Χθες ανέβασα το παραπάνω βίντεο στο Facebook και έγινε χαμός! Απίστευτη η ανταπόκριση και για άλλη μια φορά συνειδητοποίησα ότι οι μαμάδες είμαστε μοιρασμένες βασικά σε δύο ομάδες: σ’ αυτές που όλη μέρα συμμαζεύουν και το σπίτι είναι πάντα άστα να πάνε και σ’ αυτές που όλη μέρα προσέχουν το σπίτι και είναι ανα πάσα ώρα και στιγμή τζιτζί, να ντρέπεσαι να πατήσεις μέσα (και για λογαριασμό σου να ντρέπεσαι που εσύ είσαι τέτοια ακαμάτρα). Ok, υπάρχουν και οι μικρότερες ομάδες των δεν-συμμαζεύω-ποτέ-δεν-με-νοιαζει και των συμμαζεύουν-άλλοι-για-εμενα-24-ώρες-το-24ωρο, αλλά οι βασικές ομάδες είναι δύο.
Εγώ ανήκω στην πρώτη και πραγματικά δεν ξέρω πώς τα καταφέρνετε εσείς που έχετε παιδιά και σπίτι πάντα στην τρίχα… Το δικό μας είναι μονίμως άνω κάτω!!! Δηλαδή και εξτρα βοήθεια όταν έχω, το «λαμπερό σπίτι με τα πάντα στη θέση τους» διαρκεί λίγο. ΠΟΛΥ λίγο!!! Το μόνο συμμαζεμένο είναι το δωμάτιο της Αθηνάς, γιατί το προσέχει και η ίδια πολύ και πιστεύω ότι το έχουμε οργανώσει και έτσι ώστε να συμμαζεύεται πολύ εύκολα (χρωστάω φωτο!)
Εσείς σε ποια ομάδα ανήκετε;; Εσείς που το έχετε πάντα τσίλικο, πείτε μας πώς το πετυχαίνετε;;;
(σημείωση: το σπίτι μου στο βίντεο είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ συμμαζεμένο σε σχέση με την πραγματικότητα!)
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Αχ Ολιβια μου μου έβγαλες ένα βάρος!Νόμιζα ότι είμαι η μόνη αναίσθητη με την ακαταστασία!!!Λοιπόν εγώ κάνω το έξεις:Το σπίτι Είναι χωρισμένο (νοητικα)σε δύο μέρη.Το σαλόνι που προσπαθω να είναι πάντα τακτοποιημένο και στο υπόλοιπο σπίτι που γίνεται χαμός!!!!!Το βράδυ λοιπόν έχω να μαζέψω με σειρά προτεραιότητας 1)το δωμάτιο του μικρού 2)το σαλόνι.Σε όλα τα υπόλοιπα ακόμα και αν περπατάνε ελέφαντες δεν κάνω τίποτα.Την επόμενη μέρα ότι προλάβω!!!Το πρωί θα σκουπίζω και θα σφουγγάρισω το σαλονι και το μπάνιο και το μπαλκόνι (έχω γάτες σκύλο πουλιά καταλαβαίνεις!!!)και θα πλυνΩ τα πιάτα της προηγούμενης μέρας.Για τα παιχνίδια επειδή όταν είχα το καλαθάκι κατέληγαν όλα στο πάτωμα πήρα από το ΙΚΕΑ ένα έπιπλο(trofast λεγεται) για παιδικό δωμάτιο με συρταρακια οπότε ο μικρός ξέρει τι να βάλει και που! Στο τέλος μένει πάντα το δωμάτιο μου που το καθαρίζω όταν δεν πάει άλλο!!!!
Αγαπητη Ολιβια, απο προχθες που ειδα το βιντεο σε σκεφτομαι ακαταπαυστα(!!!!)Εχω 2 κορες 5 1/2 (Αγγελίνα) και 1 1/2( Λεωνή) και το σπιτι ειναι μονιμα χαος,κατα το μυαλο μου βεβαια.Η μεγαλη ειναι ακαταστατη και η μικρη μωρο ,αλλα αν της πεις να τα βαλει στη θεση τους τα βαζει.Η μεγαλη σου λεει"σε λιγο..."Ακομα περιμενω......!!!Φαντασου οτι μαζευει και ο αντρας μου μαζι και σε 2 λεπτα ΜΠΟΥΜ!!!!!!!Ωστοσο δεν ειναι ζωηρες.Ομως κατεληξα πως στο να ειναι το σπιτι μαζεμενο βοηθα και η διαρρυθμιση του σπιτιου.Δηλαδη σ'εμας ειναι ενιαιο σαλονι-κουζινα και γινεται ο χαμος διοτι γυρναμε γυρω γυρω σα τις σβουρες,ενω τα υπνοδωματια που ειναι πανω ειναι παντα πιο τακτοποιημενα.Και εν τελει,σε λιγα χρονια που θα ειναι μεγαλα το σπιτι θα αποκτησει ξανα την ιδια μορφη.Το σημαντικο ,μιλωντας για εμενα,ειναι να σεβονται το χωρο,τον κοπο του αλλου για να το μαζεψει και πως οταν το σπιτι ειναι αρκετα εστω μαζεμενο ειναι πιο ευκολη η ζωη ολων μεσα στο σπιτι. Σου ευχομαι τα καλυτερα και αν και ξερω πως δε πιστευεις στα ζωδια εισαι ενας τρελο -τοξοτης με τα ολα του(με την καλη εννοια,εχω μαμα,αδερφο, τον ωροσκοπο) και σε καταλαβαινω για το βερυκοκι!!!Μου φτιαχνεις τη διαθεση οταν βλεπω βιντεο σου!!!! πολλα φιλια Ιωαννα
γεια σου ολιβια!!!λοιπον νομιζω πως ειναι θεμα αντικειμενων,το δικο μου σπιτι ειναι μεγαλο.11ο τετρ. αλλα το συμαζευω οπως σημαζευα κ το προηγουμενο που ηταν 70,ομως εκτος απο τα απαραιτητα (καναπες τραπεζια καρεκλες.πολυθρονες συνθετα,) δεν υπαρχουν περισια επιπλα στο σπιτι με αποτελεσμα ο χωρος να φαινεται ανοιχτος κ καθαρος ακομα κ οταν εχει πεσμενα παιχνιδια,εγω παλι πρωταθλητρια στα 300 μετρα τρεχω πιο γρηγορα κ απο το συφουνα!! οποτε το συμαζεμα μεχρι το απογευμα που θα ερθει ο συζηγος ειναι παιχνιδι,νομιζω λοιπον πως μπορω να καταταχτω στο συμαζεμενο (οχι τελειο) νοικοκυριο.οσο για τα παιχνιδια ,ειναι λιγα οποτε ολα σε 2 κουτια κ μια βιβλιοθηκη.κ το βραδυ παντα συμαζευω γιατι το πρωι εαν δε πιω 2 απανωτους καφεδες δεν ανοιγει το ματι!!! (ενα ωραιο θεμα θα ηταν ¨ποσους καφεδες πινετε τη μερα¨μαλλον θα επερνα το χρυσο :p ) φιλιαααααααααααααααα
γειά σου Ολίβια και απο εμένα, πραγματικά γέλασα με το βίντεο και με μερικά απο τα σχόλεια, εγώ έχω δύο αγοράκια 2,5 και 5 χρονών, είναι ζωηρά και δραστήρια και όπως είπε μια μαμά στα σχόλια φτιάχνουν κάστρο με τα μαξιλάρια του καναπέ, χρησιμοποιούν τα σουβέρ σαν δρόμο για τα αυτοκίνητά τους και γενικά χρησιμοποιούν ότι μπορούν απο τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε σαν παιχνίδια, δεν καθαρίζω κάθε βράδυ, προτιμώ να κοιμάμαι νωρίς, ποιος ο λόγος να καθαρίσεις όταν θα ξυπνήσουν για να ξαναδημιουργήσουν χάος? νομίζω ότι θα πρεπε να βγάλουμε φωτό από τα σπίτια μας και να τις ποστάρουμε εδώ για να δείξουμε ότι τα σπίτια έχουν ζωή δεν είναι μουσεία!
