«Και εμείς που (συμπληρώστε αναλόγως), τι πάθαμε;»
Θα ακούτε σίγουρα συχνά το «Και εμείς που…, τι πάθαμε;» Μπορεί να το χρησιμοποιείτε και εσείς.
Στα «…» μπορείτε να προσθέσετε ότι θέλετε αναλόγως με την περίσταση:
Παραδείγματα:
…που φάγαμε αβγό έξι μηνών
….που οι γονείς μας μάς πήγαιναν βόλτα με το αυτοκίνητο χωρίς ειδικό κάθισμα
….που κοιμόμασταν ανάσκελα μπρούμητα
…που φάγαμε καραμέλες
…που δεν κάναμε υπέρηχους όταν ήμασταν έγκυες
…που βλέπαμε τηλεόραση
…που μας έδιναν ούζο για τα πονεμένα ούλα
…που παίξαμε με πλαστικά παιχνίδια αμφιβόλου ποιότητας
και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ…
Αν και ώρες ώρες το έχω σκεφτεί και εγώ (π.χ. όταν πιάνω τον εαυτό μου να μελετά εξονυχιστικά τα συστατικά ενός προιόντος), γενικά δεν συμπαθώ και δεν υιοθετώ αυτή την ατάκα.
Και οι λόγοι είναι απλοί και ξεκάθαροι. Και είναι δύο:
1. Σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα το κάθισμα αυτοκινήτου το «Και εμείς που δεν καθόμασταν σε ειδικά καθίσματα / δεν ήμασταν δεμένοι με ζώνες / καθόμασταν στο μπροστινό κάθισμα, τι πάθαμε;» , το επιχείρημα είναι εντελώς άτοπο.
Επειδή είχαμε την τύχη να λάμπει ένα τυχερό αστέρι πάνω από το κεφαλάκι μας και συνομώτησε το σύμπαν να μην εμπλακούμε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, δεν σημαίνει ότι κάθε μέρα δεν σκοτώνονται άνθρωποι στο δρόμο, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Το να νομίζουμε ότι μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε εκτός από εμάς είναι εκτός από εγωιστικό και αρκετά χαζό.
2. Σε περιπτώσεις τύπου «Και εμείς που βλέπαμε τηλεόραση / μιλάμε στο κινητό / παίξαμε με παιχνίδια αμφιβόλου ποιότητας, τι πάθαμε;«, το επιχείρημα είναι… ελλειπές.
Γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να ξέρουμε ακόμα τι πάθαμε…
Ξέρετε πόσες φορές έχω αναρωτηθεί τι κουσούρια θα μου αφήσει η ενεξέλεγκτη προσθετική επίδραση επικίνδυνων ουσιών, ακτινοβολιών, εικόνων, ήχων που τόσα χρόνια μαζεύω (όχι μόνο εγώ, αλλά και εσείς, όλοι μας); Επομένως προσπαθώ να προσφέρω με μέτρο στο παιδί μου οτιδήποτε έχει αποδειχτεί πιθανώς βλαβερό με οποιονδήποτε τρόπο. Πολλά δεν μπορώ να τα αποφύγω τελείως, αλλά κάνω ότι μπορώ. Ας πούμε δεν την αφήνω να μιλάει με τη γιαγιά στο κινητό και όταν το παίρνει για να παίξει, φροντίζω να το βάζω σε airplane mode.
