου υπέρηχο και περασαμε και απο τον καρδιοτοκογράφο που όλα έδειχναν οτι η εγκυμοσύνη μου μέχρι και το τέλος της πήγε θαυμάσια. Η μικρή μου αν και είχε κλεισει ηδη τις 40 εβδομάδες, ήθελε να καθήσει κι αλλο αραχτή στην κοιλίτσα μου. Κανένα προβλημα, με βεβαίωσε ο γιατρός.
Θα την αφηναμε όσο μπορούσαμε… Οσο περισσότερο (με παρακολούθηση πάντα) τοσο καλύτερα θα ήταν για το μικρό μου πλασματακι (για να παρει βαρος κλπ). Ο γιατρός μου, αρνητικός στην καισαρική πάντα, μου είπε ότι αν η μικρούλα δεν αποφασιζε να ερθει την Παρασκευή θα καναμε ενα ακόμα ραντεβού.
Ξημέρωμα Τεταρτης. Αισθανθηκα να βρέχομαι στον υπνο μου. Στο πρωτο δευτερολεπτο νομιζα οτι κατουριεμαι… στο επομενο δευτερόλεπτο ειχα καταλαβει…. ΣΠΑΣΑΝΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΜΟΥ!! ΗΡΘΕ επιτέλους η ωρα!!!!!!!!!!!!!!!
Διπλα μου, ο καλός μου με κοιτούσε στα ματια και με τη λαχτάρα ζωγραφισμένη στο προσωπό του περιμενε να τον ησυχάσω οτι δεν συμβαίνει τίποτα κακό και ανυπομονούσε να ακουσει οτι ΓΕΝΝΑΜΕ!
Σηκώθηκα με ψυχραιμία χωρίς πόνους δυστυχώς. Η μαια μου μου είχε εξηγήσει οτι αν σπασουν τα νερά, το καλυτερο σενάριο ειναι να γεννήσω σε εξι ωρες, το χειρότερο σε δώδεκα. Εκανα ενα γρήγορο ντους και πήρα το γιατρό μου. Ωρα 5 το πρωί! Ραντεβού στο Ιασώ στις 7. Με το πάσο μου λοιπον μαζεψα τα πραγματά μου, με απολυτη ηρεμία και μια ενδομυχη τρελή ευτυχία ξεκινησα για το μαιευτήριο.
Έφτασα νωρίς. Δεν ήξερα τι να κανω…. καθόλου πόνοι…. τιποτα! Μπήκα στην αίθουσα και περιμενα με τους συγγενείς των αλλων στο σαλονάκι μεχρι που με πήρε το ματι τους με την κοιλιά τούρλα.
«Τι κανετε εδώ;«, μου λεει μια νοσοκομα
«Εεεε περιμένω να ερθει ο γυναικολόγος μου!«, της απαντάω η ηλίθια
«Χριστέ μου, σας έσπασαν τα νερά;;;«
«Ναι..«, απαντάω με απάθεια
«Περαστε μέσα κυρία μου!! Εσεις γεννάτε!!!«
Πανικοβλήθηκα! Μπήκα μεσα, περασα απο την γνωστή διαδικασία, ξυρισμα, κλίσμα κλπ. Πόνος μηδέν και βούρ για την αιθουσα ωδυνων. Να σου και ο γιατρός μου με τον ανδρούλη μου και την μαία μου…
Ώρα 12, ωρα 1, ωρα 3 το μεσημέρι, ΤΙΠΟΤΑ! Ουτε συζήτηση για καισαρική…. Ατελείωτη αναμονή με τον ανδρα μου να μου κρατάει το χέρι και με την ευτυχία να βαράει κοκκινο!!! Οι πόνοι είχαν δυναμώσει αλλά το μωρό πουθενά. Ωρα 5…… δεν αντεξα, ηθελα επισκληρίδιο!!!!!!!
Αρχισα να μην επικοινωνώ με το περιβάλλον απο τους πόνους, μέχρι που ξεπροβαλε το κεφαλάκι και αμέσως χειρουργειο!
