Οι μελέτες, οι θεωρίες και το πώς… αναθεώρησα!
Όταν γέννησα την κόρη μου, τα έβαζα με όλο τον κόσμο. Όλες οι θεωρίες μου τη βίδωναν, όλες τις απόψεις τις χαντάκωνα. Τουλάχιστον αυτές που ένιωθα ότι… με έθιγαν!
Όταν πέρασε ο πρώτος καιρός και οι ορμόνες ηρέμησαν, άρχισα να τα βλέπω όλα πιο… ανοιχτά. Για παράδειγμα: μισούσα οποιαδήποτε έρευνα γύρω από τις καισαρικές. Δεν ήθελα να ξέρω αν η καισαρική επηρεάζει το μωρό, αν η καισαρική επηρεάζει τη μαμά, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Έλεγα: εγώ γέννησα με καισαρική γιατί έτσι έκρινα ότι ήταν καλύτερο για το παιδί μου. ΤΕΛΟΣ.
Όταν, λοιπόν, χαλάρωσα, άρχισα να… διευρύνω τους ορίζοντές μου. Ξέρετε, αν το προσπαθήσεις, μπορείς να δεις το μωρό σου σαν «όχημα» για να επιστρέψεις στη φύση σου και να κατανοήσεις ένα κομμάτι της μαγείας του να είσαι ζωντανό πλάσμα πάνω στον πλανήτη γη. Πίσω από τις πάνες, τα ζιπουνάκια και τα ζουζουνάτα παιχνιδάκια, τις συνταγές για φρουτόκρεμες και τα καλλυντικά χωρίς Parabens, κρύβεται ένα ολόκληρο, τεράστιο κεφάλαιο: η ζωή η ίδια!
Γκρινιάζουμε για το πώς έχει εξελιχθεί ο κόσμος μας. Για το πώς έχουμε γίνει εμείς οι άνθρωποι. Διαμαρτυρόμαστε και στεναχωριόμαστε, ψάχνουμε να βρούμε τι έφταιξε και μένουμε στα ανούσια, χάνοντας τη βασική ουσία: το μωρό! Το παιδί!
Φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου πως ο άνθρωπος διαμορφώνεται μέσα από την οικογένειά του. Μαμά, μπαμπάς και αδέρφια είναι οι βασικότεροι δάσκαλοι της ζωής του. Ότι μάθεις μέσα στο σπίτι σου, δύσκολα να το ξεμάθεις.
Υπάρχουν που λέτε κάποιες θεωρίες που τις μισές τουλάχιστον από εμάς, τις βγάζουν από τα ρούχα τους. Ένα παράδειγμα: το ότι το παιδί που γεννιέται με καισαρική μπορεί να υποστεί μεγάλο στρες. Πωπω, τσατιζόμαστε όταν το ακούμε, εμείς που γεννήσαμε με καισαρική!!! Το δικό μας παιδί στρες; Το δικό μας παιδί φόβο; Μα εμείς γεννήσαμε με καισαρική για να το έχουμε στα χέρια μας υγιές, μα εμείς κάναμε ότι καλύτερο!
Και όμως, αν δεις το θέμα με μια ανοιχτή ματιά, αν μπεις για λίγα δευτερόλεπτα στη θέση του μωρού, ίσως νιώσεις στιγμιαία το φόβο να διαπερνάει τη ραχοκοκκαλιά σου.
Είσαι μωράκι. Δεν είναι ακόμα η ώρα σου να γεννηθείς. Είσαι κουλουριασμένο όμορφα και ωραία στη ζεστή μήτρα της μανούλας σου. Είναι σκοτεινά, ζεστά και όμορφα. Ξαφνικά… Ω Θεέ μου! Εκτυφλωτικό φως γύρω σου και κάποιος σε τραβάει βίαια έξω στο κρύο. Φοβάσαι.
Νιώσατε κάτι;
Θα μου πείτε… Αν είχα γεννήσει φυσιολογικά, δεν θα φοβόταν το μωρό μου; Μα φυσικά. Η διαδικασία της γέννας είναι ούτως ή άλλως ένα μεγάλο σοκ για το παιδί. Ο έξω κόσμος είναι πάντα σκληρότερος από την κοιλιά της μαμάς σου. Αν με ρωτάτε, έρχονται στιγμές που θα ήθελα να ξαναγίνω τόσο δα μικρή και να μπω στην κοιλιά της μαμάς μου να μην φοβάμαι και να μην με απασχολεί ούτε μια βλακεία. Αντ’ αυτού μπορώ να χαθώ στην αγκαλιά της και να ηρεμήσω, έστω και για λίγες στιγμές. Η αγκαλιά της μαμάς είναι γαμάτο βάλσαμο!!
Απλά, όταν ένα παιδί γεννιέται φυσιολογικά, όταν δηλαδή έρθει η ώρα του, χωρίς την οποιαδήποτε παρεμβολή, τύπου σπάσιμο νερών, πρόκλησης κτλ, περνάει από μια διαδικασία την οποία η φύση έχει σκεφτεί και έχει σχεδιάσει. Η έξοδός του στον σκληρό, μάταιο κόσμο γίνεται αργά και σταθερά. Το σοκ παραμένει μεγάλο, όμως έρχεται πιο… ομαλά.
Είναι βρε παιδί μου, σαν να χάνεις τη δουλειά σου. Αλλιώς είναι να έρθει μια μέρα το αφεντικό και να σου πει «Κυρία μου, από αύριο τέλος, γεια σας!» και αλλιώς να σου μειώνει σιγά σιγά τον μισθό, προετοιμάζοντάς σε για το οριστικό τέλος.
Τη θεωρία του στρεσαρίσματος του μωρού που γεννήθηκε με καισαρική την έφτυνα κατάμουτρα για αρκετό καιρό. Μέχρι που ηρέμησα, διάβασα και είδα ότι έχει κάποια βάση. Δεν την ενστερνίστηκα με τόσο πάθος ώστε να μιλάω σε κάθε άνθρωπο που συναντώ για δαύτην, όμως είδα κάποια σημεία που ναι, ρε γαμώτο, έχουν βάση.
Τώρα, αν μείνεις μόνο στη φράση «Το μωρό που γεννιέται με καισαρική υποβάλλεται σε τεράστιο στρες«, θέλεις να πάρεις ένα τουφέκι και να αρχίσεις να πυροβολάς όποιον τόλμησε και υπονόησε ότι βασάνισες το παιδί σου (ενώ είπαμε, εσύ έχεις πάρει την καλύτερη απόφαση για αυτό).
Αν όμως το ψάξεις περισσότερο, θα δεις ότι ακόμα και οι φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας, δηλώνουν πως τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο.
Όλα μπορούν να διορθωθούν. Όλα μπορούν να απαλύνουν.
Και το βασικότερο όπλο σου για να το πετύχεις ήταν είναι και θα είναι για πάντα το ένα και μοναδικό: η ρημάδα η ΑΓΑΠΗ. Αυτή που είναι δωρεάν, αυτή που όλα τα κάνει να φαίνονται εύκολα.
Θέλετε να το πάω και σε άλλο θέμα; Θηλασμός εναντίον μπιμπερό. Δεν κατάφερες να θηλάσεις; Φιλενάδα, δεν πειράζει. Ούτε εγώ τα κατάφερα. Φρόντισα όμως να δίνω τόση αγάπη στο παιδί μου την ώρα που το τάιζα με το μπιμπερό που αισθάνομαι πια την ίδια περηφάνεια που θα είχα αν είχα γάλα να ταίσω ακόμα 100 παιδιά.
Ναι, λοιπόν… Πιστεύω ότι ίσως το παιδάκι μου έπαθε το σοκ της ζωή του, όταν ο γιατρός μου την άρπαξε από τα ποδαράκια και την έβγαλε από την κοιλιά μου. Ναι, το πιστεύω πως ίσως να προτιμούσε το ζεστό μαμίσιο γάλα από το αγελαδίσιο γαλατούμπι που της έδωσα.
