Ξαναερωτεύτηκα!!

H ιστορία της Εύης

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν προσέχαμε με τον άντρα μου, αν και ήμασταν πολύ λίγο καιρό μαζί…. Μετά από 8 μήνες σχέσης και συμβίωσης (όλα νωρίς τα κάναμε), ο Γιάννης επέμενε πως είμαι έγκυος αλλά εγώ χαμπάρι…. Έλεγα «Aποκλείεται«…

Βάλαμε στοίχημα, το οποίο φυσικά κέρδισε ο Γιάννης…. Οντως, λοιπον, το ταξιδι μου ξεκινησε!

Ειχα μια αρκετα ευκολη εγκυμοσυνη με λιγες ζαλαδες στην αρχη και κανα δυο φορες εμετο, αλλα κατα τ’ αλλα ολα καλα… Στο τελευταιο τριμηνο ειχα αρχισει να κουραζομαι απο το βαρος (ειχα παρει 20 κιλα) και ολο ελεγα «Aντε να γεννησω να ηρεμησω«

Ηταν και καλοκαιρι μεσα στον καυσωνα…. Ουφ τα θυμαμαι και φουντωνω παλι!!

Μπαινω στον μηνα μου και παω για τον προγραμματισμενο μου υπερηχο. «Δεν εχεις καθολου υγρα στον σακο«, λεει ο γιατρος μου.. Και τωρα γιατρε;

Με εστειλε κατευθειαν στο Iασω να κανω καρδιοτοκογραφημα και doppler. Aκουω και αλλους γιατρους να λενε πως η μικρη μου ειναι τεμπελα και δεν κουνιεται, δεν παιρνει αναπνευστικες, εχω αρχισει να τα χανω….

Τελικα με αφηνουν παλι να φυγω. Εχω μια λιμνουλα υγρα, αντι για τεσσερις που επρεπε..
Ηταν Τεταρτη… Ερχεται ο γιατρος μου και μου λεει «Την αλλη Δευτερα ελα να γεννησουμε!«

Φευγω παω σπιτι μου και δεν νιωθω καθολου τη μικρη. Δεν κουνιεται για αρκετες ωρες και εγω αισθανομαι μπουκωμα χαμηλα….

Με πηρε ο γιατρος μου και με ρωτησε αν ειμαι καλα, του ειπα τι νιωθω και με ενημερωσε πως τελικα αυριο το πρωι να παω μεσα να γεννησω….!!!!!!!!!

Μεχρι την ωρα που φτασαμε στο Ιασω το επαιζα πολυ χαλαρη και πολυ cool για να μη με παρουν χαμπαρι οι γονεις μου και ο αντρας μου και ανησυχουν….

Μπηκα μεσα και με το που εκλεισε η πορτα πισω μου, ξεσπασα, εβαλα τα κλαματα τοσο πολυ που οι κοπελες με ρωτουσαν αν ποναω, αν σπασαν τα νερα κλπ και εγω να μην μπορω απο τους λυγμους να απαντησω….Τελικα ηρεμησα, ειπα τι εχει συμβει και αρχιζουν να με ετοιμαζουν.

Ηθελα πολυ να γεννησω φυσιολογικα, αλλα η μικρη ηταν πολυ ψηλα, δεν ειχα και υγρα οποτε καισαρικη λεει… Ενιωθα πολυ κρυο και ετρεμα συνεχεια….!!! Μεχρι που ηρθε ο αναισθησιολογος…!!!! Ενας φοβερος ανθρωπος που τραγουδουσε συνεχεια…Τραγουδαγα κι εγω μαζι του οσο οι αλλοι εκαναν δουλεια εκει κατω. Ξαφνικα ακουω κλαμα μωρου…

Ηταν το δικο μου…. Μολις την ειδα ειπα ειναι πως ιδια ο μπαμπας της…
Ξαναερωτευτηκα… Τι δερμα ειναι αυτο; Τι ομορφα ματια; Γενικα τι ομορφο και καλο μωρο και το κλαμα της; Ποσο γλυκο ακουγεται;

Με το που την εβαλαν πανω μου, σταματησε να κλαιει και φυσικα αρχισα εγω… Ηθελα κατευθειαν να σηκωθω να παω να την αγκαλιασω ξανα..!

Γιατι μου την παιρνουν; Που την πανε; Δεν θα την μπερδεψουν με αλλο παιδακι ετσι;

Τελικα πηγαν ολα καλα. Γεννησα Πεμπτη 9 Σεπτεμβρη 2010 και αυτη τη στιγμη, ειμαι παλι 7 μηνων εγκυος…. Οποτε και το δευτερο αγγελουδι μου θα γεννηθει την ιδια ημερομηνια και θα εχουν ακριβως ενα χρονο διαφορα!

Διαβαζω ολες τις ιστοριες που μπαινουν… καθε φορα με πιανουν τα ζουμια απο την συγκινηση…. Ευχαριστω πολυ που διαβασατε και τη δικη μου ιστορια, εζησα συγκλονιστικες στιγμες που δεν θα ξεχασω ποτε!!!!

Περιμενω και το δευτερο ζουζουνι για να σας ξαναγραψω….. <3

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com