Μαθήματα μπαλέτου!
Ιούλιο του 2009 έμαθα ότι είμαι έγκυος. Γύρω στα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνου με την κοιλιά εμφανώς πεταχτή και το μικρό χταποδάκι γένος θηλυκού να κάνει αισθητή την παρουσία της κάθε μέρα όλη μέρα, άρχισα μια στις τόσες να κάνω σκέψεις φοβερές:
«Χριστέ μου… Και αν η κόρη μας βγει όπως εγώ; Αν κάνει τις μισές τρέλες απ’ όσες έκανα εγώ, θα τρελαθώ!«
Ξαφνικά είχα μπει στη θέση της μαμάς μου και έτρεμα στην ιδέα του να μεγαλώσω τον… εαυτό μου σε junior έκδοση. Ξαφνικά σαν να αποδεχόμουν όλους τους φόβους της μαμάς μου που τότε έβρισκα υπερβολικούς και εκνευριστικούς. Κάποτε την κορόιδευα που γυρνούσα 5 το πρωί από έξω και την έβρισκα να βλέπει… telemarketing, αφού δεν μπορούσε με τίποτα να κοιμηθεί όσο εγώ τριγυρνούσα. Ξαφνικά το σενάριο του μεταμεσονύκτιου telemarketing μου φαινόταν πολύ πιθανό. Και δελεαστικό. Πώς θα κοιμάμαι όταν η κόρη μου νυχτοπερπατά; Και να κάποιος την πειράξει; Αν μεθύσει; Αν, αν, αν;
Αναρωτιέμαι συχνά πόσο δύσκολο είναι να μην ακολουθήσει κανείς αυτό που «έμαθε» από τους γονείς του. Μπορείς να ξεφύγεις; Δεν πιάνετε ώρες ώρες τον εαυτό σας να ξεστομίζει ατάκες της μαμάς ή του μπαμπά σας που δεν περιμένατε να πείτε ποτέ; Ίδιες γκριμάτσες, ίδιες αντιδράσεις, ίδια αστεία, ακόμα και ίδια… τσατίλα. (Μην βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά!)
Πόσο μπορούμε να το αποφύγουμε;
Ή μήπως γινόμαστε το εντελώς αντίθετο από αυτό που ήταν οι γονείς μας (και μας ενοχλούσε);
Πόσες πιθανότητες έχει ο γιος ενός αυστηρού πατέρα να γίνει αυστηρός γονιός και πόσες να γίνει υπερβολικά χαλαρός;
Κινούμαστε στην πεπατημένη οδό ή ανατρέπουμε τα πάντα;
Η μαμά μου ήθελε να γίνω μπαλαρίνα αλλά εγώ το μισούσα το μπαλέτο. Μια φορά έπεσα κατά λάθος στις σκάλες της σχολής και έτσι γλίτωσα τα μαθήματα μια και καλή.
Αν η κόρη μου θέλει να κάνει μπαλέτο, εγώ θα την αποτρέψω επειδή δεν ήθελα κάποτε να κάνω εγώ; Ή μήπως παρότι δεν ήθελα να κάνω εγώ, μου έρθει φλασιά ότι θα είναι όμορφη με την tutu φουστίτσα ή ότι είναι γεννημένη για μπαλαρίνα και θα την ψήσω να κάνει μαθήματα;
Μπερδεμένα πράγματα… Ο καιρός θα δείξει!
Υ.Γ. Γεια σου μαμά! Τώρα σε καταλαβαίνω (αρκετά, όχι απόλυτα, εντάξει;;; χαχα!)
