Σαν σήμερα… η βάφτιση της Αθηνάς!
Από πέρσι σας έχω τάξει ένα ολοκληρωμένο κείμενο για τη βάφτιση της Αθηνάς μας… Ε σήμερα που κλείνουμε ένα χρόνο ακριβώς από τη μέρα που έκανε το μπλουμ, ας σας βάλω τις φωτογραφίες συγκεντρωμένες και να σας γράψω και 2-3 πράγματα παραπάνω…
Όπως σας έχω ήδη γράψει, με τον Μάνο παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο. Γιορτάσαμε τη μεγάλη μέρα με λίγους φίλους και συγγενείς. Μπορεί να μην στείλαμε προσκλήσεις, να μη φόρεσα νυφικό, να μην έκανα νυφικό μακιγιάζ, να μην είχα παρανυφάκια, μπορεί να μην σουβλίσαμε αρνιά, ούτε να γιορτάσαμε με εκατοντάδες καλεσμένους, όμως ήταν μία από τις ομορφότερες μέρες της ζωής μου. Ομορφότερα δεν θα μπορούσα να έχω περάσει. Φανταστείτε ότι πέσαμε για ύπνο το μεσημέρι και ξυπνήσαμε 1 1/2 ώρα πριν το γάμο! Βάφτηκα πατ κιουτ και τρέξαμε στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών με τους δυο κολλητούς μου στο πίσω αυτοκίνητο να κορνάρουν με χαρά. Μαγεία!
Κάπου εκεί, λοιπόν, ξεκαθάρισε μέσα μου το τοπίο όσον αγορά τους γάμους και τις βαφτίσεις. Δεν χρειάζονται πολλά έξοδα, ούτε πολλά τζιριτζάντζουλα για να κάνεις μια όμορφη τελετή που θα την ευχαριστηθείς και εσύ, αλλά και οι καλεσμένοι.
Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνεις κανείς είναι να προσπαθήσει να ικανοποιήσει όλους τους καλεσμένους.
«Θέλω να πάρω την τάδε μπομπονιέρα, αλλά τι θα πουν οι θείες μου που είναι παραδοσιακές;«, διαβάζω μια στις τόσες κάποια μαμά να ρωτάει τις άλλες μαμάδες. Μεταξύ μας: ΣΚΑΣΙΛΑ σου τι θα πουν. Δεν υπάρχει γάμος ή βάφτιση που δεν θα βρεθεί έστω και ένας να πει κάτι ή να βγάλει το φτυάρι. Οπότε ότι είναι να κάνεις, κάντο με το δικό ΣΟΥ γούστο και το δικό ΣΟΥ πορτοφόλι. Δεν χρειάζεται ούτε να αγχωθείς, ούτε να πάρεις δάνειο για να προσπαθήσεις να τα έχεις όλα… τέλεια!
Ας τα πάρω από την αρχή… Τα προσκλητήρια μας ήταν πιο απλά και από το απλό. Λευκές κάρτες με όμορφη γραμματοσειρά και στο μπροστινό μέρος της κάρτας ένα σκίτσο του μπαμπά του Μάνου, Αρχέλαου, με ένα κοριτσάκι μέσα σε μια κολυμπήθρα. Πριν καταλήξουμε εκεί, εννοείται πως είδα ένα σωρό προσκλητήρια. Μετά όμως σκεφτήκαμε ότι αυτή ήταν η καλύτερη επιλογή, ήταν σαν να ήταν και ο παππούς Αρχέλαος κοντά μας. Άλλωστε μην ξεχνάτε ένα πράγμα: πολλές φορές ξεγελιόμαστε και δίνουμε περιουσίες για τα προσκλητήρια τα οποία θα… πεταχτούν. Ποιος κρατάει ξένα προσκλητήρια; Κανείς, ίσως μόνο οι συλλέκτες προσκλητηρίων, χεχε. Για αυτό ας πούμε δεν θα έκανα ποτέ προσκλητήριο με τη φωτογραφία του μωρού μου, δεν θα ήθελα να καταλήξει στα σκουπίδια η φατσούλα της… Ξέρω ότι είναι πολύ δημοφιλή και είναι όντως και χαριτωμένα, αλλά εγώ δεν θα τα επέλεγα ποτέ.
Όμως επαναλαμβάνω: πάρε το προσκλητήριο που ΕΣΥ γουστάρεις και μην σε νοιάζει τι λέω εγώ ή η θεια σου η Αμερσούδα. Όμως, εντάξει, δεν χρειάζεται να τρελαθείς και από αγωνία για το προσκλητήριο… Ούτε και να ξεπαραδιαστείς. Πολλοί φίλοι μου στέλνουν πια προσκλήσεις με e-mail. Προσωπικά δεν μου φαίνεται καθόλου άσχημη ιδέα! Eντάξει, επειδή δεν έχει όλο σου το σόι e-mail, μπορείς και να τυπώσεις μερικές προσκλήσεις. Δηλαδή να στείλεις στους μισούς την ηλεκτρονική της μορφή και στους άλλους μισούς την έντυπη. Γιατί όχι;
Να το δικό μας:
Πάμε στις μπομπονιέρες τώρα… Άλλο πονεμένο θέμα και αυτό…
Και πάλι η ποικιλία είναι τεράστια. Ξέρετε πώς διάλεξα εγώ; Σκέφτηκα ότι ήθελα μια μπομπονιέρα πρακτική, να τους μείνει. Από την άλλη δεν ήθελα να δώσω στους άντρες μια μπομπονιέρα κοριτσίστικη, έτσι είχα δύο επιλογές: είτε μία μπομπονιέρα unisex, είτε δύο διαφορετικές.
