Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται…
Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται…
μαμά Νικολέτα
Ξεκινάς τη ζωή σου με τα άπειρα συμπεράσματα (λανθασμένα τις περισσότερες φορές), αλλά τα συναντάς στην ενήλικη ζωή σου και τα δικά σου τα παιδιά.
Ξεκινάς με τον άνθρωπο σου μία καινούρια ζωή…
– Α! Εσείς εντάξει είστε…. κάνατε το σπίτι σας, μια χαρά! (υπονοώντας ότι τα βρήκες έτοιμα;;;)
– Ε…. ναι, ότι μπορούμε κάνουμε (ενώ στην πραγματικότητα θέλεις να πεις »ναι, αλλά όταν εσύ πήγαινες κάθε ΣΚ εκδρομή και κάθε μέρα για καφέ, εγώ έβλεπα τις φίλες μου στο σπίτι για οικονομία ώστε να αποκτήσουμε όλα αυτά»).
Μετά έρχεται η εγκυμοσύνη…
– Α! Πήρες πολλά κιλά, δεν προσέχεις… (υπονοώντας ότι είσαι ήδη κακιά μαμά που δεν προσέχεις το παιδί σου)
– Εεεεεεε…. (προλαβαίνεις μετά βίας να ψελλίσεις) μα πήρα μόλις 7 κιλά… (τις περισσότερες φορές δεν το ακούει καν!)
Γεννιέται το παιδί
– Α! Το δικό σου παιδί είναι εύκολο, κοιμάται μόνο του ενώ το δικό μου… μόνο αγκαλιά
– Ναι, αλλά εγώ έμεινα πολλές νύχτες άγρυπνη για να το πετύχω με υπομονή…
ή
– Α! το παιδί σου κοιμάται από τις 9; Τι τυχερή! Εμένα ποτέ πριν τις 12
– Ναι, αλλά εμένα ξυπνάει από τις 6 ενώ το δικό σου στις 10… (τελικά το παιδί της κοιμάται περισσότερο).
Αργότερα….
– Α! Το παιδί σου τρώει σπιτικό φαγητό; Τι τυχερή! Το δικό μου όχι
– Ναι, αλλά εγώ δεν του δίνω μπισκότα και πατατάκια λίγο πριν το φαγητό, ούτε όταν δεν τρώει του λέω να φάει έστω ένα κρουασάν… (κι εγώ του δίνω λιχουδιές αλλά τη σωστή ώρα)
Έρχεται η ώρα να πας σε πάρτι, το παιδί σου βγάζει δόντια και δεν κοιμήθηκε το μεσημέρι οπότε έχει γκρίνια.
– Αχ! (εδώ το α! γίνεται αχ! γιατί σε λυπάται…) το παιδί σου είναι πολύ γκρινιάρικο (φυσικά η ευθύνη πέφτει πάλι πάνω σου… εκεί τι να πεις και τι να εξηγήσεις που το παιδί σου είναι από τα πιο ήσυχα…)
Τα συμπεράσματα βγαίνουν εύκολα αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Συνήθως υπάρχει πίσω από όλα αυτά μία μαμά (και μπαμπάς) που προσπάθησαν και προσπαθούν πολύ να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Δεν είναι κακό να κρατάμε τις κακοπροαίρετες σκέψεις για τον εαυτό μας….
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μαμά δύο αγοριών 5χρονών.Δεν με πειράζει να μου πουν την γνώμη τους ή να με βοηθήσουν σε κάτι που με δυσκολεύει. Με ενοχλεί όμως το ύφος όταν στα λένε και σε κάνουν να νιώθεις άχρηστη .