Πιστεύω, όμως, ότι της έδωσα και της δίνω τόση αγάπη και τόση προσοχή που αυτά τα «τραύματα» ανήκουν πια στο παρελθόν. Και καθόλου δεν τα σκέφτεται και καθόλου δεν την τρομάζουν τα βράδια. Και αν ακόμα δεν τα ξεπέρασε, εγώ θα συνεχίζω να προσπαθώ να μπω στην ψυχούλα της και να κατανοήσω όλα όσα την τρομάζουν, ή όσα λάθη έχω κάνει, αν έχω κάνει και να τα σβήσω με αληθινή, απεριόριστη αγάπη. Αγκαλιές και δοτικότητα.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί έγινα μάρτυρας μαμαδο-επίθεσης απέναντι σε μια ψυχολόγο που υποστήριξε ότι ένα παιδί μπορεί να υποστεί τέτοιο στρες από την καισαρική που μπορεί να επηρεαστεί ακόμα και ο ύπνος του. Από τη μία τις κατάλαβα απόλυτα… Σας είπα… 22 μήνες πριν, θα ούρλιαζα και εγώ από οργή. Όμως, όχι πια…
Μεταξύ μας, με έχουν κουράσει πια οι τόσοι καβγάδες, μα περισσότερο πληγώνομαι όταν η κατάσταση παρεκτρέπεται και ακούγονται λόγια βαριά… Ο καθένας ας έχει την άποψή του, αλλά ας μην προσπαθεί να την επιβάλει με άσχημο τρόπο…
Πάντως, ταπεινή μου άποψη είναι… Μην φτύνετε κατάμουτρα μελέτες που αισθάνεστε ότι σας θίγουν ως μαμάδες. Μην τις φτύνετε, γιατί κάποιες μπορούν να έχουν πραγματικά κάποια βάση. Μα το κυριότερο: μην ξεχνάτε ότι όλα είναι αναστρέψιμα.
Κανένας άνθρωπος δεν στιγματίστηκε από τον τρόπο που γεννήθηκε. Πολλοί όμως στιγματίστηκαν από τον τρόπο που μεγάλωσαν…
Σήμερα θα βάλω και σπέσιαλ υπογραφή στο κείμενο:
Καισαρικογεννούσα μπιμπεροκρατούσα μαμά Ολίβια
egw den ekana kaisarikh men,alla gennhsa kai ta 2 mou paidia me proklhsh(to gio mou stis 39 ebdomades kai thn korh mou stis 38)giati apla den antexa allo!!!!!!!!!!!!!!!pote den eniwsa tupseis,den nomizw na niwsw pote......
Οι καισαρικές έχουν σώσει ζωές...εμένα η μικρή μου ήταν απλωμένη σαν χταπόδι κ με καισαρική ζορίστηκαν οι γιατροι πολύ 20 λεπτά προσπαθούσαν είχα πάθει σοκ!Ήξερα ότι θα κάνω καισαρική λόγω ισχιακής προβολής,το πήρα απόφαση εξοικειώθηκα με την ιδέα...ήταν για το καλό του παιδιού μου αλλά κ το δικό μου.Ξέρεις...η γιαγιά μου λέει στην εποχή της όταν εφτανε η ώρα να γεννήσει μια γυναίκα έλεγαν ότι είναι με το ένα πόδι στο τάφο έτσι κ έχει πάρει ανώμαλη θέση το μωρό,αυτό τα λέει όλα!Όσο για αυτά που θα ακούσεις...σιγά μη σκας ο καθένας ξέρει ποιο είναι το σωστό κ ουτε χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις.
Νομίζω η πρόταση με την οποία κλείνεις το κείμενο σου είναι "'ολα τα λεφτά" (Κανένας άνθρωπος δεν στιγματίστηκε από τον τρόπο που γεννήθηκε. Πολλοί όμως στιγματίστηκαν από τον τρόπο που μεγάλωσαν…). Και αυτό ακριβώς πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας για να προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε οσο το δυνατόν πιο υγιή και ισορροπημένα παιδια. Γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει ανθρώπους να καταστρέφουν τη ζωή τους (και των γύρω τους) εξαιτίας άσχημων παιδικών χρόνων.
Δεν θέλω να συμμετέχω στην απίστευτη αντιπαράθεση των Ελληνίδων μαμάδων, αλλά ως Ελληνίδα μαμά στην Αγγλία θα ήθελα να πω δύο πράγματα: α) Εδώ οι επιλογές της κάθε μητέρας γίνονται σεβαστές από τις υπόλοιπες μητέρες και παραμένουν ασχολίαστες εκτός αν η μητέρα θελήσει να ακούσει την γνώμη των φίλων της ή των μαμάδων που γνωρίζει στα playgroups κ.ο.κ. Δεν έχω γνωρίσει καμία μαμά που να διανοήθηκε να σχολιάσει ή να κριτικάρει τις επιλογές που έκανα και μου είπε τη γνώμη της μόνο όταν της ζητήθηκε. Οι φίλες μου είναι Ελληνίδες, Αγγλίδες, Γαλλίδες, Ισπανίδες, Ιταλίδες, Γερμανίδες, Αμερικανίδες κ.α.. Αυτό που περιγράφετε και αναλύετε παραπάνω δεν υπάρχει εδώ! Να, μια φίλη μου γέννησε πριν 2 εβδομάδες, την ρώτησα για τον τοκετό, δεν θέλησε να μου πεί λεπτομέρειες, ίσως προσπαθεί να ξεπεράσει κάτι, το σεβάστηκα και τέλος. β)Ολίβια, σε καταλαβαίνω, σε χαίρομαι, ιδίως όταν παίρνεις απόσταση απο τις καταστάσεις και αναθεωρείς. Αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει τα σχόλια στο μπλόγκ σου να είναι μονίμως ανοιχτά. Βεβαίως πρέπει η γνώμη του καθενός να ακούγεται, αλλά όταν θέλεις να κάνεις ένα point βρε παιδί μου, χωρίς μετά να ακολουθήσει αυτή η απίστευτη αντιπαράθεση, έχεις κάθε δικαίωμα να κρατήσεις τα σχόλια κλειστά. Ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματά του, θα το συζητήσει με τους φίλους του, θα βγάλει, ίσως ,ιδιωτικά, τα αποθημένα του, και θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Το έχω συναντήσει σε ξένα μπλόγκ συχνά (ναι πέφτει και έξω online ξεκατίνιασμα, ιδίως στην Αμερική, ίσως επειδή είναι πιο εύκολο όταν δεν γνωρίζεις τον άλλο προσωπικά)και σέβομαι αφάνταστα την επιλογή της/του blogger να κλείσει τα σχόλια εφόσον ξέρει οτι θα ακολουθήσει αντιπαράθεση πέραν των αποδεκτών ορίων....
Tο μονο που εχω να πω ειναι RESPECT στην Ioanna...Τιποτε λιγοτερο,τιποτε περισσοτερο...
Ολίβια κοίτα τη φωτογραφία του μωρού σου σε παρακαλώ....εγώ βλέπω ένα όμορφο,ήσυχο, γαλήνιο μωρό....πάω στοίχημα πως η φωτό τραβήχτηκε λίγο μετά τη γέννα...δε βλέπω να θυμάται η Αθηνά τίποτα κι ας είναι ακόμα πρόσφατο...τα μωρά όπως και να γεννηθούν στρεσσάρονται.... Τα παιδιά της καισαρικής μπορεί να στρεσσάρονται και λιγότερο γιατί δεν αναγκάστηκαν να περάσουν από στενό μέρος ούτε να συμπιεστούν τα κόκκαλά τους για να πουν "φτου ξελεφτερία"...... Οι έρευνες, οι περισσότερες τουλάχιστον γίνονται για να γίνονται...θες επιδοτούνται, θες κάτι άλλο.......όλοι πια κάνουν και από μια έρευνα....φυσικά και θα αμφισβητώ ότι θεωρώ ότι είναι μπαρούφα.....αλίμονο αν δεχόμαστε ότι μας δίνουν έτσι αμάσητο......και αλίμονο αν φορτώνουμε με ενοχές όλο τον κόσμο.......