Πήγα στο μαγαζί που είχαμε κάνει και τις λίγες μπομπονιέρες του γάμου μου και ήξερα ότι είχε πράγματα του γούστου μου και είπα ότι ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΩ, αν δεν καταλήξω. Ναι, δεν είχα σκοπό να γυρίσω 560606 μαγαζιά και να τρελαθώ στο τέλος… Αν το έκανα θα είχα βρει 40505 διαφορετικές μπομπονιέρες που μου αρέσουν και θα με έπιαναν τα κλάματα που δεν θα μπορούσα να επιλέξω. Έτσι είμαι εγώ, αγχωτική με κάτι τέτοια. Οπότε για να έχω την κεφάλα μου ήσυχη, είπα «ΠΑΜΕ ΕΚΕΙ!».
Η επιλογή ήταν τελικά εύκολη. Δεν ήθελα μεταξωτές κορδέλες, φρου φρου και αρώματα. Ήθελα κάτι λευκό, απλό, πρακτικό και όμορφο. Και το βρήκα. Σε δύο εκδόσεις: πουγκάκια κεντημένα για τις κυρίες, βαζάκια με κερί για τους κυρίους. Και για τα παιδάκια, τους πιο αγαπημένους μου καλεσμένους που ήθελα να τους έχω στα ώπα ώπα, διάλεξα ένα χωνί με ζαχαρωτά, σαπουνόφουσκες, γλιφιτζούρι και ξύλινο παιχνιδάκι. Ναι, για τα παιδάκια διάλεξα το πιο σούπερ ντούπερ, γιατί ήθελα να περάσουν όλα υπέροχα στη βάφτιση της μικρής τους φίλης.
Να οι μπομπονιέρες:
Τα γλυκά… Λοιπόν τα γλυκά τα είχα διαλέξει απ’ όταν ήμουν έγκυος! Τα είχα δει σε φωτογραφίες και χωρίς να τα δοκιμάσω καν, είπα «Από εδώ θα πάρουμε γλυκά όταν με το καλό έρθει η ώρα!». Διάλεξα cupcakes, αλλά όχι ότι και ότι… Διάλεξα κεκάκια «Σκέτη Γλύκα» φτιαγμένα με αγάπη από τη Νίκη στη Λάρισα. Τη Νίκη την παρακολουθούσα στο www.sketiglyka.gr όσο ήμουν έγκυος και μου μύριζαν φαγητά, χαχα, και με εντυπωσίασε τόσο πολύ η αγάπη της για αυτό που κάνει που την εμπιστεύτηκα τυφλά. Και δικαιώθηκα!!
Να τα γλυκάκια μας, τα οποία δεν μοιράσαμε στην εκκλησία, αλλά στο τραπέζι, μιας και όλοι ήταν καλεσμένοι!
(Αν σκοπεύετε να κάνετε το ίδιο, έχετε μερικά γλυκά στην εκκλησία για όσους δεν μπορέσουν να ακολουθήσουν στο τραπέζι)
Ο στολισμός:
Από την εκκλησία μας ενημέρωσαν ότι δεν επιτρέπεται ο στολισμός στο εσωτερικό της εκκλησίας. Το προαύλιο της είναι τεράστιο και πανέμορφο από μόνο του. Τελευταία στιγμή κλείσαμε λίγα μπαλόνια, πολύ απλά και διακριτικά, τα οποία μετά πήραμε μαζί μας στο εστιατόριο για να παίξουν μαζί τους τα παιδιά.
Και να σας πω κάτι; Είχε, δεν είχε λουλουδικό η κολυμπήθρα, εγώ δεν θα το πρόσεχα, χεχε! Ειλικρινά, όποτε έχω βαφτίσει παιδί (5 βαφτιστήρια έχω) και όποτε έχω πάει σε βάφτιση ΔΕΝ έχω παρατηρήσει τον στολισμό της εκκλησίας. Ξέρω πως σε πολλούς αρέσει να βλέπουν την κάθε λεπτομέρεια, όμως εγώ όποτε πάω σε ένα μυστήριο προσέχω τους πρωταγωνιστές, είτε είναι νύφη και γαμπρός, είτε μωράκι… Δεν με πείραξε λοιπόν που δεν μας άφησαν να στολίσουμε την κολυμπήθρα. Και αν βάφτιζα τώρα δεύτερο παιδί σε μια άλλη εκκλησία που επιτρέπονταν, μπορεί και πάλι να μην έκανα τίποτα!
Στο δε εστιατόριο που γιορτάσαμε με το τέλος της βάφτισης, ρίξαμε λίγα κομφετί-πεταλούδες πάνω στα τραπέζια και είχαμε και στο κέντρο κάθε τραπεζιού μία απλή σύνθεση με κερί που ετοίμασε η μαμά μου και τις οποίες… ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΟΤΕ!!
