Κοιμήσου, παιδάκι μου!
Η ιστορία ύπνου της Αθηνάς είναι τελείως… ανάποδη. Ξεκίνησε να κοιμάται στην καλαθουνίτσα της. Στη συνέχεια άρχισε να κοιμάται στο κρεβατάκι της. Και σήμερα… αποκοιμιέται πάντα στο διπλό μας κρεβάτι και στη συνέχεια την μεταφέρουμε στο κρεβατάκι της. Καμιά φορά κοιμόμαστε και οι τρεις μαζί.
Ήταν κάτι που άλλαξε για… πρακτικούς λόγους. Όταν ήταν μικρότερη, η Αθηνά νύσταζε με το που έπινε το τελευταίο της γάλα. Έτσι την άφηνα μέσα στο κρεβατάκι της και κοιμόταν σε χρόνο dt. Μεγαλώνοντας, πριν τον ύπνο άρχισε να λαχταρά αγκαλιές, παιχνιδάκια και παραμύθια. Έτσι λοιπόν αρχίσαμε να περνάμε μίνιμουμ ένα εικοσάλεπτο κάθε βράδυ αγκαλιά στο διπλό κρεβάτι. Και εκεί που άρχιζε να γλαρώνει και άρπαζε το σεντόνι και άρχιζε το μουτς μουτς, δεν μου πήγαινε πια η καρδιά να την ξεσηκώσω για να την μεταφέρω. Την αφήναμε λοιπόν να κοιμηθεί καλά καλά και μετά γινόταν η μεταφορά.
Τα οφέλη του co-sleeping δεν τα έχετε ακουστά?Αν γνωρίζατε τα οφέλη του να κοιμάται το μωρό στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς του για τον πρώτο χρόνο της ζωής του,δεν θα λέγατε με τοσο καμάρι οτι κοιμουνται τα μωρά σας στην κουνια τους απο την πρώτη μέρα.Ειδικά αν θηλάζεις επιβάλλεται να κοιμάσαι μαζί με το μωρό σου για την εδραίωση της γαλουχίας και για να θηλάζει οποτε αυτο θέλει.Ειμαστε τα μονα θηλαστικά του ζωικού βασιλείου που επιβάλλουν στα μωρά τους να κοιμούνται μονα τους.Όλο πρέπει και μη ακουμε,μηπως να χαλαρώσουμε λιγο και να απολαύσουμε την μητρότητα?