Ας πούμε, σήμερα που σας έγραψα για το μέλι, πάλι 1-2 μαμάδες έγραψαν ότι έδωσαν στο παιδί τους μέλι από νωρίς και δεν έπαθε τίποτα. ΝΑΙ, αλλά κάποια παιδιά έπαθαν. Και έπαθαν κάτι πολύ σοβαρό. Ποιος μου λέει ότι δεν μπορεί να το πάθει και το δικό μου παιδί; Αξίζει να πάρω το ρίσκο επειδή στον ξάδερφό μου τον Μήτσο η γιαγιά του έδινε πιπίλα βουτηγμένη με μέλι και δεν έπαθε τίποτα;
Ποιος μου λέει π.χ. ότι τα γαριδάκια και τα παγωτά μέσα στα χρώματα που με μανία χλαπακιάζαμε όταν ήμασταν παιδιά, δεν είχαν κάποια επίδραση πάνω μας;
Για αυτό σας λέω, μαμάδες… Δεν την πιστεύω καθόλου αυτή την ατάκα… Eκτός αν έχει αποδειχτεί επιστημονικά και έγκυρα ότι ΟΝΤΩΣ με το χ,ψ που κάναμε, δεν πάθαμε κάτι και ούτε πρόκειται ποτέ κανείς θα πάθει…
Εσείς τι λέτε;
Όταν ακούω αυτή τη φράση πραγματικά μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Όπως και όταν λέω κάτι για το παιδί μου ή για τον τρόπο που θέλω να μεγαλώσει, ακούω συχνά την ατάκα " Άλλη παιδί δεν έκανε... " . Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε μάνας και ακόμη καλύτερα των δύο γονιών και μόνο να αποφασίσουν πως θα μεγαλώσουν το παιδί τους. Εφόσον δεν βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή του και φροντίζουν για τις ζωτικές του ανάγκες, δεν νομίζω ότι έχουν όλοι οι υπόλοιποι και ειδικά παπούδες- γιαγιάδες δικαίωμα να σχολιάζουν διαρκώς όλες τις αποφάσεις μας. Φυσικά και θέλω να κάνω για το παιδί μου το καλύτερο και αν θέλω π.χ. να απολυμαίνω το μπιμπερό της μέχρι να γίνει ενός είναι δικαίωμα μου, γιατί και ο κόπος είναι μόνο δικός μου, παρότι έβαζε τα πάντα στο στόμα της, δεν ήθελα να προσθέσω και τα βακτήρια που αναπτύσσονται από το γάλα που μένει ενδεχομένως στην τρυπούλα της ρώγας. Στην εγκυμοσύνη μου δεν ήπια σταγόνα αλκοόλ παρότι μου αρέσει πολύ, γιατί η γιατρός μου, σο εξωτερικό που ζω μου είπε ότι απαγορεύεται και παρεπιπτόντως το λένε όλοι οι γιατροί εδώ και καμία μέλλουσα μητέρα δεν δοκιμάζει καν αλκόολ, ούτε στην εγκυμοσύνη, ούτε στο θηλασμό. Ε, το τι σχόλια άκουγα και γι αυτό ακόμη, στην Ελλάδα δεν φαντάζεστε. Και ήταν απλά ένας περιορισμός που έβαζα στον δικό μου εαυτό και δεν επηρέαζε κανέναν άλλο. Έβγαινα έξω και έπινα το χυμό μου ή μια μπύρα χωρίς αλκοόλ και περνούσα το ίδιο καλά. Θέλω να πω λοιπόν με αυτά τα παραδείγματα ότι αν κάποιος θέλει να βρει κάτι να σχολιάσει με ειρωνικό ή δεικτικό τρόπο για τις αποφάσεις που παίρνεις σχετικά με το παιδί σου, πάντα κάτι θα βρει να πει και συνήθως είναι και αβάσιμα τα παραδείγματα που δίνονται ή οι οδηγίες. Ας προσπαθούμε λοιπόν να κρατάμε την ψυχραιμία μας όταν ακούμε εκφράσεις αυτού του τύπου γιατί μόνο ένταση προκαλούν και σαφέστατα δεν βοηθούν. Οι σύγχρονοι τρόποι συμβάλουν στην ασφάλεια των παιδιών μας και στην καλύτερη ανατροφή τους για να γίνουν ευτυχισμένοι και υγιείς άνθρωποι. Δεν θα έπρεπε να τους αγνοούμε για να κάνουμε το χατήρι των "παλιών". Αυτό θα ήταν μεγαλύτερο λάθος.