Oλίβια είμαστε απολύτως ίδιες!Έχω δύο παιδιά 7 και 8 χρονών!Τους επιτρέπω να δημιουργήσουν ότι θέλουν και την άλλη μέρα το πρωί κάθομαι και τα μαζεύω!Δεν είμαι ψυχαναγκαστική με τις δουλειές γιατί πιστεύω ότι το πρώτυπο της παστρικοθοδώρας μαμάς δεν είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά!Αυτά θέλουν πλήρη απασχόληση από το να τα πας στις δραστηριότητές τους,να βγαίνουν έξω στα πάρκα και στις κούνιες(τώρα που έχει φτιάξει λίγο ο καιρός),να κάθεσαι να τους διαβάζεις ιστορίες ή να τα παροτρύνεις να διαβάζουν μόνα τους,παρά να σε βλέπουν συνέχεια με ένα βετέξ στο χέρι να φαίνεσαι στα μάτια τους μια ανούσια γυναικούλα που καθαρίζει όλη μέρα!Έχω δει γυναίκες που όλη μέρα θέλουν το σπίτι στην εντέλεια με αποτέλεσμα να γίνονται νευρωτικές και πολλές άλλες να έχουν κατάθλιψη!Αφήστε τα παιδιά να εκφραστούν δημιουργικά(από χειροτεχνίες,ζωγραφική,πηλό) και μην τα καταπιέζετε άμα λερωθεί και λίγο το σπίτι!Μπροστά στην δημιουργία του δικού σας καλλιτέχνη δεν συγκρίνεται το αποστειρωμένο σπίτι,ούτε και μεγαλώνει δημιουργικά ένα παιδί!
Καλησπέρα και από μένα ... Και εμένα η μητέρα μου τα ίδια μου έλεγε όταν ήμουν μικρή βρισκόμουν και βρίσκομαι και εγώ μόνιμα σε ένα χάος. Δεν ξέρω αν οφείλετε στο ότι έχω 4 παιδιά ή όπως μου λέει και ο πατέρας μου ότι φταίω εγώ!!!??? Εγώ??? γιατί???... Εγώ προσπαθώ να μαζεύω και αυτά από την άλλη τα ξαναβγάζουν στη μέση, τόσο απλά! Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να συντηρώ το σπίτι όσο το δυνατόν πιο καθαρό γίνεται δηλαδή σκούπα μπαίνει καθημερινά, πολλές φορές και 2 φορές την ημέρα, υπάρχει ένας σκύλος και μία γάτα επίσης που συγκατοικούν μαζί μας, σφουγγάρισμα κλπ. Υπάρχουν μόνο μεγάλα καλάθια για τα παιχνίδια γιατί όσο και αν προσπάθησα να τα ξεχωρίσω σε μικρότερα δεν κατάφερα τίποτα. Τα χαλιά έχουν βγει ήδη εδώ και ένα μήνα και όσον αφορά στο αν θα μαζέψω το βράδυ μάλλον είναι ανέκδοτο!!! Πάντως η άποψη μου είναι ότι κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν και όλα θα είναι καλύτερα και τότε θα θυμόμαστε νοσταλγικά το χαμό που δημιουργούσαν. (ηλικίες 11 Αγγελος (είναι ήδη σε καλύτερο στάδιο), 8 Νεφέλη, 6 Μελίνα, 4 Μυρτώ (η οποία βγάζει και τα περισσότερα πράγματα στη μέση))...
Αχ ! να σε καλά που ανέβασες το βίντεο, γιατί νόμιζα πως μόνο στο δικό μου σπίτι είναι "εμπόλεμη ζώνη".Βέβαια δεν πρέπει να μιλάω εγώ η μάνα με 1 παιδί αλλά πως να το κάνουμε το δικό μου κάνει για 10. Εκτός αυτού βέβαια έχω να κάνω και μ ένα άλλο παιδί που ονομάζεται "μπαμπάς" άρα παιδί και μπαμπάς μπορούν να σου κάνουν ένα σπίτι ρημαδιό μέσα σε δυο λεπτά (και πολλά λέω) .Και σιγά μην κάτσω να σκάσω !!!! Και σιγά μην ξενυχτίσω για να είναι το πρωί το σπίτι στην πένα !!! Ε όχι έχω σοβαρότερα προβλήματα και καταστάσεις ν αντιμετωπίσω !!! Προσπαθώ να το κρατώ καθαρό.... και με κάποιους κανόνες ε! καταφέρνω να το κρατήσω στα θεμέλια ....:)
AXAXAXAXAXAXAXXAXAXAXA...Ολίβια πεθαίνω με τις εναλλαγές εικόνας...Μία έτσι μία γιουβέτσι... Κι εμένα έτσι μου έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρή και της έλεγα "ναι έτσι άνω κάτω θα το έχω"...."Να δω ποιος θα σε παντρευτεί" μου έλεγε... Καμιά δεκαριά μέρες πριν, έχω μαζέψει και δισεκατομμυριαστή φορά τα παιχνίδια και όλο το σετ σαλόνι-κουζίνα, αλλά όταν έρχομαι βράδυ από την δουλειά όλα είναι πανηγύρι εδώ μέσα. Και κατά έναν περίεργο τρόπο οι δικοί μου (πολύυυυυυυ "βολικά" μένουν από πάνω μας) μπαίνουν μέσα ΜΟΝΟ όταν είναι έτσι το σπίτι...Μπαίνει λοιπόν μέσα ο πατέρας μου (ο επικριτικός της φαμίλιας) και κάτι λέει...Του λέω "Λοιπόν,κοίτα, το παραμυθάκι δεν έπιασε...και παντρεύτηκα, και με λατρεύει, και παιδί κάναμε, και θέλει να μην κουράζομαι, οπότε μην ανησυχείς πλέον"...
Εγώ έχω 2 αγόρια 5 και 3 ετών...έχει πολύ πλάκα γιατί όταν μπαίνουμε σπίτι, ξαφνικά όλα αναποδογυρίζουν, με τα μαξιλάρια του καναπέ φτιάχνουν σπιτάκι (και εννοείται οτι όταν γκεμίζεται το σπιτάκι τα μαξιλάρια είναι πεταμένα παντού και είναι και πολλά γμτ), το ντουλάπι με τα τάπερ αδειάζει, τα lego βρίσκονται παντού, σε κάθε γωνιά, τα αυτοκινητάκια για κάποιο περίεργο λόγο τα κρύβουν κάτω απ'τα χαλιά, οπότε μπορεί και να σκοτωθείς περπατώντας. Το καλό της υπόθεσης είναι οτι τα μαζεύουν πριν πιούν το γάλα τους το βράδυ, γιατί μετά βάζω ηλεκτρική σκούπα και τους έχω πείσει οτι η ηλεκτρική σκούπα ρουφαέι τα παιχνίδια χαχαχα!!! Για τη φύλαξη των παιχνιδιών έχω ξεχωριστά κουτιά, για τα μεγάλα lego, έχω κουτί lego, για τα μικρά έχω πάρει συρταριέρα πλαστική με 3 συρτάρια και τα έχω εκεί μέσα σε ταπεράκια, τα υπόλοιπα παιχνίδια τα βάζω μέσα σε ένα υφασμάτινο κάδο και όλα μαζί μέσα τη σκηνή του ΙΚΕΑ, και όταν δεν έχεις χρόνο για συμμάζεμα τα πετάς όλα μέσα στη σκηνή και ξεμπερδεύεις...αμέ!!! 2 φορές το χρόνο κάνουμε εκκαθάριση των παιχνιδιών και τα παιχνίδια που δεν θέλουμε, γιατί είναι για μικρότερα παιδάκια, τα δίνουμε, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες αδειάζουν τα δωμάτια και το σαλόνι.
