Το όμορφο ταξίδι μας!
Προσπαθώ από χθες να συνοδεύσω τις φωτογραφίες από το ταξίδι μας με κείμενο. Γράφω, σβήνω, γράφω, ξανασβήνω. Βασικά, θα πω μια από τα ίδια που είχα πει και την προηγούμενη φορά που ταξιδέψαμε με το παιδί, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφική και πολύ χειρότερο ανθελληνίς ή να διαβάσω για τους Γερμανούς και τους Αυστριακούς που ναι μεν έχουν καλά, αλλά «είναι και κάτι κρύοι, κακοί, αχώνευτοι, αδερφέ μου« ή ΑΚΟΜΑ χειρότερα, «αυτοί φταίνε για το πού έφτασε η Ελλάδα σήμερα«.
Αντί λοιπόν, να σας πω ότι ζήλεψα ξανά πολλά που θα μπορούσαμε να έχουμε στη χώρα μας, αλλά πουουουου μυαλό, θα σας πω για αυτά που είδα φέτος για πολλοστή φορά και μου άρεσαν:
– Ένα Μόναχο και ένα Σάλτσμπουργκ πανέμορφα στολισμένα, πιο Χριστούγεννα δεν γινόταν.. Με τα ξύλινα σπιτάκια-πάγκους τους, τα φωτάκια τους και τις γιρλάντες τους, απλά και λιτά και όχι με χωριά του Άη Βασίλη και των 1000 ξωτικών, πλωτά δέντρα στα ποτάμια και άλλα υπερβολικά που ΚΑΙ στοιχίζουν και χαλάνε (καταστράφηκε το πλωτό φωτεινό -ω- έλατο στη Θεσσαλονίκη, θα τα μάθατε…)
– Τρένα, μετρό και λεωφορεία που έρχονταν ΑΚΡΙΒΩΣ στην ώρα τους και έφευγαν ΑΚΡΙΒΩΣ στην ώρα τους με ακρίβεια λεπτού.
– Αλλαξιέρες και καρέκλες για παιδιά παντού
– To βράδυ με το που έκλεινε η αγορά, όλα ήταν συμμαζεμένα και υπέροχα και ας είχαν περάσει μιλιούνια ανθρώπων όλη μέρα
– 9 στα 10 ταξί είχαν τουλάχιστον booster για τα παιδιά και αν δεν είχαν, δεν σε έβαζαν μέσα. Αυτή τη φορά βρήκαμε και οδηγό που είχε και booster και αβγό!
– Σε μια πιτσαρία, με το που πήγε 11 και έφτασε η ώρα για κλείσιμο, ο ιδιοκτήτης φώναζε κόσμο και τους χάριζε τα κομμάτια πίτσας που είχαν περισσέψει. Ήθελε να δώσει και σε εμάς να πάρουμε μαζί μας για το παιδί!
– Σε κάθε κατάστημα, ο κάθε σερβιτόρος μας ρωτούσε τουλάχιστον μια φορά αν είναι εντάξει το φαγητό μας, ή η σοκολάτα μας, ή το γλυκό μας.
– Η Lufthansa μας έδινε παντού προτεραιότητα γιατί είχαμε μικρό παιδί. Δεν περιμέναμε πουθενά.
– Οι άνθρωποι σου άνοιγαν τις πόρτες για να περάσεις και βοηθούσαν με το καρότσι όταν χρειαζόταν.
– Ποιότητα φαγητού ΑΨΟΓΗ ακόμα και στο τουριστικότερο των τουριστικότερων καταστημάτων
– Φυσικά, παρά το κρύο και τη βροχή, υπήρχαν παιδιά ΠΑΝΤΟΥ! Μαμάδες με μάρσιπους και καροτσάκια ΠΑΝΤΟΥ!
– Κανείς δεν καπνίζει μέσα σε εστιατόρια και καφέ. Όλοι έξω και αν!
– Περπατούσαμε στο κέντρο του Μονάχου και ζήτημα να είδαμε 100 αυτοκίνητα όλες αυτές τις μέρες. Και φυσικά, ο πεζός ΠΑΝΤΑ προηγείται!