Εγω παλι μανουλες μου γλυκες δεν δηλωνω ενοχη για τιποτα (αντιλαμβανομαι βεβαιως πως η λεξη χρησιμοποιειται ειρωνικα) ..ναι, εχω ενοχες που καποιες φορες η δημοκρατια εξαφανιζεται απο το σπιτικο μας (λιγες ευτυχως) αλλα ξερω πως με την αγαπη και την αφοσιωση που οι περισσοτερες περικλυουμε τα παιδακια μας καποια στιγμη θα συλλεξουμε κι εμεις τους καρπους των προσπαθειων μας φτιαχνοντας καλους ανθρωπους. Ουτε εμενα ειναι ευκολα στο φαι..οκ..το παλευω αρκει ν μη τους λειπουν στοιχεια απ τον οργανισμο. Κι εγω δωροδοκω οταν χρειαζεται..ουυυυυ..και καθολου δεν μετανοιωνω τις φατσουλες λατρειας οταν παιρνουν τη λιχουδια..κι εγω παθαινω κρισης πανικου και αυτολυπησης και απογνωσης και κυκλοφορω με κοτσιδα για μερες και ισως παραμελω λιγακι και τον αντρα μου και και..δεν ειμαι τελεια σε τιποτα απο αυτα..σε ενα ομως ειμαι καλη..ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ..δεν αδιαφορω για τους γυρω..οταν μου ζητηθει η αποψη μου και η συμβουλη μου θα τη δωσω..κι αν ποτε επεσα στη λουμπα και ειπα πρωτη τη γνωμη μου θελω να πιστευω πως ειχα το τακτ του ομορφου τροπου να πω τη γνωμη μου η να εκφρασω την απορια μου..
Έτσι ακριβώς χρυσή μου...
Ενα θα πω για αυτους/αυτες που εχουν αποψη για ολα: GET A LIFE!!!!!!!!!!!
Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις!! Κι ένα πράγμα επειδή μου συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα ο μικρός μου πιθανόν πέρναγε κάποια φάση κι ήταν πάρα πολύ γκρινιάρης!! Μα πάρα πολύ!! Αφού δεν υπήρχε μέρα που να μην βάλω τα κλάματα στην απελπισία μου όταν έμενα μόνη μου!! Και με κοιτούσαν με ένα βλέμμα όλο οίκτο, άκουγα που έλεγαν την καημένη θα την τρελάνει, μέχρι κι ότι πρέπει να το πάω σε ειδικό μου είπαν!!! Το παιδί μου εδώ και 4 μέρες είναι όπως ήταν πάντα! Ήρεμο και πάντα με το γέλιο του!! Δε ξέρω τι ήταν αυτό που τον είχε μεταλλάξει έτσι... αλλά στο σπίτι μας εμείς τα πάμε τέλεια!! Δεν πα να λένε!!
Νομίζω ότι όλες μας έχουμε πέσει κάποια στιγμή σε αυτή την παγίδα... Κι εγώ δεν το κρύβω ότι έχω ζηλέψει τα παιδάκια που κάθονται στο τραπέζι να φάνε και δεν κουνάνε ρούπι μέχρι να αδειάσει το πιατάκι τους...Το δικό μου το ζουλάπι (η Φλώρα μου - 4 χρονών) εκείνη την ώρα θυμάται να χορέψει, να βάλει κοκκαλάκι στα μαλλιά να μην πέφτουν στο πρόσωπό της ενώ εγώ την έχω κάνει Χριστό από πριν να της τα πιάσω, να έχει τον νου της στο κουδούνι των από πάνω που χτυπάει, στην μύγα που πετάει ανέμελη έξω από το παράθυρό μας...και άλλα πολλά που κάνουν το φαί να διαρκεί...αιώνες... Το ιδανικό θα είναι να μην πέφτουμε σε αυτόν τον άδικο και αθέμιτο ανταγωνισμό, σκεπτόμενες βασικά πόσο διαφορετικό είναι το κάθε παιδί και πόσα ποικίλα ερεθίσματα υπάρχουν στο κάθε σπίτι...αλλά να προσπαθούμε συμβουλευτικά να δώσουμε και να πάρουμε το καλό από την κάθε μανούλα που σίγουρα έχει παλέψει για να καταφέρει κάτι....