Καλησπέρα Ολίβια και στο δικό μου σπίτι φίνετε χαμός από παιχνίδια πιο πολύ και από ρούχα που πάει στην ντουλάπα και αλλάζει ρούχα και έχει μια ντουλάπα συνεχώς άνω κάτω. Η μεγάλη μου η κόρη λέει ότι μόνο αυτή μαζεύει τα παιχνίδια, τα παραμυθάκια και ότι άλλο της πεις χιχιχι. Τα κορίτσια μου έχουν περίπου δυο χρόνια διαφορά η μια είναι εφτάμιση και η άλλη πεντέμιση πειπίπου. Τα παιχνίδια τους τα χω βάλει πλέον όλα μαζί και τα ξεκαθαρίζω τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο. Αλλά το χάος χάος εκεί που το τακτοποείς ξαφνικά κάτι γίνετε και λες ότι βομβαρδίστικε χιχιχι. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο όταν έχεις; πααιδιά τις πιο πολλές φορές θα ναι χάλια και λιγότερες συμαζεμένο και στο φινάλε όποιος θέλει ας πατήσει αλλιώς να μην έρθει. Ένα θα πω υπομονή και όλα θα φτιάξουν
Γεια σου Ολίβια, πολύ ωραίο το μπλόγκ σου... :-) Λοιπόν, η κατάσταση, που επικρατεί στο σπίτι μου, είναι περίπου σαν αυτή που επικρατεί στο δικό σου, με τη διαφορά ότι έχω .. ΕΝΑ παιδάκι... Γενικά έχω κι εγώ πολλά κουτιά που βάζω ειδικά τα ψιλολοΐδια που μου σπάνε και τα νεύρα, δηλαδή τα τουβλάκια έχουν κουτί, τα κουζινικά έχουν τσάντα, τα ιδιαιτέρω αγαπημένα που τα ψάχνει συχνά πυκνά, ένα τάπερ κλπ. και μετά όλα μαζί σε ένα μεγάλο. Επίσης, προσπαθώ (είμαστε τώρα στη διαδικασία) να μάθω τον σχεδόν διόμιση ετών γιόκα μου να μαζεύει πρώτα αυτά που δεν θέλει να χρησιμοποιήσει και μετά να αραδιάζει τα επόμενα. Κάποιες φορές πιάνει, άλλες όχι. Τώρα σπίτι τσίλικο δεν παίζει, ούτε πριν, ούτε μετά τον ύπνο, ούτε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όμως πριν ξαπλώσω (αμέσως μόλις κοιμηθεί ο μικρός) κάνω μια γρήγορη μαζευτική στα παιχνίδια τουλάχιστον, για να μη σκοτωθεί το μεγάλο το αγόρι (ο σύντροφός μου), σκοντάφτοντας σε κάποιο ποδηλατάκι ή κανένα από αυτά τα παιχνίδια που, όχι απλώς σε σκοτώνουν αν πέσεις πάνω τους, αλλά ξεκινούν και κάποιο τραγουδάκι στα καπάκια, όταν μπεί μέσα στο σπίτι αργότερα από τη δουλειά.
Ααααα και οπως ελεγε μια φιλη''Σε καθε καθαρο σπιτι ζει ενα καταπιεσμενο παιδι''.
με την φιλη σου μαλλον κατι τρεχει!!!!αλλο καθαρο και αλλο συμμαζεμενο(απο παιχνιδια ρουχα βιβλια κλπ)επισης δεν ηξερα οτι πρεπει να ζουμε μεσα στη βρωμα για να μην εχουμε ενα καταπιεσμενο παιδι!!!!παν μετρον αριστον ρε κοριτσια!
δεν νομιζω οτι ειναι καταπιεσμενο το παιδι μου απλα ξερει που ειναι ο χορος του, οτι υπαρχουν ιδιοτικοι χωροι στο σπιτι για τον καθενα, και οτι το σαλονι μας δεν ειναι σκουπιδαριο.
τα παιδια θελω να παιζουν στο σαλονι για να μππρω να συμμετεχω ,να παιζω μαζι τους, να γελαω μαζι τους ,να τα χωριζω οταν πλακωνονται. ειναι μονιμα μπαχαλο και δεν με ενοχλει καθολου.Τα δωματια που ειμαι αυστηρη ειναι η κουζινα,το μπανι και η κρεβατοκαμαρα μου που ειναι κλειστη.Ολα τα υπολοιπα τους ανηκουν. δευτερη ερωτηση. Πεφτω γι υπνο που ναγινεται πολεμος.Το πρωι που θα πανε σχολειο θα μαζεψω. Οσο για τα πιχνιδια οοοοοοοοοολα στο ιδο κουτι .Οποιος θελςι τα μαζευει μονος του.Τρια εχω δεν θα παω στο τρελαδικο μαζευοντας τοσα δα σκ@τουλακια.Επισης οποιος δεν μπορει να δεχτει ενα τετοιο σπιτι μπορει να μην ερχεται.Αληθεια δεν παρεξηγουμαι καθολου.
εχω 2 παιδακια.το αγορι 3,5 χρ.και το κοριτσακι 4 μηνων.ποτε δεν ηταν ακαταστατο το σπιτι μας.κιαν καμια φορα υπαρξει κατι πεταμενο ειναι συγουρα του μπαμπα μας.εμαθα απο πολυ νωρις τον πιτσιρικα να μην κανει βρωμιες γιατι του ελεγα θα μας κοροιδευουν.ειναι μαλλον η ευαισθησια και το φιλοτιμο του που προσεχει, η εγω το εχω τρομοκρατησει.τωρα η μπεμπα ειναι νωρις ακομα για να πω.παντος τα παντα ειναι στη θεση τους.καμια δαχτυλια που και που αλλα αυτο ειναι κατι που διορθονεται σε 5 λεπτα.τη μονη δουλεια που εχω να κανω πριν παω για υπνο ειναι να βρασω νερο για το θερμος.τιποτα αλλο πραγματικα!!
Ας πω κι εγω...την χωρίς παιδιά περίοδο το σπίτι μου ήταν στην τρίχα που ντρεπόσουν να πατήσεις! Με ένα παιδί πάλι ήταν στην τρίχα απλά υπήρχαν σε ορισμένα σημεία δαχτυλιές που ξέχναγα να καθαρίσω...πάντα καθάριζα το βράδυ πριν κοιμηθώ. Με δύο παιδιά: Το σπίτι μου΄είναι ΜΠΑΧΑΛΟ! Πατάς παντού ψίχουλα, βλέπεις παντού δαχτυλιές και σκόνη, παιχνίδια σε διάφορα σημεία του σπιτιού και γενικά ΕΝΑ ΧΑΛΙ! Αλλά ειλικρινά, πόσες φορές έχω σκουπίσει και στο επόμενο δευτερόλεπτο είναι όλα γεμάτα ψίχουλα;;; ε, δεν αντέχω λοιπόν και πλέον καθαρίζουμε με τον άντρα μου μόνο όταν περιμένουμε κόσμο! Τέλος! (εκτός από ένα με δύο σκουπίσματα μες στη βδομάδα και μερικές λεπτομέρεις τα σουκου)
εγω μεσα στη μερα γενικα τα αφηνω να ξεσαλωνουν και το βραδυ, οντας πτωμα συμμαζευω, σκουπιζω, σφουγγαριζω...αυτο γινεται καθημερινα γιατι τα παιδια μου φροντιζουν καθε βραδυ το πατωμα να ειναι γεματο φαγητα, σκουπιδακια και παιχνιδια. Βεβαια μαλλον φταιω εγω καιο αντρας μου που δε μαζευουμε και πολλα μεσα στη μερα..παντως αυτη η βραδινη καθαριοτητα ειναι οντως δυσκολη...απο την αλλη δεν αντεχω να τα αφησω ετσι και να κοιμηθω!
