H επιλόχεια μελαγχολία και οι… παππούδες!
Είχα τόσο μεγάλη χαρά και προσμονή να έρθει στο κόσμο αυτό το υπέροχο πλάσμα αλλά στην πορεία κάπου ήθελα να το απομακρύνω από μένα. Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Γέννησα φυσιολογικά ένα υγιέστατο πλάσμα και ήμουν μέσα στην τρελή χαρά που θα το έφερνα σπίτι με τον άνδρα μου και θα το μεγαλώναμε με αγάπη και στοργή, όπως είμαστε άλλωστε και τόσα χρόνια μαζί.
Όμως, δυστυχώς, τις πρώτες μέρες της ζωής αυτού του μωρού άνθρωποι πολλοί επενέβησαν και με απομάκρυναν από το μωρό μου. Προσπάθησαν και ακόμα προσπαθούν (ή τους αφήνω και εγώ κάποιες φορές δυστυχώς) να μου πουν πως θα μεγαλώσω το παιδί μου. Το παιδί μου θα μεγαλώσει όπως θέλω ΕΓΩ και ο ΑΝΔΡΑΣ μου. Κανένας μα κανένας δεν θέλω να μου ξαναπει για το τι θα κάνουμε.
Θα κάνουμε λάθη, θα κάνουμε όμως και σωστά πράγματα γιαυτό το παιδί. Θα το αγαπάμε για όλη μας τη ζωή και θα είναι κοντά μας για το υπόλοιπο της ζωής μας, να μας συντροφεύει. Πρέπει βέβαια για την δική μας προσωπική ευχαρίστηση (του ζευγαριού) ή για τις ανάγκες της καθημερινότητας κάποιες φορές να το “παρκάρουμε” -όπως λένε- στους παππούδες και τις γιαγιάδες, αλλά πρέπει και αυτοί με τη σειρά τους να το έχουν κοντά τους μόνο για το χρόνο που τους αναλογεί.
Δεν είναι το παιδί δικό τους να προσπαθούν να το κάνουν εκείνοι ότι θέλουν και να προσπαθούν να το απομακρύνουν από τους γονείς του. Το παιδί πάει μπροστά και εμείς πρέπει να το ακολουθούμε. Όχι να προσπαθούμε να του επιβάλλουμε τους δικούς κανόνες σε αυτή τη τρυφερή ηλικία που βρίσκεται. Θα έρθει ο καιρός και ο χρόνος να το βάλουμε στα δικά μας καλούπια και να μας σέβεται όπως θα το σεβόμαστε και εμείς.
Έχω ένα μωράκι τριών μηνών και ΝΑΙ μου ΜΙΛΑΕΙ!!!!
Μου μιλάει με τον δικό του τρόπο και μου λέει ότι με θέλει κοντά του και δεν πρέπει να το απαρνούμαι.
Μου δείχνει τι θέλει με τα μάτια του, με τα χεράκια του, με το χαμόγελο του.
Δεν θέλει να κλαίει, αλλά αναγκάζεται να το κάνει όταν εγώ είμαι μακριά του ή το απομακρύνω από κοντά μου.
Με αγαπάει και το αγαπάω πολύ και εγώ.
Δεν πρέπει να του στερώ την αγάπη μου για αυτό, για κανένα λόγο και για κανέναν άνθρωπο.
Είναι ο τρυφερός πρώτος του χρόνος και με έχει ανάγκη δίπλα του.
Ο λώρος δεν έχει κοπεί ακόμα και μαρέσει πολύ. Θα κοπεί από μόνος του όταν έρθει η ώρα.
Μην προσπαθείτε να μας διαχωρίσετε, είμαστε ακόμα ΕΝΑ!!!!
Μπεμπάκο σ’αγαπάμε πολύ, συγχώρεσε μας για να τα λάθη που κάνουμε και σου δίνουμε την υπόσχεση και για ένα ακόμα αδελφάκι, γλυκό και τρυφερό σαν και σένα!!!!!
Πολλές φορές γονατίζω από την κούραση και το άγχος για το πως θα μεγαλώσει αυτό το πλάσμα και σε τι συνθήκες αλλά όταν εισπράττω το χαμόγελό του τα ξεχνάω όλα!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ,
ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ.
ΕΧΩ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ 1 ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΗΡΕΜΗΣΕΙ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ "ΘΕΜΑΤΑ" ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ .ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΣΤΩ Κ 1 ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΤΑ ΈΧΕΙ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΥΓΧΑΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ
ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ "ΘΕΜΑΤΑ" ....
ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΘΗΛΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΆΝΕΙς ΚΑΛΑ,
ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙς 1 ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΗ ΣΟΥ ΤΟ ΚΛΕΨΟΥΝ!!!(ΝΑΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ Κ ΑΥΤΟ)
ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙς 3 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ(2 ΜΗΝΩΝ ΠΑΙΔΙ?)
ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΓΙ ΑΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΊΝΑΙ 2 ΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙς ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΤΟ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΝΩ ΠΑΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΙΕΡΓΑ....ΣΕ ΣΥΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ , ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ Κ ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ Κ Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΕΖΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΣΕΒΕΤΑΙ Κ ΔΕΝ ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΙΩΘΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΌΧΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ Κ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΧΙ ΕΠΙΛΟΧΙΟΣ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΕΠΙΛΟΧΙΟ ...ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΑΛΛΆ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΚΟΠΕΛΑ...
ΚΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ
>ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!! ΚΑΤΑ ΑΡΧΗΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΙΚΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ...ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ...ΠΟΥ ΘΕΩΡΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΠΡΟΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΝΕΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ ΜΕ ΕΠΙΛΟΧΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. "ΔΙΠΛΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ... ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ".
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ e-mail: choral85@yahoo.gr
>annou πολύ σωστό αυτό που λες,μόνο που καμιά φορά (εώς πολλές φορές) οι γύρω παρασύρονται από τα συναισθήματά τους και δεν καταλαβαίνουν πώς μπορεί να νιώθει μια λεχώνα ώστε να σεβαστούν την κούρασή της και την ανασφάλειά της.
Δηλαδή μια γιαγιά κ ένας παππούς όταν σου έρχονται...επίσκεψη στις 9 το βράδυ να δουν το 10 ημερών εγγονάκι τους γιατί...συνταξιούχοι είναι κ ήθελαν να βγουν να ξεσκάσουν κ επειδή τους έλειψε το μωρό(!!)ενώ εσύ δεν κοιμάσαι τον πρώτο καιρό,προσπαθείς με ολονυκτίες και πόνους στο στήθος να θηλάσεις,προσπαθείς να καταλάβεις τι θέλει το μωρό(στον εαυτό μου αναφέρομαι με τα παραδείγματα),να βρεις μια ισορροπία με τον σύντροφό σου κ με τον εαυτό σου κλπ κλπ κλπ κλπ ε.....καταλαβαίνεις!!!
Εγώ πήγαινα στο δωμάτιό μου να θηλάσω και οι παππούδες παρεξηγήθηκαν κ άρχισαν τα ειρωνικά σχόλια γιατί δεν βλέπανε λέει το μωρό!!!!!Καταλαβαίνεις ότι εύκολα αρχίζεις να αναρωτιέσαι "γιατί με αγνοούν εμένα κ την κούρασή μου?", "γιατί έχουν άποψη για το αν θηλάζω καλώς τώρα που είναι 9 η ώρα και όχι μισή ώρα μετά ώστε να....παίξουν(!!!!!!!!)με το μωρό?" και άλλα πολλά!
Θέλω να πω ότι οι ορμόνες ευθύνονται μέχρι ενός σημείου για τις αντιδράσεις μας και ένα μεγάλο ποσοστό θλίψης ή θυμού σου το προκαλούν και οι γύρω όταν είσαι σε τέτοια ευάλωτη περίοδο κ σε "πιέζουν" με τον τρόπο τους.
Τέλος πάντων,όπως λες κι εσύ :"από ένα σημείο και ύστερα ρυθμίζονται οι καταστάσεις και ο καθένας παίρνει τον ρόλο του"
>Απλά με την σειρά μου να πω και εγώ οτι όταν γέννησα είχα παρωπίδες,τα ήξερα όλα καλύτερα απο όλους και με εκνεύριζαν όλες οι απόψεις και αντιδρούσα κάπως έτσι"δικό ΜΟΥ είναι το παιδί,δεν σας πέφτει λόγος,ας κάνω λάθος,θα το μεγαλώσω όπως νομίζω εγώ" κτλ κτλ και νόμιζα ότι όλοι θέλουν να μου φάνε την θεση της μάνας.Τώρα που η μικρή μου είναι 13 μηνών και έχουμε χαλαρώσει και τα ξανασκέφτομαι εκείνη η περίοδος είναι λίγο-πολύ για όλες μας όπως τα περιγράφει η κοπέλα στο κείμενο λόγω ορμόνων και λόγω αλλαγών.Τώρα αν αυτό λέγεται μελαγχολία ,κατάθλιψη ή πάρτυ ορμόνων δεν το γνωρίζω.Θα περάσει αυτή η περίοδος και θα τα σκέφτεται και θα της φαίνονται και αστεία.Εγώ τουλάχιστον τα σκέφτομαι και δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου.Ότι και να γίνει έμεις μεγαλώνουμε το παιδί και του καθορίζουμε την ζωή του,οι παππούδες απλά το χαίρονται με τον τρόπο τους είτε συμβουλευτικά είτε με περισσότερη πίεση αλλά από ένα σημείο και ύστερα ρυθμίζονται οι καταστάσεις και ο καθένας παίρνει τον ρόλο του.
>ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ!ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΜΕ ΘΛΙΨΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Κ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΥΛΛΟ!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Κ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ Κ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ Κ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΥΣ!
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΔΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ!
Η ΟΛΙΒΙΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!ΑΚΟΥΕΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΜΑΣ,ΑΝΑΡΤΕΙ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ!ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΟΣΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΑΤΕ ΑΣΧΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΟΛΙΒΙΑ Κ ΣΕ ΠΟΣΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ΤΗΝ ΦΕΡΑΤΕ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ!
ΕΙΜΑΙ Κ ΕΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΑΜΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΓΟΛΓΟΘΑ Κ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΗ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΤΗΣ!
ΕΙΜΑΙ 25 ΧΡΟΝΩΝ Κ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ!
ΑΓΧΩΘΗΚΑ,ΕΚΛΑΨΑ,ΘΥΜΩΣΑ,ΓΕΛΑΣΑ Κ ΕΒΡΙΣΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ...ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ...ΚΑΛΟ,ΚΑΚΟ Η ΟΧΙ!ΑΥΤΑ ΕΧΩ ΝΑ ΔΩΣΩ!
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ...Κ ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΡΑΦΩ...ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ...
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΑΘΗΝΑ Κ.