Τι είναι αγάπη;
Τι είναι αγάπη;
Χρύσα
Γεννήθηκα πριν από 24 χρόνια σε μια πόλη του Έβρου. Οι μοίρες την ημέρα που γεννήθηκα μάλλον είχαν ρεπό, δεν εξηγείται αλλιώς… Μέχρι τα 6 μου ζούσα σε μια παντελώς διαλυμένη οικογένεια, άλλωστε και η δική μου προσέλευση στη ζωή έγινε κατά λάθος. Η μαμά μου ήταν μια από αυτές τις κοινές που κυκλοφορούν και ο πατέρας μου, αν και είχε οικογένεια δική του, έμπλεξε μαζί της και έτσι βγήκα εγώ.
Πέρασα τα καλύτερά μου χρόνια σε παγκάκια, σε σκουπίδια, στο σταθμό των τραίνων και ποτέ με την παρουσία της μαμάς μου. Αυτή ο μόνος λόγος για τον οποίον ζούσε ήταν για να τριγυρνάει δεξιά αριστερά με τον έναν και τον άλλον, πίνοντας και φυσικά με όποιον έβρισκε έκανε και παιδιά. Έτσι λοιπόν, η ζωή μου κυλούσε με πολύ ξύλο, βλέποντας πολλά, μην πηγαίνοντας σχολείο, ζούσα στην κυριολεξία μέσα στα σκουπίδια… Συγγενείς ανύπαρκτοι, γιαγιάδες παππούδες επίσης, μόνο κάποιοι γείτοντες κοντά στο σπίτι που υποτίθεται ότι είχαμε -ένα υπόγειο δηλαδή.
Όταν έγινα 5 ετών, η μαμά μου είπε ότι θα μου φέρει κάτι και εγώ έπρεπε να το προσέχω και αν δεν το πρόσεχα, θα με χτυπούσε και άλλο. Μου έφερε, λοιπόν, τον αδερφό μου, ο οποίος φυσικά γεννήθηκε και αυτός κατά λάθος. Από έναν άλλον μπαμπά. Βρέθηκα στα 5 να πρέπει να προσέχω ένα μωράκι, μην ξέροντας τι να το κάνω. Ήταν όμως τόσο όμορφο και γλυκό, πραγματικά σαν κουκλάκι και μέσα μου ένιωθα ότι έπρεπε να το προσέχω. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερνα αλλά το πέτυχα.
Κάποια στιγμή, όταν ήμουν 6, θυμήθηκε να παρέμβει μια κοινωνική υπηρεσία μετά από εισαγγελική παρέμβαση λόγω κακών συνθηκών ζωής.
Και έτσι βρέθηκε μια οικογένεια και μας υιοθέτησαν.
Όταν βρέθηκα πρώτη φορά στο καινούργιο μου σπίτι ήταν παλάτι… Για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της υιοθεσίας πέρασαν πολλαααααααααά χρόνια, αλλά αυτοί οι άνθρωποι ήταν πραγματικά υπέροχοι μαζί μας. Μου έμαθαν από την αρχή τα πάντα μαζί με τον αδερφό μου που ήταν μωρό, μάθαινα και εγώ στην ηλικία των 6 να μετράω, να τρώω σωστά, να μιλάω σωστά, να κάνω μπάνιο, τα πάντα.
Ήμουν έξι και δεν ήξερα τίποτααααα…
Όλα φαίνονταν τέλεια, μας λάτρευαν, απέκτησα μια καινούργια οικογένεια που ήταν υπέροχη. Δεν μου έλειπε τίποτα, όμως εγώ είχα και την παρακολούθηση της παιδοψυχολόγου, γιατί μετά από όλα αυτά που είχα ζήσει, είχα πολλές φοβίες, τρόμους… Η ζωή μου από τα 6 και μετά έμοιαζε και ήταν φυσιολογική, όπως όλα τα παιδιά είχα και εγώ τα πάντα: σπίτι, οικογένεια, φίλους, παιχνίδια, σχολείο. Παράλληλα μεγάλωνε και ο αδερφός μου.
Όμως πάντα ένιωθα ένα κενό μέσα μου, πάντα μου έλειπε κάτι, μάλλον η ανεκπλήρωτη αγάπη μέχρι τα 6.
Στα 15 έπαθα κατάλιψη, ξανά μανά ψυχολόγους, χάπια, πόνος, ιστορία, οι γονείς μου πάντα φρουροί δίπλα μου… Σε δυο χρόνια, έχοντας κάνει τη θεραπεία μου και φτάνοντας στα 17, έγινα όχι εντελώς καλά, αλλά τόσο καλά, ώστε να δώσω πανελλήνιες και ναι! Πέρασα! Σε λίγο καιρό θα είμαι δικηγόρος.
Όλα φαινονταν καλά, μέχρι που στα 20 μου, μαθαίνω ότι οι γονείς μου δεν τα πάνε καλά, γιατί ο μπαμπάς βρήκε κάποια άλλη. Φασαρίες, κακό και εγώ να αναρωτιέμαι «Δεν μου αξίζει μια φυσιολογική οικογένεια;«
Οι γονείς μου, λόγω του ότι είναι ανήλικος ο αδερφός μου και βάση της υιοθεσίας, δεν μπορούν να πάρουν διαζύγιο. Και όπως καταλαβαίνετε, ξανά οι παλιές αναμνήσεις στο προσκήνιο. Ξανά το ερώτημα «Γιατί πάλι εγώ σε μια διαλυμένη οικογένεια;» και φτου και από την αρχή, ψυχολόγοι, χάπια… Μέχρι και σήμερα.
Τα παιδιά τα λατρεύω όσο δεν φαντάζεστε… Νιώθω στερημένη από αγάπη, δεν ξέρω τι θα πει απόλυτη αγάπη προς τα παιδιά. Θέλω να κάνω πολλά παιδάκια όταν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος.