– Ποδήλατα παντού!
– Παιδιά και ενήλικες σε αναπηρικά αμαξίδια, κάποιοι μάλιστα με πολύ βαριές αναπηρίες, απολάμβαναν τις χριστουγεννιάτικες αγορές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Να συνεχίσω; Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες και να σας πω τι ζήλεψα, τι λαχτάρησα και τι θαύμασα… Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που θα τα πω… Έχω επισκεφτεί δεκάδες φορές και τις δυο χώρες.
Γύρισα με μια μελαγχολία από αυτό μας το ταξίδι. Αυτό το ταξίδι, άλλωστε, έγινε για να χαρώ. Ήταν το δώρο του Μάνου μου για τη δύσκολη, στενάχωρη φάση που πέρασα τελευταία. Και κράτησε λίγο. Γύρισα πίσω και μελαγχόλησα.
Μην με παρεξηγείτε… Την αγαπώ την Ελλάδα μας… Τη βρίσκω πανέμορφη… Απλά στεναχωριέμαι που συνδυάζει αυτή την ομορφιά με έναν ημίμετρο τρόπο ζωής… Ξέρετε πολύ καλά πως θα μπορούσαμε να έχουμε αλλάξει χίλια στραβά, αρκεί να προσπαθούσαμε… Γιατί στο Μόναχο δεν δυσκολεύτηκα πουθενά με το καρότσι, ενώ στην Αθήνα δεινοπαθώ; Γιατί στο Μόναχο κανείς δεν φυσούσε καπνό στα μούτρα του παιδιού μου, ενώ σε πολλά μέρη στην Ελλάδα φυσάει; Να μην συνεχίσω τις συγκρίσεις… Τα ξέρουμε…
Για την Αθηνά δεν το συζητώ…
Αυτή τη φορά, 21 μηνών, πέρασε εξαιρετικά! Πόσο έλαμπαν τα ματάκια της! Πόσο χάρηκε τις βόλτες!
Σας αφήνω με βίντεο και φωτογραφίες και υπόσχομαι να επιστρέψω αύριο με περισσότερες φωτο και βίντεο.
Το καρότσι που βλέπετε είναι το iCandy Peach που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό στην Ελλάδα. Μας πρότειναν να το δοκιμάσουμε για λίγες μέρες και να γράψουμε τη γνώμη μας και όταν τους είπα «Μπορώ να το πάω μέχρι τη Γερμανία;«, δέχτηκαν με χαρά. Απολαύσαμε διπλά τις βόλτες με αυτό το σούπερ καρότσι! Θα σας τα γράψω αναλυτικά, αν θέλετε, προς το παρόν, δείτε το στη σελίδα «iCandy Ελλάδα«
Ολίβια αυτό το κείμενο θα μπορούσα άνετα να το είχα γράψει εγώ, με θλίβουν και με στεναχωρούν ακριβώς τα ίδια πράγματα κάθε φορά. Και ψάχνω συνέχεια να βρίσκω ωραία και καλά πράγματα να λέω για την ΕΛλάδα, αλλά αναρωτιέμαι βρε Ολίβια, θα γίνουμε ποτέ έτσι; πολιτισμένοι; η θα μείνουμε κάφροι; και επειδή ξέρω οτι ποτέ το πρόβλημα δεν είναι στους άλλους αλλά ξεκινάει απο μέσα μας, ξεκινώ εγώ να αλλάζω συμπεριφορά, να γίνομαι όπως θα θελα να είναι όλοι, και ονειρεύομαι...Καλημέρα!
