Επιτέλους ευτυχισμένη!

Η Γεωργία μοιράζεται μαζί μας τη δικιά της ιστορία! Πώς από την καθημερινή δυστυχία, πήρε τη ζωή στα χέρια της και δηλώνει πια ευτυχισμένη!

Ειναι η πρωτη φορα που σας γραφω, αλλα θελησα να σας πω μια ιστορια για να σας δειξω ποση δυναμη κρυβουμε μεσα μας ολες μας και δεν το ξερουμε…!

Πριν δεκα χρονια παντρευτηκα τον πρωτο αντρα… δεν τον ερωτευτηκα, δεν τον αγαπησα, δεν μου αρεσε καν…. αλλα νομιζα πως αν δεν τον παντρευτω στα τριαντα που ημουν τοτε, θα εμενα στο «ραφι»…. Λαθος!

Εκανα αμεσως ενα αγορακι… τον Ρωμανουλη μου! Απο τη στιγμη που γεννηθηκε, δεν υπηρχε χωρος για κανεναν αλλον, ποσο περισσοτερο για κεινον… Η αντιστροφη μετρηση ειχε αρχισει για τον γαμο μας, πριν καλα καλα ξεκινησει!…..

Πολυ κλαμα, πολλη δυστυχια, απιστευτη μοναξια και παρα παρα πολυ φτωχεια κι ας δουλευα 12 ωρες το εικοσιτετραωρο… Μας προεκυψε και τζογαδορος…. Δεν ειχα ουτε για γαλα του παιδιου μου… Ευτυχως που ειχα τους δικους μου αλλα κι αυτοι ποσα να προσφερουν;

Τον Αυγουστο του 2007 αλλαξαν ομως ολα…. Ο μπαμπας μου, 62 μολις χρονων, παθαινει εμφραγμα, εγκεφαλικο και παυει να μιλαει και να περπαταει… Η ζωη μου ολη περασε απο μπροστα μου, χρωσταγα στον εαυτο μου και σ΄ αυτους τους ανθρωπους που με μεγαλωσαν να με δουν ευτυχισμενη!

Εχοντας τους στο πλαι μου πηρα το παιδακι μου κι εφυγα… αλλαξα την ζωη μου. Ξαναεγινα ο εαυτος μου. Ανασανα!

Σημερα, αυγουστοσ 2011… Ειμαι ξανα παντρεμενη μ΄ εναν ανθρωπο που μονο χαμογελα μου ‘χει προσφερει, ερωτευμενη σαν μικρο παιδι και πριν τρεις μηνες γεννησα και την κορουλα μας, την Κατερινουλα μας!

Ειμαστε πια μια τετραμελης ευτυχισμενη οικογενεια και δυνατοι ν΄ αντιμετωπισουμε τα παντα και τους παντες!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com