Η κυρία «Δεν ξέρω τι θέλω»!
 |
| Έχει καταλάβει ήδη τι θα πει πόζα! |
Κάθε νύχτα τον τελευταίο καιρό, εκεί γύρω στις 8:30 το βράδυ, η κόρη μας μεταμορφώνεται στην κυρία «Δεν ξέρω τι θέλω«.
Φωτιά θα πέσει να με κάψει, αν πω ότι το παιδί μου είναι γενικά αναποφάσιστο, αλλά πραγματικά έχει κάποιες μέρες που μόλις το ρολόι δείξει 8 και μισή, η Αθηνά αρχίζει μια ασυνήθιστη για τα δεδομένα της γκρίνια.
Ενώ τραβάει τα αυτιά της και τρίβει τα μάτια της, ξεκάθαρο σημάδι ότι κουτουλάει από τη νύστα και τη βάζω για ύπνο και μου γυρίζει πλευρό, ύστερα από 10 λεπτά αρχίζει το τραγούδι και εκεί που πιστεύω ότι είναι ο τρόπος της να νανουριστεί, μετά μπήγει τις φωνές να τη σηκώσω.
Παίζει λίγη ώρα με τα παιχνίδια της, κάνουμε το «Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά» (τέλειος τρόπος για κοιλιακούς!), κάνει ποδήλατο και μετά δώστου πάλι τράβηγμα αυτιών και κλάψα να πάει στο κρεβάτι. Ε λέω «Κουράστηκε για τα καλά και θέλει να κοιμηθεί!»
Μόλις ξαπλώνει στο κρεβάτι, τινάζει το σεντόνι με τα πόδια της με μανία και αρχίζει να παλεύει μαζί του.
Ύστερα από λίγο βαριέται και θέλει να ξανασηκωθεί.
Βρε μήπως θέλει νερό;
Μήπως θέλει γάλα;
Μήπως θέλει αλλαγή πάνας;
Μήπως θέλει αγκαλιές;
Αγκαλιαζόμαστε με κλειστά φώτα, σκαρφαλώνει πάνω στο κεφάλι μου, μού τραβάει τα μαλλιά, βάζει το δάχτυλο στο στόμα μου να της το δαγκώσω (!!) και μετά λέει να ξανακοιμηθεί.
Μετά ξανασηκώνεται, παίζει λίγο, κάνουμε ξανά αγκαλιές μέχρι να κουραστεί εντελώς και να πέσει ξερή για ύπνο στο… κρεβάτι μας!
Αφού περάσουν 2 ωρίτσες που κοιμάται στο διπλό κρεβάτι μόνη της αραχτή, πασάς στα Γιάννενα, την παίρνω αγκαλιά και την μεταφέρω στο κρεβάτι της και η κυρία «Δεν ξέρω τι θέλω» είναι ξανά η γνωστή κυρία «Υπναρού» που και κανόνια δίπλα της να βαράνε, χαμπάρι δεν παίρνει!
Δεν ξέρω αν φταίνε τα δόντια, το γεγονός ότι μεγαλώνει, η υπερένταση από μια ολόκληρη μέρα νον στοπ ενέργειας, αλλά λιιιιίγο έχει αρχίσει να μου λείπει εκείνο το πιτσίνι που με το που το ρολόι έδειχνε 9, κοιμόταν όπου να ‘ναι, χωρίς καμία προσπάθεια.
Ε ναι, πρέπει πια να αποδεχτώ ότι το κορίτσι μου μεγάλωσε!!
(Το γράφω συνέχεια, αλλά μάλλον δεν λέω να το συνειδητοποιήσω!)
>@Ανώνυμος
Μαριάνα, το γνωρίζω το βιβλίο, όμως δεν νομίζω ότι ταιριάζει σε εμάς. Η μικρή μας από πάρα πολύ νωρίς έπεφτε μόνη της για ύπνο και το πήγαινε σερί μίνιμουν 8ωρο!
Απλά τώρα που μεγαλώνει, η υπερένταση της ημέρας δεν την αφήνει να κοιμηθεί με τη μία!
>Ολίβια εμένα μια φίλη καθώς και ο παιδίατρος μου πρότειναν να διαβάσω το βιβλίο "Κοιμήσου παιδί μου",πραγματικά είδα πως σε κάποιο βαθμό με βοήθησε και το μωρό κοιμάται μόνο του χωρίς να το νανουρίσω.Θέλει μόνο λίγη αποφασιστικότητα και περίπου μια εβδομάδα εκπαίδευσης.Μακάρι να σε βοηθήσει και σένα....γιατί πολύ σύντομα θα νιώθεις πολύ κουρασμένη απο την διαδικασία του ύπνου!Φιλικά,Μαριάνα
>α επίσης μη ξεχάσω... για να κοιμηθεί μπανακι, γαλατακι, αγκαλιτσα και το δάχτυλο στο στόμα μου(καινούρια μόδα)!!!