5:20 την κρατούσα αγκαλιά και εκλαιγα ασταμάτητα… Ηταν λευκή με κόκκινα μαγουλάκια, απλωσε το χεράκι της και επιασε το προσωπό μου. Ημουν πιο ομορφη απο ποτέ, πανευτυχισμένη και κρατούσα το πιο πανεμορφο πλάσμα σε ολο τον κόσμο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σημείωση: φοβομουν την επισκληρίδιο… Είχα ακούσει πολλά… Τελικά δεν καταλαβα τίποτα!!!!!!!!!!!!!! (και χωρίς τοπική αναισθησία ε;)
Η ιστορία του Μιχαήλ – Μάριου
(Μια προσευχή στον Θεό και ένα μεγάλο ευχαριστώ που με κράτησε στη ζωή)
Στην 37η εβδομάδα είδαμε γήρανση του πλακούντα… Το μωρό είχε αρχίσει να μην παιρνει αλλο βάρος και ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να κλεισουμε ενα ραντεβού για την γνωστή διαδικασία των τεχνητών πονων…
Με την συμπληρωση της 38η εβδομάδας, κλεισαμε ραντεβού. Η ψυχολογία μου δεν ήταν και πολύ καλή. Αυτή η εγκυμοσύνη με είχε ταλαιπωρήσει λίγο… Η κούραση ήταν μεγαλη δεδομένου οτι μεγάλωνα την ‘Ιλια και δουλευα κιολας.
Ειχα αποφασίσει απο πριν οτι δεν θα κάνω αμέσως επισκληρίδιο για να αισθάνθω τους πόνους της γέννας, οπως ακριβώς και στο κοριτσάκι μου (ε και λίγο ο φόβος….)
Οι ώρες επίσης ατελειωτες! Απο τις 10 το πρωι που μου εβαλαν τους τεχνητούς, ωρα 4 το μεσημερι και δεν είχαν σπασει καν τα νερά μου! Η μαια μου με ενημέρωσε οτι καλό θα ήταν να καναμε την επισκληρίδιο, να σπαγαμε και τα νερά για να προχωρήσει ο τοκετός.
Ετσι ηρθε ο αναισθησιολόγος. Με εβαλε να καθησω περίεργα στο κρεββάτι. Απο μέσα προς τα εξω με τα πόδια οριζόντια στο κρεβάτι και σκυφτή στα πόδια μου επάνω και όχι να κατσω εξω εξω και να κρεμάσω τα πόδια μου κάτω απο το κρεβατι οπως στην Ιλια.
Με πόνεσε απο την πρωτη στιγμή που μου πίεσε τους ωμους μου για να κατεβάσω την πλατη μου πιο μπροστά (πως να το κανεις αυτό με το μωρό σχεδόν κατω στα ποδια σου)
Μου κάνει τοπική και με πεθαίνει… Μου χτυπάει μια δοση επισκληριδίου σε ασχετο σημείο! Τρελλάθηκα απο τον πόνο αλλα δεν εβγαλα αχνα, νομιζα τελειωσε. Με χτυπαει δευτερη, τριτη… Ελιωνα στον πόνο, ετρεχαν δακρυα. Στην τέταρτη μου χτυπάει ένα νευρο και αντανακλαστικά πετάχτηκε το ποδι μου! Μονο του!
Τρόμαξε και με κάρφωσε πεμπτη φορά σε ασχετο σημειο στο σπόνδυλο…. Έχασα τις αισθησεις μου ακουγοντάς τον να με βρίζει….. Μου τραυμάτησε την σπονδυλική στήλη. Ο εγκεφαλός μου επαψε να αιματώνεται!!!!!!
Ανοιξα τα μάτια μου έχοντας μασκα οξυγόνου. Ο τοκετός είχε σταματήσει. Δίπλα μου ο γιατρός μου και αλλοι δεκα γιατροί μαζί με την Προσταμενη (???). Μου πήραν αίμα απο το χερι και μου το έβαλαν στο σπονδυλο και αιματωθηκε ο εγκεφαλός μου. Παρα λιγό νεκρή ή στην καλύτερη περίπτωση παραλυτη!