το telemarketing θα το γραφω και σε βιντεο...χαχαχα δεν λενε πως οτι κοροιδευεις το λουζεσαι? και γω κορόιδευα τη μαμα μου που ξενυχτούσε και ανησυχουσε...κλπ κλπ κλπ...και μου λεγε θα κάνεις κορη και θα δεις...και να τσουπ...ηρθε η κορη...παντως το μπαλέτο μπορέι και να το κανετε αναγκαστικα...γιατί και μενα με έστελνε διοτι περπατουσα στραβα! ο αδερφος μου δε, που ειχε το ιδιο προβλημα...που να τον στειλει τον ερμο??τι να γινει? billy eliot?την εβγαλε με ορθοπεδικα παπουτσια!!! Παντως μην ανησυχεις...τα συγχρονα παιδια εχουν αποψη...και την επιβαλλουν!εδω θα ειμαστε και θα τα δουμε στην πραξη! ένα είναι το σιγουρο...τα λαθη των γονιων μας δεν θα τα επαναλάβουμε...γιατι θα ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!!!
Εγώ γίνομαι ένα μιξ του μπαμπά μου (απίθανο...δε το περίμενα ποτέ) και της μαμάς μου. Δε με πειράζει γιατί με μεγάλωσαν σωστά, όμως νομίζω ότι ώρες ώρες είμαι λίγο παραπάνω αυστηρή! Οσο για το μπαλέτο, εγώ έκανα 18 χρόνια, ο γιος μου δεν το γνώριζε βέβαια, αλλά παρακολουθεί με μανία χορευτές μπαλέτου και απορεί γιατί χορεύουν οι άντρες μπαλέτο και γιατί να μη μπορεί να κάνει κι αυτός!!!! Κρίμα να μη μένω στη Ρωσσία να τον πάω αφού τόσο του αρέσει! Εδώ θεωρούν δεδομένο ότι το μπαλέτο είναι μόνο για αδερφές καρακραγμένες... (και βέβαια ποιος ακούει τον μπαμπά του, όταν μάθει ότι στον γιο του αρέσει το μπαλέτο!!!) Κατά τα άλλα βέβαια είναι αρκετά αρρενωπός, όχι πως θα είχα πρόβλημα με κάτι άλλο, παιδί μου είναι! Αρκεί να μη μου ζητάει τις φούστες μου! (δεν έχω κι όλας!)
Πολλές φορές ακούω και βλέπω τους γονείς μου σε μένα.Νομίζω πως φερόμαστε σαν τους γονείς μας τώρα,γιατί τώρα 'φορέσαμε τα παπούτσια τους'που γίναμε και μεις γονείς.Τώρα το αν θα περάσουμε στα παιδιά μας τα καλά ή τα άσχημα βιώματα που είχε ο καθένας μας και ο τρόπος με τον οποίο θα περάσουμε,εξαρτάται καθαρά από μας τους ίδιους.
>Νομίζω πως αυτό το βιντεάκι θα σου λύσει πολλές απορίες!! http://video.google.com/videoplay?docid=-8459266136242057768#
>Κάνοντας τον απολογισμό μου για το πως με μεγάλωσε η μαμά μου, διαπιστώνω ότι ήταν παραήταν cool μαμά. Δεν είχε φοβίες αυτή η γυναίκα ρε παιδί μου γιατί δεν είχε ζήσει τίποτα στη ζωή της.Δεν είχε βγει από το αυγό της ποτέ. Από το πατρικό της κατευθείαν σε γάμο.
Εκεί το αποδίδω που με άφηνε να κάνω πράματα από μικρή και κοιμόταν του καλού καιρού στο κρεβάτι της. Αρρώσταινα και το έπαιρνε στο χαβαλέ. Τη θαυμάζω γι'αυτή τη συμπεριφορά της γιατί αυτή η φαινομενική "αδιαφορία" της με έκανε σκυλί μαύρο και να μην έχω ανάγκη κανέναν για να σταθώ στα πόδια μου.
Φυσικά αυτό για το μπαλέτο, πιάνο, γαλλικά το είχε και αυτή. Κατέληξα να τελειώσω μόνο τα γαλλικά (που τα σιχαίνομαι παρεπιπτώντως) και τα υπόλοιπα το καραμετάνιωσα που τα άφησα στη μέση. Τώρα στα γεράματα σκεφτομαι να φέρω το πιάνο μου στο σπίτι. Ε ρε δουλεμα που έχω να φάωωωω....