κόψατε την πάνα στους 10 μήνες? Εύγε....μαγκιά...έλα μωρέ να μου πεις κι εμένα πως θα μπορούσα να το κάνω...Κι όχι να υποστηρίξω ότι εμείς δεν την βάλαμε ποτέ... :-) Οι σχέσεις των μαμάδων είναι δούναι και λαβείν...συμβουλευτικές και υποστηρικτικές... Κι εγώ πάλεψα πολύ για να κοιμάται μόνη της, να αγαπάει τον προσωπικό της χώρο και το κρεβάτι της, να κόψει εν μία νυκτί την πιπίλα πριν τα 2α γενέθλιά της (αυτό είχε γίνει και προσωπικό μου στοίχημα!) και τόσα άλλα καλά... Όμως ναι...την δωροδοκώ όταν βιαζόμαστε να πάμε κάπου κι εκείνη θέλει να βάλει για χιλιοστή φορά την ίδια φούστα η οποία πρέπει να πλυθεί και κάποια στιγμή, σκαρφίστηκα ένα παιχνίδι για να τρώει μόνη της και να μην χαζεύει την ώρα του φαγητού (ξέροντας ότι στο σχολείο τρώει ΠΑΝΤΑ μόνη της και γρήγορα)...και κάνω ένα δωρό ατασθαλίες προκειμένου να περνάμε λίγο καλύτερα...Κι εγώ ακολουθώ την ίδια δημοκρατική διαδικασία με την Μαρία από την Καισαριανή: τώρα θα κάνεις αυτό γιατί το λέω εγώ... Αν υπάρχουν οι αψεγάδιαστες μανούλες ας μας δικάσουν εμάς τις κοινές θνητές...εγώ παραδίνομαι άνευ όρων... Να χαιρόμαστε τα αγγελούδια μας που γεμίζουν τον κόσμο μας!!!
αχ....αχ...τι λες τώρα...και να τα λένε με ένα χαρακτηριστικό τόνο φωνής..."ακόοοοοοοομα δεν κόψατε τις πάνες??εμείς τις κόψαμε πανεύκολα!"... "δεν πίνετε πια γάαααααλα?εμείς απαραίτητα πρωί και βράδυ" κλπ κλπ κλπ ή ακόμα... "αχ εσείς κοιμάστε νωρίς ε???" και διάφορα άλλα....συμφωνώ ότι κάθε γονιός καμαρώνει το παιδί του , αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό...όταν ακούω τέτοια "κουμπώνωμαι" και νιώθω υπό καθεστώς λογοκρισίας γιατί είμαι τόσο κακιά μαμά ενώ η συνομιλίτριά μου η σούπερ ντούπερ γουάου μαμά... ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΩΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΛΑΘΗ, ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΟΥΠΕΡ ΝΤΟΥΠΕΡ ΜΑΜΑ!!!!!ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΩ ΠΑΛΕΨΕΙ ΠΟΛΥ, ΔΕΝ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ!!!ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΕ ΟΟΟΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ, ΣΟΥΠΕΡ ΝΤΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΜΗ!!!
Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις!μεχρι και για τα ψέματα που λενε τα παιδια τους το δικαιολογούν ως "φαντασία" και μιλάμε για παιδια 7-8 ετών.και όχι για παραμυθακια αλλα για ψέματα που φέρνουν σε δύσκολη θέση το δικο μου το παιδι.πανε κάτσε κυρά μου και μήλα στο παιδι σου και ασε με εμένα στην ησυχία μου.
Συγνώμη για τα ορθογραφικά...
Bravo Olivia! Orea ta egrapses, etsi einai! Otan to diabaza xamigelousa Kai kounousa to kefalh mou!
Το κείμενο δεν είναι δικό μου, είναι της μαμάς Νικολέτας!