Φωναξαν τους γονείς μου να με δούν. Τον ανδρα μου τον είχαν βγαλει εξω για να κανω την αναισθησια… Μπηκαν μεσα ολοι μαζί… Καταλαβα…. Συνεβαινε κατι τρομερό……..!!!!«Το παιδι μου!!», φωναξα, «ειναι καλά;;;«
Ετρεμα, ειχα τόσες δόσεις επισκληριδιου που έζησα ολα τα συμπτώματα: τρεμουλο, κρυο, ζεστη, φαγουρα, τρελλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μου εξήγησαν οτι συμβαίνουν αυτά……
Έχασα τις αισθήσεις μου ξανα, επανήλθα πάλι με οξυγόνο αυτή τη φορά με ένα πονοκέφαλο να τρυπάει το εγκεφαλο μου.
Ο γιατρός μου ειπε οτι δεν πρεπει να σπρώξω καθόλου και οτι θα γεννήσω χωρίς επισκληρίδιο. Την εβγαλαν μετα απο 7 αποτυχημένες προσπαθειες του «εμπειρου αναισθησιολογου» Ούρλιαζα να μην τον ξαναδώ και οι γονείς μου και ο ανδρας μου έδωσαν εντολή να εξαφανιστεί απο το μαιευτήριο.
Πριν να μπώ στο χειρουργείο (να γεννήσω) και παρα την θέληση μου, ο αναισθησιολογος ξαναηρθε, τους εβγαλε ολους έξω και προσπάθησε ενω ήμουν μισολιπόθυμη να μου αλλάξει την γεμάτη αίματα ρόμπα μου για να εξαφανίσει τα ιχνη της μ…….κιας του και μου τραβούσε το οξυγόνο λέγοντας μου ότι δεν το χρειάζομαι και οτι δεν έχω τίποτα…….
Γεννησα…. (φ υ σ ι ο λ ο γ ι κ ά!) στις 7.15 το απογευμα. Mε ενέσεις καφείνης και ενεσεις ηρεμιστικές, γιατί με την καταλάθος εξωθηση ήρθε το δευτερο κατα σειρά εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κρατησα το μωρό μου με βοήθεια και μόλις βεβαιώθηκα οτι ακουω το κλαμα του, απλα χάθηκα στον δικό μου κόσμο.
Το μαιευτήριο μου έκανε δωρο ολα τα έξοδα της γέννας καθώς και μια απίστευτη σουίτα για να ξεχάσω το γεγονος ενω επι 5 μερες εφαγα ολες τις ενέσεις και τις αντιβιώσεις και τα ηρεμιστικά του κόσμου……
5 μερες χωρίς να σηκωνομαι απο το κρεββάτι, με ζαλάδα και πονοκέφαλο (χανεις καθε επαφή με το περιβάλλον απο τους πόνους) και 1 χρόνο απίστευτης κατάθλιψης.
15 μήνες μετά ο πονοκέφαλος εμφανίζεται στην παραμικρή πίεση που θα αισθανθω, σε καθε ψυχολογικη η σωματική κουραση………
Τα συμπεράσματα δικά σας………
ΜΗΝ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΣΑ ΝΟΜΙΚΑ. ΕΦΟΣΟΝ ΖΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ΚΟΥΣΟΥΡΙ…… ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Να λέγονται αυτά! Να λέγονται! Και αναφέρομαι στη δεύτερη περίπτωση τοκετού. Και να ονομάσεις και το μαιευτήριο! Κι εμένα μου κάνανε ζημιά, κοπέλα μου, όχι βέβαια σαν τη δική σου αλλά όταν βγάκα από το χειρουργείο ημουν με κλειστό το μάτι και επί 2 χρόνια ψαχνόμουν μήπως έπαθα εγκεφαλικό. Επίσης έχω αφόρητους πόνους στη μέση τις 20 μέρες του μήνα ακριβώς από τη πρώτη μέρα που γέννησα (καισαρική)...
