Η ιστορία της Άννας<
(Η Άννα γέννησε με καισαρική και ολική νάρκωση)
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα. Το 1997 ήμουν 19 χρονών, ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Ένα μήνα μετά γνώρισα τον άντρα μου και 5 μήνες μετά αρραβωνιαστήκαμε. Οι γονείς μου δε μπορούσαν να δεχτούν με τίποτα ότι θα έμενα μακριά τους και τότε δεν καταλάβαινα το γιατί, δεν ήμουν μάνα βλέπετε…
Τελικά το δέχτηκαν, σε 4 χρόνια πήρα το πτυχίο μου και παντρευτήκαμε. Άρχισαν λοιπόν οι ευχές με το καλό ένα παιδάκι και τα συναφή. Οι μήνες πέρναγαν, γίνανε χρόνια, οι φίλες μου έγιναν μητέρες κι εγώ σταμάτησα να κάνω παρέα μαζί τους… Παντρεύτηκε η κόρη της αδερφής μου, έκανε το πρώτο της παιδάκι, το δεύτερο κι εγώ είχα μόνο τις ευχές…
Ο μπαμπάς μου άρρωστος με καρδιά και μεγάλος σε ηλικία με παρακαλούσε να πάω σε γιατρό και δάκρυζε κάθε φορά που αγκάλιαζα παιδάκι μα εγώ από το πείσμα μου έλεγα «Όχι, δε θέλω ακόμη παιδιά!«. Επέμενα τόσο που νομίζω πως κάποια στιγμή το πίστεψα κι εγώ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
>Με συγκίνησες πραγματικά Άννα μου,είσαι δυνατό κορίτσι -πάλεψε τώρα για το μωρό σου...το αγοράκι το προσέχει ο μπαμπά σου...
>κλαιω κλαιω κλαιω!!!!!!!!να χαιρεσαι το μωρακι σου και να ξερεις οτι παντα θα εχεις καποιους να προστατευουν εσενα και την οικογενεια σου απο κει ψηλα!!!!!
>τρομερη ιστορια... να χαιρεσαι το κοριτσακι σου και ευχομαι να κανεις κι αλλα παιδακια...
>Παναγίτσα μου...ανατρίχιασα... Να είσαι γερή κοπέλα μου και να χαίρεσαι το παιδάκι σου...
>den to pisteyo exo anatrixiasei k dakrisei. o theos na mas exei oloys kala na xairesai tin oikogeneia soy kopela moy.ola gia kalo ginontai!!! zoi