Αφού όταν τελειώσαμε και γυρίσαμε σπίτι, τη ρώτησα «Καλά, δεν είπες ότι θα είχες κάτι κεριά;» Χαχα, από το πολύ το κέφι, το παιχνίδι με τα παιδιά, τα γέλια με φίλους και συγγενείς και το φαγητό, δεν είδα τίποτα! Το πιστεύετε;
Τα βαφτιστικά της Αθηνάς ήταν εξίσου απλά και απέριττα, επιλεγμένα από τη μαμά του νονού της. Τα είδαμε για πρώτη φορά επιτόπου την ημέρα της βάφτισης και ταίριαξαν γάντι στην Αθηνά, ήταν σαν πορσελάνινη κουκλίτσα! Τα παπούτσια δεν τα φόρεσε, γιατί της ήταν μεγάλα, έμεινε με τα καλτσάκια. Και στην εκκλησία ξιπόλητη την πήγαμε. Αφού δεν ήταν σε ηλικία που φορούσε παπούτσια, γιατί να της βάλω σώνει και ντε επειδή βαφτίζεται; Για να γίνει πιο… επίσημο το λουκ; χεχε
Απλότητα λοιπόν…
Αυτό ήταν το θέμα που διαλέξαμε για τη βάφτιση της μικρής μας! Με εξαίρεση το φαγητό και τα γλυκά που είχαμε ποικιλία μεγάλη και τα καθαρίσαμε όλα, χεχε! Ειλικρινά, αν είναι να επενδύνσει κανείς κάπου, τότε ναι, αξίζει να είναι το φαγητό!
Βιβλίο ευχών δεν είχαμε, μοιράσαμε στους καλεσμένους λευκά χαρτάκια και έγραψαν ευχές και η ανηψιά και βαφτισιμιά του Μάνου, η Δάφνη μας έφτιαξε ένα υπέροχο χειροποίητο άλμπουμ με ευχές, ζωγραφιές και φωτογραφίες (σας χρωστάω φωτο!)
Αυτά τα λίγα για το πώς οργανώσαμε τη βάφτιση… Δεν μας πήρε χρόνο, δεν μας δημιούργησε άγχος… Και νομίζω πως έτσι πρέπει να είναι.
Η βάφτιση του παιδιού είναι μια σημαντική στιγμή στη ζωή του και η αλήθεια είναι ότι με τούτα και με κείνα κάπου λίγο το χάνουμε το νόημα. Δεν είμαι από αυτούς που καταδικάζουν μπομπονιέρες, τούλια και κορδέλες, ίσα ίσα μου αρέσουν. Αφού η βάφτιση έτσι έφτασε να «γιορτάζεται», ας είναι, δεν πειράζει.
Αξίζει όμως πραγματικά να κάνει η κάθε οικογένεια τις ετοιμασίες της, χωρίς άγχος, χωρίς πίεση. Δεν υπάρχει κώδικας σωστής βάφτισης. Άρα δεν χρειάζεται και να τρελαθεί κανείς.
Βλέπω όσες βαφτίσεις έχουν δημοσιευτεί εδώ στο eimaimama.gr και είναι όλες μία και μία. Άλλες απλές, άλλες σύνθετες, όλες όμως φτιαγμένες με αγάπη! Αυτό δεν είναι που μετράει;
Poia xronia tin vaftisate
Τις μπομπονιερες κερακι απο που τις πηρατε αν επιτρεπετα?
ΠΟΣΟ ΜΗΝΩΝ ΗΤΑΝ Η ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΣΤΗ ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΗΣ?
6 μηνών! :)
Η μικρη μας ειναι 2 μηνων, οποτε η βαφτιση ειναι κατι που θα μας απασχολησει λιαν συντομως. Δεν φανταζεσαι ποση αισιοδοξια και ιδεες πηρα απο το κειμενο σου...Να τη χαιρεσαι την Αθηνα σου!
Να σας ζήσει το Αθηνάκι! Πιο πολύ δε γίνεται να συμφωνώ. Της ίδιας φιλοσοφίας είμαι. Παντρεύτηκα με θρησκευτικό χωρίς νυφικό και στόλισμα εκκλησίας. Βάφτηκα μόνη μου, αντί για ανθοστήλες δεξιά και αριστερά είχα 2 φίλες μου να κρατάνε μεγάλα κεριά και τέλος! Τις μπομπονιέρες όπως και τα προσκλητήρια τις έφτιαξα μόνη μου με τη βοήθεια φίλων και στα γαμο-βαπτίσια και στη βάπτιση του δεύτερου παιδιού μου. Ειδικά τα προσκλητήρια της Μαρίλιας ήταν χειροποίητα εξ ολοκλήρου. Η νονά της, δασκάλα, έκοψε χαρτόνια και κορδέλες, ζωγράφισε το κάθε προσκλητήριο, το έγραψε και δημιούργησε ένα γλυκήτατο αποτέλεσμα. Το προσκλητήριο της γαμοβάφτισης ήταν κόμιξ με το διάλογο εμπνευσμένο από μας, μόνο την εκτύπωση πληρώσαμε!
