Εδώ και πολύ καιρό θέλω να σας γράψω την ιστορία τοκετού της Ιωάννας. Πάντα κάτι προκύπτει και δεν τα καταφέρνω. Απόψε προτίμησα να γράψω κάτι άλλο.
μαμά Αθανασία
Με αφορμή μια επίσκεψη ενός φιλικού ζευγαριού με τις δίδυμες πριγκηπέσες τους (10 μηνών), κατέβασα από το πατάρι τα πρώτα παιχνίδια σου για να παίξουν οι μικρές. Ενθουσιάστηκες όταν τα είδες αλλά στο τέλος της επίσκεψης αποφάσισες να δωρίσεις από ένα παιχνιδάκι στις φίλες σου.
Αφού παίξαμε με τις μικρές και είναι μεσημέρι, δεν θέλεις να κοιμηθείς. Οκ δεν θα κοιμηθώ ούτε εγώ. Δεν θα πλύνω τα πιάτα, θα παίξουμε παρέα στο χαλί με τα μωρουδιστικα παιχνίδια σου. Ξαφνικά διαλέγεις μια κόκκινη πάνινη κουκλίτσα. Με ρωτάς –το συνηθίζεις τον τελευταίο καιρό- από πού το πήραμε. Ανεβαίνουμε στον καναπέ, σε χουχουλιάζω στην αγκαλιά μου και ξεκινά η ιστορία της κύριας Κόκκινου.
Είναι το πρώτο σου παιχνίδι. Την λένε κυρία Κόκκινου, στην πήρε ο Γιαννάκης με τον Κων/νο όταν έμαθαν ότι γεννήθηκες. Θυμάσαι τότε που ήσουν μωρό μικρό στην κοιλίτσα της μαμάς; Πάντα θυμάσαι αφού βλέπεις τις φωτογραφίες και με ρωτάς τι είχα εκεί μέσα. Μια Κυριακή ξημερώματα αποφάσισε η μαμά ότι ήθελε πολύ πολύ να σε πάρει αγκαλίτσα. Πήγε λοιπόν στο νοσοκομείο για να την βοηθήσουν οι γιατροί να βγεις από την κοιλιά της.
– Μάμα πήγες στο νοσοκομείο; Ωχχχχ πόνεσες μαμάκα μου;
– Όχι αγάπη μου, δεν πόνεσα καθόλου! Ήταν η καλύτερη και η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου γιατί ήρθες στην ζωή μου εσύ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, Ιωάννα μου, πόση ευτυχία ένιωσα εκείνη την ημέρα, πόσο χαρούμενη ήμουν γιατί σε είχα αγκαλίτσα, να όπως τώρα . Ευχαριστώ την Παναγίτσα μας κάθε μέρα αγάπη μου γιατί μας έφερε κοντά. Είσαι η ευτυχία της ζωής μου. Μα πως ζούσα πριν εσένα εγώ;;; –κάθε φορά που αναφέρομαι στην ημέρα που γεννήθηκες συγκινούμαι και πάντα σε φιλάω όσο πιο γλυκά μπορεί μια μαμά.
– ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ και μια σφιχτή αγκαλιά συνοδευόμενη από ένα φιλί σου.
Αυτές οι μαγικές λέξεις ήχησαν στα αυτιά μου σαν τα καλύτερα νέα που περιμένω να ακούσω εδώ και πολύ καιρό.
Το παιδί μου, μου είπε ότι με αγαπάει φώναξα δυνατά-είμαι σίγουρη ότι ενημερώθηκαν όλοι στην πολυκατοικία μας!
ΕΙΣΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ. ΘΕΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΜΑΜΑ
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
μόλις χθες πήρα αυτό το θείο δώρο. ήμασταν σε ενα καφε,τον ειχα αγκαλιά γλαρωμένο και αποκαμωμένο με κοίταξε και μου ειπε μαμά απαπώ πολ(ι)ύ!ε ok...οτι μαγκιά είχα μου φυγε.
Οι πιο γλυκές λεξούλες.....οι μοναδικές που έχουν αξία και νόημα μέσα απο τον κυκεώνα λέξεων που ακούμε καθημερινά.....εγώ κάθε φορά που ακούω από αυτά τα χειλάκια το..... '' γα γαπω ''(2,5ετών)...λιώνωωωωωωωωωωωωωωω.......χάνομαι.......πάω στα ουράνιαααααααααααα....... Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου.....πάντα γερό :)))))))
αγαπηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!χριστινα η συμφοιτητρια εδω!!!!!!τωρα καταλαβαινω οσα λετε ρε κοριτσια....τωρα που εγινα κι εγω μαμα συγκινουμαι καθε φορα που σκεφτομαι τον τοκετο την στιγμη που πηρα την πεταλουδιτσα μου στην αγκαλια μου.....ειμαι ευτυχισμενη και το εννοω!!!!!!
αχ μωρε συγκινηθηκα.τι γλυκο.ολες οι μανουλες περιμενουμε αυτες τις λεξουλες απο τα παιδακια μας και οταν μας τις λενε νιωθουμε οτι εχουμε ολο τον κοσμο.ευχομαι να το ακους σε καθημερινη βαση οπως και εγω.εγω το περιμενω απο την μικρη,αφου μαθει να μιλαει.απο την μεγαλη το ακουω καθε μερα.
Αχ...να την χαίρεσαι!! με συγκίνησες βραδιάτικα...(οπως βλέπεις εχω και κάτι κοινό...με την κούκλα της κόρης σου! το επίθετό μου! χιχι... κγω περιμένω κάποια στιγμή να ακούσω το 'σ αγαπώ' απο τον γιο μου...μάλλον θα αργησει λιγο ακομα καθώς ειναι μόλις 1 ετους..(κάτσε να πεί σκέτο "μαμά" πρώτα-κ όχι "μαμα-μαμ" και θα ρθει και το "σ'αγαπώ" ε?)
Γλυκό,πολύ γλυκό!!!