Σπίτι ανακατεμένο είναι σπίτι με ζωή. Εντάξει κάποιες φορές μου έρχεται τρέλα αλλα οκ, μαζεύω και ξαναμαζεύω και πάλι όλο και κάτι θα ξαναβγεί. Δε βαρίεσαι, υγεία να υπάρχει και τα σπίτια μαζεύονται... Τί τέλειο γατάκι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ. ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ,ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΜΗΜΕΙ ΚΑΘΑΡΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΕΤΑΕΙ ΕΣΥ ΝΑ ΤΟ ΜΑΖΕΥΕΙΣ!!!ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΑΦΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ( ΧΑΧΑΧΧΧΑΧΑΧΑΧΑ) ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΑ ΠΡΩΤΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ .
ανηκω και εγω στην πρωτη κατηγορια.Με εναν γιο 4,5 ετων και μια κορη 1 ετους το σπιτι ειναι ολη μερα μπαχαλο!τα παιχνιδια πια δεν τα μαζευω μεσα στην μερα οπου κια αν ειναι σκορπια(εκτος απο την κουζινα,εκει αμα δω παιχνιδι κατι παθαινω)και τα μαζευω το βραδυ μαζι με τον γιο μου προσπαθωντας ετσι να του μαθω να συμμαζευει κιολας.Βεβαια οταν μαζευει,παιζει πιο πολυ,γκρινιαζει πολυ και μαζευει λιγο αλλα εγω επιμενω να μαζευει γιατι αλλιως δεν θα μαθει.Πανε παντως οι εποχες προ παιδιων που εμπεινες σπιτακι μας και ολα ελαμπαν και αστραφταν,τωρα μεχρι μακαρονι εχω βρει στο πατωμα
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!το χαος!!!!!το βραδυ τους βαζω να μαζεψουν το δωματιο τους,δεν τους αφηνω να βγαζουν παιχνιδια απο κει αρα ειμαστε οκ!ειναι 5 κ 2,5.
Συναδέλφισσες, παίζει ρόλο και η ηλικία των παιδιών. Μεγαλώνοντας και αφού μπορείς να συνεννοηθείς λίγο μαζί τους, άμα τους ζητήσεις να συγυρίσουν, μπορούν να το κάνουν και μάλιστα καλά, αν δεν βαριούνται. Όσο είναι ακόμη μικρά, θεωρώ ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό το σπίτι να μοιάζει με χάος :) Αλλά γενικά, ένα σπίτι με παιδιά, δεν μπορεί να μοιάζει και με μουσείο κιόλας και να είναι όλα στη θέση τους και καθαρά. Αλίμονο! Απλά πρέπει να κρεμμάσουμε κάπου μια ταμπέλα που να γράφει για όσους δεν γνωρίζουν: "Sorry about the mess, but we LIVE here!". Κάπου το είχα διαβάσει παλιά και μου άρεσε!
Κόριτσια νομίζω πως το 99% των μαμαδων ΖΕΙ σε ένα μόνιμο χάος. Καποίες δεν τις ενοχλει καθόλου-και μπραβο τους πολυ τις ζηλευω. Αλλα δυστυχως έμενα με ένοχλει. Με δυο γιους 5+3χρονων και εγκυος στον 8 μηνα ακομη προσπαθω να ΜΗΝ υπαρχουν παντου σε ΟΛΟ το σπιτι πεταμενα παιχνιδακια. Μονο αυτό ζηταω η μάνα.... Οσο για τα παιχνιδια πάντα καταληγουν αχταρμας όοοοοοοοοσο και να τα κατηγοριοποιω, οποτε πλεον ΔΕΝ ασχολουμε, ολα σε ενα μεγαλο κουτι και τελος.
Έτσι είναι και εμένα το δικό μου σπίτι!!! Όσο και να μαζεύω μετά από λίγο καταλήγει να μοιάζει παλι με "βομβαρδισμένο τοπίο". Τα παιχνίδια του γιού μου βρίσκονται παντού, πολλές φορές θα ανοίξω το ντουλάπι με τα φαγητά και θα βρώ έναν δεινόσαυρο να τους κάνει παρέα, χαχαχα, ή μια μέρα άνοιξε ο άντρας μου το βαλιτσάκι με τα εργαλεία του και βρήκε μέσα ένα παιδικό κατσαβίδι (το τι γέλιο κάναμε δεν λεγεται και όχι δεν είναι μονίμως ανοιχτό απλά μάλλον την τελευταία φορά που το άνοιξε ο σύζυγος, ο γιός μας πρόλαβε και έβαλε εκεί το κατσαβίδι του, λογικό δεν είναι?). Φανταστείται δε ότι ακόμα η κόρη μου παίζει στο πάρκο της, οπότε όταν θα παιζουν μαζί η κατάσταση μάλλον θα χειροτερέψει, αλλά δεν πειράζει καλά να είμαστε να χαιρόμαστε τα παιδιά μας και το σπίτι μας. Το μόνο που δεν αντέχω κι εγώ είναι τα ψίχουλα, ας είναι καλά το ηλεκτρικό σκουπάκι, το αγαπημένο μου gadget. Το βράδυ αν έχω όρεξη μπορεί να συμαζέψω ότι βρίσκεται πάνω στους καναπέδες και το τραπεζάκι (ώστε το πρωί να κάτσω σαν άνθρωπος), κατά τα άλλα δεν χάνω το ύπνο μου για την ακαταστασία που προκαλούν τα παιδιά μου. Όσον αφορά την αποθήκευση των παιχνιδιών έχω 2 πλαστικά κουτιά στο υπνοδωμάτιο και 1 χάρτινο (ήταν 2 αλλά το άλλο σκίστηκε) κουτί - κουζίνα (αυτό που το ζωγραφίζουν τα παιδιά), στο σαλόνι, αλλά μου αρέσει πολύ η σύνθεση για αποθήκευση παιχνιδιών του ikea που αν δεν κάνω λάθος λέγεται trofast, είναι στα άμεσα σχέδιά μου τουλάχιστον για το υπνοδωμάτιο, ώστε να βρίσκουν τα παιδιά τα παιχνίδια τους πιο εύκολα.
Καλησπερα. Εγω μπορει να "θεωρηθω" τυχερη μαμα αφου η 41/2 πλεον χρονων κορη μου, ειναι πιο νοικοκυρα απο εμενα. Δηλαδη, παιζει με λιγα παιχνιδια, επειτα τα μαζευει και της αρεσει η ταξη και προσεχει τα επικινδυνα αντικειμενα. Δεν ξερω πως εχει γινει αυτο. Η αληθεια ειναι οτι παντα στο τελος της ημερας μαζευουμε το χαμο της ημερας (αυτο το ειχα διαβασει στο βιβλιο "τι να παρεις τον πρωτο χρονο του παιδιου σου"), ωστοσο θεωρω οτι ειναι και χαρακτηριστικο της προσωπικοτητας της. Τελος, της εχω αναθεσει δουλειες του σπιτιου στο πλαισιο των δυνατοτητων της. Οπως κι αν ειναι το να εισαι μαμα ειναι υπεροχο!!!
και γω στην πρωτη κατηγορια ειμαι ... αλλα πιστευω και το αλλο ρε κοριτσια αν το σπιτι δεν ειναι λιγο μπαχαλο τωρα με τα μωρα μας ποτε θα ειναι?? ειλικρινα πιστευω οτι θα ερθει η μερα που ολες θα πουμε και τι τρελενομασταν να ειναι ολα στην εντελεια και τωρα που ειναι?? και ενα βαζο που λεει ο λογος να σπασει και τη εγινε? προσπαθω να την περασω το μηνυμα οτι δεν πειραζουμε οτι βρουμε μπροστα μας και ειδικα σε ξενα σπιτια αλλα δεν τρελενομαι να λαμπει.. ειναι παντα καθαρο δηλαδη μερα παρα μερα ριχνω ενα σφουγγαρισματακι γιατι ακομα μπουσουλαμε αλλα οχι και γω δεν μπορω να καταλαβω τις γυναικες που ολα θελουν να ειναι στη τσιτα... !! ΥΓ τρομερο το βιντεακι,, χαχαχα
Όπως τα περιγράφεις είναι Ολίβια μου. Όλο μαζεύω και όλο κάτι θα υπάρχει σε λάθος θέση. Με τα παιχνίδια κάνω αυτό που λες αλλά μονίμως θα είναι όλα έξω. Κυνηγάω τη μικρή να τα μαζεύει αλλά πάντα στο τέλος κάτι αφήνει χύμα. Το μόνο μου πρόβλημα αυτή την εποχή είναι ότι είμαι έγκυος και δεν έχω τις αντοχές να παλεύω το σπίτι όσο το πάλευα πριν την εγκυμοσύνη και αυτό με εκνευρίζει απίστευτα. Στην αρχή με ενοχλούσε πάρα πολύ αλλά τώρα το φιλοσόφησα λίγο και λέω υπομονή θα γεννήσω και θα τους βάλω πάλι όλους σε σειρά! Υπομονή λοιπόν!
