Το μεγάλο δίλημμα: Σταθμός ή σπίτι;
Το μεγάλο δίλημμα: Σταθμός ή σπίτι;
Ίσως για κάποιες από εσάς τις μανούλες που διαβάζετε το κείμενο ο τίτλος να μην ισχύει. Για κάποιες άλλες, όμως, η αναγκαιότητα φιλοξενίας των παιδιών στους στους παιδικούς σταθμούς λόγω έλλειψης βοήθειας, οικονομικής ή συναισθηματικής, να είναι απαραίτητη.
Από ποια ηλικία, όμως, ένα παιδάκι μπορεί να νιώθει ασφαλές σε ένα «ξενο χώρο» και να μην το αποχωριζόμαστε κάθε πρωί με κλάματα;
Ο Κωνσταντίνος μου είναι ήδη 2 ετών και πολλές είναι οι φίλες μου μανούλες που με παρακινούν να τον γράψω σε παιδικό σταθμό, ώστε από τη μια εκείνος να αρχίσει να κοινωνικοποιείται «εκτός σπιτιού» και από την άλλη εγω να ξεκουραστώ και λίγο μιας και ήδη είμαι στον 6ο μήνα της τρίτης εγκυμοσύνης μου.
Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα… Πως αποχωρίζομαι έστω για λίγες ώρες το αγορακι μου ;
Μέχρι τα 2,5 χρόνια είναι καλύτερα, τόσο από σωματική όσο και από συναισθηματική άποψη, ένα παιδί να μένει σε οικείο περιβάλλον, λένε οι ειδικοί
Μερίδα παιδαγωγών (τουλάχιστον με όσους μίλησα) τόνισαν ότι από εκπαιδευτικής πλευράς, το παιδί μπορεί να τα έχει όλα, εφόσον πηγαίνει σε ένα παιδικό σταθμό που του απευθύνονται, του μιλούν και σέβονται τους ρυθμούς του
Μπορεί λοιπόν ένα παιδάκι, όπως καλή ώρα το δικό μου να παρακολουθήσει το πρόγραμμα ενός παιδικού σταθμού ή θα του είναι αδιάφορο γιατί δεν ξέρει ακόμη να συνεργάζεται και να μοιράζεται;
Πολλές οι απορίες που σε κάθε μανούλα ξεχωριστά δημιουργούνται, όταν έρθει η ώρα της «μεγάλης απόφασης».
Επικοινωνήσαμε λοιπόν με την κα Ιωάννα Κουμάτου, Παιδίατρο και διευθύντρια του τμήματος Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Παιδιατρικής στο Ινστιτούτο του παιδιού και ζητήσαμε τη γνώμη της για να τη μοιραστούμε μαζί σας.
Στην ερώτηση μας για την καταλληλότερη ηλικία να στείλουμε τα μικρά μας στον παιδικό σταθμό, η κα Κουματου μας απάντησε ότι
«Μετά τα 2,5 χρόνια το παιδί είναι έτοιμο, αλλά όχι υποχρεωμένο, να παρακολουθήσει πρόγραμμα παιδικού σταθμού. Μετά τα 3-3,5 χρόνια αρχίζει να γίνεται απαραίτητο. Βοηθιέται στο να αποκτήσει με δομημένο τρόπο γνώσεις και να αναπτύξει νοητικές δεξιότητες. Να μάθει και να χαρεί μέσα από τις δραστηριότητες του παιδικού σταθμού και το ελεύθερο παιχνίδι. Περισσότερο απ’ όλα, όμως, μαθαίνει να συναναστρέφεται, να συνυπάρχει, να μοιράζεται, να συνεργάζεται, να χαίρεται. Μαθαίνει να ακολουθεί τους κανόνες και τα όρια της ομάδας, να πειθαρχεί σ’ αυτά, να κοινωνικοποιηθεί. Γιατί το βασικότερο στοιχείο της κοινωνικοποίησης είναι η εκμάθηση και η αποδοχή των κανόνων συναλλαγής μέσα σε μια ομάδα και ο σεβασμός των άλλων αλλά και του εαυτού του. Και ηλικιακά είναι έτοιμο γι’ αυτά μετά τα 3 χρόνια. Οι αναπτυξιακές του ικανότητες μόνο τότε το βοηθούν»
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η απάντηση της κας Κουμάτου στην ερώτηση μας για τις προϋποθέσεις και τι πρέπει πρώτα απ όλα να ελέγχουμε πριν την τελική μας επιλογή για τον παιδικό σταθμό που θα φιλοξενήσει τα μικρά μας.