καπως ετσι περασαμε κι εμεισ πριν 1 χρονο με την 3 ετων τοτε κορουλα μας στην Ολλανδια.............με την μόνη διαφορα που μου εκανε τρομερη εντυπωση οτι στο Ελ.βενιζελος ειχαμε οπως κι εσυ λες προτεραιοτητα με το καροτσι ενω επιστρεφοντας στο αεροδρομιο του Αμστερνταμ περιμεναμε 2 ωρες ορθιοι για chek in και οταν ρωτησαμε αν προηγουμαστε μας απαντησανε οτι σ'αυτη την χωρα ειναι ολοι ισοι....νεοι γεροι και παιδια Καλες Γιορτες
Αγαπητη Ολιβια, δυστυχως για εμας τους Ελληνες, απο μια αποψη ειναι οπως γραφεις. Συμβαινει ομως κατι κατα μυστηριο τροπο το οποιο το καταλαβαινεις μονο αν ζεις σε αυτα τα κρατη οπως τυχαινει να ζουμε εμεις. Ζωντας εδω,Γερμανια, συμπεραινεις η αισθανεσε οτι ολα αυτα τα τελεια τα οποια μαγευουν εναν επισκεπτη, στην καθημερινοτητα αλλοιωνονται μεχρι που στο τελος εξαφανιζονται. Δεν υπαρχουν η δεν μπορεις πλεον να τα δεις διοτι περνας σε ενα ρυθμο δυστυχως της αντιμετωπισης/επαφης των ιδιων καταστασεων και εικονων με το πραγματικο συναισθημα που κουβαλας μαζι σου ζωντας σε αυτες τις χωρες. Σχεδον δια μαγειας, χωρις να καταλαβεις, αυτο το υπεροχο/καταραμενο συστημα σου αφαιρει και απορροφα ολα τα συναισθηματα ευτυχιας, χαρας, σε σκλαβωνει, εγλωβιζει το μυαλο σου, σου σκοτωνει την ανθρωπια και γινεσαι πλεον αυτο που προσπαθησες να πεις στην αρχη, ναι μεν στολισμενο, ναι μεν καθαρα, αλλα χωρις ψυχη. Αυτος που σας χαρισε την πιτσα σου υπογραφω ηταν αλλοδαπος και προφανως νοτιος. Οσο για τις αλαξιερες για τα μωρα, το επιβαλλει ο νομος να υπαρχουν. Ειναι δυσκολο εδω να εξηγησω και να αποδειξω γιατι οι Γερμανοι δεν αγαπαν τα μωρα, οπως καταλαβαινουμε εμεις την Αγαπη.Οτι αφορα την οργανωση ισχυει, το μετρο/Λεωφορειο ειναι στην ωρα του το οποιο ανεβαινοντας εχεις την αισθηση απο την ψυχραδα και ησυχια οτι μεταφερει πτωματα με εναν συνεπη νομοταγη οδηγο. Σε γενικες γραμμες επαναλαμβανω πως εχεις δικιο , να εισαι ομως σιγουρη πως εχω και εγω δικιο. Συμπερασμα: δεν ειναι οι Αυστριακοι και οι Γερμανοι καλυτεροι, τυγχανει, αυτο το τελευταιο μεγαλο διαστημα, να εχουμε γινει πολυ χειροτεροι.
Σ' αυτα τωρα βαλε και το οτι αν κανεις το λαθος και περπατησεις πανω στους -υπεροχους κατα τα αλλα- ποδηλατοδρομους θα πεσει πανω σου ο ποδηλατης χωρις να κοψει ταχυτητα και στην καλυτερη περιπτωση δε θα σου ζητησει ουτε συγνωμη χεχεχε... Τι καλα που θα ηταν να μπορουσαμε να παρουμε τα θετικα της καθε χωρας και να φτιαξουμε μια ιδανικη κοινωνια για να ζησουμε!