Φυσικα και πάθαμε απλα μιλάνε εκ του ασφαλούς αυτοι που δεν έπαθαν 1) 1985 φίλος του πατέρα μου οδηγούσε το φορτηγό με τον γιο του στο μπροστινό κάθισμα την συνέχεια μπορείτε όλοι να την φανταστείτε φρενάρισμα παιδι στο παρμπρίζ... Παιδι στο νεκροταφείο.... 2) 1992 ξαδερφος μου 16 ετών παει 7:30 το πρωί με το μηχανάκι να πάρει τυρόπιτα χωρις κράνος φυσικα!!! Μεθυσμένος οδηγός πέφτει επάνω του... Ο Νικολακης δεν έγινε ποτε 17 3) 2011 περίεργη κυανη ελιά στο ύψος της φαβοριτας μου... Αποτέλεσμα μελανωμα απο έκθεση στον ήλιο σε παιδική ηλικία... Κάθε χρόνο εξέταση χαρτογράφηση με τον φόβο μεταστασης. Ε! Ναι λοιπόν σιγά εμείς τι πάθαμε....
Χρειάζεται ισορροπία σε όλα νομίζω. Μερικά πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από κάποια άλλα. Για παραδειγμα το καθισμα του αυτοκινήτου είναι απ'αυτα που κανεις δεν πρεπει να βαζει νερό στο κρασί του. Το ότι δε συνέβη σε μας καποιο ατυχημα όσο ήμασταν παιδιά και απλά τη γλιτώσαμε, σημαινει απλά ότι ήμασταν πολύ-πολύ τυχεροί και τίποτε παραπανω. Νιώθω ώρες-ώρες οτι οι γονεις μας μας μεγαλωσαν με εγκληματικη αμελεια μεσα στην αγνοια που επικρατουσε την εποχη εκείνη και τη γενικότερη χαλαρότητα. Για παράδειγμα, ενώ η μητερα μου πάντα μαγείρευε και μας φρόντιζε, επειδη ήμουν πολύ αδύνατη, δε θυμάμαι να μου έβαλε ποτέ κάποιο όρια σε γλυκά, γαριδάκια, και ένα σωρό βλακείες. . . Το αποτέλεσμα είναι ότι απ'τα 26 μου εντόπισα προδιάθεση για διαβήτη και 10 σχεδόν χρόνια μετά παλεύω να ισορροπήσω με τη διατροφή μου και με τις κακιες μου συνηθειες. . . Από την αλλη προσωπικά νιωθω οτι (ίσως κι απο αντιδραση, ίσως απο το γεγονός οτι η ενημερωση είναι πλεον τόσο άμεση) γίνομαι υπερβολική με την ασφαλεια τους, τη διατροφή τους, την ακτινοβολια και υπάρχουν στιγμές να πιάνω τον εαυτο μου να την επαναλαμβάνω μεσα μου αυτη τη φράση για να κουλάρω λίγο απ'την υστερία που με πιανει. . .
Ενα μέρει συμφωνώ, καθώς η επιστήμη και οι διάφορες μελέτες εξελίσσονται. Ωστόσο πολλές φορές θεωρώ ότι οι νεογονείς -κι είμαι κι εγώ μια απο αυτούς-είμαστε υπερβολικοί σε πολλά θέματα. Το πιο σωστό θεωρώ πως ειναι το φιλτράρισμα και φυσικά το ένστικτο μας. Και μην ξεχνάτε ότι πάνω στις νέες μας ανάγκες και ίσως και στις υπερβολικές καμία φορά φοβίες μας κάποιοι βγάζουν πολλά χρήματα!
Έχεις απόλυτο δίκιο! Εντελώς άκυρη φράση, πώς τσατίζομαι όταν μου τη λένεεε!!! Καπνούς βγάζω!!!!
εγω πιστευω στην μοιρα οτι ειναι να γινει....θα γινει ειναι ολα γραφτα.....
