Το σημείο 0 της ζωής μου!
Το σημείο 0 της ζωής μου!
μαμά Αλέκα
Είμαι διακοπές και είπα να μοιραστώ κάτι μαζί σας. Έχω έρθει στο Βόλο, τόπο καταγωγής μου. Μόλις χτες κατάφερα να κάνω τη βόλτα που κάνω κάθε φορά όταν έρχομαι. Kαι συγκλονίστηκα για ακόμα μια φορά. Τόσες μυρωδιές μαζί, τόσες εικόνες, τόσες θύμησες απ’τα παλιά. Η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ κατεβαίνοντας την Ιωλκού, το μεθυστικό άρωμα των νυχτολούλουδων στη Ρήγα Φεραίου. τα γιασεμιά που μοιάζουν μ’απλωμένα λευκά σεντόνια στις βεράντες των σπιτιών και που η μυρωδιά τους εξιτάρει όλες τις αισθήσεις σου, οι περαστικοί που περνώντας από δίπλα σου ψιθυρίζουν – διστακτικά πλέον!- «Καλημέρα!», οι παλιές φιλενάδες της μαμάς μου- αλλά πολύ παλιές όμως, αφού τη μαμά μου την έχω χάσει 11,5 χρόνια τώρα – που με βλέπουν στο δρόμο και μ’αναγνωρίζουν και μου εύχονται με την καρδιά τους «Καλώς ήρθατε κορίτσι μου!!!»
Κι ύστερα. η γειτονιά μου. Η κυρά-Μαίρη απέναντι, που δυστυχώς έχει μείνει μόνη χρόνια τώρα, που σηκώνεται 5 η ώρα το πρωί και πάει για μπάνιο (γιατί όπως λέει είναι το μόνο που κάνει καλό στ’αρθριτικά της..) κι από κάτω της, η κυρά Κατίνα που μοιάζει να την έχει ξεχάσει ο Θεός μα που είναι η πρώτη που όταν ερθουμε Βόλο και ανοίξουμε το παράθυρό μας, που θα μαζέψει όλες τις δυνάμεις της να βγει στο μπαλκόνι και να μας καλωσορίσει και που είναι πάντα εκείνη που θα δακρύσει αντικρύζοντας τα παιδιά μου. Και πιο περα, μια παλιά μου φίλη, που φέτος έγινε γιαγιά στα 40 της. Ναι, ναι, καλά ακούσατε!!!
Και τέλος… Το σπίτι μου. H βάση μου. το λιμάνι μου. Τ’αγαπώ αυτό το σπίτι. Eδώ μεγάλωσε η μαμά μου. στα έπιπλα υπάρχει ακόμα η μυρωδιά της στους τοίχους παιδικές και εφηβικές φωτογραφίες της. Σε κάθε γωνιά θαρρείς πως υπάρχει ακόμα η εικόνα της. Θυμάμαι τ’ανέμελα καλοκαίρια μας εδώ, τα παιχνίδια με τα κουζινικά και το λάστιχο στο πεζοδρόμιο με τις φίλες μου και τις μαμάδες μας να πίνουν καφέ στη βεράντα μας, χωμένες πίσω από το γιασεμί…κουτσομπολεύοντας, χαχανίζοντας, προσπαθώντας ν’αναπληρώσουν τα νέα της χρονιάς που εμείς ήμασταν Αθήνα. Κι ένα χαραγμένο χαμόγελο απέραντης ευχαρίστησης και χαράς στα πρόσωπα όλων μας όταν ανανεώναμε το ραντεβού μας για τ’απόγευμα, μικροί μεγάλοι.