Πολύ ωραίες φωτογραφίες, να είστε καλά να ξαναπάτε! Το άρθρο αυτό μου ήρθε στο μυαλό χθες, όταν στον οαεδ η υπάλληλος, μόλις με είδε με το μάρσιππο και την 8 μηνών κουκλίτσα μου, μου έδωσε προτεραιότητα σε μια ουρά τριών (!) ατόμων επισημαίνοντάς τους ότι θέλω μια ανανέωση κάρτας ανεργίας (υπόθεση ενός λεπτού) και ο 35αρης κύριος ακριβώς πίσω μου σχολίασε: "Μα και εγώ μόνο μια ανανέωση θέλω!". Αυτό είναι το λιγότερο, όταν ήμουν έγκυος και έπρεπε λόγω προβλήματος κάθε εβδομάδα να κάνω εξετάσεις αίματος(θα βρω χρόνο ελπίζω να γράψω την ιστορία μου και εγώ κάποια στιγμή), το τι αντιμετώπισα δε λέγεται!! Αρνούμαι να δεχτώ ότι το μόνο μέρος που δεν σε κοιτάνε περίεργα, με ύφος: "αχ, που το τρέχει το μωρό!" είναι το εμπορικό κέντρο!
Mας ταξιδεψες Ολιβια. Καθε χρονο τις γιορτες πηγαιναμε εξωτερικο με τον αντρουλη μου αλλα φετος εχω μεσα μου δυο ζωουλες που τις περιμενα καιρο και ετσι ταξιδευω μαζι σου. Σ'ευχαριστω και περιμενω και αλλες φωτο. Οτι και να εχεις να ειναι περαστικο
Περιμένουμε το 2ο μέρος με φωτο κ βίντεο από το υπέροχο ταξίδι σας Ολιβιάκι! :)
Πόσο πολύ κι εγώ συμφωνώ με όλα αυτά που γράφεις για την Ελλάδα. Η αδερφή μου ζει εδώ και έξι μήνες στο Μόναχο και έχει προσαρμοστεί τόσο εύκολα!! Η ζωή εκεί της αρέσει πολύ και χαίρεται με απλά καθημερινά πράγματα(π.χ. μια βόλτα στο κέντρο της πόλης), ενώ έχει να το λέει για την καθαριότητα, καθώς και για το γεγονός ότι μπορεί και κυκλοφορεί χωρίς το άγχος ότι θα της συμβεί κάτι κακό.Δυστυχώς για 'μας, ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα, αλλά η έλλειψη παιδείας και αγωγής, δε μας αφήνει να τη χαρούμε ούτε και να αποκτήσουμε το βιοτικό επίπεδο που θα μπορούσε να μας προσφέρει.
Αααααααχχχχχχ και βαχ Ολίβια.... Κάθε φορά που πηγαίνω σε ΔΕΚΟ ή ΕΛΤΑ ή οτιδήποτε ελληνοκρατικό τα ίδια σκέφτομαι..Έχω βαρεθεί πια... Κανείς δεν είναι στη θέση του,οι μισοί κάνουν τη δουλειά που αντιστοιχεί στους "όλους",πώς να λειτουργήσει ένα κράτος έτσι? Όταν ο υπεύθυνος κάθεται και επιβλέπει αντί να εξυπηρετήσει τον κόσμο που περιμένει στην ουρά... Είμαι πολύ αρπαγμένη σήμερα...
Πόσο ζήλεψα!!! Μακάρι να είχα την οικονομική άνεση και να μπορούσα να το κάνω κι εγώ με τα παιδιά μου!! Μπράβο Ολίβια!! Μας ταξίδεψες εσύ...
Αχ πόσες αλήθειες ειπες Ολίβια!!!Έχω αδερφή στο Μόναχο και θεία στη Φρανκφούρτη και πάντα όταν πηγαίνω μελανγχολώ! Εκεί είναι όλα λυμμένα!Δε χρειάζεται να αγχωθείς για κάτι, γιατί η λύση είναι αν όχι προφανής τουλάχιστον πολύ έυκολο για να τη βρεις. Ποιοτικός και ανθρώπινος τρόπος διαβίωσης...Έχουμε συνηθίσει εδώ σε αντίξοες συνθήκες για τα παιδιά μας και μας φαίνεται φυσιολογικό... Ακόμα συζητάμε για το τσιγάρο - το οποίο φαίνατι πολύ περέργο στους καπνιστές να μην καπνίζουν μέσα σε δημόσιους χώρους , ακόμα και γονείς μικρών παιδιών που τα έχουν μαζί τους...Αχ τι να λέμε...Δε τελειώνει ποτέ αυτή η κουβέντα...