Καταρχήν να ζήσεις και να σου ζήσουν.....δεύτερον έχω να δηλώσω οτι ειναι πολλοιιιιιιι οι ηλίθιοι εκεί έξω .....έπεσα και εγω σε έναν ηλίθιο ευτυχώς χωρίς πρόβλημα την πρώτη φορά παραλίγο να με στείλει τη δεύτερη και μετα απο φασαρία του άντρα μου και της γυναίκολογου μου άλλαξα τελευταία στιγμή.....δεν ξέρω εάν έκανες καλα η οχι που δεν τον κυνηγήσες το θέμα ειναι οτι είσαι καλα....
ego eixa ta idia akribos siptomata me ta idia gegonota kai mia episis athlia anaisthisiologo i opoia meta pou ipefera 5 meres sto krevati apo ton entono ponokefalo, zalada ktl skeftike oti eprepe na mou eixe valei aima ekei !!!! alla den prolave giati ekana 2 epiliptikes kriseis sto domatio ..... itane pleon arga ....flegmoni sto kentriko neyriko sistima kai apotelesma : okseia diaxeith engefalomyelitida !!!!!!!!!!! 2 mines mesa se neyrologiki kliniki stin athina makria apo to neogenito kai to megalo paidi kai apisteyti alages stin zoi mou san epakoloutho ....oikonomikes, psixologikes ,ygeias kai mia zoi tha prepei na prosexo kai na parakoloutho tin poreia tis ygeias mou me oles tis sinepies ... !! to nosokomeio itane dimosio ! oloi kannane tin papia kai toys anikseroys mias kai eimoun eparxia kai ola sinexistikan makria toys kai kaneis den toys kinigise !
Κατ' αρχήν να χαίρεσαι τα αγγελούδια σου!!! Λυπάμαι που το λέω έτσι, αλλά ζούμε στην ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν θα μπορούσε να του κάνει τίποτα, ακόμα και αν πάθαινε κάτι, γιατί πολύ απλά "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει"!!!! Θα το καλύπτανε στο τσακ τσακ (από προσωπική πείρα μιλάω). Κούκλα μου να τα χαίρεσαι και.... χαλαρά που λέμε και εμείς εδώ στην Θεσσαλονίκη! Φιλιά πολλά
>βρε παιδιά, τον Απρίλιο με το καλό, θα γεννήσω σε αυτό το μαιευτήριο και τώρα που διάβασα την ιστορία, έχω κατατρομάξει!!!
Θα μπορούσες να πεις το όνομα αυτού του αναισθησιολόγου? Γιατί να πέσει κι άλλη γυναίκα στα χέρια του????
Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου, ήσουν ευτυχώς τυχερή...
>Εχω μείνει κόκκαλο! Φωναξα και τον άντρα μου και του το διάβασα. Φρικτή περιπέτεια! Απίστευτη!
Να εισαι καλά και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Πάλι καλά που εισαι ζωντανη. Μαλλον εχεις γερή κράση και δυνατό οργανισμό! Δεν μπορεί να χωρέσει ο εγκέφαλός μου το πως άντεξες όλα αυτα!
ΑΝΝΕΤΑ
>Κι εγώ έχω άσχημη εμπειρία από τον αναισθησιολόγο μου, αλλά εννοείται όχι σε τέτοιο βαθμό!
Αυτός δεν είναι άνθρωπος και γιατρός, ανθρωπόμορφο τέρας είναι!
Η Παναγιά να φυλάει τους ασθενείς από τέτοιους γιατρούς!!
Ας πούμε οι αποτυχημένες εφαρμογές της επισκληριδιου δεν ήταν τόσο μεμπτές! Ας πούμε...
Ας τις αποδώσουμε σε έλλειψη εμπειρίας... Λέμε τώρα! Η ματσακονιά που ακολούθησε, να επιστρέψει για να εξαφανίσει κάθε ενοχοποιητικό στοιχείο... Τι να πω... Είναι για κρέμασμα!!!
Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου Λίνα μου!!!
>Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!Εμένα,ευτυχώς,ο γιατρός μου,σε κάθε περίπτωση (είτε γέννα,είτε χειρουργείο)συεργάζεται με συγκεκριμένη αναισθησιολόγο(καί όχι μόνο μ'αυτή,αλλά έχει συγκεκριμένο team) καί δέ δέχεται να του 'πασάρουν' όποιον έχει 'υπηρεσία' εκείνη την ώρα.Σε ένα ανοιχτό χειρουργείο που έκανα,επειδή είχα ξανακάνει χειρουργείο καί είχα εμετούς καί ζαλάδες μετά στην ανάνηψη,του ζήτησα άν γινόταν να μου γίνει συνδυασμένη νάρκωση (επισκληρίδιος καί μέθη) καί σας ομολογώ πως-να'ναι καλά αυτή η γυναίκα καί ο γιατρός μου-δέν κατάλαβα για πότε μου έγινε η επισκληρίδιος!!!!!!Καί πήγαν καί όλα καλά.Τώρα που είμαι έγκυος καί προγραμματίζουμε τον τοκετό,είμαι σίγουρη πως θα είναι το ίδιο εύκολο,γιατί καί ο γιατρός μου 'ψάχνεται' πολύ μ'αυτά καί γιατί θέλει συγκεκριμένους συνεργάτες.Μή νομίζετε,κορίτσια,έτσι πρέπει να κάνουν οι γιατροί.Να επιλέγουν αυστηρά τους συνεργάτες τους,γιατί άν τους πάθει κάτι μία γυναίκα,μετά 'ακούγεται' το όνομα του γιατρού (πχ.ποιός την ξεγεννούσε αυτή καί το έπαθε αυτό?).'Οσο για τον 'κύριο' που το έπαιζε αναισθησιολόγος,καθώς καί για πολλούς γιατρούς,να ξέρετε ότι συνεργάζονται με πολλά μαιευτήρια.Δηλαδή πολλοί που συμμετέχουν σε γέννες στο ΙΑΣΩ,κάνουν το ίδιο καί στο ΛΗΤΩ καί στο ΜΗΤΕΡΑ.Τί δηλαδή κι άν τον έδιωχναν από το ΙΑΣΩ?Αυτοί έχουν ανοιχτές όλες τις πόρτες,έτσι είναι το σύστημα.Από'κεί καί πέρα,είναι μόνο θέμα γιατρού καί άν αυτός θέλει τους εμπειρότερους,τους καλύτερους καί όχι ό,τι να'ναι.'Ας ελπίσουμε ότι όλες οι μανούλες θα μπορούν να γεννούν γερά μωρά καί να παραμένουν κι εκείνες γερές!
>ας μη γενικευουμε..εγω ξερω και παρα πολλες περιπτωσεις που δεν ειχαν κανενα προβλημα..
ατυχιες συμβαινουν οπως ετυχε και σε μενα με τον αναισθησιολογο..βεβαια τωρα που διαβαζω τη δικη σου περιπτωση,η δικη μου φαινεται αστεια..
σε νιωθω ομως..3 τρυπες στην σπονδυλικη στηλη και η μιση μου πλατη μελανιασμενη..
απλα πεσαμε σε πολυ κακο γιατρο..
αυτο ομως που με παραξενεψε περισσοτερο ειναι το οτι και αλλες κοπελες γραψανε παραπανω οτι ειχαν παρομοια προβληματα στην κλινικη αυτη πιθανον απο τον ιδιο γιατρο..δεν σας κανει να αναρωτιεστε γιατι αυτος ο ανθρωπος εργαζεται ακομα εκει?
αν ειναι ιδιωτικη κλινικη μπορει ανετα να τον διωξει!
επισης υποθετω οτι εστω και μια καταγγελια στον ιατρικο συλλογο θα την εκανες φανταζομαι..
ισως αν μαζεψει μπολικες να τον ξαποστειλουν..
ευτυχως σταθηκες τυχερη μεσα στην ατυχια σου..σου ευχομαι η τυχη να σε συντροφευει απο δω και περα..να χαιρεσαι τα παιδια σου :)
Nina
>Δεν εχω λόγια πραγματικά.... αυτος δεν ηταν γιατρος, ειχε σιγουρα πτυχιο??τι να πω... απορω που τετοιοι ανθρωποι δουλευουν σε νοσοκομεια
>ονοματακι μαιευτηριου???
τι λες τωρα ρε κοπελια???
