Μαμά στο χείλος του κρεβατιού!
«Η μαμά μου με αγαπάει πολύ. Όταν αρρωσταίνω ξενυχτάει δίπλα στο κρεβάτι μου για να δει μήπως ανεβάσω πυρετό«
Το είχα γράψει σε μια έκθεση Δημοτικού ανάμεσα σε άλλα «κλισέ» «Η μαμά μου είναι η πιο όμορφη, καλή, υπέροχη, θεά, σούπερ ουάου κτλ«
Και ναι, με την συχνότητα που αρρώσταινα μικρή, ειλικρινά απορώ πώς στο καλό σηκωνόταν το άγριο χάραμα να πάει στη δουλειά, έχοντας περάσει ένα ολόκληρο βράδυ πάνω από ένα μέτωπο με 40 πυρετό.
Αχ η μαμά… Υπερ-ήρωας και μάλιστα χωρίς να έχει την παραμικρή απαίτηση να της αναγνωρίζεται. Απίστευτο το τι μπορεί να κάνει για το παιδί της. Σιγά σιγά το βλέπω και σε μένα, αλλά και σε κάθε άλλη μαμαδο-φίλη μου.
Κάποια μεσημέρια που ξαπλώνω δίπλα στην Αθηνά, αλλά και κάποια βράδια που ξυπνάει και θέλει να κοιμηθούμε μαζί, χωρίς να το καταλαβαίνω φτάνω να κοιμάμαι κρεμασμένη στην άκρη του κρεβατιού.
Όταν ξυπνάω, πονάω ολόκληρη. Δεν το είχα καταλάβει, μέχρι που μου το είπε ο Μάνος, ο οποίος κοιμάται τελευταίος:
«Το ξέρεις ότι είσαι τόσο άκρη στο κρεβάτι που σχεδόν κρέμεσαι η μισή απέξω;«
Πώς; Τι; Γιατί;
«Το κάνεις ασυναίσθητα, φοβάσαι μην χτυπήσεις την Αθηνά«
Ακόμα και τώρα που μεγάλωσε, που δεν είναι πια μωρούλι που δεν μπορεί να κουνηθεί εύκολα για να αποφύγει ένα μαξιλάρι ή το χέρι μου, την νανουρίζω μεν στην αγκαλιά μου, αλλά σιγά σιγά έρπομαι προς την άκρη του κρεβατιού, μην τυχόν και την πλακώσω άθελά μου.
Μα ακόμα και όταν κοιμάται στο δωμάτιό της, με τον ίδιο τρόπο κοιμάμαι. Στην άκρη του κρεβατιού, με το κεφάλι σχεδόν ανασηκωμένο και το αυτί σε επιφυλακή, μην τυχόν κλάψει και δεν την ακούσω.
Το σώμα μου πονάει, νομίζω πως ακόμα και δέκα μασέρ να με τρίβουν για δέκα ώρες, δεν με ισιώνουν, αλλά ειλικρινά, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.
Είναι αυτά τα τσιπάκια που φυτεύονται από ένα αόρατο χέρι στο σώμα της γυναίκας όταν γίνεται μάνα και την προγραμματίζουν να είναι συνεχώς alert…
Άραγε καθώς μεγαλώνει, θα χαλαρώσω λιγουλάκι;
Τελικά εγώ ειμαι απο τις τυχερες !!!!! Ο μπαμπάς μας μετακόμισε απο το κρεβατι οταν ημουν 7 μηνων εγκυος (κανει ατσαλο υπνο και φοβοταν μην με χτυπήσει κατα λάθος στη κοιλιά). Και ερχετε ο μικρούλης και ξανα κοιμομαστε ολοι μαζι στην κρεβατοκαμαρα (το ζουζουνι στο κρεβατάκι του ΦΥΣΙΚΑ) !!! Και μεγαλώνει και αρχιζει και πεταγετε με το παραμικρο (εεεεεεεεεε ο μπαμπασ μασ ροχαλίζει λιγοοοοοοοοοοοοοοο) χαχαχα και ξανα μετακομίζει ο μπαμπάς στο κρεβατι το μονό και εχει παλι η μαμα το διπλο κρεβατι μονη της χαααααααααα!!!!
πο πο ειλικρινα οπως λεει κ η μαμα μου δεν εχω δει πιο αναισθητο ανθρωπο στον υπνο..το διπλο κρεβατι δεν με εφτανε απλωνομουν τοοοοσο πολυ, να ερχοσουν απο πανω μου με κανονι δεν θα το ακουγα..εδω κ 3 μηνες που εχουμε το αγγελακι μας ξυπναω ακομα κ με τον ηχο που κουναει το ποδαρακι της μολις παει να γυρισει τσουπ πεταγομαι... οταν την βαζουμε να κοιμηθει μαζι μας η ακρη του κρεβατιου γινεται ο πιο τεραστιος κ ανατομικος χωρος που εχω κοιμηθει ποτε μου (μιας κ ο μπαμπας μας οταν κοιμαται εξακολουθει να μην καταλαβαινει τιποτα) οπως κ να χει δεν μπορω να αλλαξω αυτο το χερακι που με κραταει πριν κοιμηθει κ ας με εκτοπιζει με ολα τα τεραστια κρεβατια του κοσμου με τον καλυτερο υπνο ξεκουραζομαι κ μονο που ειναι διπλα μου (ναι παραδεχομαι ειμαι υπερβολικη κ χαζο μαμα)
Δεν έχετε ανακαλύψει ακόμα ποσό πολύ χώρο έχει το κρεββάτι στο κάτω μέρος του!! Έχω ξυπνήσει εκεί πολλές φορές! Όταν έρχονται και τα δυο στο διπλό κρεββάτι, ο μπαμπάς ποτέ δεν κοιμάται αλλού, η μαμά πάει στα "πόδια" γιατί τα παιδάκια δεν φτάνουν ακόμα τόσο κάτω. Αλλά ψηλώνουν γρήγορα και είναι επικίνδυνο για κλωτσιές! "Με έχετε σκάσει!! Κάντε πιο κει!!" φωνάζει το μικρό, ενώ ο μεγάλος δεν διαμαρτύρεται παρά μόνο όταν τον στριμώχνει η αδελφή του.