"Ευτυχώς" στο σπίτι μου γίνεται χαμός από παιχνίδια!!! Η κόρη μου μεταφέρει ένα δωμάτιο στο σαλόνι και ξανά πάλι πίσω κι έτσι έχουμε παιχνίδια παντού, μαρκαδόρους, ζωγραφικές, κούκλες, καρότσια και πάει λέγοντας. Το μόνο που δεν αντέχω κι εγώ, με αποτέλεσμα να έχω λιώσει το σκουπάκι, είναι τα ψίχουλα. Είναι απίστευτο το ότι σκουπίζω το πρωί που λείπει στον παιδικό και μόλις γυρίσει σπίτι βρίσκω πάλι ψίχουλα... Ούτε ο κοντορεβυθούλης να ήταν και να τα έριχνε για να μην χάσει τον δρόμο. Το αστείο είναι ότι αν τα δει εκείνη τα ψίχουλα πριν από μένα, μου κάνει "παρατήρηση" του στυλ: "Μαμά δεν σκούπισες το σπίτι σήμερα; Είχες πάει βόλτα όταν ήμουν στο σχολείο;" Σίγουρα θα ήθελα να είναι το σπίτι μου πάντα τακτοποιημένο (ευτυχώς έχουμε πετύχει το καθαρό), αλλά αυτή η ανακατωσούρα που δημιουργεί η μικρή μου δεν αλλάζετε με τίποτα. Ας τα αφήσουμε λοιπόν να κάνουν αναμνήσεις!!! Καλύτερα ένα λιγότερο τακτοποιημένο σπίτι και ένα περισσότερο χαρούμενο παιδί. Ξέχασα να σας πω ότι ο μεγάλος πανικός γίνεται όταν έρχεται στο σπίτι κάποιο απ' τα ξαδερφάκια της ή κάποια φίλη της ή ακόμα καλύτερα αν τύχει να έρθουν δύο - τρία μαζί. Νομίζει ότι έχουμε πάρτυ... Όσο για τα κουτάκια... ναι τα έχουμε κι εμείς κι ακόμα το παλεύω, διότι είναι και ιδιότροπη. Ξέρει ότι κάποια πράγματα τα έχει μαζί και όταν κάθεται να παίξει με αυτό το παιχνίδι πρέπει να έχει όλα τα αξεσουάρ διαφορετικά μπορεί και να αδειάσουμε όλα τα κουτάκια για να το βρούμε!!!
Ολίβια μου σε νιώθω απόλυτα και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο!Ναι και το δικό μου σπίτι ,οταν ηταν μικρά ,ήταν συνήθως γεφύρι της Αρτας , το σαλόνι μου γίνονταν μονίμως ντουλάπα και το δωμάτιο τους ήταν λες και πέρασε ανεμοστρόβιλος.Πάντοτε σπίτι καθαρό αλλά μονίμως ακατάστατο. Αλλά να σου πω κάτι, σήμερα που δεν υπάρχουν χώροι και αλάνες να παίξουν τα παιδιά μας κυρίως τα παιδιά των πόλεων και τα έχουμε φυλακισμένα σε ένα κουτί πολυτελείας τι θέλουμε, να περάσουν τον χρόνο τους με τα μη και τα όχι?Το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν νευρικά κλαψιάρικα μουτράκια και μια μαμά για ψυχιατρείο. Οχι ,δεν θα κάτσω να σκάσω και με έχουν κρίνει "φίλοι" πολλές φορές ,αλλά τους έδειξα την πόρτα με μεγάλη ευχαρίστηση λέγοντας μέσα μου δεν κοιτάτε τα χάλια σας λέω εγω. Έξω απο το χορό όλοι ξέρουν και έχουν άποψη..Δεν είναι έτσι ... Τα παιδιά μου μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα και πλήρη ακαταστασία ότι μεγάλωσαν ευτυχισμένα. Είχε γινει το σαλόνι μου το σπίτι του Πήτερ πάν και η τραπεζαρία μου ένα τέλειο κρυσφήγετο μην μας πιάσουν οι κακοί. Έχουμε παίξει πειρατές, εστιατόριο, μαγειρείο παιδική χαρά ,κάναμε το καθιστικό μας κάμπιγκ ,ω ναι έστησα ακόμα και το ιγκλού ,γίναμε μικροι εξερευνητές διαλύσαμε τον τόπο να βρούμε σοκολατένια αυγά ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία ,κάναμε τσουλήθρα την σιδερώστρα ,ομως ξέρετε τι πήρα έπειτα?4 τεράστια χαμόγελα και γέλια πολλά γέλια και αυτό για μένα ήταν η μεγαλύτερη αποζημίωση που αν και το σπιτι μας ήταν χαοτικό , άξιζε τον κόπο.. ναι ...τωρα τα παιδια μου μεγάλωσαν σχεδόν και το ενδιαφέρον τους επικεντρώνετε στα επιτραπέζια , στον χορό και στο τραγούδι και όλα τους, τώρα τα μαθαίνω πλέον να ειναι τακτικά όσο πρέπει χωρίς να νιώθουν καταπίεση ή υστερία. Και σε πληροφορώ οτι ακόμα και ο 2 χρονος γιός μου θέλει να συμμετέχει στη διαδικασία καθαριότητας βλέποντας το σαν παιχνίδι μια και είναι το 4 και το πιο μικράκι μας αφού τα άλλα είναι ήδη 14,13, και 9 ετών.Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Ιδίως αν μεγαλώνουν μέσα σε διαμερίσματα. Τα άφησα και μεγάλωσαν ευτυχισμένα ξένοιαστα και θα παραδεχτώ οτι υπήρξαν φορές που έτυχε να ήθελα να κλάψω βλέποντας το χάος αλλά μετά ήρθα και γω στην θέση τους και είπα μα και τι άλλο μπορούν να κάνουν κλεισμένα εδώ μέσα? Μην παραλείψω να πω οτι ζω στην Θεσσαλονίκη σε διαμέρισμα ,πάρκα στη περιοχή μου μηδέν, εργάζομαι και μεγαλώνω 4 παιδιά σε ένα σπίτι 75 τμ.....Τι να λέμε τώρα...Ειναι πολύ σημαντικό να πω οτι έχω ένα τέλειο υπομονετικό σύζυγο που βοηθάει απίστευτα και καταλαβαίνει ..Και οταν γυρνάει απο την δουλειά με βοηθάει να επαναφέρουμε το σπίτι μας πάλι πίσω στην πραγματικότητα μια και η περιήγηση στην χώρα της Ντίσνευλαντ λαμβάνει τέλος και αρχίζει η διαδικασία του βραδυνού φαγητού ,γαλατάκι ,πιτζαμούλες, μπανάκι και νάνι. Μαμά σ΄αγαπώ πολύ ...το ακούω κάθε βράδυ απο τότε που άρχισαν να λένε προτασούλες..Και γω τα λατρεύω.. Έχω τα καλύτερα παιδιά του κόσμου και είχα ένα σπίτι χάος..Δεν πειράζει ...άξιζε τον κόπο. Τώρα να πω την αλήθεια ο 4ος έχει πολύ μικρή συλλογή παιχνιδιών γιατί τα έδωσα όλα .