«Πρέπει να ξέρετε ότι δεν είναι κάθε σταθμός καλός, άρα οι γονείς πρέπει να αποφασίσουν γι’ αυτό με βάση τις προδιαγραφές που φαινομενικά μπορούν με μια πρώτη ματιά να διαπιστώσουν», τόνισε η κα Κουμάτου ενώ επεσήμανε ότι «Πρέπει να αξιολογήσουν σωστά οι γονείς , αν η συμπεριφορά και «οι αξίες» των υπευθύνων του σταθμού να ταιριάζουν με τις αξίες της οικογένειας. Αυτός είναι ένας βασικός παράγοντας σωστής και παράλληλης διαπαιδαγώγηση των παιδιών που διασφαλίζει την ευκολότερη ανατροφή τους»
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας την δικιά σας άποψή ή εμπειρία;
Πότε στείλατε το παιδάκι σας σε παιδικό σταθμό;
Πώς τον επιλέξατε;
Βίβιαν
Κατα τύχη επεσα πανω στο αρθρο γιατι ειδα την φωτο του γιου μου ;) Πω πω ποσα χρονια πισω πηγα. Ηταν 18 μηνων σε αυτην την φωτο, τωρα είναι οκτω! Το αρκουδακι ηταν δικο μου, τωρα δικο του και μεθαυριο της αδελφης του που περιμενουμε το Απριλη...
ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΣΤΑ 2,5 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΗΓΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΓΙΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΠΑΡΕΑ ΑΠΟ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΑ.ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΩΣ ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΤΙ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΤΑΝ ΤΗ ΜΑΜΑ.ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΞΥΠΝΟΥΣΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΙ ΕΛΕΓΕ: "ΜΑΜΑ ΣΗΚΩ ΕΧΩ ΣΧΟΛΕΙΟ","ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ".ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΔΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΦΥΣΙΚΑ Η ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.ΚΑΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 3 ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ 4 ΕΤΩΝ.ΟΠΟΤΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΤΙΣ ΒΟΛΤΙΤΣΕΣ ΜΑΣ,ΤΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ,ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ? ΦΕΤΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ 2,5 ΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙΣΗΣ.
Για μένα ο παιδικός σταθμός δεν είναι επιλογή, διότι είμαι εργαζόμενη μαμά και χωρίς βοήθεια εδώ στην Αθήνα. το πρώτο μου παιδί πήγε 9 μηνών, διότι από 3 έως 9 είχα βρει μία λύση με μία πολύ καλή μου φίλη που μου τον κρατούσε σπίτι της για πολύ λίγα λεφτά. Για τον 2ο όμως, είναι σήμερα 4 μηνών και άρχισε σταθμό αρχές Σεπτέμβρη. Βέβαια δεν είναι ότι καλύτερο, αλλά επιλογή άλλη δεν υπάρχει... Όμως γενικά πιστεύω πως μετά το έτος είναι καλό για το παιδί, να μπαίνει σ'ενα πρόγραμμα, να συναναστρέφεται με άλλα παιδάκια, να μαθαίνει πολλά πράγματα που στο σπίτι δεν κάνεις, κακά τα ψέματα, κλπ... το μόνο αρνητικό είναι οι αρρώστιες, αλλά κάποια στιγμή θα το αντιμετωπίσει ούτος ή άλλιως! Μετά τα 2 κατά τη γνώμη μου είναι απαραίτητο πάντος!
ΕΓΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΦΕΤΟΣ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΤΡΙΑ,ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΩ ΕΧΩ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 6 ΜΗΝΩΝ ΑΛΛΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΛΕΠΑ ΟΤΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΒΑΡΙΟΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΚΟΝΩΝΙΚΟΠΟΙΕΙ,ΤΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ.ΕΜΕΝΑ ΠΑΕΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΔΙΑΦΟΡΑ .ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ή ΟΧΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ
Μακάρι για τέτοιου τύπου διλλήματα να υπήρχε η σωστή απάντηση που θα μας την έδινε κάποιος και τσουπ μαγικά θα έμπαιναν όλα στη θέση τους. Στη μικρή 5ετή θητεία μου ως μαμά, αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως για ερωτήματα που αφορούν σε παιδιά τη μόνη σωστή απάντηση που μπορείς να δώσεις είναι "εξαρτάται απο την περίπτωση" Όπου "περίπτωση" βάλε τον χρόνο της μαμάς για να ασχοληθεί στο σπίτι με το παιδί, την διάθεση της μαμάς, αν είναι εργαζόμενη ή όχι, αν το παιδί είναι συναισθηματικά ώριμο ανεξαρτήτα της ηλικίας του, την επιθυμία του παιδιού για να ενταχθεί σε μια "μικρή κοινότητα", την ανάγκη παρακολούθησης του κλασσικού προγράμματος ή του ολοήμερου, την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, τους διαθέσιμους σταθμούς που εξυπηρετούν και την ποιότητα των υπηρεσιών τους. Προσωπικά θα επέλεγα - αν είχα τη δυνατότητα - το παιδί μου να πήγαινε σταθμό στην ηλικία των 4 περίπου (προνήπιο) και να παρακολουθήσει το κλασσικό πρόγραμμα.
