Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται…
Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται…
μαμά Νικολέτα
Ξεκινάς τη ζωή σου με τα άπειρα συμπεράσματα (λανθασμένα τις περισσότερες φορές), αλλά τα συναντάς στην ενήλικη ζωή σου και τα δικά σου τα παιδιά.
Ξεκινάς με τον άνθρωπο σου μία καινούρια ζωή…
– Α! Εσείς εντάξει είστε…. κάνατε το σπίτι σας, μια χαρά! (υπονοώντας ότι τα βρήκες έτοιμα;;;)
– Ε…. ναι, ότι μπορούμε κάνουμε (ενώ στην πραγματικότητα θέλεις να πεις »ναι, αλλά όταν εσύ πήγαινες κάθε ΣΚ εκδρομή και κάθε μέρα για καφέ, εγώ έβλεπα τις φίλες μου στο σπίτι για οικονομία ώστε να αποκτήσουμε όλα αυτά»).
Μετά έρχεται η εγκυμοσύνη…
– Α! Πήρες πολλά κιλά, δεν προσέχεις… (υπονοώντας ότι είσαι ήδη κακιά μαμά που δεν προσέχεις το παιδί σου)
– Εεεεεεε…. (προλαβαίνεις μετά βίας να ψελλίσεις) μα πήρα μόλις 7 κιλά… (τις περισσότερες φορές δεν το ακούει καν!)
Γεννιέται το παιδί
– Α! Το δικό σου παιδί είναι εύκολο, κοιμάται μόνο του ενώ το δικό μου… μόνο αγκαλιά
– Ναι, αλλά εγώ έμεινα πολλές νύχτες άγρυπνη για να το πετύχω με υπομονή…
ή
– Α! το παιδί σου κοιμάται από τις 9; Τι τυχερή! Εμένα ποτέ πριν τις 12
– Ναι, αλλά εμένα ξυπνάει από τις 6 ενώ το δικό σου στις 10… (τελικά το παιδί της κοιμάται περισσότερο).
Αργότερα….
– Α! Το παιδί σου τρώει σπιτικό φαγητό; Τι τυχερή! Το δικό μου όχι
– Ναι, αλλά εγώ δεν του δίνω μπισκότα και πατατάκια λίγο πριν το φαγητό, ούτε όταν δεν τρώει του λέω να φάει έστω ένα κρουασάν… (κι εγώ του δίνω λιχουδιές αλλά τη σωστή ώρα)
Έρχεται η ώρα να πας σε πάρτι, το παιδί σου βγάζει δόντια και δεν κοιμήθηκε το μεσημέρι οπότε έχει γκρίνια.
– Αχ! (εδώ το α! γίνεται αχ! γιατί σε λυπάται…) το παιδί σου είναι πολύ γκρινιάρικο (φυσικά η ευθύνη πέφτει πάλι πάνω σου… εκεί τι να πεις και τι να εξηγήσεις που το παιδί σου είναι από τα πιο ήσυχα…)
Τα συμπεράσματα βγαίνουν εύκολα αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Συνήθως υπάρχει πίσω από όλα αυτά μία μαμά (και μπαμπάς) που προσπάθησαν και προσπαθούν πολύ να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Δεν είναι κακό να κρατάμε τις κακοπροαίρετες σκέψεις για τον εαυτό μας….
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μαμά δύο αγοριών 5χρονών.Δεν με πειράζει να μου πουν την γνώμη τους ή να με βοηθήσουν σε κάτι που με δυσκολεύει. Με ενοχλεί όμως το ύφος όταν στα λένε και σε κάνουν να νιώθεις άχρηστη .
Εγω παλι μανουλες μου γλυκες δεν δηλωνω ενοχη για τιποτα (αντιλαμβανομαι βεβαιως πως η λεξη χρησιμοποιειται ειρωνικα) ..ναι, εχω ενοχες που καποιες φορες η δημοκρατια εξαφανιζεται απο το σπιτικο μας (λιγες ευτυχως) αλλα ξερω πως με την αγαπη και την αφοσιωση που οι περισσοτερες περικλυουμε τα παιδακια μας καποια στιγμη θα συλλεξουμε κι εμεις τους καρπους των προσπαθειων μας φτιαχνοντας καλους ανθρωπους. Ουτε εμενα ειναι ευκολα στο φαι..οκ..το παλευω αρκει ν μη τους λειπουν στοιχεια απ τον οργανισμο. Κι εγω δωροδοκω οταν χρειαζεται..ουυυυυ..και καθολου δεν μετανοιωνω τις φατσουλες λατρειας οταν παιρνουν τη λιχουδια..κι εγω παθαινω κρισης πανικου και αυτολυπησης και απογνωσης και κυκλοφορω με κοτσιδα για μερες και ισως παραμελω λιγακι και τον αντρα μου και και..δεν ειμαι τελεια σε τιποτα απο αυτα..σε ενα ομως ειμαι καλη..ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ..δεν αδιαφορω για τους γυρω..οταν μου ζητηθει η αποψη μου και η συμβουλη μου θα τη δωσω..κι αν ποτε επεσα στη λουμπα και ειπα πρωτη τη γνωμη μου θελω να πιστευω πως ειχα το τακτ του ομορφου τροπου να πω τη γνωμη μου η να εκφρασω την απορια μου..
Έτσι ακριβώς χρυσή μου...
Ενα θα πω για αυτους/αυτες που εχουν αποψη για ολα: GET A LIFE!!!!!!!!!!!