Θα μπορέσω όμως να τους δώσει όση αγάπη χρειάζονται, τη στιγμή που εγώ δεν ξέρω πως είναι να παίρνεις τόση αγάπη;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πρεπει να δεις τη θετική εξέλιξη της ζωής σου και να θεωρείς τον εαυτό σου ευλογημένο και τυχερό γιατί πολλά παιδιά με ανάλογες εμπειρίες δεν έχουν την κατάληξη τη δική σου.Συγχαρητήρια για το ότι σπουδάζεις, δείχνει ότι έχεις πολλά αποθέματα δύναμης μέσα σου. Θα σε συμβο'υλευα να στηρίξεις την ανάδοχη μητέρα σου γιατί κι αυτή σε στήριξε και σε περιέβαλε με αγάπη όταν τη χρειάστηκες.Ετσι θα έρθετε πιο κοντά και η σχέση σας θα γίνει πιο ουσιαστική.Όσο για την βιολογική σου μητέρα προσπάθησε να μάθεις τι την οδήγησε να ζει κατ' αυτό τον τρόπο για να μπορέσει να επέρθει ένα είδος κάθαρσης μέσα σου. Μετά από τόσες εμπειρίες θα γίνεις η καλύτερη μαμά του κόσμου.Καλά Χριστούγεννα!
Συγκλονιστική ιστορία. Πιστεύω πως και μόνο που αναρωτιέσαι θα το καταφέρεις. Το πρόβλημα είναι όταν υπάρχει αυτή η έλλειψη (κι ας υπήρχαν φαινομενικά καλές συνθήκες διαβίωσης) και δεν αντιλαμβάνεσαι ότι το φυσιολογικό είναι να επενδύεις και στο ψυχολογικό κομμάτι μιας οικογένειας. Πήγες σε ψυχολόγο, για να κλείσεις τα τραύματά σου. Αν κάποιος δεν το κάνει αυτό, μπορεί να συνεχίσει να ζει με τη λάθος πεποίθηση ότι αγάπη είναι κάτι αόριστο και άχρηστο και ότι αφού ζούμε και δεν πεθαίνουμε της πείνας είμαστε καλά. Εσύ, αγάπη μου, της κλείνεις τις πληγές του παρελθόντος. Άλλοι τις αφήνουν ανοιχτές για πάντα και τις κάνουν και στάση ζωής. Πολύ δύσκολο να ζεις με τέτοιον άνθρωπο. Εσύ δε μου δίνεις την εντύπωση ότι θα γίνεις τέτοια μάνα.
οκ συμφωνουμε οτι περασες τα πρωτα χρονια της ζωης σου οχι απλα δυσκολα, φριχτα. αλλα αυτα αλλαξαν! οπως λες κι εσυ πηγες σε μια οικογενεια που σε αγαπαει και με πολυ αγαπη εριξαν βαλσαμο στις πληγες σου... γιατι ενω σου προσεφεραν και τοση βοηθεια και αγαπη επικεντρωνεσαι στα ασχημα του παρελθοντος? γιατι γενικα επικεντρωνεσαι μονο στα ασχημα??? γιατι θεωρεις την κριση στο γαμο των αναδοχων γονιων σου ως δικη σου μοιρα? ολα τα ζευγαρια περνανε κριση αλλες σοβαροτερες αλλες πιο απλες. καποιες λυνονται καποιες οχι. αυτο δεν σημαινει οτι ακυρωνεται η αγαπη και η στηριξη που πηρες! απο οτι καταλαβαινω εισαι ευαισθητη και καποια σε εχουν τσακισει.... αλλα κατσε και σκεψου αλλιως και χρησιμοποιησε τα σαν οπλα οχι σαν χαρακιες!. δυναμωσε εσωτερικα. σκληρυνε. πες κι ενα thats life! δεν σου λεω λογια του αερα. ειμαι κι εγω πολυ ευαισθητη αλλα με το να κλαιω και να στεναχωριεμαι τι θα κερδισω??? μια φορα ζουμε και ειναι κριμα να περναμε τη ζωη μας μεσα στη στεναχωρια... ελπιζω σε ενα μεγαλο σου χαμογελο και σε μια καρδια γεματη αγαπη που να μην πικραινεται με τις αναμνησεις του παρελθοντος!!
Ακόμη εχω δάκρυα στα ματια . Σου εύχομαι να βρεις πραγματικά τον κατάλληλο και να κανεις παιδάκια που να τα αγαπησεις με όλο σου το ειναι τόσο εσυ όσο και ο σύντροφος σου. Το παρελθόν σβήσε το με μια μολυβια, δεν αξίζει να χαλιεσαι για οτι έγινε! Πανε αυτά εσυ προχωράς μπροστά κι αυτό εχει σημασία! Και μη νομίζεις οτι ειναι δύσκολο να ξεχάσεις τα παλιά, μια απόφαση ειναι ! Έτσι έκανα κι εγω και ειμαι ήσυχη στους κόλπους της δικής μου οικογένειας πια. Όσο για το διαζύγιο των γονιών σου πάρε απόφαση οτι αυτό ειναι δικό τους θέμα. Εσυ κρατα μόνο τα καλα! Αν τ'αφησουμε να μας πάρει από κατω, παει το χάσαμε το παιχνίδι! Καλή δύναμη! Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα να έρθουν για σένα!