H αλήθεια είναι πως κάτι περίεργο συμβαίνει στην Ελλάδα. Η μητρότητα ο αποτελεί ατέλειωτο συγκρούσεων. Το κακό είναι πως οι συγκρούσεις αυτές (δεν φτάνει που δίνονται από μεγαλοεταιρείες και βιομηχανίες κ.λ.π) δίνονται και μεταξύ μαμάδων!!!!! Από τότε που έγινε μαμά άρχισα δειλά δειλά να συνειδητοποιώ πως πρέπει να είσαι (ούτε λίγο ούτε πολύ) απανταχού έτοιμος να 'σου την πέσει κάποιος'. Οποιοσδήποτε! Η φουρνάρισα, η μπακάλισα, η θεία, η γιαγιά, η μαμά σου, η κ. Νίτσα γειτόνισα, και βέβαια -μην ξεχνιόμαστε - η διπλανή μαμά στην παιδική χαρά, και ο διπλανός μπαμπάς (ναι μπήκανε και οι άντρες στο παιχνίδι του αλληλοφαγώματος, ή αλλιώς ' ο πιο καλός γονέας είμαι εγώ , ωω, ωω'. Πραγματικά, θεωρώ πως αυτό γίνεται με τον πλέον αδιάκριτο, αγενή και απολίτιστο τρόπο και πραγματικά με οποιαδήποτε αφορμή. Βρέχει και δεν πήρες ομπρέλα??? Έχει ψύχρα και δεν το φάσκιωσες το καλό σου? Έχει ήλιο και δεν του φοράς καπέλο?????? Θηλάζεις? Δε θηλάζεις? Τί το 'χεις αγκαλιά κοτζάμ παιδί 8 ΜΗΝΩΝ??????? ΑΣΤΟ ΚΑΤΩ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!! Τιιιιιιι, δεν δίνεται πιπίλα????? Είσαι σοβαρή κοπελιά????? Πιπίλα κοπελιά, θα 'χεις πρόβλημα (αυτό το τελευταίο, το μεταφέρω αυτούσιο, όπως ακριβώς το άκουσα εγώ εμβρόντητη, από μπαμπά -ταλιμπανάκο- και δεν του χα πει και τίποτα η κακομοίρα.... Φαντάζομαι όλοι ξέρουμε για τί μιλάω. Ειλικρινά, πλέον στους περίπου 10 μήνες μητρότητας, έχω γίνει εξπερ διακριτικότητας, δεν μιλάω δι λαλάω, μπας και δεν προκληθούνε τέτοιες κουβέντες. Αμ δε, ο άλλος θα 'σου την πέσει' θες δε θες. Γιατί και μόνο σαν εικόνα η μάμά με το μωρό της στην Ελλάδα, σηκώνει σχόλια. Ο άλλο ςξέρει καλύτερα από εσένα ΠΑΡΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!!! Τα γράφω λίγο χιουμοριστικά, όχι όμως υπερβολικά, γιατί νομίζω πως δυστυχώς έτσι είναι, θέλωντας να συμφωνήσω με το κείμενο της Ολίβιας, και να προσθέσω, πως με πολύ λύπη διαπιστώνω πως στην Ελλάδα, εκτός του ότι επικρατεί η απόλυτη έλειψη πολιτισμού, διακριτικότητας και ευγένειας, σχετικά με το πως φέρεται (βγάζω τον εαυτό μου, ναι) ο κόσμος στο θέμα της μητρότητας και γονεικότητας εν γένει, επικρατεί και η αμάθεια συν τις άλλοις. Θέλω λοιπόν να πω ( και γράφω πολλά ρε γμτ...) πως πολύ σωστά γράφει η ο Ολίβια, πως η αγάπη είναι το παν και το πως τη δίνεις. Αυτό αποτελεί την πιο στέρεα βάση για τον πρώτο χρόνο της ζωής ( και για όλη τη ζωή) και όλα τα άλλα έπονται. Με λύπη, κι εγώ παρακολούθησα ένα ξεκατίνιασμα σε γνωστό φόρουμ, γύρω από το θέμα του θηλασμόυ. Αυτή τη φορά 'ξεσηκώθηκαν' κάποιες μη θηλάζουσες θιγμένες από τα κείμενα παιδιάτρου υπέρμαχου του θηλασμού. Τα διαβάσατε υποθέτω κάποιοι-κάποιες. Μιλάμε για άγνοια, απαιδευσία, αμμορφωσιά, έλλειψη πολιτισμού.......... Έπειτα, προς τί ο φανατισμός?????????? Και τέλος πάντων πού είναι η κοινή λογική βρε παιδιά? Έστω ότι σου παίρνουνε το μωρό με μπουλντόζα, και παθαίνει μια μικρή στιγμή πανικού κ.λ.π...(η στιγμή της γεννησης όπως σωστά γράφει η Ολίβια είναι αγχώδης ούτως ή άλλως) θέλετε να μου πείτε πως η μετέπειτα αγάπη, το μεγάλωμα του παιδιού σας δεν θα το σβήσει????????? Είστε σοβαρές????? Γιατί δεν λέμε τα πράγματα με το όνομά τους? Ότι δηλαδή ο φανατισμός γύρω από τον φυσικό τοκετό όταν είναι ακραίος, (και άρα επικίνδυνος) ελάχιστα ή και καθόλου έχει να κάνει με ανησυχία για το μωρό, αλλά με 'ζητήματα' της μαμάς????? Βεβαίως είναι καλό να γεννήσεις φυσιολογικά και όμορφα, βεβαίως εξαιρετικό να θηλάσεις, αλλά από εκεί και πέρα το σημαντικότερο είναι οι άπειρες ώρες και μέρες με το μωρό σου, η εδραίωση του συναισθήματος της ασφάλειας και της προσφοράς αγάπης, τον πρώτο χρόνο της ζωής, η απόλυτη ανταπόκριση στην ανάγκη, το να είσαι η 'απλή καλή μητέρα' που λεει ο Winnicott. Δηλαδή, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί μία μητέρα που θηλάζει, αλλά το κάνει με τέτοιο τρόπο που κατά τα άλλα είναι κακή μητέρα? Και κανείς μία φαντάστική μητέρα που ταίζει με μπιμπερό? Τα λέω αυτά για να επισημάνω πως ο φανατισμός -σε τελική ανάλυση- κρύβει άλλα ζητήματα. Και βεβαίως κρύβει και έλλειψη πολιτισμού. Αλλά κι αυτός ο αλληλοσπαραγμός ρε παιδί μου....Κι η απόλυτη ανάγκη της άλλης μαμάς να δείξει (με όποιο τρόπο) πως είναι καλύτερη από εσένα, επειδή ποννούσε 15 ώρες, ενώ εσύ 5, επειδή δεν έκανε επισκληρίδιο ενώ εσύ έκανες, επειδή......Ελεος!!!!!!!!!!!!! Συγνώμη για το τεράστιο σχόλιο, αλλά με απασχολούν όλα αυτά κι εμένα...
σπάνια δημοσιεύω σχόλια, αλλά εδώ θα κάνω εξαίρεση γιατί η Μarirena λέει μεγάλες αλήθειες. έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα.και χαίρομαι που διάβασα ένα τέτοιο σχόλιο.
Τα βάζω με τον εαυτό μου κάποιες φορές, που δεν τόλμησα να αλλάξω τελικά γυναικολόγο, όταν έμεινα έγκυος. Έβλεπα πράγματα που δεν μου άρεσαν, αλλά δίσταζα να πάρω την απόφαση. Αν τελικά το έκανα θα πήγαινα σε κάποιον που εφαρμόζει την μέθοδο RAT.. http://www.youtube.com/watch?v=RZC7eVzR7qE Εμένα, όπως έχω προαναφέρει με μεγάλη επιμονή(για να τελειώνει???) με το που έκλεισα την 40η εβδομάδα και ενώ όλα ήταν super, με έβαλε στο μαιευτήριο λέγοντας μου ότι από εδώ και πέρα δεν φέρει καμιά ευθύνη ο ίδιος για ό,τι κι αν προκύψει... Πάρε και μια καισαρική και ένα κάρο φάρμακα και αντιβιώσεις μετά... Λένε πάντως ότι μπορεί να γεννήσει με την μέθοδο ΡΑΤ και γυναίκα που έχει κάνει καισαρική... για να δούμε στο δεύτερο αν... ίσως...
Ειμαι η Αγγελικη, ειμαι 34 χρονων σημερα και μητερα 4 παιδιων τα οποια γεννησα με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο. Δε νομιζω οτι αυτο με κανει πιο αξια απο καποια αλλη μανουλα που γεννησε τα παιδακια της με καισαρικη. Εγω αυτο που λεω ειναι, ευτυχως που υπαρχει και η καισαρικη. Η μητερα μου γεννησε 3 χρονια πριν απο εμενα ενα αγορακι το οποιο ισως σημερα να ηταν ζωντανο αν ο τοτε γιατρος της της εκανε καισαρικη (ηταν κατα της καισαρικης και αφησε την μαμα μου να ποναει 48 ωρες για να μην κανει σε νεα κοπελα καισαρικη, οπως της ειπε). Δεν θα με ενοιαζε καθολου αν ειχα γεννησει τα παιδακια μου με καισαρικη. Αυτο που με ενοιαζε ηταν να γεννηθουν τα παιδια μου ζωντανα.