συμφωνω με οσα λετε κοριτσια.σκεφτειτε ομως ποσες φορες μπορει κ σεις να εχετε πει αναλογα πραγματα οχι απαραιτητα κακοπροαιρετα.πχ εμενα οι μικρες μου κοιμουνται καθε βραδυ στις 9:30 χωρις να κανω απολυτως τιποτα.απλα τις βαζω στην κουνια κ απλα κοιμουνται.τα παιδια κ των δυο αδερφων μου κοιμουνται στις 12 κ παραπανω.μια φορα που το συζηταγαμε τους λεω εμενα κοιμουνται στις εννιαμιση.εμας στις 12:30.κ γω σκεφτηκα διαφορα αλλα κ αυτες το ιδιο.η μια με ρωτησε τι κανω γιατι αυτη τα χει παιξει κ διεκρινα κ μια ζηλεια (με την καλη εννοια) στη χροια της φωνης της.δεν το παρεξηγησα.θελω να πω οτι κ μεις χρειαζεται να σκεφτομαστε οτι δεν ειναι παντα κακοπροαιρετο κατι που λεει ο αλλος.μπορει απλα αυτο να γνωριζει απο τις δικες του εμπειριες κ αυτο να λεει.το ιδιο κανουμε κ μεις.η κακοπροαιρεση εχει δυο πλευρες.εγω νιωθω πως αν ειμαστε εμεις θετικοι κ με ανοιχτη καρδια θα ακουσουμε κ το διαφορετικο χωρις να μας ενοχλησει (εκτος κ αν ειναι κατι ακραιο),
Καλησπέρα! Είμαι η Μαρία, μαμά του 8χρονου Βαγγέλη και της 5χρονης Αθηνάς. Πριν απολογηθώ για τις πράξεις μου θα σας πω ένα: Οταν έφυγα από το μαιευτήριο, είχε τελειώσει το φυλλάδιο με τις οδηγίες χρήσης του παιδιού και δεν μου το έδωσαν. Έτσι, έκανα λάθη, πολλά λάθη. Εδωσα τον γιο μου πιπίλα που την έκοψε πολύ εύκολα, ένα μήνα πριν κλείσει τα τρία του χρόνια. Στην κόρη μου δεν έδωσα και έβαλε το δάχτυλο στο στόμα, με αποτέλεσμα να είναι τώρα σαν κουνελάκι και να χρειαζόμαστε ορθοδοντικό. Τα παιδιά μου είναι τα πιο δύσκολα παιδιά του κόσμου στο θέμα "φαγητό". Τρώνε ελάχιστα φαγητά και αυτά με σκάνε μέχρι να τα φάνε. Εργάζομαι και με τρώνε καθημερινά οι τύψεις γιατί τα παιδιά μου είναι περισσότερες ώρες με την γιαγιά και τον παπού (με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό). Κάποια βράδυα, κοιμούνται χωρίς να πλύνουν τα δόντια τους. Κάποια άλλα επίσης, η μικρή έρχεται στο κρεβάτι μας γιατί φοβάται. Έχω δωροδοκήσει τον γιο μου, πως αν πάρει "άριστα" για μια εβδομάδα συνεχόμενα στην ορθογραφία, θα του αγοράσω lego (μικρό - μην φανταστείτε). Τι άλλο; Α ναι. Μερικές φορές τους βάζω hemo στο γάλα. Με τουμπάρουν με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά. Εκνευρίζομαι όταν τσακώνονται μεταξύ τους και γίνεται κόλαση. Οταν είμαι κουρασμένη, ακολουθώ δημοκρατικές διαδικασίες στο σπίτι του στυλ: Θα κάνεις αυτό που λέω εγώ, τώρα. Και μετά νιώθω τύψεις. Υπάρχουν φορές που παρακαλάω να έρθει να τα πάρει κάποιος για ένα απόγευμα για να ηρεμήσω λίγο. Παρ' όλα αυτά, δεν έχει υπάρξει ούτε ένα τέτοιο απόγευμα όσα χρόνια είμαι μαμά. Στα μόνα θέματα που έχω σταθεί "βράχος" είναι δύο: Δεν δέχτηκα ΠΟΤΕ
Δεν δέχθηκα ΠΟΤΕ το "πέφτω κάτω και χτυπιέμαι για να μου κάνεις αυτό που θέλω" και το "δεν θέλω να φορέσω ζώνη στο αυτοκίνητο". Σίγουρα έκανα κι άλλα που τώρα τα ξεχνώ. Και τώρα, όλες οι τέλειες μαμάδες με τα τέλεια παιδιά, μπορείτε να με δικάσετε.