Γεια σου, πολυ λυπάμαι για τα άσχημα παιδικά χρόνια...Κανένα παιδάκι δεν πρέπει να μεγαλώνει ετσι. Να είναι καλά οι άνθρωποι που σας υιοθέτησαν. Σχετικά με το διαζύγιο των γονιών σου θέλω να σου πω οτι προφανώς δεν έχει να κάνει με εσένα και δεν θα πρέπει να σε επιρρεάσει. Οταν ήμουν 15 χρονών θα στενοχωριομουν & θα νόμιζα οτι θα καταστρέφονταν η ζωή μου εάν χώριζαν οι γονείς μου. Τώρα όμως που είμαι 28 και έχω δική μου οικογένεια δεν μου καίγεται καρφί! Ας κάνουν ότι θέλουν αρκεί να είναι πολιτισμένοι & ευτυχισμένοι. Στήριξε όσο μπορείς την μαμά σου που από ότι καταλαβαίνω είναι το "θύμα" στο διαζύγιο αυτό αλλά κατά τα άλλα αποστασιοποιήσου... Κοίτα την υγεία σου και την ζωη σου! Και φυσικά θα αγαπήσεις και θα μπορέσεις να κάνεις μια ευτυχισμένη οικογένεια στο μέλλον! Εδώ ήσουν 6 ετώ και δεν ήξερες τίποτα όπως λες και έφτασες μετά απο κατάθλιψη να περάσεις στην Νομική...Εκεί θα κολλήσεις?? Καλή επιτυχία σε όλα!
Και μόνο το γεγονός ότι αναρωτιέσαι δείχνει ότι η στάση σου απένατι στο γονεικό ρόλο είναι υπεύθυνη. Προσωπικά θεωρώ ότι οι καλύτεροι άνθρωποι είναι οι πονεμένοι γιατί εκτιμούν καλύτερα κάποιες καταστάσεις και ανθρώπους. Δεν είσαι ο γονιός σου, είσαι εσύ και φυσικά δεν είσαι τέλεια αλλά κανένας δεν είναι.όσο όμως θα χεις τη διάθεση να χαράξεις την πορεία σου όπως επιθυμείς να μην ανυσηχείς, θα βάλει και ο θεός το χέρι του και όλα θα πάνε κάλα!!!
Χρύσα να είσαι σίγουρη ότι θα έχεις να δώσεις πάαααρα πολύ αγάπη! Και θα το κάνεις συνηδειτά.. Μέσα από τη δική σου οικογένεια θα μπορέσεις να σβήσεις αναμνήσεις κακές. Θα σου πρότεινα να διαβασεις και το βιβλίο του Ματθαίου Γιωσαφατ "Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνικλη οικογένεια" θα σε κάνει να καταλάβεις πολλά για σένα και τα πρώτα χρόνια της ζωής.. Σου εύχομαι καλή τύχη και να βρεις έναν γλυκό άνθρωπο να είστε για πάντα μαζί :)
Xρύσα όντως η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί σου....Είσαι ,ομως, δυνατή και συνεχίζεις!!Να είσαι σίγουρη ότι όταν έρθει η ώρα που θα κάνεις δική σου οικογένεια και αποκτήσεις παιδάκια ,θα έχεις πάρα πολύ αγάπη να τους δώσεις....Προχώρα και μακάρι να έρθουν πολύ καλύτερα κι όμορφα πράγματα στη ζωή σου!!!!
ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΜΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΨΥΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑ! ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΑΦΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΑ ΑΠΑΙΣΙΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΕΞΙ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΟΥ ΜΑΜΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ... ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΥΤΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ, ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ "ΤΥΧΗ"! ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ... ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ! ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΝΙΩΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΙΜΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ!
να εισαι σιγουρη πως θα βγεις νικητρια να εχεις πιστη και εχει οδηγο οτι υπαρχουν και χειροτερα και να προχωρας!!εισαι μαχητρια μπραβο σου
Οικογένεις διαλύονται κάθε μέρα...για πολλού λόγους...αυτό δεν σημαίνει πως εσυ δεν βίωσες αγάπη...κάποτε είχα ακούσει μια μαμά να απαντάει στην ερώτηση της υιοθετημένης κόρης της όταν η μαμά γέννησε το 2ο παιδάκι...''μαμά εγώ πως ήρθα στον κόσμο'' της είπε λοιπόν πως άλλα παιδάκια έρχονται απο την κοιλίτσα και πως εκείνη ήρθε απο την ΚΑΡΔΙΑ της μαμάς... και εσένα η οικογένεια που σε μεγάλωσε το έκανε απο ΑΓΑΠΗ και όχι απο κάποια υποχρέωση...Τώρα που αναζητάς και συ τον δρόμο προς την μητρότητα θα εκπλαγείς με το πόση αγάπη έχεις να δώσεις αλλα και να πάρεις απο την οικογένεια που θα δημιουργήσεις...και ευχομαι να το κάνεις σύντομα!
είμαι σίγουρη ότι όχι μόνο θα δώσεις αγάπη αλλά λατρεία... και σίγουρα ξέρεις πολύ καλύτερα από πολλούς τι είναι η αγάπη.. εύχομαι μέσα απ την καρδιά μου, να την βρεις, να την μοιράσεις και να την απολαύσεις από εδώ και πέρα στην ζωή σου...! Καλή τύχη!!!
τί να σχολιάσεις τώρα εδώ.... το μυαλό από μόνο του έχει την τάση να βάζει σε ντουλαπάκι τα άσχημα...να φροντίσεις μόνο να ζήσεις τη ζωή σου από δω και πέρα.. αυτά που έζησες, δεν ξεχνιούνται, αλλά μπορούν να μετατραπούν από σκληρότατες κι απάνθρωπες εμπειρίες σε μαθήματα ζωής(που τα πέρασες με 10 και είναι και πολύ πιο δύσκολα από το ποινικό!! :-) )... να μην κλειστείς στον εαυτό σου, να κάνεις φίλους(μεγάλο πράγμα!) και οικογένεια!!! Κουράγιο και προχώρα!!!!!