Kalimera ki apo mena koritsia...kai go me kaisariki gennisa kai tis duo kores mou kai eimai sto group...H proti itan anagaia, i deuteri epivalotan...Ena exo na sas po...stin deuteri pou piga kai gennisa san kuria, vgika...teleiosa mesa se ligi ora imoun pragmatika toso kala!!! Stin proti talaiporithika kai me ponous arketes ores.... Tin proti den tin thulasa para mono 2 mines...tin mikri tin thulasa mexri kai 9 minon pou pia theorisa oti eprepe na tis kopso to gala giati pia etroge ta panta...H kaisariki einai sigoura mia traumatiki empeiria gia to moro opos kai i fusiologiki genna! Einai sok kai gi afto o antropos opos lene kai oi psuxologoi ekeini tin stigmi tin apothei apo tin mnimi tou kathe anthropos giati einai i xeiroteri stigmi tis zois tou....Doste agapi sta paidia sas kai tha fygoun kai oi fovoi kai ola!!!! Mono kati poromenoi pia theoroun tin kaisariki kapos...eleos!
Πολύ καλά τα λες. Και επειδή είμαι παθούσα με την καισαρική (τελική κατάληξη μετά από πρόκληση τοκετού, που κατέληξε μεν σε φουλ διαστολή, αλλά το μωρό ΔΕΝ ήθελε να βγει με τίποτε, μετά από 2,5 ώρες εξωθήσεων!) κι έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι η εμπειρία ήταν τραυματική για το μωρό, για πες σε ποια σελίδα έγινε η κουβέντα με την ψυχολόγο, θα ήθελα να τη διαβάσω!!!
Επίσης στρες για το έμβρυο είναι όταν κατακλύεται με τεχνιτη ωκυτοκινη, την επισκληρίδιο αναισθησία και ας γεννιέται φυσιολογικά. Γιατί σκέψου να είσαι μωρό και να σου λένε από τη μία "κοιμήσου λίγο ακόμη" και από την άλλη "άντε κουνησου να τελειώνουμε"¨. Ο παρεμβατικός τοκετός είτε είναι φυσιολογικός είτε με καισσαρική, είναι ένα επιπλέον άγχος για το μωρό. Γιαυτό ψαχτείτε κορίτσια πριν γεννήσετε, για να γεννήσετε και όχι να σας ξεγεννήσουν.
Ήμουν κι εγώ στο κότερο(του γκρουπ!) και συμφωνώ απόλυτα, αγκαλιές και ψυχραιμία, αλλά λίγο θα σε "μαλώσω" με το θέμα του θηλασμού, μη λέμε το γιατί! Απλά δεν υπάρχει!!!!!!!!!!!! Τα σέβη μου!!
συμφωνω μαζι σου ολιβιακι!κ γω με καισαρικη γεννησα γιατι ειχα σοβαρο προβλημα υγειασ!κ φυσικα αν πηγαινα φυσιολογικα εμπαινα σε κινδυνο κ εγω αλλα κ το σπλαχνο μου!δεν μπηκα ουτε στιγμη σε διαδικασια να σκεφτω λοιπον τον φυσιολογικο τροπο.με ενδιεφερε να ειναι το μωρο μου καλα κ εγω για να το μεγαλωσω!κ εγω ακουσα πολλα απο τον κοσμο κ διαβασα κ πολλα κ εψαξα κ πολλα..μετα σταματησα να ακουω κ να ψαχνω γιατι γυριζαν ολα στο μυαλο μου.ακουσα το ενστικτο μου κ τουσ γιατρους μου τουσ καλους που τοσο με βοηθησαν. συμφωνω ολεσ οι ερευνεσ εχουν βαση κ κρυβουν αληθειεσ αλλα οπωσ ακριβωσ ειπεσ με την αγαπη ολα μα ολα μα ολα γιατρευονται κ τοτε τα πραγματα ισορροπουν κ ειναι οπως πρεπει να ειναι!ουτε θηλασα παρα μονο για ενα μηνα αλλα κ παλι υπηρχε προβλημα κ το σταματησα!το ταισα μεσα στη ζεστη μου αγκαλια κ εφαγε περιτριγυρισμενο απο αγαπη!ολα διορθωνονται εχεισ απολυτο δικιο!
Είχα μια θαυμάσια εγκυμοσύνη, όμως όταν έκλεισα την 40ή εβδομάδα, ο γιατρός επέμεινε να μπω στην κλινική με πρόκληση, όπως και έγινε. Μετά από 8 ώρες και διαστολή 10(!), κρίθηκε απαραίτητο να με βάλουν για καισαρική(δεν αναλύω για να μην κουράσω...). Με λυγμούς μπήκα στο χειρουργείο, με λυγμούς ήμουν 2 ώρες στην ανάνηψη και έτσι με ανέβασαν έπειτα στο δωμάτιο μου. Δεν ένιωσα την γέννα, μου πήραν βίαια το αγγελούδι μου, σαν να μου ξερίζωσαν την καρδιά. Δεν το είδα αμέσως, μόνο αργότερα για λίγο, καθαρό και μυρωδάτο Δεν μπορούσα να το κρατήσω με τους ορούς στα χέρια, δεν μπορούσα να το σφίξω επάνω μου, με την τομή στην κοιλιά. Το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να θηλάσω... πόνος φρικτός, αίμα, μαστίτιδα... τελικά μετά από ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΏΝΑ θηλάζω 11 μήνες την μικρή μου. Ήταν το μόνο που θα μπορούσα να της προσφέρω, για να νιώσω ΜΑΜΑ, και ατελείωτη, άνευ όρων ΑΓΑΠΗ (το θέμα της καισαρικής 11 μήνες τώρα δεν το έχω ξεπεράσει..)
Ξεπερνιέται και αυτό, μην ανησυχείς... :)
Γέννησα κι εγώ με καισαρική. Είχε μεγάλο κεφαλάκι ο μπέμπης μου. Δεν θήλασα πάνω από 20 ημέρες λόγω κακής θηλής. Ένιωθα τόσο χάλια που πήγα τόσο ανάποδα στη μάνα φύση που πραγματικά σκεφτόμουν και σκέφτομαι να κάνω μια βόλτα από τη ψυχολόγο μου για να μου φύγει αυτή η απαίσια αίσθηση ότι "δεν τα κατάφερα". Μπράβο Ολίβια για το θάρρος σου να κάτσεις να διαβάσεις με άλλο μάτι όλες αυτές τις θεωρίες. Εγώ ακόμα δεν είμαι έτοιμη. Όταν φτάσουμε στην ηλικία της Αθηνούλας ίσως να το σκεφτώ να διαβάσω περί καισαρικής κλπ. Αλλά προς το παρόν τις μισώ όλες αυτές τις θεωρίες!!! Ιδιαίτερα αυτές που μιλούν για το θηλασμό. Το δεύτερο παιδί σίγουρα θα το θηλάσω. Ξέρω τον τρόπο και θα τα καταφέρω αυτή τη φορά. Αλλά μέχρι τότε, μη μου μιλάτε για την αξία του θηλασμού!!!
και γω με καισαρικη γεννησα...μετα απο πολλες ωρες αναμονης για φυσιολογικο τοκετο...Πριν δεν ήθελα ούτε να το σκεφτώ...όταν όμως ήρθε η ώρα...να επιλέξω...ειπα ΝΑΙ!! ¨οσο για το στρες...ένα θα πω είχα κάποτε διαβάσει το εξής: η διαφορα καισαρικης και φυσιολογικού τοκετού έιναι σαν να πηδάς απο την ταράτσα του οθρανοξύστη αντί να παίρνεις το ασανσερ για να κατέβεις...Ε λοιπόν...και το δικό μου παιδί απο ταράτσα πηδηξε...και αγχος αν είχε...δικαιολογείται! Αλλά όταν βγήκε απο την κοιλά...ούτε έκλαψε ούτε τιποτα...μόνο ένα αναιπάισθητο ''εεεε'' 'εκανε...αφού ανησυχησα, γιατι άκουγα όλα τα υπόλοιπα να ουρλιάζουν...
