της Κατερίνας Καλιμικεράκη*
Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με τις μαμάδες κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το διάβασμα του παιδιού στο σπίτι, μιας και ξεκινάει μια δύσκολη σχολική χρονιά για όλους μας και είναι βέβαιο ότι κάποιες από εσάς θα έχετε τις γνωστές απορίες:
«’Μα έκτη τάξη και να τον βοηθάω στο διάβασμα;«’
«Πότε πια θα μάθει να διαβάζει μόνος του;’«
«Ε, είπαμε τώρα που θα πάει στην Πέμπτη είναι πια καιρός να την αφήσουμε να τα καταφέρει μόνη της, έτσι δεν πρέπει;«
Καλές μανούλες, δεν υπάρχουν δυστυχώς συνταγές για την ακριβή ηλικία που πρέπει ο γονιός να σταματήσει να βοηθάει ή να ελέγχει το παιδί του στο διάβασμα. Δεν πιστεύω να είπατε ποτέ: «Α, είναι ενός έτους άρα θα σταματήσω να το ταΐζω, είναι πέντε άρα θα σταματήσω να το πλένω και να το λούζω ή έγινε έξι άρα σταματάω να το ντύνω«
Αν το παιδί έχει την ανάγκη σας, θα συνεχίσετε να το ταΐζετε, να το πλένετε και να το ντύνετε όσο χρειαστεί. Γιατί όχι και να το βοηθάτε στην εργασία του;
(Δίνω άλλοθι και σε κάποιες μανούλες που είναι παντοτινοί κρυφο-βοηθοί και παντοτινά το αρνούνται)
Αν πάλι εσείς έχετε από μόνες σας βάλει κάποιο όριο ηλικίας που το παιδί σας πρέπει να τα κάνει όλα αυτά μόνο του, τότε είναι ΔΙΚΗ ΣΑΣ ευθύνη και υποχρέωση να το μάθετε ΠΩΣ να τα κάνει και να το ανεξαρτητοποιήσετε στους συγκεκριμένους τομείς σιγά-σιγά.
Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια και την απαραίτητη οργάνωση και προγραμματισμό για να δουλέψει μόνο του, τότε αυτό σημαίνει ότι εσείς δεν του τα προσφέρατε (και όχι ο δάσκαλος στα σίγουρα).
Πώς λοιπόν αποφασίζετε μια ωραία πρωία ότι: «Από φέτος τέρμα η βοήθεια στο σπίτι, α, όλα κι όλα πρέπει να μάθει να εργάζεται μόνος του, αυτή είναι η δουλειά του, η υποχρέωσή του, όπως κι εγώ κι ο πατέρας του έχουμε τις δικές μας δουλειές!«
Μα πώς θα το μάθει; Έτσι ξαφνικά; Επειδή απλά άλλαξε τάξη; Και αν προσπαθήσει μόνος του, θα τα καταφέρει; Και θα είναι αυτή η προσπάθεια ανώδυνη ή θα είναι εις βάρος κάποιων άλλων πραγμάτων;
Για αυτή την εργασία του παιδιού στο σπίτι θα ήθελα να πούμε δυο λόγια γιατί επιθυμώ να επισημάνω τη σημαντικότητά της και γενικότερα τη σημασία της για την εξέλιξη και την επίδοση του παιδιού στο σχολείο.
Να αρχίσω με 3 πολύ βασικά ΠΡΕΠΕΙ αν επιθυμείτε το παιδί να μελετάει στο σπίτι με άνεση και χωρίς περισπασμούς:
1. ΗΡΕΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ: Τα μέλη της οικογένειας πρέπει να βρίσκονται σε καλές σχέσεις μεταξύ τους και με κοινές παιδαγωγικές αντιλήψεις έτσι ώστε αυτό που λέει ο ένας να μην ανατρέπεται από τον άλλο.
2. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ: Το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού δεν γίνεται να είναι υπερφορτωμένο με εξωσχολικά απογευματινά μαθήματα διότι όταν θα έρθει η ώρα να μελετήσει τα μαθήματά του θα είναι πτώμα στην κούραση και το μυαλό του δε θα δουλεύει ως προς τα σχολικά του καθήκοντα.
3. ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟ/ ΧΩΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ: Είναι καλό να έχει το παιδί μια γωνιά εντελώς δική του όπου θα έχει το γραφείο του με τα βιβλία του και όπου θα μπορεί να εργάζεται χωρίς φασαρία και χωρίς να ενοχλείται από την κίνηση των άλλων.