ενοειτε οτι πρεπει να προσεχουμε την ακτινοβολια, τις χρωστικες, τα συντηριτικα, την ασφαλεια κλπ αλλα αυτη η μικρη φραση μπορει να χρησημοποιηθει και αντιστροφα και εγω το κανω συχνα....δηλαδη οταν ημουν εγκυος στο πρωτο μου παιδακι ελεγα και γιατι να μη γεννησω φυσιολογικα? τοσους αιωνες που γεννουσαν οι γυναικες χωρις επισκληριδιο τι επαθαν? και γενησα κανονικα χωρις επισκληριδιο και τα δυο μου παιδια, ή τι θα παθω που μεγαλωνω τα παιδια μου μονη χωρις βοηθεια? η μαμα μου τι επαθε που μεγαλωσε 3 παιδια μονη....και πολλα αλλα που με βοηθησαν πραγματικα να τη δω λιγο αλλιως και να μην αγχωθω......
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Και δεν υπάρχει, το εμείς τι πάθαμε. Αν συγκρίνουμε τους θανάτους νεογνών, βρεφών, νηπιών και παιδιών σε παλαιότερα χρόνια με το τώρα, η διαφορά είναι τεράστια. Σίγουρα ήταν και οι συνθήκες διαφορετικές και η επιστήμη δεν είχε εξελιχθεί στο σημερινό επίπεδο, αλλά και η άγνοια που είχαν οι άνθρωποι για τις επιδράσεις των πράξεων τους πάνω στα παιδιά τους ήταν σίγουρα μεγαλύτερη. Στα παιδιά μου, ακολουθώ ότι μου λέει η παιδίατρος. Το να ενημερώνεται ο γονιός όσο μπορεί περισσότερο και με το να συζητά με ειδικούς και άλλους γονείς, τον βοηθά στο να έχει καλύτερη άποψη για την ζωή του παιδιού, είτε αυτό αφορά στο τι θα φάει, ή με το τι θα παίξει, ή με το ποιο κάθισμα είναι για την ηλικία του κλπ. Κινητά δεν τα αφήνω να πιάσουν, πόσο να μιλήσουν σε αυτά. Ούτε καν στο ασύρματο, το οποίο τείνω να το καταργήσω, αφού ούτως ή άλλως περισσότερο χρόνο σπαταλάμε στο να τα ψάχνουμε στο σπίτι, παρά να μιλάμε σε αυτά. Υπάρχουν ένα σωρό καινούργιες τεχνολογίες που δεν γνωρίζουμε τι επιπτώσεις θα έχει η χρήση τους στον οργανισμό μας. Πιστεύω, ότι η σωστή και λιτή χρήση, μας "σώζει" μέχρι να υπάρξουν εμπεριστατωμένες έρευνες για τις επιδράσεις.
Μια μικρή παρένθεση. Το ασύρματο είναι απ'τα πλέον επικίνδυνα, μαζί με το ασύρματο ίντερνετ. Είτε το καταργείς εντελώς, είτε το έχεις να βρίσκεται και εκπέμπει την ακτινοβολία του (είτε το χρησιμοποιείς, είτε όχι). Το πρόβλημα είναι στη βάση της συσκευής ή οποία εκπέμπει (να μην πω νούμερο και πέσω έξω) πολλαπλάσια ακτινοβολία απ'το κινητό ή οτιδήποτε άλλο.
Όσον αφορά το ασύρματο Internet, τα περισσότερα καουνούργια ασύρματα router έχουν κουμπί που απενεργοποιεί την ασύρματη λειτουργία όπως επίσης και on off. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι αναμμένα όταν δε χρησιμοποιούνται. Προσωπικά είμαι συνδεδεμένη ενσύρματα και ενεργοποιώ το ασύρματο μόνο όταν έρχεται κάποιο φορητό στο σπίτι. Εννοείται κάθε βράδυ το κλείνω εντελώς όπως και όλες τις άλλες συσκευές. Αλλά και τα σύγχρονα ασύρματα τηλέφωνα έχουν επιλογή χαμηλότερης ακτινοβολίας που καλό είναι να αναζητούμε και να επιλέγουμε όσοι τα χρησιμοποιούμε.
