Ιστορία… ψαξίματος!

Ιστορία… ψαξίματος!

μαμά Κατερίνα

Αυτή η ιστορία δεν είναι ιστορία τοκετού.  Είναι απλά μία ιστορία που μου έμαθε ότι για όλα πρέπει να παίρνουμε δεύτερη και τρίτη γνώμη ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ιατρικά θέματα.

Γέννησα στις 7/10/2011 ένα υγιέστατο κοριτσάκι με καισαρική μετά από 12 ώρες στην αίθουσα τοκετού, με τα νερά σπασμένα και διαστολή 4.  Ολα πήγαν τέλεια και είχα το κοριτσάκι μου μία ώρα μετά μαζί μου αφού γέννησα στο Έλενα!

Ολα πήγαιναν μία χαρά με ένα μωράκι τέλειο (μαμ, κακα και νάνι) που από τις πρώτες του μέρες έδειξε ότι θα ήταν πολύ ήρεμο … όπως και είναι ακόμα (δεν έχω ξενυχτήσει ούτε μία βραδιά!!).  Να σημειώσω εδώ ότι μένουμε στη Σκιάθο και έτσι μετά από 20 μέρες στην Αθήνα γυρίσαμε στο σπιτάκι μας.

Ολα κυλούσαν καλά ώσπου περίπου 20 μέρες μετά η μικρή ξεκίνησε να βγάζει γουλιές που εξελίχθηκαν σε εμετούς-ρουκέτες.  Οι δύο παιδίατροι του νησιού αλλά και του Βόλου μας είπαν ότι αφού το μωρό παίρνει βάρος δεν είναι τίποτα.

Να πω ότι η μικρή μου έκανε τον εμετό-ρουκέτα σαν να μην τρέχει τίποτα χωρίς κλάμματα και άγχος και φυσικά μετά απλά ξαναέτρω γε το φαγητό της!!

Για περίπου 20 μέρες την κρατάγαμε σαν ποτήρι γεμάτο νερό.  Οτι και να έκανες εκείνη συνέχιζε να κάνει εμετούς (τουλάχιστον μία με δύο φορές την ημέρα). 

Τα Χριστούγεννα θα πηγαίναμε στην Αθήνα για να δούμε τους δικούς μας (είμαστε και οι δύο από εκεί) και είπαμε θα πάμε και εκεί να δούμε τι συμβαίνει.  Στο Ελενα μας είπαν το ίδιο.  «Αφού παίρνει βάρος και αναπτύσσεται είναι καλά» ώσπου τσούπ έκανε τον γιατρό «καινούριο»!!  Εκεί μας παρότρυνε να κάνουμε έναν υπέρηχο οισοφάγου-στομάχου για να επιβεβαιώσουμε ότι το μωρό δεν έχει τίποτα.

Την ίδια μέρα (22/12/2011) πηγαίνουμε στο Αγ. Σοφία που εφημέρευε για να κάνουμε τον υπέρηχο.  Εκεί μία … παιδίατρος μας είπε να κάνουμε εισαγωγή το παιδί!! Τρελλάθηκα.  Την πήραμε και φύγαμε.  Ολο το βράδυ διάβαζα στο internet για τα συμπτώματα της μικρής και αυτόν τον υπέρηχο και βρήκα μία παιδογαστρεντερολόγο που πρότειναν άλλες μητέρες με το ίδιο πρόβλημα.  Την επόμενη μέρα, Παρασκευή και παραμονή Χριστούγέννων, την παίρνω τηλέφωνο και με ενημερώνει ότι είναι η τελευταία της μέρα στην ιδιωτική παιδιατρική κλινική που δουλεύει και αν θέλω να με δει να είμαστε εκεί έως τις 11.

Παίρνουμε το μωρό και τρέχουμε!  Μετά από 2 ώρες αναμονή μας βλέπει και μας λέει ότι το μωρό είναι  καλά αλλα ας κάνουμε εκείνον τον υπέρηχο για να το επιβεβαιώσουμε.  (Εννοείται ότι πληρώθηκε μαύρα και ο υπέρηχος εξτρα).  Εκεί μας λένε ότι το μωρό έχει ευρεία ΓΟΠ και οριακή στένωση πυλωρού και πρέπει να εγχειρηστεί άμεσα!  Τρελλάθηκα.  Μας βλέπει και ένας παιδοχειρούργος που του κάνει κλινική εξέταση και μας λέει ότι «αν δεν είναι στένωση θα σκίσει το πτυχίο του» και να μπούμε άμεσα για επέμβαση.  Εμείς αποφασίζουμε ότι επειδή είναι παραμονή Χριστουγέννων και δεν θα γινόταν τίποτα έως την Τρίτη 27/12 να πάμε σπίτι μας και να την πάμε μετά τις γιορτές στο Παίδων (στην κλινική ζητάγανε 3000 € για την επέμβαση και τα νοσήλεια, χρήματα που δεν είχαμε … ευτυχώς).

Το βράδυ και με την ψυχολογία μας στο πάτωμα η μικρή κάνει τον ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ της εμετό με πολλή γκρίνια όμως αυτή τη φορά.  Εφαγε το φαγάκι της ξανά και κοιμήθηκε.  Από εκείνη την ημέρα η μιρκή δεν ξαναέβγαλε γουλιά!  Παρόλα αυτά πάμε και στο Αγλαϊα Κυριακού που μας σύστησαν έναν εξαιρετικό παιδογαστρεντερολόγο που μας δέχθηκε αμέσως χωρίς να τον γνωρίζουμε!  Εκεί μας είπε ότι «παιδί χωρίς εμφανή συμπτώματα, εδώ δεν το εγχειρίζουμε, αλλά ας κάνουμε έναν υπέρηχο ξανά για να δούμε».  Κατεβήκαμε στους υπερήχους και μπήκαμε ώς έκτακτο περιστατικό (χωρίς εισαγωγή).  Οι τιμές του υπερήχου μετά από 4 μέρες … οι μισές!  Τώρα εγώ τι να κάνω … πείτε μου!!! Μας είπαν λοιπόν να ξαναπάμε σε μία εβδομάδα να το ξαναδούμε γιατί αυτό δεν γίνεται.  Η στένωση δεν βελτιώνεται.

Πάμε και την επόμενη εβδομάδα … και ξανά τα ίδια αποτελέσματα.

Σήμερα που σας γράφω η μικρή είναι σαν να μην είχε ποτέ αυτήν την περιπέτεια και φυσικά χωρίς επέμβαση. 

Ουφ τα είπα και ξαλάφρωσα!  Αποφάσισα να μην ξαναεμπιστευτώ ποτέ ιδιωτικό νοσοκομείο ούτε για τη μικρή, ούτε για μένα, ούτε για κανεναν!  Και φυσικά θα ζητάω πάντα 2-3-4-…-25 γνώμες πριν κάνω οτιδήποτε.

Ελπίζω να μην σας κούρασα με το μεγάλο μου κείμενο.
Να είστε όλες καλά και πάνω από όλα τα παιδάκια σας!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com