Ποτέ δεν είχα την Ελλαδάρα μας σε μεγάλη υπόληψη, άλλα από τότε που έγινα μάνα... τη σιχάθηκα.
Ολιβια,συμφωνω με οσα τοσο ομορφα ξερεις να γραφεις και πραγματικα πιστευω πως αυτη η χωρα θα μπορουσε να ειναι παραδεισος!!!!!και επισης πιστευω στους ελληνες,μας αγαπαω,και γιαυτο ονειρευομαι μια καλυτερη ελλαδα για μας και τα παιδια μας και προσπαθω σαν ανθρωπος να κανω κατι γιαυτο!! επισης ηθελα να σου πω πως πιστευω οτι εισαι υπεροχος ανθρωπος και σουπερ μαμα...δεν το λεω μονο για να σε ανεβασω,απλα τωρα ηρθε η στιγμη να το πω.Να χαιρεσε με αυτα που εχεις,με τις μικρες και μεγαλες χαρες της καθε μερας,τα προβληματα δεν φευγουν με την στεναχωρια μπορει ομως το μυαλο να φυγει απο αυτα αν κοιταξει σε θετικα ομορφα πραγματα οπως η κορουλα και ο συζηγος σου και πει ευχαριστω απο καρδιας!!να σε καλα παντα και σε ευχαριστω γιαυτο που κανεις!
Αχ, όλο τόσο όμορφα..βρέθηκα και εγώ στη Φρανκφούρτη στη κουμπάρα μου περίοδο Χριστουγεννων, σαν γαμήλιο ταξίδι το 2001 και μου φάνηκαν όλα τόσο μελανχολικά.....Τόσο πεθύμησα τη πατρίδα, τόσο έκλαψα με τον πόθο όλων των ελλήνων τη πρωτοχρονιά.....Και σε σχετική συζήτηση που είχα με τον άντρα μου σχετικά με όλα αυτά που καταγράφει η Ολίβια, σκεφτόμασταν το ίδιο !!!!!!!!!! Δεν θα εγκαταλείπαμε τη ζωή μας εδώ !!!!!!!!!! Εύχομαι Ολίβια πολλά ακόμα ταξίδια και σίγουρα εγώ θα είμαι εδώ σιωπηλά να σε στηρίζω σε ότι χρειαστείς ποτέ !!!!!!! Φιλιά σε όλους σας
I Forgot !!!!!! KAI TOU XRONOU PALI na kanete tis diakopoules sas kapou ekei ekso :-))))) !!!!
6000 Khm odikos fetos to kalokairi kaname ftanontas mexri Sweden kai perasame TELEIA kai den duskoleutika oute gia mia stigmi me to paidi ! Ola einai meletimena oste oi adunamoi anthropoi ( paidia kai ilikiomenoi ) na mporoun na apolamvanoun eksisou ta panta xoris na duskoleuontai katholou ! KAI EDO , mia volta me to karotsi katantaei se ekneurismo giati den mporo na peraso apo pouthena !!!!!!!