Ξέρετε πόσες φορές έχω νιώσει ένοχη όταν με ρωτάνε -ακόμα και άγνωστες στο ΙΚΑ!- πόσο θήλασα και απαντάω τρείς μήνες και τότε ακολουθεί ένα βροντοφωναχτό "γιατίίίί;;; γιατί μόνο τόσο;" και γυρίζουν και με κοιτάνε σαν εγκληματία; Το πρόβλημα δεν είναι τελικά να ανακαλύψεις ότι έκανες λάθος και συνδυάζοντας την έρευνα που έχεις κάνει και το ένστικτό σου να το αλλάξεις. Το πρόβλημα είναι η εμπάθεια που εκλαμβάνεις από μαμάδες ή ειδικούς οι οποίοι, κάνοντάς σε να νιώθεις απαίσια, ανεβάζουν τις μετοχές τους και ενισχύουν το πόσο σωστές ήταν αυτές. Είμαστε ανταγωνιστικά πλάσματα οι γυναίκες... Ο μπομπιρούλης μου είναι 9 μηνών, περνάμε υπέροχα, προσπαθώ να βελτιώνομαι σαν μαμά καθημερινά και τον ΑΓΑΠΩΩΩ!!! ΕΙΜΑΙ Η ΦΩΤΕΙΝΗ, γέννησα με καισαρική, θήλασα λίγο ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!
Το να δεχεσαι το διαφορετικό σαν άποψη και σαν σταση ζωής και ας μην το ενστερνιζεσαι, είναι ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθει το παιδί και το μαθαίνει με το παραδειγμα.Το ποια είναι καλή και σωστή μαμά δεν θα το κρίνουμε εμείς για τους εαυτούς μας αλλά" θα φανει στη σκηνή στο χειροκρότημα" Τι ενηλικες θα γίνουν τα παιδιά μας, το πόσο ανοιχτα μυαλά θα έχουν είναι δικό μας θέμα.Η φροντίδα μας για το σώμα τους ειναι ένα κομμάτι που ίσως το προσέχουμε περίσσότερο αλλά παραμελούμε να προσέξουμε το τι παράδειγμα δίνουμε εμείς με την συμπεριφορά μας μεσα στο κοινωνικό σύνολο που ζούμε. Οι συνεχείς καβγαδες έστω και εντός διαδυκτιου και η λεκτική "βια" που ασκούν πολλές μαμάδες σε άλλες μαμάδες δέιχνει πολλά για το "χειροκρότημα" στο μέλλον. Αντί να κρίνουμε, αλλα κάνοντας λιγάκι αυτοκριτική είμαι σίγουρη βελτιώνουμε τον εαυτό μας και τα παιδιά μας και τον κόσμο γύρω μας. Μαμά Ολίβια σε διαβάζω και χαιρομαι που αν και νέα στην ηλικία έχεις μια σοφία και μια ωριμότητα που ειμαι σιγουρη ειναι ότι καλύτερο έχεις να δώσεις στην Αθηνούλα. Ειμαι μια μαμά τριών προσπαθω να ειμαι ανυχτόμυαλη, καποιες στιγμές ειναι δύσκολο και περιμένω με αγωνία να δώ πως θα ειναι το "χειροκρότημα" Φιλικά Κατερίνα
εγω νευριαζω που επιμενουν και επιμενουν και επιμενουν και συνεχιζει συνεχιζει και σωνει και ντε να αποδειξουν οτι ισχυει αυτο που πιστευουν...και ξανα τα ιδια και τα ιδια...και δε σταματαει ποτε....μου τη σπαει και το βαριεμαι .... γιατι σωνει ντε και καλα να πιεζουμε τις γνωμες δε το εχω καταλαβει...αλλος το πιστευει αλλος οχι..αλλος το βλεπει ..αλλος οχι ..αλλος δε το βλεπει αλλα εχει περιεργεια και αλλος δε θελει να ασχοληθει καν ....αλλα οταν η συζητηση γυρναει και ξαναγυρναει με κουραζει αφανταστα
Κ Ο Υ Ρ Α Σ Τ Η Κ Α πραγματικά να εναντιωνόμαστε σε κάθε τι που ίσως μας ξενίζει ή απλά δεν μας ταιριάζει ως άποψη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΛΕΟΣ πια μια λαποψη επιστημονικά αποδεκτή κ ευρέως πραγματοποιήσιμη ως πρακτική στο εξωτερικό. Μπράβο βρε ολιβιάκι για το κείμενο σου για άλλη μια φορά κ κυρίως την ψυχραιμία σου!!!!!!!! ΥΓ1 γέννησα με καισαρική σε πρόωρο τοκετο το πρώτο παιδάκι μου κ επίσηε 59 ημέρες πριν κ το δεύτερο.\ ΥΓ2 που να ανοίξει κανείς θέμα για το VBAC να δεις τι θα γίνει...
Καλή μου Ολίβια.Ως άνθρωπος που καλλιεργείς την ψυχή σου κ συχνά την ανακαλείς σε κρίση μας κάνεις δώρο που μοιράζεσαι τις σκέψεις σου μαζί μας.Οι ανασφάλειες,οι λύπες, κ οι περιεργοι άνθρωποι πάντα θα υπάρχουν στην ζωή μας κ σίγουρα στη ζωή των παιδιών μας.Κ εγώ καισαρογγενούσα κ γω μπιμπεροκρατούσα μετά απο πολυυυυυυυυ πόνο λόγω μαστίτιδας κ όποια έχει πάθει μαστίτιδα ας γράψει πόσο πόνο προκαλεί.Συν τον ψυχικό πόνο που σου καταλογίζουν οι άλλοι,ως ανήμπορη να προσφέρεις στο παιδί σου τούτο το θείο δώρο.Υπέφερα πολύ....Μόνον με προσευχή πολύ κ την στήριξη κάποιων δικών μου το ξεπέρασα. Δεν μπορούμε να είμαστε πανταχού παρούσες στη ζωή των παιδιών ούτε να ελέγχουμε την ζωή τους μην τυχόν πληγωθούν,η αδυναμία μας ξεκινά κ σταματά εκεί που ξεκινά ο Θεός. Κ πάλι σ'ευχαριστώ κάθε φορά που γράφεις κατιτις...
εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου Ολίβια ,προσπαθώ να διευρύνω τους ορίζοντες μου ακούγοντας πολλές απόψεις κα ας μην συμφωνώ με όλες ,γιατί αυτό είναι το νόημα του διαλόγου..γέννησα με Φ.Τ. , γεννήθηκα με καισαρική ,θήλασα πολύ λίγο ,είμαι υπέρμαχος του θηλασμού πλέον και κυρίως είμαι οργισμένη με την κοροϊδία των Ελλήνων γιατρών , δεν ξέρω ποιον να πιστέψω ,και δεν αναφέρομαι μόνο σε γυναικολογικά θέματα..
ti kolhma einai auto me thn kaisarikh.........eleos gera paidia na bgazoyme! den akoyte ti ginete ston kosmo...eleos na kanoym to stauro mas poy mas xarhse o theoulis paidakia gera kai opws kai na bgoyn oti galataki kai na pioun tha mgalwsoun.kalh tuxh na exoyn mono kai ygeia!!!!
γέννησα κ τα 2 παιδια μου με καισαρική, γιατί έτσι έκρινε καλύτερα η γιατρός μου. εγώ ήθελα φυσιολογικό τοκετό αλλά αφού έτσι αποφάσισε η ΓΙΑΤΡΟΣ (γιατι εγώ δεν είμαι γιατρός) ΤΕΛΕΙΑ. Θήλασα κ τα 2 παιδιά μου για 4 περίπου μήνες με το θήλαστρο κυρίως λόγω ΓΟΠ (το 2ο παιδάκι μου) κ πραγματικά, λόγω κούρασης, δεν έβλεπα την ώρα να τελειώνω. Οσες χρησιμοποιείτε θήλαστρο κ μεικτή τροφή για τα μωρά σας με καταλαβαίνετε απόλυτα... Όλες οι θεωρίες περί αγιοποίησης του φυσιολογικού τοκετού κ του ατέρμονου θηλασμού μόνο κακό έκαναν τότε στα νεύρα μου κ σήμερα μου προκαλούν οργή όταν τις διαβάζω. Εχω δύο υγιέστατα, ζωηρότατα και πολύ δραστήρια αγοράκια. Επειδή δεν τα θηλασα αποκλειστικα κ δεν τα γέννησα φυσιολογικά δεν μου βγήκαν ούτε κουτσά, ούτε στραβά, ούτε ψυχοπαθη κ στρεσαρισμένα.
