Ναι, ναι σε εσένα μιλάω, τύπε που περνάς το δρόμο και βρίσκεσαι πίσω από μια μανούλα με καρότσι. Mια μανούλα νέα σαν και εσένα που ζορίζεται πάρα πολύ να ανεβάσει το καρότσι στο εντελώς διαλυμένο πεζοδρόμιο (εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει μπάρα για άτομα με κινησιακές δυσκολίες, έτσι;).
Αντί να τσατιστείς και αλλάξεις πορεία, μπορείς να απλώσεις ένα χεράκι.
Είναι ευγενικό και θα σε κάνει να αισθανθείς όμορφα και θα ακούσεις και ευχαριστώ και θα εισπράξεις και χαμόγελο.
Αν δεν το κάνεις και βιαστείς να περάσεις από το επόμενο κενό, γιατί η τρελή με το καροτσάκι σε καθυστερεί, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σκοντάψεις πάνω στον σκουπιδοντενεκέ. 😀
Προς Θεού, όχι επειδή σε καταράστηκε -δεν είναι τέτοιος τύπος- αλλά γιατί μάλλον υπάρχει θεία δίκη!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
>ειμαι τοσο αναισθητη οπως λες που μολις βλεπω γονιο που δεν περναει το παιδι του απο διαβαση αλλα απο την μεση του δρομου,σταματαω και τον ξεφτιληζω . ειμαι τοσο αναισθητη που μολις δω γονιο που αντι να παρει το μαρσιπο ,κουβαλαει ολο το καροτσι(με ολα του τα εξαρτηματα) μεσα στο σουπερ μαρκετ τον στολιζω.
ισως εγω εχω ελλειψη παιδιας η οντως αυτοι ειναι γαιδουρια....
>natasa δεν ξερω αν ειμαι ανοητη παντος σιγουρα ευχομαι να μην δωσω ανατροφη στα παιδια μου τετοια που οποιος διαφωνει μαζι τους να τον φωναζουν ανοητε.....
αλλα η ανταλλαγη αποψεων προυποθετει και το να μην εισαι γαιδαρα!!
>Το έχουμε συζητήσει αρκετές φορές. Οι Έλληνες δεν έχουν τρόπους. Έχω ζήσει και εγώ ένα δυσάρεστο περιστατικό μέσα σε ένα αστικό στη Θεσσαλονίκη, όπου μια κοπέλα έγκυος έπεσε κάτω και δε τη βοήθησε άνθρωπος.Αντιθέτως είχαν κάνει όλοι κύκλο γύρω της σαν να είχε λέπρα η καημένη. Το έχω γράψει και στο μπλογκ μου για τη γαιδουριά μας. Αν δεν αλλάξουμε εμείς νοοτροπία, δε 8α αλλάξουν οι άνθρωποι γύρω μας.
>ειμαι τοσο αναισθητη οπως λες που μολις βλεπω γονιο που δεν περναει το παιδι του απο διαβαση αλλα απο την μεση του δρομου,σταματαω και τον ξεφτιληζω .
ειμαι τοσο αναισθητη που μολις δω γονιο που αντι να παρει το μαρσιπο ,κουβαλαει ολο το καροτσι(με ολα του τα εξαρτηματα) μεσα στο σουπερ μαρκετ τον στολιζω.
ισως εγω εχω ελλειψη παιδιας η οντως αυτοι ειναι γαιδουρια....
>natasa δεν ξερω αν ειμαι ανοητη παντος σιγουρα ευχομαι να μην δωσω ανατροφη στα παιδια μου τετοια που οποιος διαφωνει μαζι τους να τον φωναζουν ανοητε.....
αλλα η ανταλλαγη αποψεων προυποθετει και το να μην εισαι γαιδαρα!!
>Το έχουμε συζητήσει αρκετές φορές. Οι Έλληνες δεν έχουν τρόπους. Έχω ζήσει και εγώ ένα δυσάρεστο περιστατικό μέσα σε ένα αστικό στη Θεσσαλονίκη, όπου μια κοπέλα έγκυος έπεσε κάτω και δε τη βοήθησε άνθρωπος.Αντιθέτως είχαν κάνει όλοι κύκλο γύρω της σαν να είχε λέπρα η καημένη. Το έχω γράψει και στο μπλογκ μου για τη γαιδουριά μας.
Αν δεν αλλάξουμε εμείς νοοτροπία, δε 8α αλλάξουν οι άνθρωποι γύρω μας.
>Νατασα εγραψες , με καλυψες και ελπιζω να προκαλεσεις λιγη σκεψη απο δω και στο εξης...!!!