Αδυναμία στον μπαμπά!

Όπως πολλά παιδάκια, έτσι και το δικό μας αγαπάει τον μπαμπά με τρέλα! Όχι ότι παραπονιέμαι..! Εννοείται ότι αγαπάει τη μαμά και το δείχνει κάθε μέρα όλη μέρα… Αλλά να βρε παιδί μου… Όταν παίζει ή ξαπλώνει με τον μπαμπά της, τα ματάκια της γυαλίζουν, τιτιβίζει σαν αηδονάκι. Μην σας πω ότι έχει και τον τρόπο της να τον καταφέρνει για να περνάει το δικό της (τι νομίζατε; 9 μηνών παιδί και ήδη θέλει να κάνει τα δικά της, χεχε)

«Μα είναι λογικό!», μου είπε τις προάλλες ο Μάνος. «Εσύ είσαι η μαμά της! Εσύ την προσέχεις, εσύ δίνεις όλο σου το είναι για αυτήν κάθε μέρα… Και σε λατρεύει για αυτό! Μαζί με όλα τα καλά, όμως, της κάνεις αναγκαστικά και πράγματα που δεν της αρέσουν: προσπαθείς να της βάλεις ορό στη μύτη, την ταίζεις την κρεατόσουπα που δεν της αρέσει και πολύ, την ντύνεις και την ξεντύνεις σε φάσεις που αυτή δεν θέλει… Εγώ είμαι ο μπαμπάς της! Δεν της κάνω τέτοια πράγματα, εγώ κάνω μόνο τα ωραία!«