Είσαι ηρωίδα,συνεχισε,φαίνετε αντεχεις πολυ για αυτό κ περασες δια ''πυρός κ σιδηρου'' Εισαι κ δικηγόρος .Μην το βαζεις κάτω τώρα,μπορείς να προσφέρεις τόσα πολλά στην οικογενεια σου αλλά κ σε άλλους που υπάρχουν γύρω μας με προβλήματα που τα έχεις βιώσει προσωπικά κ τόσο έντονα.Οι μεγαλοι άνθρωποι ,οι γονεί ς,κανουν κ αυτοί επιλογές,δεν φταίς εσυ ουτε τότε, ούτε τώρα,απλα μην αφηνεις τον εαυτό σου να βουλιάζει,ειναι δύσκολο έχεις δίκιο,αλλα ολα θα πανε καλατο πιστεύω κ στο ευχομαι απο τα βαθη της καρδιάς μου ,το αξίζεις .
νομιζω οτι ειδικα εσυ θα αγαπησεις τα παιδια σου -που ευχομαι να αποκτησεις συντομα-οσο δεν μπορουμε να φανταστουμε!κ αυτο γιατι στερηθηκες πολλα κ θα στα αναπληρωσουν ολα τα παιδια σου! μην φοβασαι τιποτα,εισαι πολυ δυνατος ανθρωπος!δεν φοβαμαι τετοιους ανθρωπους σαν εσενα!παντα θα βρησκεις την λυση!!!!
Χρύσα...και μόνο από την περιγραφή σου, καταλαβαίνω ότι ξέρεις τί σημαίνει αγάπη... αφού την αναζητάς.... από την στιγμη που θελεις πολλά παιδια.... ΣΙΓΟΥΡΑ έχεις και πολυ Αγαπη να δώσεις.... διότι στο θέτω και αλλιώς...μπορείς με σιγουρια να πεις... ότι όσοι έχουν λάβει από την παιδική τους ηλικία..πολύ αγάπη...ξέρουν και είναι ικανοί γονείς για να την δώσουν αργότερα στα δικά τους???!!! μπά!! Εύχομαι Χρύσα ολοψυχα να έχεις ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΟΟΟΟΟ ΑΓΑΠΗ....!!! Η περιγραφή σου...απόδειξη ότι το αξίζεις!!!! Σε Χρυσοφιλώ!!!
Πραγματικά είναι άδικο όλα τα παιδιά να μην έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή! Με πονάει η εικόνα σου, η εικόνα ενός μικρού παιδιού που μεγαλώνει παραμελημένο, κυρίως χωρίς αγάπη και στοργή. Όμως ήδη στάθηκες τυχερή στην ζωή σου γιατί βρέθηκε μια ζεστή οικογένεια για σένα και τον αδερφό σου που σας φρόντισε και σας φροντίζει ακόμα . Το αν μεταξύ τους δεν τα βρήκανε ακόμα και αν το βιώνεται σαν ατυχία τουλάχιστον σας συνέβη σε μια ηλικία που πιστεύω πως τουλάχιστον πρακτικά είναι πιο ανώδυνο! Και τέλος για το μεγαλύτερο ερώτημα για τα παιδιά που θα κάνεις μόνο που ανησυχείς αν θα τα αγαπάς όσο πρέπει είναι το απόλυτο δείγμα ότι θα γίνεις μια καλή μάνα! Δεν το βλέπεις; Ήδη νοιάζεσαι! Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους σας!!!
Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε μοίρα. Μάλλον "τύχη", θα το έλεγα και θα συμπλήρωνα "εγκληματική αμέλεια", "προχειρότητα", "ανευθυνότητα" και πολλά άλλα που αφορούν στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σπουδαίο αυτό κράτος πρόνοιας και κοινωνικής μέριμνας. Σήμερα, για πολλοστή φορά ενημερώθηκε η αρμόδια διεύθυνση κοινωνικής μέριμνας που έχει "αναλάβει" την υπόθεση ενός παιδιού 16 μηνών, για την ακαταλληλότητα της "μητέρας". Μιας γυναίκας που χρήζει βοήθειας αλλά, αποδεδειγμένα, δεν την θέλει. Το παιδί γεννήθηκε με στερητικό. Η μάνα, εξαρτημένη από ηρωίνη, χωρίς εργασία, σ΄ένα σπίτι όπου μπαινοβγαίνει η σάρα και η μάρα. Χωρίς μόρφωση, χωρίς κοινωνικό περίγυρο, ένα μισοπεθαμένο αγρίμι που βλέπεις στο δρόμο και θέλεις να κλείσεις τα μάτια. Η αρχική γνωμάτευση από τις κοινωνικές υπηρεσίες έλεγε ρητά ότι το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί από τη "μητέρα", ΚΙ ΟΜΩΣ, η Εισαγγελία Ανηλίκων, άκριτα και χωρίς πολλά-πολλά, έδωσε το βρέφος στη γυναίκα αυτή. Κοινωνική λειτουργός από την αρμόδια υπηρεσία, ξεστόμισε κάποια στιγμή "με την Χ θα ασχολούμαστε κυρία μου;", όταν "τολμήσαμε" να ενημερώσουμε για καταστάσεις τις οποίες η ίδια η λειτουργός έπρεπε να γνωρίζει.. Εν τω μεταξύ, το παιδί πρέπει - κατόπιν γνωμάτευσης γιατρού δημοσίου νοσοκομείου- να κάνει εξετάσεις, διότι η "μάνα" δεν έχει μόνο την αρρώστια της τοξικομανίας. Φυσικά και δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν θα πω περισσότερα. -------------------- Το παιδί αυτό, όπως κι εσύ, δεν φταίτε σε ΤΙΠΟΤΑ. Ο κύκλος, όμως, γλυκιά μου πρέπει να σπάσει, αλλιώς θα σε καταδιώκει. Δεν φταις εσύ που ο άνθρωπος που σε έφερε στον κόσμο ήταν όπως ήταν. Όπως και δεν φταις για τη σχέση του πατέρα και της μητέρας σου. Έχεις τη δική σου ζωή να ζήσεις, όσο πιο ολοκληρωμένα και όμορφα γίνεται. Μπράβο σου, χίλια μπράβο που έχεις σταθεί τρομερά δυνατή και συγχαρητήρια για την επιτυχία σου στις πανελλήνιες. Δεν χρειάζεται πάντα να ξέρουμε πώς είναι να δέχεσαι αγάπη, για να δώσεις αγάπη. Υπάρχει ένα μυστήριο πράγμα μέσα μας, εγώ το λέω "μικρό θεό", που, αν τον καλέσουμε, θα μας οδηγήσει εκεί όπου θέλουμε να πάμε. Να έχεις πίστη στον εαυτό σου και να τον φροντίζεις σαν να είναι ο καλύτερός σου φίλος. Σου εύχομαι ολόψυχα να συναντήσεις το ταίρι σου και να δώσεις στο παιδί σου την αγάπη που κρύβεται μέσα σου.