>μαλλον μιλαμε για τον ιδιο νομιζω ενας αντρας ειναι εκει
>πωπω κοριτσακι μου τι τραβηξες αυτος ηθελε καταγγελεια στον ιατρικο συλογο ο ανευθηνος τελος καλο ομως ολα καλα να σου ζησουν τα παιδακια σου
>Ανευθυνος, καθαρμα, 'κυριος', "θα τον πεταγα σε χαντακι"... και αλλα κοσμητικα! ΕΕΕΕΕΕ τι λογια ειναι αυτα μαμαδες? Σφαλματα γινονται σε ολες τις δουλειες, σε ολον τον κοσμο, ιδωτικα και δημοσια νοσοκομεια. Πως μπορειτε να κρινετε ετσι και να ξεστομιζετε τετοιες κουβεντες? Η μονη που μπορει να μιλαει ετσι ειναι η Λινα διοτι μονο εκεινη ξερει τη συγκεκριμενη περιπτωση. Οσο για τις υπολοιπες που γεννησαμε στο συγκεκριμενο μαιευτηριο πολυ πιθανον να ειχαμε τον ιδιο αναισθησιολογο. Η κακια στιγμη κυριες μου δεν κανει διακρισεις σε ασθενεις ή γιατρους.
Κρατατε την ψυχραιμια σας και μη λετε τετοια λογια γιατι δεν αρμοζουν σε μητερες.
Υ.Γ και πριν πειτε αν ημουν στη θεση της τι θα ελεγα/εκανα να σας πω οτι αν ειχα αυτη την εμπειρια σε καμμια περιπτωση δεν θα ειχα μεινει με σταυρωμενα χερια. Και οπου εφτανα..
>Χωρις να θελω να μειωσω την σημασια ολων οσων περιγραφεις, να πω οτι και εγω μετα απο 2 επισκληριδιους χωρις προβληματα (2005, 2008) εχω εντονους πονοκεφαλους ιδιαιτερα τις μερες της ωορηξιας. Ενδεχεται οι πονοκεφαλοι να ειναι παρενεργειες της επισκληριδιου. Φαρμακο ειναι και σε ιδιαιτερα δυνατη δοση. Αυτα πανε αθροιστικα οπως και με τις ακτινιγραφιες. Οσες περισσοτερες, τοση και η ακτινιβολια.
>kai egw sto iasw gennhsa k na pw euthxws pou den epesa panw se auto ton anais8hsiologo?????8a ton eixane 8apsei zwntano an sunevaine to paramikro se mena h sto paidaki mou...doksa to 8eo pou eisai gerh kopela mou gia ta paidakia sou k sou euxomai na eisai pantote gerh k dunath gia auta
>Λυπάμαι για όσα πέρασες. Εύχομαι να είσαι η τελευταία! Βρίσκομαι στον 4ο μήνα και δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι σε ποια κλινική/νοσοκομείο γέννησες και ποιος ήταν ο αναισθησιολόγος σου! Μπορείς να μοιραστείς με κάποιο τρόπο αυτές τις πληροφορίες (π.χ. μέσω email);
>ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΟΥ ΦΕΝΕΤΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΑΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΣΕ ΤΙ ΜΑ.....ΚΑ ΓΙΑΤΡΟ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ.ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΑΣΜΕΝΕΣ ΝΑ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 12 ΩΡΕΣ ΦΡΙΧΤΩΝ ΠΟΝΩΝ ΑΝΑ ΛΕΠΤΟ.ΘΑ ΤΟ ΖΟΥΣΑ ΑΛΛΕΣ 200 ΦΟΡΕΣ ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ
>εγω οταν γεννησα την αννα μαρια ο αναισθησιολογος μου εκανε τετοια δοση επισκληριδιου που παρελυσα μεχρι το κεφαλι ανεβασα 200 σφυγμους και γεννησα με 3 ηρεμιστικες οταν γενναγα τον μπεμπη μετα απο 13 μηνες ζητησα ρητα να μην ερθει ο ιδιος
μλατε για ιδιωτικο μαιευτηριο ε?
>Καλά, είναι δυνατό;;;;;;;;;; Βλέπει ότι δεν μπορεί να χτυπήσει την επισκληρίδιο και συνεχίζει να χτυπάει ενέσεις στην σπονδυλική στήλη;;;;;; Ευτυχώς έβαλε ο θεός το χέρι του και δεν σου άφησε πρόβλημα..... Κανονικά ήθελε κυνήγι ο τύπος αλλά εκείνη τη στιγμή προέχουν άλλα πράγματα.....
>Λυπάμαι για όσα πέρασες. Εύχομαι να είσαι η τελευταία. Τυχαίνει να είμαι στον 5ο μήνα μου και δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι σε ποια κλινική/νοσοκομείο συνέβησαν όλα αυτά και ποιος ήταν ο αναισθησιολόγος σου!