...όντως όλες μας το έχουμε ακούσει σε διάφορες παραλλαγές...!δεν ξέρω ίσως να είναι χαλαρωτικό,αγχωλυτικό σε κάποιες περιπτώσεις όταν μας χτυπάνε τα καμπανάκια της υπερπροστασίας...!αλλά...όχι!αν υιοθετήσουμε κάτι τέτοιο είναι σαν να απορρίπτουμε την εξέλιξη...και επειδή η "εξέλιξη" έχει συνδεθεί στο μυαλό μας ίσως και με πολλά κακά...σ'αυτό το κομμάτιτουλάχιστον,της έρευνας,της επιστήμης,της ιατρικής,της ψυχολογίας...οφείλουμε να προχωρήσουμε μπροστά,μαζί με τα μωρά μας..!
Αυτες οι σκεψεις περνανε και εμενα απο το μυαλο μου αυτο τον καιρο. Ειδικα οταν μου λενε: "ελα μωρε, γιατι δε δινεις στο μωρο, τα ετοιμα βαζακια που πουλανε στο σουπερ μαρκετ?? ειναι πολυ νοστιμα (μπλιαχ), εμεις που διναμε στα παιδια μας τι παθανε???" Η μαμα μου δε με θηλασε και μου εδινε ετοιμες φρουτοκρεμες και οτι αλλο υπηρχε για την δικια της ευκολια, επισης τα αναψυκτικα και τα γλυκα υπηρχαν στο σπιτι πααααρα πολυ, εγω ομως τωρα αν και ειμαι 25 χρονων εχω προβλημα με το βαρος μου και δυσκολευομαι να κρατηθω στα κιλα μου παρα πολυ και επισης μου δημιουργηθηκαν προβληματα στην υγεια μου που θα επρεπε να τα εχουν ανθρωποι πανω απο 50 χρονων. Αυτα! καλυτερα να ταλαιπωρηθω εγω λιγο παραπανω, παρα να δωσω στο παιδι μου σκουπιδια!!!
Στις εποχες μας πρεπει να τα προσεχουμε ολα αυτα που αναφερετε γιατι τα σημερινα παιδακια που γεννιουνται ερχονται σε εναν μολυσμενο κοσμο γεματο επικινδυνα τροφιμα επικινδυνα παιχνιδια κτλ. Ειναι σαφως πιο ευαισθητα γιατι μεγαλωνουν σε καυσαεριο και χημικα! Η καθε μανουλα πρεπει να ενημερωνεται και να κανει αυτο που πιστευει καλυτερο για το παιδι της, γιατι αν ακουμε τον καθενα με το μακρυ του και το κοντο του καηκαμε...
emeis mporei na min pathame..toulaxiston apo oti gnwrizoume..alla kapoioi alloi epathan..proxthes eixame ena aftokinitistiko atyxima me ton antra mou kai tin koroula mou 3 xronwn..o antras mou xtipise to kefali sto timoni(den forage zwni) egw an kai kathomoun pisw xtipisa ta podia mou sto mprostino kathisma exw melaniasei pantou..i mikri mou sto kathismataki tis asfalismeni DEN EPATHE TIPOTA..den thelw oute na skeftw ti tha eixe sumvei kai pou tha eixe vrethei to koritsaki mou an den itan demeni..prosexoume gia na exoume loipon giati kapoioi apo emas den itan toso tyxeroi
Και εμεις που μεγαλωσαμε με ζωα τι παθαμε??? Εμενα αυτο μου ερχετε στο μυαλο γιατι μου τη λενε πολλες φορες για το σκυλο μεσα στο σπιτι μαζι με το παιδι... Γενικα η ατακα αυτη ειναι ακυρη... Η επιστημη προχωραει, η κοινωνια αλλαζει και το παρελθον φευγει... Ας μην κολαμε με το τι καναν παλια..
ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του!!! Το θέμα είναι να κρατάς αυτά που σε πάνε μπροστά και συμβάλλουν στην εξέλιξή σου... κάθε δράση έχει και αντίδραση, κάθε αίτιο έχει αιτιατό κοκ.!! Το κολλημένο μυαλό μόνο πίσω μπορεί να σε πάει!!!
Το ακουω συχνα αλλα πιο πολυ οταν λεω οτι επιλεγω βιολογικα τροφιμα για τα παιδια κ για εμας...κ η λιστα δεν τελειωνει..οποτε απλα δεν συνεχιζεις την συζητηση..φιλια
και εγώ ξέρω ότι τα μωράκια πρέπει να κοιμούνται μόνο ανάσκελα. Εμένα προσωπικά δεν με εκνευρίζουν αυτά, ειδικά όταν είναι απο μεγαλύτερες γυναίκες, σέβομαι την άποψη τους, την ακούω, χαμογελάω και κάνω αυτό που νομίζω εγώ καλύτερο. Είμαι σίγουρι ότι και εμείς όταν μεγαλώσουμε θα λέμε παρόμοια στις νέες μαμάδες. Εμάς μας δίνανε αυγό και μέλι όταν είμασταν μικρά...να μην σου πω και τσίπουρο όταν βγάζαμε δόντια, έτσι συμβούλευαν οι γιατροί, δεν το έκαναν οι μαμάδες μας γιατί θέλανε να πάθουμε κάτι ή γιατί δεν νοιαζόντουσαν .
ναι ,γι αυτο η γενια μας ειναι τιγκα καταθλιψη...ενα ξερω μην ακουτε τι καναν οι παλιοι εμεις θα φροντισουμε τα παιδια μας γιατι πολυ απλα υπαρχει ενημερωση,και αφηστε τους ολους να χτυπιουνται!
Είναι ότι πιο άσχημο κι εκνευριστικό μπορεί να ακούσει κανείς.Πραγματικά αυτή η φράση με ενοχλεί αφάνταστα.Δηλαδή όταν λέει κάποιος "κι εμείς που φάγαμε ξύλο τι πάθαμε?" υπονοεί ότι αν δείρεις το παιδί σου δεν πειράζει βρε αδερφέ τι θα πάθει? Ο κόσμος δεν πάει καλά μου φαίνεται..
εγω πιστευω πολυ απλα οτι ειμασταν τυχερα παιδακια...που δεν παθαμε κατι κακο..δεν θελω να υιοθετησω αυτη την αποψη σε καμια απολυτως περιπτωση..αλλα δεν θελω να φτασω και στο αλλο ακρο..να μην εμπιστευομαι τπτ..δεν θελω να μεγαλωσω ενα παιδι μεσα σε σακουλα..ακολουθω παντα τις συμβουλες του παιδιατρου μας.για κανενα λογω δεν κανω το παιδι μου πειραματοζωο αλλα δεν θα μεγαλωσω και ενα παιδι το οποιο θα φοβαται να αγγιζει το χωμα..θα φαει και το γαριδακι του αλλα με μετρο..θα φαει ομως και το λαχανικο του..νομιζω οτι η καθε ευλογημενη μανουλα ξερει πιο ειναι το καλο για το σπορακι της..
Εγώ αυτό που δεν μπορώ να ακούω είναι ¨ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΑΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ ΤΙ ΠΑΘΑΤΕ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑΤΕ??¨ Δηλαδή επειδή εμας μας δίνανε και δοκιμάζαμε τα πάντα απο 6 μηνών ακομα και την πιπιλα σε ουζο και μπυρα μας βουταγανε η μας εβαζαν μελι για να μην κλαιμε πρεπει και εμεις να κανουμε τα ιδια λαθη..... και απο πανω σε κανουν να αισθανεσαι και ενοχες επειδη θελεις να προστατεψεις το παιδι σου απο τετοιες χαζομαρες........ γι΄αυτο σε κατι τετοια εγω απλα κλεινω τα αυτια μου και τους αφηνω να λενε τα ιδια και τα ιδια χωρις να τους δινω καμια απολυτως σημασια!!!!!
