Θέλω να σας πω κάτι που μας συνέβη σήμερα και στεναχωρήθηκα πολύ…
Είχαμε πάει επίσκεψη στη μαμά Ζήνα στο EnterTv (η οποία μοιράστηκε μαζί μας το πολύ όμορφο, προσωπικό της κείμενο «Εκείνη κι εκείνη«). Η Αθηνά όπως πάντα εξερευνούσε τον χώρο… Ξαφνικά σκουντουφλάει και πέφτει (τι πρωτότυπο!!) σε μια γωνία του τοίχου. Αρχικά δεν αντέδρασα, επειδή όμως άρχισε να κλαίει, την πήρα αγκαλιά να την κάνω μια βόλτα να ηρεμήσει.
Δεν έκλαιγε σπαρακτικά, όμως ξαφνικά βλέπω αίμα στην μπλούζα της. Κατάλαβα ότι έβγαινε από το στοματάκι της. Με έπιασε ένας μίνι-πανικός, όμως συνήλθα γρήγορα όταν μου είπαν ότι δίπλα ακριβώς είχε οδοντιατρείο και πρότειναν να ζητήσουμε από τον γιατρό να δει αν έσπασε κάποιο δοντάκι ή αν μάτωσε κανένα ούλο.
Χτυπάμε λοιπόν και μπαίνουμε μέσα… Εξηγούμε την κατάσταση και ρωτάμε αν θα μπορούσε ο γιατρός να ρίξει μια ματιά.
Ε ρε παιδιά… Μας κοίταξε η γραμματέας με ένα ύφος δολοφονικό… αισθάνθηκα λες και ήμουν καμιά του δρόμου που τόλμησα να μπω στο ιατρείο να ζητήσω τέτοιο πράγμα!
«Ο γιατρός δεν εξετάζει παιδιά«, μας ξέρασε με ύφος δέκα καρδιναλίων
«Ναι, αλλά είμαι σίγουρη ότι ξέρει και μπορεί να ρίξει ΜΙΑ ματιά«, της απάντησα
«Ε, δεν είναι θέμα του γιατρού«, ξανα-ξέρασε, «Πάγο βάλατε;«
Άντε τώρα να εξηγήσω στην αγενέστατη (γιατί άλλο να σας το περιγράφω και άλλο να την βλέπατε/ακούγατε) ότι όταν ένα παιδί πέφτει με τα μούτρα κάπου και αιμορραγεί, δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να καταλάβεις αν και πού θέλει πάγο! Άσε που ο πάγος είναι η πρώτη σου σκέψη στα αίματα…
Με τα πολλά γύρισα την πλάτη και έφυγα και δεν είπα ούτε γεια, ούτε ευχαριστώ, ούτε καν «μας υποχρεώσατε».
Ήμουν έξω φρενών. Πήγα το παιδί στο μπανάκι και του έπλυνα το στοματάκι, αυτή εν τω μεταξύ εκεί που είχε ηρεμήσει, άρχισε πάλι να μουρτσοκλαίει και μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι και ήθελα να ξαναπάω στο ιατρείο να την αρπάξω από την ιατρική ποδιά…
Τελικά είχε σκιστεί λίγο το χειλάκι της και έτρεχε αίμα…
Και γραντζουνίστηκε το κούτελο στη μέση ακριβώς (φούσκωσε, αλλά το βιτάμ έκανε πάλι το θαύμα του)
O Mάνος φυσικά δεν άντεξε και επέστρεψε στο ιατρείο να παραπονεθεί για τη συμπεριφορά. Βγήκε στο μεταξύ και ο οδοντίατρος, ο οποίος δεν ήταν μπροστά στο σκηνικό και μας είπε ότι όντως δεν ειδικεύεται στα παιδιά, αλλά εννοείται ότι θα έριχνε μια ματιά στο στοματάκι της για να σιγουρευτούμε ότι είναι εντάξει.