xexe!!! τωρα που τη βλεπω θυμαμαι οτι και μεις την ειχαμε βαφτισει 14 μερες μετα απο σας, και στα γενεθλια της νονας μας!!! Και γω ηθελα να τη βαφτισω μικρουλα-ηταν 7 μηνων. Λιγα καταλαβε, λιγο εκλαψε και μετα πηγε για υπνο και οι υπολοιποι για γλεντι χαχαχαχ. Μου φαινεται τελικα οτι ισως ειναι καλυτερα ετσι. Δε ταλαιπωρουνται και ας με συγχωρησουν μερικες μαμαδες, θεωρω λιγο βαναυσο μετα απο ολη αυτη τη ταλαιπωρια-γιατι τα παιδακια μεταξυ μας χρηστο δε καταλαβαινουν-να τα τρεχουμε σε γλεντια και δωστου φωτο και δωστου αγκαλιες και δυνατη μουσικη...Προτειμησα ετσι και εμεις το γιορτασαμε το ονομα και η μικρη δε ταλαιπωρηθηκε :)
χαχα να σου ζησει ολιβ και με το καλο ο μπεμπης σου!!! εμεις σαν σημερα πριν 3 χρονια βαπτισαμε τον σπυρακο μας!!!!
Ax πολυ ωραία τα γράφεις!Έτσι είναι η αγάπη με την οποία οργανώνεις το όλο θέμα είναι το πιο σημαντικό!!!όσο για τα προσκλητήρια θα συμφωνήσω!Γιατί να καταλήξει η όμορφη φατσούλα των ιδιών μας στα σκουπίδια?Ετοιμάζω τη βάπτιση της 6,5 μηνών μπεμπας μας σε 4 ημέρες!!!Ελπίζω να περάσουμε σουπερ!
Καλύτερα που δε στολίσατε την κολυμπήθρα διότι είναι εξαιρετική από μόνη της (η συγκεκριμένη). Και ναι ποτέ δεν τις προσέχουμε αλλά επειδή το αναφέρεις... Η μικρή είναι απίθανη κι ο νονός σας ΘΕΟΣ! Να τους χαίρεστε.
To mistirio tis baftisis einai afto pou metraei, an eisai XO, na figei diladi apo pano tou to propatoriko amartima opos lene. Ta ipoloipa einai entelos peritta kai axreiasta kai axrista kat'eme.
kalispera se oles tis manoules eimai k gw tis apopseis ola na einai apla k xwris polla tiritzatzoula to protimw k meis tha to eyxarisththoume alla k to paidi mas opws k oi filoi tou k gw thn vaftisi tou gioy mou apli liti k aperiti thn thelw tha hthela na se rwthsw olivia apo pou pires prosklitiria k mpomponieres pragmatika htan ola toso apla alla f a n t a s t i k ai!!!! an tha mporouses na mou dwseis kapoies plirofories tha sou hmoun eygnomwn episis pws legete k h ekklisia k pou einai oson afora an dn kaneis thriskeytikodn mporeis na pantrepseis h na vaftiseis ayto isxyei h einai analoga me ton ierea giati kserw eygari pou exei kanei politiko k exei vaftisei k ena paidaki
Maria όλοι οι καλεσμένοι θέλουν να αγγίξουν και να χαϊδέψουν το μωρό εκείνη τη μέρα και μπορεί το παιδί να κουραστεί από τον πολύ κόσμο και να γκρινιάξει λίγο αλλά μη στενοχωριέσαι βρε, δεν παθαίνει τίποτα το παιδί από τον κόσμο, το πολύ πολύ να κλάψει λίγο και να ζητάει τη μαμά και το μπαμπά.Μετά τη βάφτιση αμέσως θα ηρεμήσει και θα τα ξεχάσει όλα!Κι εγώ το ίδιο άγχος είχα και τελικά λέω τι χαζή που ήμουν και αγχωνόμουν για το αν θα κουραστεί ή αν θα κλάψει το παιδί.Μωρό είναι βρε παιδί μου, να μην κλάψει και λίγο να ακουστεί και η φωνούλα του?Στο ντύσιμο δεν ανακατεύεται κανένας,όλοι παρακολουθούν από τις θέσεις τους.Και όσο για τον άλλο φόβο σου, να μην πέσει το παιδί,είναι αβάσιμος κι αυτός γιατί οι παπάδες έχουν πιάσει εκατοντάδες γλιστερά μωράκια και αποκλείεται να τους πέσει κάποιο.Τα κρατάνε σφιχτά.Γενικά μην αγχώνεσαι καθόλου, όλα πηγαίνουν πάντα καλά στις βαφτίσεις!
Kalispera kai apo mena....exw thn vaptish tou giou mou thn kyriakh pou mas erxetai kai emena me apasxolei kati to opoio den diavasa se kanena sxolio parapanw.....exw anxos loipon me to an tha talaiporithei to moro kai an tha anakateuontai oi diaforoi kalesmenoi na to ntysoun kai mou to neuriasoun....kathe mera den me pernei o ypnos to vrady giati fovamai mh tou fugei tou papa kai xtuphsei h mh talaiporithei!pws na kseanxothw???
