Το απόγευμα της Μ. Τρίτης άρχισα να έχω κάποια λιγοστά πονάκια όπως αυτά που έχουμε στον 8ο μήνα!!! Ήμουν όμως ήδη στην πρώτη εβδομάδα του 9ου. Μετά από πολλές συζητήσεις με φίλες μαμάδες αποφάσισα ότι δεν πρέπει να ανησυχήσω καθόλου διότι ως πρωτότοκη δεν θα γεννούσα σύντομα και έτσι άρχισα να κάνω βόλτες στην παραλία της πόλης μου μαζί με τον άντρα μου (το είχα καθιερώσει αυτό κάθε βράδυ για να γεννήσω πιο εύκολα)
Δεν ήξερα φυσικά τι θα με περίμενε στη συνέχεια!
Γυρίζουμε σπίτι γύρω στις 12 και χαλαρή κάνω ντουζάκι και πάω να ξαπλώσω! Κατά τη διάρκεια της νύχτας τα πονάκια άρχισαν να αυξάνονται και σε συχνότητα και σε ένταση και λόγω των μαθημάτων ανώδυνου τοκετού κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει αλλά ίσως από φόβο το μυαλό μου δεν πήγε ότι θα γεννούσα! Γύρω στις 5 τα ξημερώματα ξυπνάω τον άντρα μου με πολύ έντονους πόνους και του λέω να πάμε στο νοσοκομείο. Ντύνομαι, στολίζομαι κυρία έγω, άσχετα με τους πόνους, παίρνουμε και τις βαλίτσες και πάμε στο νοσοκομείο.
Βρίσκουμε μια μαία η οποία είχε όλη την καλή διάθεση να βοηθήσει… Με βάζει στις ζώνες και ενώ εγώ πονούσα, δεν έδειχναν σύσπαση.
Μου λέει δεν γεννάς και τη ρώτησα ότι αφού δεν γεννάω, γιατί πονάω τόσο πολύ και η απάντηση της ήταν πως ήμουν δυσκοίλια και πως έπρεπε πρώτα να φροντίσω αυτό μήπως πιέζεται η μήτρα και πονάω περισσότερο! Όλα αυτά συνέβαιναν στις 7 το πρωί. Πάω και εγώ, κυρία πάλι και παίρνω 2 μικροκλίσματα από το φαρμακείο. Προκειμένου να περάσει ο πόνος τα έκανα και τα δύο. Περιττό είναι να σας πω πως ο γιατρός μου είπε εκ των υστέρων ότι έκανα πρόκληση τοκετού στον εαυτό μου χωρίς να το ξέρω…
Σε μια ώρα είχα κάνει τελεία διαστολή και είχαν σπάσει τα νερά! Τώρα όμως το πρόβλημα ήταν ότι ήμουν στο σπίτι και λίγο ο πόνος και λίγο ο φόβος, μου είχαν κοπεί τα πόδια και δεν μπορούσα να σηκωθώ να πάω στο νοσοκομείο. Με τα πολλά με τα λίγα, με σηκώνει ο άντρας μου και σε 3 λεπτά περάσαμε την πόρτα του νοσοκομείου. Με βλέπει στα επείγοντα η μαία και την ώρα που σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου ακούω να λέει «Ετοιμάστε χειρουργείο, πρωτότοκη με τελεία διαστολή το κεφάλι στην είσοδο του κόλπου, δεν ξέρω αν θα προλάβουμε να ανέβουμε στο χειρουργείο. Υπάρχει περίπτωση να γεννήσει στο ασανσέρ«
Η πρώτη μου αντίδραση;
«Επισκληρίδιο προλαβαίνω να κάνω;«
Φυσικά άρχισε να γελάει και μου εξήγησε πως η νάρκωση θέλει 20 λεπτά για να δράσει και εμείς δεν ξέραμε αν θα προλάβουμε να φτάσουμε στον 5ο όροφο με το ασανσέρ. Περιττό να σας πω πως κρατούσε το παιδί σε όλη τη διαδρομή και με το μου φτάσαμε επάνω με έβαλαν στην καρέκλα και ο γιατρός μου είπε «σπρώξε». Βγήκε το κεφάλι με τη μια και στο δεύτερο «σπρώξε » μου τον έδωσαν αγκαλιά!
Στο νοσοκομείο έφτασα 9:28 και 9:35 τον είχα αγκαλίτσα μου!
Χάρηκα πάρα πολύ που τελικά γέννησα απόλυτα φυσιολογικά και έζησα όλη την εμπειρία! Εύχομαι σε όλες τις μελλουσες μανούλες να γεννήσουν το ίδιο εύκολα και να βιώσουν 100% την εμπειρία του να φέρνεις έναν άνθρωπο στον κόσμο!Είναι ένα μαγικό συναίσθημα που σε πλημμυρίζει και όλο αυτό θα είχε χαθεί αν είχα κάνει οποιαδήποτε νάρκωση!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Μπραβο τυχερο κοριτσι! Εγω και στις 4 γεννες αν δεν εκλεινα 16ωρο δεν γεννουσα με τιποτα , η κορη μου ξεπερασε τις δικες μου γεννες. αυτη γεννουσε 24 ωρες , ενω τρεις μερες πριν ειχαν ξεκινησει οι πονοι του 20 λεπτου.
