μέλλουσα μαμά Μαριάννα
Γεια σας μανούλες!
Είμαι η μελλοντική μαμά Μαριάννα και είμαι 20 χρονών. Είμαι αρραβωνιασμένη 1.5 χρόνο και μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος.
Έχω δύο πράγματα στα οποία θα ήθελα να με βοηθήσετε και να μου απαντήσετε και στα δύο αν σας είναι εύκολο.
Δεν το έχω ανακοινώσει σε κανέναν ακόμα (εκτός από τον άντρα μου βέβαια ο οποίος πέταξε από την χαρά του γιατί θέλαμε πολύ ένα μωρό και είμαστε απολύτως έτοιμοι). Το πρόβλημα είναι πως θα το ανακοινώσω στους δικούς μου γονείς, ειδικά στην μαμά μου. Μπορεί να με άφησε να αρραβωνιαστώ αλλά δε νομίζω ότι θα χαρεί πολύ με το θέμα του μωρού γιατί θέλει να τελειώσω τις σπουδές μου. Επίσης, ντρέπομαι πως θα το πω ή πως θα με κοιτάξουν οι παππούδες μου όταν το μάθουν, έστω και από άλλον γιατί είναι και αυτoί πολύ του στυλ «να τελειώσεις πρώτα τις σπουδές σου έστω να έχεις ένα χαρτί«.
Δε συμφωνώ εννοείται μαζί τους γιατί, βρε κορίτσια, άντε και το πήρα το χαρτί, τι θα το κάνω; Για αυτούς, όμως, είναι αρκετό να έχω απλά ένα χαρτί που στην ουσία δεν θα με βοηθήσει πουθενά. Ποτέ δεν έκανα μαζί με την μανα μου μια συζήτηση ότι και να μην πάω στην σχολή για μένα δεν είναι πρόβλημα. Και δεν σκοπεύω να την κάνω γιατί η μαμα μου ειναι πολυ πιο ανωριμη από μενα γιατι με το παραμικρο θυμώνει και δεν μου μιλάει. Αντε τώρα να της ανακοινωσω και την εγκυμοσύνη. Η ίδια με έκανε στα 17 και επειδή δεν σπούδασε θέλει να σπουδάσω εγώ. Δεν το καταλαβαίνω αυτό, δεν είναι δίκαιο δικά τους όνειρα να τα φορτώνεις στα παιδιά σου και με το ζόρι και με θυμούς. Άμα δε σπουδάσεις δε σε λογαριάζει κανείς μου είπε κάποια στιγμή, είσαι ένα τίποτα. Για αυτό σας λέω ότι είναι πιο «ανώριμη» από μένα, ξέρω πολλές που έγιναν μανες και δεν σπούδασαν ή και γενικά άτομα που δεν σπούδασαν και είναι πολύ πιο άνθρωποι από κάποιον γιατρό ή δικηγόρο. Συγγνώμη αν σας κούρασα αλλά το πρώτο ερώτημα είναι πως θα τους το πω.. .ντρέπομαι και φοβάμαι, ενώ από μέσα μου ξέρω ότι δε θα γίνει κάτι το ιδιαίτερο.
Το δεύτερο είναι το εξής… μένω τώρα στην πεθερά μου. Εγώ θα πάρω το σπίτι στο οποίο μένουν τώρα οι γονείς μου γιατί το έχουν γράψει σε μένα. Αυτοί χτίζουν άλλο. Ακόμα το νέο σπίτι δεν έχει τελειώσει και θα αργησει. Οπότε δε θα φύγουν οι γονείς μου, οπότε ούτε εγώ θα πάω στο σπίτι μου. Αναγκαστικά θα πρέπει να μείνω στην πεθερά μου και να έχω και το μωρό εκεί όταν με το καλό γεννηθεί. Αλλά κάτι τέτοιο δεν το θέλω. Έχουμε στην άκρη 10.000 με τον άντρα μου και η άλλη λύση είναι να πάμε να νοικιάσουμε. όμως αυτά τα λεφτά ήταν για το σπίτι μας που θα πηγαιναμε αφού έφευγαν οι γονείς μου. Εντάξει μην τα θέλω όλα δικά μου αλλά οι λύσεις είναι να πάμε να νοικιάσουμε και όταν φύγουν οι δικοί μου και πάμε στο σπίτι μου να μην έχουμε λεφτά να το ανακαινίσουμε ή να μείνουμε στην πεθερά μου.
Εσείς τι λέτε; Βοηθήστε με… ξεκίνησα να το σκέφτομαι από τωρα με το σπίτι, γιατί η πεθερά μου έχει πολύ πολύ υγρασία και μούχλα και δε θελω το παιδι μου να μεγαλωσει εκει μεσα, ουτε εγω να περασω την εγκυμοσυνη εκει περα…
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΜΑΝΟΥΛΑ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ΑΣΕ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝΕ! Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ : ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΛΛΑΖΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΣΠΟΥΔΩΝ??? ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΛΕΤΗ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! ΤΟ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΟΪ ΕΓΩ ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΒΕΡΕΣΕ, ΟΤΑΝ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΗΚΑ ΣΤΑ 18 ΜΟΥ, ΠΗΓΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ , ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΛΛΕΓΑΝ ΕΝΑ ΣΩΡΟ, ΔΕΝ ΣΠΟΥΔΑΣΑ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ 29 ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΩ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΡΙΝΑΝ ΤΟΤΕ EΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ 11 ΧΡΟΝΙΑ, ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΩΜΑΤΙΟ... ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΨΥΓΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΟΙΑΖΕ ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΜΕΝΑ, ΕΧΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ! ΑΝ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ, ΑΝ ΟΧΙ ΤΟΤΕ ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! ΜΗ ΜΑΣΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΜΑΝΟΥΛΑ, ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ ΓΙΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΥΙΟΘΕΤΙΣΑΝ ΕΝΑ ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ... ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ, ΔΕΣ ΠΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΕΣ ΠΟΣΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΙΚΙ ΚΑΙ ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΛΛΑ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ!!! ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!ΜΗ ΜΑΣΑΣ! ΜΙΛΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΙΣ!
λοιπον...κλεισε την μυτη και κατσε στην πεθερά σου και κάντε κάτι για την υγρασια και τη μουχλα...και μεις ειχαμε θεμα υγρασιας σε καινουργια οικοδομη και το φτιαξαμε μεχρι να γεννησουμε...με λιγα χρηματα...εκεί θα μπορεις να αφήνεις και το μωρό για να πηγαίνεις στη σχολή σου όταν γεννήσεις...και μάλιστα θα πετάει απο τη χαρά της που θα περνάει χρόνο με το εγκονάκι της...εκτος και αν μπορουν να σας φιλοξενησουν οι γονεις ου στο πατρικο σου... ανακοινωσε το στο σοι όταν περάσει κανας μήνας και είναι ολα Ο.κ. και να δεις που μολις το μαθουν οι δικοι σου...θα βιαστουν για το σπιτι...ενω τωρα δεν εχουν λογο να βιαζονται...και αμα σου πουν τιποτα για τις σπουδες, διαβεβαιωσέ τους πως θα τις κάνεις...τα χρηματα κρατα τα γιατι μπορει να σου χρειαστουν για το μωρο...ποτε δεν ξέρεις..., για τη γεννα κλπ