Σίγουρα πολλά πράγματα είναι αναστρέψιμα όχι όμως όλα και όχι πάντα. Σε όσο πιο μικρή ηλικία βιώσεις μια τραυματική εμπειρία, τόσο πιο δύσκολο είναι να την ξεπεράσεις επειδή δεν μπορείς να την ανακαλέσεις. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο είναι πολύ σημαντική η ενδομήτρια ζωή και όλοι φωνάζουν ότι η έγκυος πρέπει να είναι ήρεμη, να μην έχει στρες κλπ. Σαφώς και παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο και άλλοι παράγοντες στη ζωή του ανθρώπου αλλά όμως υπάρχει και πιθανότητα μια μελλοντική προβληματική συμπεριφορά να έχει τις ρίζες της στις πρώτες στιγμές της ζωής μας. Π.χ. πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι άνθρωποι που δεν έχουν θηλάσει είναι πιο πιθανό να γίνουν καπνιστές, να τρων τα νύχια τους ή να είναι φλύαροι. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να τρομοκρατούμαστε αλλά ούτε και να επαναπαυόμαστε με τη λογική ότι όλα είναι αναστρέψιμα.
Μα σύμφωνει, το εχουμε υποψη οτι το βρεφος υφισταται μεγαλυτερο στρες με το χειρουργειο, οτι ψαχνει αεναως το βυζι της μανας, αλλα πραγματικα τι μπορουμε να κανουμε;; Μονο να εξασφαλισουμε αγαπη στο υπολοιπο της ζωης του παιδιου.. Καλο ειναι να ενημερωνονται οι επιτοκες για τα οφελη του φυσιολογικου τοκετου, αλλα μπορουν να επιλεξουν; Εκεινη την ωρα ο γιατρος αποφασιζει πως ειναι προτιμοτερο για την ασφαλεια του να γεννηθει ενα παιδι ..
kai na simeioso, oti opos leei i meli einai ena blog pou grafei tin apopsi tis kai sygkekrimena to DIKO TIS blog!!!!!!! opote mporei na grafei oti thelei!
PESTA XRYSOSTOMH!!!!!!!!!!!!!! BARETHIKA PIA na akouw oles tis thewries ton kai kala ton foverwn mamadwn kai apantaxou thylazouses...katarxas einai akros ratsistiko,giati na niwthei asxhma mia mama pou den ebgale aketo h kalo gala h estw re paidi mou den mporese h den eixe to kouragia!taizeis me ton tropo poy mporeis mhn to kaneis kai thema .Egw gennhsa fysiologika sto aretaieio (snomparia apo merikes kai giati phga se dhmosio..)giati o giatros den ithele kaisarikh ki egw to prospathisa,alla ebgala mia mpempara 3.800 54cm!!! h opoia peinouse polyyyyyyyy kai to ligosto mou gala twn prwtwn 24wrwn den ths eftane oute gia gioypi ekana loipon meikto taisma 1 fora diko mou pou to mazeba kai mia xeno me apotelesma na kopei ston 1 mhna oute stala!! alla opws les, loipon phga na malwsw kai me filh mou poso ypotimhtika me koitaze...ELEOS... tha paw syntagma exei omadiko thylasmo...krima den mporeis na erheis h ta paidia pou thylazoun ginontai pio exypna ktl mmmm egw den thylasa giati epatha stomatitida kai eixa molynei ths mamas mou to stithos kai mia xara exypnh eimai!!!Agapw to louloudi mou pio poly apo th zwh mou kai tha kanw ta panta gia einai kala k eytyxismenh kai oi thewries toys den me apasxoloun!!!!!!!!!
την έχεις ακόμη φίλη? , τουλάχιστον εσύ γνωρίζεις πως το γάλα σου κόπηκε λόγω της μικτής διατροφής στον ένα μήνα ..υπάρχουν άλλες κοπέλες που δεν έχουν ιδέα.. εγώ θα παραδεχτώ την όποια γυναίκα μου πει δεν ήξερα , δεν άντεξα ,δεν ήθελα στην τελική ... δικαίωμα σου και γούστο σου και καμάρι σου...εγώ είμαι υπέρ του θηλασμού και ας θήλασα μόνο ένα μήνα , δεν ξέρω εαν το παιδί μου είναι το λιγότερο έξυπνο από τα παιδιά των φιλενάδων μου που θηλάζουν 3 χρόνια αλλά δεν με νοιάζει κιόλας...μεγαλη χοντράδα να πεις σε φίλη τέτοιο πράγμα...
Mετά από αυτό σου το κείμενο, σε αγάπησα ένα κλικ παραπάνω!!
Γεννηθηκα με καισαρικη και δεν ειχα την τυχη να θηλασω. Δεν αρρωστησα ποτε, μεγαλωσα μονο με τη μαμα μου λογω διαζυγιου (γι αυτο ακομα δεν εχουμε μαλωσει στο γκρουπ!) και παρ'ολους τους ομηρικους καυγαδες μας, τη λατρευω. Δεν θυμαμαι να ταλαιπωρηθηκα ποτε απο προσωπικες ανασφαλειες και ηττοπαθειες, ολα σε φυσιολογικο βαθμο. Δεν ξερω, δε θυμαμαι το σοκ της γεννας, ουτε την αναζητηση του στηθους της μανας μου. Δε θυμαμαι να ενιωσα σπασιμο του δεσμου, ακομα και τον καιρο που ξοδεψα με τη γιαγια μου. Γεννησα το παιδι μου με καισαρικη, ευτυχως καταφερα να το θηλασω. Πιστευω κι εγω, πως αν μεγαλωσεις με αγαπη, το οποιο σοκ ξεχνιεται. Μην δραματοποιουμε τα πραγματα.. Ποιο νοημα δεν καταλαβες ρε Κατια; Μη φανατιζεστε, τι αλλο; Στο κατω κατω μπλογκ ειναι, την αποψη της γραφει, θα τη μαλωσεις; Μην τη διαβαζεις στην τελικη. Και επιτελους, εχω σκεφτει χιλιαδες φορες να διαγραφω απο το γκρουπ γιατι εχω βαρεθει πια, ολες με λυμενο το ζωναρι για καυγα..
Μα βρε Ολιβια τι ανασφαλειες ειναι αυτες?Το θεμα ειναι να βγαζουμε περα γερα μωρα και να τα κανουμε σωστους ανθρωπους και οχι πως θα βγουνε απο τη κοιλια μας.Να σας πω την αληθεια ποτε δε με απασχολησε πως θα γεννησω...(αντε ισως στο πρωτο να ευχομουνα κρυφα οτι θα γεννησω φυσιολογικα γιατι ηθελα να το ζησω)..στο δευτερο ομως οταν πλησιαζε η γεννα επειδη μου ηρθαν οι μνημες του πονου του πρωτου παιδιου παρακαλουσε σε ολο τον 9 να μου κανει καισαρικη.Τελικα γεννησα και τα 2 παιδια φυσιολογικα αλλα δε νομιζω το δηθεν στρεσαρισμα της γεννας να παιζει ρολο στη μετεπειτα στη ζωη τους.Η μαμα μου με γεννησε με καισαρικη και δε νομιζω οτι μου προκαλεσε κανα ψυχολογικο αυτο.Εσεις της καισαρικης ειστε και τυχερες καπου αλλου τουλαχιστον οπως πιστευω εγω.Μετα απο 2 τοκετους φυσιολογικους (ο δευτερος ηταν πριν 3 μηνες) η περιοχη μου ειναι σακατεμενη απο τις τομες,τα κοκκαλα με πονανε ακομα στην επαφη ποναω και πλεον οταν κατουριεμαι πρεπει να παω γρηγορα τουαλετα και δε μπορω να κρατηθω τοσο πολυ οπως παλια.Για να λεμε του στραβου το δικιο εχει και ο φυσιολογικος τις συνεπειες του...Οσο για το θηλασμο και εγω μεχρι 40 μερες τα ταισα με στηθος.Μετα και στα 2 μου κοβοταν μαχαιρι.Οποτε εμπαινε μπιμπερο.Δοξα τω Θεο και τα 2 παιδια μου ειναι καλα και μονο αυτο παρακαλαω!Ολα τα υπολοιπα με συγχωρειτε ειναι τριχες κατσαρες και κακως χολοσκαμε!!