Δηλαδή ήταν τόσο παράλογη η κίνησή μας να απευθυνθούμε στον οδοντίατρο της διπλανής πόρτας όταν είδαμε αίμα να βγαίνει από το στόμα της μικρής;
Πιστεύετε ότι φερθήκαμε τόσο παράλογα που έπρεπε να εισπράξουμε υποτιμητικά βλέμματα και ειρωνία;
Έχω γίνει υπερβολικά στραβή από τότε που έγινα μαμά ή απλά δεν ανέχομαι πια σε κανέναν να φέρεται με τόσο αγενή τρόπο -κάτι που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να μην ανεχόμαστε;
Δηλαδή, όπως είπε και ο φίλος μας ο Θανάσης, όταν του το διηγήθηκα, αν βρίσκεται ένας σε ένα πλοίο και ξαφνικά πνιγεί και πέσει ανάσκελα και φωνάξουν οι άλλοι «Ένας γιατρός; Υπάρχει γιατρός;;;», δεν θα μπορεί να τον βοηθήσει ένας γιατρός που η ειδικότητά του δεν έχει να κάνει με… πνιγμό;
Σοβαρά τώρα, δεν μπορεί ένα οδοντίατρος ενηλίκων να διαπιστώσει αν τρέχει κάτι με το στόμα ενός παιδιού;;;;
Τα έβγαλα από μέσα μου και ηρέμησα…
Τώρα το μόνο που θέλω είναι να μου επιβεβαιώσετε είναι ότι ΔΕΝ είμαι παράλογη!! χαχα!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Πω πω πω !!! Ευτυχώς που πήγε ο άντρας μετα και καθάρισε .....
Μα είναι δυνατόν καλή μου Ολίβια να πήγες στο μαγαζί χωρίς να έχεις κλείσει τραπέζι??? $%&)(*#$@#@)#$(&$%*&#($* Και πολύ cool σε βρήκα...εγώ στην θέση σου το λιγότερο που θα είχα ρίξει ήταν μερικοι "έξω από ΄δω"...μπορεί και να με έπαιρνε κάνα αυτόφωρο γιατί θα την είχα αρπάξει και από την ρόμπα...Φαίνεται πια ότι η στοιχειώδης ευγένεια και η κατανόηση έχουν εκλείψει στις μέρες μας...και από που τις περιμένεις? Από την κοπέλα που κανονίζει τα ραντεβού ενός οδοντιάτρου...έγινε ξαφνικά ειδήμων η κ@@@@@ με την άσπρη φανέλα και εξουσιάζει??? Για να συνέλθουμε λίγο λέμε....μωρή, μια μανούλα που ανησυχεί για το παιδί της πας να εξυπηρετήσεις...θα έπρεπε να σκιστείς να της βρεις μια λύση...να φωνάξεις έστω τον γιατρό και να τον ρωτήσεις... Άντε γιατί συγχύστηκα τώρα... Δεν θα πω άλλα...περαστικά στο Αθηνάκι...το τελευταίο να ήταν!!! Χαρά στην ανοχή σας!!! Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρ.......
Πραγματικά δεν έχει καμία ΑΠΟΛΥΤΩΣ σημασία αν ήσουν υπερβολική ή όχι στην αντίδρασή σου.Σημασία έχει ότι η γραμματέας ήταν ένα αγενέστατο ζώον απ'αυτά τα πάρα πολλά που ευδοκιμούν στην εποχή μας κ που εμείς οι ευγενικοί άνθρωποι ανεχόμαστε!Όταν κάποιος έχει ανάγκη -και δη ένα παιδί- οφείλεις να βοηθήσεις όσο κ όπως μπορείς.Αυτονόητα πράγματα που δε θα έπρεπε καν να τα συζητάμε εδώ πέρα τώρα!Κ μετά απορούμε πώς φτάσαμε ως εδώ...
Κομπλεξάαααααααααααρα (όχι εσύ η γραμματέας)!Ε λ ε ο ς!Ποιος άνθρωπος βλέπει ένα παιδάκι να κλαίει και να αντιδράει έτσι???Καρασυγχιστηκα γιατί το πάθαμε και εμείς -βγήκαμε απο το σούπερ μάρκετ και έπεσε και έσπασε το δοντάκι της και βλέπουμε ένα οδοντιατρείο δίπλα ακριβώς-το οποίο επίσης δεν ειδικεύεται σε παιδιά-και μας πήρε αμέσως ο άνθρωπος έριξε μια ματιά και όλα καλά.
Το πρόβλημα είναι ΒΑΣΙΚΑ η αγένεια... Για να απαντήσω σ'αυτη την κοπέλα που κάτι είπε στη αρχή για υστερία... Δε νομίζω ότι θα πήγαινες καν στο παίδων, ο τρόπος της σκατούλας ήταν το πρόβλημα..Και ΝΑι δυστυχώς αυτές οι μαλακισμένες νομίζουν ότι έχουν κάποια δικαιοδοσία εξουσίας και απαίσιας συμπεριφοράς απέναντι στους υπόλοιπους που δεν είναι πελάτες... Ουστ παλιο σίχαμα. Τι θα γινόταν δηλαδή αν ήταν ευγενική και γλυκομίλητη, θα της έπεφτε η μύτη???