καλα επαθα πλακα με την μικρουλα να φιλιετε στον καθρεφτη ποσο τελειαααα ακομα γελαω...υπεροχες εικονες απο το ταξιδι..πολυ θα ηθελα να παμε και εμεις με τον μικρο μου για πρωτη του φορα φετος τα χριστουγεννα στην Φραγκφουρτη που μενει η μανουλα μου αλλα δυστιχως δεν τα καταφεραμε..του χρονου να μαστε ολοι καλα..Ολιβια μου οτι και να ΄ναι περαστικο να΄ναι..και να σε κανει ακομα πιο δυνατη..ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΠΟΥ ΦΙΛΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΑΚΟΥ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΗΣ,ΜΟΝΟ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΠΕΡΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ!!!;))
Ολα ξεκινάνε από εμάς τους ίδιους!! Ολα αυτά που περιγράφεις είναι αποτέλεσμα δικό μας και μόνο δικό μας (και φυσικά και των παιδιών μας). Ας μάθουμε λοιπόν στα παιδιά μας να σέβονται, να σκέφτονται και να είναι καλύτεροι άνθρωποι. Οι Γερμανοί, όπως και όλοι οι λαοί, έχουν τα καλά τους, έχουν και τα κακά τους! Απλά οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να σηκώνονται στο λεωφορείο αν δούν κάποιον που έχει ανάγκη, να μην παρκάρουν όπου βρούν και ειδικά πάνω σε διαβάσεις αναπήρων/πεζοδρόμια κλπ, να μην πετάνε το χαρτάκι κάτω ... και άλλα τέτοια. Είναι πολύ απλό. Αν όλες μας μάθουμε τα παιδιά μας με αυτόν τον τρόπο σε 20 χρόνια θα έχουν αλλάξει όλα και η Ελλάδα θα είναι μία καλύτερη χώρα για όλους μας. Σωστά?
Ηταν υπέροχα!!!!!!Καλές γιορτές με υγεία Ολίβια να χαίρεσαι την Αθηνούλα σου και τον Μάνο!!!!Πάντα τέτοια !!!!!Mας ταξίδεψες και εμάς με τις ωραίες photo και το videaki!!!!!
Καλά είναι τέλεια δε το συζητώ...εμείς πήγαμε Αυστρία κ όπως λες ζήλεψα κ εγώ πολλές καταστάσεις ανωτερότητας,ανθρωπιάς κ εξυπηρέτησης,όσον αφορά τους ανθρώπους...όσο για την Βιέννη...Εύκολη πόλη να την περπατήσεις,σε 7 μέρες πηγαίναμε παντού με τα πόδια χωρίς να ζητάμε πληροφορίες,όλα τόσο τακτοποιημένα.Ελπίζω κ εμείς να μπορέσουμε να πάμε άλλη μια φορά με το παιδάκι μας τώρα πια!
Τι ομορφες φωτογραφιες! Πολυ χαιρομαι που περασατε τοσο ωραια! Το βιντεακι της Αθηνας με τον καθρεφτη μου θυμισε αγαπημενη σκηνη απο λατρεμενο "Finding Nemo"... http://www.youtube.com/watch?v=AuoNt1o8mMU
polu wraies k oi fwtografies k to video! k egw menw stis vrukselles k an k panta gkriniazw gia to poso mou leipei h ellada,anapofeukta kanw omws k sugkriseis me kapoia pragmata sta opoia usteroume sthn ellada k einai toso krima! h ellada exei tosa fusika kala k einai mia uperoxh xwra, an eixame allh nootropia tha ksepernouse polles eurwpaikes xwres! alla dustuxws...:( ps: apo to videaki polu mou arese to saligkaraki gantokoukla! pou tha mporousame na to vroume? uperoxo mou fanhke!
Παντα τετοια Ολιβια! Και του χρονου με υγεια! Το βιντεακι ειναι τρελα και η Αθηνουλα φαινεται να καταευχαριστηθηκε το ταξιδι! Καπου πηρε το ματι μου κατι για προβληματα υγειας.. Περαστικα να ειναι ολα! Keep up the good work! Με αγαπη απο Αγγλια ;)
Πρέπει να περάσατε πάρα πολύ ωραία εκεί!όλα ήταν τέλεια και τώρα που επέστρεψες βλέπεις τη διαφορά και μελαγχολείς.Πάντως εμένα μου έδωσες δύναμη.Πολύ θα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό με την κορη μου 2 χρονών και το σκέφτομαι.Είμαι και λίγο φοβίτσω,ειδικά όσον αφορά το αεροπλάνο.Τα καλοκαίρια είμαι σε νησι και βλέπω όλες τις ξένες μαμάδες με 2 τρια παιδιά έγκυες στον 5ο μήνα.Δεν μασάνε τίποτα.Βασικά είμαι εκτός θέματος αλλά εμένα αυτό μου έμεινε απο το ταξίδι σου.Το απόλαυσες και μου θύμισες αυτές τις ΑΝΕΤΕΣ μαμάδες που τόσο πολύ θαυμάζω!!