>τελικα φαινεται δεν ειμαι η μοναδικη που το επαθε αυτο..στο συγκεκριμενο μαιευτηριο!!!μιλαμε για πονοκεφαλους!!!!δεν θυμαμαι ποσες φορες με τρυπησε...θυμαμαι να ειναι οι μαμαδες στην ανανηψη και εγω σε ενα δωματιο να μου περνουν αιμα και να μου το περνανε στην σπονδυλικη στηλη...να σηκωνονται απο το κρεβατι τις πρωτες ωρες κι εγω να ειμαι στο κρεβατι με ορους!!!να ενημερωσω οτι γεννησα φυσιολογικα οποτε μπορουσα να σηκωθω αλλα δεν μου το επετρεψαν παρα μονο την τριτη ημερα κι αυτο με την παρουσια των γιατρων!!ολες οι μαμαδες επιναν χυμο κι εγωκαφε και κοκα κολα!!!το οτι γλιτωσα την καταθλιψη ακομα και σημερα ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ!
>................egw mallon tha eixa valei na ton steiloun se kana xantaki
>Συγκλονιστική η γέννα σου τι να πώ ...ευτυχώς που εισαι καλά ..Αγιο είχες με τόσα που πέρασες
Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!και να έχετε πάντα υγεία!
>Να σου ζήσουν, να είναι γερά!
Ευτυχώς το αποτέλεσμα μετράει..
Παρόμοια ιστορία με αναισθησιολόγο είχα κι εγώ στο Διαβαλκανικό.
>ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΦΟΒΕΡΟ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ,ΝΑ ΧΕΡΕΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΤΡΟΧΟΣ........ ΦΩΤΕΙΝΗ
>Τι να πω κορίστι μου, αφου το παιδάκι σου είναι καλά κι εσυ επανήλθες να δοξάζεις τον Θεούλη...τι άλλο να πω...?!
>Ανατριχιασα ,τι επαθες βρε κοπελα μου , ευχομαι να ειναι ολα καλα τωρα και εσυ πολυ καλυτερα
>οτι και να πουμε ειναι τοσο λιγο γι'αυτα τα καθαρματα!!!!!να δοξαζεις τον θεο που εισαστε καλα κι εσυ και το μωρακι σου και μην ανησυχεις...απο καπου θα το βρει αυτος ο "κυριος"!!!!να σας ζησουν και τα δυο παιδακια σας κι εσεις να ειστε παντα καλα να τα καμαρωνετε!!!!
>Καλά έχω πάθει πλάκα!!
Τί ανευθυνότητα!
Εμένα ο γιατρός μου δεν είναι υπέρ της επισκληριδίου. Και γέννησα φυσιολογικά και βρε παιδιά είναι οι πόνοι της γέννας δύσκολοι αλλά είναι στη φύση μας να αντέχουμε. Γιατί να το διακινδυνεύουμε?
Να σου ζήσουν τα μικράκια σου!
>foberooooooo.... apla fobero.:-( sas eyxomai ygeia apo do kai pera se oloi tin oikogeneia sas!!!!zeta
>να χαιρεσαι τα αγγελουδια σου...Δεν το πιστευω οτι ενοψει 2010 γινονται τετοια λαθη απο εμπειρους υποτιθεται γιατρους και ενω η επιστημη εχει προχωρησει τοσο,τι να πω!!Να ευχαριστεις το θεο που εισαι καλα και εσυ και το μωρο σου γιατι το λιγοτερο που μπορουσες να παθεις ηταν παραλυση...Ντροπη τους!!!
>Τετοιοι αναισθησιολογοι δε πρεπει να υπαρχουν μεσα σε νοσοκομεια, και ποσο μαλλον μεσα σε χειρουργεια. Κακως δεν το κυνηγησες. Αποδειξεις ειχες τους δικους σου ανθρωπους που ηταν ολοι παρων σ'αυτο που σου εκανε! Τελος καλο , ολα καλα ... Ελπιζω και ευχομαι σε καμια αλλη κοπελα μην κανει κατι τετοιο ο "δηθεν" αναισθησιολογος!
ΒΑΣΩ.