Το Παπάκι

Από χθες το βράδυ ακούω στο repeat το Παπάκι του Νικόλα Άσιμου που τόσο όμορφα τραγούδησε (μαζί του) η Χάρις Αλεξίου… Ο Άσιμος, μια φιγούρα τόσο διαφορετική, ένας άνθρωπος έξω από τα συνηθισμένα… Και να, δείτε πόση τρυφεράδα (και πόνο ταυτόχρονα) έβγαλε σε ένα νανούρισμα για την κόρη του…

Είναι το τέλος της χρονιάς και όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έχω βυθιστεί στις αναμνήσεις μου, η ζωή μου μέχρι σήμερα περνάει καρέ καρέ μπροστά από τα μάτια μου, εντοπίζω λάθη, αντοπίζω αδυναμίες, ετοιμάζομαι για μια ακόμα καλύτερη χρονιά. Και πλέον δεν είμαι ποτέ μόνη… Χάρη στο δικό μου γλυκό παπάκι, το Αθηνάκι…

—

Να και λίγα λόγια για το τραγούδι:

Αυτό το τραγούδι είχε γράψει ο Άσιμος πριν από μερικά χρόνια γιαν να κοιμίζει την κόρη του στο υπόγειο της οδού Αραχώβης 41. Ήταν το Παπάκι. Μια μαγική στιγμή που τη σφράγισε ερμηνευτικά η Χάρις Αλεξίου.

«Nα μη σου πω ότι, κάποια στιγμή, ο Άσιμος ήταν και ψιλοβουρκωμένος… Είχε κρυφτεί πίσω της. Τραγουδούσε για πάρτη του αυτό που άκουγε εκείνη τη στιγμή… Αυτό που τον φόρτιζε, αυτό που τον δονούσε… Συγκινήθηκε και η Χαρούλα. Κι αυτό φαίνεται, είναι λυγμική. Ούτε γύρισε πίσω της να δει πού είναι ο Νικόλας, τι κάνει. Μπήκε κι εκείνη σ’ αυτό που συνέβαινε. Γιατί συνέβαινε κάτι ακαριαίο και μαγικό» (Ηλίας Μπενέτος)

(πηγή: athkeiaseros.pblogs.gr )

Διαβάστε για την πολυτάραχη ζωή του μοναδικού Νικόλα Άσιμου στο www.asimos.gr

Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
να μου κάνει πα, πα, πα
Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει
που όλο μου κουνάει τ’ αφτιά

Και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς

Ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια
όταν, θα έχω πια χαθεί
κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μα-
ή θα έχω μαραθεί

Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