Ένα μόνο μεγάλο κουτί γεμάτο παιχνίδια αλλα έχω εχω καταλάβει οτι δεν τα χρειάζετε κιόλας. Εχω 3 τέλειους παιδαγωγούς ,τα μεγαλύτερα μου που παίζουν μαζί του οτι μπορείτε να φανταστείτε κρυφτό ,γύρω γύρω όλοι ,σπηλιές, να χορεύει τους One Direction να τραγουδάει το Frozen και κάθε μέρα να γεμίζει φιλιά απο τα αδέρφια του ,και τόση πολύ αγάπη που δεν νομίζω να χρειάζοταν περισσότερα παιχνίδια. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να ασχολούμαστε μαζί τους και να μην μας βλέπουν σαν επικριτές σχολαστικότητας και καθαριότητας.. Στο κάτω κάτω όταν επιλέγουμε να γίνουμε γονείς έχουμε και την ευθύνη έκτος απο τα βασικά να τους παρέχουμε και την ευτυχία. Μόνο έτσι θα γίνει καλύτερος ο κόσμος μας. Συμπέρασμα...υπομονή...Ολα κάποια στιγμή τελειώνουν..Συμβουλή ... περισσότερη ενασχόληση μαζί τους και οχι πολλά πλαστικά παιχνίδια .. Δεν τα παίζουν πιστέψτε με . Λίγα ,δημιουργικά και καλά. Αλλιώς απλά τα σκορπάνε παντού απο εδω και απο εκεί. Το ιδανικό ειναι να ασχολείσαι μαζί τους για λίγο στην αρχή ,δίνοντας τους μια κατεύθυνση προς το τι θα κεντρίσει την φαντασία τους και μετά αυτά ακολουθούν μόνα τους και εσύ απλα παρατηρείς κάνοντας και κάνα σίδερο ή το φαγητό. Ενισχύστε την προσωπικότητα τους με παιχνίδι μέσα στο σπίτι και όχι μέσω πλαστικών παιχνιδιών..Εγω έτσι επέζησα. Κάναμε το σπίτι χάος και παίζαμε πολύ όλοι μαζί ομαδικά . Κάθε μέρα διαλέγαμε ενα θέμα και ανάλογα τα έπιπλα μου όλο και κάποιο γινόταν συνεργός. Η τραπεζαρία φωλιά, ή σπηλιά , ο καναπές καράβι η σιδερώστρα τσουλήθρα κλπ φαντασία να έχεις και όλα γίνονται. Ενα καλό θέμα για το μπλογκ σου ολίβια θα ήταν πως να απασχολήσεις τα παιδιά μέσα στο διαμέρισμα ..έχω ιδέες να σας γράψω..πολλές!!!μεγάλο γράμμα ομως ας σταματήσω πλέον εδώ...Και να κλείσω λέγοντας πως σημασία έχει πως νιώθει το παιδί και τι πρέπει να κάνουμε για το καλύτερο του παιδιού. Ευτυχία ή σχολαστικότητα; Επιλέγω το πρώτο.....φιλιά!!
ε είσαι τέλεια!!! Συγχαρητήρια, μόνο αυτό έχω να σου πω *καλά αυτό με τη σιδερώστρα πόσο γαμάτο είναι, θα το κάνω κ εγώ
εγώ πάντως έχω σπίτι όπως αποκαλω......το πρωί χτιζόταν και το βράδυ γκρεμιζόταν.....ή καλύτερα από το μεσημέρι και μετά γκρεμίζεται.......τι να κάνω έχω να μάχομαι και με πέντε μπόμπιρες.....οπότε.....ας πάμε καμιά βόλτα μην το βλέπουμε....χι χι χι
Καλημερααααααααααααα!! πέθανα στο γελιο με το βίντεο σου πραγματικά να σαι παντα καλα και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!! Άσχετο πριν μπω στο θεμα λάτρεψα και τα ματια και το ταττου :D Πριν σου πω το οτιδήποτε θα σου κανω μια μικρη περιγραφή του έγγαμου βιου, ειμαι 26 και μένω με το σύζυγο και την 5 μηνων πριγκίπισσα μου σε ενα 2αρι 50 τμ, με 1 υ/δ τωρα θα σε προκαλέσω σε αυτα τα 50τμ να χωρέσεις : 1 παρκοκρεβατο, 1 καροτσι, 1 καρεκλακι φαγητού, 1 καναπε 3θεσιο γωνια , ενα τραπεζι φαγητου για μεγαλους, 1 τραπεζι φαγητου για μικρους, 1 πολυμορφηκη κουνια ενα διπλο κρεβατι, πλυντήριο και οτι αλλο εχει ενα νοικοκυριό, φανταζομαι οτι δυσκολεύεσαι κάπως ε; Η απάντηση μου στο ερωτημα σου ειναι οτι προτιμώ σε free time να εχω λιγο χρονο για μενα (και δεν εννοω περιποίηση εννοω ΚΟΙΜΑΜΑΙ ή λιγο χρονο μαμα-μπαμπά ;) Το σπίτι ειναι πάντα ένα χάος απο αντικείμενα, καθαρό μεν αλλα για να πας απο την κουζίνα στο σαλόνι και να μην κοπανήσεις κάπου (συνήθως στο μικρό δαχτυλάκι του ποδιού) είναι ακατόρθωτο !!! Η αλήθεια είναι οτι δεν με νοιάζει καθόλου η ακαταστασία, ειδικά οταν σκέφτομαι οτι αν τα μαζέψω τώρα σε μια ώρα θα είναι πάλι το ίδιο,εδώ να προσθέσω οτι ο άντρας μου είναι σαν 6 χρονών παιδάκι, για να βάλει κάτι στη θέση του πρέπει να το πεις τουλάχιστον 3 φορές!!
Συμφωνω με τη Βούλα. Το σπιτι μου ειναι συνεχώς αστα βράστα και δε φταίει το παιδί, δεν ειναι ατακτο απλά εγω δεν ειμαι απο εκείνες που δεν θα κοιμηθούν το βραδυ πριν τακτοποιήσουν το σπίτι!
αχ ποσο ανακουφιστηκα.ηταν σαν να ακουγα εμενα.κ εμεις ειμαστε χαος συνεχως.εχω 2 παιδια 4 χρονων κοντευει και 15 μηνων.και να συμμαζεψω αυτο κραταει λιγες ωρες.ειμαι και εγω ομως ακαταστατη το παραδεχομαι.θα βγαλω ενα ρουχα και θα μεινει καποιες ωρεες εκει που θα το εχω πεταξει.αλλα δεν μπορω και να παθω αγχος για να ειναι το σπιτι παντα στην εντελεια.σαμπως θα κερδισουμε κανα βραβειο??αυτες που τα σπιτια τους ειναι παντα εκθεσιακο πιστευω συμβαινει η γιατι δεν αντεχουν να ζουν σε ενα ακαταστατο χωρο και συνεχως μαζευουν η γιατι εχουν χερια γυρω τους που βοηθανε και εννοω γιαγιαδες κτλ.η τα κρατανε οι γιαγιαδες σπιτι τους και ετσι το δικο τους σπιτι δεν χαλαει.παντως προτιμω να χαιρομαι τα παιδια μου και ας ειναι ολα μπαχαλο παρα να παθω αγχος με τα ντουβαρια.φιλια πολλα.
