Έμαθε να ακούει το «Όχι!»
Ένα πολύ μικρό μωρό, δεν έχει ιδέα τι θα πει «Όχι«. Καθώς μεγαλώνει, αρχίζει και καταλαβαίνει, αλλά τις περισσότερες φορές η αντίδρασή του στο «Όχι» σου είναι να χαμογελάσει και να συνεχίσει να κάνει αυτό που του απαγορεύεις. Θέλει επιμονή, σταθερότητα και επανάληψη για να το… εμπεδώσει.
Υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο σπίτι μας που η Αθηνά έμαθε από πολύ μικρή να μην πειράζει: οι (μ)πρίζες στους τοίχους. Χρειάστηκε βέβαια να την απομακρύνουμε πολλές φορές, μέχρι να το μάθει, αλλά εδώ και μήνες δεν τις πλησιάζει καν.
Από εκεί και πέρα, αφού χρόνισε, δεν είναι λίγα όλα αυτά που της τραβούν την προσοχή, αλλά δεν θέλουμε ή δεν πρέπει να πειράζει.
Μέχρι πριν λίγες μέρες, το «Όχι» μας, όσο σταθερό και επίμονο και αν ήταν, είχε σαν αποτέλεσμα να σχηματίζεται στο προσωπάκι της αυτό το πονηρό χαμόγελο σαν να σου λέει «Βρε, δεν πα να λες…«. Επιμέναμε, όμως, στο «Όχι» ή την απομακρύναμε από το σημείο του κακού. Δεν χαμογελούσαμε, ούτε υποκύπταμε. Ούτε γινόμασταν ξαφνικά βλοσυροί ή αυστηροί. Και φυσικά δεν φωνάζαμε.
Πριν μια βδομάδα, σκέφτηκα να συνοδέψω το «Όχι» με την χαρακτηριστική κίνηση του δείκτη. «Όχι!» της έλεγα και της κουνούσα το δάχτυλο.
Αυτό ήταν. Το δάχτυλο άρεσε τόσο πολύ στην Αθηνά που άρχισε να μας μιμείται. «Οοοοοοοο!» έλεγε και αυτή κουνώντας το δικό της δαχτυλάκι και έφευγε από το ράφι με τα βιβλία ή τα παπούτσια στην ντουλάπα.
Πλέον ήδη ξέρει πολλά από αυτά που δεν κάνει να πειράζει. Kαι αν ξεχαστεί καμιά φορά (άνθρωπος είναι και αυτή, χεχε), διορθώνει μόνη της τον εαυτό της κάνοντας «Οοοοοο!«
Προς το παρόν, δεν έχουμε αλλάξει σχεδόν τίποτα στο σπίτι, όλα είναι στη θέση τους και μαθαίνει να ζει με την παρούσα διάταξη. Το μόνο που θέλω να βάλουμε μπρος τώρα είναι η ασφάλεια του μπαλκονιού. Αυτό είναι κάτι που φοβάμαι, και όσο «Όχι» με δαχτυλάκι και να κάνουμε, δεν μου φτάνει!
Εσείς βάλατε δίχτυ στο μπαλκόνι;
>ναι βαλαμε διχτυ στο μπαλκονι και βρηκα ακριβως ιδιο χρωμα με τα καγκελα οποτε δε φαινεται και ασχημο απο εξω (αλλιως θα εβαζα καλαμια,αλλα ηθελα να βλεπει και λιγο)και οταν παιζει εξω δεν υπαρχει κανενα επιπλο ή παιχνιδι που μπορει να σκαρφαλωσει, αν και ποτε δεν ειναι χωρις επιβλεψη ...Μαμα ΕΥΗ
>προσοχη και στα παραθυρα που απο κατω τους εχουν επιπλα πχ κρεβατι,γραφειο. Τωρα το καλοκαιρι μενουν πιο συχνα ανοιχτα...
>Αυτά που θα τις απαγορεύσεις και θα τηρείς πάντα την απαγόρευση θα δείς ότι σύντομα θα το μάθει και δεν θα κανει σκανταλιές. Πχ. τον απαγόρευσα να μπαίνει στο μπάνιο μονος, δεν τον άφησα ούτε μια φορά, και πήγαινε από μονος του και έκλεινε την πόρτα και δεν έμπαινε. Στο τραπέζι της κουζίνας μια φορά τον άφησα, και τέλος το έχασα το παιχνίδι, είδε ότι τον παίρνει και δεν μπορούσα μετά να τον κάνω καλά.
>Και εμείς καλαμωτή βάλαμε, χοντρά καλάμια πρίπου 1 1/2 μέτρο και με την κούνια και το παγκάκι μας θυμίζει κήπο σπιτιού άντε να βάλουμε και την πισινούλα της να παίζει!! Σοφία
>εννοείται πως βάλαμε δίχτυ. και εννοείται πως δεν μενει μόνη της στο μπαλκόνι ούτε δευτερόλεπτό και για κανέναν λόγο.
>Βάλαμε καλαμωτή για να κάνουμε το μπαλκόνι μας και λίγο καλοκαιρινό!
>Εννοείται οτι βάλαμε δίχτυ και πάντα μα πάντα,κάθε βράδυ μετακινούμε τα έπιπλα,τραπέζι και καρέκλες προς τα μέσα.Είναι ο χειρότερος φόβος μου,όλο αυτό σκέφτομαι όταν είμαι στη δουλειά δε λέω τίποτα άλλο στη μαμά μου που τον κρατάει το παιδί ΠΟΤΕ μόνο του στο μπαλκόνι.Και ποδήλατα και παιχνίδια και γλάστρες ,προσοχή!