Πάντως για τον μικρό η γιαγιά έχει όνειρο να τον στείλει ποντιακά (!), ο μπαμπάς καράτε και τέννις, εγώ κάτι εικαστικό ό,τι επιλέξει. Θα δω τι του αρέσει και θα επιλέξει κάτι μόνος του να τον ευχαριστεί. Αν διαλέξει όμως το πιάνο θα χοροπηδήσω από τη χαρά μου. Να μη μου μείνει και στοκ~~~χχχ
>Δεν θα ξεχάσω ποτέ την φοβερή ατάκα της μαμάς μου, όταν παρακαλούσα τον γιό μου να πιει την πορτοκαλάδα του, εκείνος αρνιόταν πεισματικά και η μαμά μου είπε: ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ!!!!!!!!! (ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ).
Ολιβία, η φαντασία σου καλπάζει!!!! Η Αθηνά μεθυσμένη!!!!!!!!! Είπαμε βρε παιδάκι μου, να .... είσαι μπροστά, αλλά όχι και τόοοοοοοοσο μπροστά!!!! Κράτα ορίζοντα για τα επόμενα 5 χρόνια (για το στριμένο το κοριτσάκι που θα πειράζει την Αθηνά στο νηπιαγωγείο ας πούμε!!!!) αλλιώς θα τρελαθείς!!!!!
Δέσποινα φοβερή ιδέα το GPS!!!!!!!!!!!! Οταν κυκλοφορήσει, ενημέρωσέ με σε παρακαλώ!!!!
Τέλος, έχω πει στον αγαπημένο μου, πως αν με δει να εξελίσσομαι σε ..... κλώνο της μαμάς μου, να με πυροβολήσει!!!! Αν και κάποιες φορές, αρχίζω να λέω πράγματα που έλεγε και η μαμά μου και αυτομάτως, σταματάω να μιλάω, παίρνω βαθιά ανάσα και ..... βγαίνω από το δωμάτιο!!!!!!! Φιλάκια σε όλες!!!!
>Όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο παραδεχόμαστε(σιωπηρά ή φωναχτά) ότι deep down απόλυτα μόνο την μαμά μας εμπιστευόμαστε...όποτε είναι αναπόφευκτο να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμα της!!!Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως ακολουθώ τυφλά τις συμβουλές και τα βιώματα μου ως παιδί όμως πλέον ξέρω ότι όσο και να το προσπαθήσουμε δεν μπορούμε να αποκλίνουμε και τρελά από την περπατημένη οδό...απλά πρέπει πάντα νομίζω να σκεφτόμαστε πριν να ενεργήσουμε!!!
Έχω παράδειγμα μαμά φίλης μου η όποια μεγάλωσε με αυστηρούς και καταπιεστικούς γονείς με αποτέλεσμα εκείνη να μεγαλώσει όσο ποιο άναρχα μπορούσε την κόρη της π.χ. να την αφήνει να μην χαιρετάει κανέναν, να βρίζει ακόμα και τους παππούδες της,να μην μοιράζεται κανένα παιχνίδι της με κανέναν στο πάρτι της, να αγοράζει ότι θέλει όσο και να κάνει, να απουσιάζει όποτε θέλει από το σχολείο, .... και παρότι έβγαλε από την κόρη της όλα τα φαινομενικά "μη" και "πρέπει" στο τέλος έκανε τα αδύνατα δυνατά και την έστειλε στο απαίσιο και φοβερό κατά τα λεγόμενα της φημισμένο ιδιωτικό σχολείο που είχε πάει και εκείνη....