Εγώ γέννησα φυσιολογικά αν και παρακαλούσα το γιατρό μου για καισαρική επειδή φοβόμουν.Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και γέννησα φυσιολογικά.Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το παιδί ουτως ή άλλως θα πρέπει να βγει απο την κοιλιά της μαμάς του!.Οσον αφορά το θηλασμό θήλασα μόνο 2 μήνες.Δεν άντεξα παραπάνω,δεν ήμουν καλά ψυχολογικά και καταπιεζόμουν!.Ηθελα να πιω την φραπεδιά μου να κάνω το τσιγαράκι μου να πιω το ποτάκι μου που τόσο πολύ στερήθηκα την περίοδο της εγκυμοσύνης.
Ισορροπημένη τοποθέτηση, αλλά δεν είναι όλα αναστρέψιμα δυστυχώς.
Όσα αφορούν τον τοκετό ή τον θηλασμό, πιστεύω πως είναι...
Δεν κατάλαβα το νόημα του κειμένου σου...πήρες αφορμή από το θέμα που συζητιέται σε ένα φορουμ που ήσουν από παλιά μέλος και απάντησες τι?? Ακόμα δεν κατάλαβα...οτι ολοι τσακονώμαστε αλλά εσύ όπως πάντα βρήκες τη χρησή τομή και έλυσες το πρόβλημα? Οτι τα κατάλαβες ολα ενώ εμεις είαμστε ακόμα πίσω? Δεν θα ήθελα να δημοσιεύσεις το κείμενο απλά να το διαβάσεις.
Μπα, γιατί να μην δημοσιεύσω το σχόλιό σου; Καταρχάς, μάλλον είσαι λίγο μπερδεμένη... Πήρα αφορμή από ένα θέμα που συζητήθηκε στο group "Ελληνίδες Μαμάδες". Έγραψα, λοιπόν, την άποψή μου. Τώρα αν εσύ απ' όλα όσα έγραψα, αισθάνθηκες ότι εγώ όλα τα κατάλαβα και εσύ είσαι ακόμα πίσω... τότε τι να πω...
Τα νερά μου έσπασαν στην ώρα τους, το μωρό μου ήταν έτοιμο να έρθει, παιδευόμουν με τις ώρες και αποτέλεσμα μηδέν. Οπότε έκανα καισαρική. Τι να έκανα, να περίμενα μέχρι να υπήρχαν χειρότερες επιπλοκές; Είχα την καλύτερη θέληση να θηλάσω αλλά δεν χόρταινε με το γάλα μου. Καθόμασταν και οι δύο με τις ώρες για να φάει και ακόμα πεινούσε. Οπότε μετά από 9 εβδομάδες μεικτής διατροφής το γυρίσαμε στο μπιμπερό γιατί πήγαινα να τον θηλάσω και έβαζε τα κλάμματα. Πυροβολήστε με αν θέλετε μανούλες, αλλά τι θα κάνατε στη θέση μου;
Συγγνώμη για την έκφραση, αλλά πόσο βλαμμένες είμαστε οι Ελληνίδες μαμάδες συλλήβδην; Πόσο στην κοσμάρα μας;;; Και πόσο κακό κάνουμε στα παιδιά μας με τις υπερβολές μας; Τί θα πει στρεσαρισμένο νεογνό; Μήπως το βγάλαμε στα φανάρια να πλύνει τζάμια και στρεσαρίστηκε; Εκατομμύρια παιδάκια σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από ασιτία καθε μέρα κι εμείς... μην τυχόν και στρεσαριστουν τα πριγκιπόπουλα από την καισαρική και μην τυχόν και πιουν ξένο γάλα και δε γίνουν έξυπνα. Τα παιδάκια μας είναι τυχερά που γεννιούνται στο δυτικό κόσμο και πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό μόνο και μόνο που έχουμε καθαρό νερό να τα ποτίσουμε και δεν πεθαίνουν από δυσεντερία. Πραγματικά όοολα τα άλλα είναι πολυτέλειες και είναι τουλάχιστον ντροπή που μέσα στο μικρόκοσμό μας μαλώνουμε για τόσο ασήμαντα ζητήματα και δεν κοιτάζουμε παραδίπλα. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι τα μωρα μας ανήκουν στην τυχερή μειονότητα. Και ότι όσο διαβάζει μια Ελληνίδα μανα αυτές τις γραμμές, δεκάδες μωράκια στον τρίτο κόσμο φεύγουν για τη γειτονιά των αγγέλων, για να προσέχουν το δικό της,στρεσαρισμένο ή όχι αγγελούδι, όσο το ταίζει το γάλα του. Δικό της ή ξένο...
Ioanna, ν'αγιάσει το στόμα σου κορίτσι μου. Διάβαζα τόση ώρα τα σχόλια και την υπερανάλυση σε όλα αυτά και μόλις έπεσα στο δικό σου σχόλιο ήρθα στα ίσα μου, γιατί, το ομολογώ, είχα ζαλιστεί.Απλή και ξεκάθαρη. Μπράβο. Προσωπικά με κάλυψες απόλυτα!
Μπράβο βρε Ιωάννα!!!
Einai epikindyno na kykloforoun tetoies 8ewreies peri kaisarikhs giati polles mamades otan anagkazontai na gennhsoun me kaisarikh peftoun se kata8lipsh dioti 8ewroun pws den ekanan to kalytero gia to paidi tous. Kai omws ekanan oti kalytero, opws les kai esy Olivia kai oi alles manoules: eferan ston kosmo ena ygies paidi. Epishs einai epikindynes oi 8ewries peri 8ylasmou kai mpimperou. Hmoun mia apo autes pou epese 8yma oso kai an elega prin gennhsw oti ola einai yperboles.Otan sthn arxh den eixa gala epesa se kata8lipsh kai de mporousa na xarw to gegonos pws eixa ena ygies mwro pou megalwne pinontas gala se skonh. Mexri na kataferw na thn taisw me diko mou gala eklaiga mera nyxta! Dystyxws auto de ginetai moso sthn Ellada. Mporw na pw oti sthn Agglia einai poly xeiroterh h katastash. Edw se koitane perifronhtika oi maies giati 8eleis na kaneis episklhridio, de syzhtw na mhn 8ylazeis to paidi sou! Auto 8ewreitai sxedon egklhma!!! Isws kapoia fora prepei oi ellhnides mamades tou ekswterikou na poume ti symbainei kai edw pragmatika.
Είμαι κι εγώ μια Ελληνίδα στην Αγγλία και η εμπειρία μου είναι τελείως διαφορετική από τη δική σου. Είχα από την αρχή την υποστήριξη της μαίας μου σε οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με το μωρό. Ότι παυσίπονο θέλησα μου το δώσανε στο νοσοκομείο (αν και εμείς αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε με τα ελαφρά πριν δοκιμάσουμε την επισκληρίδιο) και έκανα και την καισαρική μου με επισκληρίδιο. Είχα βοήθεια και στήριξη για να βοηθηθώ στον θηλασμό, αλλά μόλις είπα στη νοσοκόμα που πρόσεχε τότε τον μπεμπούλη μου ότι έβαζε τα κλάμματα όταν πήγα να τον θηλάσω μου είπε να σταματήσω με τις ευχές της. Ίσως σε άλλο μέρος της Αγγλίας να κάνουν τα πράγματα διαφορετικά...
Έχεις αpόλυτο δίκιο στο οτι έχει να κάνει με το μέρος, τη μαία και το γιατρό φυσικά (αν τύχει και σε δει γιατρός). Πάντως αντίστοιχη εμπείρια με τη δική μου είχαν πολλές γυναίκες από διάφορα μέρη του κόσμου που βρέθηκαν στο Reading. Και τονίζω από διάφορα μέρη του κόσμου γιατί μόλις πήγα στη μαία στο πρώτο ραντεβού και της είπα ότι είμαι Ελληνίδα μου είπε:"Ελληνίδα, άρα επισκληρίδιος!"
Γελαω με την υπογραφη σου!!!Χα χα!!Εισαι απιστευτη!!! Δεν εχω να προσθεσω κατι!!! Τα γραφεις πολυ ωραια. Μακαρι να σταματησουμε πια να διαβαζουμε πικροχολα σχολια μεταξυ μαμαδων.