στο ερωτημα:σταθμος η σπιτι θα απαντουσα σπιτι τουλαχιστον μεχρι τα 3 του χρονια.ομως εσυ και μονο εσυ ξερεις τις αντοχες σου και κατα ποσο θα μπορεις να ανταεξελθεις με τρια παιδακια κσι μσλιστα χωρις βοηθεια.εγω ενα εχω χωρις φυσικα βοηθεια και ωρες ωρες μου φαινεται βουνο,οποτε δεν μπορω να σου πω τι να κανεις ουτος η αλλως δεν μαρεσει να λεω τι να κανουν οι αλλοι.ολα εχουν να κανουν με την δικη σου ψυχολογια και με τις δικες σου προσωπικες αντοχες,που αν δεν τις εχεις δεν τρεχει και τιποτα να το στειλεις το μεγαλυτερο παιδακι σου στο σταθμο ,πολλα παιδακια στην ηλικια του πανε!:))σου ευχομαι κουραγιο,υπομονη και με το καλο το τριτο σου θαυμα!!!
Η μεγάλη μου κόρη που είναι σήμερα 3μιση χρονών πηγαίνει παιδικό σταθμό από τότε που ήταν ενάμιση και δεν το έχω μετανιώσει. Το αντίθετο, το παιδί μου - που ήταν γενικά ένα "κλειστό" παιδί "άνθησε" με την επαφή της με άλλα παιδάκια, έγινε κοινωνική, η ομιλία της βελτιώθηκε σημαντικά και με αλματώδη βήματα, έμαθε να τρώει μόνη της πολύ σύντομα από τη στιγμή που πήγε σχολείο και γενικά μόνο καλά πράγματα έχω να πω από την εμπειρία μας. Πέρσι τέτοια εποχή ήμουν κι εγώ έγκυος και μάλιστα γέννησα Οκτώβριο και η μεγάλη εξακολουθούσε να πηγαίνει κανονικά παιδικό σταθμό. Δεν αντιμετωπίσαμε κανένα απολύτως πρόβλημα, απλά τηρούσαμε τους απλούς κανόνες υγιεινής (να αλλάζει ρούχα αμέσως μόλις επιστρέφει στο σπίτι, να πλένει καλά τα χέρια της κλπ) και φυσικά αν αντιλαμβανόμασταν ότι ήταν λίγο άρρωστη μακριά από το μωρό! Η δική μου συμβουλή είναι να τον στείλεις. Είναι αρκετά μεγάλος και πίστεψέ με θα του κάνει πολύ καλό. Εμείς την 1η χρονιά την αφήναμε ως το μεσημέρι και δεν κοιμόταν εκεί. Πέρσι και φέτος κανονικά ως τις 4 το απόγευμα, οπότε και την παίρνει η γιαγιά της από το σχολείο καθώς για εμάς το 4 εργασιακά είναι απαγορευτικό για να μπορούμε να την παραλάβουμε οι ίδιοι. Κάναμε και το αντιγριπικό κάθε Οκτώβριο και όλα καλά! Με το καλό!
Να σου ζήσουν τα βλαστάρια σου και με το καλό το τρίτο. Η μπεμπα μου είναι 19 μηνών και πηγε βρεφονηπιακο από 6 μηνών. Δεν είχα άλλη επιλογή λόγω δουλειας και έλλειψης βοήθειας. Ήταν δύσκολο, πρωτα για μένα ειδικά όταν άρχισαν οι αρρώστιες. τώρα είναι καλά και η μικρή περνάει καλά και εγώ είμαι ήσυχη, τρεμω το χειμώνα όμως, τις ιωσεις, τις αρρώστιες. Όσο μπορείς κρατά τα παιδάκια σου σπιτι. Η αλήθεια είναι ότι σε ξεκουράζει κάπως ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ αλλά ουσα έγκυος, μην το ρισκαρεις.
