Η μαμά επιστρέφει στη δουλειά!

Μετά από 11 μήνες στο σπίτι με την κορούλα της, η Έφη επέστρεψε στη δουλειά και δίνει μια συμβουλή σε όσες… στεναχωριούνται και δεν μπορούν να πάρουν το μυαλό τους από το νινί τους!

Η μαμά επιστρέφει στη δουλειά!

μαμά Έφη

Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία της επιστροφής μου στη δουλειά μετά από 11 μήνες, και το πως «γιατρεύτηκα» τη 2η κιόλας μέρα… ίσως να βοηθήσει και κάποια άλλη μανούλα…

Επέστρεψα στη δουλειά την περασμένη Δευτέρα, μετά από 11 μήνες με το κοριτσάκι μου. Καταλαβαίνετε… μαύρες πλερέζες και τέτοια…

Η πρώτη μέρα ήταν χάλια. Τις δύο πρώτες ώρες δε μπορούσα να σταματήσω τα κλάματα. Μόλις περνούσε κάποιος συνάδελφος απο το γραφείο και με χαιρετούσε και μου έδινε ευχές και με ρωτούσε τι κάνει το μωράκι μου… πάρτα κλάματα πάλι!
Τη 2η μέρα κατά τύχη ήταν η μηνιαία τακτική διατμηματική συνάντηση, οπότε μπόρεσα να ενημερωθώ αρκετά για την κατάσταση στην εταιρία και στην αγορά γενικότερα, καθώς και πως εξελίχθηκαν τα πράγματα κατά την απουσία μου.

Στη διάρκεια λοιπόν αυτής της συνάντησης έκανα μια σκέψη, πολύ απλή, που όμως πραγματικά μου «γιάτρεψε» την κακή διάθεση της επιστροφής στη δουλειά.

Πρώτα όμως να σας πω κάτι που παίζει πραγματικά πολύ σημαντικό ρόλο: έχω την τύχη να αγαπάω τη δουλειά μου και να μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω, και, καθώς είμαι χρόνια εκεί, οι συνάδελφοι που με περιβάλλουν είναι σχεδόν «δικοί μου άνθρωποι»…

Με αυτό το δεδομένο λοιπόν, κάποια στιγμή της συνάντησης που είχα μπει στο θέμα και ρωτούσα και συμμετείχα και όλα πήγαιναν μια χαρά, εκτός απ’ το μαράζι μου για την κορούλα μου, είχα την εξής αποκάλυψη: μπορώ να απολαμβάνω τη δουλειά μου χωρίς τύψεις, αφού άλλωστε δε μπορώ να μη δουλεύω και δεν είναι επιλογή μου το να λείπω απ’ το μωρό μου και τις ώρες αυτές να μην είμαι μέσα στη μιζέρια.

Αντί να είμαι μια δυστυχισμένη μαμά το πρωί και μια χαρούμενη μαμά το απόγευμα, μπορώ να είμαι μια χαρούμενη εργαζόμενη το πρωί και μια χαρούμενη μαμά το απόγευμα… εν ολίγοις, να είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος.

Αυτή η απλή σκέψη λειτούργησε πραγματικά θεραπευτικά για μένα, σαν να γύρισα έναν διακόπτη!!!

Εύχομαι όλες οι μαμάδες που αναγκάζονται να αφήνουν τα μωράκια τους και να δουλεύουν να έχουν τρόπο να μην πονάνε όλη μέρα… κι αν ο δικός μου τρόπος λειτουργήσει και για κάποια άλλη, αξίζει να το μοιραστώ…

Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τη φίλη μου τη Νατάσσα, γιατί εκείνης το σχόλιο μάλλον βοήθησε το μυαλό μου να δει την κατάσταση διαφορετικά: όταν της είπα ότι επιστρέφω στη δουλειά, αντί για τα συνήθη «ωχ» και «αμάν» και «τι θα πάθεις», μου είπε «Καιρός ήταν. Δεν είσαι μόνο μαμά!«

...κι όσο κι αν είμαστε μαμάδες κορίτσια, στ’ αλήθεια, δεν είμαστε μόνο μαμάδες…!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com