Κούκλα μου όλα θα πάνε καλά στο τέλος,θα τα καταφέρεις...
κοριτσακι μου την αληθινη αγαπη την εχεις μεσα σου και οταν ερθει η ωρα σιγουρα θα την δωσεις στα παιδακια σου. να μην αμφιβαλεις γι αυτο ουτε στιγμη. ειμαι κι εγω ενα παιδι απο χωρισμενους γονεις αλλα πιστεψε με οτι με τα δυο αγγελουδια που μου χαρισε ο θεος δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα και ακουω και πολυ καλα λογια για τον τροπο που τα μεγαλωνω. τα "παιχνιδια" της ζωης δεν ειναι παντα ευχαριστα, προσεχε πανω απ ολα τον εαυτο σου, μην νιωσεις ποτε ευθυνη για οσα συμβαινουν ή εχουν συμβει και φυσικα προσεξε παρα πολυ καλα ποιον ανθρωπο θα κανεις πατερα των παιδιων σου αλλα και συντροφο σου, να σ εχει "κορωνα" στο κεφαλι του και να ειναι η ευτυχια σου η προτεραιοτητα στη ζωη του. σου το ευχομαι μεσα απο την καρδια μου! καλη χρονια να εχεις και ολα να ερθουν στη ζωη σου οπως επιθυμεις κι ακομα πιο ομορφα γιατι το αξιζεις....
Χρυσα, τα παιδια που εχουν στερηθει την αγαπη μπορουν να την εκτιμησουν οσο τιποτα αλλο! Εισαι μεσα στην ατυχια σου πολυ τυχερη που σε επελεξαν, μαζι με τον αδερφο σου, να ζησεις σε μια οικογενεια κ να σου προσφερουν γνωσεις κοινωνικες, μιρφωση, ασφαλεια, αγαπη. Οταν με το καλο ερθει η ωρα θα δωσεις οοολη αυτη την αγαπη κ αλλη τοση που δεν πιστευεις οτι υπαρχει! Προσοχη μονο να επιλεξεις εναν σωστο ανθρωπο. Εναν ανθρωπο που θα σου προσφερει τη σταθεροτητα που λειπει απο τη ζωη δου, τη σιγουρια. Να ειναι αξιοπιστος και σωστος, να συμπορευτειτε, ενα καλο παιδι. Φροντισε να Επιλεξεις αυτον τον ανθρωπο και μην αφησεις τη ζωη βα στα φερει οπως θελει αυτη. Κανε επιλογες. Με το μυαλο σου. Να εισαι παντα καλα! Ευχομαι ενα πολυ ευτυχισμενο παρον και μελλον σε εσενα και στον αδελφο σου!
Ειναι πολυ δυσκολο να ξεπερασεις κατι τετοιο,οσο κι αν θα προσπαθεις να φαινεσαι ενας φυσιολογικος ανθρωπος εξωτερικα ολα θα ειναι ενταξει αλλα μεσα σου παντα θα δινεις μια μαχη.Ανασφαλεια ειναι η λεξη που χαρακτηριζει τα αισθηματα των ατομων με ταραγμενη παιδικη ηλικια.Εχω φτασει 29 ετων κι ακομα δινω την μαχη μου,εχω γινει μαμα κι ακομα αναρωτιεμαι αν ειμαι ενταξει στις υποχρεωσεις μου απεναντι στο μωρο μου,φοβαμαι πολυ να μην γινω σαν την δικη μου μητερα αν και εχω διπλα μου εναν καλο και σωστο αντρα με αρχες και πολυ υπομονη οπως αποδειχθηκε γιατι δεν ειναι ευκολο να ζει μαζι μου και να αντιμετωπιζει κι αυτος τους δικους μου φοβους και ανασφαλειες.Εγω μεχρι σημερα δεν βρηκα ακομα το κουραγιο να παω σε ψυχολογο,και δυστυχως τα ξεσπασματα μου μερικες φορες ειναι ασχημα,πολλα νευρα τα οποια προσπαθω να μετριασω μονη μου γιατι το παιδι μου αρχισε να καταλαβαινει και δεν θελω να με βλεπει ετσι.Σε ψυχολογο δεν εχω παει γιατι καταβαθος δεν θελω να παραδεχτω οτι ακομα εχω προβλημα μαλλον,γιατι θεωρω οτι αφου εχω εναν υπεροχο συντροφο ενα υπεροχο παιδι ενα σπιτικο δεν πειναω και δεν κρυωνω δεν μου λειπει τιποτα στην τελικη η ανασφαλεια μου ειναι αδικαιολογητη.Τελικα μαλλον δεν ξεπερνιουνται ποτε τα τραυματα που ζει ενα παιδι σε ηλικια που θα επερεπε να νοιωθει την στοργη της μανας η γενικα την αγαπη.Μαθαινεις να αγαπας αλλα παντα αναρωτιεσαι αν το κανεις σωστα.Εγω δεν ειχα ουτε αδερφια δεν γνωριζω ουτε αυτη την αγαπη.Αλλα εσυ οπως ενοιωθες στοργη και υποχρεωση να φροντιζεις τον αδερφο σου ετσι θα νοιωσεις και για το παιδι σου.Ειναι ενα ενστικτο που σου βγαινει αυθορμητα οταν σου δινουν στην αγκαλια σου ενα βρεφος,απλα θα πρεπει να το αφησεις να σε οδηγησει.Οι γυναικες σαν την μητερα σου και μερικων αλλων απλα δεν επελεξαν να ακολουθησουν το ενστικτο της μητροτητας.