Εχω 2 παιδακια, τρισημιση και δυομιση χρονων ... Δεν ηθελα να τα στειλω παιδικο μιας και καθομουν στο σπιτι αλλα λογω αυπνιων ( 2 μηνες ειχα να κοιμηθω ) πηγα σε μια ψυχιατρο η οποια βρηκε οτι εχω καταθλιψη-μελαγχολια και μου ειπε οτι επιβαλλεται να στειλω τα παιδια παιδικο ετσι ωστε να βρω λιγο χρονο για εμενα ... Ετσι λοιπον ειπα να δοκιμασω τον παιδικο και τον ξεκινησαμε πριν 2 εβδομαδες ... Αν εξαιρεσεις το κλαμα που ριχνουν το πρωι οταν μπαινουν στο λεωφορειο ολα ειναι μια χαρα! Εγω ακομα δεν βρηκα βεβαια χρονο για τον εαυτο μου, αφου τωρα τους αφηνω στον παιδικο μονο 3 ωριτσες, αλλα που θα παει ? Εγω θα σου ελεγα να στειλεις το παιδακι σου παιδικο οχι μονο για δικο του οφελος αλλα και για δικη σου "ξεκουραση"... ( την λεξη ξεκουραση την εβαλα μεσα σε αυτακια γιατι εχεις και μικροτερο μωρο αρα το μονο που δεν θα κανεις θα ειναι να ξεκουραστεις .. ). Τωρα για το πως θα διαλεξεις σταθμο, τι να σου πω? Παιζει σημαντικοτατο ρολο ο χωρος ( να μην ειναι φυλακη. Να ειναι ενας ομορφος χωρος για να περναει ευχαριστα το παιδι σου ), οι δασκαλες ( εγω προτιμησα να το στειλω σε παιδικο οπου και η ιδιοκτητρια αλλα και οι δασκαλες εχουν παιδια .. Οχι οτι αν καποια δεν εχει παιδια δεν ειναι ικανη, απλα πιστευω οτι καποια με παιδι καταλαβαινει πιο ευκολα τις αναγκες ενος παιδιου ) και φυσικα η τιμη...
Κατ' αρχάς, με το καλό. Απλά μία συμβουλή. Αν δεν ήσουν έγκυος στο 3ο παιδί θα σου έλεγα Παιδικό ανεπιφύλακτα. Αλλά αν το στείλεις τώρα το 2χρονο παιδικό θα κολλήσεις κι εσύ και πιθανόν και το μωρό όταν γεννηθεί. Αρα για φέτος απόφυγέ το και του χρόνου όλα θα είναι πολύ καλύτερα. Προσπάθησε να βρεις βοήθεια για το σπίτι αν και το ξέρω ότι είναι καλύτερα όταν το παιδί είναι εκτός σπιτιού κάποιες ώρες και για σένα και για τη σωματική και ψυχική σου ηρεμία αλλά προέχει η υγεία σου και η υγεία του μωρού όταν γεννηθεί γιατί θα γεννηθεί και σε περίοδο που θα θερίζουν οι ιώσεις. Και με αυτά δεν παίζουμε.
Πολύ ενδιαφέρον. Εμένα ο μικρός μου είναι 18 μηνών και από σήμερα θα τον πηγαίνω στον παιδικό για 2 ώρες καθημερινά το απόγευμα που εργάζομαι για να παίζει διότι δεν έχουμε παιδάκια κοντά και είναι σχετικά αποκλεισμένος τον χειμώνα μες το σπίτι με την γιαγιά. Λάθος ή σωστό; Θα δείξει. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα τον πιέσω αν δεν θέλει. Είναι παιδί που εκφράζει επιθυμίες από τώρα. Εύχομαι να είναι η σωστή επιλογή. Με παρηγορεί ότι οι ώρες είναι λίγες και έτσι η φροντίδα και το πρόγραμμα του παιδιού εξαρτάται από εμένα οπότε δεν θα χάσω τον έλεγχο. Για να δούμε...