Να μα ζήσουν τα ζουζούνια μας Ολίβια και εγώ τον Σταύρο μου τον βάφτισα 5/9/2010 στην Θεσσαλονίκη. Ήταν όλα υπέροχα όπως τα ήθελα με θέμα το πρίγκηπα σε αποχρώσεις λαχανι-τυρκουαζ. Μακάρι όλες μας να χαιρόμαστε τα παιδάκια μας και να ζούμε τις στιγμές τους όπως η καθεμία από εμάς τις ονειρεύεται.Ίσως αργότερα βρω και εγώ χρόνο να σου στείλω κάποιες φωτογραφίες από την βάφτιση μας.
θα ηθελα να σας ρωτησω κατι..ποσο καιρο πριν πρεπει να αρχισω να ψαχνω προσκλητηρια μπομπονιερες κπλ για τη βαφτιση της κορης μου????ο γαμος μου ηταν κλειστος κ πολιτικος οποτε δε μπηκαμε σε τετοιες διαδικασιες γι'αυτο με βρισκετε ανενημερωτη!!!!!
Γεια σου Oly! Εμείς βαφτίσαμε την Αθηνά 5 Σεπτεμβρίου. Παραγγείλαμε τα προσκλητήρια τέλος Ιουλίου για να τα στείλουμε πριν τον Δεκαπενταύγουστο και τις μπομπονιέρες αρχές Αυγούστου αν θυμάμαι καλά!
Υπεροχα τα βρηκα ολα.Κ γω ενω σαν ανθρωπος ειμαι της υπερβολης,κι μου αρεσουν ολα αυτα τα φρου φρου κ αρωματα,στην βαφτιση της κορης μου ολα ηταν πολυ απλα κι ομορφα.Δν ειχα θεμα,στην εκκλησια εκτος απο τη κολυμπηθρα που την στολισε η αδερφη της νονας,κ την ειδα την ιδια μερα,δν υπηρχε τπτ αλλο.Τα καλαθια με τις μπομπονιερες που ηταν κουτακι με διαφανο καπακι κ μεσα ενα καροτσακι απο κρυσταλλακι κ ασημενια χερουλια κ ροδες.Διπλα ακριβως ειχα ροζ κουτακια με το κλασικο παστακι,καθως τοτε δν ειχα ξαναασχοληθει με τα της βαπτισης κι αφησα τη νονα να διαλεξει τα γλυκα.Στο τραπεζι ηταν ολοι καλεσμενοι,κι ηταν ενα πανεμορφο εστιατοριο μες το βουνο γυρω γυρω ολα πρασινα κι λεω γτ να το χαλασω,κι ετσι στολισα λιγα μπαλονια γυρω γυρω κι στα τραπεζια μερικα με καρδουλες κι το ονομα της γραμμενο πανω,κι το τραπεζι πανω ηταν ασπρο τραπεζομαντηλο υφασματινο,κι απο πανω εβαλα ροζ διαδρομο,γυαλες με χρωματιστο ροζ νερο κ ασπρα ροζ ρεσω σε σχημα λουλουδια,κι γυρω γυρω εριξα αμμο κι μερικες καραμελες.Α κ στην εισοδο ειχα βαλει ενα μικρο τραπεζακι με ασπρο τραπεζομαντηλο κ λιγ ροζ απο πανω κ μια γυαλα με σαγκρια παγωμενη με φρουτα ,κι η εισοδος ηταν σαν τρουλος με πρασιναδα γυρω γυρω,κι γκαζον κατω παντου,κι οταν εμπαινε ο καλεσμενος επαιρνε το ποτηρι με τη σαγκρια κι κατευθηνοταν στη θεση του.Επισης ειχα 50καλεσμενους λιγοι κι καλοι.Κι τωρα πρωτα ο Θεος στο επομενο μωρακι που περιμενουμε,παλι απλα κι λιτα θα τα κανω,κι ουτε τη κολυμπηθρα δν θα στολισω,απλα κι λιτα.
Με τους γάμους και τις βαφτίσεις έχουμε μπει όλοι σε έναν φαύλο κύκλο ακρίβειας και εμπορευματοποίησης.Οι άνθρωποι ξοδεύουν μια περιουσία (συνήθως τα λεφτά που μάζεψαν με κόπο οι γονείς τους) για να παντρευτουν ή να βαφτίσουν το παιδί τους.Οι πιο πολλοί βέβαια το κάνουν γιατί θέλουν να τιμήσουν τους καλεσμένους τους αλλά μερικοί θέλουν απλώς να κάνουν επίδειξη και να εντυπωσιάσουν.Εμείς καταφέραμε και ο γάμος μας και η βάφτιση του παιδιού μας να είναι τελετές απλές, όμορφες,χωρίς υπερβολές και περιττά έξοδα.Θα ήθελα όμως να καταγγείλω αυτές τις μακιγιέζ ή make-up artists όπως προτιμούν να αυτοαποκαλούνται, οι οποίες για ένα μακιγιάζ γάμου μου ζήτησαν το ελάχιστο 130 ευρώ και το μέγιστο δε θέλετε να ξέρετε, κι αυτές είναι τιμές επαρχίας.Μα τι αισχροκέρδεια είναι αυτή! 130 και 200 ευρώ για μια ώρα, επειδή θα έρθουν σπίτι μου?Ενας καθηγητής που θα έρθει σπίτι σου για μάθημα δε θα πάρει πάνω από 50 ευρώ την ώρα και μάλιστα αυτός έχει σπουδάσει και τόσα χρόνια για να κάνει αυτό που κάνει.Τι νομίζουν, ότι είναι ο Αχιλλέας Χαρίτος?Γι'αυτό κι εγώ βάφτηκα μόνη μου και στο γάμο και στη βάφτιση, και ήμουν φυσική κι ωραία.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Να κάνεις αυτό που κάνει εσένα χαρούμενη και τα αγαπημένα σου πρόσωπα θα χαρούν μαζί σου! Το ίδιο έκανα κ εγώ στο γάμο μου, με χαμηλό budget αλλά πολύ κέφι, πέρασαν όλοι καλά ακόμα και οι πιο ''περίεργοι''! Οσο για το φαγητό πιστεύω οτι και σ'αυτό έχεις δικιο είναι η καλυτερη επένδυση σε ένα τέτοιο event. Να σας ζήσει η κορούλα σας!