Τι λες κοπέλα μου;;;;Εγώ στο δεύτερο τοκετό δε μου έκαναν την τελευταία δόση της εππισκληριδίου γιατί προέκυψε ένα προβληματάκι και πονούσα τόοοοσο πολύ που δεν μπορούσα ούτε να σπρώξω!Έσπρωχνα ανάποδα, μόλις σταματούσε ο πόνος!
ετσι γεννησα εγω μεσα σε 4 λεπτα εμενα με ξεντυναν στον διαδρομο και δεν προλαβαν γεννησα με τα ρουχα.και ευχαριστω το θεο για το θαυμα που εζησα ενα εχω να πω οτι ολα αντεχοντα!!!!
να σου ζήσει, και εγώ κάπως έτσι γέννησα και τις 2 φορές...την 1η με έπιασαν οι πρώτοι πόνοι στις 12 το βράδυ στις 2 και 10ήμουν στην κλινική και 2 και 15 γέννησα! στο μικρό μου με έπιασαν πόνοι στις 6 και μισή το πρωί και 7 και 20είχα γεννήσει, στο σταφ έφτανα στο μαιευτήριο...στο 3ο δε θα φύγω από το σπίτι θα φωνάξω το γιατρό εκεί...
Έτσι γεννήθηκα κι εγώ!!!! Το διάβασα στη μαμά μου και συγκινήθηκε πολύ... Να σας ζήσει, να'ναι πάντα γερός και δυνατός!
αχ!κοριτσια εγω στην πρωτη μου εγκυμοσυνη πηγα παρασκευη στησ 7 το πρωι κ γεννησα σαββατο στης 1το μεσημερι,με τεχνιτους πονους κ χωρις επισκληριδιο...περασα τα πανδυνα![γιατι ετσι το ηθελε ο γιατρος...δεν ηταν ακομα η ωρα μου]κ στην δευτερη εγκυμοσυνη απο της 8 το πρωι κ γεννησα παλι στης 1 το μεσημερι..ειναι πολυ συναρπαστικο να ζεις τετοια εμπειρια....δεν υπαρχουν λογια...........
Καταρχήν να σου ζήσει το μωράκι σου! Αλλά έχω μία παρατήρηση αν μου επιτρέπεις: “Επισκληρίδιο προλαβαίνω να κάνω;“ Εσύ η ίδια το λες. Απλά ήρθαν έτσι τα πράγματα και δεν πρόλαβες να την κάνεις. Έλεος με το φυσιολογικό τοκετό και το μαγικό συναίσθημα! Κι εγώ δύο φυσιολογικούς τοκετούς έχω, έναν χωρίς και έναν με επισκληρίδιο, το ίδιο συναρπαστικό ήταν και τις δύο φορές, όπως επίσης συναρπαστικό θα ήταν αν έκανα καισαρική!
tromeri empeiria pragmatika!!!na sou zisei to kamari sou. einai mageia na xeis tin tixi na gennas me fisiologiko
Στο πρώτο παιδι έσπασαν τα νερά στη 13:30,έφτασα στο μεαιυτηριο στις 15:00,γέννησα στις 18:50. Στο δεύτερο με έπιασαν οι πόνοι στις 3:30 τα ξημερώματα,έφτασα μεαιυτηριο στις 4:20' γέννησα στις 5:07! Δεν πρόλαβαν ούτε κλισμα να μου κάνουν. Στο τρίτο θα ξέρω σε 2,5 μήνες απο τώρα....
Να σου ζήσει το μωράκι σου! Είσαι πραγματικά πολύ τυχερή που γέννησες τόσο εύκολα! Απλά, θέλω να σου πω ότι το μαγικό συναίσθημα της γέννας δεν χάνεται ακόμα κι αν κάνεις νάρκωση...Είχα ένα πολύ δύσκολο τοκετό και αναγκάστηκα να κάνω καισαρική με επισκληρίδιο (και το ίδιο αναγκαστικά και στο δεύτερο τοκετό μου), αλλά αυτό δεν μείωσε τη χαρά μου και την αξεπέραστη εμπειρία του να φέρνεις ένα πλάσμα στον κόσμο. Μακάρι να μπορούσαμε όλες να αποφύγουμε ταλαιπωρίες και παρεμβάσεις, αλλά το βίωμα μιας γέννας δεν πρέπει να διακρίνεται σε φυσιολογικό και μη... Είναι άδικο για το μεγαλύτερο ποσοστό των μαμάδων...
αυτα ειναι!!!!εμενα μου πηρε 1,5 μερα με συντονισμενους πονους-συσπασεις στο σπιτι και 14 ωρες στο νοσοκομειο...χωρις επισκληριδιο!!!!το επομενο θα ειναι με καισαρικη!!!!!!!