Εγω ανηκω στην πρωτη κατηγορια!!! Αυτο βεβαια ειναι πολυ κουραστικο αλλα δεν μπορω αλλιως! Με ανοχλει η ακαταστασια αφανταστα! Με τη μεγαλη μου εχουμε εναν κανονα να μαζευουμε το παιχνιδι που επαιξε κ μετα να βγαζει το επομενο κ προσπαθω να τη μαθω να παιζει κ στο δωματιο της οχι μονο στο σαλονι. Με λιγα λογια δεν αφηνω παιχνιδια στο σαλονι ( τουλαχιστον οχι πολλα) κ το μοτο " χαος στο σπιτι αλλα τα παιδια φτιαχνουν αναμνησεις " δεν μου πολυαρεσει! Κ εγω μικρη επαιζα πολυ στο δωματιο μου ( χωρις να μου το εχει επιβαλλει κανενας) γιατι σεβομουνα το προσωπικο χωρο των γονιων μου κ τα δικα τους αντικειμενα!! Ετσι θελω κ τα παιδια μου να μαθουν οτι ο προσωπικος τους χωρος ειναι το δωματιο τους κ ας τον εχουν οπως θελουν.. Ομως το σαλονι κ η κουζινα θελω να ειναι στην πενα!!!! Κ θελω ο συζηγος μου γυρνοντας πτωμα απο τη δουλεια να βρισκει ενα σπιτι περιποιημενο κ οχι βομβαρδισμενο κ να παραπαταμε στα παιχνιδια! Τι να κανω το εχω κολλημα!! Βεβαια τωρα εψω εναν μπεμπακο 5 μηνων οποτε μεχρι περιπου να παει κ αυτος τριων/τεσσαρων χρονων θα εχουμε παιχνιδια κ του κοσμου τα μπιχλιμπιδια στα ποδια μας
τρομερο το βιντεακι!!!!Νομιζα οτι μιλαγα εγω!!!!Νομιζω οτι το θεμα ειναι το σπιτι να ειναι καθαρο απο μικροβια οσο γινεται και αν ειναι παρανταλιασμενο λιγο, ε καλα δεν πειραζει, δεν χαθηκε και ο κοσμος!!!Παντως προτιμω να δινω βαση σε πετσετες σεντονια καθαρα, τουλετα απολυμανση και κουζινα παρα στα μικρα παιχνιδακια η παππουτσια που ειναι διασκορπισμενα απο δω και εκει....Οσο για τα παιχνιδια καθε εξαμηνο κανω...καθαρισμο![οχι δοντιων χα χα].Απλως παιρνω 2 σακουλες σκουπιδιων πεταω οτι ειναι σπασμενο και τα μικρουλικα φτηνα, αυτα του σουπερμαρκετ, τα ψιλολογια που τα αγοραζουμε στα παιδια μας, να μην αρχισουν την μουρμουρα....αυτα!Τωρα που μεγαλωνει ο μεγαλος μου γιος μπαινουμε στην φαση των ηλεκτρονικων και της προεφηβειας και σιγα σιγα βαραω παλαμακια, τουλαχιστον θα ξεφορτωθουμε τα λουτρινα!!!!Παντως τα παιχνιδα που ειναι σε καλυτερη κατασταση και δεν τα παιζουν πια γιατι μεγαλωνουν, τα δινω σε κανα φτωχο παιδακι μαζι με τα ρουχα που δεν μας κανουν!!!Πιστεψτε με αν το κανετε αυτο θα δειτε την χαρα τους να ειναι πιο μεγαλη απο τα δικα σας παιδια οταν τους παιρνετε καποιο δωρο!!!
Προσπαθώ να είναι σε καλή κατάσταση! Αλλά δεν με πιάνει υστερία όταν υπάρχουν παιχνίδια γύρω. Στην αρχή με ενοχλούσε πολύ, αλλά έχω πια συνηθίσει! Επειδή εργάζομαι, έχω οργανώσει το χρόνο μου οπότε κάθε στιγμή έχω κάτι να κάνω! Ε, στην τελική παιχνίδια είναι δεν είναι σκουπίδια! Αν και πολλές φορές τα μαζεύω με το φαράσι! Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να είναι καθαρά κυρίως το μπ άνιο!
Ανήκω στην πρώτη κατηγορία και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Πως το πετυχαίνω αυτό. Όταν τα παιδιά τελειώνουν με ένα παιχνίδι το μαζεύω αμέσως. Αυτό απαιτεί όλη την ώρα να είσαι από κοντά και είναι σχετικά κουραστικό, όμως δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά,με ενοχλεί πάρα πολύ το χάος, με αποδιοργανώνει και με εκνευρίζει. Κάθε βράδυ εαν δεν είναι όλα στη θέση τους δεν μπορώ να κοιμηθώ. Βέβαια είναι αρκετά ενοχλητικό για την οικογένεια μου να είμαι τόσο τακτική και να τους το επιβάλω και φυσικά κανέναν άλλο, πλην εμού, δεν τον ενδιαφέρει εάν το σπίτι είναι τακτοποιημένο ή όχι.
Ειμαι ακριβως σαν εσενα! Καθαρο μεν, παιχνιδια παντου δε! Ομως διαβασα αυτο και σας το στελνω: Το κείμενο που κάνει το γύρο του διαδικτύου, είναι η φωνή της μέσης γυναίκας, της μέσης νοικοκυράς. Είναι η φωνή της μέσης μανούλας, που θέλει να τα κάνει όλα τέλεια. Προσπαθεί, προσπαθεί αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι το πιο σημαντικό και το πιο υγιές είναι να είναι εντάξει με την οικογένειά της και το σπίτι ας μείνει λίγο πιο πίσω. Δεν έγινε και τίποτα αν δε είναι λαμπερό! Απολαύστε το! «Τα βρώμικα πιάτα αποδεικνύουν ότι μαγειρεύω και ταΐζω την οικογένειά μου. Τα γεμάτα δοχεία απορριμμάτων σημαίνουν οτι καθαρίζω μετά από ότι έχει βρωμίσει. Τα ακατάστατα πατώματα σημαίνουν ότι άφησα τα παιδιά μου να διασκεδάσουν! Ο σωρός απο ρούχα για σιδέρωμα σημαίνει ότι κρατώ την οικογένειά μου με καθαρά ρούχα. Μπάνιο μέσα στα νερά σημαίνει ότι λούζω τα παιδιά μου! Η σκόνη στα έπιπλα δείχνει ότι προτίμησα να παίξω μαζί τους από το να πιάσω το ξεσκονόπανο. Ετσι την επόμενη φορά που μπαίνετε μέσα το σπίτι μου και βλέπετε «ακαταστασία» σκεφτείτε δύο φορές προτού με κρίνετε! Εάν έρχεστε να μας δείτε , καλως να ορίσετε! Εάν έρχεστε να δείτε το σπίτι μου παρακαλώ κλείστε ένα ραντεβού πρώτα!». Και με εκφραζει και το υπογραφω !!!!!!!!
mazi sou voula!!!!!!!!!symfono se ola!!!!!!!!protimo na vlepo ta paidia mou xaroumena para pano se ena kanape na fovounte na katevoun kato mipos kai kanoun xalia to spiti!!!!!!!!!!!
Χμμμμ..πολλες φορες τα εχω σκεφτει αυτα αλλα...ποτε μου δεν μπορεσα να αφησω σκονη στα επιπλα(γιατι εκει ακουμπαει συνεχως ο γιος μου ),ποτε δεν αφησα νερα στο μπανιο (γιατι καποιος θα γλιστρησει),ποτε δεν αφησα απλυτα πιατα(θα μας φαν οι κατσαριδες),ποτε δεν αφησα ασιδερωτα για πολυ καιρο (δεν θα εχουμε τι να φορεσουμε),δεν θελω ψιχουλα στο πατωμα ουτε παντου σκορπια παιχνιδια .Τι κανω???Συμμαζευω κ καθαριζω παρεα με τον γιο μου που ειναι 15 μηνων.Ο μικρος τα βλεπει σαν παιχνιδι.Πολλες φορες μου παιρνει το ξεσκονοπανο κ κανει πως ξεσκονιζει.Στρωνουμε παρεα τα κρεβατια.Μαγειρευουμε μαζι κσι βαζουμε πλυντηριο.Τωρα ξερει να το βαζει μπρος!!!:)Κι ομως...το σπιτι μου δεν ειναι ποτε τζιτζι!!Ο μονος τροπος για να ειναι σενιο ειναι να λειπουμε διακοπες!!!:))))))
Ακριβως Elina και γω σαν εσενα! Το σπιτι μου αν διαβασες ειναι καθαρο αλλα ακαταστατο απο παιχνιδια! Αυτο που επικολλησα ηταν ενα αρθρο που μου εστειλε μια φιλη οταν της ειπα ποσα παιχνιδια ειχε ο καναπες μου και πως οτι και αν εκανα παλι τα ιδια. Δε λεει οτι εχω κατσαριδες, λεει οτι δεν προλαβαινω να πλυνω τα πιατα και εχω παλι απλυτα, χθες καθαρισα το μπανιο το βραδυ νερα παλι, χθες τελειωσα τα ασιδερωτα και σημερα με περιμενουν δυο απλωστρες παλι... Μονο οταν ημουν μονη μου σε ενα ΑΔΕΙΟ σπιτι, τα πραγματα ηταν στην εντελεια! Καθαριζω τα τζαμια (με "μικρη" βοηθεια γιατι της αρεσει) και σε μια ωρα εχουν μικρες δαχτυλιες.... εε αδιαφορω, δεν ειναι σκονη ειναι διακοσμηση......
