Την ώρα που έσπρωχνα… κόπηκε το ρεύμα!
Η ιστορία της Βίκυς
(Η Βίκυ γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο)
Να ‘μαι και γω λοιπον εδω για να σας πω την ιστορια μου!!
Εμένα η εγκυμοσύνη μου ήταν κάτι απρόσμενο.. όταν μάθαμε το ξαφνικό αλλα παράλληλα χαρμόσυνο νέο, ήμουν με τον άντρα μου μόνο 6 μήνες μαζί!!!! Δεν προσέχαμε και πολυ, η αλήθεια είναι!!!! Σε καμία περίπτωση δε σκεφτήκαμε να μην το κρατήσουμε και με το που το υποψιαζόμασταν, κάναμε αμέσως όνειρα για το μωράκι μας!
Πολλά τρεξίματα κατά τη διαρκεια της εγκυμοσύνης βέβαια, καθ’ ότι γάμος και ανακαίνιση σπιτιού. Δυστυχώς δεν καταφερα να απολαύσω ιδιαίτερα την εγκυμοσύνη μου. Πολλή δουλειά μέχρι να σταματήσω (αφού έπρεπε να εκπαιδεύσω άλλον!) και συνεχεια μαγαζιά, μάστορες κλπ.. Πωπω πολυ μιλάω!!
Λοιπόν, είχα ΠΗΤ 1/11/10. Στην εξέταση που είχα στις 11/10/10 ο γιατρός με βρήκε έτοιμη να γεννήσω! Διαστολή 2.
«Άσε δε θα σε κρατήσω, αλλα αν δεν έχεις γεννήσει, θα έρθεις την Πέμπτη στις 14 να σε δω«
Βλέπετε, οι πολλες δουλειες στο σπιτι και το πολυ περπατημα κατεβασαν το μικρο μου! Περίμενα πώς και πώς να έρθει το πιτσιρικι αν και ειχα πολυ άγχος! Όχι για τον τοκετό, αλλα για το ότι το δωμάτιό του δεν ήταν απολύτως έτοιμο. Λες και θα το καταλάβαινε!!!
Την Πέμπτη στις 14/10 τελικά πήγαμε στο νοσοκομείο (δημόσιο) για την εξέταση. Φυσικά πήραμε και τη βαλίτσα μήπως και! Όντως ήταν η μεγάλη μερα!! Σημειωτέον, ούτε είχαν σπάσει τα νερά, ούτε με είχαν πιάσει οι πόνοι.
Μπήκα αμέσως για προετοιμασία και και με βάλανε στο δωμάτιο τοκετού. Αυτά έγιναν στις 12 το μεσημερι.
«Μέχρι το μεσημεράκι θα έχεις γεννήσει» μου έλεγε ο γιατρός. Πού να ξερα!
Εκεί ξεκίνησε το μαρτύριο. Ο γιατρός μου έσπασε τα νερά για να ξεκινήσουν οι πόνοι. Μετά από τρεις ώρες δεν ένιωθα κάτι ιδιαίτερο. «Έλα λίγο θέλουμε» έλεγε. Μα καλά με κοροιδεύουν;
Ο πόνος στη μέση αφόρητος από το σπαστό κρεβάτι. Η μέση μου ήταν στον αέρα και μόνο που δεν έκλαιγα.
Κατα τις 3 κατάλαβαν ότι δε γίνεται κάτι ιδαιτερο και μου έβαλαν τεχνητούς πόνους. Επιτέλους άρχισα να πονάω κανονικότατα!! Στις 5 άρχισα να πονάω πολυ!!! Εε, κατά τις 8 άρχισα να ουρλιάζω!! (Τώρα θα μου πείτε, που ήξερα τι ώρα ήταν κάθε φορά!! Ο καρδιοτοκογράφος είχε ένα μικρό ρολογάκι και απο κει έβλεπα και κάθε πότε ερχόταν ο πόνος!)
Παρακαλούσα για επισκληρίδιο, αλλα μάταια!! Βλέπετε, που να ξοδεύεται το δημοσιο για αναισθησιολόγους και φάρμακα!! Σε κάθε ωδίνη, φώναζα και άλλα πράγματα. Τη μια φορά βοήθεια, την άλλη παρακαλετά, την άλλη τους φώναζα και τους έλεγα τσιγγούνηδες!!! Μετά πάλι βοήθεια!!!! Με βοήθησαν αρκετά οι αναπνοές που είχα μάθει στα μαθήματα, αλλα στο τέλος τι να κάνουν κι αυτές!!
Ο γιατρός πηγαινοερχόταν και έβλεπε ότι αργούσαμε κι άλλο!! Κατα τις 10.30 το βράδυ βγήκε έξω στον άντρα μου και στους γονείς μου και τους είπε ότι έχουμε πολλη ώρα ακόμα!!
Κι όμως ξαφνικά πήρα μπρος. Μέσα σε λίγη ώρα άρχισα να σπρώχνω!! Τρέχει ο γιατρός που ήταν έξω και την ώρα που με μεταφέρουν στην απέναντι πόρτα στο χειρουργείο….. κόβεται το ρεύμα. Εγώ να σπρώχνω και να ουρλιάζω και εκείνοι να ψάχνουν τα κινητά τους για να βλέπουν!! Ευτυχώς πήρε μπρος η γεννήτρια και όλα καλά.