>Πω,πω δεν είμαι μόνη τελικά ε;;;
Από πολύ μικρό το νινί μας στις 8-8.30 αρχίζει τη γκρίνια!!! Στην αρχή είχα κουραστεί με το να τον πηγαινωφέρνω στο κρεβατάκι του. Τωρα τελευταία "ο κύριος δε ξέρω τι θέλω" κοιμάται μισή ωρίτσα κ ξυπνάει με τρελλά κέφια!!! Μέχρι τις 11 παρακαλώ παίζουμε και μετά κοιμάται κανονικά!! Δε γίνεται με τπτ να κοιμηθεί από τις 8.30 σερι μέχρι το πρωι.
>ααααααααχαχαχαχαχχα ακριβως τα ιδια και εγω...ειδικα το σημειο με το ανεβασμα στο κεφαλι και το ανακατεμα των μαλλιων!!!!!!και το δικο μου νυχτεριδακι ειναι δυο χρονων...υπομονη θα περασει μου λενε...αλλα εγω ΔΕΝ τους πιστευω πια!!!!!!χαχαχαχαχααχα
>Προφανως λοιπόν αυτο ειναι κοινό στάδιο...λοιπόν εμείς το χειριστήκαμε κάπως έτσι και φάνηκε να πετυχαίνει το κόλπο...
Όταν φτάνει η ώρα 8.30 καληνυχτίζουμε το μπαμπα μας και μπαίνουμε σε ρουτίνα ύπνου η οποία περιλαμβάνει τα εξής:
1. Μπανάκι ζεστο.
2. Μασάζ με τη μεθοδο της Σαντάλα (τριβω τα ματια μου με τα αποτελέσματα!!)στο κρεββάτι το δικό μας με χαμηλο φωτισμό και τραγουδακια.
3.Ζεστο γαλατάκι
Μέχρι πρότεινως με όλα τα παραπάνω αφού είχε πιει το γάλα της γλάρωνε για μερικα δευτερόλεπτα και εκλεινε τα μάτια και πανω που με επαιρνε η χαρα οτι κοιμηθηκε λες και την τσιμπούσαν στον κ@λο με μια καρφιτσα πεταγόταν επάνω και ήθελε να κάνει τουμπες σε όλο το κρεββάτι για καμια ωρα. Ναι αλλα η ωρα πήγαινε 11 και εγω δεν προλαβαινα να κανω τιποτα μετα. Οπότε εφήρμοσα το εξης μετα απο όλα τα παραπάνω.
Μετα το γαλα την κρατάω αγκαλια μπας και κοιμηθει με τη μια. Αν ωστόσο δεν κοιμηθει την αφήνω να σηκωθεί και τη βάζω μέσα στο πάρκο της με τα φωτα ακομα πιο χαμηλωμένα και κάθομαι κι εγω δίπλα της. Την πρωτη φορα πήγε ήρθε, πήγε ήρθε και μετα άρχισε να κλαίει απο τα νευρα της που δεν μπορούσε να παίξει και απο τη νύστα της. Δεν την πήρα αγκαλιά. Πέρασα το χέρι μου μέσα στο πάρκο και τη χαϊδευα και της εξηγουσα οτι ειναι ωρα για ύπνο και οχι για παιχνίδι. Έκλαψε για κανενα μισαωρο. Μετα την ξάπλωσα (γιατι εκλαιγε καθιστη) και με το χέρι μου αγκαλια αποκοιμηθηκε.
Τη δευτερη μερα τα ίδια. Μόνο που αυτη τη φορα εκλαψε 10 λεπτα. Την τρίτη μέρα δεν εκλαψε καθόλου απλά πήρα το χέρι μου, μισομουρμούρησε και κοιμηθηκε. Και πλέον αυτο γίνεται αυτόματα.
Μπαίνει ξύπνια αλλα μισογλαρωμένη στο κρεβάτι της χαιδευω το χερακι και αποκοιμιέται χωρίς πολλα πολλα και μέσα σε μιση ώρα η διαδικασια έχει πάρει τέλος.
Σημειωτέον οτι κατεβαίνουν 3-4 δόντια ταυτόχρονα οπότε έχουμε και αυτο το θεματάκι που παλεύουμε.
