Ότι μου πήρε ο Θεός, μου το έστειλε ξανά πίσω!

H ιστορία της Μόσχας

Επιτελους θα σας πω και εγω τη δικη μου ιστορια!

Με λενε Μοσχα και ειμαι 28 χρονων…. οσο θυμαμαι τον εαυτο μου, αυτο που ηθελα να γινω ηταν παντα μια ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ με πολλα πολλα παιδακια! Αγαπω πολυ τα παιδια για αυτο και σπουδασα βρεφονηπιαγωγος (ασχετο που δεν το εξασκω γιατι δυστυχως… τσαμπα σπουδαζεις!!!).

Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι 12 χρονια. Τα 3 απο αυτα παντρεμενοι!! Μολις η σχεση μας αρχισε να βαδιζει προς το γαμο, ηξερα οτι αυτος ο ανθρωπος θα ειναι ο πατερας των παιδιων μου! Και τσουπ ερχεται το χαρμοσυνο γεγονος!!!! Καθυστερηση, χοριακη θετικη, πανευτυχης κτλ!!!

ΤΕΠ 01/04/2009

ΠΗΤ 29/12/2009

Ολα ηταν τελεια, μια εγκυμοσυνη εξαιρετικη!!!

Ομως ο Θεος αλλιως τα σχεδιασε, δυστυχως!

Και φτανουμε στις 29/12/2009, ξεκιναμε την υπεροχη καισαρικη (λογω σακχαρου χρειαστηκε να προχωρησουμε σε καισαρικη) γινεται η επισκληριδιος και περιμενω να δω το αγορακι μου! Ακουω τον παιδιατρο που ελεγε «Τι μεγαλο παιδακι ειναι αυτο;;» Γεννηθηκε 3580 kg και 56 Cm. Τον ειδα για 10 δευτερολεπτα! Δεν ηξερα ομως οτι θα ηταν και τα μοναδικα!!

Το αγορακι μου επασχε απο συνδρομο πνευμονικης δυσχερειας (το οποιος δυστυχως δεν φαινεται στο προγεννητικο ελεγχο) και εζησε μονο 10 ωρες….

Εσφιξα τα δοντια και κοιταξα μπροστα, δεν μπορουσα να αφησω τον εαυτο μου και τον αντρα μου να καταρρευσουμε! Επρεπε να ειμαστε πολυ δυνατοι αν και ηταν πολυ δυσκολο…. Παει αυτο, ηταν μια ασχημη στιγμη στη ζωη μας που δεν θα ξεχασω ποτε οσα χρονια κι αν περασουν!

Παμε 3 μηνες μετα…. εγκυος για δευτερη φορα…. πολυ γρηγορα βεβαια!

ΤΕΠ παλι 01/04/2010

ΠΗΤ 29/12/2010

Αρχιζω παλι απο την αρχη!!!

Ο Θεος αυτο που μου πηρε μου το στελνει ξανα πισω….

Εξωτερικα απιστευτα χαρουμενη, εσωτερικα ενα τεραστιο αγχος!!!

Και περναγαν οι μηνες και μαθαινω οτι περιμενω παλι αγορακι!!!! Δεν το συζητω οτι ειχα γινει ενα με τα Θεια… ολο προσευχες, ολο παρακαλια, δεν μπορει, λεω, καποιος θα με ακουσει!

Γεννησα στο Αλεξανδρα ξανα με τον ιδιο γυναικολογο (ο δευτερος πατερας μου, μας στηριξε οσο κανεις αλλος).

Κανω εισαγωγη 22/12 για να κανω 2 ενεσεις κορτιζονης για ενδυναμωση των πνευμονων (προληπτικα), στις 23/12 το πρωι ερχεται ο γιατρος μου μαζι με ολο το team που θα παραβρισκεται στο χειρουργειο. Ηθελαν να με γνωρισουν διοτι η δικη μου περιπτωση στα νοσοκομεια ονομαζεται Πολυτιμη Κυηση! Και αυτο επειδη επελεξα το ιδιο μερος και τους ιδιους ανθρωπους για να γεννησω!

Με εξεταζουν, αλλα ο μικρουλης μου ηθελε να κανει Χριστουγεννα μαζι μας και οχι μεσα στη κοιλια! Μου ειχε σκισει το σακο και εχανα υγρα!!!! Βουρ στο χειρουργειο!!!

Στις 17:00 μμ βλεπω με ματια γεματο δακρυα ενα πανεμορφο αγορακι 2890 kg και 50 cm!!! Τα ματακια του ελαμπαν και τα δικα μου ετρεχαν σαν νερο!!! Το βλεμμα του ελεγε τοσα! Σαν να μου ελεγε μανουλα ηρθα παλι και θα μεινω!!! Δεν τον αφηνα να μου τον παρουν απο την αγκαλια μου, με εραβαν και εγω κοιταγα τον μικρο μου αγγελο! Ενιωθα γεματη, ενιωθα οτι η καρδια μου θα σπασει απο ευτυχια!

Ηταν επιτελους αληθεια, εγινα μανουλα και δεν το αλλαζω με τιποτα στο κοσμο. Ειναι ο λογος που ζω και αναπνεω, που υπαρχω!!! Μονο γι αυτους τους 2 αντρες μου!!!!
Ο μικρος μου ειναι τα παντα για εμας, γεμισε το σπιτι μας απο χαμογελα και ευτυχια!!!!
Σε ευχαριστουμε πολυ που ηρθες στη ζωη μας, σε λατρευουμε!!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com