Γέννησα στις 11.30 το βραδυ το αγγελούδι μου, το οποίο ήταν τυλιγμένο στο λώρο το καημένο. Αργησε λίγο να κλάψει, αλλα μετά απο λίγα δευτερόλεπτα ήταν στην αγκαλίτσα μου και τίποτα δε μέτραγε.
Να σας πω και το καλυτερο; Έμαθα εκ των υστέρων ότι ο λόγος που ταλαιπωρήθηκα 12 ώρες τελικά ήταν γιατί εκείνη τη μέρα είχε εφημερία ο γιατρός και θα καθόταν έτσι κι αλλιώς. Γι αυτό με έβαλε μέσα χωρίς να έχω δείγματα ότι γεννάω. Κατα τα άλλα για να μην είμαι άδικη, είμαι πολύ ευχαριστημένη απ’ το γιατρό μου.
Αυτή τη στιγμή είμαι κι εγώ μια μανούλα ενός μπέμπη 4 μηνών!! Ευτυχισμένη δε θα το λεγα, πιο πολυ κουρασμένη!! χαχα! Πλάκα κάνω! Δοξασμένες πρέπει να νιώθουμε κορίτσια και να ευχαριστούμε για το δώρο που μας έδωσε ο Θεός .. Να είμαστε γυναίκες!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
καλημερα και καλο μηνα να το χαιρεσαι και περασμενα ξεχασμενα οπως λεμε αφου ειναι καλα το μωρακι/...,,,μια ερωτηση μηπως γεννησες στη σαμο?
>ΚΟΡΙΤΣΙ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΕΝΝΗΣΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΠΙΣΚΛΗΡΗΔΙΟ. ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ Ο ΚΑΘΕ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟΝ "ΔΙΚΟ ΤΟΥ" ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΕΦΗΜΕΡΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ. Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΞΕΚΟΨΕΙ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΟΧΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΗΔΙΟΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ !!!
>δεν το πιστεύω πως αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα!!!
Πωπώ αν ήξερα ότι υπάρχει πιθανότητα να μην μου κάνουν επισκληρίδιο, θα έφερνα δικό μου αναισθησιολόγο και κάπου κάπως θα βρισκα τα χρήματα!!!!
κορίτσια είστε ηρωίδες!!!!!!
>Απαράδεκτος ο γιατρός σου! Επειδή αυτός θα καθόταν ούτως ή άλλως σε ταλαιπώρησε τόσο και σένα και το μωρό... Ευτυχώς που όλα πήγαν καλά και για τους δύο σας. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!
>ΒΙΚΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΓΙΟΚΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΤΙΣ 15/10/2010 ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΕ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ!!!!!
>ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΜΑ ΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑ 7 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑΣ 2 ΕΤΩΝ. ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΗΔΙΟ!! ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ, ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΕΙΧΑ ΦΟΒΗΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ! ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΗΔΙΟ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ Η ΙΔΙΑ:"ΚΟΙΤΑ, ΑΝ ΔΩ ΟΤΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΔΗΛ.ΣΕ 4-5 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΤΩΡΑ ΑΝ ΔΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΣΑΔΙΣΤΗΣ!!! ΚΑΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ!!".
ΤΟ ΠΗΡΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΙΑΣ ΦΙΛΗΣ. ΑΦΗΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟ,ΤΟΝ ΕΠΕΙΣΑ ΠΩΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΟΤΙ, ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΓΕΡΟ.
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΓΕΙ, ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ 9:00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ. ΑΡΧΙΚΑ ΑΡΚΕΤΑ ΥΠΟΦΕΡΤΟΙ ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Η ΩΡΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟΙ. ΠΑΡΕΠΙΠΤΩΝΤΟΣ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΙΒΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΚΑΤΑ ΤΙΣ 13:00 ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΣΑΝ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ!! ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΙΑ, ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΠΝΟΕΣ. ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΣΚΟΠΟ ΠΩΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΘΑ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ! ΜΠΟΡΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΝΥΠΟΦΟΡΟΙ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ,ΣΤΙΣ 16:00, ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ!!! ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΕΩΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΔΩΣΑΝ.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ, ΜΕ ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΒΙΑΖΟΤΑΝ ΠΟΛΥ. ΜΠΗΚΑ, ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΣΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΣΤΙΣ 12:00 ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 12:50. ΓΕΝΝΑ EXPRESS!!ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟΙ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΑΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΧΑ! Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΩΔΙΝΩΝ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ, ΣΤΟΝ ΔΙΑΔΡΟΜΟ!!Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ!!ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!!
ΠΑΝΤΩΣ ΕΑΝ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΜΑ ΞΑΝΑ, ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ. ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!!!! ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ!!!
>καταλαβαινω τους πονους που ειχες το εχω περασει 2 φορες.........κ ο πονος δεν βγαιναι απο το μυαλο μου.......μονο αν το περασει θα καταλαβει κανεις............