δεν με ενδιαφερει τιποτα απο ολα αυτα! δεν κρινω κανεναν και για τιποτα. ακομα και επιλογη της καθε μανουλας να ειναι να γεννησει με καισαρικη για οποιονδηποτε λογο αυτη γουσταρει και παλι μπραβο της. γεννησε, δε γεννησε? πονεσε, δεν πονεσε? αγωνιουσε, δεν αγωνιουσε? το θεμα ειναι τι θα κανεις μετα, πως θα το αναστησεις το σπλαχνο σου, γιατι οπως και ναβγηκε σπλαχνο μας ειναι. Ολα αυτα τα βρισκω προφασεις για μερικες, ωστε να περνανε την ωρα τους εξευμενιζοντας τις δικες τους τυψεις και τους δικους τους εγωισμους. Γεννησα φυσιολογικα και δεν θηλασα. Φανταζομαι για το πρωτο θα μου λεγατε μπραβο! Για το δευτερο μπορειτε να με πυροβολησετε!!! Αμαν πια!
"Καισαρικογεννούσα μπιμπεροκρατούσα μαμά Ολίβια".... αχαχχααχχχχ. Η πλάκα με εμένα, είναι πως όταν γέννησα τα παιδιά μου με καισαρική και τα τάϊσα με μπιμπερό, δεν με πείραξε ΚΑΘΟΛΟΥ. Μα ΚΑΘΟΛΟΥ σου λέω!!!!! Για εμένα, μετρούσε το αποτέλεσμα: Είχα στην αγκαλιά μου δύο υγιή μωρά, που έπιναν γάλα από το μπουκάλι και αναπτύσσονταν σωστά. ΤΕΡΜΑ !! Τώρα που ο ένας έγινε 8 ετών και η μικρή 5 ετών, το θυμάμαι και στεναχωριέμαι!!!! Οχι τόσο για την καισαρική, αλλά για τον θηλασμό, θα ήθελα να είχα περισσότερη υποστηριξη και ενημέρωση και να το είχα προσπαθήσει περισσότερο. Ίσως να είχαν πάει διαφορετικά τα πράγματα. Που να δεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις όταν με το καλό η Αθηνούλα σου μεγαλώσει και πάει σχολείο. Εκεί να δεις .... έρευνες και μαμαδομαχίες και αγωνίες. Πειράζει που το ΣΚ βλέπει πιο πολύ τηλεόραση; Γιατί δεν έχει πολλούς φίλους; Ποιό σχολείο στην περιοχή είναι καλύτερο; Ποιά δασκάλα; Τι είναι πιο σωστό; Να τους βάζει λίγες εργασίες για το σπίτι, ή πολλές; Με ποιά φορά πρέπει να γράφει το Ε; Από πάνω προς τα κάτω ή από κάτω προς τα πάνω; Να διαβάζει το παιδί μόνο του ή να κάθεσαι μαζί του; Γιατί ο Γιωργάκης έμαθε να γράφει πιο γρήγορα από το δικό μου; Γιατί στις ζωγραφιές του χρησιμοποιεί μόνο μολύβι και δεν βάζει χρώματα; Και δωσ' του να ψάχεις στο net, δώσ΄του να ρωτάς τη δασκάλα και τους άλλους γονείς (που βεβαίως βεβαίως υποστηρίζουν πως το παιδί τους το ζήτησε η NASA). Γιατί; Γιατί; Γιατί;;;;;; Βέβαια, για όλα αυτά, στο δεύτερο παιδί είσαι πιο χαλαρός. Φιλιά
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΛΙΒΙΑ....ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ...ΚΙ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΑΝ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ....ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ....ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ....ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΡΟΜΑΞΕ ΠΟΛΥ.....ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ.... ΕΙΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΗΔΗ..... ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΩΡΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑΤΡΙΩΝ ΜΗΝΩΝ.....
αν καιεγω γεννησα φυσιολογικα και τα δυο μου παιδια θεωρω χαζο να μιλανε για τον τροπο. εχει συμβει πολλες φορες για πολλα παιδια η καισαρικη να φανει σωτηρια οποτε τι συζηταμε.η αγαπη το χαδι και η υπομονη ειναι οτι καλυτερο για τα παιδια μας.
τι να κανουμε βρε ολιβια που αναγκαστηκαμε να γεννησουμε με καισαρική κ αναγκαστηκαμε να δωσουμε στα παιδια μας σκονογαλο??? να μην τα γενναγαμε δλδ για να μην υποστουν στρες??? να μην τα ταιζαμε??? Ηθελα να ηξερα ολες αυτες οι μαμαδες που εχουν γεννησει με φυσιολογικο τοκετο κ ειναι τοσο φανατισμενες με αυτο, εαν ηταν στην θεση μας τι θα εκαναν δλδ? θα ελεγαν οχι ? δεν θα εκαναν καισαρικη? Δλδ θα προτιμουσαν να χαθει το παιδι τους κ ή δικη τους ζωή? Γιατι εγω εκανα στην 28η εβδομαδα καισαρική μου εβγαλαν ενα πλασματακι 600 γρ απο μεσα μου, του εδωσα σκονογαλο για 9 μηνες (αφου αναγκαστηκα πηρα τοσα φαρμακα οσα εχουν ολες οι φαρμακαποθηκες) και ειμαι υπερηφανη που τα καταφεραμε και οι 2!!! και ειμαι ευγνωμων που υπαρχει η καισαρικη!!!!!
Σωστή! Όμως ως προωρο-μαμά, είμαι σίγουρη ότι θα ένιωσες την ανάγκη να δώσεις 800 φορές περισσότερη αφοσίωση και αγάπη στο μικράκι σου απ' ότι αν είχε γεννηθεί στην ώρα του, έτσι δεν είναι; Όταν το έβλεπες τόσα δα μικρούλι μέσα στη ΜΕΝΝ, ένιωθες τη μοναξιά του μακριά από τη μαμά του... Έβλεπες την αντίδρασή του σε κάθε σου χάδι... Διόρθωσέ με αν οι εικασίες μου είναι εντελώς λάθος... Δεν έμεινες απλά στο "Αχ, ευτυχώς που γεννήθηκε καλά"!
Ισως το παιδι μου να ειχε στρες που γεννηθηκε προωρο, που ηταν μoνο του 4 μηνες, που εκανε καποιες επεμβασεις τοσο νωρις, αλλα ισως να ειχε κ στρες αν μεγαλωνε σε ενα σπιτι που το φυσιολογικο θεωρειται δεδομενο κ δεν δινεις σημασια! Μηπως τελικα οι μαμαδες που εχουν κανει καισαρικη ειναι καλυτερες μαμαδες????
καλα ας μην το παμε εκει...ποια ειναι καλυτερη κ ποια οχι...!!!οταν υπαρχει λογος πρεπει να γινεται καισαρικη!!οχι ομως γιατι δεν μπορει η μελλουσα μαμα να περασει τους πονους...
Είσαι πολύ σωστή μαμά Ολίβια! Και σχετικά με την καισαρική vs φυσιολογική γέννα...η κάθε περίπτωση έχει το ανάλογο στρες για το μωρό...Ίσως τελικά να μην θυμώμαστε τίποτα από τη βρεφική μας ηλικία, για να μην θυμόμαστε αυτή τη δραματική πρώτη μας επαφή με τον πραγματικό κόσμο...Να σου ζήσει το μωράκι σου :)
Κάθε γέννα είναι διαφορετική, κάθε παιδί διαφορετικό! Εγώ γέννησα με καισαρική, αφού είχαν έρθει οι συσπάσεις. Θα γεννούσα την επόμενη μέρα προγραμματισμένα, αλλά μας πρόλαβε ο μικρός. Όσο για τον ύπνο; Από νεογέννητο κοιμόταν τα βράδια. Δεν έχω ξενυχτήσει ούτε ένα βράδυ για σοβαρό λόγο ( κολικοί, δόντια κλπ). Για το θηλασμό; Εχω σταματήσει από 6 μηνών, με τα χίλια ζόρια (για μένα όχι για το παιδί), λόγω θέματος υγείας μου. Εχω ακόμα γάλα και δεν παίρνω χάπια για καθαρά συναισθηματικούς λόγους. Με την καισαρική δεν κατεβάζεις πολύ γάλα ε; 9 μήνες έχουν περάσει...