Εγώ το μόνο που θέλω να σου πω ή μάλλον να σου ευχηθώ μέσα απο την καρδιά μου είναι με το καινούργιο έτος να βρεις πραγματικά αυτο που ψάχνεις χωρίς όμως να βιαστεις... και να αποκτήσεις ένα παιδάκι ώστε να του προσφέρεις και να σου προσφέρει και αυτο με την σειρά του την αγάπη που τόσο πολυ έχεις στερηθεί !!!! Να είσαι πάντα καλα και να προσεχείς τον εαυτό σου και τον αδερφουλη σου !!!!
Αγαπημένη Χρύσα, καθώς φτάνω στο τέλος της ιστορίας σου, διαβάζω έναν τίτλο στη μπάρα της σελίδας που αναφέρει τα "Σχετικά Άρθρα": "Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή". Και ξέρω ότι αυτή είναι η απάντηση. Αγάπη θα δώσεις γιατί αγάπη είσαι, αγάπη είμαστε όλοι. Είναι η πιο βαθειά ουσία μας. Και όπως είπε και η φίλη Ελισάβετ, ξέρεις ποιες συμπεριφορές πληγώνουν ένα παιδί. Και επειδή πήρες πολλή αγάπη από τη θετή σου οικογένεια, τώρα ξέρεις και ποιες συμπεριφορές βοηθάνε ένα παιδί να ανθίσει. Το ξέρεις γιατί το έζησες. Προσπάθησε να απεγκλωβιστείς από τον τροχό των ενοχών. Η φυσική σου μητέρα ήταν ένα βασανισμένο πλάσμα (που έψαχνε, ίσως, απεγνωσμένα να βρει αγάπη στα λάθος μέρη? που επειδή δε μπορούσε να αγαπήσει τον εαυτό της αποτύχαινε να πάρει αγάπη από οπουδήποτε αλλού? εκείνη ξέρει). Δε δικαιολογώ τις πράξεις της και φέρει ευθύνη γι αυτές. Αλλά την ημέρα που θα κάνεις ένα βήμα πίσω και απλά θα "παρατηρήσεις" τα γεγονότα χωρίς να επιτρέψεις να σε πληγώνουν πια, θα έχεις γιατρέψει την ψυχή σου και θα έχεις καλύψει το κενό που νιώθεις. Λέγεται συγχώρεση και θα σε βοηθήσει να "πετάξεις". Η σχέση των θετών σου γονιών μεταξύ τους επίσης δεν έχει να κάνει με σένα. Εσένα σ'αγαπούν και, φαντάζομαι, στο δείχνουν ακόμα. Από κει και πέρα έχουν κι αυτοί δικαίωμα και ευθύνη της ζωής και των αποφάσεών τους. Μην το βλέπεις σαν μια "διαλυμένη οικογένεια". Αγαπιέστε? Αυτό έχει σημασία. Οι γονείς σου μπορεί να μη θέλουν να είναι μαζί πια ως ζευγάρι, αλλά, ακριβώς όπως και οι φυσικοί γονείς όταν χωρίζουν, δεν παύουν να είναι γονείς. Είναι γονείς σας και είστε τα παιδιά τους και αυτό σας κάνει οικογένεια, ανεξάρτητα από το χαρτί. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε φτιάχνουν ανεξίτηλες εικόνες στο μυαλό μας. Μην εγκαθιστάς τη λέξη "διαλυμένη" στη συνείδησή σου. Είναι (φαντάζομαι) μια υπέυθυνη και ώριμη απόφαση και χρήζει σεβασμού. Θα σας διαλύσει μόνο αν την αφήσετε. Στο τελικό σου ερώτημα θα σου απαντήσω άφοβα "ναι"! Γιατί ΞΕΡΕΙΣ πώς είναι να παίρνεις αγάπη! Την πήρες και γιάτρεψες τις πληγές σου! Κάνε αυτό που θα σου πει η καρδιά σου και μη φοβάσαι τίποτα! Με αγάπη
Χρύσα Καλημέρα. Διάβασα την ιστορία σου και θα ήθελα να σου πω να μην φοβάσαι. Από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι είχες δύσκολα χρόνια, μα να ξέρεις ότι οι άνθρωποι δυναμώνουν μέσα από τις δυσκολίες τους και καταφέρνουν τα πάντα αρκεί να μην παραιτούνται. Θέλει δύναμη και την έχεις . Θέλει πείσμα και το έχεις. Θέλει μόρφωση την οποία επίσης έχεις. Οι άνθρωποι που στερούνται την αγάπη την προσφέρουν δεκαπλάσια όταν τους δοθεί η ευκαιρία και δή όταν γεννήσουν το παιδί τους. Το έχω βιώσει και σου το υπογράφω ότι έτσι θα γίνει. Προχώρα και μην φοβάσαι ΤΙΠΟΤΑ. Με αγάπη Αλεξάνδρα.
