Γεννούσα παρέα με τη Μενεγάκη!

Η ιστορία της Βάσως

Έχω 4 παιδια. 2 αγόρια, 2 κορίτσια. Απίθανα όλα τους!

Τον Φεβρουαριο του ’10 μαθαινω οτι είμαι έγκυος κάνοντας ένα τέστ εγκυμοσύνης μετά απο κάποιες ενοχλήσεις που ένιωθα. Δεν ξέρω πως γίνεται αλλά κάθε φορά που μένω έγκυος, από τις πρώτες βδομάδες,το καταλαβαίνω γιατί έχω έναν έντονο μόνιμο πόνο στην μήτρα, τον οποίο δεν τον νιώθω ποτέ άλλοτε. Το λέω στον αντρούλη μου, «πετάει» απ’την χαρά του και μας βλέπεις τώρα να μην μπορούμε να κρύψουμε λεπτό την χαρά που νιώθαμε στους γύρω μας, λες και ήταν το πρώτο μας!

Κάνω όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, όλα καλά, πλην μιας εξέτασης η οποία αφορούσε την πήξη του αίματος και ήταν στα όρια, ψιλοτσιμπούσε. Μου λέει ο γιατρός μου να αρχίσω ηπαρίνη. Κάνω τις ενεσούλες μου και δόξα το Θεό όλα καλά. Εν τω μεταξύ περιττό να σας πω κορίτσια ότι έτρεχα συνέχεια γιατί είχα 3 παιδιά σε σχολεία, δραστηριότητες, διαβάσματα,κ.λ.π. για τα οποία δεν είχα καμμία βοήθεια..

Δόξα τω Θεώ φτάνω αισίως τον 8ο μήνα (περνώντας και όλες τις ζέστες του καλοκαιριού) και με πιάνει ένα άγχος.. τι να σας λέω! Δεν μπορούσα να ηρεμήσω! (είχε γεννήσει η αδερφή μου και αγχώθηκα γιατί ερχόταν και η σειρά μου) Δεν ήθελα με τίποτα να γεννήσω! Ολα μου τα παιδιά,τα γεννούσα χωρίς επισκληρίδιο, οπότε ήξερα καλά τι με περίμενε.. γι’ αυτό λοιπόν άρχισε να με πιάνει πολύ το άγχος, είχα αυπνίες, ένιωθα λες και δεν μπορούσα να αναπνεύσω.

Απ’ τις 3 γέννες, η 3η ήταν η πιο τραυματική καθ’ οτι έπεσα σε έναν ανάποδο γιατρό, που παρόλο  το γεγονός ότι γέννησα σε 10λεπτά αυτός το κανε να μοιάζει αιώνας! Ένα μόνο θα σας πω! Δεν μου ‘βαλε ξυλοκαϊνη στα ράμματα! Η γέννα μπροστά στα ράμματα δεν ήταν τίποτα.. για να εξηγήσω… γεννούσα στο Ιπποκράτειο γιατι ο γιατρόςς μου ήταν εκεί και είχε και ιατρείο έξω. Ωστόσο δεν με ξεγέννησε ποτέ γιατί δεν εφημέρευε η δική του κλινική-σε όποιον τύχαινα.

Ετσι λοιπόν μετά την 3η γέννα, είπαμε δεν ξαναγεννάω χωρίς τον γιατρό μου και το ψάξαμε λιγο πως θα μπορούσε να γίνει ώστε να με ξεγεννήσει αυτός.. ε και είπαμε να ορίσουμε εμείς την ημερομηνία της γέννας ώστε να συμπίμπτει με μια του εφημερία. Ειχα ΠΗΤ 3 μαρτίου.. και είπαμε μια βδομάδα πριν να πάμε να την βγάλουμε την μπουμπού μας (εδώ να αναφέρω πως η μπουμπού μου ήταν η πιο μεγάλη σε σχέση με τους υπόλοιπους και άρχισε να με ζορίζει πολύ)

Μια βδομάδα πριν γεννήσω ο «εξυπνος» γιατρός μου μου λέει το εξής

«Θα ερθω, θα το βγάλω το μωρό 2 λεπτά και θα φύγω θα σε αναλάβουν οι υπόλοιποι..«

ΟΡΙΣΤΕ;

«Και εννοείται πως δεν θα σου βάλουμε επισκληρίδιο γιατι εσύ γεννάς μέσα σε 10 λεπτά οπότε δεν θα χρειαστεί«

Και το συζητάμε με τον σύζυγο, γιατί λέμε θα πληρώσουμε του κόσμου τα λεφτά για να ‘ναι δίπλα μας μόνο για 2 λεπτα; Ασε που εγώ μόλις άκουσα ότι δεν θα μου κάνει επισκληρίδιο, αυτό ήταν κορίτσια, είπα δεν γίνεται, δεν γίνεται. Πάμε αλλού.

Και έτσι έγινε. Μου σύστησε πολύ αγαπημένη φίλη τον γιατρό της, παιδιά ότι και να πω είναι λίγο!! ΑΝΘΡΩΠΙΑ στο μεγαλείο της. Δεν έβαλε καμμιά άλλη γέννα, με είχε κατ’αποκλειστικότητα, με επισκεπτόταν κάθε μέρα, απίστευτος! Πήγαμε προγραμματισμένα στην κλινική, με ετοιμάσανε, μου κάνανε επισκληρίδιο (με έπιασε μόνο απ’την δεξιά πλευρά. Απ’την αριστερή τα ‘νιωθα όλα.. αλλά και πάλι μπροστά στις προηγούμενες γέννες, αυτή ήταν η λιγότερο οδυνηρή) τι να σας πώ!

Γεννούσα και Γελούσα! Τόσο καλαμπούρι δεν ύπαρχει.. γεννούσα παρέα με την Μενεγάκη! Και το πιο σημαντικό! Ηταν και ο άντρας μου μέσα!! Δεν θα ξεχάσω την ζεστασιά και την αγάπη στα λόγια του συγκινημένα να μου λένε, όσο την κρατούσα πάνω μου «Συγχαρητήρια καρδιά μου τα κατάφερες! Είναι πανέμορφη!«

Εχω τέσσερα και την νιώθουμε σαν να ‘ναι πρώτο….

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com