Εχω δυο κορες 15 και 5 χρονων και ενα κανισακι.με την μικρη και το σκυλι τα καταφερνω.εχουμε εναν κανονα.για να παιξουμε ενα παιχνιδι,βαζουμε στη θεση το προηγουμενο κι ετσι αποφευγω το χαος.το δωματιο ομως της μεγαλης ειναι αλλη ιστορια...δυσκολο πραγμαη εεφηβεια!η αληθεια ειναι πως μ ενδιαφερει περισσοτερο να ειναι το σπιτι καθαρο κι ας ειναι λιιιγο ακαταστατο!
Ολίβια εγώ πιστεύω ότι μετά από πέντε χρόνια το μεγαλύτερο χάος το δημιουργούνε τα πολλά παιχνίδια .Μια λύση είναι τα κουτιά που μπαίνουν κάτω από το κρεβάτι της ικεας και τα αλλά στις αποθήκες Δεν αγοράζουμε πλέον αλλά χαζό παιχνίδια και προτιμάμε να μαζεύουμε τα λεφτάκια μας για θέατρο και για άλλους εξόδους μαζί με το παιδί.Τελος για το συμμάζεμα το κάνω συνέχεια εγώ απλά ένα τελευταίο που με ενοχλεί είναι τα πράγματα στο πάτωμα οπότε του έμαθα ότι αφήνει αρκετή ώρα παει για σκουπίδια.
Εχω δυο αντρακια, ο ενας 27 μηνων και ο άλλος 11 μηνων. Στο σπιτι μας επικρατεί η επιμελώς ατιμελητη κατάσταση. Στον πάνω όροφο που ειναι και το δωμάτιο τους υπαρχει μια μικρη ακαταστασία, την οποία θα φτιάξουμε και οι "3 μας" αφού ξυπνήσουν απο τον μεσημεριανό τους ύπνο. Στο καθιστικό που βρίσκεται στον κατω όροφο υπάρχουν πολυ λίγα παιχνίδια τα οποία διαλέγει κάθε φορα ο μεγαλος απο το δωμάτιο τους για να τα απασχολούν. Οταν τα βαρεθούν, τα βάζουμε στη θέση τους στο δωμάτιο τους και παίρνουμε αλλα. Οι χωροι τους, ειναι το δωμάτιο τους και ο κατω όροφος, κουζινοκαθιςτικοτραπεζαρια. Κατα την διάρκεια της μέρας βγάζω σκούπα, ο μικρός κυνηγά το καλώδιο και ο μεγαλος παίρνει το σουίφερ και κάνει οτι ξεσκονιζει. (Για τα παιχνίδια του παίρνει μωρομαντηλο και τα καθαρίζει ενα ενα!) Θέλω να ειναι τα παντα καθαρά λόγω οτι ο μικρός βάζει τα παντα στο στόμα του, ασε που γλύφει και το πάτωμα. Οταν ειμαστε στον πάνω όροφο,ενώ παίζουμε στο δωμάτιο τους, "πετάγομαι" ανα 5λεπτο στα γύρω δωμάτια και μαζεύω τα αμάζευτα. Οταν θέλω να σιδερωςω, οχι συχνά, βάζω την πορτα ασφαλείας στο δωμάτιο τους, ετςι ωστε να βλεπόμαστε και να μιλάμε μακρυα απο το σίδερο, και ενώ αυτα παίζουν, εγω σιδερώνω στον διάδρομο. Δεν εργάζομαι, δεν εχω βοήθεια απο κανέναν, μένω εξωτερικό, εχω ενα θεμα με την τάξη και την καθαριότητα (αλλα το κρύβω). Βεβαια δεν ασχολούμαι καθημερινά με το μαγείρεμα που το θεωρώ "πολυ μανίκι" και το βράδυ που εχουν παει ολοι στα δωμάτια τους και αν υπαρχει ανάγκη ρίχνω ενα μικρο συμμάζεμοσφουγγαρισματακι. Βασικά το έχουμε σαν παιχνίδι το συμμάζεμα. Βεβαια ο μικρός ενώ στην αρχή ειναι συνεργάσιμος μετα μας τα ανάποδο γυρίζει αλλα παιχνίδι χωρίς κανόνες ειναι αυτο! Η πλακα ειναι οταν βλεπει ο μεγαλος ενα ψίχουλακι το οποίο μου το δείχνει και μετα το πηγαίνει στα σκουπίδια. Το παιδια μιμούνται και παρατηρουν τα παντα. Ποτε δεν εχω πει "μη, θα λερωθεις", "μη, θα κανεις σκουπιδακια" ´η "καθάρισε το". Ουτε και θα χάσω χρόνο απο τη ζωη των παιδιών μου επειδη λερωθηκε ο καναπές και πρέπει ΤΩΡΑ να το καθαρίσω! Ολα γίνονται και ολα θέλουν τροπο.
Εντάξει το ομολόγω "ειναι στην τρίχα και ειμαστε καλα!".
Οσο και να μαζέψω, όσο και να οργανώσω το χάος επιστρέφει.
Κι εμείς πάντως στην πρώτη κατηγορία ανήκουμε...με μια φράση "γεφύρι της Άρτας"....χαχα...και το θεϊκό είναι πως όταν είναι στην τρίχα δεν έχουμε επισκέψεις και όταν γίνεται ο χαμός πάντα κάποιος θα χτυπήσει το κουδούνι...αυτό που μας σώζει είναι πως μένουμε στον 3ο όροφο χωρίς ασανσέρ οπότε προλαβαίνουμε να τσουβαλιάσουμε κάτι μέσα σε κανά δωμάτιο...όχι τίποτε άλλο μην έχουμε και ατυχήματα λόγω παιχνιδιών!!!
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΜΑΖΕΜΕΝΑ -ΑΜΑΖΕΥΤΑ.. ΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΑ ΚΑΤΩ ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΤΕΧΩ...ΤΑ ΚΟΙΤΑΩ ΜΕ ΜΙΣΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΒΑΖΩ ΣΚΟΥΠΑ... ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ...ΑΣΤΑ.. ΑΝΑΛΟΓΩΣ -ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ
KAI EGW STHN OMADA ANW KATW ANHKW..EXW ENA MPEMPI MWLIS 8 MHNWN KAI PAROLO POY DEN PERPATAEI AKOMA KALA OLO TO SPITI EINAI MESA STA PAIXNIDIA...ASE POU OLA TA EPIPLA M TA EXW BGALEI..DEN ME NOIAZEI OMWS KA8OLOY...OPOIOS ERXETAI STO SPITI M GIA TON MPEMPI AS ER8EI,,OPOIOS ERXETAI GIA TO SPITI POTE TOY MHN ER8EI!!!
Xaxaxa pethana me ti foni stroumfaki!!Mia apo ta idia kai emeis Oliviaki..zoume se ena monimo xaaaaoooossss...de variesai,arkei na pername kala....filia apo Deutschland...