mia apo ta idia akrivos ta idia i misi sto krevati oute i misi kai i alli ston aera..tin imera den koimomaste mazi koimate moni tis einai 5 minon..alla to vrady mazi kai thelei na mou krataei to xeri to daxtilo sikekrimena..einai apisteyto synestima to pio omorfo pragma se olo ton kosmo..ena toso da xeraki na prospathei na se kratisei... palia koimomoun den katalavena tipota tora pragmatika kamia sxesi..!!!
Ολίβια σκέφτηκες πόσος χώρος θα περισσεύει για σένα με δύο παιδάκια στο κρεβάτι??χαχαχαχα!!Εγώ φέτος έμαθα και θα το μοιραστώ μαζί σας!!!Από κει που κοιμόμουν με μισό σώμα στο κρεβάτι και μισό να αιωρήται στο απόλυτο κενό φέτος έμαθα ότι μπορώ να κοιμηθώ και με το ένα πόδι να κρατάω κόντρα στο πάτωμα να μην φύγω τελείως από το κρεβάτι!!!Επίσης αρκετές φορές όταν έχει κίνηση το κρεβάτι μας ο άντρας μου κοιμάται στο κρεβάτι του μεγάλου μας γιου με αποτέλεσμα να κουτουλάει το πρωι στο προστατευτικό!!!χαχαχαχα!Είναι όμως πολύ όμορφο και δεν το αλλάζω με τίποτα!!!και ας πονάνε τα πλευρά μου και ας μην νιώθω το ένα μου πόδι το πρωί!!!Θα χαλαρώσεις να ξέρεις σιγά σιγά!Υπάρχουν πρωινά που δεν ακούω τον γιο μου που ανεβαίνει τη σκάλα και έρχεται και τρυπώνει δίπλα μου(βέβαια μετά από λίγο νιώθω μια σπρωξιά με ακρίβεια στα πλευρά μου και ακούω κάνε πιο κει δεν χωράω σου λέω και είναι μόνο 2 1/2 ).Θα φάω πολύ ξύλο ακόμα το ξέρω αλλά είναι τέλειο συναίσθημα!!Ισως η πιο ωραία ώρα της μέρας!!!(αν έχεις χορτάσει ύπνο)
Αχ Δέσποινα, αυτό το "κάνε πιο 'κει, δεν χωράω", είναι όλα τα λεφτά. Μου το λέει κι εμένα η κόρη μου. Ο μεγάλος έχει σταματήσει πια να έρχεται, αλλά η μικρή μας κάνει πολύ συχνά επίσκεψη μέσα στη νύχτα. Και συνήθως μετακομίζει ο μπαμπάς μας στο κρεβάτι με τις πριγκήπισσες !!!
>Μακάρι...αλλά δεν νομίζω... :) Μια μαμά είναι πάντα σε εγρήγορση!
>Τόσα χρονια κοιμομουν βαρια και στριφογυρνουσα συνεχεια... Μολις γεννησα την κορη μας ακουω ακομη και οταν αλλαζει πλευρο ή ακουμπαει το ποδι της στα καγκελα του κρεββατιου της. και ας κοιμαται σε αλλο δωματιο. τωρα δε με τον μπεμπη, αντε απο την αρχη, ετσι οπως πεφτω ετσι σηκωνομαι... καποιες φορες νομιζω οτι δεν κοιμαμαι, απλως κρατω κλειστα τα ματια μου και ειμαι ξαπλωμενη μεχρι να ξημερωσει... ελπιζω παντως καποια στιγμη να χαλαρωσουμε!!!! εστω στο θεμα του υπνου!!!
>αααχ ποσο μα ΠΟΣΟ σε νιωθω...ακριβως τα ιδια και εγω!!!!ο δικος μου κοιμαται στο δικο του κρεββατι αλλα ξαπλωνουμε παντα μαζι, μετα απο εναν πραγματικο πολεμο με τα μαλλια μου ,μερικες κλωτσιες και πολλα φιλια επιτελους ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!το βραδυ με φωναζει πολλες φορες να παω να ξαπλωσω μαζι του..τοσες φορες που μερικες φορες ξεχναω πραγματικα που κοιμαμαι..στην κρεββατοκαμαρα ή στο κρεββατι του...και πιασμενη και αποπροσανατολισμενη!!!