Πως σας επέτρεψαν βάπτιση, χωρίς να Έχετε τελέσει θρησκευτικό γάμο; Αυτο απαγορεύεται. Πως δέχτηκαν να γίνει το μυστήριο;
Αυτό που λες ΔΕΝ ισχύει. Με την ίδια λογική, δεν θα μπορούσε να βαφτιστεί ένας άνθρωπος που οι γονείς του είναι π.χ. μουσουλμάνοι. Μπορείς να ρωτήσεις και σε όποια εκκλησία θέλεις.
Δυστυχώς ισχύει. Φυσικά και δεν είναι σωστό αυτό το πράγμα αλλά σίγουρα ισχύει, τουλάχιστον στην επαρχία. Αν δεν έχεις παντρευτεί με πολιτικό γάμο για να σου επιτρέψουν να βαφτίσεις το παιδί σου πρέπει πρώτα να παντρευτείς με θρησκευτικό γάμο. Γι' αυτό και εδώ πολλοί πριν την βάπτιση του μωρού τους παντρεύονται με θρησκευτικό, την ίδια μέρα. Και δεν σταματάνε εκεί, αν τελικά τα πάρεις κρανίο και δεν βαφτίσεις καθόλου το παιδί σου όταν πας να το γράψεις στο σχολείο δεν το δέχονται. Το ξέρω ότι δεν θα με πιστέψεις και θα νομίσεις ότι υπερβάλω και βάζω σάλτσες όμως είναι 100% αλήθεια και το ξέρω πολύ καλά. Για την ιστορία θα σου πω ότι γνωστό μου ζευγάρι για να γράψουν το παιδί τους στο σχολείο παντρεύτηκαν με σαγιονάρες και βερβούδες και στο καπάκι έκαναν την βάπτιση του παιδιού τους που είχε ήδη κλείσει τα 6!!
κοριτσια επειδη τα ξερω απο πρωτο χερι διοτι ο συζυγος ειναι ιερεας μπορεις να βαπτισεις το παιδι σου οταν εχεις κανει πολιτικο γαμο και δεν ειναι αυτος ο λογος που κανουν μαζι θρησκευτικο και βαπτιση αλλα γιατι το θελουν. η μονη περιπτωση που δεν γινετε βαπτιση ειναι μονο οταν οι νονοι δεν ειναι χριστιανοι ορθοδοξοι
Μα τι λετε; Το παιδι το βαφτιζουν οταν οι γονεις ειναι παντρεμενοι με πολιτικο γαμο. Απλα το ζευγαρι αυτο δεν μπορει να βαφτισει καποιο παιδακι (να γινουν νονοι δλδ) ή να παντρεψει καποιο ζευγαρι.
Να σας ζήσει η μικρούλα. εγώ μετά τον γάμο που αφήσαμε να το χαρούν οι γονείς, μέγα λάθος, και να χαλάσουμε μία περιουσία, αποφάσησα ότι άλλο μυστήριο χρειαστεί να κάνω να το χαρώ εγώ και ο αγαπημένος μου. οπότε διοργάνωσα την βαπτιση του μικρού μου Φίλιππου όσο το δυνατό πιο αθόρυβα μπορούσα οι γονείς και λοιποί συγγενείς το έμαθαν όταν πήραν την πρόσκληση και τις μπομπονιέρες τις είδαν όταν τις πήραν στα χέρια τους!!! κάλεσα λίγους και καλους φίλους και τις οικογένειες μας σε ένα όμορφο μοναστήρι έκανα ένα μικρό πάρτυ έξω σε ένα ξέφωτο με τεράστια δέντρα που είχαν μία καταπληκτική δροσιά και πέρασα τέλεια!!! συμφωνώ στο ότι πάντα κάτι δεν θα αρέσει σε κάποιον οπότε ας το χαρούμε όσο μπορούμε δεν γυρνούν πίσω αυτες οι στιγμές!!!
Οπως εχω ξαναγραψει αρκετες φορες στα αλλα ποστ με την βαφτιση σας :P ηταν τοσο απλα κ σικατα ολα! να την χαιρεστε την ζουζουνα σας!