Το ξέρω οτι ακούγεται κάπως το οτι την άφησα να κλαιει. Αλλα το παιδί πρεπει να μάθει (κατα τη γνωμη μου) οτι υπάρχουν όρια ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε και σε αυτό που πρέπει να γίνεται. Δεν μπορω και δεν θέλω να ακολουθώ εγω πάντα το δικό της θέλω. Καποια πράγματα ειναι ρουτίνα για να κάνουμε όλοι τη ζωή μας πιο εύκολη. ¨οταν ειναι ξύπνια δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο εκτός απο την ψυχαγωγία της. Αλλα και εμεις είμαστε άνθρωποι που έχουμε αναγκες και δικαιώματα στον προσωπικό χρόνο.
Να προσθέσω επίσης οτι μέχρι να πάει για ύπνο στις 8.30 το βράδυ παίζουμε συνέχεια μαζί και κάνουμε πράγματα για να έχουμε ποιοτικο χρόνο και όταν πέσει για ύπνο έτσι πλεον κοιμάται καλύτερα και αδιακοπα, ενω πρίν με τις κωλοτούμπες και τα παιχνίδια μεχρι τις 11 ξυπνούσε κάθε λίγο και γκρίνιαζε.
Αυτα απο μένα...
Άσπα
>Σαν να ακουω εμενα! καθε βραδυ το ιδιο πραγμα. και ο δικος μου ειναι 2,5 ετων :) Υπομονη...καποια στιγμη θα στρωσουν
>Η περίγραφή μας ταιριάζει τελεια!!!
Καθε βραδυ στις 8,30!
λιγο τα δοντια, λιγο η ενταση της ημερας, λιγο το νεο μωρο, λιγο ολα μαζι και τιποτα, και ξαφνικα ενα ησυχο παιδι μεταμορφωνεται!!!
Νομιζω οτι ειναι φαση και θα περασει... ελπιζω... Διοτι εχουμε καταληξει απο τις 9 να κοιμομαστε στις 10,30...
>κ εμεισ περασαμε ακριβως τα ιδια, επι μηνες η ζουζουνα μου επεφτε για υπνο στις 9 ακριβως...ομως ολα αλλαξαν οαν αρχισε να μπουσουλαει..εγω περιμενα οτι εκει ειναι που θα επεφτε για υπνο ξερη αλλα τιποτα ενεργεια κ ατελειωτο παιχνιδι μεχρι τις 11 κ 12 το βραδυ...κ τελικα αφου κ εγω κυλιομουνα μαζι της στο κρεββατι μας επι ωρες ( απο νωρις) περιμενοντας να κοιμηθει,την κουναγα,της τραγουδουσα... τωρα εχω αλλαξει τακτικη...την αφηνω μεχρι τισ 11 κ μετα τη βαζω στο κρεββατακι της...ε απο τη κουραση δεν μπορει καν να σηκωθει κ να γκρινιαξει...μουρμουραει κ αυτονανουριζεται χαιδευοντας το παπλωματακι της....ουφ σας ζαλισα
>ετσι ειναι και η δικια μου μονο που μολις κλεισαμε τον 7ο μηνα!!τι εχουμε ακομη να δουμε.....
>Ολίβια και εμένα το ίδιο! Ο μικρός μου είναι στην ίδια ηλικία με την Αθηνά (έχουν 4 μέρες διαφορά). Όταν νυστάζει και πριν πέσει στον βραδινό λήθαργο που κρατάει μέχρι το πρωί μοιάζει σαν να παλεύει να αδειάσει εντελώς τις μπαταρίες του... Όταν τον βλέπω να πασχίζει να μην κοιμηθεί και να κλοτσάει αλλά με κλειστά τα βλέφαρα, είναι σαν να βλέπω σχεδόν από πάνω του να αιωρείται μία ένδειξη επί τις εκατό (πχ 13%, μετά από λίγο 4%...) :)
Εγώ αυτό που κάνω αν δεν έχει κοιμηθεί πριν πέσουμε όλοι για ύπνο είναι να τον βάλω ανάμεσά μας να λυσσάξει λίγο και παράλληλα κάνω ότι κοιμάμαι για να δώσω και το καλό παράδειγμα, χαχα! Καλά ο άντρας μου ροχαλίζει με το που θα ακουμπήσει το κεφάλι του στο μαξιλάρι... Έτσι καταλαβαίνει ότι δεν έχει επιλογή από το να κοιμηθεί και ΠΑΡΑΔΙΝΕΤΑΙ... Και μετά κάνω αυτό που κάνεις και εσύ. Τον μεταφέρω δίπλα στο κρεβατάκι του και κοιμάμαι και εγώ μέχρι το πρωί που ξυπνάμε παρέα! (Μεταξύ μας, εγώ ξυπνάω ακόμα κατά την διάρκεια της νύχτας για να τον ελέγχω, χιχι!) Μεγαλώσαν τα παιδάκια μας και δεν μπορούμε να το χωνέψουμε! Μήπως ήρθε ο καιρός για δεύτερο;
ΜαρίαΜ
>Και πάλι καλά να λες.9???
