Η Χαρά μας περιγράφει μέσα σε λίγες γραμμές, πώς αλλάζει η ζωή ενός ανθρώπου όταν γίνεται γονιός!
μαμά Χαρά
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου, 17:30 το απόγευμα. Επιστρέφω κατάκοπη από τη δουλειά στο σπίτι και το τρίχρονο ζουζούνι μου ορμάει επάνω μου «Μαμά, μαμούλα, πάμε στο δωμάτιό μου να παίξουμε με τη μπάλα…» Καμία επιλογή για τη δόλια μάνα! Βγάζω τις μπότες μου, πλένω τα χέρια μου και το παιχνίδι αρχίζει. Ο μικρός μου προσπαθεί να βάλει καλάθι στην μπασκετούλα που έχουμε κρεμάσει στο δωμάτιό του και όποτε τα καταφέρνει χοροπηδάει χαρούμενος, ξεκαρδισμένος από τα γέλια. Τον ακούω να γελάει με αυτό το γέλιο των παιδιών, το αυθόρμητο, ειλικρινές, καθαρό γέλιο των παιδιών και με πλημμυρίζει ευτυχία Σκέφτομαι ότι αν η ευτυχία είχε ήχο, αυτός θα ήταν το γέλιο του παιδιού μας. Και αγκαλιάζω τον γιό μου σφιχτά!
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου. 10.30 το πρωί. Βρισκόμαστε στο οδοντιατρείο γναθοχειρουργού. Εγώ ξαπλωμένη στην οδοντιατρική καρέκλα κρατάω αγκαλιά το αγοράκι μου. Κάποιο παιδάκι τον κλώτσησε στο πρόσωπο και το μπροστινό δοντάκι του περιστράφηκε και ενσφηνώθηκε στο ούλο, το οποίο έσκισε. «Πολύ άσχημη ενσφήνωση» είπε η γναθοχειρουργός. Μετά από οδηγίες της, με το ένα χέρι μου έχω κλείσει τα μάτια του, με το άλλο χέρι μου κρατάω τα δικά του και με τα πόδια μου μαγκώνω τα δικά του ώστε να μη κουνηθεί κατά τη διάρκεια της εξαγωγής του ενσφηνωμένου δοντιού και των ραμμάτων που θα ακολουθήσουν. Και το μικρό μου, το γενναίο μου αγοράκι, δεν κουνιέται παρά μόνο μου σφίγγει το χέρι κάθε φορά που πονάει. Η παλάμη μου, που του κλείνει τα μάτια για να μη βλέπει τα ιατρικά εργαλεία, έχει γεμίσει από τα δάκρυά του… Δεν ανασαίνω, κοιτάω το ρολόι του ιατρείου και είμαι σίγουρη ότι έχει κολλήσει… δε μπορεί. Θέλω να πάρω τον πόνο του, την αγωνία του, τα δάκρυά τού, μα δε μπορώ και αυτό με κάνει να νιώθω άχρηστη, ανίκανη.
Τώρα πια ξέρω καλά πως η μεγαλύτερη ευτυχία και η μεγαλύτερη δυστυχία για έναν γονιό εκπορεύονται από τα παιδιά του…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Έλεος με την συνάδελφο , κρίμα το παιδάκι να του κανείς ολόκληρο κεφαλοκλειδωμα ... ας πηγαίνατε σε ιδιωτικό νοσοκομείο να γινόταν όλο αυτό με μέθη και να μην καταλάβαινε το μωρό τίποτα με αυτό το τραυματικό γεγονός το μικρακι θα φοβάται μέχρι αηδίας μετά όλον τον οδοντιατρικό κόσμο από ψυχολογία βάζω ένα ωραιότατο μηδέν στη συνάδελφο, ελπίζω το μικρό (που τώρα θα είναι γύρω στα 9 ) να μην έχει φοβίες με τους οδοντιάτρους ..,
Περυσι επρεπε να κρατησω την μικρη μου (18 μηνων τοτε) να της ραψει ο γιατρος το κεφαλακι....εκλαιγε η ψυχη μου αλλα διηρκησε ευτυχως λιγο...δυσκοκο για μια μανα να βλεπει το παιδι της να υποφερει αλλα πρεπει να ειμαστε δυνατες και χαμογελαστες
Αστο καλο...και κλαιω ευκολα... Ας ειναι γερα ολα τα παιδακια του κοσμου..
Έτσι ακριβώς!
ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΗ....ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ....ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟ ΤΟ ΓΕΝΝΑΙΟ ΣΟΥ ΑΓΟΡΙ,ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ !!! ΠΟΝΕΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ....ΤΟ ΜΑΝΑΡΑΚΙ ΜΟΥ,ΤΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟ.....ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΛΑ......
ta idia sinesthimata eniosa k ego otan o meglos mou gios 2xronon k 4minon tote ekopse tin palami tou otan epese eno kratouse ena potiri. den ksexniounte tetoia sinaisthimata. i agonia pou eixame giati den kserame an kopike o tenontas i fonoula tou pou eixe kopei apo to klama k i anisthisia ton giatron pou to theoroun routina den perigrafete. eutuxos ola kala .....
Ti ωραιο αρθρο! αχ μας κατασυγκινησατε!!
Αυτο με τη παλάμη και τα δάκρυα του παιδιού.....μαχαίρι στη καρδιά μου. Σιδερένιο το πουλάκι μου!
δάκρυσα. κάτι παρόμοιο πέρασα κι εγώ. κρατούσα τον 2,5 ετών γιο μου για να καθαρίσουν γιατρός και νοσοκόμα τις στάχτες μέσα απο το μάτι του. είχε καεί απο τσιγάρο, αλλά ευτυχώς όπως φάνηκε αργότερα το κάψιμο ήταν γύρω απο το μάτι και όχι μέσα.
Φοβρό κείμενο γεμάτο αληθινά συναισθήματα ενός γονιού!!!!!!!!
Αχ το παιδάκι τι τράβηξε... ούτε να τα σκέφτομαι αυτά δε θέλω... Γρήγορα περαστικά στο γενναίο σου αγγελουδίνι και ένα γλυκό φιλί!