Ναι. τον αγαπώ το Βόλο!!! Και τώρα τον αγαπούν και τα παιδιά μου. Γνωρίζω πλέον πως είναι το σημείο 0 της ζωής μου, εκεί όπου όλα ξεκινούν κι όλα τελειώνουν. Kαι τώρα απλά κάνω υπομονή. Mέχρι να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας μ’αυτή την πόλη. Tο ξέρω ότι κάποτε θα γίνει. Ή τουλάχιστον το εύχομαι. Το ελπίζω.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
εμένα η καταγωγή μου δεν είναι από το Βόλο. Όμως στο Βόλο πλέον είναι όλη μου η ζωή. Παντρεύτηκα και ζούμε πλέον στον υπέροχο Βόλο εδώ και έξι χρόνια, γέννησα τα παιδάκια μου, εργάζομαι, αγοράσαμε το δικό μας σπίτι...για να ζήσουμε μόνιμα σε αυτή την μοναδική πόλη που συνδυάζει βουνό και θάλασσα! Την Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα, έκανα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, δεν θα την βγάλω ποτέ από την καρδιά μου. Άφησα πίσω την οικογένεια μου, τους φίλους μου και την δουλειά μου την οποία λάτρευα, για να κάνω την δική μου οικογένεια εδώ στο Βόλο! Φυσικά και δεν το μετανιώνω, και χίλιες ζωές να ζούσα πάλι την ίδια επιλογή θα έκανα, να ακολουθήσω τον άντρα μου και να φτιάξουμε μια υπέροχη οικογένεια, την δική μας οικογένεια! Μου λείπει η οικογένειά μου, τα φιλαράκια, η ανεμελιά των 26 χρόνων που έζησα στην Αθήνα, αλλά ευτυχώς πηγαινοερχόμαστε συχνά και ακόμη και το καυσαέριο της πόλης αυτής μου φαίνεται "γλυκό", μου θυμίζει τα χρόνια της ξεγνοιασιάς!
....κ εγώ μ'αυτό το όνειρο ζω...να γυρίσω κάποτε στον λατρεμένο μου Βόλο....(σαν να διάβαζα για τον εαυτό μου....)
Τον λατρεύω τον Βόλο...Πέρασα 10 χρόνια εκεί ως φοιτήτρια πρώτα και μετά ως εργαζόμενη και μπορώ να πω πως με έχει σημαδέψει αυτή η πόλη!!Με την περιγραφή σου θυμήθηκα τόσα πολλά πράγματα...Και άλλα τόσα απο τη δική μου γειτονιά καθώς εγώ έμενα από την άλλη μεριά πίσω από τον Άγιο Κωνσταντίνο.Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που έπρεπε να αφήσω αυτή την υπέροχη πόλη με το μαγικό συνδυασμό βουνού θάλασσας και τώρα τον επισκέπτομαι όποτε μπορώ!Πριν απο 8 μήνες ήρθε και στη ζωή η κορούλα μου, το πρώτο μας παιδάκι και θέλω να την πάω οπωσδήποτε!! Έχω αφήσει εκεί φίλους, μέρη και πολλές πολλές αναμνήσεις....Αχχχχ τι μου έκανες μεσημεριάτικο!!!!
όποτε έρθεις... στείλε ένα μνμ!!! Πάω συνέχεια στην παιδική χαρά πίσω από τον Αγ. Κων/νο τώρα που είμαι διακοπε΄ς... <3
ah o Volos mas ..simio miden ke simio anaforas....LOVE!
μαμαδες οχι επειδη ειμαι απο τον Βολο κ μενω στον Βολο αλλα θεωρω οτι ειναι μια απο τις ομορφοτερες πολεις στην Ελλαδα!μια βολτα στην θαλασσα ακομη κ με το αυτοκινητο οταν ο καιρος δεν ειναι καλος αρκει κ σε μας αλλα κ στα ζουζουνακια μας ωστε να ηρεμησουν!ο μικρος μου ολο τον χειμωνα ηθελε να παει στο βουνο να δει χιονι οπως βλεπει στα κινουμενα σχεδια....κι ειχαμε την δυνατοτητα να παμε αμεσα εφοσον κ βουνο εχουμε....τα Χανια αλλα κ χιονι!!!σε ολες τις μικρες πολεις θα βρεις αυτη την ζεστασια των ανθρωπων,μπορεις να νιωσεις τι σημαινει γειτονια κ ευτυχως το ζουμε!ΒΟΛΟΣ το στολιδι του Παγασητικου!