Εγώ στην βάφτιση του γιου μου τα έκανα όλα μόνη μου... Και εννοώ όλα! Όταν αποφασίσαμε ότι έπρεπε να κάνουμε την βάπτιση ξεκίνησα να κοιτάζω στα μαγαζιά να πάρω καμιά ιδέα...Από τα τόσα που είδα χάθηκα και δεν είχα τι να διαλέξω...Μου άρεσαν όλα...Όμως ήταν και όλα πανάκριβα...Στο τέλος άρχισα να επεξεργάζομαι την ιδέα να κάνω κάποια πράγματα μόνη μου και έτσι ξεκινώντας, ανακάλυψα ότι ήταν φοβερά διασκεδαστικό! Το καταευχαριστήθηκα πραγματικά! Επέλεξα το θέμα "πρίγκιπας-βάτραχος" (που κοροιδεύει μια κοπέλα πιο πάνω...) και έφτιαξα μόνη μου τα προσκλητήρια με κορώνες από χρυσή τσόχα που έκοψα μόνη μου, τις μπομπονιέρες των μικρών που ήταν βατραχάκια κουμπαράδες με smarties αντί κουφέτα και τις μπομπονιέρες των μεγάλων που ήταν φαναράκια. Έφτιαξα μπισκότα κορώνες με ζαχαρόπαστα χρυσή και φυσικά την τούρτα με ζαχαρόπαστα που ήταν μια λίμνη με ένα πρίγκιπα βάτραχο στη μέση. Έφτιαξα τα κεραστικά που ήταν κεκάκια με γέμιση νουτέλας και διακόσμηση με ζαχαρόπαστα με βατραχάκια σε κουτάκια διάφανα όπως τα δικά σας Ολίβια με καρτούλα ευχαριστήρια που έγραφε " ένα φιλί γεμάτο αγάπη με έκανε πρίγκιπα σωστό, για αυτό και γω απ'την καρδιά μου, χίλια φιλιά θα σας χρωστώ!!!" Επίσης για τη διακόσμηση των τραπεζιών στο κέντρο έβαλα γαλάζιο ράνερ και στο κέντρο έβαλα γλαστρούλες βατραχάκια που πήρα από το jumbo στα οποία έβαλα χρυσάνθεμα πολύχρωμα στο καθένα. Στα ποτήρια πάνω στα τραπέζια για έξτρα χρώμα έβαλα χαρτοπετσέτες τυλιγμένες σε λαχανί χρώμα. Έφτιαξα πίνακα με τις θέσεις των καλεσμένων στα τραπέζια και ετοίμασα τραπέζι με γλυκά για τα παιδάκια στο οποίο έβαλα τα μπισκότα τους, ένα κουβαδάκι λαχανί με μαρσμέλλουους και ένα γαλάζιο με smarties και φυσικά χωνάκια που έφτιαξα μόνη μου με χαρτόνι λαχανί και γαλάζιο για να βάζουν όσα θέλουν! Επίσης σε μια γωνιά του κέντρου που μου φαινόταν άχαρη έριξα γαλάζιο ύφασμα και έβαλα κάτι μεγάλα άσπρα φαναράκια από το Jumbo και ένα μεγάλο αρκούδο βάτραχο..Όλα αυτά τα έκανα μόνη μου χωρίς καμία βοήθεια από κανένα. Με τον σωστό προγραμματισμό δε δυσκολεύτηκα καθόλου και ούτε αγχώθηκα. Στο τέλος τα χάρηκα όλα και εγώ και οι καλεσμένοι μου και από σχόλια που άκουσα από τρίτους μείνανε όλοι ευχαριστημένοι. Βέβαια φεύγοντας άλλοι μου πήραν τον αρκούδο βάτραχο(που ήθελα να έχει ο μικρός μου να θυμάται από την βάφτιση...), άλλοι τις γλάστρες από τα τραπέζια αλλά δε πειράζει... Χαλάλι τους...Στην εκκλησία δε βάλαμε τίποτα γιατί δε μας αφήσανε...Τώρα στο επόμενο παιδάκι πάλι...