Εγώ τον στέλνω στον παιδικό σταθμό από ενός έτους, όχι όμως μόνο επειδή εργάζομαι αλλά γιατί πιστεύω πως είναι απαραίτητος για την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Κάθε μέρα από την πρώτη μέρα ο μικρός μου γυρνάει στο σπίτι μέσα στην καλή χαρά και με ένα τεράστιο χαμόγελο και μου διηγείται το τι μαθαίνουν..και πραγματικά με εκπλήσσει κάθε μέρα. Βλέπω τεράστια διαφορά μεταξύ του μικρού μου που πήγαινε από μικρός στον παιδικό σε σχέση με τον 4χρονο ανιψιό μου που τον είχαν σπίτι. Διαφορά ως προς την κοινωνικότητα, την συμπεριφορά, την ομιλία, παρά το γεγονός πως είναι συνομήλικοι. Φυσικά το έψαξα πάρα πολύ μέχρι να επιλέξω τον κατάλληλο σταθμό και είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από την επιλογή μου.Ακόμα και αν δεν δούλευα πάλι θα τον έστελνα, ίσως απλά να το καθυστερούσα 1 χρόνο.
αντι για παιδικο σταθμο γιατι να μην γραφουμε τα παιδακια μας σε δραστηριοτητες?π.χ. κολυμβηση,καλλιτεχνικα εργαστηρια?Τον παιδικο σταθμο τον θεωρω αναγκαιοτητα για την εργαζομενη μητερα χωρις καμια αλλη βοηθεια. Αλλιως ειλικρινα δεν βλεπω τι προσφερει σε ενα παιδι η υποχρεωτικη 5θημερη παρουσια του σε εναν σταθμο,ενω αντιθετα βρισκω πολλα θετικα σε δραστηριοτητες που μπορει να κανει το παιδι με αλλα παιδια και με τους γονεις μαζι. Απο οτι ειχα διαβασει τα παιδια γυρω στα 4 ετη αρχιζουν να κατανοουν το ομαδικο παιχνιδι,το μοιρασμα των παιχνιδιων κτλ στην ηλικια δλδ που ξεκινουν το προνηπιο.
ο γιος μου ειναι 3 χρονων κ φετος ξεκινησαμε παιδικο σταθμο..εργαζομαι αλλα ειμαστε κ υπερ με τον αντρα μου οτι ειναι μια καλη ηλικια για να ξεκινησει...πιστευουμε οτι θα μαθει να συνεργάζεται και να μοιράζεται,θα γινει ποιο κοινωνικος....στο σπιτι οσο κ να ηθελα δεν μπορουσα να παιζω ολη την ημερα μαζι του.....μεσα σε μια εβδομαδα οσο κ να σας φανει περιεργο κοψαμε το pampers...εμενα μου φαινεται περιεργο γιατι μου ζηταει να φαει(παντα τον κυνηγουσαμε για να φαει)...αφου μου ζηταει το βραδυ φαγητο απο μονοσ του πριν προλαβω να του το ετοιμασω κ τον κοιταω καλα καλα (χιχιχιχ)...επισης ειδα διαφορα στον λογο του κ ολο μας λεει λεξεις κ προτασεις που μεχρι πριν ξεκινησει δεν ελεγε..δεν εχει μηνα που ξεκινησαμε...φανταζομαι σε λιγουσ μηνες διαφορες που θα δουμε!!!!!
Για μένα ο παιδικός σταθμός ήταν μονόδρομος διότι είμαι εργαζόμενη μαμά. Ο Χριστόδουλος τον περασμένο Αύγουστο έγινε 3 χρονών και πηγαίνει στον παιδικό από 20 μηνών. Ευτυχώς ήταν από τα παιδάκια που προσαρμόστηκαν πολύ εύκολα και βέβαια η προσαρμογή έγινε σταδιακά. Το κτίριο που στεγάζει τον παιδικό είναι καινούργιο, αλλά αυτό που μετράει για μένα είναι το προσωπικό που ευτυχώς στην περίπτωσή μας είναι πάρα πολύ καλό. Τώρα αν μπορούσα να διαλέξω σίγουρα δεν υπήρχε περίπτωση να τον στείλω τόσο μικρό.
Καταρχάς να τα χαίρεσαι τα δύο "μεγάλα" και με το καλό το τρίτο. Η δική μας γιατρός είναι της άποψης να πηγαίνουν από 3 ετών αν υπάρχει η δυνατότητα, διαφορετικά από 2 το νωρίτερο. Στην περίπτωσή μας όμως (σχεδόν 1,5 είναι το μικρό μου) το απαγόρευσε διά ροπάλου γιατί κι εγώ είμαι έγκυος... Αν το "μεγάλο" παιδάκι αρρωσταίνει -που αναπόφευκτα θα γίνεται- πώς θα θωρακίσεις το μικρό;