Δεν νομίζω ότι κανεις μας ξέρει τι θα πει απόλυτη αγάπη ετσι κι αλλιως. Όλοι το ψάχνουμε, ακόμα κι εμείς οι μικρές πριγκηπισσούλες κάποια στιγμή ξεκαβαλάμε από το ροζ μας αχνοζαχαρενιο συννεφάκι και αρχίζουμε να την αναζητάμε. Γνώρισες την αγαπη, όπως είπε και η Αλέκα πριν. Οι γονεις σου που σε επέλεξαν, σου μαθαν την ζωή από την αρχή και σταθηκαν "φρουροί" όπως λες, και αυτή την αγάπη του δωσίματος προσπάθησε να την κάνεις πράξη κι εσύ. Γιατί δεν ασχολείσαι εθελοντικά με την φροντίδα όσων εχουν αναγκη; Παιδιών ίσως; Θα σου αποκαλυφθούν πιστευω πολλα... Βαλε λίγο στην ακρη το παραπόνο σου, αγνόησε επιδεικτικα τα "φαντασμάτα σου" και πέρνα στην δραση. Καλα Χριστουγεννα και χρονια σου πολλα ;)
Χρύσα μου, Δεν είμαι η καταλληλότερη για συμβουλές, πρέπει όμως να νιώθεις υπερήφανη για τον εαυτό σου. Κατάφερες μέσα από δυσκολίες πραγματικά ανείπωτες να επιβιώσεις, να φροντίσεις τον αδερφούλη σου και να σπουδάσεις. Το μέλλον είναι μπροστά σου και είναι στα δικά σου χέρια να το χτίσεις όπως εσύ επιθυμείς. Μέσα από τις όποιες δυσκολίες ο καθένας μας γίνεται δυνατότερος και έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα απ' ότι φαντάζεται.Είμαι σίγουρη ότι η μητέρα σου και ο πατέρας σου παρόλο που δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους σας αγαπάνε, αλλιώς δεν θα είχαν προχωρήσει στην υιοθεσία. Μίλα τους, πες τους αυτό που νιώθεις, μην κρατάς τίποτα μέσα σου. Ήδη έχεις αποδείξει πόσο δυνατή είσαι και να είσαι σίγουρη ότι όταν θα κρατάς ένα μικρούλι πλάσμα στην αγκαλιά αυτό που θα νιώσεις είναι αγάπη.
Ειναι συγκλονιστική η ιστορία σου! Δυστυχώς δεν είναι η μοναδική...Το ευχάριστο είναι ότι παρόλαυτά που έχεις περάσει (για τα οποία δεν ευθύνεσαι) έχεις καταφέρει πράγματα που άλλα παιδιά, (που τα έχουν πολλά απο αυτά που εσύ στερήθηκες) δυσκολεύονται να κατακτήσουν. Φρόντισες τον μικρό σου αδερφό σε μια τόσο τρυφερή ηλικία,ήσουν το στήριγμά του και φαντάζομαι οτι συνεχίζεις, κατάφερες να προσπεράσεις το παρελθόν και να κάνεις πράγματα για εσένα, να αποκτήσεις μόρφωση, κοινωνικότητα. Απο τις περιγραφές σου είσαι ένα ιδιαίτερα χαρισματικό άτομο και πίστεψέ με δεν υπερβάλλω για να σε κολακέψω. Η αγάπη δεν είναι κάτι που διδάσκεται σε κάποιο πανεπιστήμιο... υπάρχει μέσα μας και σε κάθε ευκαιρία δίνεται απλόχερα. Πολύ περισσότερο στα παιδιά μας. Όταν θα έρθει εκείνη η ώρα θα το καταλάβεις. Σημαντική προϋπόθεση όπως πολύ σωστά είπες να έχεις δίπλα σου τον σωστό άνθρωπο. Σου το εύχομαι ολόψυχα!!! Ξεπέρασε τους φόβους σου και τις ανασφάλειές σου και αξιοποίησε όλες τις εμπειρίες σου (καλές και κακές), αντλώντας δύναμη απο αυτές. Είσαι πολύ σοφότερη απο τις περισσότερες!!! Καλές γιορτές!!!
Πιστεψε με ματια μου, οταν με το καλο ερθουν τα παιδακια σου στον κοσμο θα τους δωσεις ολη αυτη την αγαπη που εσυ στερηθηκες κ ακομα περισσοτερη.Θα γινεις σιγουρα μια υπεροχη μανουλα κ σιγουρα πολυ καλυτερη απο την δικια σου. Μεγαλη προσοχη στον ανθρωπο που θα επιλεξεις για πατερα των παιδιων σου.Να προσεχεις τον εαυτο σου!!!
apla respect kopela mou... k pistevo pos kapia stigmi tha pareis afto pou aksizeis.gia olous exei o theos.
Έχεις δει όλες τις πλευρές της Αγάπης. Δυστυχώς είδες και την πολύ σκοτεινή. Οπότε νομίζω ότι εσύ μπορείς να αγαπήσεις πολύ περισσότερο και πολύ καλύτερα από εμάς που δεν την έχουμε δει. Όταν γίνεις μητέρα θα γεμίσει το κενό. Θα ξεχειλίσεις. Αλήθεια. Καλή συνέχεια και καλό πτυχίο!