Αυτή η σύγκριση είναι από τα πιο ανόητα πράγματα που είχα να αντιμετωπίσω. Κ σε 2 κατευθύνσεις,πχ τώρα κάνουν αυτό εσυ γιατί κανεισ κάτι ξεπερασμένο? Είναι τελειώσ ανόητο διότι οι συνθήκες,οι παράμετροι είναι διαφορετικοί κάθε φορά,για κάθε στιγμή,για κάθε οικογένεια,για κάθε παιδί. Το αντιμετωπίζω συνήθως με σκληρεσ κ απότομες απαντήσεις οπότε με τον καιρό σταμάτησαν να μου το λένε!
αχ έχω μια θεία που λέει πολλά τέτια! το πιο χαρακτηριστικό είναι το "και μεις που τρωγαμε ξύλο" τί πάθαμε... και στα παιδιά της "που σας αφήναμε να κλαίτε τί παθατε; " το ότι θέλουν να παραπονεθούν για τη λάθος χρέωση στο λογαριασμό και κολώνουν να μιλήσουν με τον υπάλληλο δεν το βλέπουμε όμως... το ότι μιλάνε σε κάποιον και το κεφάλι είναι πάντα σκυφτό... σιγά... θα μπορούσαν να μην το 'χουν τί σχέση έχει; ή μήπως έχει;
Εγώ θα σχολιάσω την αναφορά σου στο εξής: "….που κοιμόμασταν ανάσκελα" δεν ταιριάζει με όλα τα λεγόμενα γιατί και τώρα ανάσκελα πρέπει να κοιμούνται τα μωρά!! Φαντάζομαι το γνωρίζεις!! Και εννοείται ότι συμφωνω μαζί σου η φράση είναι απαράδεκτη γιατί πολύ απλά πολλά μπορεί να έπαθαν αλλά δεν το γνωρίζουν ή δεν το γνωρίζουν ακόμα ότι οφείλονται "εκεί"!! Και η ατάκα αυτή ακολουθεί συνήθως τη φράση "και εμείς που δεν θηλάσαμε τι πάθαμε"????? Τι να πρωτοαπαντήσεις!!!!!!!!!!!!
Γράψε λάθος! Από κεκτημένη ταχύτητα έγραψα ανάσκελα!
Συμφωνώ απόλυτα! Ούτε αυγό θα δώσω στο μικρό μου αν και είναι 8 μηνών ουτε μέλι. Επειδή εμείς γεννηθήκαμε σε μια άλλη εποχή και οι δικοί μας σε μια ακόμη πιο πολύ διαφορετική εποχή από εμάς δεν σημαίνει ότι τα παιδιά μας αν έχουν τα ίδια ''ερεθίσματα'' στο φαγητό ή στο παιχνίδι ή σε ότιδηποτε άλλο θα έχουν τις ίδιες ''αντιδράσεις''. Είμαστε νομίζω μορφωμένοι άνθρωποι που βρίσκονται στον 21ο αιώνα και θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Αν συμπεριφερόμασταν όπως οι γιαγιάδες και οι παπούδες μας, ακόμη θα κοιμόμασταν όλοι στο ίδιο δωμάτιο και θα είχαμε την λάμπα πετρελαίου αντί του ηλεκτρικού φωτός. Άλλωστε οι γονείς μας και οι γονείς τους δεν βρίσκονταν αντιμέτωποι με όλα αυτά που έρχονται σήμερα τα παιδιά μας. Φυτοφάρμακα στα λαχανικά τους, τοξίνες στο κρέας τους, χημικά, ακτινοβολία και βία στα παιχνίδια τους, ακόμη και ο αέρας που αναπνέουν περιέχει μικρόβια!!!! Οφείλουμε να τα προστατέψουμε όσο μπορούμε! Γιατί εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με όλους τους σημερινούς ''κινδύνους'' και όχι οι γονείς μας ή οι γονείς τους!!!!