θα σας πω μια ιστοριούλα! ζω πολλά χρόνια στην σουηδία και πριν 20 περίπου χρόνια μου ζήτησε ένας φίλος (χριστιανός από το λίβανο) να βαφτίσω την κορούλα του. ήταν φίλος του τότε συντρόφου μου, και πατέρα των παιδιών μου, και η γυναίκα σου ήταν μισή ελληνίδα και μισή σουηδέζα κι ήθελαν να βαφτίσουν το παιδί τους στην ελληνική εκκλησία της στοκχόλμης! "ρώτησα τον παπά και μου είπε ότι χρειάζονται μόνο ένας σταυρός και λάδι για το μυστήριο της βάφτισης" μου είπε ο κουμπάρος μου και συνέχισε "σταυρό έχω, πάρε εσύ λίγο λάδι και ήμαστε εντάξει!" έτσι και έγινε αλλά εγώ για πρακτικούς λόγους είχα και μια μεγάλη πετσέτα μην λερωθώ από τα λάδια, τα εσώρουχα της μικρής κι ένα απλό φορμάκι για να βάλει μετά το μυστήριο! κι έτσι έγινε η βάφτιση και πήγαμε μετά για φαγητό που ο κουμπάρος μου, σαν μάγειρας, είχε ετοιμάσει από πριν! κάναμε όπως μας είπε ο παπάς κι όλα ήταν σύμφωνα με το μυστήριο κι όχι σύμφωνα με το εμπόριο και την υπερκατανάλωση! δεν εννοώ να κάνετε κι εσείς το ίδιο! ο καθένας κάνει όπως νομίζει αλλά καλά είναι να σκεφτόμαστε περισσότερο το μυστήριο της βάφτισης και λιγότερο τ άλλα! πολύ όμορφα τα περιγράφεις ολίβια και πολύ σωστές οι σκέψεις σου
Λοιπόν, η απλότητα είναι ο καλύτερος οδηγός για να οργανώσεις μια βάφτιση.Νομίζω πως έχει κουράσει λίγο αυτή η αισθητική που κυριαρχεί τελευταία στις βαφτίσεις, με τα θέματα,τα έντονα χρώματα και τα διάφορα κλαπατσίμπαλα.Φτάνει πια με τις πριγκίπισες,τα κάστρα και τα βατράχια!Και εϊναι λίγο υπερβολικό αλλά και κακόγουστο τελικά να βλέπεις μια εκκλησία μες στο φουξ και το κόκκινο.Προτείνω επιστροφή στη διακριτική κομψότητα, με απαλά χρώματα, λιτούς στολισμούς και όχι πολύ μπεμπέ στυλ.Και αν η βάφτιση είναι ακριβή δεν πρέπει να το κραυγάζει με υπερβολές.Γιατί τελικά less is more!
πολυ ωραια ολα Ολιβια και τα γραφεις πολυ σωστα συμφωνω απωλητως σε ολα αντε να σαι καλανα την καμαρωσεις και νυφουλα και μανουλα...
ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ!ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΟΡΓΑΝΩΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ.ΕΦΙΑΞΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ(ΑΓΟΡΑΣΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ & ΤΑ ΤΥΠΩΣΑ Σ'ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΕΚΤΥΠΩΤΗ).ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΕΣ :ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΦΤΙΑΞΑ ΠΟΥΓΚΑΚΙΑ-ΧΩΝΑΚΙΑ-ΚΑΡΑΜΕΛΙΤΣΕΣ ΓΕΜΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΕΛΑΚΙΑ ΔΕΜΕΝΑ Σ'ΕΝΑ ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΥΝΔΥΑΣΑ ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΚΙ ΜΑΖΙ Σ'ΕΝΑ ΒΑΖΑΚΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΜΕΝΟ ΕΠΑΝΩ ΕΝΑ ΤΟΥΛΙ ΜΕ ΚΟΥΦΕΤΑΚΙΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥ.ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΝ ΙΣΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΑ(ΑΠΟ ΖΗΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ) ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ(ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ) ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΟΛΑ.ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΝΤΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΕΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ,ΜΕ ΛΙΓΟ ΚΟΠΟ ΙΣΩΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ!
hmmm..... ego sti vaftisi tou paidiou mou to mono pou dialeksa itan ta prosklitiria kai oi mpomponires ki auto giati sti mitilini pou megalose o antras mou auta ta duo ta dinoun mazi.... sunepos kai stous dikous mou kalesmenous ta edosa etsi.... fusika dialeksa kai ta rouxa pou forousame... hmmmm.... ti allo dialeksa .... hmmmm..... tin ekklisia .... i vaftisi tha ginotan eite mou arese eite oxi stin milinini, giati o gamos egine ston topo dikis mou katagogis... sunolika ego eixa 15 kalesmenous sumperilambanomenon ton gonion mou kai tou aderfou mou o opoios itan o nonos... ola ta upoloipa ta dialekse i pethera mou... siga min kathomai na skaso ti glukaki tha serviro stin ekklisia... i vaftisi itan uperoxi.... to musthrio kataniktiko... o kpoumparos -- aderfos mou--- enas kouklos to moro FUSIKA teleio... to glenti me 50 kalesmenous egine s ena paraliako tabernaki stin poli kai to fagito itan pragmati polu kalo, mousiki den eixame i xoro... etoixe omos na perna apo ekei duo kurioi me ena akodeon kai mia kitharitsa kai mas epaizan oli nuxta... paidia ... pira to aeroplano kai piga... kai itan i pio omorfi vaftisi pou exo paei pote.... giati itan i vaftisi tou dikou mou paidiou, me nono ton diko mou aderfo ki enan ekpliktiko ierea!!!!
Am, τα απλά είναι τα δύσκολα! Τι ωραίο κείμενο ρε φιλενάδα. Ετσι να απενοχοποιούνται οι χιλιομυριοκαταπιεσμενοι γονείς που κάνουν ό,τι θέλουν οι παππουδογιαγιάσυμπεθέρες - συνήθως - και δεν μπορούν να χαρούν τη στιγμή. Στιγμές είναι η ζωή μας. όχι τούλια-μουλια κλπ! Φιλιά και φιλία!!! σματς-σμουτς
Ολίβια παρακολουθώ όλες τις αναρτήσεις σου και συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου! Συνέχισε!!!!