Έλαβα χθες ένα από τα πιο σύντομα και περιεκτικά e-mails της ζωής μου:
«Ολιβια, γεια σου! Είμαι μια νέα, τρελαμένη μανούλα! Θέλω να ξέρω την άποψή σου για τις αγκαλιές! Φιλάκια«
Η άποψή μου για τις αγκαλιές… Χμμμ…
Ανακουφίζει τον πόνο (των δοντιών, των κολικών, των καρούμπαλων)
Κάνει τα μωράκια να γουργουρίζουν σαν γατιά
Κάνει τον εφιάλτη να φύγει μακριά
Γεμίζει την ψυχή χαρά
Δίνει στο μωράκι σιγουριά
Είναι κάθε φορά λες και είναι η πρώτη φορά
Δεν στοιχίζει τίποτα, αλλά είναι ανεκτίμητης αξίας!
Ευχαριστώ τον Θεό και την ζωή που μου έχω δίπλα μου ανθρώπους που δεν ξεστόμισαν ούτε μια φορά την ατάκα «Μην την παίρνεις αγκαλιά γιατί θα την κακομάθεις«
Δεν έχω διαβάσει ΤΙΠΟΤΑ για τις αγκαλιές, καμία θεωρία, ξέρω μόνο πως το ένστικτό μου με κάνει να μην τις τσιγκουνεύομαι ΚΑΘΟΛΟΥ.
Κάνω συχνά του κεφαλιού μου, όμως μόνο για τις αγκαλιές που χαρίζω καθημερινά στην κόρη μου, μπορώ να είμαι 100% σίγουρη πως δεν πρόκειται να της κάνουν κανένα κακό, παρά μόνο να της δώσουν όλη την ασφάλεια και την σιγουριά που χρειάζεται κάθε μωρό τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ώστε να μεγαλώσει και να είναι ένας συναισθηματικά γεμάτος άνθρωπος.
Η μαιμού αγκαλιάζει το μαιμουδάκι της και η γάτα το γατάκι της. Έτσι και η ανθρωπίνα το ανθρωπάκι της.
Αυτή είναι η γνώμη μου για την αγκαλιά. Είναι το πιο αυτονόητο και ταυτόχρονα ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδάκια μας!
(Συμφωνεί και ο μπαμπάς της σε όλα τα παραπάνω!!)
Ολίβια
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
>Etsi einai opws ta lete!Mono me thn agalitsa ginetai douleia...Einai to kalutero farmako gia ola!
>Αχ εγώ το ακούω για την αγκαλιά ότι θα τα κακομάθω. Παρόλα αυτά σήμερα ο γιος μου κουρνιασε στην αγκαλιά μου μετά τον μεσημεριανό ύπνο για μισή ώρα και με φιλούσε στο στέρνο από το χουχουλιασμα (υπερβολική ώρα για 2 ετών ζιζάνιο).
Η δε κορούλα μου την καταβρίσκει τόσο πολύ στον λαιμό μου που ιδρώνει το μάγουλό της και γέμισε ιδρωτήρια από τη δεξιά πλευρά!!! Δεν μπορώ να αντισταθώ όμως. Πώς να αντισταθώ άλλωστε!
>apo th stigmh pou ena mwro vgainei apo thn koilia h thesh tou einai sthn agalia...megalwnei me tryferothta kai niwthei thn asfaleia pou xreiazetai gia na ginei enas gematos anthrwpos argotera...h pio kontinh epafh 2 anthrwpwn xwris na yparxoun lekseis,logia...giati apla de xreiazontai....nai agaliazw ta paidakia mou kai einai to monadiko pragma pou kanw polles fores mesa sto 24wro xwris na to skeftw prwta..
>συμφωνω με ολη μου τη ψυχη..εχω ακριβως την ιδια ιδεολογια.. εκεινη τη στιγμη δινεις αγαπη..και οταν δινεις αγαπη στο παιδι σου,μονο αγαπη θα παρεις..και φυσικα ενα ευτυχισμενο παιδι!
xristos dadi
>και καλα κανεις η αγκαλια του γονιου δεν σταματαει ποτε .............οσο κι αν μεγαλωσει το μωρακι σου ...ακομα και οταν αποκτησει τα δικα του παιδια αγκαλια θα τον παιρνεις...
Με την αγκαλια διχνεις την αγαπη σου ...
τα παιδια δεν κακομαθαινουν με την αγαπη.......ΚΑΛΟΜΑΘΑΙΝΟΥΝ....και να το καλομαθεις το μπουμπουκακι σου γιατι του αξιζει