>Εχεις τοσο δικιο!!!και εγω με τη μαμα μου μια ζωη ειμασταν στα μαχαιρια για ¨" πολυ σοβαρα " θεματα ¨οπως το μηκος της φουστας, το αν διαβασα τα μαθηματα μου, το οτι η φιλη σε παρασειρει και θες να βγεις εσυ δεν θες....χαχαχαχα!!!α!και το πιο τελειο αν δεν διαβασεις θα καθαριζεις σκαλες!!Τωρα πλεον οπως λες και εσυ παρολο που ο γιος μου ειναι μικρος τρελενομαι στην ιδεα της βραδινης εξοδου και το τι μπορει να σημβει!!Και επειδη ενδομοιχα δεν θελω να παραδεχτω οτι γινομαι κομματι της μαμας μου δικαιολογω τον εαυτο μου λεγοντας οτι εγω μεγαλωσα στην επαρχια και οι κινδυνοι ηταν και καλα λιγοτεροι σε σχεση με την Αθηνα που ζουμε τωρα....Δικαιολογιες!!!Βεβαια πραγματικα θελω να πιστευω οτι εμεις ως νοετερη γενια θα καταφερουμε να μεγαλωσουμε τα παιδακια μας με λιγοτερα ας μου επιτραπει η εκφραση κολληματα!Εμενα δεν με νοιαζει να σπουδασει ντε και καλα ο γιος μου αρκει να κανει στη ζωη του κατι που του αρεσει και δεν θα τον θεωρω κακο παιδι αν μου ζητησει πχ να βαλει σκουλαρικη ή να κανει τατουαζ!!!Βεβαια μεταξυ μας παντα μηπως εχετε καποια πληροφορια αν κυκλοφορει gps για παρακολουθηση παιδιων.......χαχαχαχααχα!!!
φιλια!!Δεσποινα!!!
>Απ'όλα τα στοιχεία των γονιών μου κάποια θετικά τα έχω αφομοιώσει και όποια δεν ήταν του γούστου και του χαρακτήρα μου μεγαλώνοντας κατάφερα να τα αποφύγω.Πάντως θεωρώ ότι θέλει προσπάθεια για να μη βγάλει ο γονιός τα απωθημένα του, καλά ή κακά, επάνω στο παιδί.Π.χ όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να πετύχουν,να γίνουν επιστήμονες,να έχουν ταλέντα,αλλά όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια.Γι'αυτό δεν πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε τα παιδιά μας κάτι που δεν είναι.
>Για να πω την αληθεια επειδη μεγαλωσα μονο με τη μαμα μου κ οι συνθηκες ηταν λιγο ιδιαιτερς,θυμαμαι τον εαυτο μου να λεω στη μητερα μου οτι "εγω το παιδι μου θα το μεγαλωσω διαφορετικα" κ τωρα που βλεπω την κορη μου 2,5 ετων να μεγαλωνει φοβαμαι μηπως επαναλαβω καποια απο τα "σφαλματα" της μαμας μου..τωρα οσο αναφορα στο μπαλετο κ εμενα μου αρεσε παρα πολυ οταν ημουν μικρη.θυμαμαι τον εαυτο μου να πηγαινει κανα 2 φορες στη σχολη την ωρα που ειχε μαθημα καποια φιλη μου κ να χαζευω ζηλευοντας λιγακι...τωρα βλεπω την μικρη να κανει σπαγγατο κ σκεφτομαι που να την γραψω μελλοντικα αλλα δεν θελω το μπαλετο γιατι δεν θελω να της περασω τα δικα μου αποθημενα ...θελω κατι να της αρεσει εκεινης....θα δειξει το μελλον..........
>θεικο κειμενο απλα!
>"Δεν πιάνετε ώρες ώρες τον εαυτό σας να ξεστομίζει ατάκες της μαμάς ή του μπαμπά σας που δεν περιμένατε να πείτε ποτέ; Ίδιες γκριμάτσες, ίδιες αντιδράσεις, ίδια αστεία, ακόμα και ίδια... τσατίλα;;"ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΝΑΙ!Ολόϊδιες,όμως...και το μισώ αυτό...αλλά...το κάνω!!!!!!!!!!!!!