Ολίβια, αν έχεις τη δυνατότητα, σκέψου να πας μόνιμα έξω. Και το παιδί σου καλύτερο μέλλον θα έχει και όσο για την Ελλάδα... ας πληρώνει ο Μάνος εισητήρια για μια επίσκεψη σε αυτήν... Οι χαρές της Ελλάδας μπορούν να χωρέσουν και σε μια εβδομάδα πιστεύω...
εξαλλου εσυ εισαι η ΜΑΜΑ των Ελληνιδων Μαμαδων.να σαι καλα κ σ ευχαριστουμε ΓΙΑ ΟΛΑ!
poso dikio exeis olivia m..kamia sxesh h ellada me to exwteriko..h athina fainetai n t diaskedase para poly..edeixne toso xaroumenh sto videaki kai stis fwto..kales giortes n exete...
μπραβο ολιβια που μοιραζεσε μαζι μας τις εμπειριες σου, τις ανασφαλειες σου, τις αγωνιες σου κ σε ευχαριστουμε για τις ομορφες φωτο σου.ποσο δικιο εχεις???μακαρι να μπορουσαμε να ζουσαμε σαν μια πολη οπως το μοναχο.τι να συγκρινεις με την ελλαδα?παιδεια?νοοτροπια?τι?ποσο πισω ειμαστε κ ποσο την παρτι μας κοιταμε.να σαι καλα κ να ελπιζεις!ειμαι σιγουρη οτι θα ερθουν καλυτερες μερες για ολους!κ ολα να ειναι περαστικα!
εχεις δικιο επι τω πλειστον αλλα δεν ειναι ολοι οι Ελληνες ετσι,αυτοι που εχουν μεγαλωσει με αρχες και ηθικες αξιες δεν φερονται ετσι.Δυστυχως ομως η ολη συμπεριφορα που αναφερεις ειναι πιο συχνη.Οταν το παιδι απο μικρο μαθαινει να πεταει τα σκουπιδια οπου να 'ναι,οταν μαθαινει να ειναι ο τραμπουκος του σχολειου και να μην νοιαζει τους γονεις,οταν τα κακομαθαινουμε και δεν μας νοιαζει για τους αλλους ολα αυτα συμβαινουν!(εφερα μερικα παραδειγματα αλλα ολα ξεκινανε απο το πως μεγαλωσαμε)
Αυτός είναι σύζυγος,ρε παιδάκι μου!!!! Περνάει "φάση" η γυναίκα και τσουπ να τα εισητήρια για την εκδρομούλα στην καλύτερη χώρα!!! Πόσο ζηλεύωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!! Όσο για τους προβληματισμούς σου για την ποιότητα ζωής, συμφωνώ.Κι εγώ, όταν πήγα στο Βερολίνο, τις ίδιες σκέψεις έκανα, αλλά δεν γεννηθήκαμε όλοι για τα Ιμαλάϊα, αφήσαμε το Έβερεστ για άλλους.....
Πόσο δίκιο έχεις σε ό,τι γράφεις!! Δυστυχώς, ως νέα μαμά κι εγώ, διαπιστώνω αυτό που οι Ευρωπαίοι συνεργάτες μου έλεγαν τόσα χρόνια: "Η Ελλάδα μπορεί να ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο Έλληνας όχι". Όντως, θα μπορούσες μόνο συγκρίνοντας να γράψεις πάαααρα πολλά. Πράγματα που βιώνουμε καθημερινά. Αν μου επιτρέπεται να συμπληρώσω στα όσα αναφέρεις το εξής: Πώς να περπατάσει μαμά με καροτσάκι στους δρόμους της Αθήνας; Σε ποιο πεζοδρόμιο; πού θα σταματήσει να θηλάσει, να αλλάξει το μωρό, να σταθεί να πιει έναν καφέ, να φάνε κάπου όλοι μαζί, οικογενειακά; Χωρίς να κινδυνέψει η σωματική ακεραιότητα του μωρού αλλά και η δική της? Σε ευχαριστούμε πολύ για το φωτογραφικό υλικό που μοιράστηκες μαζί μας, όπως και για το απίστευτο video!