Λοιπόν δικάστε με και μένα. Γιατί δεν είμαι και εγώ μια τέλεια μαμά. Γιατί η κόρη μου με θέλει στο πλάι της να κοιμηθεί. Γιατί το καλοκαίρι τα παιδιά μου κοιμούνται στις11,30. Γιατί είναι πολύ δύσκολα στο φαγητό όσες προσπάθειες και αν έχω κάνει να φάνε φακές και φασόλια. Γιατί τα παιδιά μου είναι ζωηρά άσχετα με το αν εβγαζαν δόντια ή όχι!!Γιατί... γιατί... γιατί... Δηλώνω Ενοχη!!!
Τα είπες πολύ ωραία! Συγχαρητήρια και μπράβο σου!!! Είμαι κι εγώ μια μαμά σαν εσένα και δεν το μετανιώνω στιγμή! Βλέπω τα παιδιά μου ευτυχισμένα κι αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή!!!
ta exw akousei arketes fores auta k polla alla.se niw8w toso polu!afinw omws tous kakoproairetous sti dustuxia tous!
ax...poso se katalavaino!!!!emena afth h ataka pou mou lene opote kratao agalia thn korh mou "aaaa...th mathate sta xerakia e???" den fantazesai pos kratiemai na mhn ths thn po....nai kyra mou...ego to paidi mou thelo na to exo agalia...exeis provlhma???mia mera h idia kurioula hthele na thn parei leei agalia thn mikrh kai den thn afisa profasizomenh pos molis efage kai mh vgalei kamia goulia pano ths!!!! :P
Δεν φτανει που αλλάζει το σώμα σου κ οι ορμονες σου τρελαίνονται στην εγκυμοσύνη...που τραβας τους πόνους της γεννας (αλλα τι λέω εσυ γεννησες εύκολα, λες κ μόνο του βγήκε)... που ξεπατώνεσαι όλη μερα κ κυκλοφορεις αναμαλλιασμενη με τις πιτζαμες κ θηλαζεις ανα τρίωρο....που μετα επιστρέφεις στη δουλεια κ τρέχεις ακόμα περισσότερο να καθαρίσεις, να μαγειρεψεις, να πλενεις, να σιδερωσεις...είσαι κ η κακιά μαμά που τα κάνει όλα λάθος...κ το χειρότερο ειναι ότι τα ακούς απο γυναίκες περισσότερο που έγιναν μάνες...άμα εχει κακιά μέσα του ο ανθρωπος τι να πεις...
μα πόσο δίκιο έχεις!!!!!!!
Υπάρχει βέβαια και το άλλο ....όλα τα καλά που έχει το παιδί σου (ευγενικό.φαγανό,γελαστό κ.τ.λ) ειναι γιατι τα κληρονόμησε απο μπαμπά , γιαγια κ.α.Ολα τα "κακα" που έχει, φταις εσύ, η μάνα, που δεν του τα μαθες σωστα και το καλόμαθες...
ΕΧΕΙΣ 100000000000000000 ΔΙΚΙΑ, ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΝΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!!!!
Ποσο δικιο εχεις !!!!!!!!!!!
απλα κλεινεις τα αυτια σου και δεν ακους.το τι εχω ακουσει δε περιγραφεται!καλα λεγανε οι παλιοι το παιδι και το σκυλι οπως το μαθεις ειναι!αν το μαθεις να τρωει φασολακια θα τρωει φασολακια αλλιως θα θελει σουβλακι!(καλα να φαει μια φορα σουβλακι δε παθαινει και τιποτα!μην νιωθεις ασχημα ολιβια και ο δικος μου εχει φαει σουβλακι!!!χαχαχα)αντι λοιπον ο καθε καλοπροαιρετος να καθεται και να σχολιαζει το τι κανει το παιδι και το τι οχι ας ασχοληθει με το δικο του.