Δεν νομίζω να κατάφερα να τον κοιμήσω ποτέ τόσο νωρίς. Τώρα ας πούμε είναι 11.20 ακόμα δεν κοιμήθηκε ο κανακάρης μου. Εδώ η 1,5 μηνών τσούπρα μου και κοιμάται στις 11. Αυτό το τσιτσίτο (έτσι λέμε το μεμέ) είναι online από τις 9 και πάλι δεν τους πείθω. Μα τι στο καλό αυτά τα παιδιά??? Μπαργούμαν και DJ θα γίνουν όταν μεγαλώσουν?
>εγω παλι τι να πω!!!με βοηθησε πολυ ο θηlασμος στον υπνο...ω ναι!!!και στη μεγλαη κ τωρα στο μικρο....μπορει να ξυπνανε πολλες φορες με το μητρικο γαλα αλλα μολις τα βυζοσυνδεσω νανι....για να μη παρεξηγηθω η μεγαλη 2 χρονια σχεδον θηλασε κ κοιμαται σαν πουλακι....ολο το βραδυ. και κοιμοταν και στο κρεββατι μας!!!το ιδιο κανω κ στο μικρο...οσες αγκαλιες 8ελει κοινος υπνος μεχρι να νοιωσει ετοιμος κ αυτος να φυγει...!!!
σας φιλω παω να αγκαλιασω τον μικρουλη μου!!! ;)
>Είναι γνωστό το στάδιο αυτό.
Το αμέσως επόμενο είναι να ξυπνάει τη νύχτα και να ζητάει να έρθει να κοιμηθεί μαζί σας...
>Μηπως είναι δοντάκια, συνήθως τότε τραβάει και η δική μου τα αφτιά της και μας είπε η παιδίατρος πως τα δόντια ενοχλούν τα αφτιά
>ακριβως ετσι ειναι και ο δικος μου..13 μηνων και ζωηρος κομματακι!μπορει να τον βαλω στο κρεβατι και 5 φορες και να ξανασηκωθει για αγκαλια.βαζει και το δαχτυλο στο στομα μου να πιασει τα δοντια μου ή την φωνη μου...μετα γυρναει να κοιμηθει και ξεκαρδιζεται ή τραγουδαει..ξανασηκωνεται και θέλει αγκαλια και παει λεγοντας...μεχρι που απο το σηκω ξαπλωσε κουραζεται και τον παιρνει ο υπνος.Εδω να σημειωσω οτι ολα αυτα γινονται στο σκοταδι γιατι αν ειναι αναμμενο το φως δειχνει οτι βλεπει μπροστα του και δεν σταματαει!
>Xmmm mou ta ekane kai h dikia mou h athinoula auta...epiane kai pianei mono otan ksaplwnw dipla ths kai kanw kai gw oti koimamai....meta den exei me ti na asxolhfei kai koimatai ypoxrewtika.to mono stravo pou den kserw pleon pws na to ftiaksw einai oti h athinoula mou einai 4,5 etwn kai mexri twra koimamai mazi ths,eimai h monh pou mporei na thn koimhsei kai meta koimomaste mazi.....!!!!
>Βρε μήπως το ματιάξαμε το Αθηνάκι??? :-D
Έτσι είναι Ολίβια.. Μεγαλώνοντας αλλάζει συνήθειες και συμπεριφορά!
Φτου και πάλι φτου, άργησε να σε κάνει τσαλιμάκια.. Αυτό που περιγράφεις, το έζησα από 9 μηνών μέχρι και πριν λίγο καιρό!
Φιλιά στο παζαριστό Αθηνάκι!!!
>Δύσκολες αυτές οι ώρες για τα περισσότερα παιδάκια. Η μαμά μου λέει ότι ήμουν το πιο ήσυχο παιδί αλλά μετά τις 7 με έπιανε μία αδικαιολόγητη γκρίνια. Το ίδιο παθαίνουν και τα παιδιά μου. Η λύση είναι το πολύ παιχνίδι (ακόμα και αν δείχνουν να νυστάζουν) και δεν τα βάζω για ύπνο πριν την ώρα τους. Αφού παίξουμε και κουραστούν ακόμα περισσότερο κοιμούνται σαν πουλάκια. Στην ουσία το παιχνίδι βοηθάει να περάσει ευχάριστα αυτή η δύσκολη ώρα