Ο Βόλος είναι τα φοιτητικά μου χρόνια, είναι το μέρος που στο τελευταίο μου ταξίδι για τη σχολή γνώρισα τον άντρα μου είναι, είναι, είναι ...... ΠΟΛΛΑ!!! Τον αγαπώ πολύ αυτόν τον τόπο και δεν θα βγει ποτέ μέσα απ΄την καρδιά μου :):):)
Καί το δικό μου σημείο 0 είναι ο βόλος. Μακάρι να ήξερες πόσο σε νοιώθω... Προσπάθησα να κρατηθώ.μακριά του 7 ολόκληρα χρόνια αλλά να που με ξανακερδισε πίσω, τώρα πια παντρεμένη με παιδί που ζει και παίζει ανέμελα στο σπίτι κ στη γειτονιά που μεγάλωσε η μάνα της. Όταν μεγαλώσει κ φτιάξει τις δικές της αναμνήσεις, θα χαρώ να δω αν και εκείνης της αρέσουν η μυρωδιά του καφέ στην ιωλκου και η βόλτα στο κορδόνι όπως και της μάνας της.
Αχ Αλέκα, τί όμορφες αναμνήσεις!! κλαίω!! να τις λές στα παιδιά σου, συνέχεια να τα θυμούνται! να μη σβήσουν ποτέ!!
Paulina μου... την απάντηση μπορείς να τη βρεις μόνο βαθιά μέσα σου... Και η μαμά μου ήταν υϊοθετημένη και το σπίτι το οποίο περιγράφω της το άφησαν οι θετοί της γονείς... Εσένα βέβαια είναι πιο περίπλοκη η δική σου ιστορία... Αν πιστεύεις πως θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα... κάντο... να είσαι όμως προετοιμασμένη για όλα, κούκλα μου... :(
Το μήνυμά σου...Για σενα κοπελα μου ειναι ο Βολος το σημειο 0 εχω παει και μ αρεσει παρα πολυ!! Για μενα ομως το σημειο -0 της ζωης μου ειναι ενα χωριο στην Κερκυρα που δεν εχω παει ποτε.....και που φοβαμαι να παω παρ ολες τις παροτρυνσεις των δικων μου ανθρωπων. Και δικαια θα με ρωτησεις γιατι μειον 0 γιατι κουκλα μου θα το μοιραστω μαζι σου σ αυτο το χωριο καποιος καπου καποτε πριν 45 χρονια βιασε την μανα μου βαση της ιστοριας που ξερω εγω η οποια λογω ηλικιας ηταν μολις 17 χρονων με γεννησε και μ εδωσε για υιοθεσια ευτυχως σε πολυ καλους ανθρωπους οι οποιοι ομως δεν ειναι στην ζωη πια. Και πες μου εγω τι πρεπει να κανω να παω να το ρισκαρω να γνωρισω τον αντρα που μου εδωσε ζωη κατ αυτον τον τροπο μεσα απο ενα βιασμο και που στην συνεχεια δεν δεχτηκε να με αναγνωρισει? Η να κατσω στ αυγα μου και να μην μαθω ποτε? Αυτη η ερωτηση βασανιζει χρονια το μυαλο μου για το τι πρεπει και τι θελω να κανω τελικα και απαντηση δεν εχω παρει ακομα απ τον ιδιο μου τον εαυτο...... Χαιρομαι για σενα να εισαι παντα γερη να μπορεις να πηγαινεις στον τοπο σου που τοσο πολυ αγαπας.......!!!!!
και εγω απο βολο ειμαι,δυστυχως εχω να παω 4χρονια γιατι οα ντρας μου ειναι αθηνα και με 2μικρα παιδια δεν μπορω να ταξιδεψω μονη μου...Ομως δεν σταματαω να ελπιζω οτι καποια στιγμη θα ξαναπαω!!!!