Θα σας γράψω κι άλλα σύντομα αλλά τώρα πρέπει κι εγώ να ετοιμαστώ για την καινούρια σχολική χρονιά.
Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ και ΚΟΥΡΑΓΙΟ για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας.
Επίσης ΥΠΟΜΟΝΗ γιατί χωρίς σχολικά βιβλία τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο!
* H Kατερίνα Καλιμικεράκη είναι δασκάλα με σπουδές και μελέτες πάνω σε θέματα παιδοψυχολογίας
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Oγιος μου ειναι 13 χρονων και εχω σοβαρο προβλημα με τη συμπεριφορα του και μαθησιακα εινα το πρωτο πιδι στα τρια της οικογενειας τον θεωρω μεγαλο μυαλο αλλα ειναι τεμπελης εγωιστης ισχυρογνομων ...αλλα ο εγωισμος αυτος βγαινει μονο μεσα στην οικογενεια εξω ειναι το καλυτερο παιδι εχω χρησιμοποιηση ολες τις μεθοδους με το καλο με το αγριο τιποτα θελει να γινετε το δικο του .προσπαθω να τον αντιμετωπιζω πλεον σαν μεγαλο και να του μιλαω ανοιχτα αλλα τιποτα δεν εχει προγραμμα και δεν υπολογιζει τιποτα νιωθω οτι με εκμεταλευεται.στο σχολειο μετρια πωσ να τον βοηθησω πιστευω πωσ υποφερει και γω μαζι του αλλα? θα ηθελα τη βοηθεια σασ ειμαι πολυ μπερδεμενη και μου χουν σπασει τα νευρα
Αν το παιδί δεν μπορεί να πάρει τις σωστές βάσεις από το σχολείο ,τι να κάνουμε και εμείς οι γονείς.τα παιδιά μου στην περσινή τούς σχολική χρονιά που πέρασε δευτέρα δημοτικού είχαν να αντιμετωπίσουν ενα αναμορφωμένο "πιλοτικό"σχολείο με καθημερινό 7ωρο μάθημα με μπουφάν λόγο ελλυψεις παετρελαιου . πάλεψα περίπου 1 ολόκληρο χρόνο να καταλάβω γιατί ο γιος μου δεν τα πάει τόσο καλά όπως η δίδυμη αδερφή του, επέμενα για μαθησιακές δυσκολίες στο παιδί και η απάντηση που επερνα από το σχολειό ήταν "είναι τεμπέλης"μέχρι που το πίστεψα και έλεγα μα τι λάθος κάνω. Μετά απο αρκετούς μήνες αναμονής και χάνοντας μια ολόκληρη σχολική χρονιά ο γιος μου διαγνώστηκε δυσλεκτικός και οχι τεμπέλης !!!!!!!!! δεν εφτεγε το οτι δεν είχε λοιπόν δικό του χώρο διαβάσματος. Η συμβουλή που που έδωσαν απο το κέντρο είναι να έχει αρκετές εξωσχολικές δραστηριότητες επιβράβευση καθημερινά για ότι και να κάνει και να μην ξεχνάμε ότι είναι ΠΑΙΔΙ ..... Μανούλες να ακολουθητε το ένστιχτο σας κανένας δεν ξέρει το παιδί όπως το ξέρει η μαμα του.Ο γιος μου έχασε έναν ολόκληρο χρόνο από μαθήματα ιδικής αγωγής εξαιτίας κάποιον δασκάλων που απλά τον χαρακτήρισαν "ΤΕΜΠΕΛΗ"
Γιατί κάθε χρονιά που ξεκινούν τα σχολεία εγώ έχω περισσότερο άγχος? Γιατί κάθε μεσημέρι που είναι η ώρα του διαβάσματος με πιάνει πονοκέφαλος? Σας μιλάω ειλικρίνά ώρες ώρες νιώθω οτι εγώ πάω πιο πολύ σχολείο παρά ο γιος μου.... Ευτυχως δεν του έχω, προς το παρόν, μεταφέρει αυτό το μεγάλο μου άγχος! Ξέρω οτι πρέπει να βρω τη λύση μόνη μου γιατί μόνο έτσι θα βοηθήσω το γιο μου να έχει καλύτερη οργάνωση στο διάβασμά του!!! Και η δασκάλα του αυτό μου είπε, οτι εφόσον με χρειάζεται να μην τον παρατήσω αλλά να τον βοηθώ όσο μπορώ!!!! Καλή σχολική χρονιά!!!