Eσύ ξέρεις καλύτερα από εμάς τι είναι αγάπη. Γιατί ξέρεις πολύ καλά τι σου έλειπε. Ξέρεις να βάζεις προτεραιότητες, ενώ οι υπόλοιποι μπορει καμιά φορά να το χάνουμε. Οπότε δε χρειάζεται να αναρωτιέσαι. Απλά αν μου επιτρέπεις, το ότι ενδεχομένως χωρίσουν οι γονείς σου δε σημαίνει ότι δεν έχεις μια φυσιολογική οικογένεια. Για μένα διαλυμένη είναι η οικογένεια που δεν έχει δεσμούς ή σημεία επαφής. Το ότι μπορει να χωρίσουν οι γονείς, δεν αναιρεί την αγάπη τους και την αφοσίωσή τους στα παιδιά. Γράφεις πολύ ωραία να ξέρεις :)
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΕΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ,ΦΤΑΝΕΙ.ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΗΔΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΦΗΣΕ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ!ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ,ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΩΡΑ ΚΙ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΙΣΕΠΡΑΞΕΣ ΕΣΥ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ.ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Χρύσα εύχομαι όση αγάπη στερήθηκες μέχρι τώρα, η ζωή να στη φέρει απλόχερα από δω και πέρα... και σε σένα και στον αδελφό σου... Κι όσον αφορά γι'αυτό που αναρωτιέσαι... και μόνο που το σκέφτεσαι και σε προβληματίζει δείχνει το πόση αγάπη έχεις μέσα σου για να δώσεις!
Θα με συγχωρήσεις Χρύσα μου, αλλά εγώ νομίζω πως εσύ ένιωσες και εισέπραξες (έστω και καθυστερημένα...) την ύψιστη αγάπη!!! Βρέθηκαν δυο γονείς που σας πήραν από την κόλαση και σας έδωσαν την ευκαιρία ζωής που δικαιούσασταν! Τώρα εάν αυτοί οι δύο άνθρωποι θέλουν να χωρίσουν τους δρόμους τους, για τον οποιοδήποτε λόγο, αυτό δε σημαίνει πως είναι διαλυμένη οικογένεια! Δεν πάύουν να είναι οι γονείς σας... Νομίζω πως τα "θέματά" σου είναι άλλα... εξού και οι ψυχολόγοι και η ταλαιπωρία που τραβάς τώρα... Κοίταξε μήπως βρεις τη δύναμη ν'αντιμετωπίσεις το παρελθόν σου, να καταννοήσεις, να συγχωρήσεις και να προχωρήσεις πιο πέρα με τα εφόδια που σου δόθηκαν! Συγνώμη αν σε πληγώνω,,, αλλά νομίζω πως πρέπει να τ'ακούσεις αυτό και να ταρακουνηθείς... Σου εύχομαι τα καλύτερα μέσα από την καρδιά μου!!!!
συγκλονιστική η ιστορία σου ...και πόσες τετοιες θα υπάρχουν που δε θα τις ακούσουμε ποτέ. ναι! θα μπορέσεις να δώσεις αγάπη,γιατι την έχεις μέσα σου,γιατι την στερήθηκες και θα την δώσεις και σε μεγαλύτερο βαθμό ,γι αυτον ακριβώς τον λόγο! εύχομαι η ζωή,να σου φέρει τον πιο καλό άνθρωπο για σένα,να σε αγαπάει και να σε προσέχει και να κάνετε την πιο ευτυχισμενη οικογένεια!! σβήσε το παρελθόν και κοίτα μπροστά σου! γιατί για να μιλάς με τόσο γλυκά λόγια ενώ δεν έχεις παιδάκι ακόμα,είμαι σίγουρη οτι θα έχεις μέσα σου πολύ πολύ αγάπη!! κι αν θες φίλες να μιλήσεις,ξέρεις...οι ελληνίδες μαμάδες είμαστε σχεδόν 40,000!! εδώ είμαστε!!όλα να σου πάνε καλά!!
ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ......ΑΛΛΑ ΘΑ ΔΩΣΕΙΣ ΟΛΗΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΛΕΙΠΕ!!!!! ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΞΥΛΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΕ ΔΗΚΟΓΟΡΟΥΣ ΔΙΑΖΥΓΕΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ!!! ΕΓΙΝΑ ΜΑΜΑ ΠΡΙΝ 1,5 ΧΡΟΝΟ!!!!! ΔΕΝ ΜΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΟΟΟΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ!!!!!!!! ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!!! ΤΟ ΚΟΙΤΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Κ ΛΙΩΝΩ!!!!! ΜΟΥ ΚΟΒΕΤΕ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΛΥ ΑΓΑΠΗ!!!! ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΤΗΘΕΜΕΝΗ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.....ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΥ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ!!!!!!!
xrysa mou tha mporeseis otan erthei ekeinh h wra mh fovasai!!oute egw megalwsa me tis kalyteres synthikes alla otan gennhthike to koritsaki mou allakse olh h zwh mou..nomizw oti eisai poly kalos antrwpos kai poly syneiditopoihmenh kai eimai sigourh oti tha kaneis yperoxh oikogeneia kai sou to euxomai olopsyxa!mh fovasai to parelthon..kserw oti mporei mesa sou na mhn kseperaseis pote kapoia pragmata opws ki egw alla as meinoun san kakia anamnhsh..na eisai dynath kai zhse auth th zwh pou mas xarisan sto epakro!!na eisai kala!
Na ksereis oti afou exeis agapi mesa sou tha doseis poli agapi.......:) tha vreis ton katalilo,tha kaneis polla paidakia kai tha xairodai pou tha eisai i manoula tous......kali tixi!
Σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να κανεις παιδια! Σιγουρα θα τα αγαπας! Οχι γιατι σε αγαπησαν, αλλα γιατι ξέρεις τι δεν πρέπει να κανεις, πως δεν πρεπει να φαιρεσαι, τι κάνει κακο στην ψυχη ενος παιδιου! και πιστεψε με, αυτό ειναι αρκετο! Μακαρι να βρεις εναν ανθρωπο που θα σε εμπνευσει για οικογενεια και οταν με το καλο φερεις στον κοσμο το μωρο σου, εδω θα ειμαστε σε καθε σου αγωνια!