8 μήνες σκωτσέζικο ντουζ!

8 μήνες σκωτσέζικο ντουζ!

μαμά Δ.

Η αλήθεια είναι οτι πάνε μήνες που διαβάζω τις ιστορίες τοκετού και τις μαμαδοιστορίες… Σε πολλές δεν βρίσκω τίποτα κοινο και ευτυχώς… Σε κάποιες  (ελάχιστες) βρίσκω κάτι κοινό με την δική μου. Είναι οι ιστορίες που η εγκυμοσύνη δεν ήρθε πάνω στη στιγμή του μεγάλου έρωτα, που η εγκυμοσύνη δεν ξεκίνησε «απρόσμενα».

Με τον άντρα μου είμαστε 10 χρόνια και κάτι μαζί απο παιδιά και τα τελευταία 3 παντρεμένοι, κανείς δεν υποψιαζόταν τίποτα και για παιδάκι -λόγω της μικρής ηλικίας- ούτε λόγος απο τον περίγυρo. Εμείς όμως καιγόμασταν. Θέλαμε οικογένεια.. και παρα τις προσπάθειες τον τελευταίο χρόνο, δεν καταφέρναμε τίποτα, ώσπου μετά απο μια απρόσμενη εγκυμοσύνη στο φιλικό μας περιβάλλον αποφασίσαμε να ψαχτούμε…

Η διάγνωση ήταν αζωοσπερμία και η εξωσωματική μονόδρομος σε όποιον γιατρό και αν πήγαμε… και δεν πήγαμε σε έναν.

Ξεκινήσαμε την προσπάθεια. Ήμασταν απο τους τυχερούς μέσα στην ατυχία μας. Με την δεύτερη προσπάθεια ήρθε η εγκυμοσυνη. Δεν το πιστεύαμε. Κλαίγαμε και μόνο στην ιδέα.

Η κύηση ήταν δίδυμη με πολλά πολλά πολλά πολλά προβλήματα αλλά με ένα εκπληκτικό γιατρό και πανω απ’ ολα άνθρωπο. 8 μήνες σκωτσέζικο ντους στην κυριολέξια. Την μια είμαστε καλά, την άλλη τα χάνουμε… Με κορυφαίο το γεγονός οτι μας μίλησαν για σοβαρό αναπτυξιακό πρόβλημα στο ένα απο τα δυο στο μεγάλο υπέρηχο και έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα γεννήσουμε ενα παιδάκι με πρόβλημα και ένα φυσιολογικό ή αν θα αποφασίσουμε να «σκοτώσουμε’ το ένα απο  τα δυο για να μην κινδυνέψει το άλλο. Δεν έγινε τίποτα απο τα δύο, αποφασίσαμε να τα κρατήσουμε και τα δυο και ότι γίνει, ο Θεός είναι μεγάλος.

Τα άκουγα, μου χτυπούσαν,τα χάιδευα… ήταν τα διδυμάκια μου…

Τελικά στην 35η εβδομάδα άρχισαν οι πολύ δυνατές συσπάσεις. Ο παιδίατρος ήρθε να με προετοιμάσει οτι τα πράγματα μπορέι να μην είναι καλά, καθώς το ιστορικό ήταν αρκετά βεβαρημένο. Έκανα καισαρική με αρκετούς «ειδικούς» σε επιφυλακή  και όταν άκουσα τα κλάματα τους δεν μπορούσα να σταματήσω τα δικά μου δάκρυα. Τα μωράκια μας ήταν ζωντανά!

Ο παιδίατρος ήρθε κοντά μου έκπληκτος «Έχεις δύο υγιέστατα μωράκια. Περιμέναμε κάτι χειρότερο. Απλώς το ένα είναι αρκετά μικρούλι και θα χρειαστεί θερμοκοιτίδα»  Δεν το πίστευε και ο ίδιος, ούτε έγω πίστευα ότι έγινα μανούλα.

Σήμερα αφού περάσαμε κάποιες περιπετειούλες ως «βιαστικοί», είμαστε μια χαρά, χωρίς φυσικά κανένα αναπτυξιακο πρόβλημα!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com