Πάτυ μου...είμαι σίγουρη πως τα μικρά σου θα λατρέψουν την Καλαμάτα!!! Το θέμα είναι να κάνουμε και το βαπτιστήρι σου να τη λατρέψει για πηγαίνουμε μαζί διακοπές....... ;-)
Κλεοπάτρα μου... ναι... Είναι τόσο περίεργο... Αλλά αυτό δεν είναι το φοβερό της υπόθεσης;;; Να βλέπεις και τα παιδιά σου να περνάνε τόσο καλά και να τους κάνουν εντύπωση οι ίδιες εικόνες, όπως και σε σένα χρόνια πριν;;;:-) Το μήνυμά σου...
Συγνώμη που είμαι εκτός θέματος, είμαι και από Βόλο,αλλά κάθε εβδομάδα έμπαινα και έβλεπα πόσο εβδομάδων είμαι,που πήγε αυτό τώρα με τις αλλαγές????σνιφ!!!
eimai k egw apo to volo.kai kathe fora pou gurizw ekei niwthw akrivws ma akrivws oti periegrapses.to giasemi stin riga feraiou, ton kafe stin iwlkou.........sto gwniako, to v.i.p. pou agorasa ta prwta efivika mou pia rouxa gia tis eksodous mou, sto nostos....thumasai to nostos?ton aera sto agalma, tis voltes apo to agalma ston faro, k to pezoulaki pou kathomastan stin diadromi.....itin iremia tou na perpatas ta mesimeria stin glavani, tin kasaveti......mono pou einai toso ma toso periergo pou mazi sou pia exeis k 2 paidia, ekei pou esu isoun paidi k tpt de exei allaksei...ekei pou perpatouses anemelh.....toso periegra!!!
Αλεκάκι μου είναι από τα πιο ωραία κείμενα που έχω διαβάσει ποτέ!!!!!!Δε φαντάζεσαι πόσο συγκινήθηκα!Το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ όταν πηγαίνω Καλαμάτα.Κι ελπίζω και τα μικρά μου να αισθανθούν κάποια στιγμή το ίδιο...
ο Βόλος πανέμορφη πόλη, εδώ πέρασα 4 αξέχαστα φοιτητικά χρόνια που τα αναπολώ..θα ήθελα μόνο να έχει λίγο πιο ζεστούς ανθρώπους, όχι άλλα "τείχη", πάγερά βλέμματα και αποστάσεις.Σε λίγες μέρες μετακομίζω. Βολάκο θα μου λείψεις! :(
ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΟ ΒΟΛΟ...
Mas melanxolhses! Mou myrise kalokairi kai giasemi! Poly omorfo keimeno, Na sai kala!
αχ βρε Αλεκάκι, το ίδιο νιώθω κι εγώ.... αλλά για μερικούς η "φυγή" δεν έχει επιστροφή κ όλα αυτά μένουν χαραγμένα στην καρδιά κ γίνονται δάκρυα, που κυλούν από τα μάτια κ σε καίνε....
o topos mas panta tha einai to simeio 0 kai panta tha ton koubalame mesa mas. me perissi perifaneia tha deikso ston gio mou ta limeria mou k tous idiouw dromous pou me pigainan bolta kai oi dikoi mou goneis otan imoun mikri. Ola ayta iparxoun , opos k ta apotipomata ton papoutsion mas sto edafos. ki as exei vreksei apeires fores apo tote. Eimai sigouri oti tha sigkinitho sos den mporei na fantastei kaneis ki eimai sigouri oti kapoia stigmi akoma ki an den epistrepso ego thessaloniki tha to kanei to paidi mou i to eggoni mou. To spiti mou tha einai akomi ekei na to ipodexthei kai i psizi mou tha niothei megali agalliasi...
ME SYGINHSES VRE ALEKAKI!!
.....poli siginitiko keimeno pragmatika to eniothes den egrafes gia na grafeis giauto k mas perases k emas auto pou niotheis!