Πάντως εγώ δεν καταλαβαίνω ειλικρινά ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα σου και είσαι τόσο πεσμένη όπως λες όλο αυτό τον καιρό. Αν δεν συμβαίνει κάτι συγκεκριμένο(που εύχομαι να μην είναι κάτι τέτοιο) ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Σε θεωρώ τυχερή κοπέλα, δεν φαίνεται να σου λείπει τίποτα. Πριν μερικούς μήνες έλεγες συνέχεια πόσο ευτυχισμένη είσαι. Αν για όλα αυτά ευθύνεται η κρίση κοίτα να συνέλθεις όσο είναι καιρός γιατί κακά τα ψέματα πολλοί άνθρωποι γύρω μας είναι πολύ χειρότερα από σένα και μένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να νοιαζόμαστε για τους συνανθρώπους μας αλλά τουλάχιστον ας είμαστε ευγνώμονες γι 'αυτά που έχουμε!!!
Υπάρχουν και άλα θέματα εκτός από την κρίση, Κατερίνα μου... Θέματα υγείας, ας πούμε;
Και βέβαια υπάρχουν και άλλα θέματα αλοίμονο. Γι'αυτό και σου είπα ότι ελπίζω να μην είναι κάτι συγκεκριμένο αυτό που σε ρίχνει τόσο, αλλά δυστυχώς πρόκειται για κάτι τέτοιο. Τώρα μπορώ να σε καταλάβω. Σου εύχομαι λοιπόν να είναι κάτι περαστικό και σύντομα τα πράγματα να φτιάξουν!!
ax..akrivos etsi kai stin xora mas (xaxaxa) kai go simera imoun sto fourno kai fonaza se mia kyria pou evgaine na mas karatisei tin porta na perasoume me to karotsi...kai fysika oute gyrise na mas koitaksei....
Πράγματι πολλά τα καλά του εξωτερικού, εμάς πάντως που ζούμε στο εξωτερικό μας λείπει πολύ η Ελλαδίτσα μας. Είναι όμως και πολλές οι δυσκολίες τις οποίες δεν τις βλέπει κανείς παρά μονάχα αν ζήσει για καιρό σε ένα μέρος.
Δεν υπάρχει λόγος να μελαγχολείς...μπορεί να έχουμε πολλά προβλήματα αλλά εγώ προσωπικά είχα τέλεια παιδικά χρόνια που δεν τα αλλάζω με τίποτα. Βέβαια μεγάλωσα στην επαρχία...έχω ταξιδέψει έξω και είναι όντως πολύ μπροστά σε πολλά θέματα. Παρόλα αυτά δεν έχω την δυνατότητα να φύγω από την Ελλάδα αν εσύ όμως την έχεις μπορείς να φύγεις και με αυτό τον τρόπο να προσφέρεις μια καλύτερη ζωή στον εαυτό σου και στην οικογένεια σου. Με το να μένεις εδώ να μελαγχολείς και να αγανακτείς για την καθημερινότητα σου σε αυτή την χώρα δεν βγαίνει τίποτα. Δεν νομίζω στο κοντινό μέλλον να αλλάξει κάτι την Ελλάδα...και εγώ στεναχωριέμαι αλλά γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν μπορώ να έχω κάτι καλύτερο προσπαθώ να χαρώ με αυτά που έχω...και τα καταφέρνω.
Πόσο δίκιο έχεις!!!! Επειδή έχω κάνει και εγώ αυτό το ταξίδι όταν ο μεγάλος μου γιος ήταν ενός έτους μόλις, αυτό που πραγματικά μου έχει μείνει ήταν η άνεση που κυκλοφορούσα με το καρότσι. Πραγματικά ήταν από τις διακοπές που ευχαριστηθήκαμε βόλτες!!!